Hoger cijfer als je buitenlander bent
Gisteren kwam mijn dochter van 9 jaar, groep 6 thuis met een verhaal.
Ze hadden geschiedenis toetst gehad en omdat er op hun school veel buitenlanders, Serië, worden opgevangen, maar nog niet voldoende de taal begrijpen krijgen ze IPv een 6 een 7. Of ipv een 8 een 9. Gewoon een punt erbij.
Deze kinderen zitten al een aantal jaar op school en mijn dochter kan gewoon met hun Nederlands praten.
Ik schik hiervan. Er zijn zoveel Nederlandse kinderen die ook moeite hebben met begrijpend lezen en ook geen punt extra krijgen daarom. Of een kind met dyslexie.
Natuurlijk heb ik de juf gelijk een berichtje gedaan om te vragen of dit klopt en waarom. Het verhaal klopt echt en gaat erom dat het voor hun pittig is en moeite hebben nog met begrijpend lezen. En dat is dan het antwoord.
Blijf het een soort van discriminatie vinden naar de andere kinderen die er soms ook echt hard voor moeten leren. Vraag me ook af mag dit????
Overigens hoorde ik van een andere moeder dat dit ook gebeurd met de spreekbeurt. En ook de power point die de rest wel moet maken hoeven hun niet te maken.
Ligt dit nu aan mij of is dit gewoon echt niet eerlijk en kan dit gewoon niet.
Overigens heb ik donderdag een gesprek met de betreffende leraar om verdere opheldering te vragen maar vrees dat ik er niet veel verder mee kom aan de aan de antwoorden op de berichten te zien.
Het knaagt aan me en vind het gewoon erg oneerlijk tegen over de rest van de klas.
Inclusiviteit
Als je constateert dat er sprake is van bevoordeling van mannen dan ben je bitter en zuur. En als je de verantwoordelijkheid voor die discriminatie bij jezelf legt dan ben je 'verfrissend'.
Natuurlijk vraagt het extra inzet om mee te doen als je een sociale minderheid bent. Het is niet anders. Maar het werkt toch echt prettiger, en uiteindelijk profijtelijker, als je het systeem begrijpt en meer ruimte geeft voor diversiteit.
"Uit al deze onderzoeken blijkt dus dat de meerwaarde van diversiteit niet zit in het feit dat mensen een andere achtergrond hebben of er anders uitzien. Wanneer mensen zich proberen aan te passen bij de meerderheid functioneren ze meestal slechter in plaats van beter.
Pas als de omgeving inclusief is, in de zin dat verschillen tussen mensen worden erkend en gewaardeerd, is het mogelijk problemen van diversiteit te vermijden, en de meerwaarde ervan te benutten. Het gaat dus niet om diversiteit, maar om inclusiviteit."
https://www.glassdoor.com/blog/20-best-companies-for-diversity-inclusion/
Grote internationale organisaties, die hun werknemers recruiteren in een internationale omgeving zijn overtuigd.
Nu wij provincialen nog.
zuur en bitter of realistisch?
Vraag is of de geluiden die je hier hoort zuur en verbitterd of realistisch zijn?
Zoals gezegd, ja vrouwen maken keuzes die niet altijd in hun voordeel zijn, maar ja, vrouwen moeten (ook) vechten tegen bewuste dan wel onbewuste vooroordelen.
De filosofe die je aanhaalt gaat daarbij tav de loonkloof overigens de fout in. “Dat is geen loonkloof, maar een keuzekloof. Vrouwen werken nu eenmaal liever in verzorgende beroepen, een sector die vaak minder betaalt.”
ehm... ook na correctie voor sector, functie, en en een hele boel andere factoren is er nog altijd een verschil van 5 (overheid) tot 7(bedrijfsleven) verschil in beloning tussen mannen en vrouwen.
https://www.cbs.nl/nl-nl/maatwerk/2018/47/monitor-loonverschillen-mannen-en-vrouwen-2016
dacht trouwens dat de relatie met mevrouw Hombre nogal goed was, maar nu blijk je er toch hier pas achter te komen dat niet alle vrouwen verbitterd en zuur zijn. Sneu voor je! 
Hanne
"ehm... ook na correctie voor sector, functie, en en een hele boel andere factoren is er nog altijd een verschil van 5 (overheid) tot 7(bedrijfsleven) verschil in beloning tussen mannen en vrouwen."
Denk je? Wacht even af...
https://www.ocwincijfers.nl/emancipatie/participatie-van-vrouwen/loonkloof-tussen-man-en-vrouw
"Zowel in het bedrijfsleven als bij de overheid zijn de loonverschillen tussen jonge vrouwen en mannen tot 40 jaar relatief klein. Bij de overheid verdienen vrouwelijke werknemers tot 36 jaar meer dan hun mannelijke leeftijdsgenoten. In het bedrijfsleven is dat tot 26 jaar het geval."
Dus om te beginnen verdienen ze meer...
Daan gaan ze keuzes maken:
"Daarna lopen in beide sectoren mannen steeds meer uit op vrouwen. De verschillen zijn het grootst bij 55-plussers. Vrouwen verdienen dan per uur in het bedrijfsleven 26% tot 30% minder en bij de overheid 11% tot 20% minder dan mannen. Dit komt onder meer doordat vrouwen vaker in deeltijd werken en daardoor minder werkervaring opbouwen. Dit verkleint de carrièrekansen van vrouwen, met op langere termijn een lager uurloon als gevolg."
De enige redelijke verklaring is hier dat dat door keuzes komt.
"Ook speelt mee dat in de oudere generaties vrouwen doorgaans lager opgeleid zijn dan mannen."
Oh, ja, natuurlijk. Dat is *ook* een verklaring. Maar als dat waar is is er dus nu al een loonkloof ten faveure van vrouwen alleen met een vertraging van een paar decennia!
Dus dan hebben de vrouwen de mannen nu al ingehaald! Positieve discriminatie is dan dus niet op zijn plaats (of het zou omgekeerd moeten zijn - ben ik ook niet voor)
Die discriminatie is door de bank genomen allang opgeheven, overigens met instemming van de meeste mannen. De huidige roep om quota en loonmaatregelen zijn acties van 'feministen' die zwelgen in hun slachtofferrol en niet van ophouden weten tot ze met tuinbroek en al alle raden van bestuur hebben overgenomen.
jee
Het gaat hier al lang niet meer over hogere cijfers zie ik...
Ik heb het hier al vaker gezegd op dit forum, ik ben nog nooit gediscrimineerd op mijn geslacht. Heb me nooit een klap aangetrokken van het feit dat mijn rolmodellen in mijn jeugd meestal mannelijk waren. Simpelweg omdat ik zelf ook geen onderscheid maak naar geslacht (behalve in de liefde).
Begin jaren 90 ben ik gewoon aangenomen voor een IT-functie, met slechts weinig relevante ervaring (maar wel interesse).
Ik ben nu nog steeds daar werkzaam en op mijn functie zie ik behoorlijk wat vrouwen. Dat ik nooit een grote topper ben geworden heeft meer met mijn eigen keuzes en levensloop te maken dan met mijn geslacht. Ik vermaak me uitstekend op mijn mediumniveau-IT-baan. Ik ben ook gewoon een beetje lui.
Dus ik begrijp een groot deel van wat Ad zegt best. Maar dat kan zijn omdat ik altijd verschoond ben gebleven van elke vorm van discriminatie.
Behalve die ene keer toen een vader van school me vroeg "of ik nog iets anders deed behalve de kinderen". Daarna heeft hij die vraag ongetwijfeld aan geen enkele vrouw meer gesteld. En hij bedoelde het ongetwijfeld goed, de arme man. Overigens stond ik bij het team op de basisschool op de een of andere manier bekend als "carrièrevrouw en bijna nooit thuis" (hoe kwamen ze er op, wat een colbertje al niet teweeg brengt).
AnneJ
"En als je de verantwoordelijkheid voor die discriminatie bij jezelf legt dan ben je 'verfrissend'."
Heb je dat artikel gelezen? Want dat doet ze niet. Ik denk wel dat ze de verantwoordelijkheid voor haar carriere bij zichzelf legt, net als jij liever klaagt over boze IT mannen die je maar niet serieus willen nemen.
Vrouwen die verantwoordelijkheid nemen voor hun eigen carriere, ja, dat vind ik verfrissend. Inderdaad. Klagers die alleen om zich heen wijzen hebben we al genoeg.
Jordan Peterson
Tegenwoordig moet ik me ook maar in 'de vijand' verdiepen. Zoon slaat me regelmatig om de oren met de plattitudes van Jordan Peterson, een inspiratie voor veel mannen die zich verongelijkt voelen over de 'identiteitspolitiek'.
"And that was the great irony of the debate: what it comes down to is that they believe they are the victims of a culture of victimization. They play the victim as much as their enemies. It’s all anyone can do at this point."
Pirata
Jij ook verfrissend dan (behalve dan dat je toch iets af te reageren had op die arme man).
"Dat ik nooit een grote topper ben geworden heeft meer met mijn eigen keuzes en levensloop te maken dan met mijn geslacht. Ik vermaak me uitstekend op mijn mediumniveau-IT-baan. Ik ben ook gewoon een beetje lui."
Voor hoeveel mannen denk je dat precies datzelfde geldt? (luiheid is een belangrijke eigenschap van IT-ers)
De meeste mensen zijn gewoon niet zo ambitieus en daar is helemaal niets mis mee. Gelukkig kun je in NL met een medium baantje of anderhalf heel goed je gezin verzorgen.
Maar voor de statistieken was het beter geweest als je meer ambitie had getoond, dat wel. Dat had mijn verhaal wat sterker gemaakt. 
AnneJ
Platitude - 7 definities - Encyclo
"Platte of banale zinsnede die domheid of beperktheid van de gebruiker ervan verraadt."
Zal je zoon leuk vinden dat je hem zo karakteriseert op een publiek forum.
Jijbakken Ad
Maar dat is een ander draadje.
AnneJ
"Tu quoque, of jij-bak is een logische drogreden van het type "two wrongs make a right", waarmee gepoogd wordt de opponent in diskrediet te brengen door erop te wijzen dat hij niet consequent naar zijn eigen standpunt handelt en dat de kritiek die hij uit ook op hemzelf van toepassing is."
Dat zie ik niet. Ik vind het alleen niet zo aardig tegenover je zoon. Er spreekt ook een toon van superioriteit tegenover hem uit die me eerlijk gezegd een beetje van je tegenvalt.
ben benieuwd wat het College voor de Rechten van de Mens te zijner tijd zal oordelen. Al is dat de opvolger van de Commissie gelijke behandeling en hebben beide colleges wel merkwaardige oordelen gegeven waarbij aan het beginsel van gelijke behandeling mijns inziens ten onrechte een groter gewicht werd toegekend dan aan andere beginselen. Bovendien: moet je dan kijken naar formele gelijkheid, of materiële gelijkheid? Wel een beetje slordig (maar in lijn met die Vlaamse filosofe van Ad) is dat de grote meerderheid van de collegeleden vrouw is.
Inhoudelijk Ad
Het gaat om de argumenten. En blijkbaar is het net als bij jou, niet vanzelfsprekend om je in te laten zien dat je als man voordelen hebt bij de achterstelling van vrouwen en minderheden.
Zoon noemt me dan ook een 'oude hippie'. Je wordt vanzelf in dat soort extremen gezet met dit soort discussies. Die ik dus ook zeker niet aanga met iedereen op de werkvloer. Ik kijk wel beter uit.
Maar goed, voor zoon maak ik een uitzondering.
Niet inhoudelijk reageren maar wijzen op de positie van zoon in dit debat is op de man spelen, niet op de bal.
Discriminatie
Ik heb zelf nooit het idee gehad actief achtergesteld te zijn bij sollicitaties en op de werkvloer omdat ik vrouw ben. Er kunnen natuurlijk wel soms vooroordelen en dergelijke hebben meegespeeld op de achtergrond maar ik ben me daar dan niet bewust van. Het heeft ook met je eigen perspectief te maken. Mijn collega met dezelfde functie en ongeveer dezelfde ervaring als ik vind juist dat er heel duidelijk onderscheid wordt gemaakt tussen vrouwen en mannen op ons werk. Ik merk daar zelf niks van en met haar voorbeelden kan ik ook weinig. Ik zie het patroon niet wat zij ziet en denk dat er goede redenen zijn waarom Klaas en Peter de promotie hebben gekregen en zij en Truus niet. Ze vergelijkt zichzelf met mannen die een ander parcours achter de rug hebben dan zij en op een andere manier hier zijn belandt. Ik zie daar dus geen onderscheid naar geslacht in.
Ik heb zelf (nog) niet het idee gehad dat vrouw zijn tegen me werkt. Ik werk in een fulltime baan in een vrij competitieve omgeving en ik heb altijd volop kansen gehad en goede promoties kunnen maken.
Wel meegemaakt.
Ik heb het dus wel meegemaakt. En het voelde echt ontzettend zuur als je als hardwerkende student zelf een goede stageplaats vind en een klaploper krijgt bij dezelfde werkgever via de coördinator van school een plek en krijgt vervolgens lekker werk aangeboden.
Het 'zien'
https://www.youtube.com/watch?v=meiU6TxysCg
Apen zien het verschil in beloning.
Vandaar dat er pas onenigheid ontstaat als er een vermoeden of feit is van ongelijke beloning. En kan er soms toch wat schimmig gedaan worden over de individuele beloning van werknemers. Er is vast een feitje of dingetje zoals 'ander parcours' dat verklarend moet werken.
Ik vond het heel zuur dat een baan aan mijn neus voorbij ging omdat ik een vrouw tegen de 30 was en de werkgever er voor het gemak vanuit ging dat ik zwanger zou worden en daarna parttime zou gaan werken, terwijl ik betere papieren en betere ervaring had.
Dat kreeg ik aan de telefoon te horen, op papier was het gewoon de standaardfrase: tot onze spijt ... andere kandidaat geselecteerd. Dus geen poot om op te staan.
Ik durf te wedden dat jij om die reden nooit een baan bent misgelopen, Ad. Dat is een van de voordelen die mannen hebben. De man die ze toen hebben aangenomen weer waarschijnlijk ook niet dat hij is aangenomen dankzij het mannelijk privilege.
Anca
Zoals gezegd ben ik ooit aangenomen omdat ik bepaalde vrij unieke vaardigheden had en ben daarna eigenlijk op mijn plaats blijven zitten terwijl mijn functieomschrijving en waardering werden
aangepast aan mijn prestaties. Ooit meer salaris gevraagd omdat een vrouwelijke collega die minder presteerde dan ik in een hogere schaal zat.
Nooit zwanger geworden maar wel een heel jaar tussendoor op wereldreis geweest. Da's meer dan de meeste vrouwen aan zwangerschap besteden. Ook nooit fulltime gewerkt trouwens.
Altijd gewaardeerde vrouwelijke, allochtone collega's gehad en zelfs een halfverlamde collega die we moesten helpen op de WC. Vond ik best moeilijk, maar gewoon gedaan.
Partner altijd gestimuleerd om zelfstandig te kunnen werken en zelfs haar hele studie betaald.
Ik zie geen privileges, wel verplichtingen en verantwoordelijkheden.
AnneJ
Ik heb zat inhoudelijk gereageerd om ook eens commentaar te kunnen leveren over hoe jij je zoon neerzet.
Probleem is dat jij van jezelf wel kunt vinden dat je een super IT-er bent, maar dat werkgevers daar - mogelijk terecht - anders over denken. In de IT zijn diploma's van minder belang dus als iemand zich daarop voorstaat geeft dat al wat te denken.
Het zou zomaar kunnen dat je een minder professionele indruk maakt dan je zelf denkt. Misschien maak je wel een hele gekke indruk bij sollicitatieprocedures. Wie zal het zeggen...
Mijn ervaring is dat de IT blij is met alle capabele krachten ongeacht kleur, geslacht of gender oriëntatie en ik zie hierboven al twee dames die jouw ervaringen tegenspreken.
Dus misschien ligt het gewoon aan jou (kan ik dat zeggen zonder jijbak?).
Je bent dan wel een jaar op wereldreis gegaan, maar je baas heeft jou die baan niet geweigerd omdat hij voorzag dat mannen van die leeftijd vanzelfsprekend allemaal een jaar op wereldreis gaan. Dat is een groot verschil.
Jouw blik is overigens uiterst beperkt, maar 1 beroep bij maar 1 werkgever, besef je dat? Fijn dat jij bij zo'n inclusief bedrijf werkt, maar zo gaat het helaas lang niet overal.
Gelukkig heb ik ook unieke vaardigheden, houd ik van hard werken, en heb ik daarmee een mooie carrière opgebouwd. Maar als dit onderwerp ter sprake komt, komt de oude pijn toch weer even opborrelen. Het was gewoon pure discriminatie en dat doet pijn. Zeker als vervolgens ontkend wordt dat dat een probleem is.
Natuurlijk Ad
Je kunt er altijd een ander argument bij betrekken, vooral een persoonlijk falen.
En daarom is het ook zo moeilijk uit de wereld te krijgen, zo krijg je veel mensen wel klein. Ik heb het werk gedaan dat ik gedaan heb en het was prima, goed te combineren met mijn andere verplichtingen, goede werkgevers.
En in mijn dagelijkse taak ben ik toch altijd de 'beta' gebleken en kreeg daar, ja wel in een 'vrouwelijke' functie, alle ruimte voor.
Ja, inderdaad mijn presentatie, te vrouwelijk. En mogelijk net even te veel 'mannen' in bepalende posities tegen gekomen.
Heel apart dat de eerste die mij in een (vaste) IT baan, in de zorg, aannam een vrouw was. Ik wierp nog tegen dat ik een moeder ben, maar dat bleek zij ook, dus dat was dat.
Dubbel
Ik zit er wat dubbel in. Volgens mij ben ik zelf nooit gediscrimineerd in mijn werk en ik heb me opgewerkt in een behoorlijke machobranche. Ik vond dat juist leuk en dan helpt het misschien zelf wel als je vrouw bent. Maar toen ik onlangs aan de andere kant van een sollicitatietafel zat, merkte ik wel dat de directeur toch wel op een andere manier naar de jongere vrouwelijke sollicitanten keek. Zo van: wil ze kinderen of niet... Dat heb ik uiteraard afgekapt en we hebben iemand aangenomen die zeker nog zwanger wilde worden. Maar het gebeurt nog wel en de hr-dame zei er niets van...
Pijn
Ik vind die dingen wel jammer, maar het doet geen pijn. Het is een realiteit, je hebt het er mee te doen. Juist als je het ziet maakt het je nederig, zo ver zijn we nog niet in de menselijke evolutie en al helemaal niet emotioneel rijp, verstandig en effectief. En het gaat ook nog wel een tijdje duren, en helemaal eerlijk wordt het nooit, maar het gaat hopelijk de goede kant uit.
Het heeft ook even geduurd voor er een zwarte president in Amerika gekozen bleek te kunnen worden, een vrouwelijke president komt daar nu ineens ook dichterbij. En dan geen vrouw in een mannenpersona, zie bijvoorbeeld Thatcher, maar gewoon iemand met een andere persoonlijke geschiedenis en manier van doen.
En naar jezelf kijken, ik moet ook opletten dat ik niet alleen mijn eigen soort iets gun of kansen geef. Iedereen heeft dit soort gedoe in zich.
En verder is het gewoon een kwestie van prioriteiten. Waar ga je wel en niet de barricade voor op.
AnneJ
"Ik wierp nog tegen dat ik een moeder ben". Wat bedoel je daarmee? Zat je jezelf uit de markt te prijzen tijdens je sollicitatie?
Inderdaad Pirata
Ik had op dat moment al een paar jaar flexwerk en dat kwam wel goed uit met een paar kinderen in de hulpverlening. Uiteindelijk voelde ik me dan terechter in staat om mijn gezin waar nodig de prioriteit te geven. Zonder in die schuldenval van gezin OF werk te willen vallen.
Een sollicitatie is ook een gesprek of het voor beide kanten wel passend is.
Echter, in vaste dienst bleek het net zo eenvoudig, als je maar levert en zonodig overwerkt of thuiswerkt, en dat deed ik flex ook al.
En omdat er meerdere ouders werkten werd het altijd goed en vanzelfsprekend voor elkaar opgevangen als dat nodig was.
Tsssss Ad
"linkse meutes. Gewoon schaamteloos een berufsverbot "...linkse meutes en berufsverbot op zon kort afstand van elkaar...tstss
En klagen over wat er gebeurt is in een ander draadje is ook not done
Sini
Eens met Ad
Om eerlijk te zijn ben ik het wel met Ad eens. Ik heb zelf de indruk dat de ‘discriminatie’ van vrouwen wel degelijk iets uit het verleden is. In de tijd van onze ouders was het heel normaal dat vrouwen hun school niet afmaakten, dat ze gingen helpen in de huishouding en huisvrouw werden. Ook hier een moeder die pas na een bezoek van het schoolhoofd aan de Mulo mocht beginnen, maar die uiteindelijk toch op haar 14e al van school was. In die tijd werden vrouwen zeker achtergesteld, niet alleen door bedrijven, maar gewoon door de hele maatschappij.
Nu geldt de leerplicht (en kwalificatieplicht) voor iedereen en iedereen zou een voldoende basis moeten kunnen kweken om aan de slag te gaan. Dan heb je eerst nog een tijd gehad die een soort overgang was, je hebt niet opeens allemaal vrouwen in je bedrijf, maar het had nu inderdaad al lang veel gelijker verdeeld kunnen zijn. Dat dat niet zo is, hebben we denk ik vooral aan onszelf (als vrouwen) te danken.
Op school merkte je (‘vroeger’) al best vaak dat men de exacte vakken vooral iets voor jongens vond. Iedereen kreeg die vakken, maar als meisjes er niet echt aanleg voor hadden, dan was het altijd gewoon meer iets voor jongens. Hier lees ik dat meisjes hoger zouden moeten scoren dan jongens om een beta-advies te krijgen, maar die ervaring heb ik zelf (vroeger en nu) nooit gehad. Eisen van een school liggen meestal gewoon vast en als je daaraan voldoet krijg je een beta advies, of je nu jongen of meisje bent.
Zelf heb ik jaren financieel werk gedaan. Vrijwel allemaal mannelijke collega’s. Echt niet zo dat we geen vrouwen aannamen. We waren al lang blij als er weer eens een geschikte vrouw bij de sollicitaties zat, maar vrijwel alle sollicitanten waren man. Vrouwen van andere afdeling blijven echte maar steeds aangeven dat ze niets van al die cijfertjes snappen.
En als je het dan over verschillen in salarissen en verhoudingen in hogere functies hebt, vind ik ook dat we dat aan onszelf te danken hebben. Kijk hoeveel meer vrouwen parttime werken. Op die manier bouw je natuurlijk ook veel minder snel ervaring op. Het is echt net zo als je een jaar lang 50% van de tijd werkt, dat je dan net zoveel ervaring hebt als iemand die een jaar lang 100% werkt. Bovendien vind ik (mening) dat het veel fijner is als een manager fulltime of minimaal 4 dagen per week werkt. Zolang we als vrouwen zo massaal parttime blijven werken, vind ik het niet gek dat kansen aan ons voorbijgaan.
Overigens heb ik zelf de ervaring dat juist vooral vrouwen bepaalde dingen voor andere vrouwen vanzelfsprekend vinden. Ik ben een alleenstaande moeder van 3 en ik werk fulltime. Nooit commentaar op gehad van mannen dat ik fulltime werk, terwijl ik juist vaak van vrouwen hoor dat ik het niet zou moeten of kunnen doen. Het was zelfs een vrouwelijk manager die dreigde met een traject van ontslag als ik nog een keer zwanger zou worden... Gelukkig word ik door de wet prima beschermd tegen dat soort discriminatie.
En nee, ik vind absoluut niet dat vrouwen achtergesteld moeten worden en ik ben een groot voorstander van gelijke kansen, maar juist daarom ook geen voorstander van het voortrekken van vrouwen om iets uit het verleden te compenseren. Ik vind dat iedereen op elk moment gelijke kansen zou moeten hebben, maar ik vind dan ook dat we dezelfde (al dan niet morele) verplichtingen zouden moeten hebben.
Niki
Ik heb net een heel stuk ge-paste waaruit blijkt dat juist jonge vruchtbare vrouwen meer verdienen dan even oude mannen. Dus, ongetwijfeld is een mogelijke zwangerschap soms een reden om liever een ander aan te nemen, maar blijkbaar is dat niet van dien aard dat het tot minder inkomsten leidt.
Dus de statistieken weerspreken de anekdotes.
Anoniem
Inderdaad. Met parttime werk diskwalificeer je jezelf voor echte topfuncties. 60% van de vrouwen kiezen daarvoor tegen 20% van de mannen (onder wie ik).
Tja
Als je zulke dingen op zo'n manier in sollicitaties gaat zeggen, dan snap ik wel dat ze voor een andere kandidaat kiezen. "Ik ben moeder dus je kunt niet altijd op me rekenen". Ook al pakte het deze keer goed uit.
