Hond bij vriendjes
Ik vraag het ook - en sowieso hangt veel af van hoe die ouders in het algemeen op mij overkomen. Ik heb ook wel 'ns speelafspraken omgebogen naar "kom maar bij ons" om die reden. Of niet door laten gaan.
(ben kattenbezitter van een kat die niet heel kindvriendelijk is)
Dat soort "eisen" stel je als ouders wel aan speelouders. Het gaat namelijk over de veiligheid van je kind. Ik liet mijn kinderen alleen spelen bij mensen die de hond apart hielden van de spelende kinderen. En dat terwijl ik zelf twee honden had tijdens de basisschoolperiode van mijn kroost. Als er hier kinderen kwamen spelen, gingen de honden ook weg.
Tirza
Eens met balletmama
Als ik mijn kind (stel het heeft die leeftijd nog) bij andere mensen laat spelen betekent dat al dat ik aanneem dat de ouders verantwoordelijke mensen zijn. Ik zou de arrogantie niet hebben die mensen te overladen met een wensenlijst van wat ik veilig en verantwoord vind. En ja Pelle, de snoepjes vallen daar ook onder. Ik zou het zéér onplezierig vinden als mensen een kind bij óns in zouden leveren met de eis 'hou je Pietje wel weg bij Vlekkie?' Als je je kind óf de andere ouders niet vertrouwt met Vlekkie moet je de afspraak inderdaad maar ombuigen naar 'bij ons'.
Ik vind het ook, sorry dat ik het zeg, heel vreemd om er vanuit te gaan dat je kind bij andere mensen doet wat je hem aangeleerd hebt. Dat is een ideale situatie, maar ik zou er niet vanuit gaan. Je moet er dus op durven vertrouwen dat andere mensen verstandige en wijze mensen zijn die het beste met je kind voor hebben en niets doen wat je kind in gevaar kan brengen. Heb je dat vertrouwen niet, dan wederom: doe het dan niet. Maar dan ook niet klagen dat het een eenrichtingsverkeer is omdat ze altijd bij jou spelen.
Snoepjes
Een kleine correctie op de snoepjes: als kinderen geen snoep mogen om een gezondheidsreden vind ik het natuurlijk wel normaal als je dat met de 'speelouders' bespreekt.
Oh ja hoor
Ik voel me helemaal niet bezwaard om te vragen (eisen) dat enge honden uit de kamer blijven als mijn kind ergens speelt, of in ieder geval te eisen dat de kinderen nooit onbeheerd alleen met de hond achterblijven. Andere zaken (snoep of cola geven) vind ik een minder erg probleem. Daar lopen mijn kinderen geen blijvende schade van op. Ik heb wel eens lopen dubben of ik het een probleem vond dat mijn (toen) 5-jarige bij een vriendinnetje zonder toezicht had buitengespeeld. Inmiddels ben ik daar wat makkelijker in.
Enge hond
Als ik zou weten dat mensen een enge hond hebben zou ik het dus ombuigen naar 'bij ons'. Enge honden hebben de vervelende eigenschap eng te doen en dus voor onverwachte situaties te zorgen. Dat voorkom ik liever.
Ik heb 1 keer meegemaakt, meteen ook een van de redenen om afstand te doen van de hond, dat onze hond in de oksel van een kind hapte. Ik heb het helaas niet kunnen voorkomen, het meisje was enthousiast onze tuin ingelopen voor ik het door had, en voelde me vreselijk bezwaard. Ik heb excuses gemaakt naar de moeder toe. Haar reactie was voor mij een hele verrassende. Ze had er álle begrip voor en bleef vriendelijk. Voor mij was het de druppel. Als ik naast andere problemen met de hond (hij blafte de buurt bij elkaar, was heel onrustig e.d.) de veiligheid van kinderen niet kon garanderen moest de hond weg. Ik vertel dit maar als illustratie, dat ook al 'eis' je van ouders dat ze de hond in de gaten moeten houden er altijd toch iets kan gebeuren.
Snoepjes
Ik ben zo'n overbezorgde muts - als een kind hier voor het eerst komt, vraag ik altijd ff, of er voedselallergien zijn.
Dochterlief had een tijdje een marokkaanse vriendin, toen heb ik haar moeder ook ff gevraagt, of er behalve geen varkensvlees nog andere dingen zijn, die haar dochter niet mocht eten. Was niet zo, maar ik wilde het toch ff zeker weten.
Maar mijn vraag was eigentlijk meer: Als jullie kids ergens op een speelafspraakje zijn, mogen ze dan zelfst vragen, of ze een snoepje mogen of moeten ze wachten, totdat ze iets aangeboden krijgen?
Want bij ons was het zo, dat je als gast om niks mocht vragen, maar moest wachten, totdat je iets aangeboden krijgt.
Dus hierover ben ik echt onzeker.
Als een kind bij jullie is, gaan jullie dan ervan uit, dat het kind wel komt vragen, als het een snoepje of iets te drinken wil?
Snoep
heb ik niet in huis.
Verder biedt ik aan iedereen die hier gast is eten en drinken aan, veel keuze geef ik ze overigens niet 
En dan moet het klaar zijn (ok een extra boterham ofzo wil ik wel smeren) maar 'ze' moeten niet na een koekje komen vragen of ze ijs mogen, daar heb ik persoonlijk wel een beetje een hekel aan, dat gejengel om snoep, ijs en chips.
Oh excuse me
ik heb de draad compleet niet gelezen en reageer alleen even op de laatste, ehhh volgens mij zit ik erg ot.
ok, laat maar ! 
Ik zou het ook zo vragen
Zo ben ik dus al tijden niet naar de oma van mijn man geweest.
Ik kom daar niet met mijn zoontje. Zij heeft een drukke, blaffende, akelige hond die gewoon koekjes ed uit je handen hapt. Hij hapt ook in je handen en het is gewoon een naar beest.
Ik wil niet dat mijn zoontje daar komt, ook niet als de hond in de andere kamer is. Ik heb ook aan mijn schoonmoeder gevraagd, mijn zoontje daar niet mee naar toe te nemen op haar oppasdag en ze was het zelf inderdaad ook niet van plan
Zelf honden
Wij hebben zelf dus twee honden. Het zijn hele lieve betrouwbare honden en ik ben echt niet bang dat ze bezoekende kinderen gaan bijten. Echter mijn kinderen hebben wel vriendjes die bang voor honden zijn of ze gewoon wat eng vinden. Als ik dat weet dan laat ik de honden tijdens het speel afspraakje niet te dicht in de buurt komen. Als de kinderen bijvoorbeeld in de woonkamer spelen dan laat ik de hondjes buiten in de tuin of in de hal. Met de katten kan ik dat ook doen. Het maakt niet uit of mijn honden wel of niet lief zijn want als kinderen die hier spelen ze eng vinden dan hou ik ze wel uit de buurt. Ik zou het ook niet erg vinden als andere ouders dat zouden vragen. Wat wel jammer is dat mijn dochter een vriendin heeft die zwaar allergisch is en die kan hier dus nooit spelen want ook al breng ik de honden weg dan zit hun haar nog overal in huis en daar heeft ze ook last van. Dat vind ik heel sneu voor dat meisje maar dat kan dus gewoon niet.
De meeste kinderen die hier spelen zijn niet bang voor honden dus die mogen onze honden gewoon aaien. Onze honden hebben wel op een apart plekje in huis twee manden staan en dat is echt hun plekje. Als ze daar liggen dan willen ze ook gewoon niet gestoord worden. Hoewel ze niet bijten als je ze wel zou storen hoor maar je merkt dat ze daar heen gaan om hun rust te zoeken. De regel is dus ook dat de honden als ze daar liggen met rust gelaten worden.
Hondenles op school vind ik ook een beetje onzin. Je kan overal wel les in willen geven. Ik vind het meer aan de ouders om hun kinderen te leren om goed met honden om te gaan. Uit de buurt blijven is dan gewoon een goed advies.
Ik neem mijn honden wel vaak mee als ik de kinderen van school ophaal maar dan laat ik ze in de auto en neem ze niet mee naar het schoolplein of de school in. Of ik blijf met de honden op de stoep wachten (dus buiten de school)
En snoep
Een beetje off topic maar ik leer mijn kinderen dat ze niet om snoep mogen vragen als ze bij mensen zijn. Dat ze gewoon netjes moeten afwachten of ze wat krijgen maar dat als ze dorst hebben ze wel om water mogen vragen.
Ik vind het echter niet zo erg als kinderen hier om een snoepje vragen. Als het de hele middag door gaat en dus gezeur wordt dan is het wat anders maar gewoon om een snoepje vragen vind ik prima.
Als kinderen hier komen spelen dan krijgen ze altijd wat lekkers en wat te drinken naar keuze en als de middag langer is krijgen ze later op de middag ook nog wel wat snoep of chips of zoals nu met het warme weer een ijsje. Als ze honger hebben dan kunnen ze uiteraard ook altijd wel een broodje of iets dergelijks krijgen.
Ik leer mijn kinderen dus om niet te vragen (behalve om water) maar vind het zelf niet zo erg als andere kinderen dat doen. Zeuren vind ik wel vervelend. Netjes vragen om wat te eten of te drinken is prima.
Kiki...
...bij zo'n hond zou ik idd ook geen kind laten. Zoals jij het beschrijft, kent de hond zijn positie in de rangorde niet (onderaan dus).
En dat is inderdaad niet de bedoeling, maar hier vallt iets aan te doen.
Misschien een goed idee, om oma eens een goed hondenopvoedingsboek kado te geven?
Ik vond "Uw hond natuurlijk de baas" van Jan Fennell een heel goed boek en deze methode is makkelijk maar geeft goede resultaten. Het idee is, dat de baas op een voor de hond makkelijk te verstaande manier zijn leiderschap etabliert.
Bijvoorbeeld door altijd eerst zelfst te eten en dan pas de hond te voeden. Dingen, die voor ons mensen helemaal niet belangrijk eruitzien, maar voor een hond zenden deze kleinigheiden belangrijke signalen over zijn plek in het roedel.
Balletmama
Het is natuurlijk heel lief bedoeld maar ik denk niet dat Kiki's oma opeens de hond wel goed gaat opvoeden als ze een boekje heeft.
Nou ben ik ook vrij eigenwijs en heb ook nooit een opvoedingsboek gebruikt (niet voor honden en niet voor kinderen). Ik heb ook nooit een hondencursus gevolgd. Ik denk trouwens wel dat dit nuttig kan zijn hoor daar niet van. Ik heb er alleen niet zo veel behoefte aan. Toch heb ik twee keurig opgevoede honden.
De honden eten trouwens wel na ons maar dat is meer zo gegroeid. Daar zit niet een diepere gedachte achter.
Sera
"Nou ben ik ook vrij eigenwijs en heb ook nooit een opvoedingsboek gebruikt (niet voor honden en niet voor kinderen). Ik heb ook nooit een hondencursus gevolgd. Ik denk trouwens wel dat dit nuttig kan zijn hoor daar niet van. Ik heb er alleen niet zo veel behoefte aan. Toch heb ik twee keurig opgevoede honden."
Ik volg ze ook niet op de letter naar, maar lees ze toch graag, want een goed boek kan tenminste inspirieren en op deze manier kan ik dingen, die voor mijn honden toepasselijk zijn, gebruiken.
Bijvoorbeeld ben ik tegen het lesgeven in pakwerk. Afgezien ervan, dat het wel door een heel ervarene instructeur gegeven moet worden, om driften niet op foute manier te bevorderen, vind ik het voor een gezinshond gewoon onnodig.
Natuurlijk gaan honden bij het pakwerk voor de bijtmouw, niet voor de mens die hierin zit, maar hoe vaak heb je in je leven nu echt bescherming door je hond nodig? Een gezonde hond zal zijn baas verdedigen, als deze ooit in de situatie komt bescherming nodig te hebben.
Maar wie is nu dom genoeg iemand aan te vallen die bijvoorbeeld met een grote duitse herder wandelt? Hooguit iemand met een wapen, en dan kan een pakwerk-opgeleidte hond ook niet veel helpen.
Ik kan op mijn honden rekenen, dat ze het aanvoelen en ook laten zien, als iemand niet deugd. Terwijl ze nooit getuige waren van hoe onzere psycho-buurman tegen ons tekeer ging, kan je wel aan hun lichaamshouding zien als ze hem zien, dat ze hem niet vertrouwen. Ze gaan niet grommen of blaffen, niet eens lippen optrekken - maar gaan dan wel zo naast of voor mij lopen, dat ze met hun lichamen een barriere vormen tussen hem en mij en zijn heel aangespannt totdat hij uit zicht is. Dan ontspannen ze weer.
Inderdaad pelle
Een betere omschrijving had je niet kunnen geven.
Vreselijk dat ze dat beest bonbons en koekjes geeft.
Een hondenopvoedboek zal echt niet werken bij haar, want haar hond luistert priiiima.
Ik heb trouwens echt medelijden met haar buren. Als ze weggaat en ze laat het monster alleen achter gaat hij nonstop blaffen tot ze terug is. Maar oooo wat is hij lief.
En wat ik dan nooit snap
Chocola bevat een stofje, waar honden dood van neer kunnen vallen. Behalve die verpeste mormels op pootjes, die vreten bonbons. Of zou dat geen chocola zijn? Misschien een tipje Kiki? Lekker stukkie cacao 70% voor hondebeest?
Tirza
Hondenprobleem?
Hoi Kiki,
Ik lees dat jij vindt dat je kinderen bij honden uit de buurt moet houden.
Het is jouw goed recht natuurlijk om je eigen mening daarover te hebben. Wel vraag ik me af of je daar het probleem mee oplost.
Mijn inziens kan je een kind beter leren hoe ermee om te gaan dan het probleem te vermijden. Er lopen nu eenmaal honden op de wereld en daar zal je mee om moeten leren gaan, denk ik.
Daarbij denk ik dat dieren (waaronder een hond) heel erg veel positiefs op kan leveren voor een kind.
Maar goed, dat is weer een andere discussie.
Pianoles
Ik kreeg het in een ander draadje aan de stok met Manda Rijn omdat ik vragen stelde over de pianoles van haar dochter. Bastet vroeg of ik pianoles voor zo'n jong kind elitair vond. Ik wilde dat verder niet bespreken in dat draadje, maar ga er hier toch op verder omdat het inderdaad een vooroordeel van mij is. Ik vind het wat elitair om een kind van 6 op pianoles te doen als je dat zuiver uit opvoedkundig oogpunt doet. Manda Rijn wilde daar geen antwoord op geven, dus ik weet niet of het bij hen 'opvoeding' is of omdat Mandadochter daar om gevraagd heeft. In dat laatste geval heb ik nergens moeite mee, maar als het zuiver om een opvoedkundig onderdeel gaat weer wel. Ik vind het trouwens een goed idee om het verder niet op Manda te betrekken, maar het algemeen te houden.
In mijn familie is muziekles iets wat gedaan wordt als je er zin in hebt en niet omdat het zo hoort. Ik kan me niet voorstellen dat je een kind er een plezier mee doet zo'n les te verplichten als het niet op eigen verzoek is.
Tja
In deze familie is muziekonderwijs verplicht. Ik snap juist niet waarom je een kind op zoiets duurs als muziekles zou doen omdat het kind dat wil. Eeeeh.....als ik op al mijn grillen van mijn toendertijd zesjarige dochter in had moeten gaan, was ik failliet geweest. Dat vind ik nou dus juist raar, een kind wil iets (hoe weet een kind van 6 in vredesnaam wat muziekles is?) en de ouders gaan het onmiddellijk kopen/doen/regelen/ Ik dácht het niet.
Ik doe uit zuiver pedagogisch oogepunt héle rare dingen. Ik stuur ze naar school (vinden ze ook niks aan), doe ze op muziekles en op een sport, verbied alchol, drugs en roken, geef heel makkelijk medicijnen.......tja, ieder op zijne wijze denk ik dan maar.
Tirza
Tja
Wat een kind zelf wil en plezierig vindt, zou ik niet altijd even belangrijk vinden. Ken zat kinderen die liever niet op zwemles willen, dat vinden de meeste ouders toch ook zeer belangrijk. Of is voor jou het plezier dan wel belangrijk, kaaskopje? Ik vind het prima als ouders het bij de opvoeding vinden horen, de gemeente vindt dat ook, vandaar een gesubsidieerde muziekschool.
Regien, dat vind ik helemaal niet
Ik wil als ouder beslissen wanneer en waar mijn kind in aanraking komt met honden. Ik ken genoeg mensen met honden, we passen zelfs regelmatig op honden (met alle rampzalige gevolgen van dien 
)
Ik wil dat mijn kind leert van vreemde honden af te blijven, dat is het enige wat hij mijns inziens hoeft te leren.
Dus dan wil ik geen goedbedoelde opmerkingen van hondenbezitters dat hij best mag aaien
en dan wil ik geen hondeninstructeurs op scholen die mijn kind gaan leren dat ze honden best kunnen aaien, mits ze een aantal voorwaarden in acht nemen
Nee, nee, nee en ik mag toch hopen dat als mijn zoontje bij zijn vriendjes komt die wel honden hebben die ouders net zo verantwoordelijk zijn Balletmamma en zo niet hoeft hij daar niet te komen.
Kaaskopje
ik had ook al gereageerd in het andere draadje.
Ik vind muziekles bij de opvoeding horen en als je dan muziekles aan een kind aanbiedt moet je zorgen dat degene die het je kind aanleert goed doet. De basis is gewoon belangrijk, daar heb je de rest van je leven wat aan.
Zo heb ik op semi-hoog niveau gespeeld, totdat ik een jaar of 19 was. Waarom kon ik dat? Want ik was niet overdreven getalenteerd, integendeel 'gemiddeld' is mijn middelste naam.
Ik kon dat omdat mijn ouders investeerde in goede lessen en niet op iedere zucht en steun ingingen. Anders was ik er inderdaad een paar jaar later afgegaan.
Is dat elitair? Ja vast wel. Was het pushen van mijn ouders kant? Ja misschien ook wel, veel keus had ik niet
Maar ja, ik heb ook mijn zwemdiploma's terwijl ik een hekel aan zwemmen had en ik heb een opleiding gedaan, terwijl ik een hekel aan school had. Soms heb je als kind geen keuze
Ik vind toch dat er een duidelijk verschil zit
in muziekles of zwemles. Als je in een concertgebouw komt zonder op muziekles gezeten te hebben is dat niet gevaarlijk.
Ik heb vroeger, op eigen wens, een blauwe maandag op blokfluitles gezeten. Ik vond er geen klap aan en ben er na een poosje weer afgegaan. Later heb ik thuis gitaarles gehad. Ik vond dat erg leuk. Het was allemaal zonder dwang van mijn ouders, die lieten mij mijn gang gaan en op hobbygebied heb ik dat ook bij mijn dochters gedaan. Niet op iedere gril instemmend geknikt uiteraard, maar als ze wat wilden uitproberen... waarom niet? Muziek valt bij mij onder 'hobby'. Je krijgt er niks van als je het niet leert, het is leuk als je zelf belangstelling hebt. Je hoeft toch niet persé uitvoerend musicus te zijn om te kunnen genieten van muziek in al zijn vormen?
Dan kijk je er waarschijnlijk...
anders tegenaan dan een hoop andere ouders, kaaskopje. Die scharen muziek onder opvoeding. Ik ben er ook van overtuigd dat het op school een stuk makkelijker is als je al eens een notenbalkje hebt gezien en weet hoe het werkt, i.p.v. er pas op de middelbare school kennis mee te maken.
Honden en muziekles
Terwijl ik weet, dat onzere honden voor mijn kind een verrijking zijn, ga ik er niet van uit, dat het voor elke kind zo is. Sommige kinderen hebben het gewoon niet zo met dieren, andere wel weer.
Wat muziekles aangaat - bij ons begon dochterlief op tedere leeftijd van 3 om ballet-lessen te zeuren en hield het vol totdat zij 6 was en wij haar eindelijk gingen aanmelden. En nu werd zij met het jaar fanatieker, zit inmiddels op 3x les per week. Hoort het voor mij bij de opvoeding? Niet echt. Ik ben wel blij, dat zij een hobby heeft, waar zij helemaal in opgaat en zij is ook zeer constant met haar enthusiasme. Zij wilde nooit op iets anders dan dans. En leert hierdoor stukje bij beetje, dat er ook andere muziek is dan dat, wat op TMF loopt.
Vanaf komend schooljaar moet ze wel kennis maken met een instrument, op school. Vind ik prima hoor, misschien dat zij dan ook op muziekles wil buiten school. Maar ik zal het niet verplicht stellen, want ik vind haar interesse voor ballet al prima. Maar als zij besluit, dat zij ook een instrument wil leren spelen, onzere steun heeft zij. Zij is van nature erg op muziek, dus het zal goed kunnen.
Muziekles
Mijn dochter ging met vijf jaar op piano les. Ze heeft daar niet zelf om gevraagd maar ik had het idee dat ze het wel interessant zou vinden. Ze was altijd erg geïnteresseerd in muziek. Ik ben zelf heel amuzikaal en kan nog geen noot lezen. Misschien dat ik daarom altijd erg jaloers ben op mensen die wel een muziek instrument kunnen bespelen. Bij mijn dochter had ik het idee dat ze veel muzikaler is dan ik en bovendien is het een precies en geduldig kind. Ze is dus op piano les gegaan en ze vond het inderdaad erg leuk. Als ze het niet leuk had gevonden dan had ze het niet hoeven blijven te volgen.
Misschien is het wel een beetje elitair (het is inderdaad niet gratis) maar als we kunnen het betalen waarom zouden we het dan niet doen? Ik denk namelijk dat muziek wel degelijk een waardevolle aanvulling kan zijn op het leven en de opvoeding. Niet noodzakelijk maar wel mooi. Zwemles is ook niet noodzakelijk. Ik kan mijn kinderen ook zelf goed genoeg leren zwemmen om niet te verdrinken.
Mijn jongere zoontje heeft ook nog even op piano les gezeten maar hij vond het minder leuk en is na een jaar weer gestopt. Onlangs is hij begonnen met gitaar lessen en dit vind hij heel leuk. Het was ook makkelijker voor hem om de beginselen te leren vanwege zijn eerdere ervaring met piano les. Hij wil in elk geval volgend jaar ook nog gitaar les blijven volgen. Per jaar mag hij kijken of hij ermee wil stoppen of verder wil of iets anders wil gaan doen.
Mijn jongere dochter gaat straks ook op piano les. Zij wil zelf ook graag op ballet. Prima toch. Leuk als het kan.
Ik stimuleer mijn kinderen om verschillende hobbies te hebben en veel dingen te proberen en te leren. Helemaal leuk als ze natuurlijk iets vinden wat echt hun passie heeft.
Zelfde als kaaskopje
ik vind muziekles in de categorie hobby vallen. Zwemles is geen hobby maar een veiligheidsmaatregel. Net als leren in het verkeer te manouvreren.
Dochterlief mag hier best muzieklessen als ze dat wil. Idd niet bij elke gril, maar ze is nu toch al bijna een jaar thuis aan het balletten, dus als het zwemdiploma daar is en ze nog steeds danst wil ik haar daar best voor aanmelden om te zien of ze het leuk vindt. Ik heb vroeger ook heel veel dingen gedaan. Ook veel tegelijk, maar ik hoefde dan ook niet 3 dagen naar de opvang.
Maar je moet dingen ook wel even volhouden dus wisselen per jaar was wel de regel. En die wil ik ook handhaven.
Zwemmen
Nou, dat ben ik niet met je eens. Zwemmen overkomt je nooit per ongeluk, dat doe je bewust. Waar je waarschijnlijk op doelt zijn enge slootjes waar kinderen in vallen enzo. Nou wil ik je niet verontrusten, maar een zwemdiploma biedt dan verrekte weinig bescherming tegen verdrinken.
Hier in Zeeland zijn nauwelijks slootjes in woonwijken, dus daar val je echt niet zomaar in. En in de zee ga je niet per ongeluk ineens zwemmen, daar ga je bewust naar toe. Daar gebeuren veel ongelukken, vooral met mensen die níet uit Zeeland komen en de zee dus niet kennen.
Ik had mijn kinderen prima zelf kunnen leren zwemmen/hoofd boven water houden en bij de kant komen-categorie. Voorkomen van verdrinking is vooral voorkomen van paniek. En zelfs ervaren zwemmers raken in paniek als ze ineens in het water vallen.
Tirza
Eens met kaaskopje
Muziekles voor een (klein) kind à € 70,00 per maand vind ik ook elitair.
eli·tair bn, bw 1 ve elite 2 van, voor een select groepje
Muziek kunnen maken is niet noodzakelijk om te kunnen overleven of te kunnen functioneren in de maatschappij, dus valt voor mij in de categorie hobby. En een hobby die € 70,00 per maand kost is een hele dure hobby, niet voor iedereen weggelegd en dus elitair. Jeetje, wat dat per jaar kost is bijna mijn maandsalaris !!
Ik krijg bij kleine kinderen op muziekles ook altijd van die beelden van meisjes met 2 vlechtjes in een donkerblauw jurkje met een wit kraagje....
Jakiro
PS Het is ieder z'n eigen keuze hoor. Als je het geld ervoor hebt, je het leuk vind en je kind het ook leuk vindt: vooral doen !!!
Ik vind er geen klap aan en vind het dus hartstikke zonde van het geld. Daarentegen wil mijn zoontje van (nu) 3,5 dolgraag karten. En z'n vader kennende staat er over 2 jaar een kart..Is ook elitair