Afvallen wie ook? Deel 2
Omdat we de 1000 berichten naderden en op verzoek van forumbeheer open ik maar het nieuwe draadje, want ik vind het toch wel erg leuk om met jullie af en toe mee te kletsen en mee te leven.
Gastvrouw inlichten
Dat had ik voor die barbecue niet gedaan, niet aangegeven dat ik aan het afvallen was. Dan vind ik het ter plekke moeilijk om een rondje vlees over te slaan. Dat voelt voor mij dan toch ingewikkeld, ik heb vantevoren niks gezegd dus doe ik mee, ook al was het wat veel.
Grote eters
Vergeleken met sommige andere mensen vallen wij denk ik ook onder grote eters. Iemand die zelf behoorlijk overgewicht had, at muizenporties, waardoor ik me wel afvroeg wat er buiten het eten dan allemaal naar binnen ging. Ondertussen keek ze dus wel met grote ogen naar de bak eten die ik bij me had.
Ik had vroeger het imago van de vuilnisbak die alles lustte en waar de laatste restjes nog wel in gingen, maar vooral dat laatste probeer ik mezelf af te leren. Dat lukt best vaak. Maar ik moet mezelf daarbij wel in bescherming nemen door restjes óf meteen weg te gooien, of anders in de koelkast of vriezer te zetten. Staat het open en bloot in de pan, dan is dat heel gevaarlijk. Dat geldt ook voor een zak chips o.i.d.. Is die zak dicht, dan kan ik hem meestal wel dicht houden.Eenmaal open.. hmmm... eentje kan geen kwaad. Oké een handje... Maar omdat ik nu gewoon niet de mist in wil gaan, kan ik me verder redelijk bedwingen. Hoe meer er af is voor de borstverkleining hoe beter. En omdat het nu zo goed gaat en ik voor het eerst sinds zo'n 30 jaar weer richting de 70+ kilo ga, ben ik daar zo trots op en vind ik dat zo leuk en beter, dat ik eigenlijk ook niet bang ben dat ik er weer met de pet naar ga gooien. Voor zover ik daar zelf iets aan kan doen dan. Als er een gezondheidsprobleem is, is dat overmacht.
Ik blijk opeens weer jukbeenderen te hebben die een beetje uitsteken, ik hoef niet door een laagje heen te prikken om mijn dijbeenbot te voelen, mijn onderste rib verdwijnt niet in een laagje vet, maar zit daar gewoon voelbaar. Grappig hoe iets normaals dan toch weer als nieuw voelt.
Over ‘wat andere mensen denken’
Ik hoef niet zo op mijn eten / gewicht te letten, maar wil toch even iets zeggen tegen al doe mensen hoervdie soms teveel eten op een feestje of BBQ om opmerkingen van anderen te voorkomen....
Jullie overschatten echt schromelijk wat andere mensen zien of denken over jullie voedselinname. Volgens mij let je, als je zelf heel druk bent met ( minder) eten ook automatisch erg op wat anderen al dan niet in hun mond stoppen. Dat is ook heel logisch denk ik. Je bent er gewoon op gefocust. Maar als je niet bezig bent met een dieet of eten, of wat dan ook, dan let je al amper op wat jezelf eet, laat staan dat je je ook nog eens gaat focussen op wat andere mensen naar binnen werken. Echt. Als ik op een BBQ ben hebbik geen idee wie wat eet en hoeveel. En als ik al zou zien dat iemand opvallend veel of weinig eet denk ik daar verder niet zoveel van. Waarom zou ik? Er zijn idd ook gewon mensen die vsn nature veel grotere eters zijn dan anderen, niks mis mee toch? En de ene dag heb je oom gewoon meer trek in een gebakje, of grote hompen sparerib dan de andere. Ik eet ook wel eens alleen maar salades en stokbrood op een BBQ omdat ik gewoin niet zo’n zin heb in lappen vlees. Niemand die daar Dan wat van zegt hoor.
Dus laat los. Roep gewoon ‘sorry, laat geluncht’ of ‘ vandaag niet zo’n trek’ als iemand al iets vraagt. Of desnoods gewoin de waarheid. ‘ik heb een balansdag’ of ‘ik ben op dieet’ walvis daar in hemelsnaam mis mee? Je kunt juist trots op jezelf zijn toch? En je bent echt niks minder gezellig gezelschap als je minder eet.
Ingrid
Het gaat er niet om wat anderen denken
Meer dat ik geen beperkingen heb opgegeven en de gastvrouw niet wil laten zitten met de hamburgers of whatever.
serieus
Moest je vooraf precies aangeven dat je een hamburger, een spareribstuk, een biefstuk en een sateetje wilde? Hoe weet je dat nu vooraf?
Nee niet letterlijk
Je mocht aangeven wat je niet lustte, of je een dieet had oid.
Ik had niks gezegd. Ik was dus voor alle rondjes meegeteld.
De buurman die niet van kluiven houd had dat gezegd en daarvoor was in overleg dus geen spareribs gehaald/geserveerd.
Ik voelde mij dus bezwaard om iets af te slaan, omdat ik niets gezegd had. Dan laat ik voor mijn gevoel de buurvrouw zitten met al haar inkopen.
Komt misschien ook doordat ik hier wel eens visite heb die iedere paar maanden wisselt van dieet en dat niet meld. Dan heb ik speciaal voor hun decafe koffie gehaald en zijn ze nu aan de groene thee.
Ik haal dan allerlei lekkers en zit na het feestje nog met een volle koelkast, omdat er niks gegeten werd. Misschien een rare kronkel van mij maar dat wil ik andere gastvrouwen dus niet aandoen.
Het gaat gewoon niet altijd soepel
Zo'n bbq zoals HAT vertelt die ken ik ook wel.
Geen aanbod maar het vlees wordt iedere ronde op je bord gelegd, vanzelf.
En er zijn echt wel gezelschappen waarin dat zo overtuigend gebeurt dat een ronde overslaan alle aandacht op je vestigt.
Zo ging het bijv altijd bij mijn ouders. Ik weigerde genoeg rondes maar dat was altijd gezeur. (ah, kom op, dit stukje eet je toch nog wel)
Ook wordt er soms echt wel op je gelet. Zie wat Kaaskopje schrijft over de mee eter met overgewicht. Er zijn echt wel meer mensen die echt op je letten.
En natuurlijk moet ik me daar niks van aantrekken (en dat gaat al aardig de goede kant op) maar er zijn ook momenten dat ik zelfs in de oplettende blikken zo weinig zin heb dat ik liever wat te veel eet.
Er zijn ook gezelschappen die aangaan op termen als 'balansdag' en voor je het weet zit je (alweer) in een gesprek waar je niet om hebt gevraagd.
Dochter eet bijv vegetarisch en ook dat is nog nog steeds niet in elk gezelschap even makkelijk. Nu is dochter minder gevoelig dan ik dus trekt zich minder aan maar sommige mensen zijn best dwingend, waaronder bijv mijn vader. Loopt ook altijd uit op een gesprekje, meestal gewoon steeds hetzelfde. (maar je eet toch zeker wel vis? Hebben we speciaal voor je gekocht. Nee opa, ik eet geen vis. Hee, maar voor 1 keertje kun je het toch wel eten?)
Zelf kom ik aardig op gewicht nu. Zit echt nog flink hoog midden in groen gebied dus daar nog wat af is echt niet dramatisch. Toch zijn de gratis opmerkingen niet van de lucht.(nu stop je hopelijk met afvallen?)
Dus met mijn overkomen nu wordt er extra allergisch gereageerd op weinig opscheppen of 'balansdag'. Met duidelijk overgewicht wordt het net wat beter geaccepteerd.
Blik
In het groen is in het groen. Dat wordt als gezond gezien. Maar dat is een ruim gegeven. Ik zit nu ook hoog in het groen en zou nog 19 kg kunnen afvallen om ondergewicht te hebben. Dat lijkt mij zelf niet zo'n goed idee. Maar het lijkt me wel leuk als ik het midden kan bereiken. De nieuwe uitdaging dus 😀. Weer terug naar het gewicht van toen ik 20 was.
Klaar
Heeft even geduurd, ik zag dat ik begonnen ben met dit draadje 3 jaar geleden..
En nu 20 kg afgevallen, zit nu onder 60.
3 jaar en toch gaat het me te snel, moet wennen aan 'nieuwe' lijf.
Ik ben wel echt klaar, heb nog wel een buikje waar ik niet zo blij mee ben maar ik denk niet dat ik nog verder moet afvallen anders wordt ik te mager op andere plekken.
Nieuwe uitdaging, hoe blijf ik op gewicht, en dat zonder nog verder af te vallen.
Wow Blik!
Wat een prestatie! 👏Spannend om nu weer een volgende fase in te gaan, op gewicht blijven...Heb je een idee hoe je dat gaat doen?
Mia
Dank!
Nee, ik weet nog niet zo goed hoe op gewicht te blijven.
Niet zoals gister, iig! Pizza besteld en 'm bijna helemaal opgegeten... Gatver, voelde me helemaal naar daarna. Vroeger geen problemen mee maar nu blijkbaar veel te veel. (te vet?) Ben er wel blij mee eigenlijk, de verleiding is er voorlopig weer even vanaf.
Ik was van plan geweest vanaf morgen weer opnieuw een maand geen (loze) suikers proberen te eten. (vorige x niet helemaal gelukt)
Nu moet ik ook wel doorzetten want deze x doet dochter wél mee...
Dat zal er wel voor zorgen dat ik niet weer aankom neem ik aan. Moet vooral opletten dat er niet meer gewicht vanaf gaat dus toch proberen veel te eten.
Wow Blik!
Dat heb je goed gedaan zeg! Gefeliciteerd. Op gewicht blijven kan volgens mij alleen door structureel voldoende te eten en niet teveel. Ook niet een beetje. Lekker jij en doen wat je nu. Het lijkt me heerlijk. Maar jij klinkt nog wat twijfelachtig. Wennen?
Hier zijn de eerste 10 kilo er ook wel structureel af, denk ik. Grotendeels doordat de, schildkliermedicatie nu aanslaat, trouwens. (Gelukkig!!))
Ik blijc nogal hangen rond de 88 kilo en heb dus nog steeds minimaal 8 kilo overgewicht en daarvan zit nog best veel om mijn buik.
Ik ben weer even gestopt met de eetmeter. Werd het invullen een beetje zat en weet nu wel aardig waar ik rekening mee moet houde. Heb de nootjes maar uit het zicht gezet, hahaha. Zooo gezond! Maar niet als je geen maat kunt houden. Ik heb er nu kerstomaatjes staan. Ook heel lekker.
Verder ben ik veel aan het hoelahoepen en overweeg ik wat individuele trainingen te gaan doen. Wil eigenlijk wel gaan leren hoe ik push-ups en sit-ups goed kan uitvoeren, zodat ik dat thuis kan doen. Op naar de 80 kilo!
Planken!
Emmawee, planken pakt ook een heleboel spieren rond het middel tegelijk aan. Wij doen het hier nu alle 4 's avonds, heel gezellig😊
Hier lees je er wat over:
https://www.gezondheidsnet.nl/sporten/6-voordelen-van-planken
Ook hardstikke mooi, 10 kilo eraf!
Ben zelf heel tevreden, weeg mezelf niet, maar ben blij hoe goed het lukt om niet teveel en gezond te eten, nu ook wat tijd om nieuwe recepten uit te proberen. Het dwangmatig eten is eraf, en dat vind ik zo een bevrijding! Zorgen dat de maaltijden lekker zijn, dan hoeft er bijna niks tussendoor, gewoon verheugen op de volgende maaltijd!
Haha
Hee, jullie gaan ook goed!
Ik twijfel misschien nog wat, weet zelf nog niet zo goed wat ik er nu uiteindelijk van vind!
Moet idd echt wennen aan mijn lijf, schrik nog iedere x als ik in spiegel kijk of mijn botten voel.
En niet met alles ben ik blij. Vorig jaar bh gekocht en nu moet ik constateren dat omtrek nog ok is maar cup toch niet meer... Bleeh mis mijn borsten hoor!
Bah, wat klink ik ontevreden enz, natuurlijk kun je niet alles hebben. Zeker niet als je eea jaren verwaarloosd hebt.
Kaaskopje
En voor jou: afvallen doet hier dus echt wel behoorlijk wat met cupmaat, scheelt zeker 1 cup maar misschien wel meer. (75 g is bijv ook weer heel anders dan 95 g)
Nu je zo hard aan het afvallen bent, heb je dan niet de neiging eerst af te wachten wat het resultaat is? (gewoon nieuwsgierigheid, gaat me natuurlijk niks aan!)
Goed idee
Dat planken. Maar ook dat wil ik leren onder begeleiding van een trainer. Ik heb met die fit20 lessen van mij wel geleerd dat je snel fouten maakt, of gaat compenseren. Ik heb een soort schouderblessure en die moet natuurlijk niet erger worden!! Maar na goede instructie zou ik dat ook gewoon lekker zelf kunnen doen.
De maaltijden hier zijn heerlijk. Man kookt lekker en ik ook, vind ik zelf. Gelukkig houden we hier allemaal veel van groenten.
Die eetbuien van mij zijn echt een vorm van zelfsabottage. Het voelt net zo als wanneer ik allerlei dingen 'nog even' doe, terwijl ik gewoon werk of een klus, zit uit te stellen. Of als ik wel eens iets koop waar eigenlijk geen geld voor is. Onverstandig bezig zijn geeft soms blijkbaar een korte kick. Zonde van mijn lijf. Zonde van mijn tijd. Zonde van mijn geld.
Borsten
Ah ja Blik, dat is ook wel een beetje mijn angst. Dat mijn borsten eerder gaan slinken dan mijn buik...
Emmawee
Borstvoeding blijven/gaan geven!!!! 😉
Mijn kind vrat me zowat op, wat was ik slank toen!
Blik
Nee, ik ga niet afwachten 
. Ik ben over een maand aan de beurt. Ik woog vanmorgen 79,5 kg. Ruim 23 kilo afvallen in 16 maanden, heeft me zoals het eruitziet 1 cupmaat lager opgeleverd, nog eens 20 kilo afvallen is niet gezond. Ik heb met de chirurg overlegd, ze gaat zich op cup E richten. Zekerheid krijg je niet. Met afvallen kom ik nooit op E. Toen ik 22 jaar was woog ik zo'n 71 en had ik 80B. Dat gaat het niet meer via vermageren worden, ook niet E. Dus als ze er een E van kan maken ben ik erg blij. Het schijnt echt als een opluchting voor je rug aan te voelen. Ook voor mijn schouders lijkt het mij heerlijk.
borsten
vind ik echt wel erg hoor, ik was blij ermee.
Kan niet zeggen dat ze er niet meer zijn maar het is nu wel echt, tsja, slapper. Het is niet anders, maar leuk vind ik het niet.
Wat jij schrijft over 'eetbuien' Emmawee dat ervaar ik nu wel echt met ongezond eten.
Zoals zo'n pizza gisteren. (van pizzeria dan, natuurlijk kun je ze ook verantwoord maken)
Ik zit er nu nog vol van, heb echt een appel naar binnen zitten duwen. (en ik dacht daarna 'dat doe ik niet meer, dat duwen. Waarom zou ik nog eten als ik geen honger heb?')
(vroeger ging ik de dag na zo'n maaltijd gewoon weer verder met flink eten)
Met gezond veel (vr)eten heb ik dat nog steeds niet, blijf ik prima vinden. Maar ik eet gewoon erg onregelmatig en soms wellicht ook te weinig, dus een keer veel eten trekt de boel dan weer recht voor mijn gevoel.
Kaaskopje
Ik wil me er helemaal niet mee bemoeien hoor!
Het leek me gewoon dat je erg fanatiek aan het afvallen bent (en misschien ook wel je patroon blijvend aan het veranderen) en wie weet kun je er makkelijk nog wat kilo's mee kwijt raken. Uiteraard geen 20, maar als je toch bezig bent lijkt me nog 5 kilo oid afvallen minder belastend dan een operatie...
Ik ben zelf tov vorig jaar max 5 kilo afgevallen (weet het niet precies) en nu merk ik dus dat de bh die ik vorig jaar kocht en me prachtig stond nu echt qua cupmaat te ruim is.
Ik zal nu wel op een E uitkomen en voor mij lastig in te leven dat mensen dat willen, laat staan er een operatie voor over hebben...
(niet dat ik vind dat borsten perse groot moeten zijn maar ik was dus, ondanks de nadelen die er natuurlijk aan vastzitten, erg blij met mijn grote borsten)
Blik
Wat dat bemoeien betreft.. ik voelde het niet als bemoeien hoor . Best een begrijpelijke vraag.
Ik kom van cup H, dus dan is E al een stuk minder. Ik ben lang en mijn buik lijkt zich nog niet veel aan te trekken van het lagere gewicht. Dat wordt nog een hele toer om dat zichtbaar platter te krijgen. Dus terug naar de B of C van vroeger lijkt me ook niet mooi.
Haha Pirata
7 jaar vind ik lang genoeg. (resp. een paar maanden na en een paar maanden voor hun 4de verjaardagen gestopt destijds).
Hielp goed met het kwijtraken van de zwangerschapskilo's en het ongestraft grote hoeveelheden kunnen eten. Tja... Those were the days.
Blik
Ja, ik snap dat helemaal, dat je ze mist. Ik heb cup F of G (weet 't niet eens). Een cup D of E lijkt me ook prima. Vroeger had ik een leuke cup B. Het probleem lijkt me niet de maat, maar de mate van stevigheid. Maar helaas heb je er voor zover ik weet weinig invloed op waar het vet weggaat en waar het blijft zitten. Operaties daargelaten.
Als je rugklachten hebt van je borsten, dan snap ik heel goed dat je wel een maatje minder wilt. Ik heb een grote angst voor operaties, dus ik zou het zelf niet aandurven.
Wat jij schrijft over zo'n vol gevoel, dat ken ik helemaal niet. Lijkt me goed om dat te krijgen. (en dan inderdaad niet alsnog een appel naar binnen te werken).
Emmawee
Ik zie er ook wel een beetje tegenop hoor . Maar de voordelen lijken mij toch opwegen tegen de nadelen, dus ik moet er maar even doorheen.
Kaaskopje
Ja dat is de beste manier, lijkt me. Je laten leiden door angsten is zonde. Ik hoop dat het mee zal vallen voor je en dat er letterlijk en figuurlijk een last van je schouders afvalt.
Buik
Volgens mij komt de buik echt op de laatste plaats, helaas voor ons. Duurde bij mij een hele poos tot buik gezonde omtrek had (voor mijn gevoel en naar heersende normen) toen ik al flink in groen zat qua bmi.
En nu dus nog steeds best buikje, ook al ben ik verder echt slank nu en op sommige plaatsen zelfs tegen magere aan. (bovenbenen)
Misschien dat sporten nog soelaas kan bieden. Maar dat blijft wat onregelmatig, bewegen en ik blijf ook veel last houden van klachten.
Emmawee, die appel was de dag nadien hé, zo vol was ik ervan. Soms zit nog in mijn hoofd dat ik 'toch iets moet eten', dat is er zo ingeramd. Nu met vasten beginnen die gedachten minder te worden.
Dat vol voelen kende ik ook niet meer, vage herinnering van vroeger toen ik ook dit gewicht had. Door mn vasten ben ik me er ook meer bewust van. Gewend aan vol gevoel, door vasten ook voelen hoe fijn het is eens niet vol te zitten.
Geluk
Ik heb waarschijnlijk erg veel geluk, want mijn borsten lijken nog niet veel veranderd (heb ik niet gemeten), maar mij. Buikomvang is van 1 meter 5 naar 95 cm geslonken! Verder is er ook flink wat bovenbeen verdwenen. Van 70 cm naar 63.
Dat ga ik vandaag maar eens vieren met een flinke fietstocht.
Emmawee
Wat fijn, maar juig niet te vroeg.
De echt ravage aan mijn borsten is aangericht in de laatste kilo's die ik kwijtraakte.
Dus calculeer dat in, dat dat mogelijk gebeurt, of wees wijzer dan ik, en houd op het laatst wat meer speling voor mooie rondingen
Been heb ik nooit gemeten, gelukkig maar, ik zou echt schrikken geloof ik. Mijn benen waren niet te dik, eigenlijk niet veel van mijn lichaam maar wel een enorme buik.
Benen
Ja met mijn benen gaat het ook wel goed. Nog een klein beetje om in maat 42 te passen zou fijn zijn. Ik pas het nu al wel, maar een skinny broek zit nog nét te strak voor het mooie.
Ik heb wel het gevoel dat er nu wat met mijn buik/maagwand gebeurt. Ik vind het niet per se een prettig gevoel. De spierspanning voelt nog niet 'eigen', maar dat zal hopelijk op een gegeven moment ook wel op zijn plek vallen allemaal. Het is wel de bedoeling dat mijn spieren die bobbel weer een beetje strak zullen houden, maar aangezien ik ook geen 40 meer ben ( ), moet ik de verwachtingen wel redelijk houden.
Ondertussen heb ik gemerkt dat fitness ook goed is om stress weg te sporten. De stress is momenteel aan de hoge kant en na anderhalf uur sporten voelt het weer even beter. Even het hoofd leegmaken .
