Kledingetiquette begrafenis

Aanpassen

Het gaat hier niet zozeer over het naleven van Afrikaanse rituelen maar meer over Nederlandse (Westerse) rituelen. En het is hier de traditie dat men op een begravenis zwart draagt. Bovenal echter vind ik dat men zich aan moet passen aan het soort begravenis/gelegenheid. Zoals ik zei draag ik zelf liever een zwart mantelpak op een begravenis maar als ik op een begravenis moet komen met het verzoek een spijkerbroek te dragen dan doe ik dat uit respect voor de overledene en de nabestaanden. Voor bruiloften geldt hetzelfde, ik pas me aan. ik vind het eigenlijk wat obstinaat, kinderlijk gedrag om te zeggen dat ze maar moeten nemen zoals ik ben en dat ik lekker toch draag wat ik wil. Er is niets mis mee om je soms aan te passen aan de gelegenheid of dat nou gaat om bruiloften, begravenissen, werk of wat dan ook.

En als ik niet weet wat er van me verwacht wordt op een bepaalde gelegenheid dat houd ik vast aan traditie omdat dit in mijn ogen dan de beste oplossing is. En sowieso beter overdressed dan underdressed denk ik altijd maar.

Maylise

Zwart hoeft niet meer

Ik heb helaas het afgelopen jaar 3 uitvaarten meegemaakt en op alledrie weinig mensen compleet in het zwart gezien. Ik zou zelf niet in spijkerbroek gaan, maar ook dat lijkt me geen probleem als het bij de overledene past. Zelf kleed ik me wel stemmig, maar zeker niet compleet in het zwart. De laatste keer had ik een zwart truitje aan en een gebloemde rok (het was dan ook 25+ graden). Op die begrafenis waren zelfs mensen in een zomerjurkje aanwezig. Ik geloof niet dat iemand daar aanstoot aan heeft genomen. Volgens mij wordt het door de nabestaanden gewoon op prijs gesteld dat je aanwezig bent.

Sja

Ik geloof niet dat ik ooit volledig in het zwart of volledig in het donkerblauw naar een begrafenist of crematie geweest ben. Waarom zou je ook?

Pelle

Ik snap werkelijk niet waarom het zo erg is om even je eigen smaak en gewoontes op zij te zetten voor een ander. Als iemand nu een enorme bruiloft geeft met een groot feest en het om wat voor reden dan ook fijn vindt dat men chique gekleed komt. Dan kan je zeggen, okay dat is niet mijn smaak maar om dan vervolgens alsnog in spijkerbroek op te komen dagen vind ik niet netjes tegen over de gastvrouw/heer. Ik kan me wel voorstellen dat het financiële aspect een rol speelt in sommige gevallen. Met improvisatie, kleding huren en tweedehandse winkels kan je echter ver komen.

Maylise

Ik kom dan gewoon niet

Wanneer mensen trouwen en er een enorme gebeurtenis van maken inclusief black tie of white tie en de dames graag een hoed tijdens het trouwen in het stadhuis dan haak ik gewoon af. Ik wil me best netjes kleden voor een bruiloft, maar black tie/white tie vind ik persoonlijk te ver gaan. Mannen moeten dan resp. in smoking of rokkostuum (en dat moet gehuurd worden) en dames in korte of lange avondjapon met halflange of lange handschoenen (ook huren of kopen). Daar heb ik dus geen zin in. Dus ik stuur een vriendelijk bericht met veel geluk etc. maar wij komen niet
Het is dan ook altijd van mensen waar we weinig contact mee hebben (nichtje en neef van man).
Nichtje was 'onaangenaam getroffen' dat wij er niet waren. Een week na hun huwelijk trouwde een andere neef met op de uitnodiging bij kleding: 'feestelijk'. Deze bruiloft was veel losser georganiseerd én veel drukker bezocht. Wanneer je veel eisen stelt heb je grote kans dat een groep mensen afhaakt.
Bij een begrafenis draag ik wel stemmige kleding; meestal gewoon donkere, redelijk nette kleding.

Maylise

Mijn man draagt altijd en overal een spijkerbroek.Een nette,op begravenissen en bruiloften,maar wel een jeans.Niet uit kinderachtigheid of omdat hij obstinaat is,maar gewoon,omdat hij nooit anders draagt,zelfs niet op onze eigen bruiloft.Ik vind het juist wat vreemd om van anderen te eisen iets te huren of aan te schaffen.Vorige week waren wij nog op een bruiloftfeest,ik kreeg niet de indruk dat er ook maar iemand was die moeite had met zijn jeans.
De traditie om op begravenissen louter zwart te dragen,is overigens behoorlijk tanende.Wat doet het er ook toe.Iemand neemt de moeite om jou als nabestaande bij te staan die dag,dáár gaat het om.Ik weet niet eens meer wat mensen droegen op de begrafenis van mijn dochter,daar had ik heus geen oog voor.Het lijkt me niet ondenkbeeldig dat dat voor velen geldt.
Groetjes,Bastet

Traditie...

Ik heb al heel wat begrafenissen meegemaakt, en ik heb alleen bij heel oude mensen meegemaakt dat er veel mensen in het zwart of donker kwamen.
Bij mijn eigen ouders ben ik zelf in mooie kleurige kleding gegaan. Hun begrafenissen, vooral die van mijn vader, waren erg fleurig en kleurig, veel bloemen, veel kinderen, veel leven. Ik heb er erg goede herinneringen aan, mijn vader zou het fantastisch gevonden hebben. Bij de condoléance hebben we veel complimenten gekregen. Het paste precies bij mijn vader... En toch was ik erg verdrietig...
Ik heb persoonlijk niets met een traditie die bestaat uit veel zwart en somberheid. Dan ga ik liever in het wit, ook een rouwkleur.

Jujube

Jujube:
"Wanneer mensen trouwen en er een enorme gebeurtenis van maken inclusief black tie of white tie en de dames graag een hoed tijdens het trouwen in het stadhuis dan haak ik gewoon af."
Ik ook, en ik krijg dan van die Bridezilla gedachtes... Ik ben een groot voorstander van simpel georganiseerde feesten.

Bastet

Maar ik snap nog steeds niet dat iemand zich niet voor een keer voor een begrafenis of een bruiloft of zo wil aanpassen wat betreft kleding. Als je die mensen daar nou een plezier mee doet. Als ik op een bruiloft ben waar iedereen in avond tenue is bijvoorbeeld dan zou ik het vrij vreemd vinden dat er iemand in spijkerbroek rond zou lopen. Persoonlijk zou ik misschien ook niet zo'n bruiloft geven maar dat is een heel ander verhaal. Ik heb er geen enkele moeite mee om me aan te passen aan wat gewenst is in die situatie. Een bruiloft zie ik toch als andermans feestje. Ik pas me daar graag voor aan. Ik snap werkelijk niet waarom mensen er zo'n moeite mee hebben om zich voor een keer wat aan te passen aan de wensen van een ander. Nu kan ik me ook absoluut niks voorstellen bij iemand die altijd een spijkerbroek draag dus ik heb denk ik gewoon weinig voorstellingsvermogen.

Als ik naar een bruiloft ga is het over het algemeen zo dat of de bruid of de bruidegom mij dierbaar is. Ik wil dus graag dat ze een fantastische dag hebben zoals zij dat willen en als ik daar een bescheiden dmv kleding aan kan leveren doe ik dat graag mocht het bruidspaar een kleding voorschrift hanteren.

Wat begrafenissen betreft hangt het ook helemaal van de gelegenheid af maar ik ben op verschillende begrafenissen geweest (vooral binnen mijn schoonfamilie) waar alles behalve echte rouwkleding echt niet had gekund. Mijn schoonzusjes (en ik ook) hebben na de dood van hun moeder maanden in het zwart gelopen. Ga ik naar een begrafenis waar vrolijke kleding gewenst is en ik weet dit dat zal ik dat aan doen terwijl mij dat persoonlijk tegen zou staan maar wederom zou ik me aanpassen aan de wens van overledene/nabestaanden.

Maylise

Etiquette en korte rok

Toen ik net 16 was, kreeg ik een zaterdagbaantje bij een bakkerij. Verplicht rok aan. Vond ik vre-se-lijk, ik had geeneens een rok. Ik heb toen de kortste rok gekocht die ik vinden kon. Op werkdag 1 bleek mijn schort langer te zijn dan mijn rok zodat het leek of ik weinig tot niets aan had. De volgende dag had ik een kuise rok tot over de knie .
Inmiddels wat jaren verder heb ik het probleem niet meer om mij te kleden naar de situatie.
Ik ga niet in mijn bikini een winkel in, slippers hou ik voor vrije tijd en niet voor werk, diamanten zijn niet voor het strand. Avondkleding heb ik aan indien gewenst, op bruiloften kleed ik me niet in het wit en ja, ik heb een begrafenispak. Alleen niets erop . Deze begrafenis wordt zeer kerkelijk en op de Veluwe, de persoon is wat ouder en daarom wil ik graag conform etiquette gekleed zijn.
Indien etiquette gebruikt wordt zoals het in oorsprong bedoeld is, kan het zeer prettig zijn.

Groetjes, Mamba

Uitersten

White tie eisen en beledigd zijn als mensen zich er niet aan houden is het ene uiterste. Per se een spijkerbroek dragen en he-le-maal niets anders is het andere uiterste.

Regel 1 bij etiquette is dat je het je gasten niet onnodig moeilijk maakt. Maar regel 2 is dat iedereen zich een beetje aanpast. Per se in spijkerbroek en fleecetrui willen rondlopen omdat je anders jezelf niet kunt zijn, vind ik treurig. Alsof je identiteit vastgebakken zit aan die spijkerbroek. Alsof je persoonlijkheid tot stof vergaat als je eens een bloesje aan zou trekken.

Het hele concept "feest" of "plechtigheid" hangt aan elkaar van opsmuk en mooier en lekkerder en feestelijker (dan wel plechtiger) maken.

Als dat allemaal teveel moeite is, kun je dus alle uiterlijk vertoon wel schrappen.
Kerstboom? Welnee, al die naalden en dat gedoe met ballen.
Schemerlamp? Welnee, een tl-bak geeft toch ook licht.
Koken? Welnee, een magnetronmaaltijd vult toch ook.
Champagneglazen? Welnee, plastic bekers zijn wel zo handig en veel goedkoper.

Ik zal zelf nooit van iemand een zwart mantelpak of white tie eisen, maar ik vind het ook erg boers om overal in spijkerbroek en t-shirt te gaan.
Geen wonder dat italianen, fransen, zuid-amerikanen etc ons zo saai en lomp gekleed vinden.

GRoet, Ellen

Pelle

Dat is in Nederland inderdaad maar heeft weinig met Nederland te maken verder want mijn schoonzusjes zijn geen Nederlanders (nou ja, inmiddels twee wel officieel wel maar niet van origine) dus heeft verder ook niet zo veel met Nederland te maken afgezien dan van dat dit vroeger ook hier gewoonte was.

Maylise

Over die spijkerbroek

Er is echt een hele wereld tussen blacktie en een jeans met fleecetrui.Zoals ik al zei,er zijn nette spijkerbroeken,je kunt je netjes kleden met een jeans,met bijv. een mooi hemd erop.
Of je er verzorgd uitziet met een jeans?Ja,mijn man ziet er niet uit als een stoffige fleecetrui drager.
Overigens,misschien had dat stel met fleecetrui wel helemaal gen geld om kleding te kopen voor een dergelijke gelegenheid....
Bastet

Catootje

Ik kan me heel goed voorstellen dat je je ergert aan het kleedgedrag van sommigen. Ik ben nu eenmaal ook iemand die zich, uit respect voor de ander, aanpast aan bepaalde situaties (bruiloften, begrafenissen ed.).

Ik erger me ook groen en geel als er duidelijk Tenue de Ville staat en men komt gewoon in een strakke wielrenbroek met slobbershirt op een traditionele bruiloft (is op de bruiloft van mijn nicht gebeurd). Ik vind dat van wienig respect getuigen naar het bruidspaar die toch ook kosten nog moeite hebben gespaard om er een mooie dag van te maken.

Ditzelfde vind ik ook gelden voor een begrafenis. Het hoeft helemaal geen
hopen geld te kosten om je een beetje netjes te kleden zoals deze Opa ook altijd heeft gedaan. Puur uit respect naar hem toe en zijn familie toe.

Maar goed, nogmaals: ik ben nu eenmaal zo opgevoed.

Tops

Ik heb niks gezegd over "door het leven gaan". Die overdrijving en generalisatie is voor jouw rekening.

Het zal me worst wezen of jij dagelijks in spijkerbroek en fleece loopt. Zo loop ik er zelf ook vaak bij.

Ik had het over feesten en plechtigheden. Als jij in geen enkele gebeurtenis een reden in ziet om je eens wat feestelijker of formeler aan te kleden moet je dat zelf weten, maar ik vind het jammer.

Maar vertel eens, wat vond je zo vreselijk aan mijn overdrijvingen en generalisaties? Welke bedoel je eigenlijk? Ik vond het zelf passende vergelijkingen. Maar als jij dat niet vindt, ben ik benieuwd naar je mening.

Groet, Ellen

Uitspraak

..van een Italiaanse vriendin: "Je bent nooit overdressed bij welke gelegenheid dan ook. Wel zijn er hier altijd mensen underdressed, soms zelfs iedereen. Dan ben ik de enige die iets moois aanheeft."
't Is maar een point of view.
Zelf vind ik het geen probleem om mijn kleding af te stemmen op een gebeurtenis, en met white tie ben ik wel blij, daar is anders maar zo weinig gelegenheid voor. Aan de andere kant, als een overledene de wens zou hebben dat iedereen in joggingpak naar de begrafenis zou moeten komen dan zou ik daar waarschijnlijk ook geen gevolg aan geven, dus zo goed pas ik me nou ook weer niet aan. En ach, met de tijd veranderen er nu eenmaal dingen, ook de kijk op wat netjes is en wat echt niet kan.

Geen geld

Sja, zou het werkelijk zo zijn dat iemand he-le-maal niks anders in huis heeft dan een fleecetrui? En zich zelfs niet een tweedehands bloesje van Marktplaats voor een paar euro kan permitteren om er dan althans een heel klein beetje feestelijker bij te lopen?
Die mensen hebben ook geen één rokje in huis? Geen bloesje? Geen zomerjurkje of zwart jurkje? Geen t-shirtje met leuk vestje? Niet één overhemd? Geen één topje?

Het kan natuurlijk hoor, ik weet dat er mensen zijn die zelfs geen nieuw shirtje van de Zeeman kunnen kopen, maar ik geloof niet dat dat voor iedereen geldt.

Nogmaals: verwachten dat het hele gezin nieuwe kleren koopt vind ik het andere uiterste, maar ik geloof er niks van dat er helemaal niks bestaat tussen "allemaal nieuwe kleren" en "allemaal in een fleecetrui".

Groet, Ellen

Pelle

Nee hoor, van mij hoeft zeker niet iedereen maanden in het zwart te lopen. Ik zou dat uit mezelf ook niet vlug doen maar omdat het ook om mijn schoonmoeder ging voelde ik min of meer verplicht om het wel te doen. Het voorbeeld was meer bedoeld om aan te geven dat er soms begravenissen zijn waar het echt als respectloos wordt gezien als iemand geen zwart/sombere en nette kleren draagt.

En zoals ik al zei al wil iemand dat ik rood aandoe naar een begravenis dan doe ik het ook uit respect voor de wensen van de nabestaanden/overledene. Zelf voel ik me prettiger bij zwart maar ik kan mij eigen comfort wel even op zij zetten voor een ander.

Pelle

Misschien kwam de toon niet helemaal goed over, maar ik bedoelde alleen maar letterlijk dat ik me niet zo makkelijk kon voorstellen dat iemand letterlijk niks anders had dan een fleecetrui. Jij hebt bv wel een enkel bloesje, schrijf je.
Mijn conclusie is dan dat die fleecetrui een keuze is, niet een noodzaak van het type "ik heb geen enkele andere draad aan mijn lijf". En ik snap niet waarom iemand de keuze zou maken om naar een bruiloft een fleecetrui aan te trekken ipv dat bloesje. Maar goed, een ander snapt weer niet waarom ik dat belangrijk zou vinden.

Groet, Ellen

Tops

(ik reageer nog even later, moet nu weg)

Tops

Nog een keer dan: het gaat me niet om hoe men er "altijd" bijloopt, maar om de outfit op feesten en partijen en plechtigheden.

En nog één vergelijking dan: ik ken iemand die een cadeautje nooit inpakte, maar in een plastic zak (van Albert Heijn of Zeeman) inpakte. Het ging immers niet om de buitenkant. Feestelijk, om zoń plastic zak onder de kerstboom te vinden.

Dat vind ik net zoiets. Niet de moeite willen nemen om voor een feestje jezelf of je cadeautje een beetje leuker in te pakken. Dat vind ik jammer. En dan vind ik een verjaardagsfeestje ook echt wat anders dan bruiloft en begrafenis.

Maar als je dat allemaal niet vindt, dan moet ik er misschien ook wel gewoon over ophouden, ik heb hier genoeg over geschreven in deze draad denk ik.

Nog één ding: het gaat me niet om wat de Italianen of Engelsen over ons denken, ik bedoelde te zeggen "ik vind het opvallend dat Nederlanders er gemiddeld zo sjofel bijlopen, en het valt ook anderen op, het is niet alleen mijn waarneming, als we dat imago in zoveel buitenlanden hebben dan komt dat echt wel ergens vandaan". Misschien is het nieuw voor je, maar Hollanders hebben in het buitenland de reputatie nogal direct (of zelfs lomp) en slechtgekleed te zijn. Dat er heus wel wat uitzonderingen op zijn doet daar niks aan af.

Groet, Ellen

Wat maakt het uit

Wat je draagt. Toen mijn moeder overleed kocht ik nieuwe kleren, omdat dat nou eenmaal de gewoonte was bij ons thuis. Toen laatst mijn broer overleed, heb ik ook wat nieuws gekocht, meer omdat het 'zo hoorde'. Man en ik gingen samen kleding kopen, en heb in de winkel ook gewoon gezegd dat het voor een crematie was. Mijn man droeg een spijkerbroek. En daar voelde hij zich later wat vervelend onder, want er waren meer mensen in pak dan in spijkerbroek. Totdat ik zei; je weet toch wat B(mijn broer) nu aanheeft? Een spijkerbroek..Dat is trouwens ook het enige wat ik me herinner van de kleding van de mensen die gekomen waren. Veel mannen in pak en de rest (inc. vrouwen), geen idee.
Inge

Aandacht

Naar mijn idee gaat het bij een uitvaart om liefdevolle aandacht. Aandacht voor het unieke moment, voor bezinning, voor respect. Voor het indrukwekkende ervaren van leven en dood, de eindigheid waarmee we allemaal vrede zullen moeten vinden. Met het afscheid van de overledene, het samen delen van de herinnering en het speciale moment dat er nú is.
Daar hoort best wat 'uiterlijk vertoon' bij wat mij betreft, passend bij de overledene en zijn/haar familie/vriendenkring. Dus in de eerste plaats bekijk je wat er passend zal zijn, voor zover je deze mensen kent.

En al die verhalen dat je speciaal voor die gelegenheid iets zou moeten kopen, dat je je op kosten gejaagd voelt... dat komt me wat overdreven voor. Misschien is het mijn leeftijd, ik heb al heel wat uitvaarten meegemaakt; het is echt wel de moeite iets in de kast te hebben voor deze gelegenheid.

Afscheid nemen van een mensenleven is niet niets. Dat verdient zorg en aandacht. Aan de binnenkant - en dat mag aan de buitenkant best te zien zijn. Ieder op de manier die hem/haar passend lijkt.

tonny

Even wat steun voor ellen.

Ellen, ik ben het roerend eens met wat je schrijft. heel erg roerend. Er is niks mis met wat traditie, en het is helemaal niet erg om je af en toe een beetje aan te passen aan de wensen, normen of gewoontes van bepaalde mensen of situaties. Ik ben ook een beetje allergisch voor mensen die doorslaan in een volledig franjeloze 'ze nemen me maar zoals ik ben' benadering. Zoiets als dat kerstkado in een plastic zak.

En dat betekent echt niet dat alles altijd over the top chique moet, maar er is ook nog een gulden middenweg.

Overigens vind in dat in N nederland de 'no nonsense' benadering in dit soort dingen nog sterker is dan in het zuiden. Toen ik na 10 jaar brabant/belgie in het noorden terugkeerde was mijn eerste 'werk' kerstfeest echt een shock voor me. Mooi programma, chique lokatie, maar de helft van de bezoekers liep in een spijkerbroek met t shirt of houthakkersoverhemd oid rond. Ik vind dat jammer. Kan er ook niks aan doen. En misschien ben ik te gevoelig voor uiterlijk vertoon, maar voor mij wordt zo'n soort feest meer een feest als iedereen een tikje zijn best heeft gedaan om er ietwat feestelijk uit te zien. Doe mij dan maar de belgische benadering.

Ingrid

Lieve mensen ik haak hier effe af

Ik haak hier af, vind dit draadje wat moeilijk worden om te lezen. Het was voor mij heel bijzonder dat al die vele mensen op de begrafenis van mijn kind waren. Wat ze ook aanhadden. Ik vind het prima als mensen aantrekken wat ze altijd aan hebben, in die zin inderdaad zijn zoals ze altijd zijn. Ik vind het ook prima als mensen zich extra netjes kleden. Of als ze er wat speciaals voor kopen. Jemig mensen wat maakt mij dat nou uit.
Ze wáren er.

Yep

Je hebt helemaal gelijk, Geerke. Het is gewoon fijn dat mensen er zijn!
En nog even over overdressed/underdressed....Toen wij met kerst in de USA waren en ons op ons paasbest (oh nee, kerstbest) hadden gekleed, voelden wij ons nogal overdressed toen de hele familie in spijker- of joggingbroeken en sneakers met cadeautjes voor de deur stonden en de kalkoen kwamen verschalken. Het is maar net welk 'volk' je als voorbeeld neemt.
Groet,
Jujube