Hoger cijfer als je buitenlander bent
Gisteren kwam mijn dochter van 9 jaar, groep 6 thuis met een verhaal.
Ze hadden geschiedenis toetst gehad en omdat er op hun school veel buitenlanders, Serië, worden opgevangen, maar nog niet voldoende de taal begrijpen krijgen ze IPv een 6 een 7. Of ipv een 8 een 9. Gewoon een punt erbij.
Deze kinderen zitten al een aantal jaar op school en mijn dochter kan gewoon met hun Nederlands praten.
Ik schik hiervan. Er zijn zoveel Nederlandse kinderen die ook moeite hebben met begrijpend lezen en ook geen punt extra krijgen daarom. Of een kind met dyslexie.
Natuurlijk heb ik de juf gelijk een berichtje gedaan om te vragen of dit klopt en waarom. Het verhaal klopt echt en gaat erom dat het voor hun pittig is en moeite hebben nog met begrijpend lezen. En dat is dan het antwoord.
Blijf het een soort van discriminatie vinden naar de andere kinderen die er soms ook echt hard voor moeten leren. Vraag me ook af mag dit????
Overigens hoorde ik van een andere moeder dat dit ook gebeurd met de spreekbeurt. En ook de power point die de rest wel moet maken hoeven hun niet te maken.
Ligt dit nu aan mij of is dit gewoon echt niet eerlijk en kan dit gewoon niet.
Overigens heb ik donderdag een gesprek met de betreffende leraar om verdere opheldering te vragen maar vrees dat ik er niet veel verder mee kom aan de aan de antwoorden op de berichten te zien.
Het knaagt aan me en vind het gewoon erg oneerlijk tegen over de rest van de klas.
ouderschap
Het ouderschap kan natuurlijk wel deels een belemmering zijn voor je carrière en die taken komen vaker terecht bij de vrouw. Je bent met kinderen nu eenmaal vaak minder flexibel als het gaat om overwerken, (buitenlandse) zakenreizen en dergelijke. het is allemaal wel in te plannen maar last minute gaat vaak minder goed. Voor vaders die een groot deel van de zorg op zich nemen geldt hetzelfde natuurlijk.
Parttime werken (en zeker als het minder dan 32 uur is) werkt natuurlijk ook remmend in de meeste beroepen.
In mijn werk (en in de meeste beroepen) is het zo dat de fulltime werkende flexibele werknemer die bereid is om veel extra te doen de beste carrière kansen heeft. Heel begrijpelijk. En niet perse afhankelijk van geslacht. Wel merk ik dat vrouwen vaker kiezen voor parttime en nog steeds vaker de primaire verantwoordelijkheid hebben voor de kinderen.
Ik werk zelf fulltime en ben na het overlijden van mijn eerste man ook langere tijd alleenstaand moeder geweest. Ik heb me niet belemmerd gevoelt door mijn vrouw zijn in mijn carrière maar als alleenstaande ouder heb ik wel vaker nee moeten zeggen tegen een fantastisch project vanwege tijdgebrek. Nu ik weer getrouwd ben en met een man die zich ook verantwoordelijkheid voelt voor de kinderen (we hebben samen ook 2 kinderen) heb ik ook meer tijd en ben flexibeler. Alsnog zou ik ongetwijfeld sneller carrière hebben gemaakt als ik geen kinderen had maar dat is een gevolg van de keuzes die je maakt en daar komt ook weer wat anders voor in de plaats. Ik heb ook collega's die geen kinderen hebben maar alsnog niet volop voor hun carrière gaan omdat ze aan andere zaken de prioriteit geven. Daar is ook niks mis mee maar dat heeft wel consequenties. Die staan los van man zijn of vrouw zijn.
Wat ik wel merk is dat als ik op zoek ben naar een collega om aan een project te werken ik niet zo vlug kies voor iemand die weinig flexibel is en altijd de prioriteit aan het gezin geeft en vaak ook nog parttime werkt. Ik kies liever iemand die echt bereid is er voor te gaan. De meeste van mijn collega's (mannen of vrouwen, kinderen of geen kinderen) zijn volop geïnteresseerd in hun werk en willen er echt voor gaan als ze aan een project werken. Ik heb echter ook een paar collega's bij wie dat altijd heel moeilijk ligt en die duidelijk alleen voor het minimum gaan. Dus ja die worden minder gevraagd en daar zitten inderdaad parttime werkende moeders bij (maar ook een kinderloze man die gewoon niet erg aanwezig is).
Ja Pirata
Zo kom je natuurlijk altijd op een dwaalspoor. Blijkbaar moet je bij sommige recruiters verbergen dat je er nog een leven naast hebt. Dat was op dat moment mijn realiteit en je gaat niet eerst iemand lekker maken en dan blijkt dat je niet betrouwbaar bent. Ik niet, tenminste. Bovendien had ik een aantal jaren daarvoor in een academische omgeving gewerkt waar, ondanks de vrouwen, het hebben van kinderen toch wel als een handicap gezien werd en je continu in de verdediging werd gedrukt als het niet eens over kinderen ging. Dat leek mij geen sfeer om mij aan te verbinden. Juist niet, als je al onder druk staat met kinderen. Dan was mijn flexbaan comfortabeler, werk genoeg.
En dat is mogelijk ook het verschil. Je komt binnen met een andere achtergrond en als daar geen begrip voor is, je gedraagt je maar alsof je een man bent -alleenstaand of met kinderen maakt niet uit- en daar kunnen je prestaties onder gaan lijden, als je daar de schijn op moet houden dat je altijd beschikbaar bent.
Niks dwaalspoor
"Ja maar ik ben wel moeder" zeggen bij een sollicitatie? Zegt een man dat ook dan?
Als je je op zo'n manier presenteert... het doet totaal niet terzake voor de functie.
Je hoeft je overigens niet als een man te gedragen. Je kunt naar de secundaire arbeidsvoorwaarden vragen en hoe flexibel je kunt werken. Maar nogmaals, dat geldt voor een man ook. Die zal vermoedelijk niet zo snel zeggen "Ja maar ik ben een vader".
De Chinezen komen?
Dat Aziaten ons in gaan halen omdat zij wel eerlijk en met cijfers prestaties van (jonge) kinderen beoordelen zou zomaar kunnen.
Ze hebben echter toenemend meer zelfmoorden en schooluitval, social recluse, onder (jonge) kinderen.
https://www.quora.com/Do-Hikikomori-exist-in-countries-outside-of-Japan
https://www.bbc.com/news/world-asia-50693777
Willen we dat hier ook? We zijn helaas wel hard op weg. En het probleem van de thuiszitters groeit navenant. Maar goed, dat zijn natuurlijk de losers, omdat die ouders losers zijn. Ze kunnen zich niet conformeren aan de eisen van school en werk.
Je zou toch denken, het werkt zoveel prettiger als we elkaar kansen geven, natuurlijk niet eindeloos, maar vertrouwen en ruimte en uitdaging. Per slot zijn er maar beperkt banen die een robotmentaliteit vragen.
Maar goed, niets meer van TS gezien. Het valt dan ook in de categorie 'They tuk er jabs'.
gewoon jaloers, dus
Jouw kind is niet benadeeld doordat anderen een hoger cijfer kregen. Ze moet echt leren dit van zich af te glijden. Je moet je kind echt leren om zoiets van zich af te laten glijden. Als je in de file staat, probeer je dan ook motorfietsen klem te rijden omdat het "niet eerlijk" is dat zij kunnen inhalen? Nee toch zeker! Live and let live.
En hoe komen jullie (je dochter en jij) er bij dat jullie meer weten van het niveau van die Syrische kinderen dan de juf! Dat je "gewoon" met een kind kan praten, betekent niet dat zo'n kind zich de schooltaal goed eigen gemaakt heeft. Bij het praten gebruik je heel andere woorden dan die je tijdens het lezen tegenkomt.
Om maar even een link te geven:
"They need support for a long time. Conversational language skills (BICS) take 1-2 years to master (to the same level as a native-speaker child) but academic language proficiency (CALP) takes from 3-7 years to fully develop. That means that for up to seven years they will not be processing content learning the same way as a fluent speaker, so they will need support to ensure the understanding of conceptual knowledge, especially."
https://onraisingbilingualchildren.com/2017/09/04/top-5-tips-for-parents-with-children-starting-school-in-a-new-language/
Jaloezie is een krachtige emotie. Ik zou je kind wel uitleggen dat iedereen wel eens jaloezie voelt. Dat dat niet fout is. Maar dat het bijna altijd een slecht idee is om te HANDELEN naar dat gevoel. Omdat je niet alles weet over die persoon waarop je jaloers bent. Omdat je niet alles weet wat degene weet die de beslissing heeft genomen om die ander te bevoordelen. Maar ook vooral: op het moment dat je een ander probeert neer te halen zonder er zelf beter van te voelen (door naar de juf te gaan en te vragen of te klagen over dat cijfer van die anderen), op dat moment krijgen andere mensen een hele negatieve mening over jou. Dat overkomt jou nu al op dit forum. Als je bij de juf verhaal gaat halen, zal dat niet anders gaan: de juf zal zich een erg negatieve mening vormen over jullie twee.
Vergeet ook niet
De volgorde van makkelijk naar moeilijk bij het leren van een taal is:
Verstaan
Praten
Lezen
Schrijven
Op school zijn die laatste twee wel bepalend
Ik heb daar zelf altijd moeite mee
als mensen te pas en te onpas roepen dat iets niet eerlijk is........ Mede doordat je de ins en outs van een ander, het hoe en waarom, nooit helemaal precies weet. Het is voor mij pas een issue als ik (of een ander) oneerlijk/onredelijk behandeld wordt. En als, in dit geval, kind gewoon wordt beoordeeld conform de daarvoor gehanteerde norm, dan is dat wat het is.
Zo is het leven
Inderdaad. Een zo complex – want veelomvattend – onderwerp als discriminatie op de arbeidsmarkt kunnen wij hier maar beter overlaten aan de wetenschappelijk deskundige(n). Ervaringen lopen immers per definitie zeer uiteen. En de perceptie/waarneming ervan ook al.
Laten we bovendien niet vergeten, dat men met *statistiek* eveneens alle kanten op kan. Zogeheten harde cijfers kunnen zelfs boterzacht blijken (te geraken), indien onderworpen aan het verzengende licht van een kritische geest – of meerdere daarvan. Gelukkig bestaat er ook nog zoiets als kwalitatieve geschiedschrijving: zaken verhalend verduidelijken.
Een wel héél illustratief voorbeeld van hoe het vroeger in principe eraan toeging als het gaat om mannen, vrouwen en arbeid wordt geboden door een held die via de televisie als rolmodel heeft gediend voor de jeugd: de fictieve figuur Steve Austin. De verhalen rond deze ‘man van zes miljoen’ komen in dit draadje uitermate goed van pas, omdat hij in zekere zin bij uitstek de bevoorrechte westerse witte man vertegenwoordigt.
Vink maar af met mij. 1. Bevoorrecht, omdat er voor maar liefst zes miljoen Amerikaanse dollar in hem was gestopt aan bionische techniek. 2. Westers, want Amerikaan. 3. Wit, door toedoen van de (geringe) hoeveelheid pigmentcellen in de huid van de acteur. Dat komt neer op een driewerf “check”, nietwaar?
Op pregnante wijze toont ‘Steve Austin’ het weinig benijdenswaardige lot van de bevoorrechte westerse witte man. Met alle risico’s van dien dient hij het op te nemen tegen criminelen, vliegende adelaars, een naakte nep Bigfoot, auto’s, veelzeggende blikken van mensen en zelfs een loopband (zie voor de laatste twee genoemde uitdagingen
https://youtu.be/J5VCeHLkhps). Bekijk eventueel alle op YouTube beschikbare afleveringen van de betreffende televisieserie maar eens. En zie ook – d.w.z. net als ik – dat het nogal een zwoeger is die domweg vanwege zijn positie in allerhande netelige situaties belandt.
Verwar hem daarbij niet met de worstelaar Steve Williams uit Austin, van wie je op YouTube eveneens filmbeelden zult aantreffen als je zoekt op ‘Steve Austin’. Laat je geest echter eens goed doordringen van een treffende overeenkomst tussen deze twee heren: beiden betalen een tamelijk hoge prijs voor het feit dat een medaille niet alleen een glanzende voorzijde heeft, maar daarnaast hoe dan ook een duistere, schaduwrijke achterkant.
Heel nuchter gesteld: “C’est la vie!” Ongeacht het beroep dat iemand uitoefent in het echte leven.
Ga maar na; zelfs een – nederige? – huisvrouw ondervindt nadelige repercussies van haar beroep. Althans als het aan bepaalde stemmingmakers ligt. In hun ogen telt de onbetaalde arbeid die zij verricht maatschappelijk eigenlijk niet mee, enkel en alleen omdat het geen betaalde arbeid betreft.
Zodra de vrouw in kwestie krachten inhuurt, voltrekt zich een wonderbaarlijke herwaardering van diezelfde werkzaamheden. Want wat eerst vrijwel geen status kreeg, doet er opeens wel toe! Het gaat dan om zaken als schoonmaken, wassen en strijken, boodschappen doen, boekhouden, de belastingen, klussen in huis, tuinieren, de partner assisteren in werk, zorgen en opvoeden.
Een strikte economische taakverdeling met bijpassende sociale hiërarchie op basis van het beginsel dat iedere vrouw economisch onafhankelijk van haar partner door het leven dient te gaan door zich economische afhankelijk op te stellen van werkgevers of klanten. Met de huisvrouw onderaan, als een dinosaurus uit een vermeend lang vervlogen tijd. Ik vertrouw erop dat ik niet de enige zal zijn die ernstige twijfels heeft ten aanzien van dit zogenaamde ideaalbeeld.
Uiteindelijk gaat het natuurlijk om een heel andere zaak: dat ieder mens van de wieg tot het graf ten volle tot zijn recht kan komen. En laat het nu net zo zijn dat gelijke kansen in het onderwijs en op de arbeidsmarkt daarvoor belangrijke voorwaarden zijn.
Rode krullenbol
P.S.
Mijn genderneutrale behandeling van ‘de man van zes miljoen’ bracht mijn broer Jerome ertoe mij het volgende bericht te sturen per SMS.
“FF over dat stukkie met Steve Austin. Ben je niet het belangrijkste vinkie vergeten? De man is een man, omdat hij een man is.”
“Je hebt helemaal gelijk” heb ik hem teruggeschreven.
Rode krullenbol
net verschenen: over gelijke kansen in het (basis) onderwijs
Zo zie je maar!
Emancipatie alom!
Ook binnen relaties, mag ik hopen; met alle gevolgen van dien voor de omgangsvormen.
Rode krullenbol
wat te denken van kinderen van laagopgeleiden, zieken etc.
Interessant dat er hier weer een discussie ontstaat over het achterstellen van vrouwen. Ik begrijp het punt van de topicstarter wel. Mensen die een 'zichtbaar' nadeel hebben worden eerder voorgetrokken. Of een Syrisch kind een punt hoger krijgt voor de topotoets is misschien niet eens zo interessant, maar stel dat de topicstarter iemand is die zelf niet zoveel kansen heeft gehad in het leven, en ziet gebeuren in de klas van zijn/haar kinderen dat andere kinderen wel worden gezien en die van haar niet.
Zelf ben ik een kind van laagopgeleide ouders uit een niet harmonieuze familie met onbehandelde psychiatrische problematiek. Reken maar dat ik kansen ben misgelopen doordat mijn ouders niet zo goed wisten hoe 'het systeem' werkt, wat de handige stappen zijn om hogerop te komen (en ikzelf ook niet toen ik ging studeren). Afgezien van dat er minder aandacht voor was vanwege de zijdelingse problemen. Ik zie dat ook terug in mij vriendenkring, mensen die het niet 'gemaakt' hebben doordat ze onhandige keuzes maakten in hun leven.... omdat ze als kind mishandeld zijn, een zieke ouder hadden, het niet gebruikelijk was om te studeren in hun milieu.... En dan is het ook nog eens zo dat je je vriendschappen over het algemeen vindt bij mensen met wie je iets gemeenschappelijks hebt. Dus zwart-wit gezegd, als je uit een familie van losers komt, heb je meer kans op losers als vrienden dan mensen die supergeslaagd zijn en maak je op die manier de verkeerde contacten.
Enna M.
Waarom ben je een loser als je onhandige keuzes maakt? Het is maar net wat je een loser vindt en supergeslaagde mensen kunnen ook een verkeerd contact zijn. Je kunt gewoon pech hebben maar een prettig mens zijn. Of geslaagd zijn, maar waardoor en ben je dan ook een prettig mens? En als ik denk aan "de juiste contacten" denk ik meteen " oh, wil je kruiwagens voor eigen succes?"
Ik ben met je eens dat je positie in de maatschappij zeer bepalend kán zijn, maar ik zou dat anders beschrijven dan hoe jij dat kennelijk bekijkt. Als je in een omgeving opgroeit in wat je de onderkant van de maatschappij kunt noemen, is het moeilijker om jezelf daarbovenuit te knokken, dan wanneer je al "daarboven" bent. Je hebt een achterstand als je hetzelfde wilt bereiken. Maar is het echt nodig om hetzelfde te willen?
Ik was gister bij een vergadering waarin het over woonwensen ging. Van de 7 aanwezigen vonden 3 mensen dat je als ouder echtpaar recht hebt op minimaal 80 m2 woonruimte. Minder zou niet van deze tijd zijn. Ik vond en vind dat onzin. Waarom zou je dat móeten hebben om prettig te kunnen wonen. Het is kennelijk maar net wat je gewend bent, wat je tevredenheid bepaalt, maar ook wat je beoordelingsvermogen al dan niet vertroebelt. Met twee personen én in een tijd waarin ruimte schaars is geworden, is maximaal 70 m2 zeer acceptabel. Minder ook nog. Ruim is fijn, maar geen recht.
inderdaad
Je kan je prima voelen, bewegen en blijven in een 'eenvoudig' milieu. Niets mis mee lijkt mij. Wel zal het mss iets lastiger zijn om daarboven te 'stijgen' mocht je dat willen (én kunnen).
verschil met bv. vrouwenemancipatie / rassendiscriminatie?
Dat vraag ik me heel hard af. Dit draadje was gekaapt door een algehele verontwaardiging over de eeuwenlange achterstelling van meisjes en vrouwen. Opvallend is dat het benoemen van iets wat de TS meent te hebben gezien: vluchtelingenkinderen die een punt hoger krijgen bij een (misschien niet eens zo terzake doende) toets, dat is niet zo'n probleem. TS vindt dat discutabel, terecht denk ik. Niet omdat het om vluchtelingenkinderen gaat, maar er zitten waarschijnlijk wel meer (relatief) kansarme kinderen in de klas die óók een punt extra verdienen, misschien ook wel de kinderen van de TS zelf?
En Kaaskopje, je mist mijn punt. Ik noem expliciet dat ik het woord loser zwart-wit gebruik, en jij gaat daar serieus op in. Natuurlijk ben je geen loser als je onhandige keuzes maakt (loser in de zin van scheldwoord), maar onhandige keuzes maken dikwijls wel dat mensen minder geslaagd zijn naar hedendaagse normen en je kunt je afvragen hoe dat komt.
""Je hebt een achterstand als je hetzelfde wilt bereiken. Maar is het echt nodig om hetzelfde te willen?" Sorry, maar dit vind ik nou een rare uitspraak, beledigend zelfs. Ik kan ook tegen jou of andere dames hier zeggen: "Is het echt nodig dat vrouwen hetzelfde willen als mannen?"
Of deze, Bieb: "Je kan je prima voelen, bewegen en blijven in een 'eenvoudig' milieu. Niets mis mee lijkt mij." Ook al vrij bizar. Een 'eenvoudig' milieu betekent een lage opleiding, laag inkomen, meer werkloosheid of ontbrekende zekerheid over je baan, gemiddeld een dramátisch slechtere gezondheid dan hoogopgeleiden. Onder laagopgeleiden is het percentage dat in gebroken gezinnen leeft 40%. Bijna de helft, met alle ellende van dien. Echt niks mis mee.... wou jij ruilen? Denk jij dat die mensen blij zijn? Volgens mij is er pas niks mis mee als mensen bewust zouden kiezen voor minder en de verschillen in de samenleving niet zo groot zouden zijn.
De levensverwachting in mijn 'eenvoudige' familie is laag (de 70 wordt door velen niet gehaald) al vanaf een jaar of 40-45 hebben de meesten vrij ernstige gezondheidsproblemen als gevolg van een ongezonde levensstijl, er zijn schulden, er is geen werk (de helft van mijn meerderjarige familieleden heeft een uitkering) en er is geen opleiding (van de 37 familieleden - ooms en tantes, neven en nichten - is er behalve ikzelf 1 (1!) met een hogere opleiding). De omgeving van mijn familieleden hetzelfde verhaal.
En dan heb ik het wat betreft mijn familie alleen nog maar over autochtone laagopgeleide mensen uit een laagopgeleid milieu, die allemaal geboren zijn zonder gezondheidsproblemen en ik durf te stellen met een bovengemiddeld IQ, sommigen ver bovengemiddeld. En toch hebben zij vroeger niet een punt extra gekregen bij topografie, maar wel een vmbo-advies vanwege hun afkomst.
Bieb
'Je kan je prima voelen, bewegen en blijven in een 'eenvoudig' milieu. Niets mis mee lijkt mij. Wel zal het mss iets lastiger zijn om daarboven te 'stijgen' mocht je dat willen (én kunnen).'
Het vervelende is dat die mensen uit dat eenvoudige milieu vaak moeite hebben met mensen die daar boven uit stijgen. Niet omdat ze het je niet gunnen, maar omdat ze bang zijn dat je ze wel dom of simpel zult vinden. Geloof me, dat maakt het contact niet makkelijker. Je raakt als stijger een groot deel van je sociale contacten kwijt.
Enna M
"Of deze, Bieb: "Je kan je prima voelen, bewegen en blijven in een 'eenvoudig' milieu. Niets mis mee lijkt mij." Ook al vrij bizar. Een 'eenvoudig' milieu betekent een lage opleiding, laag inkomen, meer werkloosheid of ontbrekende zekerheid over je baan, gemiddeld een dramátisch slechtere gezondheid dan hoogopgeleiden. Onder laagopgeleiden is het percentage dat in gebroken gezinnen leeft 40%. Bijna de helft, met alle ellende van dien. Echt niks mis mee.... wou jij ruilen? Denk jij dat die mensen blij zijn? Volgens mij is er pas niks mis mee als mensen bewust zouden kiezen voor minder en de verschillen in de samenleving niet zo groot zouden zijn."
Je draaft ontzetten door........ en je mist het punt.
En dan begin je over je eigen familie die allemaal boven gemiddeld intelligent zijn, maar ongezond, gebroken gezinnen, werkloos.....
Weet je Enna, we leven anmo 2020. Al jaaaaaren mag je na de lbasisschool niet stoppen met je opleiding. Je moet naar mbo, hbo of uni. En voor hbo of uni hief je geen hoogopgeleide of welgestelde ouders te hebben. Maar belangrijker: iedereen gaat minimaal naar mbo. En om die mensen zit te maatschsppij te springen. DIE mensen hebben we nodig. Van die hoogopgeleiden een stuk minder, sterker nog, vellen kunnen we missen als kiespijn, kosten alleen maar veel geld en voegen niks toe. Uiteraard hebben we sommigen zeer zeker nodig, dat hoef ik je niet te vertellen, maarvelen ook zeker niet. Kortom, 'laag opgeleid', dus mbo, is nodig voor talloze noodzakelijke beroepen. Zorgen voor je gezonheid door gezond te eten ,niet te roken, voldoende te bewegen enz kan een mbo'er ook. En zeker jouw familie, als ze, zoals jij aangeeft, meer dan gemiddeld intelligent zijn.
Wat jij eigenlijk stelt: als je 'maar' een mbo opleiding hebt, dan heb je grote kans op een slechte gezondheid, gebroken gezin enz. Ik stel: dat is een kwestie van mentaliteit en keuzes. En in sommige gevallen pech, en dat kan iedereen overkomen, Zoals een slecht gestel of een economische crisis. We leven anno nu
En ja natuurlijk, als je veel geld verdient, kun je veel kopen, maar als je een eenvoudig salaris verdient, kun je ook gewoon gezond leven en verstandige keuzes maken
aanvulling
Dat er onder de groep 'laag opgeleiden' meer mensen zijn die ongezond zijn, ofwel er een ongezonde levensstijl op na houden, meer problemen zijn, meer werkloosheid enz. Ja, ik geloof best dat er in die groep meer zijn. Maar dat komt omdat in die groep óók mensen zitten die een laag iq hebben en daardoor vaak minder slimme keuzes maken. En wellicht ook moelijker aan een baan komen omdat ze zich minder goed kunnen presteren enz enz. Maar dat is heel wat anders..... En daarbij zijn die mensen sowieso niet in staat zich hoger te laten opleiden.
Wat ik bedoel is, dat je met een normaal iq, en 'maar' een mbo-opleiding (ofwel omdat een hbo of uni opleiding te hoog gegrepen is, ofwel omdat je daar helemaal geen behoefte aan hebt) prima kunt leven, er geen enkele reden is om er een ongezonde levensstijl op na te houden en er werk zat is.
En Enna, je reactie op Kaaskopje: ""Je hebt een achterstand als je hetzelfde wilt bereiken. Maar is het echt nodig om hetzelfde te willen?" Sorry, maar dit vind ik nou een rare uitspraak, beledigend zelfs. Ik kan ook tegen jou of andere dames hier zeggen: "Is het echt nodig dat vrouwen hetzelfde willen als mannen?""
Enna: als jij (of iemand anders) uit een 'laag opgeleid' milieu meer/hoger wil en je hebt een normale intelligentie, dan kán dat toch anno nu? Al gaat dat eerst via MBO en later HBO. Voor HBO moet je betalen, maar dat moet iedereen. En ook niet iedereen uit een 'hoger' milieu wordt gefinancierd door zijn/haar ouders. Kwestie van lenen, bijbaan en er voor gaan.
Bieb
Sinds iedereen HBO mort betalen is het aantal mbo studenten dat doorstudeerd gedaald.
En ja er zijn veel mbo'ers nodig, maar in de praktijk blijken hbo'ers mbo functies uit te voeren en mbo'ers krijgen geen baan. Pas sinds kort neemt dit iets af, maar we zijn er nog lang niet.
Daarnaast is mbo op verschillende niveaus, met niveau 2 kom je nauwelijks aan een baan en met niveau 3 is het kopen van een huis bijvoorbeeld heel.lastig. voor een huurhuis verdien je dan weer net teveel dus zit je in het dure segment en heb je gewoon heel weinig te besteden
Eens met bieb
" Zorgen voor je gezondheid door gezond te eten ,niet te roken, voldoende te bewegen enz kan een mbo'er ook. En zeker jouw familie, als ze, zoals jij aangeeft, meer dan gemiddeld intelligent zijn."
Natuurlijk kan dat.
Het is een houding, denk ik, waardoor er niets uit komt. Ik weet nooit precies hoe ik het moet omschrijven: een beetje passief, afwachtend, verongelijkt, afgunstig. Zelf geen verantwoordelijkheid nemen en maar achterdochtig kijken naar wat anderen wél bereiken (en soms krijgen), maar ook die mensen krijgen dat niet in de schoot geworpen. De meeste mensen niet. Die doen er iets voor.
"En toch hebben zij vroeger niet een punt extra gekregen bij topografie, maar wel een vmbo-advies vanwege hun afkomst."
En met een geflatteerd punt extra zouden ze medicijnen zijn gaan studeren?
Topo (en andere vakken) op de basisschool is dodelijk simpel. Al die mensen met een bovengemiddelde intelligentie hadden daar uit zichzelf een goed punt voor kunnen halen, of in ieder geval een cijfer dat niet geflatteerd hoefde te worden. Maar dan is waarschijnlijk weer het excuus dat hun ouders school niet belangrijk vonden, en ze thuis niet gestimuleerd zijn om te leren? Wat moet je dan met een geflatteerd cijfer, als de ouders niet veranderen en op de middelbare school nóg geen ondersteuning leveren? En soms past het cijfer gewoon bij de potentie. Ik geloof er niet zo in dat alle kinderen met een lager punt op de een of andere manier benadeeld worden waardoor het er niet uitkomt. Soms kunnen ze inderdaad alleen een 9 scoren als de leerkracht er 3 bonuspunten bij doet. En dan? De potentie blijft een 6 en daar zal je altijd tegenaan blijven lopen. Iemand die net Nederlands aan het leren is, zal groeien qua cijfers, maar ook daar vind ik extra flatterende punten niet zo nodig. Dat ze die dan wel krijgen, al is het niet meer echt nodig, tja. Het is niet zo dat er een beperkt aantal entreebewijzen voor het vwo of zo uitgedeeld gaan worden in die klas en dat het de kansen van je eigen kind verkleint als een anderstalig kind een onrealistisch cijfer krijgt. Het is ook niet zo dat je kind ineens een hoger advies krijgt als ze zelf een onrealistisch cijfer krijgt.
Ik vind dit sowieso een beetje vreemde discussie
Als je niet de intelligentie hebt om vwo, hbo, uni te gaan doen, dan heb je die niet. Daar kun je weinig aan doen. Iedereen hier in NL die die intelligentie wél heeft, heeft de mogelijkheid om het wél te doen. De 1 met 2 vingers in de neus, de ander met hard buffelen. Uit welk je nest je dan ook komt. Je moet het wel zelf willen en jezelf ervoor inzetten.
Daarnaast zijn er zat mensen die die intelligentie wél hebben, maar dat helemaal niet willen. Dat kan ook. Die worden blij van een 'gewone' baan. En doen naast die betaalde 'gewone' baan ander 'intelligente' dingen. Vaak een stuk waardevoller. Prima. Óf, en dat gebeurt ook vaak, kwam het er als kind/puber allemaal nog niet zo uit. Dan ga je dat later doen. Of via een omweg (mbo2, dan mbo4, dan hbo), kan ook. Of nog later als je al lang en breed aan het werk bent. Kan ook.
Heb je voldoende intelligentie en woon je in NL, dan staan er vele wegen voor je open. Maar dat moet je wél zelf willen en buffelen. Dat er ook prinsjes en prinsesjes zijn uit welgestelde en intelligente (althans dat vinden ze zelf) families komen die het dan 'makkelijker' hebben, vind ik persoonlijk totaal niet boeiend.
MarSy
"Sinds iedereen HBO moet betalen is het aantal mbo studenten dat doorstudeert gedaald."
Ja, dus? Omdat pa en moet dat niet kunnen betalen (of niet willen, dat kan ook)? Dan ga je bij DUO lenen, neemt een bijbaan en gaat ervoor. Dat kan. Maar het hóeft niet. En als je dat niet doet (terwijl je dat wbt intelligentie best zou kunnen), dan betekent dat, dat je niet zo nodig wil. Ook prima toch?
Bubbel
Nou Bieb, ik heb het idee dat jij behoorlijk vanuit je eigen bubbel redeneert. Opgroeien in een kansarm gezin, waar huiswerk maken of doorleren niet gestimuleerd wordt, waar kinderen geen idee hebben hoe ze dat zouden moeten doen, geen goed netwerk hebben, bang zijn dat ze een lening niet kunnen afbetalen, de mores niet kennen, enz, draagt echt niet bij aan de kans dat je een goede opleiding afrondt. Ook als je het zelf wil en kan buffelen is het geen vanzelfsprekendheid dat dit lukt.
In plaats van Enna verwijten dat ze doordraaft, zou je ook naar haar ervaringen kunnen vragen. Daar ben ik dan weer benieuwd naar Enna, waarom is het jou wel gelukt en waarom jouw familieleden niet?
Precies, de bubbel van Bieb
De wereld is niet zo maakbaar als jij het graag zou willen zien Bieb. Ik vind dat Enna helemaal niet doordraaft. Ze vertelt hoe het eraan toegaat in een ander milieu dan het jouwe. Dat jij dat een vreemd verhaal vindt, is logisch. Je kent het niet. In jouw wereld is huiswerk maken en studiegeld lenen en buffelen heel normaal. In andere milieus ziet de wereld er echt anders uit.
Anemone
Welke bubbel? Je hebt geen idee van mijn achtergrond en opleiding en van hoe ik wel of niet ergens gekomen ben. En dat doet er ook niet toe.
En, daar ben ik nou nieuwsgierig naar: wat noem jij kansarm? Het gezin dat diep in de shit zit? Of ook het gezin waar pa orderpikker is en ma een paar dagen achter de kassa? Die noem ik nl niet kansarm, maar dat noem ik een gewoon gezin. Een gezin, al doen beide ouders 'eenvoudig' werk en zijn wellicht niet hoogg opgeleid. Over die gezinnen heb ik het.
Anemone
Als je op een willekeurige universiteit rondkijkt zie je tegenwoordig heel wat meisjes met hoofddoekjes, vaak van Marokkaanse afkomst. (Ik heb een hekel aan hoofddoekjes, maar het maakt ze wel herkenbaar)
Marokkaanse gastarbeiders waren zo goed als allemaal laaggeschoold toen ze hier aankwamen. Het feit dat er best wel aardig wat 2e & 3e generatie Marokkanen in het hoger onderwijs terechtkomen suggereert dat je in NL zonder hooggeschoolde en veelverdienende ouders voldoende kansen krijgt als je die wilt grijpen. Van discriminatie in de onderwijswereld lijken ze ook niet veel last te hebben.
Precies Ad
En dat geldt ook voor Turken. Heel veel hoog opgeleiden met ouders die dar niet zijn
Zo Lou......
"Ze vertelt hoe het eraan toegaat in een ander milieu dan het jouwe. Dat jij dat een vreemd verhaal vindt, is logisch. Je kent het niet. In jouw wereld is huiswerk maken en studiegeld lenen en buffelen heel normaal. In andere milieus ziet de wereld er echt anders uit."
Je doet nogal wat aannames....... Eigenlijk heeeeel grappig, want je hebt werkelijk geen idee.
En dat is dus jouw bubbel: vooroordelen en aannames. maat dat heb je dus niet door
MBO
Dat werkgevers zitten te springen om mbo'ers is ook maar een mythe. Er is veel werkgelegenheid in bepaalde sectoren en bepaalde beroepen. Er zijn talloze mbo opleidingen die helemaal niet opleiden tot technische uitvoerende beroepen en waar er helemaal niet veel werkgelegenheid voor is. Denk aan opleidingen in de creative sector maar ook veel administratieve opleidingen en sommige sociale opleidingen.
Plus dat inderdaad in tijden van krapte op de arbeidsmarkt de mbo'ers verdreven worden door de hbo'ers. Veel hbo' ers die er dan voor kiezen om een mbo functie uit te oefenen want immers op hbo niveau zijn er geen banen.
En het ene mbo is ook niet het andere: mbo2 vs mbo4 bijvoorbeeld. En mbo4 is nou niet echt laag opgeleid, dat zit er meer tussen in.
Er zijn in Nederland overigens genoeg mensen die ondanks leerplicht niet veel verder zijn gekomen dan de basisschool. Ik ken van vroeger nog genoeg mensen die na de basisschool een paar jaar middelbare school hebben gedaan en dat lukte niet om allerlei redenen. Daarna maar een beroepsgerichte opleiding volgen op laag niveau. Ook niet afgemaakt om allerlei redenen en dus maar aan het werk (of niet).
