Vooroordelen....

Chantelle (reactie op draadje algemeen)

Chantelle: Al eerder dan de muzieklessen van Manda gaf ik je een hint dat jouw \'status\'gebeuren soms heel irritant overkomt. Het is duidleijk dat jij de combi kind van 6,5 en pianoles onzin vindt. Waarschijnlijk zit er weer een statuddingetje achter. Inderdaad zonder pianoles ga je niet dood. En pianoles is in sommige gezinnen iets onbetaalbaar, in andere gezinnen moet er voor worden gesappeld en in sommige gezinnen kan het gewoon.

Discussies die over iets luxere tot zeer luxe producten gaan (pianoles tot verre reizen en zwembad in de tuin) aarden altijd in dit gezeur.

Voor jou zijn pianoles en heel veel andere dingen \'status\'. Ik heb die dingen in mijn jeugd nooit mogen ervaren. Mijn kinderen krijgen die kansen wel.

Manda\'s kind gaat op pianoles. In jouw ogen elitair en gepushed. Jouw kind zit/zat op scouting. Dat geeft jou en je kind ook een bepaalde status/imago. En wieweet ook wel gepushed.===
Het valt allemaal wel mee met mij. Ik denk zo totaal niet in termen van 'status' en ik kan in alle oprechtheid zeggen dat ik mijn kinderen op het gebied van vrijetijdbesteding nooit heb gepushed ergens op te gaan. Als je me ergens van wilt beschuldigen dan van trots. Ik ben heel erg trots op mijn scoutingdochter. Alles wat ze daar heeft bereikt heeft ze op eigen kracht gedaan. Toen we haar bijna tien jaar geleden aanmeldden bij scouting was ik nog heel terughoudend, want ik had er iets veel suffers bij voor ogen dan het in de praktijk is. Ik vertel dat hier, de ouders van scouting weten amper wie ik ben, laat staan dat ik vertel hoe trots ik ben. Dat zijn zij zonder twijfel ook op hún kinderen. Als mijn andere dochter binnenkomt met een bezweet shirt en rode wangen moet ik vanzelf glimlachen, omdat ik het fijn vindt dat ze zo'n plezier aan haar sport beleeft. Beiden zijn helemaal in hun element bij wat ze zélf gekozen hebben.

Als ik geld zat had, zou ik er geen probleem mee hebben om daar flink van te genieten. Er is veel wat we léuk vinden namelijk, maar ik vind niet veel 'verplichte kost'. Ja, school, werken als er te weinig op de bank staat om daarmee te kunnen stoppen, betalen wat je hoort te betalen en de wet niet overtreden.

Tirza

Bij ons in de wijk kan het heel goed gebeuren dat een kind toch 'per ongeluk' zal moeten zwemmen. Er is heel wat water. Het kan zomaar fout gaan. Toen mijn dochter nog klein was, maar al wel op zwemles zat, vond ik op een dag dat ze wel erg lang buiten beeld bleef bij het spelen met haar vriendin. Ik ben gaan zoeken en kwam ze tegen op een plaats wat ik nadrukkelijk verboden had, juist door het nog ontbreken van voldoende zwemvaardigheid. Het vriendinnetje was op een boomstronk geklommen die over het water hing, maar durfde niet meer terug. Met wat kalme tips is ze er toch afgekomen. Ze waren allebei flink geschrokken.

Kiki, verkeerd begrepen

Dan heb ik je verkeerd begrepen, mijn excuses!

Muziek en opvoeding....

Zoals Kaaskopje vind ik het ook fout om je kind muziekles op te dringen. Het enige wat je daarmee bereikt is dat je kind juist afknapt.
Hier heb ik diverse instrumenten in huis, waar ik zelf in meerdere of mindere mate op speel. (En ik zing, maar daar heb je geen extra instrument voor nodig) Mijn oudste taalt er niet naar, terwijl mijn jongste ze wel oppakt. Hij heeft 2 jaar pianoles gehad, en sinds vorig jaar is hij overgestapt op acoustisch gitaar. Zolang hij daar plezier aan beleeft mag van mij de (dure) lessen op de muziekschool volgen. Wil hij niet meer, dan vind ik dat ook prima.
Geef je kind keuzes, dan merk je snel genoeg of iets wat is voor je kind. (Geldt wat mij betreft ook voor sporten en andere hobbies.)

Gr. Poezie.

Sport is hier ook verplicht. School, sport, instrument en vanaf de leeftijd dat het mag, een baantje. Zo rammen wij ons kroost het stramien in.
Oudste (19) is inmiddels gestopt met muziek, na jarenlange lessen, ensembles en orkestjes, maar steekt navenant meer tijd in sport, studie en baan.
Jongste (15) is zojuist van instrument gewisseld, sport, schoolt en werkt.

Tirza

Sport

Je hebt sport en sport. Veel mensen bedoelen met sporten 'lid zijn van een sportvereniging'. Zelf heb ik altijd de pest gehad aan sportverenigingen, ik kon het niet goed door een aangeboren, maar niet opvallende handicap en kinderen (en volwassenen) kunnen erg onsympathiek reageren als je het niet zo goed doet als zij zouden willen.., maar ik vind bijv. (indiv) wandelen en fietsen ook een sport, naar de sportschool gaan, zeilen, kortom, individueel bezig zijn, is ook sporten, daarvoor hoef je niet persé lid te zijn van een vereniging. Zo hebben mijn kinderen ook gesport, doen het nog steeds zo, want ook zij zijn geen sportclubmensen ( hebben het wel geprobeerd).

Muziek op school

Even een geluid uit het buitenland. Ik woon in Schotland en hier zijn geen muziekscholen maar wordt muziek op school gesubsdieerd: lessen onder schooltijd. Vanaf klas 3 ( 7 jaar) kunnen de kinderen blokfluitles krijgen. De volgende jaren kunnen ze les krijgen op een instrument die ze in bruikleen krijgen ( viool/ cello/ trompet/ trombone/ klarinet en slagwerk). Hier is een muziekinstrument bespelen dus niet elitair en worden er getalendeerde kinderen ontdekt, die misschien anders nooit met een muziekinstrument in aanraking waren gekomen. Samen spelen ze in schoolorkesten en dit motiveert natuurlijk enorm.
Dit gaat door op het middelbaar onderwijs, prachtige grote orkesten. Daarnaast hebben veel kinderen dan ook nog wel prive-les maar de basis is al vroeg gelegd.
Ook zijn er schoolkoren, kortom veel muziek op school.
Het niveau van amateur orkesten en koren is hier dan ook bijzonder hoog.

Verplicht

Ik vind verplicht op een sport moeten en verplicht op muziekles en verplicht een baantje ook wel erg veel. Ik verplicht zelf niets. School is verplicht. Dat heb ik ook niet bedacht maar de overheid. In elk geval mijn kinderen moeten naar school. Ook al vinden ze het niet leuk.
Daarnaast mogen ze zelf weten hoe ze hun vrije tijd invullen.
Ik stimuleer hun wel om veel verschillende dingen uit te proberen en te ondernemen maar er is geen enkele verplichting.
Een kind dwingen een muziek instrument te spelen werkt in veel gevallen ook niet. Veel mensen die ik ken die vroeger verplicht piano les moesten volgen of blokfluit hebben dat hele instrument daarna nooit mee aangeraakt en denken er met afgrijzen aan terug. Een kind wat amuzikaal is dwingen jaren lang muziek les te volgen is ook niet leuk. Dat kind zal namelijk nooit echt goed leren spelen en dus is het alleen maar frustratie.
Voor sport geldt hetzelfde. Een niet sportief kind of motorisch onhandig kind wat helemaal geen lol heeft aan een sport elke week dwingen om toch het sportveld op te gaan krijgt eerder een enorme hekel aan sport.
De kunst is juist je kinderen de gelegenheid te geven om iets te ontdekken wat ze leuk vinden en waar ze wel lol aan hebben door hun te stimuleren maar niet te verplichten.

Mijn dochter is met vijf jaar met piano les begonnen omdat ik dacht dat ze dit leuk zou vinden. Dat bleek ook zo te zijn. Als ze het niet leuk had gevonden dan had ze mogen stoppen. Ze heeft naast piano les ook verschillende andere hobbies (gehad). Dat heb ik altijd leuk gevonden. Zo zit ze nu op basketbal en paardrijden. Ze heeft ook al twee seizoenen kunstschaatsen gedaan en toneelspelen. Dat laatste wil ze weer mee verder gaan.
Mijn zoon is begonnen met piano les en daar ook vrij vlug weer mee gestopt. Hij is wat veranderlijker en heeft met zijn bijna 8 jaar al verschillende dingen uitgeprobeerd. Op dit moment speelt hij dus gitaar en daarnaast zit hij op basketbal.

Ik vind het fijn dat ik het kan betalen maar ik besef wel dat het elitair is dat mijn kinderen verschillende hobbies kunnen beoefenen. Als ik in de bijstand zou zitten dan zouden we dat echt niet kunnen betalen.

Mijn kinderen doen verschillende dingen maar als ze niks meer zouden willen doen dan vind ik het ook goed. Elk jaar mogen ze wisselen van clubjes als ze dat willen. Behalve als het natuurlijk om een kortdurende cursus gaat of een seizoen sport. Dan mogen ze gewoon iets anders gaan doen wanneer het is afgelopen. Zo heeft mijn dochter een keer een teken cursus gedaan van 16 weken en daarna is dat gewoon gestopt.

Er zijn ook heel veel dingen die je niet in clubverband kan doen. Als je bijvoorbeeld in een buurt woont waar je makkelijk buiten kan spelen en waar elke dag de kinderen met elkaar voetballen en andere spelletjes doen dan is een clubje helemaal niet nodig als ze dat niet willen want dan hebben ze genoeg gelegenheid om hun energie kwijt te kunnen.

Dingen als skaten, skateboarden, crossfietsen, tekenen, verhalen schrijven enzovoorts kan je ook heel goed buiten clubverband doen gewoon als individu. Daar heb je niet persé een club voor nodig.

Mijn dochter en haar vriendinnen zijn bijvoorbeeld zelf een toneelclub begonnen waarvoor ze stukjes schrijven en uitvoeren. Dat is ook heel waardevol want daar leren ze veel van op het gebied van organiseren, ruzies oplossen, beslissingen nemen..........

Vooroordelen

opvallend hoeveel woorden door andere mensen in mijn mond gelegd worden. En dat nog wel over hoe ik wel of niet met mijn kind om zou gaan. Ik vind het vervelend maar doe het toch:

Een kind dwingen op muziekles te gaan is hier verre van aan de orde. Dat als eerste.

Als tweede, ze is nu 6,5 en heeft meer dan een jaar moeten wachten van ons voordat ze op muziekles mocht, simpelweg om te kijken of ze het na een tijd er nog zo enthousiast over was.

Ik heb even geen zin meer in dit forum, dus ik ben even een tijdje weg, lekker genieten van mijn dochters.

Manda

Ik reageerde niet op jou hoor. Dat verplicht en gedwongen haalde ik uit het berichtje van Tirza. Ik heb jouw berichtjes bij dat andere onderwerp nu pas gelezen.

Dat je dochter van 6,5 op muziekles gaat vind ik helemaal niet raar. Mijn dochter was nog jonger (5)

Elitair is...

'is' vergeten.

Sera

Je vult dingen voor mij in. Sporten hoef je niet per se in clubverband te doen. En muziekles is vandaag de dag niet meer te vergelijken met de manier waarop al die gefrustreerde kennisen van jou het vroeger hebben beleefd.
Mijn kinderen mogen hun vrije tijd niet invullen zoals ze dat zelf willen. Simpelweg omdat ze veel te veel vrije tijd hebben en die dan gevuld zou worden met bankhangen. Ik dénk dat jouw kinderen jonger zijn dan de mijne. De mijne knutselen niet meer en gaan ook niet fijn met een vriendje buitenspelen.

Tirza

Scouting

Dát is nou bijvoorbeeld iets waar mijn kinderen niet op zouden mogen, al zouden ze het wíllen. Vooroordeeltje van moeders' zijde, heel raar. Heb ik wel eens, vrije geest als ik ben.

Tirza

Kaaskopje

"Ik denk zo totaal niet in termen van \'status\'"

"Het is wel waar dat het míjn vooroordeel is dat verplichte muziekles in mijn ogen elitair."

Ik ben heel benieuwd naar jouw definitie van elitair en naar je definitie van status.

Het is voor mij wel duidelijk dat 'elitair' in ieder geval iets vies is. En ben je dan 'elitair' of doe je iets 'elitairs'.

Ik ben oprecht benieuwd wat bij jou onder elitair valt. Dat kinderen op muziek én sport zitten? Dat kinderen op twee sporten zitten? Hockey, tennis, zeilen, wintersport? Muziekles? Is pianoles dat het kind niet zelf wil wel elitair? En dezelfde pianoles van een kind dat wel interesse heeft, niet elitair? Is pianoles van 70 euro elitair?

Voor mij horen veel dingen bij de opvoeding. Zwemles (a en b, c mag). Minimaal 1 sport. Muziekles of een extra sport mag (graag zelfs!). Iedere dag thuis lezen moet ook. Eén keer per drie weken naar de bieb moet. Museabezoek doen we ook een paar keer per jaar (mijn kinderen vinden het wel leuk, maar gaan écht liever naar een pretpark). Ze gaan ook mee op wintersport (ze vinden het leuk hoor, maar ze moeten toch echt mee). Vakantiebaantje moet ook. Het lijkt me leuk dat ze leren schaken, dat ze een seizoen op schaatsles gaan, dat ze leren zeilen, etc.

Ik snap het al, ik ben vreselijk elitair!

Tirza

Ik had inderdaad het idee uit jouw berichtje dat op een sport zitten een verplichting was. Echter als ze bijvoorbeeld skaten leuk vinden en dat vaak doen maar gewoon op straat dan telt dat dus ook als een sport?

En als ze ipv een sport nu liever toneel willen spelen of bij een natuurclub gaan mag dat dan ook of moet het een echte sport zijn?

Omdat ik zelf nooit muziekles heb gehad kan ik het niet vergelijken met vroeger. Ik vind de muziekles die mijn kinderen krijgen wel vrij pedagogisch en speels gebracht. Ik denk wel dat mijn dochter ook deels lol heeft in de muziekles omdat ze ook echt de resultaten merkt van het oefenen. Als ze heel amuzikaal zou zijn dan kan de les nog zo leuk zijn maar dan is het denk ik wel een kwelling. Jouw kinderen zijn misschien wel vrij muzikaal en daarom hebben ze er misschien ook veel minder moeite mee dat ze verplicht een instrument moeten spelen. Als je zoals ik toondoof ben en echt geen maat kan houden dan is het al vlug frustrerend lijkt me.

Je hebt wel gelijk dat de hele dag bankhangen ook niet goed is. Ik weet niet hoe het zal gaan als mijn kinderen niet meer spelen. Hier op het plein voetballen elke avond de grote jongens met elkaar dus dat is wel leuk. Misschien dat mijn zoon dat later ook gaat doen.

Ik kan me voorstellen dat je ze wel verplicht met iets te ondernemen als ze niks anders doen dan op de bank hangen maar dat hoeft van mij niet perse en sport en muziek te zijn. Als ze zich vermaken met de schoolkrant en het debat team zou het ook goed zijn. Het is sowieso fijn (voor kinderen en ook voor volwassenen) als je een hobby of een passie hebt waarin je echt lol hebt.

Chantelle

ja, jij bent elitair. Althans dat vind ik. De sporten die jij noemt zijn niet goedkoop. Een bijstandsmoeder zou het niet kunnen betalen. Twee clubjes (en sport en muziek) per kind is duur en dat kan lang niet iedereen zich veroorloven. Daarnaast ga je ook nog op wintersport wat zeker niet goedkoop. Dat is dus allemaal vrij elitair.

Ik weet niet waarom het erg zou zijn om elitair te zijn. Ik ben juist erg dankbaar dat wij genoeg geld hebben om onze kinderen te laten kiezen op welke clubjes ze willen en dat we elk jaar op vakantie kunnen gaan en ook nog in een fijn huis in een fijne buurt wonen en verschillende huisdieren hebben. Als dat allemaal niet zou kunnen dan zou ik dat wel jammer vinden. Ik ben dus ook echt heel dankbaar dat wij dit kunnen betalen. Ik besef heel goed dat onze positie erg goed is dat we dit gewoon kunnen doen. Ik zal het nooit "normaal" vinden dat ik twee of drie clubjes per kind kan betalen. Ik ben dankbaar dat het kan maar ik vind het niet normaal. Ik weet dat er meer dan genoeg mensen zijn in Nederland die al blij zijn als ze elke maand de huur kunnen betalen.

Gesie manda

Zoals ik ook al in de andere draad zei: Kaaskopje heeft je gewoon een vraag gesteld. Uit interesse, zonder ondertoon. Had er dan meteen op een normale manier antwoord op gegeven!

Prulletje

Wat is er met scouting tirza?

in jouw ogen dan....

Kaaskopje

Ik ging er in de eerste posting van Manda al van uit dat haar kind graag op pianoles wilde. Waarom zou ik ervan uitgaan dat ze "moet" van Manda?
"Waarom gaat je kind op muziekles?" Nou, gewoon omdat het leuk is en een zinnig vrije tijds verdrijf.
Mijn kind zit op een balsport. Waarom? Nou, omdat hij gek is op ballen.En als ik het kan betalen en ik zie het nut ervan in, dan mag hij. Het is een kwestie van keuzes maken. De èèn kiest voor scouting, de ander voor pianoles toch?
Sommigen zelfs voor beiden....

Sera

En daar zit hem dus de kneep. Ik ben niet elitair (al zou ik ook niet weten wat dat dan is). Genoeg geld hebben voor dingen = elitair? Daar geloof ik geen biet van (ik ga het woord straks opzoeken). Wintersport is elitair? En roken niet? Of iedere week een krat bier leeg drinken?

Ik ben ook blij dat we elk jaar op vakantie kunnen, in een fijn huis wonen in een fijne buurt en dat onze kinderen op meerdere clubjes kunnen. Ik ben daar op zekere hoogte dankbaar voor. Maar dat we dit kunnen heeft ook te maken dat we verantwoordelijk zijn omgesprongen met geld.

En als ik de helft had te besteden dan zouden mijn kinderen nog op sport mogen (als we heel weinig zouden verdienen dan is er in bijna iedere gemeente een sportfonds). De sportoutfit wordt dan niet splinternieuw in de winkel gekocht maar op de ruilbeurs. We zijn allemaal redelijk amuzikaal, maar stel dat, dan zou het kind naar het stedelijk orkest ipv naar de muziekschool gaan. Er zouden nog steeds boeken in huis zijn en we zouden nog steeds (culturele) uitjes maken (zijn ook vaak gratis). Bijna iedere gemeente organiseert leuke activiteiten voor de jeugd welke bijna niets kosten. Met een tentje zou ik nog steeds op vakantie gaan naar een gebied van natuurmonumenten ofzo.

Kortom; met veel minder geld zou ik net zo elitair zijn als ik nu ben.

Prulletje

Dat heeft Manda gedaan! Zoiets als: "om een muziekinstrument te leren spelen natuurlijk en omdat ze het leuk vindt".

Manda!

Je gaat niet stoppen op het forum hoor. Ik mis dan je postings met duidelijke noot die bij mij vaak een glimlach veroorzaken. Ik wil de verhalen lezen over jou en je meiden!

Nasha 1st

Scouting is naar mijn idee (en nu allemaal even je ogen dicht, je vingers stilhouden boven het toetsenbord en langzaam uitademen) een semi-militaristische organisatie van een soort opgewekt paden-op-lanen-in blijheid en kordaterigheid waar ik heel moe en eng van word.
En nee, dat vooroordeel (wat het ongetwijfeld is) krijg je niet uit mijn hoofd. En mijn kinderen zijn hieperdepiep te oud voor de scouting, alhoewel je er tot hoge leeftijd actief kan blijven - dat weet ik

Tirza

Lol

Geweldig neergezet, Tirza
Mijn dochter mag van ons niet op paardrijden, want wij vinden paardrijmeisjes altijd zo beperkt in hun denken en doen. Alles gaat over knollen.
En zoon mag niet op voetbal. Een agressieve toestand vinden wij het op zo'n voetbalveld.
Vooroordelen?? Wij hebben ze ook!!!

Dendy

Tja

mijn zoon zit dus op scouting en je kon er niet verder vanaf zitten met je beschrijving...wel vindt je er meer dan elders kinderen met "iets"....En dan bedoel ik bijv, ADHD of ASS, of andere beetje sociaal onhandige kinderen....Dat is wat mij dan weer opvalt...

Vooroordeel: tennis en hockey zijn sporten voor de elite en bestaan dus voornamelijk uit kakkers met namen als Roderick, Valentijn en Flip-Frederik

Tja

Ik baseer mijn mening op de scouting-mensen die ik ken En op wat ik zie van scouting. Semi-militarisch klopt toch wel? Uniform, vlag groeten, een soort saluut-groet-beweging en dan dat vrolijke buitenzijn enzo, maar goed, dat is niet militaristisch natuurlijk.

Wat tennis en hockey betreft: dat zijn geen vooroordelen, maar feiten. Leg de namen van de voetbal-oranje en hockey-oranje maar eens naast elkaar.

Tirza