Zoon gaat bij vader wonen, vanwege vo.
hi,.
Mijn zoon van bijna 12 gaat na de zomervakantie bij zijn vader naar het VO. Hij heeft vanaf kleins af aan altijd bij mij gewoond en om het weekend en vakanties bij zijn vader. Daarbij wonen wij +/- een uur uit elkaar.
Hij heeft de keuze gemaakt qua school en leefsituatie maar uiteindelijk doet dit ieders moederhart zeer. We zijn er beide (zoon en moeder) van bewust dat ik als moeder in een diep gat waneer hij na de zomervakantie niet thuis komt.
Zijn er ouders in de zelfde situatie, of geweest? Hoe ga je hier mee om? En wat moet je juist niet doen?
Maar die kwetsbaarheid deel ik maar beperkt met mijn kinderen. In TO's geval zou ik wel laten weten mijn kind te gaan missen, maar laten weten of voelen dat je in een diep gat gaat vallen vind ik een (heel) veel te zware last voor het kind. Hoe kan dat kind nu gelukkig worden bij vader en op de nieuwe school? Wetende dat moeder in een diep gat valt, dáárdoor?!
TrefleQ schreef op 30-04-2025 om 04:40:
[..]
Voor mij wel. Ik las eens: als moeder zit je hart aan de buitenkant.
Zo voelt het voor mij: voor zaken rondom mijn kinderen ben ik veel gevoeliger en kwetsbaarder dan voor andere zaken (en mensen).
Dat zullen de meeste moeders herkennen.
Hier wordt het moederhart echter vaak tegenover het vaderhart gezet. Bij veel scheidingen die op het forum besproken worden door de moeder, is 1. de vader een narcist, 2. kan hij niet voor de kinderen zorgen, dat kan zij veel beter, waardoor 3. de vader genoegen moet nemen met zijn kinderen eens per twee weken zien, want zij kan de kinderen niet missen. Dat laatste argument wordt dan meestal verwoord als: de kinderen kunnen mij niet missen.
dat zie je ook in dit draadje. TO heeft het logischerwijs moeilijk met het vertrek van hun zoon. Sommigen vinden het vreemd dat de vader nu een paar jaar de hoofdverzorger wordt en maken er een groter drama van dan TO.
steeds als iemand aankondigt dat zij weg wil bij haar man, wordt altijd genoemd dat ze de kinderen wil houden. En daaruit voortvloeiend meent ze ook altijd recht te hebben op het huis zodat de kinderen niet hoeven te verhuizen. Ik vind dat niet vanzelfsprekend.
Annaniem2023 schreef op 30-04-2025 om 09:10:
[..]
Dat zullen de meeste moeders herkennen.
Hier wordt het moederhart echter vaak tegenover het vaderhart gezet. Bij veel scheidingen die op het forum besproken worden door de moeder, is 1. de vader een narcist, 2. kan hij niet voor de kinderen zorgen, dat kan zij veel beter, waardoor 3. de vader genoegen moet nemen met zijn kinderen eens per twee weken zien, want zij kan de kinderen niet missen. Dat laatste argument wordt dan meestal verwoord als: de kinderen kunnen mij niet missen.
dat zie je ook in dit draadje. TO heeft het logischerwijs moeilijk met het vertrek van hun zoon. Sommigen vinden het vreemd dat de vader nu een paar jaar de hoofdverzorger wordt en maken er een groter drama van dan TO.
steeds als iemand aankondigt dat zij weg wil bij haar man, wordt altijd genoemd dat ze de kinderen wil houden. En daaruit voortvloeiend meent ze ook altijd recht te hebben op het huis zodat de kinderen niet hoeven te verhuizen. Ik vind dat niet vanzelfsprekend.
Totale omdraaing van wat er gebeurd. Het zijn sommige reageerders die met algemeenheden en invullingen komen.
Diezelfde reageerders hebben zich de taak toegeeigend om vaders op voorhand te moeten beschermen ZONDER vragen te stellen aan topic starter.
Het drama zit dus juist bij die reageerders.
Vaders beschermen is dan het hoofddoel geworden ipv topicstarter helpen.
Ik was even aan het kijken welke vragen jij gesteld had Linn19. Maar die komen nog denk ik.
Ja die komen nog, kom later terug. De stroom moest er hier even af.
linn19 schreef op 30-04-2025 om 10:19:
[..]
Totale omdraaing van wat er gebeurd. Het zijn sommige reageerders die met algemeenheden en invullingen komen.
Diezelfde reageerders hebben zich de taak toegeeigend om vaders op voorhand te moeten beschermen ZONDER vragen te stellen aan topic starter.
Het drama zit dus juist bij die reageerders.
Vaders beschermen is dan het hoofddoel geworden ipv topicstarter helpen.
Nee, vaders beschermen doen sommige mensen, zoals ik en volgens mij Tsjor ook, om telkens opnieuw een TO ertoe over te halen een andere kant van het verhaal te laten zien. We horen namelijk altijd maar één kant van het verhaal en die is per definitie gekleurd. Zoveel bijna-gescheiden vrouwen hier die vinden dat hun man een narcist is. Ik neem dat meestal met een korreltje zout, want ten eerste zijn ze niet opgeleid om die diagnose te stellen en ten tweede zien ze dit door hun negatieve bril en ten derde komt narcisme veel minder voor dan je op grond van de verhalen hier verwacht.
In dit geval wordt daar (slechte narcistische ex) niet over gerept in de OP. Het komt tegenwoordig wel vaker voor dat kinderen grotendeels bij hun vader blijven wonen. Vaak als het om pubers gaat en vader toevallig degene is die in het oude huis blijft wonen. Ik heb twee (v) collega's die een dergelijke regeling hebben. Toen ik daar net van hoorde, vond ik het wel opmerkelijk. Mijn eerste gevoelsmatige reactie was ook ‘dat zou ik niet hebben laten gebeuren’, maar in de betreffende gevallen was het een logisch gevolg van de woonsituatie van de exen. En grote kinderen zet je niet vanuit een mooi gezinshuis op een appartementje, ver bij hun vrienden vandaan.
Bij die collega’s zie ik ook de voordelen, die ik hierboven al noemde, al ben ik zelf blij dat ik altijd de hoofdverzorger ben geweest.
MMcGonagall schreef op 30-04-2025 om 14:41:
In dit geval wordt daar (slechte narcistische ex) niet over gerept in de OP.
Dat schrijf ik ook niet. Ik heb zelfs geschreven dat reageerders het wat dramatischer maken dan TO zelf. Zij wilde alleen even van zich af schrijven dat ze het moeilijk heeft, maar heeft de vader helemaal niet zwart gemaakt.
Annaniem2023 schreef op 30-04-2025 om 13:29:
[..]
Nee, vaders beschermen doen sommige mensen, zoals ik en volgens mij Tsjor ook, om telkens opnieuw een TO ertoe over te halen een andere kant van het verhaal te laten zien. We horen namelijk altijd maar één kant van het verhaal en die is per definitie gekleurd. Zoveel bijna-gescheiden vrouwen hier die vinden dat hun man een narcist is. Ik neem dat meestal met een korreltje zout, want ten eerste zijn ze niet opgeleid om die diagnose te stellen en ten tweede zien ze dit door hun negatieve bril en ten derde komt narcisme veel minder voor dan je op grond van de verhalen hier verwacht.
Vrouwen met een normale ex die zoeken natuurlijk ook niet op internet naar een forum en vergelijkingen omdat ze het gevoel hebben door te draaien of gek gemaakt te worden. die doen ook hun verhaal niet om te overleggen want er valt simpelweg niks te vertellen. Een diagnose van narcisme kan misschien een partner juist beter dan een psychiater zelf, het hele punt van narcisme is namelijk dat alleen de directe partner dit eventueel kan zien. Een narcist doet zich altijd anders voor en erkent nooit het probleem, daarom zijn de cijfers over narcisten laag, simpel genoeg omdat dit nooit wordt vastgesteld want ze zoeken nooit hulp. En uiteindelijk maakt het niet uit of het narcisme is ja of nee. als iemand een rotkarakter heeft is dat zo, welk labeltje er ook aan hangt veranderd niks aan de situatie.
Dus kind gaat voor school ergens anders wonen. Net als bijvoorbeeld kinderen van de Waddeneilanden die aan de wal "in de kost" gaan.
Kun je het ook op die manier bekijken?
Ik weet wel dat dat nu minder gebeurt dan 30 jaar geleden, maar vallen die ouders dan ook allemaal in een zwart gat?
@ Hetiseending. Het is best wel een ding, dit zal een grote verandering zijn. Hier 2 kinderen die beide om hun eigen redenen er voor hadden gekozen om na jaren bij mij bij vader te gaan wonen. Maar zijn waren beiden rond de 18 dus niet helemaal vergelijkbaar met jouw zoon.
Mijn zoon heeft er een paar jaar gewoond en mijn dochter was na een paar maanden weer bij mij, die kon niet aarden daar.
Woon jij nog in de plaats waar zoon al die tijd opgegroeid is? Laat zoon ook veel vriendjes achter? Komt zoon nu om het weekend naar jou?
Wat wel te doen: Go with the flow, laat hem merken dat hij vrij is in zijn keuze en blijf betrokken bij zijn nwe school en nieuwe vrienden en leven daar. Hier zal jij zelf actief in moeten zijn want je maakt niet meer het alledaagse mee.
De relatie tussen jou en je zoon zal gaan veranderen maar dat hoeft niet negatief te zijn. Jij hebt hem de basis meegegeven en ook al gaat hij veel te snel "uit huis" probeer op die basis te vertrouwen.
Wat niet te doen:Continu appen of bellen, geen druk leggen op zijn nwe leven. Geef hem ook even de ruimte om los te komen van jou en te aarden in zijn nieuwe leven.
Verder sluit ik me aan bij de eerste post van Izza.
Hou vertrouwen in jouzelf en je zoon, ook al loopt het leven anders dan je voor ogen had.
Annaniem2023 schreef op 30-04-2025 om 13:29:
[..]
Nee, vaders beschermen doen sommige mensen, zoals ik en volgens mij Tsjor ook, om telkens opnieuw een TO ertoe over te halen een andere kant van het verhaal te laten zien. We horen namelijk altijd maar één kant van het verhaal en die is per definitie gekleurd. Zoveel bijna-gescheiden vrouwen hier die vinden dat hun man een narcist is. Ik neem dat meestal met een korreltje zout, want ten eerste zijn ze niet opgeleid om die diagnose te stellen en ten tweede zien ze dit door hun negatieve bril en ten derde komt narcisme veel minder voor dan je op grond van de verhalen hier verwacht.
Dit topic gaat over de keuze van een kind om bij vader te wonen en hoe moeder zich hierbij voelt.
Jij maakt er een vader versus moeder ding van en dan ook nog narcisme erbij halen terwijl dat helemaal niet ter discussie staat in dit topic.
Je doel is dan meer om je eigen punt proberen te maken over een heel ander onderwerp.