Boete voor niet leeggegeten bord

Inhoudelijk

Miriam, ik heb op jouw twee argumenten gereageerd. Aangezien je daar verder niet meer op terug komt neem ik aan dat je die niet wilt/kunt weerleggen.
En op de "rest-puntjes": stel dat je het niet lust. Kan gebeuren. Denk je dat men daar een punt van gaat maken? Het is geen wedstrijd "hoe ga ik mijn klant een oor-aan-naaien". Zo'n zaak ziet mensen ook graag terug komen, en mond-op-mond reclame is in deze sector van levensbelang. Het "argument" van Kaaskopje is geen argument; ze hebben geen moeite met hun "product", alleen mogelijk met klanten die niet kunnen lezen.

Nee

"Je stimuleert op die manier mensen om zich te over eten."

Nee, drinken. Het gaat om drank. Die extra aardappels, mosselen of sushi maakt geen moer uit. Dat biertje of wijntje om het weg te drinken, daar is het de restaurateurs om te doen.

Nee het gaat hier over overeten. Dat is hier het probleem en dat is in het kader van alle zwaargewichten die je rond ziet lopen met obesitas en speciale poli's in ziekenhuizen een groot probleem (ik moet direct aan Amerikaanse toestanden filmpjes op tv denken met mensen die mega zijn en ook maar dooreten).
Dat ze ook daarbij veel willen drinken dat is een ander punt maar dan voor de restauranthouders.

Maar ik houd niet van dat soort concepten. Ik gruwel ook dat het megasnel op tafel komt. Weinig kans dat het vers gemaakt is. Een ander probleem in sushi restaurants. Sushi zelf maken is ook niet zo moeilijk en 20 euri pp kom je een heel eind mee thuis.

Oh, en nog iets

Hoe gaat dat eigenlijk in zijn werk?

Komt een ober op het einde van de maaltijd controleren hoeveel er nog op je bord ligt? Moet je je bord tonen aan de uitgang vooraleer je mag vertrekken? Is dat dan een aparte post op de rekening?

Ik krijg nu beelden voor me van een groep van 6 personen die gezellig gaat eten. Ze gaan een paar keer bijscheppen, lekker drinken, ... Ze hebben gedaan met eten en de ober komt langs.

"Nou meneer, u heeft flink gegeten, alles is op. Goed zo"
"Mevrouw, dat is niet flink hoor, zoveel laten liggen. Volgende keer minder opscheppen of beter eten. Foei, foei, dat wordt een boete."
"En u mevrouw, u heeft wel wat laten liggen. Voor één keer laten we het zo, maar volgende keer toch beter uw best doen, goed?"

Ja, ik trek het wat in het belachelijke, maar ik vind het ook belachelijk.

Een restaurant dat zelf kiest voor dergelijke formule hoeft zich daarna niet bezig te houden met het opvoeden van zijn klanten. En al zeker niet om de eigen kas te spijzen.

Katrien

Katrien

het wordt wel heel flauw, en herhaling van zetten: "Begrijp ik je goed? Je vindt het normaal dat een volwassen persoon mag gestraft worden wanneer deze een zelf opgeschept bord niet helemaal leegeet? " Doel van deze regel is heel simpel: men wil voorkomen dat men maar wat besteld/opschept, een beetje proeft, de rest laat staan, en dan net zo vrolijk aan de volgende ronde begint. En nee, ik vind dat niet flauw, de regel is je bekent als je gaat bestellen.
En als ik mensen uitnodig voor een etentje gelden etiquette-regels waarvan ik aanneem dat mijn gasten die kennen.

Nee pluk53

De regel is blijkbaar niet bekend. Want wanneer heb je genoeg gegeten? Als er een paar hapjes blijven liggen of niet. En als je iets echt niet lust, mag het dan wel blijven liggen?

Nou ja, wat maakt het mij uit, ik kom toch nog in dergelijke restaurants.

Maar euhm, ik zou een regel die zegt dat je een deel van je geld terugkrijgt als je de enorme porties die je in sommige (vele) restaurants krijgt, niet op krijgt, wel appreciëren.

Katrien

Genaaid

Pluk, wat heb ik precies gemist dan?
"En op de "rest-puntjes": stel dat je het niet lust. Kan gebeuren. Denk je dat men daar een punt van gaat maken?"
Daar gaat het helemaal niet over. De vraag is of prospects denken dat daarvan een punt gemaakt kan worden.
Ja, dat denken ze. Zie dit draadje.
Interpreteer het maar op een net zo eenduidige manier als "voor een vast bedrag onbeperkt sushi serveren".
Pluk:"Het is geen wedstrijd "hoe ga ik mijn klant een oor-aan-naaien".
Het is een wedstrijd geld verdienen. Dit restaurant is geen altruistische organisatie. Over dat oor aannaaien kun je van mening verschillen. Ik denk er het mijne van en vind het in zijn algemeenheid bizar om de simpelheid van 'zoveel als je wilt' (dat trekt een bepaald publiek) te vermengen met kleine lettertjes (daar zit dat publiek juist niet op te wachten).
Hier de voorwaarden van 'all you can eat'
* Maandag, Woensdag en Donderdag: Euro 19,50
* Vrijdag, Zaterdag, Zondag en feestdagen: Euro 23,50
* U kunt in 2 uur tijd onbeperkt eten van onze kaart bestellen en daarna gezellig natafelen
* De bestelling kunt u zelf invullen op het bestelformulier
* Bij de lunch / diner: per ronde maximaal 5 items per persoon bestellen
* Er kan alleen nogmaals besteld worden indien de vorige bestelling al geconsumeerd is
* Verspilling wordt niet gewaardeerd. Bestel dus alleen zoveel u kunt eten
* Restanten als gevolg van overbestelling worden in rekening gebracht. Sushi's Euro 1,00 per stuk, warme gerechten Euro 3,00 per gerecht
Ik bedank voor de uitnodiging.
Pluk:"Het "argument" van Kaaskopje is geen argument; ze hebben geen moeite met hun "product", alleen mogelijk met klanten die niet kunnen lezen."
Nee, jij hebt moeite met een bepaald slag mensen en vertaalt deze wat warrige formule in iets dat over opvoeden gaat.
Intussen laat je je kennelijk rustig naaien. Dat kan ook lekker zijn.
Groet,
Miriam Lavell

Niveau daalt, de stemming stijgt

(stemming = geagiteerdheid. ) Miriam, je verbaast me; daarbij wil ik het even laten. Ik kom misschien later nog eens terug op je discussie-techniek, als die door anderen nog niet neergesabeld mocht zijn.

Tegenspraak

Pluk:"Ik kom misschien later nog eens terug op je discussie-techniek, als die door anderen nog niet neergesabeld mocht zijn."
Dat mag niet Pluk. Dat is meta.
Maar ik wil wel een kleine analyse doen. Jij hebt kennelijk geen moeite met dit concept. Dat is prima. Het is wel een beetje gek dat je zo'n moeite hebt met het feit dat er heel wat op aan te merken is.
Groet,
Miriam Lavell

Soep, heet, opgediend

Dit soort regels worden doorgaans alleen gebruikt als stok achter de deur om echt wangedrag af te straffen.

En van wat ik wel eens hoor over all-you-can-eat en all-inclusieve-resorts is dat nodig.

De nette gast die een hapje over heeft wordt niet lastiggevallen. Maar de ober kan dan tenminste wel iets doen tegen de inhalige vreters die een bord vol eten laten staan omdat ze drie keer meer hebben opgeschept dan nodig. Dáár gaat het om.

Formeel kun je dan vreselijk op je strepen en principes gaan staan over hoe verschrikkelijk onrechtvaardig het allemaal niet is, maar het is een poging om hufterig gedrag een beetje tegen te kunnen gaan en het staat eenieder vrij om daar dan niet te gaan eten.

Net zoals ik ook niet naar een all-inclusive resort ga. Alhoewel ik me in keurige hotels ook erger aan de mensen die hun kinderen het hele ontbijtbuffet laten leegplunderen terwijl nog geen kwart opgegeten wordt.
Niet overdreven: driekwart van de yoghurtjes, eieren, worstjes, pannenkoeken, fruit en andere lekkernijen blijft staan omdat er onbeschoft veel is opgeschept. Die mensen zouden van mij een extra rekening mogen krijgen en dat heeft niks te maken met per ongeluk een lepeltje jam overhouden.

Overigens Miriam: je bent in andere draadjes ook niet te beroerd geweest om mensen de mantel uit te vegen over de toon van hun postings. Toon dan ook eens wat incasseringsvermogen dienaangaande.

Niet zo deftig

Ellen:"De nette gast die een hapje over heeft wordt niet lastiggevallen. Maar de ober kan dan tenminste wel iets doen tegen de inhalige vreters die een bord vol eten laten staan omdat ze drie keer meer hebben opgeschept dan nodig. Dáár gaat het om."
Daar gaat het jou om. De kern is dat 'all you can eat' juist niet zo'n deftig concept is. Het haalt mensen op prijs en op een zekere mate van inhaligheid binnen. Dat zijn niet zulke deftige mensen. Of in het geval van sushi, niet zo geroutineerde eters die wel eens willen proberen en de relatief goedkope kans daarvoor grijpen. Juist wel iets bestellen waarvan je vooraf niet weet of je het lust.
Je richten op die doelgroepen heeft mega voordelen (ze komen binnen, ze eten, als ze het lekker vinden komen ze terug), maar ook nadelen. Als die nadelen niet wilt, dan moet je dat concept niet toepassen.
En natuurlijk heeft 'onbeperkt mosselen eten' ook al sinds jaar en dag zijn beperkingen, maar het verschijnsel van het naberekenen van restjes is werkelijk een stap te ver.
Ellen:"maar het is een poging om hufterig gedrag een beetje tegen te kunnen gaan en het staat eenieder vrij om daar dan niet te gaan eten."
Voor jou gaat het ook al over opvoeden. Ik begrijp niet waar je dat vandaan haalt, behalve uit je eigen ergernis aan een bepaald soort publiek.
Ellen:"Die mensen zouden van mij een extra rekening mogen krijgen en dat heeft niks te maken met per ongeluk een lepeltje jam overhouden."
Ja, want je wilt ze opvoeden. Ik begrijp werkelijk niet waar je vandaan haalt dat dat de missie van dit restaurant zou zijn.
Ellen:"Toon dan ook eens wat incasseringsvermogen dienaangaande."
Pardon?
Groet,
Miriam Lavell

Zo is dat

Daan:"Blijkbaar wegen de kosten van het weggegooide voedsel op tegen de kosten van extra personeel. Dat wij het verspilling vinden? Lekker boeien.. "
Zo is dat.
Totdat een boekhouder het na gaat wegen en in een PowerPointPresentatie aan de baas vertelt dat hier geld te halen valt. Dan krijg je een all inclusive ontbijtzaal met bufet, nauwelijks personeel, en een rekening per kamer voor de zooi die je ervan gemaakt hebt.
Is ook wel wat voor de snackbar eigenlijk, om alle niet opgegeten frieten na te berekenen.
Groet,
Miriam Lavell

Aanname

Dat een bedrijf zich alleen voor omzet interesseert en niet voor de verspilling van voedsel is een aanname.

Dat mensen niet gevoelig zullen zijn voor maatregelen die de portemonnee treffen, is een aanname.

Dat elke maatregel tegen voedselverspilling louter gegrond is op betuttel- en opvoedingsdrift, is ook een aanname.

Dat soort aannames mag je natuurlijk best hebben, maar houd dan wel in het oog dat je conclusies niet meer zijn dan dat: redeneringen op grond van aannames.

Het staat een restauranthouder vrij om andere aannames te doen.

Sushi

Is natuurlijk geen handig gerecht voor "onbeperkt eten voor een vaste prijs". Sushi is klein, deftig, culinair verantwoord. Onbeperkt eten spreekt een publiek aan wat dat dan ook wíl - en zijn bord vollaadt. Het sushi-restaturant probeert een publiek op te voeden wat helemaal hun publiek niet is.
Onbeperkt zoveel als je kunt voor een vaste prijs doe je met mosselen en spareribs. En dan níet met de mosselen en de spareribs, maar voorál met frites, stokbrood, sla, sausjes.

Tirza

Persoonsverwisseling

Ellen:"Dat een bedrijf zich alleen voor omzet interesseert en niet voor de verspilling van voedsel is een aanname."
Wiens aanname is dat?
Dit "Maar de ober kan dan tenminste wel iets doen tegen de inhalige vreters die een bord vol eten laten staan omdat ze drie keer meer hebben opgeschept dan nodig. Dáár gaat het om." is jouw aanname.
Ellen:"Dat mensen niet gevoelig zullen zijn voor maatregelen die de portemonnee treffen, is een aanname."
Wiens aanname is dat?
Ellen:"Dat elke maatregel tegen voedselverspilling louter gegrond is op betuttel- en opvoedingsdrift, is ook een aanname."
Wiens aanname is dat?
Ellen:"Dat soort aannames mag je natuurlijk best hebben, maar houd dan wel in het oog dat je conclusies niet meer zijn dan dat: redeneringen op grond van aannames."
Voor wie is deze tekst bedoeld?
Ellen:"Het staat een restauranthouder vrij om andere aannames te doen."
Jij bent het restaurant niet. Je wisseltruuk helpt je niet aan gelijk. Bovendien is de vraag wat wij, mogelijke klanten, ervan vinden.
Ellen:"Ik vind het flauw dat je met zo'n vraagteken doet alsof je niet weet wat er bedoeld wordt."
Tja, ik hou niet zo van lukrake aannames.
Ellen:"Jij klaagt ook tegen andere forummers over hun discussietechniek en als je andermans posting agressief of beledigend vindt. Zoals bv een tijdje terug in het draadje over Apeldoorn/Koninginnedag."
Jemig, ik was het alweer vergeten. Weet je wel hoe lang dat geleden is? Maar je hebt gelijk, ik had dat hier in deze discussie meteen weer moeten doen. Klagen. Janken. Piepen. Zodra je tegenspraak krijgt meteen doen alsof je heftig gekwetst bent. Dat helpt.
Nou vooruit. Ellen, ik vind het niet aardig dat je me zo op de tafel legt hoor.
Ellen:"Hier spreekt Pluk jou aan op je discussietechniek en je toon en dan beroep je je op "dat mag niet, dat is meta". "
Dat van die toon is een aanname en van die discussietechniek is een voornemen.
Verder ben ik nog helemaal een beetje week en zwak en gekwetst van de toon die hij tegen mij aansloeg. Jee wat naar.
Zo, zijn we weer klaar.
Groet,
Miriam Lavell

Aannames

Miriam,
als je nu gewoon Miriam Lavell invult op die plekken waar je vraagt "van wie" en "voor wie" zit je heel dicht bij de waarheid ( misschien niet 100% naar de letter, maar wel 200% naar de geest).
Mijn aanname is, dat je even een moeilijke periode doorgaat. Ach, trekt wel weer bij; je bent waarschijnlijk weer snel je beminnelijke zelf.

Opscheppen en niet opeten

Katrien windt zich er over op: 'Je vindt het normaal dat een volwassen persoon mag gestraft worden wanneer deze een zelf opgeschept bord niet helemaal leegeet?

Stel, je nodigt mensen uit voor een etentje waarbij de gasten zichzelf kunnen bedienen. Ga je dan op het einde kijken of iedereen zijn bord wel netjes leeggegeten heeft? En wie dit niet heeft gedaan, moet bijvoorbeeld de vaat doen als straf?'

Nou, straf lijkt me onzin. Maar wat verantwoordelijker met etenswaren omgaan lijkt me niet gek - dan maar opvoeden, ja.

Ik vind bijvoorbeeld half-afgekloven gebakjes op een verjaardag jammer, van dat gebakje en van het geld. Als je geen gebakje wil, bedank dan gewoon en laat niet de helft liggen.

Als mensen bij een etentje bij mij thuis de helft laten liggen op hun bord voel ik me niet blij, want dan was het kennelijk niet lekker en heb ik me voor niks uit staan sloven.

Van die ontbijtbuffetbunkeraars die de helft van wat ze gehaald hebben op hun tafeltje achterlaten snap ik ook niks. Vanwaar toch al die inhaligheid?

Je schept op/accepteert wat je lust, of dat nu in een restaurant, bij vrienden of thuis is. En niet meer.
Is dat nou zo enorm eigenaardig?

Tonny

Tjeetje

Tjeetje Miriam,

Klagen, janken, piepen? Heftig gekwetst? Wat een grote woorden zeg, en dat in een discussie over eurootjes bij het snelbuffet.

Maak er niet zo'n drama van zeg.

Tja tonny

"Je schept op/accepteert wat je lust, of dat nu in een restaurant, bij vrienden of thuis is. En niet meer. "

Ik kan dat dan blijkbaar niet goed inschatten. Ik neem altijd een normale portie (geen grote inhalige portie dus). En de ene keer is mijn bord leeg als ik genoeg heb, een andere keer blijft er een beetje over en soms heb ik na een paar happen eigenlijk al genoeg. Het eten smaakt me op dat moment dan niet zo, of het is heel anders dan ik gedacht had, of het valt me zwaar op de maag, of...

In ieder geval ga ik dan echt niet de rest opeten enkel en alleen omdat het anders verspilling zou zijn.

En dat geldt als ik thuis ben, maar ook als ik op restauant ben of van een buffet eet of wat dan ook.

Dan vinden jullie me maar inhalig of hufterig of wat dan ook. Ik wéét dat ik het niet ben.

Katrien

Maar katrien......

Ik denk dat niemand jou hufterig vindt als je een paar happen overhoudt. Maar jij gaat neem ik aan geen 6 kippepoten op je bord leggen als je er maar twee opeet, toch?

Ellen

Nee, natuurlijk niet. Maar ik ben nu al vaak gaan eten in buffetvorm en ik zie nooit mensen die hun bord overvol scheppen om dan (bijna) alles te laten staan. Dus bij "een bord niet leegeten" stel ik me een halfvol bord voor of zoiets.

Misschien kom ik in de verkeerde etablissementen en heb ik een verkeerd beeld voor ogen...

Katrien

Pluk

Het "argument" van Kaaskopje is geen argument; ze hebben geen moeite met hun "product", alleen mogelijk met klanten die niet kunnen lezen.
Het product van zo'n restaurant is 'onbeperkt eten'. Als ze geld gaan vragen voor overgebleven hapjes hebben ze dus blijkbaar liever dat mensen zich misselijk eten omdat hun ogen te groot waren, dan dat ze na gaan denken over een ander concept. De buffetten roepen wangedrag op, dat is helaas zo. Er zijn volgens mij andere oplossingen die sympathieker overkomen dan een soort boetes uit te delen.

Nee

Nee het gaat niet over overgebleven sushi's. Het gaat er om hoe dat restaurant nog meer winst kan maken en toen hebben ze bedacht dat als mensen nu een hele sushi niet opeten ze daar ook nog voor moeten gaan betalen. Over een tijdje voeren ze in dat je voor een halve sushi die je laat staan 50 eurocent moet betalen. Het draait hier alleen om meer geld verdienen verder niets. Gewoon commercieel gedaht. Dat jullie "iedereen willen opvoeden" tja, daar gaat het hier niet over en dat is ook niet de insteek van de eigennaar van het restaurant.

Kaaskopje

het is nu onderhand wel vreselijk uitgekauwd, maar ik kan het toch niet laten
- het concept is "all you can eat" in combinatie met een aantal regels ( dus zeker niet "all-you-can-order" ). Als de regels je niet bevallen, dan begin je er toch niet aan.
- als je gaat rekenenen dan ben je waarschijnlijk niet veel "goedkoper" uit dan als je de gerechten los had besteld en betaald. Het is dus gewoon een lokkertje, wat bij mij in elk geval prima werkt.
- sushi is geen elitair eten. In Japan zelf is het in feite ook een soort snack-bar. ( meestal voor de lunch)
- het "vreet-volk" zul je bij een sushi-zaak niet frequent tegenkomen. Rauwe vis valt buiten "wat-de-boer-kent". De vreters zie je wel bij de buffet-woks met dezelfde formule; dat is leuk als je met de rugby-club gaat eten, maar niet voor kleine gezelschappen.

(ot) kaaskopje

mogelijk omdat we nu een "eetonderwerp" hebben, maar ik kwam via de associatie eten-> kaas -> kaas + brood -> mop-over-liftster -> eikel bedekt met smegma
Ik zou spontaan een andere nick kiezen ).

He jakkes

Pluk wat een ranzige opmerking, moet dat nou?

Jakkes

sorry sorry, was echt puur enkel en alleen het spontaan neerschrijven van een associatie. Niks persoonlijks, niet beledigend bedoeld. Maar ik kreeg de combinatie niet meer uit mijn hoofd; maar ik had dit beter voor mezelf kunnen houden.