Hoogbegaafdheid is een handicap

meester van het rode potlood

"Hier
werd bijv erg ingezoomd op de zwakkere kanten van kind door leerkrachten. I"
Daar zijn twee verklaringen voor.

De eerste is een ouderwetse: klaar, wat nou klaar, je weet heus nog niet alles. Als je een 10 haalt mag je door.

De tweede is datzelfde, maar dan gehuld in een holistisch jasje dat graag werkt aan een harmonisch profiel. Alsof kinderen zich het best op alle fronten gelijkmatig ontwikkelen.

Het is het kernprobleem bij hoogbegaafdheid en ook precies daar waar kinderen die (op onderdelen) voor zijn, significant anders behandeld worden dan andere kinderen.
Want de norm om door te mogen naar het volgende werkje is een 6. Niet een 10. Je hoeft niet alles precies te kunnen of te weten.
Dat wel opleggen aan kinderen levert onderwijsmishandeling op.

Overigens: ook leerlingen die op het punt staan zich van "zorgelijk" naar gewoon te ontwikkelen worden zo benaderd. Zij moeten meer goed hebben om zich te bewijzen dan gewone leerlingen in het niveau gewoon.

Of een meer bekend voorbeeld: van mavo naar havo (zie de overgangseisen)

Enneh... natuurlijk net als allochtone, zwarte, jongens (in bepaalde leeftijdsgroepen), meisjes (in andere leeftijdsgroepen)....

hier ook

HIer ook een heel traject van zoeken en puzzelen. Zoon was altijd al snel maar ook zus kwam erg goed mee, dus dat is voor jezelf dan ook de norm. Achteraf hebben we wel gemerkt dat sommige dingen helemaal niet zo 'gewoon' waren. Hoe dan ook, we hebben een redelijk goede samenwerking gehad altijd met school, vanaf groep 1, ze waren welwillend, zoon had wel altijd de A's en A+, zat in een plusklas, is versneld van gr 1 naar gr 2 (dus met 5.5 naar gr 3). En het bleek uiteindelijk niet genoeg. Verveling lag altijd op de loer (verveling op school was een draak thuis), vanaf groep 5 kwamen de driftbuien en onderliggende angsten naar boven als hij iets 'groots' moest doen (werkstuk, spreekbeurt), dan overzag hij het niet. School toetste vanaf gr 5 voor op rekenen, hij is een stukje doorgetoetst. Testen zagen we lang de noodzaak niet voor in, hij had vriendjes, lag sociaal goed, scores waren prima en school deed best om hem uitdaging te bieden. Vanaf eind 5 een ambulant hulpverlener die met hem ging werken aan het leren, een HB coach, maar achteraf denken we dat hij haar aardig gemanipuleerd heeft, hij was erg berekenend in het contact. Halverwege gr 6 ging het echt niet goed met hem, maar dat was zeker niet alleen te wijten aan de uitdaging. Het zat hem ook dat zijn klas gesplitst was en hij in de 6/7 combi zat (besproken met ons, qua uitdaging het beste voor ons), maar sociaal gezien was hij doodongelukkig. School heeft toen aangegeven dat we misschien naar ander onderwijs moesten gaan kijken, dat hebben we gedaan, maar daar was een test voor nodig, school had ook hier een potje voor, dus we hebben dat toch gedaan. Zoon bleek toen ook uitzonderijk hb, dit had de juf kennelijk ook niet verwacht (heb ik gevraagd). Al met al hebben we ondanks de goede bedoelingen een vreselijk aangepast kind, die moeite heeft met doorzetten. Hij zei dat ook letterlijk op onze vraag wat hij dan deed als het eens lastig was op school (qua stof): mam, dat heb ik nooit. Hij is uiteindelijk eind 6 gaan proefdraaien in een HB klas op een andere school. Na 4 dagen had ik een totaal ander kind. Mam, ik maakte een grapje en ze moesten allemaal lachen...Juist dat begrip door klasgenoten, het samen kunnen werken en leren van elkaar, ondanks dat we het met elkaar niet gezien hebben en hij ogenschijnlijk best tevreden was, heeft hij het toch gemist. Ik realiseer me heel goed dat een HB klas niet de oplossing is voor elk kind, dat het mooiste zou zijn als er echt passend onderwijs gegeven zou kunnen worden, dat de HB school niet zoveel extra zou kosten en dat alle kinderen de dingen kunnen doen die ze bij ons op school doen (kleine klassen van 20 lln, schaken, creatieve vakken, First lego league). Elk kind is gebaat bij kleine klassen en voor elk kind zijn die dingen leuk. Voor ons kind zijn ze echter broodnodig om hem met plezier naar school te laten aan en hem nu nog vaardigheden te leren die nodig zijn straks voor de middelbare school. Nee, hij is geen typische HB leerling als dat hij van lezen houdt en dat hij super intrinsiek gemotiveerd is om allerlei dingen uit te zoeken. En dat hoeft ook niet. Hij is gewoon zichzelf en mag dat nu ook meer zijn. Hb is in mijn ogen zeker geen handicap, het is iets heel moois. Maar het kan wel stinkend vervelend zijn als je daardoor niet de juiste, passende hulp of onderwijs krijgt. En leerkracht, wat mij betreft gaat het inderdaad over sommige leerkrachten want je hebt goede, maar ook minder goede leerkrachten, tel daarbij op sommige omstandigheden (ziekte duo-collega, moeilijke klas, extreem grote klas, een zwangere juf met haar hoofd ergens anders), de vaak echt beperkte kennis over HB en wat je eraan kan doen en het op tijd ook inzetten ervan (laatste schoolweken hadden ze eindelijk een 'peer' gevonden, superklik met dit kind. Voor ons was het besluit toen al gevallen dat hij van school zou gaan als er plek was, dit hadden ze jaren eerder moeten doen, maar kennelijk wordt er dan aan dat soort relatief makkelijke dingen niet aan gedacht. Ik weet hoeveel er gevraagd wordt van leerkrachten, maar dat doet niets af aan het feit dat soms mensen echt niet weten waar ze het over hebben. leerkracht in groep 3 liet de 'zon' kinderen ook nog het maanwerk doen (want ze waren bang voor hiaten). Sommige kinderen werden dus dubbel gestraft: dubbel werk doen, wat niet af kwam en dan moesten ze het later of in de pauze afmaken. Terwijl zon juist bedoeld is voor de wat snellere leerlingen. Zoon kreeg het af, dus hij deed het gewoon en zo duurde het een ruim half jaar voor we hier lucht van kregen. Oersaai vond hij het, en nodig was het niet, en differentiatie dus al helemaal niet, behalve dat hij extra zon moest maken.

Kortom, voor ons kind heeft de overstap heel veel gebracht. Nieuwe vrienden, nieuwe dingen leren, een blij kind, hoewel de overstap naar de middelbare echt nog wel een spannende wordt. Ik ben benieuwd wat de toekomst brengt (want ook hier een volwassen drop-out in huis, die er niet perse gelukkiger van is geworden), maar langzamerhand krijgen we daar wel weer meer vertrouwen in.

Marit

Miriam Lavell

Miriam,

Ik maak uit je berichten op dat je veel verstand hebt van onderwijs. Kan ik ook persoonlijk advies bij je inwinnen? Ik heb niet zo'n zin om eea op dit forum te delen. Ik las ergens dat je onderwijsdeskundige bent geweest voor dit forum en volgens mij heb je behoorlijk wat verstand van hoe het Nederlandse onderwijssysteem in elkaar steekt.

Groetjes,
Tooske

Nee

Nee Toos, ik doe geen privé
Deze rubriek is ooit opgezet om je vragen te stellen zodat ouders van elkaars ervaringen kunnen leren.

Ik ben groot voorstander van die opzet.
Juist ook omdat het ouders met vragen dwingt om die vraag zo kort en onpersoonlijk mogelijk te formuleren. Niet zelden zit een deel van de oplossing in het herformuleren van de vraag.

8 jaar geleden veranderde mijn bestaan.
Sindsdien doe ik niks meer met onderwijs.
Behalve af en toe een berichtje op dit forum.

Zit heel ingewikkeld in elkaar denk ik. Ik ben ooit eens (toen ik een jaar of 40 was) getest. Dit i.v.m. een sollicitatie (all-rond administratief) bij een head-huntersbedrijfje. En omdat zij daar de te 'headhunten' kandidaten allerlei testen laten doen, doen ze dat ook bij sollicitanten. Niet alleen IQ, maar ook allerlei anderen test. Wat heel grappig was, was dat uit testen (niet de IQ test) kwam, dat ik verre van geschikt was voor administratief werk, terwijl ik dat altijd heb gedaan en naar tevredenheid. Ik was dus zeer verbaasd. Toen werd het mij uitgelegd, heel verhaal, maar een tijdje later viel bij mij het kwartje. Ik kan het, ik kan het prima, maar ik gebruik 'truukjes', maar vooral begreep ik, dat de wijze waarop ik m'n werk doe niet is zoals het 'hoort'. En dat klopt bij nader inzien. Al doe ik nog steeds adm. werk en elke werkgever of leidinggevende is zeer tevreden (weten zij veel... , maar ik snap waarom ik eigenlijk hiervoor niet geschikt ben. Maar goed, dat boeit me verder niet, ik vind het prima.

Wat uit de IQ test kwam, was dat ik HB zou zijn. Naast een hoge algemene score had ik ook antwoorden gegeven die zelden door iemand correct gegeven worden. Huh dacht ik? IK HB? Maar dat bleek zo te zijn. Nog steeds ben ik verbaasd. Ik was en ben geen hoogvlieger wat leren betreft. Ook niet echt de behoefte daaraan. Nu niet, vroeger niet. Ik hobbelde met de gemiddelden mee. Soms iets beter, soms iets slechter. Niks bijzonders. Niks geen echte frustraties in mijn schooltijd. Het enige waar ik me wel eens van bewust ben, maar ik weet niet of dat er echt mee te maken heeft, dat ik vind dat mensen vaak kortzichtig naar iets kijken, het niet van alle kanten bekijken. Iets bijv. slecht vinden van een ander, maar niet de reden daarvan inzien. Dat het ook een andere kant heeft. Kom je wel een mee in de problemen, kan ik jullie zeggen....Maar wellicht heeft dat er niets mee te maken.

Wat ik eigenlijk hier alleen maar mee wil zegen dat dat 'HB zijn' niet zo zwart/wit is. Duidelijker en simpeler is een kind dat goed kan leren en ijverig is. 

Waar het eigenlijk om gaat is, dat heel veel kinderen wel 'iets' hebben. Soms ernstig en beperkend uiteraard, maar vaak gewoon 'iets'. Alleen al als je sociaal wat onhandiger bent, heb je al een probleem(pje). En al die 'ietsjes' kúnnen je in de weg staan. Snel afgeleid (met of.... zonder ADHD), dyslexie, hoogbegaafd, een lastige thuissituatie, moeilijker kunnen leren, goed kunnen leren, andere interesses dan de meeste klasgenoten, te klein, te groot, autistisch (of trekjes daarvan), een denker, een doener, serieus, speels enz enz enz. En AL die kinderen zouden op een specifieke wijze benaderd moeten kunnen worden, om het optimale eruit te halen, of te sturen, te helpen enz enz enz. Maar is dat haalbaar? Nee.

Ik heb eens opgezocht wat handicap betekend:

Een handicap is een aangeboren dan wel door ziekte of ongeval opgelopen beperking van lichamelijke, verstandelijke, psychische en/of sociale aard.

Ik vraag me af of een hoogbegaafd kind of zijn ouders willen dat hun kind op deze manier bekeken wordt? En het is een leuke technische ingreep om voor elkaar te krijgen dat hun kind meer aandacht in de klas krijgt. Maar is dat eerlijk tegenover kinderen die echt een handicap hebben? En als hoogbegaafdheid gezien moet worden als handicap, waar zit dan de beperking in? En aan welke ziekte hebben ze dan geleden?

De beperking is dat de samenleving niet ingericht is op het karakter- en potentieprofiel van een kind en dat daardoor belemmeringen ontstaan die niet vanzelf weggaan.

En dat is natuurlijk met psychiatrie zo, een belangrijk deel is hoe de samenleving ingericht is of je met je profiel goed past of dat er wel ruimte is voor diversiteit. Anders kan het beslist een handicap zijn in de zin van een beperking om vanzelfsprekend deel te nemen en een beperking in de zin dat het op alle levensterreinen belemmeringen oplevert.

Een kind met een rolstoel die zich verder goed ontwikkelt is ook niet meer 'echt' gehandicapt. Je noemt het een handicap maar er hoeft geen sprake meer te zijn van belemmeringen als de rolstoel die belemmeringen opheft. En er uiteraard liften zijn enzovoort.

Robbie001 schreef op 19-04-2021 om 22:45:

Ik heb eens opgezocht wat handicap betekend:

Een handicap is een aangeboren dan wel door ziekte of ongeval opgelopen beperking van lichamelijke, verstandelijke, psychische en/of sociale aard.

Ik vraag me af of een hoogbegaafd kind of zijn ouders willen dat hun kind op deze manier bekeken wordt? En het is een leuke technische ingreep om voor elkaar te krijgen dat hun kind meer aandacht in de klas krijgt. Maar is dat eerlijk tegenover kinderen die echt een handicap hebben? En als hoogbegaafdheid gezien moet worden als handicap, waar zit dan de beperking in? En aan welke ziekte hebben ze dan geleden?

Willen zien als gehandicapt niet maar dat er op die manier naar hb kinderen gekeken wordt is gewoon waar. Mijn kind was op de basisschool altijd "die rare". Niemand snapte zijn grappen, zelfs de juffen niet. Hij wist altijd als eerste ALLE antwoorden dus de juf remde hem af: Nee Pietje jij krijgt niet altijd de beurt, andere kinderen mogen ook wel eens een antwoord geven. Kind voelde zich anders in de klas en uitte die twijfel over zijn eigen "normaal" zijn ook thuis. Waarom begrijpt niemand mij? Waarom moet ik die hele kolomsdeling op papier zetten als ik zonder al dat extra werk al zie dat 4318 : 17 uitkomt op 254?

Pas op VWO toen kind met gelijkgestemden in de klas zat hoorde hij bij de groep en was hij niet meer anders.

Zou op zich wel eens een leuk experiment zijn maar vooralsnog door corona onmogelijk:

Vraag mijn zoon en zijn vriendengroep (ontstaan in een plusklas voor hb leerlingen) eens een avondje bij je thuis om te gourmetten. Wedden dat jij gaat twijfelen aan jezelf en je heel alleen voelt in zo'n groep! Gesprekken gaan dan niet over koetjes en kalfjes maar over welk soort stroom er zorgt voor het opwarmen van de pannetjes. Groene stroom van windmolens? Nee dat zijn geen windmolens maar gehaktmolens, ze draaien allerlei vogels de dood in dus mag dat nog wel groene stroom heten?

Als het burgertje bakt willen ze ineens weten hoe het komt dat het burgertje bruin wordt en dan gaat het gesprek over de maillard reactie. Alles gelardeerd met scherpe woordgrappen.

Na zo'n avond ben je uitgeput Robbie en voel jij precies waar hb kinderen dag in dag uit mee te maken hebben als ze full-time meedraaien in het onderwijs wat gericht is op de middenmoot.

Dus ja Gehandicapt!

Haaknaald schreef op 20-04-2021 om 08:50:

[..]

Na zo'n avond ben je uitgeput Robbie en voel jij precies waar hb kinderen dag in dag uit mee te maken hebben als ze full-time meedraaien in het onderwijs wat gericht is op de middenmoot.

Dus ja Gehandicapt!

Natuurlijk Haaknaald. Natuurlijk, is dat lastig voor die kinderen. Maar dat geldt toch voor iederéén die 'anders' is. En dat zijn er een boel zal ik je zeggen..... Hoe denk je dat iemand die niet zo heel slim is, zich voelt in een 'middenmoot' gezelschap en over veel niet kan meepraten? Nou, die voelt zich dom..... Of een introvert persoon, of een verlegen persoon. Nou, die voelen zich héél vaak niet op hun plek. Onzeker enz. Én die worden vaak ook nog benadeeld, omdat ze niet goed genoeg voor zich zelf (durven) opkomen. Niet haantje de voorste zijn, zich niet profileren. You name it.

Elke 'afwijking' is lastig. En ik kan mij heel goed voorstellen dat (zéker in grote klassen), daar te weinig aandacht voor is, of beter gezegd, niet mogelijk is.

Haaknaald,

Ik twijfel er niet aan of een kind die hoogbegaafd is gehandicapt is. Ik weet dat hij dat niet is. Ik ben in mijn leven diverse malen getest voor onderandere mijn IQ, voor school, want ik was ook zo een 'rare'.
Ook voor mijn werk toen ik aan de universiteit ging werken. Op 9 jarige leeftijd was deze 133 en op bij mijn aanname aan de universiteit was deze 136..... 

Het gepush en kinderen ophemelen, daar zit het probleem. Je kind heeft er weinig aan om nog meer kennis te krijgen. Je kind heeft een sociale vaardigheids traing nodig om te leren om te gaan met de wereld. En met een hoge inteligentie moet ij/zij in staat zijn te begrijpen waar dit noodzakelijk voor is.

Ouders die zelf met een HB kind tegen  de grenzen aanlopen van het onderwijssysteem, maar ook de hulpverlening en justitie, weten helaas heel goed dat dat een handicap is in de ontwikkeling van je kind.

Als HB de standaard zou zijn, dan zou de rest een beperking/handicap hebben.

Robbie001 schreef op 20-04-2021 om 23:59: 

Het gepush en kinderen ophemelen, daar zit het probleem. Je kind heeft er weinig aan om nog meer kennis te krijgen. Je kind heeft een sociale vaardigheids traing nodig om te leren om te gaan met de wereld. En met een hoge inteligentie moet ij/zij in staat zijn te begrijpen waar dit noodzakelijk voor is.

Eens met Robbie. Iedereen heeft er vooral belang bij zich te kunnen (sociaal) bewegen in de algemene wereld. En de meesten hebben hier en daar zo hun eigen beperkingen waardoor dat soms moeilijk is. Moeilijk om gelijkgestemden (in de brede zin van het woord) te ontmoeten en/of moeilijk zich te bewegen tussen anderen waar je minder mee 'gelijkgestemd' bent. Ook een HB'er zal daar last van kunnen hebben. Ja, natuurlijk. Die zal zich in een gewone klas op een gewone school vast vaak onbegrepen voelen. Maar dat geldt toch echt ook voor heel veel anderen. 

Haaknaald schreef op 21-04-2021 om 08:40:

[..]

Mijn kind heeft geen sociale vaardigheidstraining nodig om te leren omgaan met de wereld. De wereld moet leren omgaan met mijn kind. In ieder geval hem normaal behandelen in de zin van niet uitlachen of anderszins pesten.

Niet alleen met een of jouw HB kind Haaknaald.....

Dat niet alleen HB kinderen beperkingen ervaren in het onderwijs pleit ervoor om het onderwijs geschikter te maken voor alle soorten kinderen en niet steeds meer kinderen uit te sluiten waardoor het aantal thuiszitters groeit en de drempel om mee te doen en bij te dragen groter wordt.

Nee inderdaad niet alleen mijn kind. Iedereen die anders is moet normaal behandeld worden. 

Ik zei dat omdat Robbie vond dat mijn kind op cursus moest om te leren omgaan met de wereld en dat vind ik dus niet. Hij mag zijn wie hij is een als de klasgenoten hem raar vinden hoeven zij dat niet te uiten door uitschelden en pesten.  Dat "hij moet wat weerbaarder worden" echt zo zat. Hoezo moet hij zich fysiek of verbaal kunnen verdedigen? Dat houdt toch alleen maar ongewenst gedrag in stand? 

We leven nou eenmaal allemaal in dezelfde wereld, dus iedereen moet zich tot op zekere hoogte aanpassen aan de rest. Als je (zeer) hoogbegaafd bent betekent dit dat je voor je gevoel steeds maar met mensen te maken krijgt die heel weinig snappen en die je alles uit moet leggen.

Is dat een handicap? Mwah. En nee, natuurlijk moet je niet gepest worden om je anders-zijn, maar goed, dan kun je alles wel een handicap noemen. 

Voor mij is een handicap dat je iets niet kunt en nooit zal kunnen wat anderen wel kunnen. Dus wat is dan die handicap bij hoogbegaafdheid?

Hier 4 hb kinderen die echt niet altijd zo lekker passen op school. Toch vinden ze hun weg daar wel in en gelukkig is er ook nog een heel leven buiten school. Ik zie ze vooral als bevoorrecht met alle mogelijkheden die hun intelligentie hen biedt. 

Haaknaald schreef op 21-04-2021 om 11:33:

Nee inderdaad niet alleen mijn kind. Iedereen die anders is moet normaal behandeld worden.

 Hij mag zijn wie hij is een als de klasgenoten hem raar vinden hoeven zij dat niet te uiten door uitschelden en pesten. Dat "hij moet wat weerbaarder worden" echt zo zat. Hoezo moet hij zich fysiek of verbaal kunnen verdedigen? Dat houdt toch alleen maar ongewenst gedrag in stand?

Daar ben ik het helemaal mee eens hoor! Maar het zijn niet persé HB'ers die zich niet fysiek of verbaal 'goed genoeg' kunnen verdedigen. 

Jippox schreef op 21-04-2021 om 11:56:

Voor mij is een handicap dat je iets niet kunt en nooit zal kunnen wat anderen wel kunnen. Dus wat is dan die handicap bij hoogbegaafdheid?

Hier 4 hb kinderen die echt niet altijd zo lekker passen op school. Toch vinden ze hun weg daar wel in en gelukkig is er ook nog een heel leven buiten school. Ik zie ze vooral als bevoorrecht met alle mogelijkheden die hun intelligentie hen biedt.

Die handicap bij hoogbegaafdheid zit er voor sommige leerlingen in dat ze echt niet kunnen leren op de manier die de leerkrachten op school als beste zien. 

Voor mijn kind is onderzoekend leren de manier om zich dingen eigen te maken. Laat hem een werkstuk maken over welk onderwerp dan ook en er komt een werkstuk uit tot in de diepste details van het onderwerp, overal vandaan gehaald. En als je dan wilt toetsen of hij het weet dan laat je hem een presentatie houden en hij vertelt je alles. 

Op de basisschool kreeg hij de kolomsdeling niet onder de knie.  Dat moest hij wel kunnen dus kreeg hij iedere week een blad met 15 van die dingen mee die hij thuis moest maken om het in te oefenen. Leren door het te doen Ik moest eerst op cursus bij de juf want ik ben nog uit de tijd van de staartdeling. Iedere week een strijd om die dingen af te krijgen.  Zijn vader of ik er naast in die kennen helemaal uitgeschreven te krijgen en niet alleen het antwoord te laten geven. 

Inmiddels zit hij in de vierde van vo rekent als de beste maar zo'n deling op papier maken heeft hij zich niet eigen kunnen maken.  Die manier van denken krijgt hij zichzelf niet aangeleerd. 

Misschien niet echt gehandicapt zoals het woord bedoeld is maar wel enige afstand tot de manier van leren die gangbaar is in het huidige onderwijssysteem. 

Jippox schreef op 21-04-2021 om 11:56:

We leven nou eenmaal allemaal in dezelfde wereld, dus iedereen moet zich tot op zekere hoogte aanpassen aan de rest. Als je (zeer) hoogbegaafd bent betekent dit dat je voor je gevoel steeds maar met mensen te maken krijgt die heel weinig snappen en die je alles uit moet leggen.

Is dat een handicap? Mwah. En nee, natuurlijk moet je niet gepest worden om je anders-zijn, maar goed, dan kun je alles wel een handicap noemen.

Voor mij is een handicap dat je iets niet kunt en nooit zal kunnen wat anderen wel kunnen. Dus wat is dan die handicap bij hoogbegaafdheid?

Hier 4 hb kinderen die echt niet altijd zo lekker passen op school. Toch vinden ze hun weg daar wel in en gelukkig is er ook nog een heel leven buiten school. Ik zie ze vooral als bevoorrecht met alle mogelijkheden die hun intelligentie hen biedt.

En daar ben ik het óók mee eens. HB'ers kúnnen een 'handicap' hebben, of beter gezegd ervaren. Maar..... ze hebben óók een voordeel. Hun intelligentie namelijk. Waardoor naast de dingen die voor hen lastig zijn, er óók veel mogelijkheden zijn. Mensen met een lage intelligentie, of ADHD, of onzeker enz. hebben ook iets 'afwijkends', iets waardoor ze vaak tegen dingen aanlopen, maar hebben géén voordeel, extra mogelijkheden met door hun 'handicap'.

Bieb dat is een mooie uitdrukking hb'ers ervaren hun begaafdheid als handicap. 

Die zal ik voortaan gebruiken. 

Of de voordelen van die inteligentie opwegen tegen de nadelen daar ben ik nog niet helemaal van overtuigd. 

Hij zegt dat mensen die op een andere manier anders zijn geen extra mogelijkheden/ voordeel hebben van hun handicap maar dat weet ik niet zeker. Misschien is zo iemand wel heel goed in sport en kan daarin veel bereiken of heel creatief of muzikaal en heeft op dat gebied een voorsprong op mijn kind met zijn intelligentie. 

Mijn kind kan heel goed alle noten van een bepaald muziekstuk uit zijn hoofd leren met een piano app. Bij de toets op school speelde hij het foutloos op het keyboard maar het was geen muzikaal hoogstandje.  Het was een reeks van aangeslagen toetsen die een klank voortbrachten. Niet meer niet minder.

Met een laag IQ heb je eerder hulp dan met een hoog IQ. Dan verwacht men dat je het toch wel op kunt lossen, je bent toch zo slim? Daar hebben mijn kinderen juist een punthoofd van gekregen. Die instructie, uitleg, letterlijke tekst, die ze nodig hadden vanwege een ASS kregen ze niet vanwege hun cognitieve intelligentie. Met stress en angst, bij dochter ook schooluitval, als gevolg.

"Hij zegt dat mensen die op een andere manier anders zijn geen extra mogelijkheden/ voordeel hebben van hun handicap maar dat weet ik niet zeker. Misschien is zo iemand wel heel goed in sport en kan daarin veel bereiken of heel creatief of muzikaal en heeft op dat gebied een voorsprong op mijn kind met zijn intelligentie"

Haaknaald: wat bedoel je met "zo iemand"? 

Jouw kind had moeite met kolomsdeling. Maar dankzij zijn intelligentie kan hij wel prima rekenen. Dus waar is dan die handicap? Ik zie hooguit een handicap bij de leerkracht die blijkbaar slecht is in zijn/haar vak want niet in staat de juiste instructie te geven. 

Haaknaald schreef op 21-04-2021 om 14:17:

Hij zegt dat mensen die op een andere manier anders zijn geen extra mogelijkheden/ voordeel hebben van hun handicap maar dat weet ik niet zeker. Misschien is zo iemand wel heel goed in sport en kan daarin veel bereiken of heel creatief of muzikaal en heeft op dat gebied een voorsprong op mijn kind met zijn intelligentie.

Ja, dat kan, een ADHD'er kan goed in sport zijn of muzikaal. Maar dat kan een HB'er toch ook zijn? Muzikaal zijn of creatief is een aanleg, die iedereen kan hebben, of niet kan hebben. Een 'niet-zo-goed-kunnende-lerende' kan een heel prettig persoon zijn in de omgang, maar dat kan een HB'er ook zijn. Of beiden niet. Maar al die zaken hebben niets te maken met 'het' HB of ADHD zijn te maken. Feit blijft dat een 'niet-zo-goed-kunnende-lerende' of een ADHD'er daadwerkelijke beperkingen heeft. En het kan best zijn dat sommige van die personen met andere 'gaven' dit kunnen compenseren. Maar dát is niet een feit. En het is ook geen feit dat een HB'er niet ook nog andere gaven kan hebben. Bijv. sociaal handig.

AnneJ schreef op 21-04-2021 om 14:20:

Met een laag IQ heb je eerder hulp dan met een hoog IQ. Dan verwacht men dat je het toch wel op kunt lossen, je bent toch zo slim? Daar hebben mijn kinderen juist een punthoofd van gekregen. Die instructie, uitleg, letterlijke tekst, die ze nodig hadden vanwege een ASS kregen ze niet vanwege hun cognitieve intelligentie. Met stress en angst, bij dochter ook schooluitval, als gevolg.

Ja AnneJ, maar nu hebt je het over iemand die ASS heeft.