Vooroordelen....

Uitlaten

Ik heb er nooit bij stil gestaan of uit laten door kinderen wel of niet kan. Hiervoor hadden we twee grote honden (bouvier en riesenschnauzer) en daar had ik de kinderen nog niet mee laten lopen. De bouvier kon redelijk fel reageren op andere honden. De hondjes die we nu hebben zijn veel kleiner en lopen allebei goed mee aan de riem. De oudste twee kinderen (11 en 7) lopen regelmatig een rondje met de honden door het dorp of achter door de polder.

Ieder zijn maatstaven uiteraard

Maar een kind zou niet voor zijn 14de een hond moeten uitlaten, hoe overdreven dat ook lijkt.

Waarmee ik natuurlijk niet wil zeggen,

dat honden enge beesten zijn. Dat laat ik aan mijn man over.
Ik heb niets tegen honden en ik ben ervan overtuigd dat een groot deel van de bijtincidenten komt door onoplettendheid van de verantwoordelijke volwassene en door de onvoorspelbaarheid van kinderen en het gebrek aan inzicht.

Daarom vind ik gewoon dat alle kinderen gewoon moeten leren vreemde honden niet te aaien. Dus geen voorlichting over lichaamstaal, dat moedigt kinderen alleen maar aan om vreemde honden te aaien. Want nu weten ze hoe een hond ik elkaar zit

Het voorbeeld wat Pelle net beschreef, van het vriendje van haar kinderen, dat zie ik zo vaak.
Als ik de hond van mijn vriendin uitlaat komen er zat kinderen naar me toe die die hond gewoon zonder te vragen aaien en de ouder en verzorger staat ernaast en lacht vertederd. Want oooo wat zijn hun bloedjes dol op dieren.
Eigenlijk zou je niet de kinderen, maar de ouders van die kinderen voorlichting moeten geven.

Hondenles voor ouders

"Eigenlijk zou je niet de kinderen, maar de ouders van die kinderen voorlichting moeten geven."

Dat zal inderdaad het beste zijn, maar in de praktijk zal het niet werken, om dat verplicht te stellen, want het zal toch erg betuttelend overkomen, als volwassene verplicht naar hondenles moeten.

Ik vind het wel op zich een goede zaak, om bij mensen, die voor het eerst een hond hebben, een gehoorzamheids-cursus verplicht te stellen. Want zeker als je voor het eerst een hond heb, helpt zo'n cursus echt enorm - je leert niet alleen maar, hoe je een hond verschillende dingen kan aanleren, maar ook heel veel over hondengedrag en alles, wat zo erbij hoort. Je kan profitieren van ervaringen van andere hondeneigenaars, die er al langer bij zijn.
Ook kan je bij zo'n cursus in beschermde omgeving uitvinden, hoe je hond op andere honden reagiert.

Natuurlijk heb je ook een heleboel boeken over hondenopvoeding, maar de aanleiding van een expert is zeker in het begin goud waard.
Als je je honden beter kent naar een tijdje, kan je ook met intuitie heel ver komen.
En je uit verschillende methodes bij elkaar zoeken, wat het beste bij jouw en je hond passt.
Ik werk persoonlijk minder met gesprokene commandos dan met oogcontact en handteken. Een beetje een mix van Jan Fennel en Klaus Wijngaard. Het werkt nu goed bij onzere hondencombo, als er weer een hond erbij komt, kan het natuurlijk zijn, dat ik het weer moet aanpassen, want niet elke hond reagiert op elke benadering even goed.

Vier klauwen

Tirza: "Bij een kat heb ik altijd zo'n beeld van: niet alleen een bekkie met rázendscherpe tandjes, ook nog eens vier klauwen. Die zie ik al bij een kind op z'n gezicht landen "

Jep, dat is mijn dochter dus gebeurd. Ze was toen anderhalf, nu 14 en je ziet het nóg, als je goed kijkt. En het was niet eens opzet van de kat, het beest kon er niets wat aan doen: die sprong, gleed uit met de achterpoten en viel, en klauwde zich vast aan alles wat in de buurt was. Helaas viel daar ook dochters wangetje onder. Kras nummer 1 loopt schuin over haar wang, kras nummer 2 zat nét onder haar oog
Ik vind katten niet onberekenbaar, je kunt ook bij een kat heel goed zien wat ie zal gaan doen (zeker als volwassene, bij een kind is dat anders). Maar een ongeluk zit in een heel klein en vooral ook onverwacht hoekje... Je kunt alles proberen te voorkomen, je kind leren dat het bv. niet zomaar beesten gaat aaien, niet aan het eten van de kat zit, etc. etc. (dat wist en deed dochter ook allemaal), en dan gebeurt er zoiets!

Balletmama76

Ik ga ver hoor, in mijn dierenliefde, maar hóndenles op school? Hou toch op. Op scholen moeten kinderen leren lezen, schrijven en rekenen. En dat is al moeilijk genoeg. Scholen staan ból van de extra-curriculaire activiteiten, maar om nou van ieder in NL gehouden huisdier de lichaamstaal aan te gaan leren, wat een onzin. Gewoon uit de buurt blijven en áfblijven. Klaar.

Maar wat voor mij nog veel zwaarder telt zijn kinderen met allergieen. Je schrijft zelf heel luchtig: ach, zoveel zijn dat er niet - dat is misschien waar, maar die hebben er dus wél last van. En bedankt. Weer een hele nacht hoesten.
Laatst kwam er bij ons op school iemand met een hond naar binnen tijdens het overblijven, om een jasje ofzoiets te zoeken. Dan ben je volgens mij niet goed bij je hoofd. Een wildvreemde hond in een wildvreemd gebouw, omringd door tientallen wildvreemde kinderen - dat beest werd helemaal gek. Ik heb hem in zijn kladden gegrepen en buiten gezet, de eigenaresse (moeder van kleuters dus he) was zeer beledigd. Hallo, we zitten hier te éten ja, ga weg met je vieze vlooientaxi. Ik begrijp daar dus echt helemaal niets van.

Tirza (immer tactvol)

Lol tirza, wat weet je het lief te brengen

Ik kan me voorstellen dat moeders erg beledigd was door jouw vlooientaxi benaming. Ik vind hem leuk gevonden en ik ga hem onthouden.

10 tot 20% van de beestenbeten door katten, dat vind ik nog behoorlijk veel. Daar hoor je toch echt nooit iemand over he? En die katten lopen wel gewoon los over straat zonder baasjes die er dan bij zijn. Die van ons dan niet, maar er lopen bij ons een hoop katten rond die kunnen natuurlijk allemaal door kinderen geaaid worden of getreiterd worden door kinderen, zodat ze uithalen

Overgrote deel

van alle dierenbeten/krabben is het gevolg van een eigen huisdier. Niet zo zeer door loslopende honden of katten. Die maken meestal toch al dat ze weg zijn voor dat ze aangehaald kunnen worden.
Een huiskat buiten toont heel ander gedrag als binnen in zijn intime territorium.

1 keer gebeten door mijn kat

lang geleden, ik wou hem verhuizen zonder kattenmandje, was maar een paar straten en Kees was het liefste beest wat er was. Ging ook prima, tot ie in een lift moest. Had ie nog nooit gezien. Hij werd helemaal gek en beet in mijn vinger. Het arme beest heeft zich een paar dagen echt geschaamd, en dat terwijl het mijn eigen stomme fout was.

O en ik heb ook 1 keer de fout gemaakt

om een kat (niet mijn eigen) op te vangen toen ie van een bovenkeukenkastje viel. Dat heb ik daarna nooit meer in mijn hoofd gehaald!

Tirza

geloof het of niet, deze kat kon zich schamen!Geweldig beest! Ik heb hem een keer een buiteling zien maken naar een pluisje op de muur, hij dacht dat t een vlieg was. En toen hij door had dat ik m uit zat te lachen, ging hij zich op een meter afstand uitgebreid zitten wassen, met een air van 'dat wist ik wel'

Tirza

"Maar wat voor mij nog veel zwaarder telt zijn kinderen met allergieen. Je schrijft zelf heel luchtig: ach, zoveel zijn dat er niet - dat is misschien waar, maar die hebben er dus wél last van. En bedankt. Weer een hele nacht hoesten."

Ik had er ook bijgeschreven, dat deze kinderen dan zonder aanwezigheid van een hond, bijvoorbeeld door plaatjes etc les kunnen krijgen.

"Laatst kwam er bij ons op school iemand met een hond naar binnen tijdens het overblijven, om een jasje ofzoiets te zoeken. Dan ben je volgens mij niet goed bij je hoofd. Een wildvreemde hond in een wildvreemd gebouw, omringd door tientallen wildvreemde kinderen - dat beest werd helemaal gek. Ik heb hem in zijn kladden gegrepen en buiten gezet, de eigenaresse (moeder van kleuters dus he) was zeer beledigd. Hallo, we zitten hier te éten ja, ga weg met je vieze vlooientaxi. Ik begrijp daar dus echt helemaal niets van."

Kijk, en zoiets als deze vrouw zal ik dus niet doen, ik ga niet eens op het schoolplein met mijn 2.

Een keer was de kleine hond mee in school, maar dat was met de juf van dochterlief vooraf afgesproken. Zij had een spreekbeurt over honden gehad.

Er zijn trouwens honden, die o.a. voor schoolbezoeken en bezoeken van zieke kinderen in het ziekenhuis opgeleid zijn. Natuurlijk is niet elke hond hiervoor geschikkt, het moeten extreem karakter-vaste honden zijn.
Honden worden bijvoorbeeld ook ingezet, om kinderen, die bang zijn om hardop voor te lezen, deze angst te nemen. En dat lijkt nogal succesvol te zijn ook.

Wie zegt...

...dat het in een klaslokaal moet plaatsvinden? Het kan net zo goed (of zelfst beter) buiten, op de schoolplein of een weiland dicht bij school, als zoiets er is. Ik ken ook enkele mensen met hondenallergie, en deze hebben buiten geen probleem met allergenen. Dus ook voor allergische kinderen zal dit een oplossing kunnen zijn.

Het moet ook niet het hele schooljaar door, maar bijvoorbeeld als een soort workshop.

En ook niet door suffe hulpjuffen, maar bijvoorbeeld door een instructeur van de plaatselijke hondenschool. De meeste hondenscholen hebben of workshops voor kinderen of zelfst een extra kind-en-hond groep. En weten het over het algemeen heel goed en interessant voor kinderen uit te leggen.

Ach lieverd

Je goede bedoelingen druipen van het scherm, echt waar. Ik weet zeker dat jouw honden geweldig zijn en jij ook - maar waar het mij om gaat, is om het principe. Moeten kinderen les krijgen in honden-lichaamstaal? Wat mij betreft: een ferm nee. Ze krijgen niet eens les in ménsenlichaamstaal.
Uit de buurt blijven en afblijven is wat mij betreft genoeg om kinderen aan te leren, voor alle beesten. En dat heel vaak herhalen. Denk jij bijvoorbeeld echt dat een workshop in acht jaar basisschool genoeg is voor de rest van je (kinder)leven? Lijkt me niet, toch? Dus? Ieder jaar herhalen dan maar? En dan de week er op de lichaamstaal van de kat, de cavia, het konijn, de goudvis, de baardagaam?

Tirza

Ach een keertje

tijdens biologie, wat maakt het uit? Wij hebben de motoragent ook wel eens op school gehad. Reuze boeiend vonden de kinderen het. Net als het uitstapje naar het station met een kijkje in een trein. Vonden ze op school helemaal geweldig. IK word altijd een beetje allergisch van dit soort reacties. Een pret-uurtje tussen al die verplichte uurtjes kan er best af.

Ik moet eerlijk opbiechten dat ik niet stil zou staan bij kinderen die allergisch zijn voor honden, omdat het niet in mijn 'systeem' zit zeg maar, ik heb er niet mee te maken, maar ik vind sowieso dat honden niet mee moeten in school. Kinderen kunnen toch wat angstig zijn en reageren, in school moeten ze zich veilig kunnen voelen.

Pelle...

"je hoeft kinderen maar één ding te leren: Ga nooit naar een hond toe. Klaar. Zo simpel kan het zijn, was rekenen en taal maar zo makkelijk..."

Zo makkelijk is het niet helaas. Mijn ouders hebben mij ook altijd gezeggt, dat ik uit de buurt van honden moet blijven. Dat werkte - totdat ik op bepaalte leeftijd met voorkeur bij vriendinnen ging spelen, die wel een hond hadden - want ik was gewoon fasciniert van deze beesten, maar had geen idee van omgaan met honden. Ik had dus geluk, dat het nooit fout gegaan is. Een keer ben ik bijna gebeten door een DH, maar verder nooit problemen gehad, gelukkig maar!

Als je een extreem dierlief kind heb, kan je nog zo vaak zeggen: "Blijf uit de buurt van honden!" - ze gaan het toch doen, als je er een keertje niet bij bent.

Als je kind op een speelafspraakje gaat bij een gezin met honden, zal het meestal toch in contact komen met de gezinshond(en). Ik ga onzere honden ook niet buiten sluiten, omdat de moeder van een kind dat hier te spelen komt, dit opeist, enigste uitzondering is, als het kind allergisch is.

Maar anders is het gewoon: "Mijn huis, mijn regels."

Laatst had ik hier ook een moeder, die doodsbang was voor duitse herders. Een half uurtje later zat ze onzere duitse herder bijna dood te aaien...

Bij hondenschool hetzelfde - toen wij er voor het eerst met haar kwamen, gingen sommige echt terugdeinsen. Een half uurtje later gingen ze hondlief met hondensnoepjes volstoppen.

Bij kinderen, die hier op visite zijn, leeg ik ook altijd uit hoe ze met honden moeten omgaan, als ze dat nog niet weten. Ik zeg hun ook, dat niet alle honden zo zijn als onzere 2. Want hun zijn extreem gek op kinderen - balletje gooien, leuk! Dood geaait worden, superleuk! Geregelt vragen kinderen uit de buurt of ze mee mogen wandelen met ons. Als de ouders het goed vinden, mag het van mij.

Natuurlijk wonen wij op het platteland, dus dat is misschien ook weer anders dan in een grote stad.

Lessen

Allemaal als serieus voorstel gehoord de afgelopen jaren, hier en op andere platforms. En iedereen vindt zijn eigen aandachtsgebied belangrijker dan dat van anderen.

Les in budgetteren, want kinderen kunnen niet met geld omgaan.
Les in relaties, om kinderen te leren goede relaties aan te knopen.
Les in tolerantie voor homo's, om vooroordelen weg te nemen.
Les in gezond eten, want kinderen leren dat thuis niet voldoende.
Les over eetstoornissen, zodat kinderen weten wat dat precies is en er begrip voor hebben.
Les over psychiatrische problemen die ouders kunnen hebben, zodat kinderen dat niet meer hoeven te verzwijgen voor klasgenootjes.
Les over drugsgebruik, al dan niet verantwoord.
Les over seksuele onthouding als methode voor het voorkomen van SOA's en zwangerschappen.
Les over zinloos geweld, in de hoop zulks te voorkomen.
Les over depressies onder jongeren, in de hoop zulks bijtijdig te kunnen signaleren.
Les over racisme, in de hoop zulks te kunnen bestrijden.
Les over SM en andere fetishes, om meer begrip voor afwijkende seksuele voorkeuren te kweken.
Les in verantwoord omgaan met alcohol, in de hoop de toekomstige pubers van comazuipen af te houden.

En dus als nieuwe loot: les in omgaan met honden. Wie biedt er meer?
Wil je dit allemaal doen, dan mag je er wel een vaste lesdag voor schrappen op school.

Oke, maar om nou knuppels te gaan gooien

da's wel erg aggressief.

Ik heb niet veel met honden, ik vind ze te aanwezig.

Maar ondertussen zou ik me best kunnen voorstellen er een te willen hebben als ik alleen zou wonen.
Lekker tegenstrijdig he.

tonny

Ellen wouters

Hadden we daar vroeger, in ieder geval op het voortgezet onderwijs niet een uurtje de tijd voor: maatschappijleer. Bij ons niet het meest boeiende lesuur, maar dit zijn uitgelezen onderwerpen (nou ja over de onderwerpen valt misschien nog wat te zeggen) voor tijdens maatschappijleer (ik zou even niet weten hoe het tegenwoordig genoemd wordt) of iets soortgelijks op basisschoolniveau. Waarom niet? Een school is toch niet alleen maar een instelling waar we leren rekenen en schrijven maar toch ook worden aangespoord om na te denken over bepaalde onderwerpen? Ik vind in ieder geval dat dat erbij hoort.

Balletmamma,

Ik zou het als ouder niet waarderen als de school met een gediplomeerde instructeur mijn zorgvuldig ingeprente regels teniet doet.

Want ik zie het al gebeuren.

O deze hond heeft zijn oren op de juiste manier, kijkt je heel lief en open aan en kwispelt met zijn staart.
Nou dan kunnen we ongestraft de hond aaien, want dat zeggen ze op school
En een paar weken later zijn ze de hondenlessen vergeten en aaien ze weer alle honden, alle regels die pappa en mamma hebben vergeten,want Juf/meester/hondeninstructeur heeft gezegd dat het goed was.
En jouw duitse herder is ongetwijfeld geweldig met kinderen, er zijn zat honden die dat niet zijn.
Je hoeft kinderen dus niet te leren om verantwoord met honden om te gaan, je moet kinderen leren om uit de buurt te blijven van honden.

Vraag...

...aan ouders die niet willen, dat hun kinderen in contact met honden komen:

Hoe doen jullie het, als jullie kids op speelafspraakjes gaan bij gezinnen, waar een hond in huis leeft?

Vragen jullie de ouders, jullie kind en de hond uit elkaar te houden? Of dat de hond tijdens het speelafspraakje buiten moet blijven?

En zowel, wat zijn de reacties?

"Vragen jullie de ouders,"
Ja. En als het mis ging, of als ik het niet vertrouwde, dan stuurde ik mijn kinderen daar niet heen.
Groet,
Miriam Lavell (hondenbezitter)

Mentaliteits-verschil?

Misschien is het een domme vraag, maar als je hier in NL ergens op visite gaat of je kinderen op een speelafspraakje, is het dan ok volgens etiquette, dat soort eisen te stellen?

Want ik ben nog opgegroeit met: "Als je ergens ter gast bent, dan stel je geen eisen en vraag je ook niet zelfst om iets te drinken of snoepje, maar wacht je, totdat je iets aangeboden krijgt."

Ik heb wel gezien, dat het bij kinderen hier anders is, als wij kinderen hier hebben, vragen deze ook om snoepjes - iets waar ik als kind een flink standje voor zal hebben gekregen en mijn vrienden ook. Het stoord mij ook niet, maar het viel me wel op, dat het anders is dan dat waarmee ik opgegroeit ben.

Hoe handelen jullie dat? Mogen jullie kids vragen om snoepjes als ze ergens op visite zijn of niet?

Ik zie het verband niet

"maar als je hier in NL ergens op visite gaat of je kinderen op een speelafspraakje, is het dan ok volgens etiquette, dat soort eisen te stellen?"
Ja. Het gaat over veiligheid namelijk. Je verwacht ook dat de kinderen weg worden gehouden van de straat, de gierput of het water. Als je daarover twijfelt, dan vraag je nog even expliciet hoe en wat.
"Mogen jullie kids vragen om snoepjes als ze ergens op visite zijn of niet?"
Ik zie het verband met honden (verkeer, water, gierputten) niet.
Groet,
Miriam Lavell

Als ik de ouders op een of andere redenen niet vertrouw...

...mag dochterlief er niet spelen.

Voorbeeld: Dochterlief heeft een vriendin waar de ouders allebei zwaar aan de alcohol zijn.
Ik zal niet durfen, om met haar erheen te gaan voor een speelafspraakje en te zeggen: "Maar jullie mogen niet drinken, helemaal niet, zolang zij hier is."

Dan laat ik dat meisje liever hier spelen.

Of als ze bij een gezin wil gaan spelen met een hond die ik persoonlijk niet betrouwbaar vind, dan laat ik de kinderen eerder hier spelen, maar ik vraag niet de ouders, of ze hondlief uit de woonkamer willen verbannen voor zolang dochterlief er is.

Want persoonlijk vind ik dan, dat ik de regels in hun huis probeer te bepalen. Ik hou ook niet van, als andere mensen dat bij mij doen, dus doe ik het ook niet in iemand anders zijn huis.

Er is ook geen directe verband...

...maar het gaat mij meer over algemeene verwachtingen aan gasten en hun gedrag en de verschil tussen NL en Duitsland hierin.