Stille tochten?

Starry o.t.

Oh vast

Vind je dat altijd ongepast?

Een alcoholist die zichzelf te pletter rijdt? ook geen eigen schuld dikke bult? Een notoire hardrijder? Is dood in zo'n geval dan nooit eigen schuld dikke bult, of geldt dat alleen in het geval van deze jongen, die omdat hij puber zou zijn niet de gevolgen had kunnen overzien volgens sommigen hier? Ja, het is vreselijk voor zijn ouders en omgeving, dat blijft het en zal het altijd blijven, maar het blijft ook eigen schuld, hoe je het ook wendt of keert....

Sus-anne

Jouw Afrikaanse schoonzus schreeuwde het uit op de begrafenis van haar man zeg je. Daar zie ik echt totaal niets verkeerds in. Ik zou het daar wel heel moeilijk mee hebben omdat het zo rauw en eerlijk is. Ik zou dus meehuilen. Ik schreef al eerder dat ik onder de indruk was van het afscheid van mijn Afrikaanse buurman. Deze mensen nemen anders afscheid dan wij en ik vind dat mooi. Maar dan hebben we het toch over de begrafenis en niet over een stille tocht. Een begrafenis kun je zo ingetogen of uitbundig maken als je zelf wilt. Een begrafenis met dixielandorkest in New Orleans bijvoorbeeld ziet er toch anders uit dan die van ons. (Ik heb hier een link waar je de 'uitvaartmuziek' van een aantal landen kunt beluisteren: http://www.uitvaartkompas.nl/themes/sept/content/gebruiken.php)
Een Stille Tocht is geen begrafenis, maar een aanklacht ergens tegen. In het geval van deze jongen ís er geen redelijke aanklacht te bedenken waaruit kan blijken dat deze jongen slachtoffer is van iets waar hij geen invloed op had. In die zin is het niet 'correct' om een Stille Tocht te houden. Een massale opkomst bij zijn begrafenis vind ik vieel indrukwekkender.

Dat vinden wij

Tuurlijk,dat vinden wij!En dat mogen wij vinden.Maar er zijn nu eenmaal mensen,zijn vrienden dit keer,die daar anders over denken.Ik kan me voorstellend dat die op dat momnet ook niet wisten waar ze het zoeken moesten,en dus dit deden.
verder is het niet zo dat ik alles goedpraat onder het mom van: het zijn pubers,maar ik kan me wel voorstellen,het puberbrein een beetje kennende,dat sommigen,let wel,sommigen,dit doen.Daar wil ik niks mee goedpraten,maar louter keihard oordelen kan ik ook niet,nee.Maar ik heb vaak genoeg gezegd wat ik vind,ik stop er ook mee.
Bastet

Duidelijk

kort samengevat is in deze discussie duidelijk geworden dat een stille tocht op twee manieren wordt uitgelegd.

1 een protesttocht
2 een rouwtocht.

degene die het als protesttocht zien vinden dat deze jongen geen stille tocht heeft verdiend,want het was zijn eigen schuld.(dus waarom protest?)

en degene die het zien als rouwtocht,vinden dat je een stille tocht niet hoeft te verdienen,omdat rouwen ,op welke wijze dan ook,iets persoonlijks is ,en dat iedereen het recht heeft dit op zijn eigen manier moet kunnen doen.

En nog even kaaskopje

kaaskopje:Een Stille Tocht is geen begrafenis, maar een aanklacht ergens tegen.

waar staat dat?wie bepaald dat een stille tocht een aanklacht is tegen?dat is jouw gevoel bij een stille tocht.

ik zie een stille tocht anders,het kán een protesttocht zijn,het kan ook een rouwtocht zijn,dat is maar net hoe de nabestaanden dat ervaren.

Stille tochten...

... zijn in oorsprong ontstaan als protest tegen 'iets'. Zinloos geweld, falende justitie, poliltieke moord. Maar die grens begint overduidelijk te vervagen, nu er ook stille tochten georganiseerd worden voor een tasjesdief die in paniek wordt doodgereden, een verdachte die op de vlucht van zijn balkon afdondert omdat de politie aanbelt en een jongen die door een metro geschept wordt omdat hij zich middenin de nacht op de baan bevindt.
Overigens, die tocht voor die meneer die van zijn balkon stortte vond ook in Capelle plaats en na afloop is de helft van de 'rouwenden' naar een nabijgelegen winkelcentrum togen om er vernielingen aan te gaan richten.
Overigens zit ook in bovenstaande voorbeelden wel degelijk iets protesterends. De tasjesdief was een Marokkaan meen ik me te herinneren en dus was er sprake van discriminatie, de politie had nooit bij de verdachte mogen aanbellen want daardoor klauterde die over zijn balkon naar de buren en ook in de berichtgeving over het metro-ongeluk hoor ik: "sommigen zijn boos op de RET".
Stille tochten worden nu dus kennelijk aangegrepen door mensen die een aanklacht hebben tegen iets dat op zijn minst discutabel is. En dat is niet handig, want juist daardoor krijg je die 'eigen schuld, dikke bult'-discussie. Omdat door zo'n tocht de indruk wordt gewekt dat er iets te protesteren valt, en dan ontkom je er niet aan dat anderen daar kanttekeningen bij plaatsen.
Tot slot een treffende analyse die ik in een opniniestuk van De Volkskrant las: "Het zwijgende protest maakt van elke meelevende deelnemer een potentieel slachtoffer. De daders worden buiten de samenleving geplaatst. Ze bevinden zich ver weg, het zijn onredelijke mensen, ze worden gedemoniseerd. Het gezamenlijke zwijgen versterkt de gemeenschapszin. Maar het antwoord op de vraag of niet iedereen in staat is tot een onredelijke daad, blijft eveneens in stilzwijgen gehuld."
Dat verwoordt precies het nare onderbuikgevoel dat ik bij dat stille tochtengedoe voel. Hypocrisie en misplaatst heilig boontjesschap.

Definitie

Ja,zo zien wij het.Maar heel veel mensen lezen nooit de Volkskrant,of weten wat wikipedia is.Ze zien op tv stille tochten,denken er misschien minder diepzinnig over na als wij,en vinden het een mooi iets.En kiezen hier vervolgens ook voor,als iets gebeurt bij een bekende of stadsgenoot.Om dat nu direct als hypocriet of misplaats heligboontjesschapte betitelen,gaat me te ver.
Bastet

Vraag naar aandacht

Ik verdenkt meelopers aan stille tochten er weleens van dat ze onbewust om aandacht en bewondering vragen.

Bastet

Wat mij opvalt van de voorbeelden die ik via google tegenkom, is dat bij al die stille tochten een aspect van morele verontwaardiging een rol speelt en dat het dus verder voert dan louter 'een mooi iets'. Er lijkt wel degelijk een vingertje opgeheven te worden tijdens zo'n tocht. Ik schrijf expres 'lijkt', omdat er wellicht voorbeelden zijn van stille tochten die in dat opzicht volledig vrij daarvan zijn, maar dat ik die domweg niet heb gevonden.
Jouw uitgangspunt lijkt - als ik vrij mag vertalen - neer te komen op: als mensen daar behoefte aan hebben, láát ze dan. In principe ben ik het daar niet mee oneens, zolang men niemand tot last is uiteraard. Maar het kan natuurlijk geen kwaad zo'n nieuw verschijnsel wel kritisch te bekijken.
Overigens las ik tijdens mijn zoektocht op internet ook ergens dat het aantal meelopers in de loop der jaren aanmerkelijk gedaald is, juist door die inflatie waaraan stille tochten onderhevig zijn. Dus misschien sterft het ooit vanzelf wel een zachte dood.

Grinnik

Dán loop ik mee