Slonzen op het schoolplein
OK, op verzoek van Vic - met het risico het hele forum over mij heen te krijgen 
Ik verbaas me altijd over die verslonsde ouders op het schoolplein. Moeders (die zie je er toch het meest) maar ook vaders die (zeg) de 35/40 gepasseerd zijn en totaal geen interesse meer hebben in hun uiterlijk. Hoe kan je je zo laten gaan?
Nou ben ik zelf ook heus niet om door een ringetje te halen hoor. Hou ook van makkelijk boven poepiesjiek. Maar dan nog wel het soort makkelijk wat enigszins modieus/representatief is. Ik liep vandaag op mijn Birkenstocks (niet op naaldhakken) in een capri jeans met t-shirtje (niet in designerwear ofzo). Vandaag was ook mijn vrije dag, dus heerlijk makkelijk.
Ik kijk met bewondering naar vrouwen die tip top naar het schoolplein komen. Maar zo ben ik niet en zal ik ook niet worden. Maar vrouwen die zich compleet verwaarlozen qua uiterlijk, dat begrijp ik totaal niet. En het gaat niet om dik of dun, grijs of niet, kort of lang haar, het gaat om jezelf verzorgen en er ook zo uitzien.
Wil40
"Ik kan de ene dag eruit zien als een modepoppetje en strak in de make-up en de andere dag in een oude spijkerbroek met verwassen t-shirt. Als ik mijn haar leuk fohn dan is het best een redelijke coupe en soms spring ik onder de douche en vind mijn haar dan wel goed genoeg voor die dag. Soms een lady, soms een slons."
Heel herkenbaar! 
Leuk die reacties
Al ben ik blijkbaar de enige (op Knurf na geloof ik)
Nogmaals het gaat niet om hip zijn, de mooiste outfit hebben, maar puur om uiterlijke verzorging die te wensen overlaat. Dan bedoel ik ook niet het dragen van make up, maar gewoon laten zien dat je voor jezelf zorgt. Je haren wassen en kammen, je scheren als je zomerse kleding draagt.. enz. Alsof dat er voor hen allemaal niet toe doet.
Je hoeft geen modepopje te zijn (ben ik ook niet) maar sommige moeders tonen wel erg mannelijk.
Gonnie
Lees de bijdrage van Markia eens.
Mijn grens ligt bij vies en stinken, voor de rest heb ik geleerd dwars door crocs, uitgroei, okselnesten, leggings en een warhoofd heen te kijken, vooral op schoolpleinen.
Trouwens, ik verzorg mijn haar wel (hoewel er weer dringend een schaar bij moet komen, maar ja, tijdgebrek...), maar één windvlaag en ik zie eruit alsof ik zo uit bed ben komen rollen, al gebruik ik nog zoveel gel, mousse of spray
Sja
Voor iemand die stelt dat het niet om een discussie over smaak gaat, ben je erg veroordelend bezig. Want wat is verzorgd? Jouw visie is een andere dan die van anderen. Haren verven als je jong grijs bent? Wat is een leuke coupe? In de zomer scheren? Dat zijn wellicht jouw normen, maar niet die van anderen. Om dan te zeggen dat die anderen niet verzorgd zijn, is wat mij betreft toch hetzelfde als een discussie aanwakkeren over wat smaak is. Maar ja, over smaak valt niet te twisten.
Ik vind de bijdragen van Krin en van Rodebeuk een mooie en sta er zelf ook zo in. Het kan mij werkelijk niet schelen hoe iemand eruit ziet. Karakter zegt mij des te meer.
Opgetut op het schoolplein (of niet...)
Ik kan twee redenen bedenken waarom moeders (en vaders?!) "opgetut' ofwel "goed verzorgd" op het schoolplein zouden komen:
1) ze gaan naar of komen van hun werk, belangrijke afspraak, feestje, o.i.d.;
2) ze hebben "geen leven" naast het zorgen voor de kinderen en huishouden, en de komst naar het schoolplein is het sociale hoogtepunt van hun dag waarvoor ze zich goed kleden.
Nou ja, dit is gechargeerd natuurlijk, je hebt vast ook types die zich altijd "goed kleden" (dwangneurose?), of die zich af en toe goed kleden als ze daar zelf zin in hebben, zonder speciale reden.
Als ik op het schoolplein kom, is dat meestal op een dag dat ik heb thuisgewerkt, vrij had, huishoudelijke klusjes heb gedaan, etc. Dit zijn per definitie de dagen dat ik niet mijn mooiste kleren aantrek maar "makkelijke" of oude kleding, niet opgemaakt ben, geen hakken draag, etc. Ik ben altijd haastig op de fiets dus mijn haar is altijd ene warboel. Voor mij is het schoolplein een verlengde van de "thuisbezigheden". Er zijn legio gelegenheden waarvoor ik me wel goed of bijzonder kleed, maar niet voor het schoolplein. Ik kom op het schoolplein meestal in "kindverzorgings-werkkleding" of zoiets... (zit makkelijk en mag vies worden). Jeetje, als ik voor mijn kind zorg, heeft mijn uiterlijk niet de eerste prioriteit. (Al let ik altijk op wat ik aan heb hoor, op mijn eigen manier dan.) Het kan zelfs eens gebeuren dat ik op mijn huis-Birkenstocks naar school race omdat ik laat ben!
Oh, en tamelijke diverse "verzorging" bij ons op het schoolplein, maar ik let daar eigenlijk niet op, ben daar om mijn kind op te halen en functioneel contact met ouders of juf te hebben – soms leuke kleren, veel "casual" of "slonzig", veel er tussen in... Het is een school in een dure buurt met veel hoogopgeleide ouders met goede banen of vrije beroepen, trouwens. Niet een groep waar naaldhakken, nagellak en veel make-up de standaard zijn... Een "verzorgde coup" ziet er meestal erg provinciaals uit, trouwens. "Semi-slonzig" haar is toch al heel lang je van het?
Oh, en ik kan er wel van genieten, van al die verschillende uiterlijkheden, ook van de "goed verzorgde" types hoor! Ik lijk misschien nu erg negatief over degenen met een "goed verzorgd" uiterlijk, maar dat is voor het tegenwicht...
Grinnik
't Is toch lekker, zo'n zomerdraadje. Bijna net zo leuk als een wasdraadje.
Overigens, ik zou ook graag zeggen dat ik helemaal voor innerlijk ga, maar die drie keer per jaar dat ik op het schoolplein sta valt me het innerlijk van mensen net zomin op als het uiterlijk. Ik ben vooral bezig met kijken of ik mijn kind kan ontdekken in de massa kinderen.
Markia
'Wie weet is die vrouw met die uitgroei van 6 mnd wel bezig haar eigen kleur (grijs) terug te krijgen of heeft ze momenteel geen geld voor nieuwe haarverf. En van wie moet ik er "lekker jong" uitzien dan?'
Van jezelf, neem ik aan. Wat is anders de reden dat iemand oorspronkelijk zijn grijze haren ging verven?
'Ik heb net nagellak opgedaan. Morgen, door mijn werk, is de helft er af, maar een ander denkt vast dat het er dan al een week opzit.'
Kijk, dat vind ik dus interessant. Waarom doe je vandaag nagellak op, als je weet dat je morgen iets doet waarbij de nagellak er niet meer uitziet? Wat heeft het voor zin om je nagels te lakken als je er alleen een nachtje van kunt genieten (en dan slaap je)? Waarom wacht je dan niet met lakken tot dat werk klaar is? Want afgebladderde nagellak is lelijker dan nagels zonder lak. Wat is dan de meerwaarde van die nagellak?
Adama
Wat een onzin! Sommige mensen zien er gewoon altijd verzorgd uit, zo ook de meeste ouders bij mij op het schoolplein. Dat staar los van hoe zinvol jij hun leven verder vindt.
Ik ben een keer aangesproken
op afbladderende nagellak!
Door een vader van de peutergym.
Hij vond het niet bij me passen. Ik was totaal verbouwereerd! We hadden gratis nagellak gekregen en ik had het eens opgedaan (ik draag nooit nagellak), maar de volgende ochtend was het er al half af en ik had geen zin om het bij te werken of er helemaal af te halen. Dat gaat vanzelf wel, vond ik.
Maar die man! Hahaha.
Knurf
Ik verf mijn haar niet om grijs tegen te gaan. Sterker nog, ik zou een grijze streep in mijn rode haar best leuk vinden. Maar ik verf mijn haar al vanaf mijn 16e omdat ik mijn eigen kleur zo saai vindt.En soms doe ik op de ene dag nagellak op, terwijl ik de volgende dag werk en de lak zal slijten. Die dag dat het er wel op zit, geniet ik ervan.
Yta
Ook grinnik.
Voorts
Ik heb er vanmorgen bij het wegbrengen op gelet, half, waar ik op let. Of wat ik zie, beter gezegd.
Ik zie natuurlijk best wat mensen aan hebben. Een keurig in goed pak gestoken heer viel me op. Een heel zomerse vrouw. Een bekende met een mooie nieuwe rok. Een man die heel chagrijnig keek. Maar mijn ogen, merkte ik, zitten vooral op kinderhoogte.
Natuurlijk zie ik bij het ophalen van alles. Ik ben niet blind. Die vader in floddershort, met harige benen (zo mannelijk ). De nog steeds vigerende witte leggings. De O wat ziet ze er toch altijd mooi uit, hoe doet ze dat-moeder. Ik geloof alleen niet dat ik er verder conclusies aan verbind. Behalve die ene keer dat een vader zijn kind kwam ophalen met blote borst. Dat vond ik wel raar.
Tja
Ik begrijp dat velen van jullie niet dagelijks op het schoolplein meer komen. Ik wel want mijn kinderen zijn nog jong, mijn jongste is net een paar maanden geleden begonnen. Dus die andere ouders zouden ook nog relatief jong moeten zijn. (Ik ben overigens 38, dus dat jong valt reuze mee)
En eerlijk is eerlijk, ik schrik er soms van. Deze mensen kom ik op mijn werk of vriendenkring nooit tegen. Soms schrik ik nog erger als de vader zijn kinderen een keer komt halen (!) En dan klagen ze, dat ze geen werk kunnen krijgen... tja.
En wellicht heb ik andere normen, zoals iemand suggereerde. Ik zou mijn haar verven als ik op mijn 40ste compleet grijs zou zijn. Of als ik platinablond was, zou ik ervoor zorgen dat ik de lelijke uitgroei bijhoud. Om over je haren kammen en oksels scheren nog maar te zwijgen....
Maar goed, iedereen is anders en blijkbaar ben ik een van de weinigen die dit opmerkelijk vind.
Of slonzig omdat je van je werk komt?
Birkenstocks, crocs en 3kwartbroeken liefst met zakken zijn bij mij op het werk dé outfit om in te werken. Je haar moet als het lang is ook wel in een staart....(zorg). Dus als ik iemand zo gekleed zie denk ik eigenlijk alleen...o, die werkt ook ergens bij....
Maar over slonzig......op zich interesseert het me amper. Maar soms 'zie' je wel eens wat(niet alleen op het schoolplein, maar in z'n algemeenheid). En áls het me al opvalt verbaasd het me eigenlijk alleen maar.....Ik denk dat slonzig niet te definiëren is, maar meer een optelsom. Dus én een slechte coupe én uitgroei én haren op de kin (
én t-shirts die net een maat te klein zijn en een slecht zittende broek waar de bilnaad zichtbaar is én goedkope teenslippers die half afgesleten zijn ofzo. misschien ook nog met slecht afgeknipte nagels....
Nou ja zoiets dus.
En volgens mij is het een 'cultuurdingetje', dus typisch Nederlands. In heel veel landen kleden ze zich meerdere keren per dag om. Je hebt kleding voor thuis en 'uit' en voor werk ook nog. Dat thuis hoeft niet zó ingewikkeld te zijn, bloesje uit en vestje of shirt aan en de broek houd je gewoon aan als ie lekker zit, zoiets. Zoals je ook je schoenen b.v. thuis uit doet en crocks of pantoffels aandoet....En voor naar school brengen doe je dus je 'uit' kleding aan.
Ik weet dat mijn Italiaanse schoonzus dat wél doet. En in Engeland weet ik ook dat ze dat doen. Maar die Engelse is echt uit de 'upperclass' dus wie weet is het daar bij de middelmoot wéér anders. Mijn Hongaarse vriendin idem dito, ook al woont ze d'r leven lang al in Nederland. Je hebt dus altijd meerder setjes kleding die ook nog een beetje bij elkaar aansluiten qua kleur en model. Dus een bloesje voor werk, met een nette broek en erbij je laarsjes en een ketting, voor thuis de pantoffels aan en fleece-vest i.p.v. blouse. Voor uit trek je de broek uit en doe je een leuk rokje+panty aan met je hakken. Nou zoiets dus.
Mijn vriendin ziet er op het schoolplein en 'uit' écht uit om door een ringetje te halen...Maar moet je d'r thuis zien! Het is meteen alles uit...en liefst erg oud joggingpak aan en dan crocs (inderdaad) en in de winter regenlaarzen voor buiten. En d'r haren bind ze met een elastiek ergens boven op de kop in een verwilderde knot. Omdat het allemaal zo hoep,hoep in sneltreinvaart gaat zit het meestal ook nog slordig. Broek zakt af en hemd eruit enzo...En omdat het kleren voor 'thuis' zijn knoeit ze ook meer dan ik op mijn dagelijkse goed, dus meestal ook nog gevlekt of met oude niet uitwasbare vlekken....
Het zou mijn 'ding' niet zijn dat omkleden iedere keer.
Ik kleed me 's morgens aan en 's avonds uit en dat is het wel. Hoogstens met een feestje dat ik me nog 's omkleed of een condoleren ofzo . Maar ik heb niet én, én, én dus doorgaans denk ik niet dat ik er slonzig uitzie
groeten albana
Dagelijks
Ik kom wel dagelijks op het schoolplein (soms meerdere keren per dag) en het is mij nooit opgevallen/ik irriteer me er niet aan dat anderen andere kleding en/of verzorgingsnormen hebben dan ik.
Misschien ook omdat mijn normen erg flexibel zijn. Natuurlijk vind ik persoonlijke verzorging belangrijk, maar ik vind andere dingen ook belangrijk. Op dit moment moet ik eigenlijk vrij dringend naar de kapper toe. Maar ik moet ook zorgen voor een verjaardags cadeautje voor mijn dochter, ik moet een partijtje organiseren, tractatie regelen, mijn huis moet schoongemaakt en mijn vriendin heeft hulp nodig bij de babykamer.
Dan komt de kapper dus even onder op het prioriteiten lijstje te staan. En dan kan het zo een maand later zijn voordat ik tijd vind.
ps: oksels scheren is niet in alle culturen gebruikelijk. Wat jij onverzorgd vindt vindt een ander misschien heel gewoon.
Dagelijks
Ik kom ook dagelijks op het schoolplein hoor. Maar het interesseert mij nog steeds niet hoe andere ouders gekleed gaan, of wat de staat van hun kapel is.
Ik zie het wel als iemand er ziek uit ziet, of heel moe, of heel gestrest. Maar dat zal wel beroepsdeformatie zijn.
Dat laatste vind ik wel akelig. Soms hoor je mensen tegen hun kinderen spreken op een heel gestreste toon. Over kleding die niet vies mag worden, snothandjes, ingewikkelde speelafspraken, of ingewikkelde ouderraad activiteiten met haal-, breng-, schoonmaak-. en knutselschema's. Dan moet ik altijd denken aan die film 'Alles is liefde'. Op een gegeven moment zegt een van de acteurs dan tegen zijn gestreste vrouw: 'Mens, ontspan nu toch eens een keertje!' Daar moet ik wel vaak aan denken dan.
Dan probeer ik maar vriendelijkheid uit te stralen. Misschien helpt het. Ik ben zelf trouwens ook weleens zo'n stresskip. Zo makkelijk is het leven niet.
Adama
"je hebt vast ook types die zich altijd "goed kleden" (dwangneurose?), of die zich af en toe goed kleden als ze daar zelf zin in hebben, zonder speciale reden."
Ik denk vooral het laatste, mensen die het gewoon leuk vinden om goed gekleed, gekapt en opgetut te zijn (zonder dwangneurose). Omdat ze hakken mooier vinden of lekkerder vinden lopen dan Birkenstocks, er lol in hebben leuke combinaties van kleding te maken, dol zijn op jurkjes.
Dat jij vermoed dat mensen zich opdoffen omdat het moet (werk) of omdat ze niks beters te doen hebben zegt meer over hoe jij tegen de wens of noodzaak denkt om je op te doffen dat hoe de opdoffers het zien.
skik
Birkenstocks
Ik vind Birkenstocks leuk! Vooral onder een wapperend zomerjurkje. Ik draag ze zelf niet omdat ik ze irritant vind zitten, maar anders....
Dagelijks
Ik sta vrijwel dagelijks op het schoolplein. En weet je, er staan heel veel gonnieganzen, hoor. Ik weet niet waarom ze hier nu niet meepraten, maar bij ons staan ze er wel degelijk en ze hebben de meerderheid. De reactie van Rodebeuk is me uit het hart gegrepen. En verder, kun je je voorstellen dat er mensen zijn die scheren gewoon niet zien als een vorm van verzorging? Die kortgetrimd okselhaar precies even verzorgd als, of misschien wel wenselijker vinden dan totaal kaal? Er zijn ook mensen die totaal naar de andere kant doorslaan en überverzorgd op het plein staan. Zó ontzettend verzorgd dat ze bij mij bijna onnatuurlijk overkomen. Maar verrassing, ook daar zitten heel aardige tussen. Vandaar, de reactie van Rodebeuk zou de mijne kunnen zijn.
Gewoon genieten van de diversiteit in mensen, dat vind ik veel leuker. Die met uitgroei en die met het te strakke shirt en die met de beenharen en die met de prachtige make-up en die met het ontiegelijk ingewikkelde kapsel en die met de blote buik. Dan kom je nog eens verrassende mensen tegen
Gonnie toch!
"En dan klagen ze, dat ze geen werk kunnen krijgen... tja."
En jij gaat er van uit dat ze precies zo erbij lopen als ze gaan solliciteren...?
Ik had je hoger ingeschat...
En ik..
sta meestal in spijkerbroek, shirt, softsheljack, gympen, teva's of laarzen... ik kon de tweelingzus van Jippox wel zijn. En soms sta ik er ook nog een stinkend en wel in mijn fietskleding, zoals dinsdag, net uit mijn werk (18 km) en iets te laat weg dus ik moest flink doorfietsen.
En verder sluit ik me geheel aan bij de reactie van rodebeuk.
ik ben zo'n dame altijd op hakken en een jurk, en als je me goed kent zie je ook dat mijn bril ook nog eens in kleur bij mijn kleding is. En dan ook nog eens een wat afwijkende smaak, en dat valt ook op.
Wat de andere ouders dragen valt mij nooit zo op. Meeste vaders in pak en de moeders wisselt maar veel nette kleding. De ouderpopulatie is over het algemeen hoog opgeleid en werkzaam in management of creatieve beroepen. Het is ook geen typische wijkschool. Ouders kiezen bewust voor dit type onderwijs.
Dochter gaat rustig in haar mooie feestjurk naar school omdat we het beiden zo'n mooie jurk vinden. Daar krijg ik dan wel opmerkingen over. Anderen vinden dat die jurk niet vies mag worden. Ik heb daar geen enkele moeite mee. Zonde om zo'n mooie jurk maar 1 of 2x te dragen voor ze weer te klein zijn. Ze zijn vaak ook nog duur.
Werk en kleding gonnie
Niet elke baan vereist een keurig uiterlijk. De directrice sprak eens een vader die op het schoolplein stond met een t-shirt aan waarop het (mij tot dan toe onbekende) woord 'kutschruft' stond. Zijn reactie: dat trek ik ook aan naar mijn werk, duss...
skik
Skik
Interessant, enig idee wat dat betekent, behalve dan de eerste 3 letters? En wat zou hij voor werk doen?
Amk
Dat begrijp ik ook nooit. Waarom zou het niet erg zijn als een katoenen broek vies wordt, maar wel als een katoenen wapperjurk vies wordt? Je wast ze op hetzelfde programma.
Mijn dames lopen dus ook in feestjurken als ze willen. Met hele afgetrapte schoenen eronder, dat dan weer wel. Want die nette schoenen kunnen niet in de wasmachine.
Nogmaals..
Jullie komen weer met allerlei kledingvoorbeelden, maar nogmaals daar ging het mij niet om. Ik ben zelf toch ook niet zo opgetut en draag immers Birkenstocks.
Hier gaat het om een school in een grote stad. De woonwijk staat op zich goed bekend, met allerlei soorten huizen door elkaar villa's/flats, koop/huur. Heel gemêleerd en zo is de afspiegeling van ouders dus ook.
Toevallig had ik het hier laatst met een vriendin over (andere school, zelfde wijk) en zij beleefde het precies zo. Daarom dit draadje, maar OO is duidelijk geen viva forum
Evanlyn
Het zijn geen katoenen wapperjurken waar ze in loopt.
Ze is nu in een blauw glitterig ding wat heel erg hier op lijkt (ook van dit merk) naar school.
Ze gaan picknicken en spelletjes doen in het park.
Ik ben dan ook een slons
en het interesseert me geen reet wat anderen er van vinden.
Uiterlijk en materiale zaken hebben me gewoon nooit echt geboeid. Ik vind het belangrijker hoe iemand is en doet dan hoe hij er uit ziet.
Ik draag alleen kleding die ik lekker vind zitten. Dus inderdaad meestal spijkerbroek en slobber t-shirt of trui, in de zomer korte spijkerbroeken. In de zomer gewone plastic teenslippers en in de winter bergschoenen. Want die vind ik het lekkerste lopen. En ik verf mijn haar ook niet, ook al ben ik al redelijk grijs met 46 jaar. Wat eigenlijk heel normaal is maar mensen het niet meer gewend zijn omdat tegenwoordig de meeste mensen hun haar verven als ze grijs worden. O ja, ik scheer mijn benen en oksels ook maar af en toe. Kan dus best gebeuren dat er haartjes te zijn zijn. Nou en?!
Jammer dat mensen daar aanstoot aan nemen en vinden dat je zo niet rond mag lopen. Ik oordeel zelf niet over het uiterlijk van andere mensen, dus sta er ook meestal niet bij stil dat ze dat over mij wel doen.
Thursday en petra
Wij zijn een drieling denk ik. Wat leuk!
Pffff
wat een getut, kweek een ziel