Hoe pakt jouw kind leerwerk aan?

Ik ben er nog niet uit

Waarschijnlijk ben ik er over een paar jaar pas uit....
Ik weet het niet. Loslaten is hier geen optie, want hij kán het niet en hij overziet het niet (deel van de stoornis).
En dan te bedenken dat hij echt niet zo slecht leert. Het is een kwestie van structuur, maar zelf kan hij die niet aanbrengen voor leerzaken. Wel voor andere dingen trouwens (keurig nette kamer en frisse schone jongen).

Verplichte huiswerkcontrole dus hier. En soms gaat dat makkelijk en soms heb ik enorme weerstand. Ik zeg altijd: als jij je zaken op orde hebt, zijn we in 1 minuut klaar. En soms kost het me uren om hem überhaupt zijn huiswerk te laten zien. Ik heb hem op Topomania gewezen, want hij leerde zijn topografie met google maps. Geloof me, dat werkt niet heel goed. Ik spreek verder graag zijn AK en zijn maatschappijleer met hem door, want het geeft meer inzicht voor hem. Leert hem iets verder kijken dan de droge stof. Ik eis inzage in zijn werkboeken, want hij vult die zelf niet of half in (fijn als je elk hoofdstuk een cijfer daarvoor krijgt).
Hij vond ook dat ie in de vakantie niet hoefde te leren, want hij staat er zo goed voor (5,7 voor de examenvakken ongeveer). Tja. Het bord is breed.

quizlet

Overigens, hij leert wel via Quizlet.
En daar overhoor ik ook uit. Dan blijkt dat hij het niet nodig vond de helft te leren, want dat was toch makkelijk (en scoort daar bij mijn overhoring nul punten op). Ik laat hem de woorden hardop spellen, want opschrijven vertikt hij.

Suus

Ik begrijp je helemaal. Hier ook een puber van 14 met een bord voor z'n kop. Het is niet zo dat hij z'n onvoldoendes incalculeert. Hij wil wel over, hij wil wel studeren later, hij heeft wel ambities.Overhoren staat hij soms toe en dan gaat het stukken beter (als hij tenminste het juiste hoofdstuk leert). Een huiswerkinstituut zou geen zin hebben want hij volgt de instructies niet op, tenzij er iemand naast zit.
Ik zou hem eigenlijk het liefste op een school doen zonder ipad of laptop, maar die is er hier helaas niet. Of ik moet er de hele tijd naast zitten, maar dat wil hij niet (snap ik).
Hij mag best een niveau afglijden, maar twee niveau's toch liever niet, dan komt hij op een school waar hij zich nog veel eenzamer gaat voelen.

Suus, heeft jouw kind een stoornis?

Pirata meldt dat erbij over haar kind. Haar methode is niet zomaar passend voor jouw kind.

In jouw verhalen over je kind lees ik niets over een stoornis. Ik lees alleen maar gewone puberdingen en een moeder die koppig volhardt in het zoeken naar methoden om kind te dwingen het op haar manier aan te pakken.

Consequenties

Suus, je weet toch wel dat hoe drukker jij je maakt, hoe minder je puber gaat doen? Dus wees zo cool mogelijk. In ieder geval van buiten.

Wat zijn de consequenties van niet overgaan? Zitten blijven is niet iets waar ik zelf van wakker lig. Om afstromen zou ik me drukker maken, als kind het makkelijk kan, maar gewoon niet doet. Mijn zoon is 16 en zit in de vijfde en heeft nu zijn superluie fase. Ik vind het dom en geef hem tips, maar als hij blijft zitten is dat misschien wel de beste les. Hij kan het allemaal erg makkelijk, maar doet werkelijk helemaal niets, dus dan gaat hij zich volgend jaar nog meer vervelen. Dat vertel ik hem wel, maar ik ga me er verder niet druk om maken. Een jaartje langer is beslist geen ramp.

Suus

Wat ik me afvraag, is wat het over jou zegt dat je zo vastbesloten bent om je kind klem te zetten. Wat gebeurt er in jouw hoofd dat hij niet mag falen? Waarom maak je het zo groot, zo allesomvattend? Termen als 'bloedeigenwijs' gebruik je niet als je uitgaat van een respectvolle opvoeding.

Tot nu toe lijkt jouw methode niet te werken. Mijn methode werkt wel. Waarom blijf je je zoon dan confronteren met meer van hetzelfde, waarom probeer je niet wat anders? Als je doet wat je altijd deed, krijg je wat je altijd krijgt.

Zitten blijven

Wij zeggen ook weleens dat zitten blijven misschien nog wel de beste les zou zijn.
Dan worden de ogen hopelijk geopend. En ik zou zitten blijven an sich niet erg vinden. Het is geen ramp nee. Maar vind het wél doodzonde als het gewoon niet hoeft. Maar ja, kind moet dan evt nog een keer het jaar hetzelfde doen, ik niet. Daar heeft kind zichzelf het meest mee.
Maar weet je, uiteindelijk zal kind dit jaar wel overgaan. Dat geloof heb ik nog wel.
Maar het gaat me ook om de toekomst en de komende examenjaren. Op deze manier gaat kind het nog zwaar krijgen op een hbo opleiding, vrezen wij. En school vreest met ons mee. Kind past de door school en de mentor gegeven leerstrategieën gewoon niet toe. Heeft ondersteuning (samen met nog wat leerlingen) hierbij gehad van school, doet daar braaf wat opgedragen wordt. Maar het is de bedoeling dat ze zulke dingen juist thuis ook gaan toepassen bij het leerwerk. De andere medeleerlingen doen het inmiddels goed, zo begreep ik van de mentor.

En ik zeg gerust bloedeigenwijs want dat is het toch ook. Niets doen met de tips die gegeven worden maar je eigen plan uitvoeren (= te weinig tijd in leerwerk steken en geleerde strategieën niet doen) en vervolgens met onvoldoendes thuiskomen. Dat vind ik gewoon eigenwijs gedrag ja.
En respectvol? Vind jij dat negeren van hulp van anderen wél respectvol is? Het feit dat anderen tijd en moeite in je steken en je er vervolgens niets mee doet, vind ik ook geen respectvol gedrag hoor.

Ongewenst

Suus, je hulp is ongewenst. Het is ook niet respectvol om jouw wil zo op te leggen aan je kind. Natuurlijk is ie stom bezig. Maar zo erg is dat toch niet. Op je 15e mag je fouten maken en dan leer je daarvan.

Ik vind de band tussen ouder en kind behouden heel belangrijk in de puberteit. Alleen zo kun je contact houden met je kind over andere veel schadelijker dingen. Drank, drugs, en zo. Dus wat ik doe is af en toe wat ouderlijke raad geven als het om school gaat en wel grenzen stellen als het om drank gaat. En verder vooral samen leuke dingen doen.

Band

Ik heb gelukkig verder een hele goede band met mijn kind hoor!
Ondanks de leeftijd regelmatig knuffels (heerlijk!) en ook wel vertrouwelijke gesprekjes enzo. En we hebben het ook over drank en drugs, maar gezien medicijngebruik wat niet samen gaat daarmee, taalt kind daar (gelukkig) nog niet naar.
En we gaan als gezin ook vaak een weekendje weg enzo, dus we doen genoeg leuke dingen ook samen.
En ik ben “de beste moeder” volgens kind hahaha, krijg ik tijdens een knuffel nog weleens te horen. Dus dat zit wel goed.

Ik schrik van jouw opmerkingen en aannames

Ik zal je vertellen waarom:

- Ik geloof er niets van dat jouw kind de enige is die de tips van school niet uitvoert en de medeleerlingen wel. Jaar 3 en 4 van het VO staan bekend om het hoge percentage afstromers/zittenblijvers. En voor zover ik weet, zijn dat jongeren (meerderheid jongens) die onvoldoende gewerkt hebben voor school. Een kleiner deel kan het niveau niet aan. Maar dat lijkt bij jouw kind niet het geval. Dit is of overdrijven van school of jouw half-lege-glas-blik of allebei.

- Je zegt dat je kind eigenwijs is, niets doet met tips, alleen het eigen plan uitvoert. Tja, dat vind ik een goede beschrijving van jouw eigen handelen. Je krijgt hier volop tips, doet er niets mee, wil alleen ideeën die bij je eigen strategie passen. Je kind heeft de eigenwijsheid niet van een vreemde lijkt me.

- Je denkt dat ik niet goed lees. Ik kan uitstekend lezen. En ik herken de situatie uit eigen ervaring. Zie alle voorgaande tips, niet alleen die van mij maar van vele anderen. Op een of andere manier dringen die niet tot je door, hoewel je tussendoor leek te willen overstappen naar een andere aanpak. Maar die lijkt verdwenen als sneeuw door de zon. Alleen door een 5,5 ?
Zolang jij bovenop je kind zit, zal kind niets doen. Je schrijft: ‘ Maar ik zeg het regelmatig maar kind DOET het niet. Is het dan niet KUNNEN? ‘
Ja, dat is niet kunnen / niet willen. Kind verzet zich tegen jouw oplegdrang. Zolang kind niet zelf hoeft na te denken, zal kind niet uit zichzelf nadenken over de beste aanpak.

- Je zegt dat je je vooral zorgen maakt over hoe het verder moet op een HBO opleiding. Dat is een heel terechte zorg. Die heb ik ook t.a.v. jouw kind. Jouw kind moet aan de gang met zijn eigen leerproces, hoe leer ik, welke consequenties heeft dat, welke inzet moet ik dan doen. Dat leert hij niet als jij hem alles vertelt. Daar leert hij niets van. Hij moet het zelf ondervinden.
Hij heeft ruimte nodig om te leren, zodat hij zich passend bij zijn leeftijd kan ontwikkelen. Zolang jij er bovenop zit, leert hij niets. En dat is niet zijn schuld, dat is jouw schuld.
Overigens heeft hij na dit jaar nog twee jaar VO te gaan. Nog genoeg tijd om te groeien naar het HBO.

- En over respectvol. Jouw discussie loopt al even en tot voor kort had je nog niet gepraat met je man en ook niet met je kind. Blijkbaar wil jij alles eerst voor jezelf duidelijk hebben om vervolgens man en kind te overtuigen van jouw (nieuwe) inzichten.
Bij een opgroeiende 15-jarige hoort dat hij serieus genomen wordt. Je kunt niet zomaar alles bepalen op die leeftijd. Niet als je wilt dat hij zich ontwikkelt.
Je kunt ook geen nieuwe aanpak introduceren: zo gaan we het doen.
Jouw aanpak vind ik niet respectvol naar je kind. Het wordt tijd voor overleg.

Mijn tip: Laat je kind deze discussie lezen. En je man ook. Ga met de billen bloot hoe jij hier weerstand krijgt. Gooi de boel open. Durf jezelf en de reacties te laten zien. Wees een volwassene die erkent dat er meer wegen mogelijk zijn. En laat dat het begin zijn van een open discussie met man en kind, waarin iedereen serieus genomen wordt en jullie gezamenlijk tot een nieuwe aanpak komen.

Tjee

Ik waardeer alle reacties hoor. En deze mentor vertrouw ik blind, als deze aangeeft dat de klas er nu prima voorstaat en meerdere leerlingen de adviezen en aanpak hebben opgevolgd met bijbehorend resultaat. Het kwartje is gevallen bij hen.
Behalve die van mij dus blijkbaar.

Als ik je goed begrijp adviseer jij dit op wat punten:

- als kind meerdere toetsen heeft staan die week, maar een uurtje boven is geweest en vervolgens de hele dag buiten wil chillen. Niks van zeggen dus?
- vervolgens een onvoldoende of meer halen. Niks van zeggen dus?
- alle vakken boven een 5.5... Niks van zeggen dus?
- Niet geoefend met woorden schrijven / quizlet. Niks van zeggen of controleren dus?
- Magister skippen en niet weten wat er aan toetsen, werkstukken etc. is. En als ik zie dat kind niet in de gaten heeft dat er over 3 dagen een werkstuk ingeleverd moet worden. Niks van zeggen dus? Met misschien dus een 1 als resultaat en wéér een tekort ?! (En nog groter risico op blijven zitten....dat kan toch niet!).

Wanneer moet ik me er wel mee bemoeien? Alleen bij de onvoldoende vakken? Ook al worden dat er steeds meer? Dat is toch niet wat je wil? Hoe moet ik dan wel helpen, volgens jou ?

Als ik voor een gesprek met kind (en man natuurlijk) ga, hoe zou volgens jouw advies de insteek dan moeten zijn? Zeggen dat ik niks meer doe en me er niet meer mee bemoei en geen magister meer volg? En stel, het is na 5 minuten alweer mopperen en antwoorden als “weet ik niet”....wat moet ik dan ?

Wat moet ik dan?

Nou, niks. Geen gesprek, niet mopperen. Lekker een stukje gaan hardlopen of zo. Bij een onvoldoende hun je meelevend,

Dat zijn goede vragen Suus

Die vragen zou ik meenemen naar het gesprek met je kind.
De enige insteek die je nodig hebt, is een open houding. Je hoeft de antwoorden niet vooraf te weten. Die vragen helpen juist om een tweezijdig gesprek te hebben.
En als kind het niet gelijk weet, dan is dat toch logisch. Jij bent hier al een hele tijd mee bezig, nadenken, tips vragen, over jezelf nadenken. Kind zal daar aan moeten wennen.
Dan kun je afspreken dat je over een dag of twee dagen weer verder praat.
Het belangrijkste is dat jullie samen afspraken maken over de aanpak, waar kind het ook mee eens is en zelf een inbreng heeft.

Nieuwsgierig....

Ik vind het een interessante discussie. Als moeder heb ik ook wel eens de neiging me net iets meer met dingen te willen bemoeien dan soms verstandig is. .

Maar ik ben ook docent en mentor. Ook in die rol vraag je je wel eens af hoe ver je moet gaan in het afdwingen van dingen.

Ik ben eigenlijk wel nieuwsgierig wat de ‘loslaat-ouders’ van de school verwachten. Vind je het ok als je kind daar wel de duimschroeven krijgt aangedraaid? Of verwacht je dat zelfs? Lik op stuk nakomen/ strafwerk maken / whatever als het huiswerk niet voor elkaar is? Is het erg als de verhouding docent-leerling wel op scherp gezet wordt door allerlei sancties of preken bij nalatigheid mbt schoolzaken? Of mag school dezelfde losse benadering kiezen als de ouders? Genoeg slechte cijfers / doubleren / afstromen zullen uiteindelijk wel leiden tot een leerproces bij het kind....?

Ingrid

IngridT

Daar wil ik best op reageren maar het lijkt me beter als je met jouw interessante vraag een nieuwe discussie opent.

Lydia

Doe ik!

Verwachtingen

Wat is het toch een lastig iets.
Zal het er deze week es met mijn man over hebben en kijken of hij ook voelt voor een gesprek met kind.
Ik ben alleen een beetje bang dat er niet veel uit kind komt vooral “ik weet het niet”, of de discussie dat kind vindt dat er veel geleerd is voor een toets en dat dat gewoon niet zo is. Cijfer is er tenslotte ook naar. Maar goed, daar kunnen we eindeloos over blijven discussiëren, dat zal kind echt anders zien dan wij. Dat schiet dus niet op. Maar vooral met die onverschillige houding, het zelf allemaal ook niet weten....dat vind ik dan weer moeilijk. Hoe ga je dan verder.

En wat ik van school verwacht? Weet ik zelf ook niet goed, kind heeft nu een hele fijne mentor, dat was vorig jaar wel anders. Deze is bereid om te helpen, te begeleiden en te motiveren etc. Daarom denk ik ook “pak het nou toch aan kind!”. Maar wat je volgend jaar voor mentor treft, weet je natuurlijk niet.
Uiteindelijk moet kind het zelf doen natuurlijk.

Suus

Het kan best zo zijn dat het antwoord 'kweenie' toch een goed antwoord is. In de zin dat hij echt niet weet wat hij nodig heeft of anders zou willen. Pubers zijn toch een beetje een bijzonder ras 😊. Hun hersenen en hun lijf zijn volop in ontwikkelng en dat kost al veel energie. Misschien zit er, met alles wat een puber doormaakt, voor nu even niet meer in dan die 5,5.
En je hoeft het niet leuk te vinden dat hij het zichzelf zo moeilijk maakt. Je mag je er best zorgen om maken. Iedereen wil toch het beste voor zijn kind. Maar je kunt zijn leven niet voor hem leiden. Hij heeft ('helaas') het recht om zijn eigen fouten te maken.

Phryne afstromen

Phryne, je schreef dat je dochter niet wil afstromen. Wat doet zij om dat te voorkomen? Ik vind de (nieuwe) aanpak van sommige ouders om de verantwoordelijkheid bij het kind te laten heel verstandig. Over een paar jaar krijgen leerlingen die nu havo of vwo doen te maken met het bindend studieadvies.

Mwah

Ik vond één keer zittenblijven wegens werkhouding erg leerzaam. Dat deed een kwart van de klas overigens in de 3e, vooral jongens.
De consequenties van nog een jaar verknallen vind ik niet opwegen tegen het "leereffect". Sommige pubers zijn hardleerser dan de rest. Om dan maar zonder diploma van school te gaan.... nou nee.
Hier al veel goede gesprekken er over geprobeerd te voeren. Hij zegt "ja" en doet "nee".
Overigens gaat het ons ook geld kosten, als ie geen diploma haalt dit jaar. Tot 18 is MBO nog "gratis".

puberhersens

Mijn zoon zegt ook braaf ja ja en doet vervolgens nee, dat zijn gewoon z'n puberhersens, die oorzaak-consequenties niet helemaal kunnen overzien.
Zitten blijven vind ik totaal niet erg (hoewel liever niet dit jaar maar iets later), maar zoon zit op een strenge school en afstromen of van school sturen is een reeele optie. In gesprek blijven lijkt me dan nog het beste. Ik heb mijn zoon mijn onlangs weer m'n zorgen geuit (want vakantie, haast niks gedaan en bijna toetsweek..) en gevraagd wat hij dan wil wat ik doe. Hij zei (tegen mijn verwachting in) of ik ernaast wil zitten, zodat hij wat doet.
Dus dat gaan we nu zoveel mogelijk proberen.

Huiswerkbegeleiding?

Zou inderdaad eens een gesprek plannen met je zoon. Wat hij wil dat jullie doen? Wat helpt hem?
En zou iets van huiswerkbegeleiding iets zijn voor hem? Dan haal je de strijd thuis weg en vaak doen pubers veel meer als andere mensen dan hun ouders zich er eens mee bemoeien.

En verder

Kan zittenblijven inderdaad een goede waarschuwing zijn. Zou ik ook niet voor vrezen. Dochter hier deed ook nagenoeg niets op het VMBO-t, terwijl ze het niveau met gemak aan kon.Ze zakte voor haar examen. Het jaar daarna werkte ze echt wel harder.

Bijles

Kind heeft al bijles voor het vak dat al jaren onvoldoende is. Is ook een kernvak, vandaar dat we daar iets meer energie in steken. Al vind kind het gewoon ook geen leuk vak, en dat maakt het niet makkelijker natuurlijk.
Daar bovenop nog eens huiswerkbegeleiding gaat kind echt niet willen. Los van het feit dat wij dat wel erg duur vinden en daarnaast is maakwerk altijd in orde. En overhoren kunnen wij als ouders ook wel.

Jouw opmerking is herkenbaar Mijntje. Ja knikken, zeggen wat wij als ouders (en mentor) graag willen horen, maar nee doen.

Zijn er nog mensen die willen reageren op de vragen uit de openingspost ?
Gewoon uit nieuwgierigheid !

Antwoorden

- schrijft hij woordjes/zinnen voor de talen ? En dan dus uit zichzelf? (Al dan niet met wrts of gewoon ouderwets schrijven)
Ja, met wrts of quizlet
- wordt het ook nagekeken?
Nee
- laat hij zich overhoren? Door de ouder opgelegd of vraagt hij dit uit zichzelf?
Ja, alleen voor vakken die slecht gaan (dan moet het) of waar hij het zelf prettig vindt
- maakt hij gebruik van extra online oefenopgaven t.b.v. toetsen? Staan bijv. in Magister.
Die heeft school helaas niet, maar heeft hij wel grote behoefte aan. Dus die zoek ik voor hem op internet.
- maakt hij zelf samenvattingen bij vakken als biologie, geschiedenis etc ?
Ja, maar niet voor alle zaakvakken. Hij schat het zelf in.
- voor vakken die lastig zijn, wordt er extra in geïnvesteerd? Als in bijv. oude oefeningen opnieuw maken, tekstverklaren oefenen bij talen of boeken daarvan lezen, extra opgaves wiskunde oefenen etc. etc.
Nee, niet uit zichzelf. Hij weet nog niet zo goed hoe hij echt moet leren, dus we spreken door hoe hij dat kan doen. Dan doet hij het soms wel en soms niet.

Dit zijn de antwoorden voor mijn jongste van 14. Die van 16 doet niks momenteel, dus alles is ‘nee’. Toen hij jonger was ging het ongeveer hetzelfde als bij zijn broertje.