Arm zijn en roken
Vinden jullie dat mensen met een extreem laag inkomen, klant van de voedselbank, mogen roken? Mag je daar wel wat van vinden, wanneer wel en wanneer niet? Je komt hier en daar discussies hierover tegen op internet. Ik zie grofweg twee visies.
Enerzijds: Iedereen heeft recht op enig bedrag dat hij naar eigen behoefte mag besteden aan wat hem of haar genot verschaft. Je bent arm (en hebt recht op hulp) als je een besteedbaar inkomen hebt onder een bepaalde grens. Hoe je die schamele eigen centen besteedt moet je zelf weten. Arm zijn betekent niet dat je aan iedereen verantwoording hoeft af te leggen.
Anderzijds: Iemand die klaagt dat hij te weinig geld heeft om zijn kinderen gezond te eten te geven en ze volwaardig aan de maatschappij te laten deelnemen, mag geen geld besteden aan een dure en ongezonde gewoonte als roken. Dat gaat ook niet samen met aanspraak maken op noodvoorzieningen zoals de voedselbank.
Ik kan me in beide visies vinden maar ik hoor graag nog andere argumenten.
Moeilijk
Roken is een verslaving. Dus waarschijnlijk willen veel mensen wel stoppen maar lukt het niet.
Verslaving
Ja, roken is een verslaving, maar lang niet alle rokers willen van het roken af. Ik heb ook weleens in een interview een rokende voedselbankklant horen zeggen "Ik heb al zo'n ellendig leven, waarom willen ze mijn enige genot ook nog afnemen!" Roken is niet werkelijk genieten, maar het tijdelijk opheffen van ontwenningsverschijnselen. Maar dat beseft een stevige roker niet.
Nee ik vind van niet
En ik geloof dat ik dat oordeel mag hebben
Wij hebben zelf in de situatie gezeten dat we met amper niks de week door moesten komen (en ja ik weet dat amper niks niet goed Nederlands is). Mijn man rookte aanvankelijk nog, maar na flink wat aandringen van mijn kant is hij daarmee gestopt. Ik vind dat nog steeds knap. Helaas is hij een paar jaar later wel weer begonnen. En ook weer gestopt. Ditmaal definitief.
Ik kan erg slecht tegen dooddoeners als 'ja maar ik heb al zo weinig, gun mij dit pleziertje!' Natuurlijk gun je iedereen zijn pleziertjes, maar als je amper rond kunt komen vind ik de uitgave van een pakje sigaretten of shag niet te verantwoorden. Ik vind het zo'n rare kronkel om onder dat soort omstandigheden stoppen met roken te zien als het afnemen van een pleziertje. Ten eerste is het geen 'afnemen'. Niemand kan je dwingen om te stoppen. Zo iemand zou er verstandig aan doen om dat te zien als zelfgenomen besluit. Je kunt best blijven roken, maar dan is er geen geld voor fatsoenlijk eten. Eigen keus, eigen verantwoordelijkheid. Maar... als voedselbank zijde zou ik zo iemand geen voedselhulp ontzeggen. Hoe bezwaarlijk ik het ook zou vinden dat diegene rookt. Ook bij foute keuzes moet er gegeten worden. Zo vind ik ook dat zorgverzekeraars niemand mogen uitsluiten van vergoedingen voor zorg, dus ook rokers niet.
Mensen die vinden dat hen hun enige pleziertje wordt afgenomen, vragen die zich wel eens af hoe dat dan zit met arm persoon die sowieso niet rookt? Vinden rokers dat ze het zwaarder hebben dan niet-rokers en meer recht hebben op een pleziertje? Daar kunnen ze moeilijk ja op zeggen toch?
Hek van de dam
Als je het roken zou verbieden (hoe moet dat?) moet je ook alcohol verbieden, patat eten, koek eten....
Alleen alles wat je nodig hebt volgens het voedingscentrum zou dan mogen? Waarom niet dat boodschappenbedrag afschaffen maar zorgen dat men precies dat krijgt per dag wat volgens het voedingscentrum gezond is (dus 5-7 boterhammen, 1x vleeswaar 1x kaas, stukje vlees, 200 gr groente, twee keer fruit etc etc).
Wel roken maar niet zeuren
Ik heb eens een man op tv gezien (bijstand en voedselbank) die vertelde die vertelde dat zijn kinderen nooit naar een partijtje konden want hij had geen geld om ze een kadootje mee te geven. Hij rookte voor 15 euro in de week. Prima hoor, maar zeur en klaag dan niet. Roken is één van de hardnekkigste verslavingen en het is nog moeilijker om er vanaf te komen als je je rot voelt. Maar rook dan iets minder en zorg dat je een paar euro uitspaart om je kind naar een feestje te laten gaan (voor zover een kind al niet zonder kadootje naar een feestje kan gaan). Ik vind dat alle rokers die van een uitkering of liefdadigheid afhankelijk zijn geklaag over te weinig geld voor levensonderhoud diskwalificeren door te roken, wat relatief nog eens ontzettend duur is voor iets wat je niet nodig hebt.
skik
Kiezen
Inderdaad, Skik. De man zou mogen zeggen "Ik kan mijn kind niet naar een feestje laten gaan omdat ik het geld voor een cadeautje gebruik om te roken." Dan zouden er mensen boos om hem worden, er zou hem hulp worden aangeboden om te stoppen met roken. Het is onzin als hij zegt dat hij te weinig geld heeft voor dat cadeautje. Waarmee ik weer niet wil zeggen dat hij niet arm is of dat het makkelijk is om te stoppen met roken.
P, ik vind iemand aanspreken op dure en ongezonde bestedingen heel iets anders dan iemand precies in detail voorschrijven hoe een verantwoorde besteding eruitziet. Van mij mag iedereen die afhankelijk is van (voedsel)hulp eigen kwalitatieve keuzes maken binnen een bepaalde bandbreedte. Roken valt daar buiten.
Boek
ik heb net het boek 'Alle dagen schuld' van Miriam Pool gelezen.
Daar komt dit natuurlijk ook in tersprake. Tijdens het lezen merkte ik dat ik ook veel van dit soort oordelen heb. Waarom stop je niet met roken want....
Maar veel van de in dit boek beschreven mensen hebben een zeer complexe problematiek, het is niet alleen arm zijn, maar vaak ook minder begaafd, en al generaties arm. Ze kunnen het niet alleen, maar staan ook zeer wantrouwig tegen over hulpverlening en zijn vaak overtuigd van het eigen gelijk.
En dat maakt het stoppen natuurlijk heel lastig.
Gelatine
Het is ook niet mijn mening maar ik vind alcohol daar net zo goed onder vallen.
Te makkelijk
Ik probeer daar toch maar mijn oordelen buiten te laten. Lekker makkelijk om over een ander te oordelen wat die al dan niet van jou mag en welke keuzes er gemaakt moeten worden. Als het leven alleen maar dwang en moeten is is het ook niet vol te houden. Ik heug me ook verhalen van vluchtelingen die hun geld aan iets luxe besteden om gewoon een beetje hoop te houden op betere tijden.
En huisdieren?
Als er mensen zijn die niet rond kunnen komen, maar wel 1 of meerdere huisdieren hebben, zouden die dan ook uit kostenoverwegingen weg moeten?
Roken is een verslaving
Vervang de term 'roken' in dit verhaal eens door 'heroïne' of een ander verslavend middel, dan gaat het toch ook niet meer om 'pleziertjes afnemen'? Juist als je verslaafd bent, leef je dwangmatig.
En kinderen?
Moeten we niet gewoon maar mensen die niet genoeg verdienen, verbieden om kinderen te krijgen, of als ze al kinderen hebben, ze maar gewoon afnemen?
Foei, hoe durf je te roken, te drinken, kinderen te hebben, hoe durf je te LEVEN, als je het niet kunt betalen...
Bah!!
mirjam
Eigen keuzes
Tja, dan kan je nog een stapje verder gaan. Geen chocolaatjes meer? Geen vlees? Dat zijn wel geen verslavingen, maar toch ook dingen die onder luxe vallen.
Iedereen die hulp nodig heeft mag aankloppen bij de voedselbank, en hoe ze dat dan verder besteden moeten ze natuurlijk zelf weten.
Mijn moeder is trouwens uiteindelijk ook gestopt met roken, ze had het er al jaren over en ging wel steeds minder roken. Mede doordat bij mijn vader copd werd vastgesteld, toen ging ze in de keuken roken, bij de afzuigkap, en later in de achtertuin onder het afdak. Nu is ze gestopt, omdat het te duur werd. Uiteindelijk is dus het geld toch nog het laatste duwtje geweest om te stoppen maar het heeft zeker 10 jaar geduurd, dit proces.
Dus wie weet, zijn er nog mensen die om financiele redenen gaan stoppen en anders maar niet. Maar om dan te gaan zeuren omdat je kind geen verjaardagskadootje kan kopen, dát zou ik als roker niet doen, je weet dat je dat geld zelf aan het oproken bent iedere dag.
Huisdieren
Moeilijk. Iemand die in financiële nood raakt hoeft van mij de kat die er al was niet weg te doen, van mij mag er voedselhulp naar de kat. Maar dan wel brokjes van een budgetmerk en geen Sheba. Iemand die al in financiële nood is moet wat mij betreft de aanschaf van een nieuw huisdier wel uitstellen tot betere tijden. Sommige dingen kunnen wel, sommige dingen kunnen niet in die situatie.
Gelatine
dan kunnen velen heel lang wachten want echte armoede gaat vaak van generatie op generatie over. Echt dat boek wat hierboven noemde is een eye-opener.
Programma: dubbeltje op zijn kant
De presentator van het programma "Dubbeltje op zijn kant" John Williams deed een oproep aan mensen die heel moeilijk rond kunnen komen. Ik heb een keer een aflevering hiervan gezien. De hele financiële huishouding wordt doorgelicht met als gevolg dat de mensen vaak een paar stappen moeten terugzetten, zoals bijvoorbeeld de auto verkopen en werk zoeken. Het kan zijn dat huisdieren moeten worden weggedaan en sigaretten en alcohol de deur uit moeten? Wij zullen het wel zien.
Zo ken ik ook mensen die elk jaar op vakantie willen naar het buitenland (familiebezoek). Zij hebben veel schulden en de warme maaltijd wordt heel eenvoudig gehouden (soep of pasta) of overgeslagen. Man is werkloos en vrouw is chronisch ziek en zit in de WAO. Ze roken allebei en hebben twee kinderen. Ik zou zeggen: schaf die vakantie voor dit jaar af, stop met roken en betaal die schulden? Of ben ik aan het oordelen?
Financien op orde houden
Nou bij dubbeltje op zijn kant zie je ook vaak dat het van kwaad tot erger wordt. Mensen maken hun post niet meer open, maken er op een gegeven moment een financiele janboel van en zijn het overzicht totaal kwijt. Een tijd geleden was er iemand die had iets van 7 tijdschrift abonnementen, wist ze zelf niet eens meer. En betaalde op een gegeven moment geen rekeningen meer, en kreeg daar verhogingen en boetes over. Dingen die echt niet hadden gehoeven als je een beetje oplet. Want je kan dan wel weinig inkomsten hebben, je kan toch wel proberen je uitgaven op een rijtje te houden? En je zet de tering naar de nering lijkt me zo, wij zijn de eerste 7 jaar van ons huwelijk niet op vakantie geweest en moesten ieder dubbeltje omdraaien. Ondanks dat hield ik de administratie heel goed in de gaten en wist precies wat erin en eruit ging (en waar nog op de bezuinigen viel)
Foei, hoe durf je te leven..
"Foei, hoe durf je te roken, te drinken, kinderen te hebben, hoe durf je te LEVEN, als je het niet kunt betalen..."
Inderdaad, sommigen zouden de minima het liefst aan de smakeloze sondevoeding willen hebben, stel je voor dat die mensen een lichtpuntje in hun bestaan ervaren, schande.
Mirreke
Ik ben met je eens dat je uit moet kijken met te oordelen over hoe een ander zijn leven inricht, maar je mag er wel een mening over hebben. Daarin hoef je het niet met elkaar eens te zijn.
Ik vind roken en kinderen echt totaal niet met elkaar te vergelijken om eerlijk te zijn. Roken is een verslaving, kinderen krijgen is min of meer biologische 'noodzaak'. Daar geef je gehoor aan of niet, maar zoals bij alle diersoorten is een reden van ons bestaan dat we leven doorgeven. Ik vind dan ook dat je mensen onder geen enkel beding (tenzij daar een héél goede reden voor is) mag beletten om kinderen te krijgen. Dan maar met steun vanuit de gemeenschap als dat moet.
Maar als je een gezin hebt, vind ik wel dat je verantwoordelijkheid ook dáár moet liggen. En als dat betekent dat je alcohol en tabak moet laten staan/liggen, dan is dat zo.
Wat ik wel lastig vind aan 'kinderen' is, wanneer mag een ander er wél iets van vinden. Als een bijstandsgezin kind nummer 10 op de wereld zet, gaan mijn wenkbrauwen toch een centimeter de lucht in. Toch denk ik dat de overheid en samenleving daar niets over te zeggen heeft, zolang die ouders maar goed voor de kinderen zorgen.
Kaaskopje
Mijn wenkbrauwen gaan al omhoog bij kind nummer 3 hoor!
Foei hoe durf je te leven...
Geloof me, ook zonder tabak en drank en 45 euro per week om van te leven is er zoiets als levensvreugde. Op zo'n moment moet je er ook iets van wíllen maken.
Merel
Die mensen hebben ook psychische problemen (klein of groot). Iemand als jij (en ik) zullen niet snel financiële problemen krijgen doordat we geen inzicht hebben in de financiën en doordat we altijd de tering naar de nering zetten.
Je mag alleen niet zeggen dat ieder ander dat dan ook moet kunnen.
Daar zie je maar aan dat de samenleving daar beter geen inspraak in mag hebben. Ik vind een derde namelijk nog wel acceptabel. Hoe kun je voor een ander bepalen dat het genoeg is geweest?
Ik vind dat je wel erg kort door de bocht gaat met dat mensen zoals jij en Merel (om het maar even bij je eigen woorden te houden) niet snel in de problemen kunnen raken. Zelfs mensen die het dik in orde dachten te hebben en ze allemaal op een rijtje hebben, kunnen in de problemen raken. Je hoeft geen psychisch probleemgeval te zijn om in de min te raken en daar geen oplossing voor te hebben.
Je zegt: Iemand als jij (en ik) zullen niet snel financiële problemen krijgen doordat we geen inzicht hebben in de financiën en doordat we altijd de tering naar de nering zetten.
Mag ik hier even heel erg hard tegenin gaan? Ook jij en ik kunnen door bv. fouten van overheden of derden in notime in heel grote financiële problemen komen, en dat heeft dan niets te maken met de tering naar de nering zetten.
Kijk alsjeblieft uit met wat je zegt, je doet mensen onnodig erg veel pijn met deze uitspraak.
Ik hoop dat het jou nooit overkomt, maar ook jij kunt volgend jaar een aanvraag moeten doen om in de wsnp te komen.
Momenteel zijn er heel veel mensen die al jaren de tering naar de nering zetten en desondanks nu in de problemen komen. Juist omdat de rek er al jaren uit is. Ik vel nooit een oordeel over uitgavenpatronen van anderen, aangezien ik zelf ook niet perfect ben.
Jullie lezen niet ver genoeg door
"Je zegt: Iemand als jij (en ik) zullen niet snel financiële problemen krijgen doordat we geen inzicht hebben in de financiën en doordat we altijd de tering naar de nering zetten. "
Ik zie NIET dat wij niet in financiële problemen kunnen komen maar dat dat niet snel (!) kan DOOR een slecht inzicht in de financiën waardoor je te laat bent in de tering naar de nering zetten.
Wel goed lezen!
P, ik lees echt wel
Daarom zei ik ook dat je misschien volgend jaar wel een aanvraag voor de wsnp moet doen.......zo snel kan het namelijk gaan!
Monet
Jij leest niet goed.
Ik zei alleen dat ik niet in de financiële problemen kan RAKEN door dat ik geen goed financieel overzicht heb EN de tering niet naar de nering zet. Ik heb nooit gezegd dat ik niet in financiële problemen kan komen maar de oorzaak ligt niet in het niet betalen van rekeningen, in 7 tijdschriftabonnementen, niet weten wat er in komt en uit gaat en meer uitgeven dan je als inkomsten hebt en leningen aan gaan.
Als Pman zijn baan kwijt raakt en ik ook en er komen allerlei andere zaken kunnen wij heus wel in de financiële problemen komen maar dat is dus niet veroorzaakt doordat we geen financieel overzicht hebben.
En nu jij weer want je las niet goed. Je kwam namelijk met voorbeelden als 'fouten van overheden en derden'!
Overigens
Ik zou overigens graag een situatie geschetst zien waar mee ik over een jaar een aanvraag voor de wnsp zal moeten doen.