Off-topic discussies Off-topic discussies

Off-topic discussies

Beer

Beer

19-07-2012 om 19:19

Ik voel mezelf soms zo lelijk :-(

Waarom voel ik mezelf soms toch zo lelijk en hebben andere vrouwen dat ook weleens? Ik ben 40, heb 3 kinderen en een leuke man. Ik zit erg met de paar kilo's teveel die ik mee draag: het is niet veel maar heb wel een gezellige zwemband. Eigenlijk, op een baaldag vind ik niks mooi aan mezelf. Het slaat nergens op, dat negatieve zelfbeeld. Ik WEET het. Mijn man zegt het ook en hij is altijd behoorlijk royaal met complimenten. Ik verzorg mezelf goed, gebruik wat make-up, zorg ervoor dat mijn haar "lekker" zit en ben dol op mode. Dus ik doe er wel moeite voor maar....ik kan nooit in de spiegel kijken en denken: er staat daar een leuke mooie vrouw. En daar baal ik van. Ik kijk liever naar de minpunten dan naar de pluspunten.

O ja, ik sport 2x in de week en let op mijn eten. Enige zondes zijn een wijntje op zijn tijd en een chocolaatje.

Het gaat me vooral om het gevoel. Vriendinnen herkennen het wel en kunnen zo zonder blikken of blozen minimaal 2 "verbeterpunten" voor zichzelf verzinnen. Waarom denken vrouwen soms toch zo negatief over zichzelf en zijn ze blijkbaar pas tevreden als ze maatje 38 of iets dergelijks hebben?

Wat doe je er aan om een positief zelfbeeld te krijgen?


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Ely

Ely

19-07-2012 om 21:29

In psychologie magazine

Staat deze editie een artikel over positief denken. Ik kan ze niet allemaal zo opnoemen maar de tips spraken mij erg aan. Bv jezelf beschrijven alsof je het over iemand anders hebt. Ik kan me wel voorstellen dat dat werkt.
Misschien wat voor jou?

Je klinkt als een verzorgde, leuke vrouw (knap hè dat ik dat kan opmaken uit die paar regels ). Mijn mening is dat ik dat veel mooier vind dan een maat 38. Ik heb vriendinnen in alle maten maar sommige stralen, en dat zijn net zo goed de maatje meers. Ik denk dat ik daarin geloof, dat stralen.
Maar dat vroeg je niet hè ? Sorry, ik heb even geen verdere tips

Verstuurd met de Ouders Online iPhone app.

Tja

ik heb het niet zo, ach ja ik wil mijn oogleden laten doen want ze hangen op mijn wimpers en daar begin ik last van te krijgen. En ja maat 36 broek terwijl ik echt altijd 32 of 34 had en ja mijn taille is weg.

MAAR ik heb wel 2 gigantisch dikke buiken gehad bij de zwangerschappen EN 2 keizersnedes EN als ik mezelf vergelijk met anderen dan ben ik altijd toch ook wel tevreden, goede huid, sterk gebouwd etc.

Als je nou volgende keer eens wat langer dan een halve minuut voor de spiegel gaat staan noem dan eens 2 pluspunten, ga eens leuker staan dan die depressieve hangstand die je nu in neemt.

Wat is mooi? wat is lelijk?

Maar wat is dan mooi? Als ik iemand mooi vindt wil het nog niet zeggen dat iedereen hem/haar mooi vindt. Jij voelt jezelf soms lelijk. Als je 100 mensen vraagt wat ze van je vinden zullen er mensen zijn die je prachtig mooi vinden en mensen die je lelijk vinden. En de meeste vinden je "gemiddeld". Ga eens op een terrasje zitten en kijk naar iedereen die er voorbij komt. Hoeveel mooie mensen zie je? Die vrouw met dat lange glanzende haar? Of toch die vrouw die stralend kijkt en uitstraalt tevreden te zijn met wie ze is? Ik zie maar weinig mensen die ik echt mooi vind, mooi in de zin van het ideale uiterlijk.
En op dat moment vind ik ze mooi, misschien vindt jij ze wel lelijk.
Ik bedoel te zeggen dat mooi of lelijk zo nietszeggend is. Zinloos, het is maar een mening. Dus als je nu eens wat objectiever naar jezelf kijkt zie je plus- en min punten. Koester de pluspunten, geef ze extra aandacht en je uitstraling zal veel beter zijn. Dat zie ik als ik op het terras zit. "Die vrouw is trots op haarzelf en gelijk heeft ze!"

Persoonlijk

Ach, het is zo persoonlijk wat men mooi of niet mooi vindt. Zo had ik vroeger pukkels. Ik schaamde me daar ontzettend voor. Nu ben ik best wel dik(kig), maar dat interesseert me maar weinig. Mijn pukkels zijn namelijk weg, en dat vind ik weer veel belangrijker dan een mooi figuur (hoewel het de laatste tijd een beeeeetje uit de klauwen loopt met dat figuur. Maar ja, het is nog steeds niet belangrijk genoeg voor mij om er iets voor te doen of vooral te laten .
Ook keuren vriend en ik wel eens vrouwen. En wij hebben een heel verschillende smaak! Zo zijn er vrouwen waarvan ik zeg "zo zou ik wel uit willen zien" en daar vindt hij dan totaal niets aan. Verhelderend .
Ach ja, en ik schrijf dit omdat ik vandaag een goede dag heb, favo jurkje aan, uitzicht op vakantie, dus ik zie alles sowieso zonniger in. Natuurlijk voel ik mij wel eens lelijk. En dat gaat dan ook altijd weer snel voorbij.

Vic

Vic

20-07-2012 om 09:42

Ik dacht eigenlijk dat die gevoelens er 'gewoon' bij horen als je vrouw bent. Ik zie het al bij mijn kinderen. Jonge kinderen vinden altijd dat ze er leuk uitzien, die staan zelfs vol zelfvertrouwen voor de spiegel en schamen zich nergens voor. Rond de puberleeftijd komen er ineens complexen over stom haar en pukkels.
Zelf loop ik altijd net achter de feiten aan. Als ik foto's zie van toen ik 20 was, vind ik mezelf best een mooie meid. Helaas dacht ik er destijds heel anders over. Met foto's van toen ik 30 was idem dito. Op de een of andere manier krijg ik het er niet in dat ik dat misschien over 10 jaar ook denk van hoe ik er nu uit zie.

Hanny61

Hanny61

20-07-2012 om 10:58

Haha vic en tip voor beer

Herkenbaar. Als ik oude foto's van mijzelf zie, zie ik een superslanke jonge vrouw, terwijl ik me destijds dik vond.
Vergeleken met toen, ben ik nu dik.

Tip voor Beer(gejat uit een ander draadje): Misschien is een stijladvies iets voor jou. Met de juiste kleuren en modellen kun je je zwakke kanten wat verdoezelen en je sterke punten versterken. En het is zeker waar dat een vrolijke lach mooier wordt gevonden dat een slanke taille!

Tihama

Tihama

20-07-2012 om 11:51

Hoe was het vroeger?

Ik zit echt na te denken over jouw probleem. Is dit gevoel iets dat je pas gekregen hebt sinds je die paar kg erbij hebt?

Ik vind dat wel heel veel uitmaken. Ik heb net mezelf afgevraagd of ik je gevoel nu wel of niet herken. Ik herken het in de zin dat ik exact kan benoemen wat ik anders aan mijn lijf zou willen. Maar ik herken het niet als iets waar ik me rot over voel.

Ik was tevreden me mijn lijf toen ik 20 was (slank en bevallig . Ik was redelijk tevreden toen ik 30 was (BMI van 35!). En ik ben op mijn 45e, BMI van 26, rimpels en zelfs laatst mijn eerste grijze haar waargenomen, meer tevreden dan ooit. Ik word ouder met alles wat er bij hoort, maar ik ben echt tevreden.

Als ik als een plastisch chirurg naar mijn lijf zou kijken, dan kan ik het zo opsommen:
- borsten liften
- botox bij de lachrimpels
- buikwandcorrectie (zwangerschappen
- onderste kaak inkorten
- kipfilets onder de armen wegsnijden

Maar geen haar, echt geen haar op mijn hoofd die er ook maar 1 seconde over denkt om dit serieus te overwegen.

Ik heb wel iets ontdekt dat echt invloed heeft op mijn gevoel. En dat is mannelijke aandacht van andere mannen. Het is vreselijk om dat als feministe toe te geven, maar het feit dat ik regelmatig avances krijg van aantrekkelijke mannen, zorgt voor een extra positief gevoel over mijn eigen uiterlijk. Mijn man doet dat ook, maar ja, hij is natuurlijk vooringenomen

Kom ik weer terug op de eerste vraag: heb je dit gevoel altijd gehad, of heeft het iets te maken met het ouder wordt en het verlies van jeugdige schoonheid? Darwinistisch gezien is de seksuele aantrekkingskracht van een vrouw immers alleen nodig zolang ze vruchtbaar is. Het verlies van vruchtbaarheid leidt dan tot verminderde aantrekkingskracht en daarmee logischerwijs tot verminderde aandacht en weer als gevolg daarvan wellicht tot minder externe bevestiging van die schoonheid.

De Opzij had onlangs een special met allemaal schitterende vrouwen van 50. Ik vond dat een geweldig artikel. Veel beter dan de Linda die vorig jaar een nummer vulde met plastisch chirurgie.......

Tihama

Merel

Merel

20-07-2012 om 11:51

Je eigen uitstraling

Ik vind dat veel van je 'mooiheid' komt door je uitstraling. Als ik denk dat ik lekker in mijn vel zit straal ik dat uit, ik krijg dan sneller 'zomaar' complimentjes. Als ik mezelf niet leuk vind (heb wel eens een bad hair day en dan staan mijn kleren ineens ook stom, tja...dan straal ik dat uit)
Zelf heb ik wel eens een acteur horen zeggen; die moest een mooie playboy met gave auto 'spelen' maar zo knap was hij eigenlijk niet. Oh zei hij 'dan speel ik toch dat ik knap ben'... het grappige was, dat je het in het spel ook geloofde, vond 'm ineens best knap
En wat ik laatst ergens anders al schreef. Ik heb die kleuren analyse laten doen. Sinds ik mijn 'goede' kleuren draag, krijg ik vaker complimenten van 'dat truitje staat je leuk' . En vroeger kon ik (als ik de verkeerde kleur droeg) ook wel eens een opmerking krijgen van, ben je soms moe? Plus dat ik de kleding die niet mijn kleur waren wel droeg (want ze waren best mooi) maar me er op een of andere manier ineens niet leuk in voelde.

dc

dc

21-07-2012 om 07:43

Verwend!

Ik vind het zo verwend om zo ontzettend negatief over jezelf te zijn. Ik vind dat je dan tijd en energie teveel over hebt, die je verkeerd gebruikt. Dit uit een achtergrond van anorexia en bulimia, dus ik heb me er heeeeeel erg hard tegen afgezet. Met resultaat.

Als ik naakt naar mezelf kijk, dan zie ik een duidelijk moeder figuur. Flinke buik met flinke zwangerschapsstriemen, en als ik dat zie, dan ben ik trots dat ik 3 flinke baby's op de wereld heb gezet. Mijn lichaam heeft gedaan waar het voor gemaakt is, mijn flinke borsten doen het borstvoeden supergoed, ik voel me fit en gezond. En mijn man vindt me mooi, en de rest van de wereld zal me zo'n zorg zijn (ik heb dus duidelijk geen aandacht van andere mannen nodig. Zou het waarschijnlijk niet eens merken als ik het krijg).

Hoe is van een hele onzekere puber met een heel slecht zelfbeeld hiertoe ben gekomen is simpelweg mezelf herhersenspoelen. Ik werd op een gegeven moment zo boos dat een stelletje modemensen, die ik waarschijnlijk heel erg dom en onaardig zou vinden, konden bepalen dat ik niet mooi was. Ik ben een jaar lang gestopt met tv kijken of tijdschriften lezen, en ik verbood mezelf om ook maar iets negatiefs over mijn lichaam te denken. Bij iedere negatieve gedachte gooide ik er 10 positieve tegenaan. En ook al ben ik nu dus 3 kinderen en 20 kilo verder, het werkt nog steeds!

In heel veel culturen heb je duidelijke fases in het leven, eerst meisje, dan jonge vrouw, vervolgens moeder en daarna oudere vrouw. Op een of andere manier worden die fases in onze cultuur niet meer op waarde geschat en moeten we allemaal proberen jonge vrouw te blijven. Dat is toch te zot voor woorden?

Nodeloos te zeggen dat ik ook niet aan m'n grijze haren kom

Ga mee in je levensfase

Wat mij helpt is mezelf 'voorhouden' hoe oud/jong ik ben.Gewoon simpelweg denken...ik ben al bijna 50! En stel je erbij voor hoe jij 'vroeger' toen je nog een jonge blom was tegen 50 jarigen aankeek (oud, ontzettend oud, toch?) Je mag er dus ook dik/uitgezakt/rimpelig een beetje/flabbertjes aan armen/grijze haren in aantocht of al helemaal uitzien. Dat 'hoort' zo als je 50 bent.
Het probleem zit 'm erin dat je je van binnen nog wel 20 of 25 'voelt'. Maar dát is niet zo...dus schrik je elke keer dat je jezelf ziet van je eigen spiegelbeeld.
Ooit heb ik geleerd van iemand die psychologie had gestudeerd dat het goed is voor je om manshoge spiegels te hebben. Het liefste op plekken waar je toch moet lopen...dat was in een periode dat ik me erg onzeker voelde en het zou bijdragen aan een goed 'zelfbeeld'. Op de een of andere manier heb ik dat altijd onthouden. Wij hebben dus manshoge spiegels in de hal (jas aan...dus kijken we altijd tegen aan), in de slaapkamer (uitkleden, dus zie je jezelf naakt) in de kinderslaapkamers (idem dito maar dan voor de kinderen) en boven aan de trap (hoe zie ik eruit als ik met een rood hoofd met de wasmand in de handen de trap op sjouw). Mij helpt het...ik ben bijna 50 en zo zie ik er ook uit, tenminste mijn lichaam en hoofd. Er komen hier wel eens mensen (vriendinnen b.v. van de kinderen) die 'schrikken' van die spiegels...eng brrr...Meer dan hun hoofd zien ze niet in het dagelijks leven als ze 's morgens make-up op doen. Zo krijg je ook wel een heel verkeerd 'gevoel' bij je eigen lichaam. Denk ik.
Hoe kan je je nu 1 met je lichaam voelen als je het nooit ziet zoals de rest van de wereld?
Dus je leeftijd denken en spiegels...manshoog.
groeten albana

Miekemieke

Miekemieke

21-07-2012 om 10:40

Lelijk zijn is niet erg

Probeer los te laten dat je mooi zou moeten zijn. Waarom zou dat moeten? Er verzorgd uit zien is toch goed genoeg?

mix

mix

21-07-2012 om 12:16

Albana ot

ik heb gelezen, herlezen, herlezen maar ik begrijp het niet. Wat is een manshoge spiegel?
Ik denk een spiegel die zo hoog hangt dat je alleen je hoofd ziet omdat mannen meestal langer zijn dan vrouwen.
Maar volgens mij bedoel je het omgekeerde toch? Dat je juist wel wordt geconfronteerd met hoe je er uitziet?
Help me even

Tihama

Tihama

21-07-2012 om 12:25

Gewoon

Een spiegel waarin je je hele lichaam ziet. Zoals in pashokjes.
Manshoog is de oud-nederlandse aanduiding voor de complete lichaamslengte

Tihama

Merel

Merel

21-07-2012 om 16:23

Of kies de juiste spiegel

Ik heb bij de magnetron een spiegel hangen op kinderhoogte (voor de kinderen dus). Dus ik zie daarin alleen mijn romp (bovenbenen tot nek) Maar op een of andere manier ben ik in die spiegel altijd slank (volgens mij is ie een beetje krom? ik weet het niet) maar als ik sta te wachten bij de magnetron (warm daar altijd een klein laagje melk in op voor in mijn kopje koffie, dus dan sta ik daar ongeveer 20 seconden) Sta ik mezelf altijd heel tevreden te bekijken
Een ander verhaal is mijn voordeur...die lijkt wel verbredend (dat is geen spiegel maar die heeft een grote ruit aan de voorkant waarin je jezelf in het geheel kan zien weerspiegelen, als je richting deur loopt) daarin ben ik altijd dikker (of misschien is dit wel mijn werkelijke maat
Doe mij de magnetron spiegel dus maar, ook het feit dat ik mijn hoofd niet kan zien, en dus meer op mijn lichaam let, maar daar ben ik altijd heel tevreden

Waar ik me echt lelijk voel

Er zijn momenten waarop ik me echt lelijk voel zit ik te bedenken. Als ik een pashokje in moet om een bikini of b.h. te passen. Niet zozeer omdat ik vind dat ik een lelijk figuur heb, maar de plekjes, vlekjes, pukkeltjes, rimpeltjes, kortom, alle oneffenheden lijken in dat hokje tien keer zo erg.

Vic

Vic

21-07-2012 om 17:33

Verlichting

Ik heb in de badkamer twee lampjes naast de spiegel. Geen idee wat er mis mee is, maar ik zie er verschrikkelijk uit als ze aan zijn (lijkbleek en je ziet alles wat oneffen is - en dat is veel). Bij voorkeur laat ik ze dus uit, en als iemand anders ze eens aan heeft gedaan schrik ik me rot 's morgens.

Tink

Tink

21-07-2012 om 20:21

Kleur licht

Dat is wat er fout is aan die lampjes. En ook aan het licht in veel paskamers volgens mij. Van dat meedogenloze licht.
Ik zie mezelf ook niet graag in een paskamerspiegel. Niet zozeer vanwege dat licht maar ook omdat ik door gezondheidsproblemen een lijf heb dat eruit ziet als minstens 7 maanden zwanger. Terwijl ik verder klein en slank ben. Dus dat is een soort skippybal-op-pootjes effect. Kleding kopen is daardoor een enorm frustrerende bezigheid en in passpiegels kijken helemaal .

Bij de kapper waar ik kom zijn de spiegels licht getint. Goh, daar vind ik mezelf altijd veel beter eruit zien dan in het echt

Spiegels+licht

Ja, manshoge spiegels zijn spiegels waar je jezelf helemaal in ziet...Van top tot teen dus...nou ja teen, tot je enkels is ook goed.
Je ziet er héél anders uit in het 'dagelijks leven' als dat je eruit ziet in een pashokje in dat medogenloze licht. Door zulke spiegels in huis, zie je jezelf vaker en krijg je vanzelf een beter 'beeld' van jezelf. Ik weet (dankzij de spiegels in huis) hoe ik eruit zie...en als ik in een pashokje een B.H. sta te passen zie ik niet hoe lelijk ik eruit zie met elke oneffenheid en elk pukkeltje, maar denk ik meer : "Wat een flutlicht...kan dat nou niet anders?". Omdat ik wéét dat je dat bij normaal licht en overdag toch niet ziet, net zoals ik het bij anderen niet zie. Ik 'voel' me dus ook niet lelijk...ik voel me hoogstens geïrriteerd dat ze dat licht niet aanpassen. Denkt daar dan niemand over na? En voel me gewoon mezelf in de wetenschap dat dat onzichtbaar is normaal. En van spiegels boven wastafels die zulke oneffenheidjes allemaal zichtbaar maken, maak ik gebruik om ze even goed te bestuderen...Is het droge huid, mee-eters? Wij hebben zo'n verlichte wastafel op het werk Soms zie ik daaraan...tijd voor een maskertje, tijd voor de schoonheispecialiste...en o, ja dan zie ik natuurlijk ook daarna of die schoonheidspecialiste d'r werk goed gedaan heeft In kledingwinkels zie ik ook wel eens mensen kleding passen en dan uit de hokjes komen en die bestuderen niet de kleding die ze passen...maar zichzelf, hun figuur, hun houding, hoe hun haar zit. Dan wapperen ze een beetje met het hoofd, gaan nog 's anders staan of buigen een beetje...Dan denk ik altijd, koóp een spiegel! En hang 'm thuis op.Die kleding lijken ze even te vergeten...o en met het beeld zijn ze niet tevreden dus met de kleding ook niet...terwijl het ze soms écht prima staat. Het is écht dat ze een heel ander idee hebben van hoe ze er in werkelijkheid uit zien.
'Vroeger' had je ook veel meer spiegelende etalages bij winkels, dan zág je jezelf nog 's. Je kan in het voorbijgaan nog 's een blik werpen op hoe je jas staat of hoe je loopt. Tegenwoordig spiegelen etalages amper nog, dat willen winkeliers niet. Je moet op de inhoud letten die er staat niet op jezelf. Of er zijn van die anti-inbraak-luiken ervoor gelaten (na sluitingstijd) zie je jezelf ook niet. Waar zie je jezelf nog helemaal? Denk daar maar eens over na...Soms dus alleen in dat medogenloze licht. En dan blijf je dus met het idee achter dat iedereen jouw zo ziet met die oneffenheden en putjes en rimpels...En zelfs als het niet bewust is, blijft er onbewust 'iets' van dat gevoel hangen.
groeten albana

Wat een goed idee, die spiegels

Albana, dat ga ik doen, vaker in de spiegel van mijn dochter kijken. Die heeft namelijk zo'n manshoge spiegel. Jouw idee klopt helemaal, ik schrik ook altijd als ik mezelf opeens zie in een winkel omdat ik in mijn hoofd er nog jonger uitzie... ) Het is wennen hoor, dat je uiterlijk zo veranderd. En het valt nog best mee hier, (volgens anderen dan).

Wat je echt nooit moet doen, is jezelf bekijken in een autoruit.. Daarin ben je nog breder dan in het echt omdat ze soms wat bol zijn.

Margriet*

Margriet*

22-07-2012 om 22:39

Leeftijd

Sinds ik over de 40 ben ben ik minder tevreden, maar ik noem het mijn mini 'midlife crisis'.

Vic

Vic

22-07-2012 om 23:00

Overal spiegels

Ik denk niet dat ik vrolijk zou worden van overal spiegels. Het verval heeft hier keihard toegeslagen de afgelopen paar jaar. In minder dan een jaar heb ik er 10 (!!) kilo bij gekregen (ik vermoed door medicijnen dus de afspraak bij de h.a. staat gepland). Tot overmaat van ramp is ook mijn kin gaan hangen en heb ik sinds een week de eerste rimpel in mijn decolleté. Gelukkig heb ik wel jong mijn eerste kind gekregen, dus bij de brugklasmoeders ben ik nog wel een frisse verschijning

dc

dc

23-07-2012 om 09:30

Spiegel

Wij hebben inderdaad een manhoge spiegel in de badkamer, en daar zie ik mezelf dagelijks naakt in. Ik denk dat het inderdaad een goed idee is.

mix

mix

23-07-2012 om 11:01

Hier zou dat niet helpen, integendeel

Het maakt me veel te bewust van hoe ik er (dankzij het een en ander) uitzie.
Dat zou een dagelijkse marteling en aanslag op mijn hart worden en dáár mag ik mezelf toch iets te graag voor.
Wie weet helpt het voor een ander, hier niet.

Margriet*

Margriet*

23-07-2012 om 15:59

Volgens mij heet dat ontkenning

Wij hebben wel twee grote spiegels, waarin ik mezelf bekijk hoe kleding staat maar ook waar de extra kilo's zitten. Voor de ene staat sinds kort een weegschaal (hebben we jaren niet gehad)omdat man wilde afvallen. De combi weegschaal, sporten en jezelf in de spiegel zien helpt hier goed. Geen weegschaal hebben viel overigens ook onder ontkenning van toch iets teveel kilo's hebben (+ 5 in 7 jaar valt nog mee, maar het is er nu weer deels af). Overigens ben ik niet dik maar er kan altijd wat af.

mix

mix

23-07-2012 om 16:21

nee hoor geen ontkenning

ik weet wat er waar anders is dan anders, daar heb ik geen spiegel voor nodig om het er dagelijks nog even in te wrijven, terwijl ik weet dat het niet te veranderen is.
Ik wéét hoe ik er uitzie, dat is allang geaccepteerd, alleen daarmee hoef ik het nog niet leuk te vinden. Van spiegelkijken verandert mijn spiegelbeeld niet en ook evt gedachtes daarover niet.
Net zoals ik mijn ziekte/aandoeningen geaccepteerd heb maar daar echt niet dagelijks mee geconfronteerd hoef te worden of over moet/wil praten.

tonny

tonny

23-07-2012 om 18:47

Tja

ik heb al bijna mijn hele leven een 'manshoge' spiegel in huis (geerfde linnenkast met een spiegeldeur) maar of dat nou helpt voor een realistisch zelfbeeld en tegengif tegen dat vreselijke pashokjeslicht, ik weet het niet hoor.

Foto's vallen me vaak tegen, de laatste tien jaar meer dan voorheen. Dan zie ik een behoorlijk middelbare mevrouw met haar dat altijd steiler zit dan ik het wil hebben.
Dat ik klein ben en stevige kuiten heb, nou ja, dat is al mijn hele volwassen leven zo, daarmee heb ik vrede gesloten.

Van binnen word je veel minder snel oud dan van buiten

Tink

Tink

23-07-2012 om 18:56

Mix

100% herkenbaar.

tonny

tonny

23-07-2012 om 19:47

Ah tink...

beetje o.t.

Maar dan nu alsnog mijn excuses over een domme opmerking irl van alweer een hele, hele tijd geleden. Het spijt me. Ik wist het niet.

He, sorry!!

joep

joep

23-07-2012 om 20:03

Vrouwen

Bijna niemand weet meer wat normaal is. Ik las vorige week vlgs mij in het AD een interview met een (mij onbekende) BN-er die na de zwangerschap 24 kilo in 100 dagen was afgevallen. Daar heb ik me vreselijk over opgewonden, dan gaan we allemaal denken dat we 24 kilo moeten afvallen. Doe toch eens normaal.

Vrouwen kunnen beter solidair zijn en nooit een negatieve opmerking over het uiterlijk van een ander of zichzelf maken, liever een compliment, dan voelen we ons allemaal lekkerder.
Het interesseert mannen overigens niks. Iemand heeft iets of niet, zoals je dat omgekeerd ook wel bij mannen zult hebben. Mooi is vaak niet aantrekkelijk.

dc

dc

23-07-2012 om 22:22

Joep

Het kan nog erger. Een zo vroeg mogelijke keizersnede om te voorkomen dat je een grote buik krijgt waar weer moeilijk van af te komen is.

En je hebt helemaal gelijk, mooi is meer dan alleen de lijn van een persoon. Mijn man is altijd al mollig geweest en nu heeft hij een flinke buik, en ik vind nog steeds niemand zo aantrekelijk als hem! (Maar goed, ik val ook op stevige mannen.)

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.