Ouders van VMBO kader/basis en PRO-leerlingen

Hier

Hier ging het met dochter een stuk minder. Ze had een vitamine D en IJzer tekort waardoor ze de hele maand januari somber en moe was. Ze had zelfs geen zin in dansen en hardlopen en lag alleen maar op bed. Ze is ook bijna anderhalve week thuis geweest. Inmiddels is dit aangevuld bij de huisarts en gaat het stukken beter. Ze is de hele week naar school geweest en is weer begonnen met keyboard spelen. Ze oefent weer elke dag, door filmpjes te kijken en na te doen. Ze wil vrijdag weer beginnen met dansen.

Op school vind dochter het ook minder leuk. Ze heeft wel 3 meisjes waar ze mee omgaat, maar dat is echt alleen in de klas. Dochter vind de klas niets aan. Er wordt volgens haar veel geklierd en weinig opgelet. Ook zijn er twee leerkrachten die de klas niet aankunnen volgens haar. Dochter vind dit vervelend, want die wil wel opletten en het liefst zoveel mogelijk werk afmaken op school. Buiten school heeft ze gelukkig wel genoeg vriendinnen.

Ze moet de komende weken met een 3e klasser bij PIE meelopen en het volgende blok met D&P. Zo krijgen de leerlingen alvast een beter beeld van het profiel. Dochter had laatst een voorlichting over mechatronica. Ze was hier erg enthousiast over. Ze wil hier later best een opleiding in volgen zei ze. Of in de kinderopvang, daar twijfelt ze nog over. Het lijkt ook allebei totaal niet op elkaar haha.

Ze zit er ook aan te denken de folderwijk van ons buurmeisje over te nemen om zo wat extra's te verdienen. Het zijn wel gesealde folders dus geen gedoe met insteken. Het is dan ongeveer 2 uurtjes in het weekend. In principe vind ik dat prima. Ik heb dochter wel benadrukt dat ze zelf verantwoordelijk is en dan ook door de regen en wind moet. Toen moest ze er toch nog even over nadenken.

Cito

Inmiddels weten we de cito uitslagen van januari. Hij is helaas helemaal niks vooruit gegaan met begrijpend lezen en zit nog niet eens op niveau m4 echt heel laag dus.. Ik denk dat we het nu wel kunnen vergeten dat hij naar vmbo zou kunnen.
Rekenen is wel e6 maar ja begrijpend lezen is wel heel belangrijk. Ik baal er wel van want merk zelf dat hij het wel wat beter ging doen. Dacht ik..
Binnenkort het adviesgesprek op school.
Ik denk ook dat pro voor hem wel fijner is. Als hij op school er niks van begrijpt is ook niet leuk voor hem.

Zonnestraal

Voelt je dochter zich al wat beter? Jammer dat ze in de klas niet echt de aansluiting vind. Zelf serieus is maar de rest zit te klieren. Volgens mij houdt ze zich wel goed staande als ik dat zo lees! Fijn ook dat ze naast school leuke vriendinnen heeft. Zo kan het ook! Het lijkt mij wel een veelzijdige school waar je dochter zit! Leuk hoor! En, gaat ze de folderwijk doen?

Tango

Hoe gaat het nu met zoon? Een hele lastige situatie waarin jullie nu zitten. Dwingen heeft geen enkele zin en kan zelfs averechts werken. Is het wat om het tot de voorjaarsvakantie op zijn beloop te laten en daarna met school en de psycholoog om de tafel en uiteraard met zoon er bij? Ik leef met je mee. Niks aan dit en ik begrijp volkomen dat je hier moedeloos van wordt.

@nnemoon

Wat fijn dat je zoon weer zonder krukken loopt. Wat een lang proces is het geweest. 20 weken, pffff. Das best lang. Wat goed dat hij al bij verschillende vervolg opleidingen is gaan kijken! Hier was dat een verplicht nummer vanuit school, anders was dochter niet gegaan. Ook mooi dat de cijfers goed zijn. Super hoor! Gaat het met de praktijklessen nu ook weer goed?

Gaat je zoon nu op zoek naar een andere bijbaan? Jammer dat er zo weinig interesse was in zoon zijn gesteld.

Flavia

Over hoe je altijd over haar schrijft zag ik ook geen verlegen dochter voor mij ! De Havo is zeker nog een optie voor haar! Ik ben benieuwd of ze echt nog voor haar droom die ze had op de basisschool gaat. Gelukkig kan ze nog even nadenken al moet ze geloof ik wel als ze naar de 3e gaat wel strategie kiezen zodat de weg voor de Havo open blijft. Ik ben benieuwd!

Even update

Ook maar even een update hier, met vanavond of morgen een vervolg want vanmiddag hebben we groot overleg.
Zoon is de afgelopen week helemaal niet naar school geweest. Motivatie is volledig weg. Heel naar. Inmiddels ligt alles bij de leerplicht en hebben we vanmiddag overleg met leerplicht, zorgcoordinator, bovenbouwcoordinator, mentor, psychologe, jeugdhulp, schoolarts, zoon en wijzelf. Naar mijn idee iets teveel mensen om een zinnig gesprek te voeren, maar we gaan het zien....
Vanmorgen hadden we gesprek over het IQ onderzoek dat is afgenomen toen zoon in januari op PRO startte. De WISC 5 is afgenomen en dit liet toch wel weer een bijzonder beeld zien. Zoon scoort het totaal IQ binnen de 70-82 interval. HIj scoorde echter heel hoog op werkgeheugen (94-111). Wij denken dat hij daardoor dus nog zo ver is gekomen op VMBO basis. Wat er eenmaal in zit bij zoon blijft blijkbaar wel hangen. Op taalvaardigheid scoort hij het laagst. Dat verbaast ons geenszins omdat wij merken dat hij zich heel moeilijk kan uiten en daardoor alles wat hij moeilijk, lastig etc. vindt schaalt onder saai.
Het onderzoek maakte dus best veel duidelijk. Gelukkig was het met veel moeite gelukt om dit gesprek voor het gesprek met leerplicht te organiseren, want wij wilden deze informatie graag meenemen.

Gisteren was zoon overigens ook niet naar school geweest, terwijl ik hem er voor de deur had afgezet. Ik heb aangegeven dat hier iets mee moet, wij hebben thuis geen inzage in welke uren hij wel en niet aanwezig is, ik dacht dus dat hij gewoon op school zat. Dit wordt dus opgepakt.
Vandaag is hij na het gesprek, waar hij ook zelf bij moest zijn, op school gebleven. Mentor dacht serieus dat hij weer mee naar huis zou gaan. Ik zei: nee hoor, hij blijft nu hier. Zoon was daar niet blij mee, had bij vertrek al gezegd dat hij niet ging blijven. Ik vond het vervelend het zo te doen, maar ik weet dat als hij er eenmaal is hij ook niet meer gaat (durft te) zeggen dat hij naar huis gaat.

Ik ben heel benieuwd hoe het vanmiddag verder gaat, zie er als een berg tegenop, maar we gaan het zien...

Bijna vakantie!

Hier ging het vorige week toch weer niet goed met dochter. Futloos, moe, weinig energie, overal pijntjes. We zijn naar de dochter geweest en ze moet deze week eerst bloedprikken, algeheel bloedonderzoek. We gaan zien of daar wat uitkomt. Het gaat de afgelopen dagen al wel iets beter maar dat komt ook omdat we er iets meer bovenop zitten dat ze iets vroeger gaat slapen en ik zorg dat ze meer gezonde dingen binnenkrijgt met daarnaast een paar vitamine pilletjes. Gelukkig is ze vandaag vrij en morgen haar stageochtend! Donderdag pas weer naar school! Qua cijfers gaat het goed al kan het wel iets hoger maar goed, een mager voldoende is ook een voldoende Het is wellicht ook de tijd van het jaar. Gelukkig volgende week lekker vakantie! We hebben niet echt wat op de planning. Moeten ook allebei werken. Misschien neem ik nog een dag extra. Maar dat vinden ze ook niet erg. Lekker luieren, netflixen, dat soort dingen. Ik laat haar lekker haar gang gaan.

Haha Tango

We zijn allebei druk aan het typen van berichten Ik ga even lezen!

Tango

Net je bericht gelezen. Pffff, inderdaad wat een groep mensen Heb je het voor je zelf wel een beetje op een rijtje hoe jij het ziet? Ik zou mij vooral beperken tot de schoolsituatie. Jeugdzorg ook lees ik. Wel heftig al die verschillende groeperingen. Ik wens je heel veel sterkte vanmiddag. Die IQ test is niet heel slecht. Ik denk ook dat het zich niet goed kunnen uiten, faalangst, de verwachting die er blijkbaar is hem vooral in de weg zit (ik herken mijn dochter er ook zo in) Zonder deze zaken was het hem meer dan gelukt op het VMBO. Zo jammer. Ik hoop op een goed gesprek!

Zomer

Begrijpend luisteren toets kan ik wel vragen ja. Ik merk inderdaad dat hij gesproken taal veel beter begrijpt. Hij heeft geen dyslexie denk ik. Hij kan gewoon lezen maar begrijpt geen snars van wat hij leest. Ik heb ook geen idee hoe dat kan.
Er is hier in de buurt 1 pro school en nog 1 op een km of 15 afstand. Ze hebben geen schakelklassen, daarover heb ik weleens gelezen maar helaas is dat er niet. Wel bij de school 15 km verderop kan je vakken op vmbo niveau volgen en er examen in doen maar ik zie de toegevoegde waarde niet zo.
Dan zal hij een eind moeten fietsen de hele andere kant op of met de trein. Vind het ook sociaal niet zo handig want hij heeft al weinig vrienden en als je dan zo ver moet kan het zijn dat die vrienden dan nog verder wonen.
Op de pro school hier kan je uiteindelijk wel een entree-opleiding volgen als je daartoe in staat bent.

Tango je zegt dat vmbo met lwoo meer aansluit met het onderwijs dat hij nu krijgt maar dat is bij mij zoon niet het geval want hij zit nu al op SBO en dat is allemaal op eigen niveau dus echt opbloeien zal denk ik bij hem niet...

Tango

Jee wat een lastige situatie zeg.
Is het nu gezien zijn iq test niet jammer dat ze op het vmbo het zo snel hebben opgegeven met hem? Met wat meer hulp zal hij er mss best op zn plaats zijn geweest.
Ik ben benieuwd wat er uit het overleg komt.
Succes!

Gesprek

Het gesprek viel ons eigenlijk erg mee. Het was een grote groep, maar de schoolarts heb ik niet gezien, dus dat scheelde al eentje.
Er werd heel goed richting zoon gecommuniceerd en heel veel vragen aan hem gesteld. Hij kon ze ook best goed beantwoorden en was heel eerlijk: hij vond het moeilijk om naar school te gaan, hij vindt het contact met anderen lastig en hij is liever thuis. Wat hem nou precies tegen houdt blijft lastig te achterhalen, dus daar gaat ook hulp voor ingezet worden. Dit gaat de plaatselijke jeugdhulp op zich nemen. Was een prettige meneer die er namens hen bij zat die daar ook wel ideeen over had. Hij noemde o.a. een training die na de voorjaarsvakantie zal starten speciaal voor jongeren die hier moeite mee hebben. Hij noemde ook nadrukkelijk dat zoon niet de enige is.
De mevrouw van leerplicht was ook heel fijn maar wel duidelijk. Eigenlijk zou zoon al naar bureau Halt moeten gezien zijn verzuim, maar omdat dit gesprek er nu was en er gezocht werd naar een oplossing werd dit nog uitgesteld.
Afgesproken is dat de mentor en als zij er niet is de bovenbouwcoordinator dagelijks met zoon gaan zitten en de volgende dag met hem doornemen, zodat hij precies weet waar hij aan toe is. Mentor was er vandaag al mee begonnen. Morgen moet hij de eerste 4 uur groepsstage lopen en hij weet nu precies hoe laat en waar hij moet zijn en welke kleding hij wel en niet aan moet (geen broeken met gaten of joggingbroek).
Dit klonk allemaal heel fijn. Maar zoon moet het natuurlijk wel gaan doen en dat is echt nog even spannend. Morgen moet hij namelijk al tussen 8.00 u. en 8.15 u bij een supermarkt aan de andere kant van het dorp zijn, zeker 20 minuten fietsen. Hij zei dat hij zelf zou gaan.

We waren dus best positief gestemd. Daarna ging het vanavond thuis weer helemaal mis met de voetbaltraining. Zoon kwam gewoon omgekleed beneden maar riep dat hij echt niet ging trainen met die wind en het zou gaan regenen etc. Zijn vader bood nog aan hem te brengen. Maakte hem niet uit, hij wilde best fietsen zei hij. Uiteindelijk was hij zo laat dat man hem toch maar bracht en uiteindelijk is hij de auto niet uitgestapt. Hij sloeg echt helemaal door, zei dat hij stikte door de wind etc. Ik denk achteraf de weerslag van het toch wel heel spannende gesprek, maar wat ingewikkeld maakt hij het zichzelf. Als hij gewoon na het gesprek had gezegd dat hij liever niet wilde trainen, had ik hem gewoon afgemeld....

Tango

Sorry voor mijn late reactie. Ik werk momenteel full time in verband met zieke collega's en heb daardoor even niet veel tijd om te reageren. Ik schrok van je stukje van er moet iets veranderen met zoon want zo gaat het niet langer. Dat hij niet meer naar school ging en geen motivatie meer had. Het lijkt mij heel erg moeilijk voor hem maar ook voor jullie ouders. Je voelt je zo machteloos. Dan het vooruitzicht van een gesprek met zoveel mensen. Daar zit je nou ook niet echt op te wachten.

Wat fijn dat het gesprek zo gegaan is. Klinkt positief en zeker omdat je zoon ook zelf deelnam aan het gesprek. Ik hoop dat het hem rust geeft als ze op school de dag van te voren met hem bespreken. Hoe is zijn stage gegaan in de supermarkt? En fijn dat hij een training krijgt, hopelijk werkt dat positief. Hoe staat hij daar zelf tegenover?

Ik denk dat het niet willen trainen gewoon door de spanning van het gesprek kwam, maar ja dan had hij dat beter gewoon even kunnen zeggen.

Zo moeilijk

Maar dat herkennen en durven zeggen is zo moeilijk voor een puber. Ze kennen zichzelf nog helemaal niet.
Durven het ook niet te zeggen, zeker na zo'n gesprek waar iedereen vindt dat jij het vooral anders moet doen. Dat legt een druk neer, want waarom moet je wel naar school maar zou je wel de training af mogen zeggen.

Wij zien daar verschil, je denk dat je zoon dat ook ziet maar is dat ook wel zo?

Mogelijk moet je hier ook rekening houden met de mogelijkheid dat je te veel van hem verwacht op dit gebied.
Het lastige is dat hij als copingstrategie een terugtrekkende beweging heeft ontwikkeld, probeer dat maar eens om te buigen naar praten. Erg lastig lijkt mij.

Hij is nog maar een puber en geen volwassene.
Ik besefte me deze week pas bijvoorbeeld dat het 'nee' zeggen of extreem veel spullen meenemen naar haar vader voor mijn dochter de manier was om te zorgen dat ze niet alleen met de trein hoefde. Alleen waar je dochterlief dan toch een duw moet geven en haar toch in die trein zet is dat niet de manier voor jouw zoo.
Ook haar verlegenheid verbergt ze achter hard schreeuwen als ze in een vertrouwde omgeving is.

Ik hoop dat jullie snel het juiste touwtje uit de kluwen kunnen vinden voor je zoon.

Oei Flavia

Wat lees ik wijze en daarmee ietwat confronterende zaken in je posting.... Dit mbt een 15 jarige puber hier in dat house waarmee het langzamerhand 'beter' gaat maar dat betekent in volwassen ogen soms dat een binnenvetter zich ergens bij neerlegt maar eigenlijk niet mee kan omgaan.
Gr Angela

Flavia

Sommige dingen die je beschrijft komen ook hier herkenbaar voor. Zoon is bang voor het onbekende, kan dan volledig onredelijk worden. Hij is daardoor heel afwachtend, geen eigen initiatief. Vind alles eng, tandarts, ortho, fysio, het ziekenhuis., school, stage en werk. Hij doet dan zijn hoofd naar beneden en wil niet meer praten. Dat is lastig als mensen denken dat hij oud genoeg is om te zeggen wat hem dwarszit. Op school geeft hij soms rake opmerkingen terug richting de docent, dat ik denk kan het niet iets genuanceerder. Maar hij voelt zich dan gewoon in het nauw gedreven.

Fijn, al die herkenning

Dat helpt echt!
En inderdaad, wat je schrijft, Flavia, toch dat duwtje geven heeft lang gewerkt hier, maar nu dus echt niet meer.
Zelfs die stage gisteren was ondanks de voorbereiding toch nog een stap te ver. Hij is niet geweest. Hij wilde echt hoor, was op tijd beneden, ging op tijd de deur uit, maar daar ergens ging het knopje om. Hij is er niet gekomen en belde een kwartier later dat hij was gevallen met de fiets, iets dat hij heel lang vol hield, maar uiteindelijk niet waar bleek. Ik ben hem nog gaan brengen zelfs, maar bij het winkelcentrum ging hij echt de auto niet uit, riep dat hij liever dood wilde etc. Toen zijn we maar terug naar huis gegaan. Ik heb gebeld met de meneer van de hulpverlening en hij gaf aan: het is echt angst en de stappen moeten nog kleiner. Heb nu de vraag weer bij school gelegd, of zij met zoon naar de stageplek kunnen gaan, dingen uitleggen etc. terwijl hij er nog niets hoeft. Dit was het advies van de hulpverlener. Ze gaan hiernaar kijken. Zoon zit dan bijvoorbeeld met vragen: wat moet ik doen als een klant iets aan mij vraagt. Die dingen kunnen wij niet oplossen voor hem, want wij weten niet naar wie hij dan toe kan.

Vanmorgen is hij wel gegaan, naar school. Ik had gisteren met hem gekeken naar het rooster en hij mocht aangeven welke uren hij wilde gaan. Hij koos de eerste 2 uur. Die ging hij dus probleemloos. Ik had school geadviseerd om met hem te bespreken misschien iets langer te blijven, bijvoorbeeld 2 uur techniek. Kreeg dus net een appje van hem dat hij 'moest' blijven. Dat was dus blijkbaar niet helemaal goed gegaan, want hij had gezegd dat hij niet wilde.
Morgen zou hij 3 uurtjes gaan, maar hij appte nu al dat hij niet gaat. Bam, vertrouwen in school is weer weg, zo voorzichtig moeten we dus zijn.....

Lastig

Oh, wat moeilijk inderdaad he, als je ziet dat je kind iets niet kan/wil/durft wat 'iedereen op die leeftijd' wel gewoon kan/wil/durft. In hoeverre neem je dan iets uit handen, geef je een duw, neem je je kind aan de hand? En het wordt al helemaal lastig als ze het zelf niet met woorden aan kunnen geven, maar alleen in gedrag uiten. Dat moet je dan maar weer zelf goed zien te interpreteren...

Zoon hier had (heeft?) heel veel moeite met bellen. Tot redelijk voor kort oefenden we zelfs het maken van een afspraak met de kapper en duurde het wel een week of 2, 3 voor hij voldoende moed had verzameld. Nu is dingen telefonisch regelen iets dat minder vaak voorkomt dan naar school moeten, dus bij ons viel de grootte van het probleem uiteindelijk nog wel mee.

Wat ik denk ik zou doen in geval van Tango-zoon is inderdaad de volgende dag goed doornemen met hem. Welke vakken heeft hij, hoe laat moet ie waar zijn, wat heeft hij nodig, dus zoveel mogelijk schetsen wat hij kan verwachten. Misschien zelfs een soort draaiboek maken? Zoals de picto's die voor jongere kinderen met autistiform gedrag worden gebruikt. Ik denk dat, ook al heeft hij die diagnose niet, een benadering zoals bij autisme zou kunnen helpen. Veel tekst en uitleg geven, veel voorbereiden, onverwachte situaties zien te voorkomen. Misschien is in overleg met school voor nu een regime te bedenken dat hij maar 3 dagen naar school gaat (ma, wo, vr bijvoorbeeld) zodat hij tussendoor tijd heeft om bij te komen. En ik zou hem denk ik vaker brengen, zodat hij niet onderweg zichzelf kan 'ompraten' of allerlei moeilijkheden kan bedenken. Zoiets vraagt natuurlijk heel veel van jullie, maar ik denk dat hij echt even moet kunnen freewheelen zodat hij op adem kan komen.

Is er aan de school ook een orthopedagoog verbonden? Daar heeft onze zoon veel aan gehad. Die had met regelmaat (wekelijks in het begin) een gesprek met zoon. Die training klinkt wat dat betreft ook wel goed. Het zou zo fijn zijn als je zoon zou kunnen leren zelf helder aan te geven wat er aan de hand is. Is ook gewoon een kwestie van ouder worden hoor, zoon hier kan ook steeds beter aangeven wat hij wel en niet wil. En ook steeds beter dingen relativeren. Dus bedenken oké, ik vind dit niet fijn/heb hier geen zin in, maar het is maar een paar uur en dat overleef ik wel (bijvoorbeeld een uitje met mijn familie voor mijn moeders verjaardag, de meeste stemmen gingen naar samen eten in een grote eetschuur, zoon ziet dat absoluut vreselijk, maar realiseert zich dat het maar een paar uur is en dat hij daarna weer op zijn kamer kan gaan zitten gamen. Die ruimte geven wij hem dan ook natuurlijk).

Wel fijn dat leerplicht zich soepel opstelt, dat is voor jullie wel prettig. Geeft rust.

Oh, je hebt alweer iets gepost

Ja, dat onbekende, en niet weten wat te doen als... dat kan heel verlammend werken en paniek veroorzaken. Daarom denk ik inderdaad dat het verstandig is hem meer eigen regie te geven, en meer te begeleiden. Als school dat kan bieden, is dat heel fijn. Maar dat zal lang niet altijd lukken. Hij zou eigenlijk een 'buddy' moeten hebben, die met hem mee gaat en die problemen kan helpen oplossen. Ik denk echt dat je zoon het tempo moet kunnen bepalen, in ieder geval voorlopig. En dan niet zodanig dat er niks meer gebeurt, maar wel dat hij aan kan geven welke lessen hij wel en niet wil volgen. Zo'n stage is inderdaad een stap teveel/te ver nu. Het zou hem denk ik helpen als hij een dag mee kan kijken zonder dat er wat van hem verwacht wordt. En dan dat geldt eigenlijk voor alle nieuwe dingen op dit moment.

Sterkte! Hou voor ogen (probeer dat) dat het uiteindelijk allemaal wel goed komt. Hij heeft gewoon langer nodig om dezelfde weg af te leggen als andere kinderen.

Tango

Wat fijn dat het gesprek goed is gegaan! Heel jammer dat het niet is gelukt met die stagedag maar inderdaad wat Pennestreek ook zegt, een te grote stap voor hem nu. Meer regie en meer begeleiding, dat is wat hij op dit moment toch echt nodig heeft. Kleine stapjes vooruit. Ik zou wel eerst even informeren hoe dat precies is gegaan bij school en hoe dingen zijn gezegd. Misschien had je zoon het gevoel dat hij moest blijven maar is het net even anders gezegd. Een soort van buddy zou wel heel fjin voor hem zijn. Maar wel heel lastig Tango. Maar houdt de moed er in, houdt voor ogen dat het echt wel beter zal gaan.

Eerste stap

Ik denk dat de eerste stap moet zijn: heledagennaar school maar dan niet de hele dag naar les. Nu gaat hij gewoon niet. Door niet naar les te hoeven en andere dingen te doen, dus huiswerk is hij op school en geen gedoe met lpa meer. Hij kan dan praten met mensen op school enis het makkelijker om naar eenles te gaan(je kunt ook weg)

Vandaag

Vanmiddag haalde ik zoon dus op en eigenlijk was het best goed gegaan. Hij had het even vervelend gevonden dat hij naar techniek moest, maar eenmaal daar was het best leuk en heeft hij er dus ook vrijwillig voor gekozen alle 4 de uren te blijven i.p.v. 2. Ook omdat hij met iemand samen aan het werk was. Daarna is hij ook nog het laatste uur naar Sova geweest.
Het kostte weer een voetbaltraining maar dat vond ik even prima. Van de mentor hoorde ik ook terug dat ze met hem had gesproken en dat hij blij was geweest. Ze werd er alleen iets te overmoedig van. Eind van de dag nam ze met hem de dag van morgen door en zoon had gezegd dat hij alle lessen zou komen.
Thuis zei hij echter tegen mij, zonder dat we het hier over hadden gehad, dat hij niet naar gym wil.
Ik heb dit nog even teruggekoppeld en ook dat ik er geen strijd van wil maken thuis. Toen zei de mentor dus: laat het ons op school maar oppakken want dat lijkt beter te werken. Ik gaf aan dat dat niet zou gaan, want dan moest ik wel gymspullen meegeven en dat heeft hij toch door?! Zeker met gymschoenen maat 41, die verstop je niet zo even. Haar advies was toch meegeven, in de tas doen samen met lunchpakket.
Het voelt voor mij niet goed, ik ben bang dat als zoon er achter komt, ons ook niet meer vertrouwt. Ook vind ik dit echt te snel gaan. Ik denk dus niet dat ik de gymspullen mee geef. Ik zal het nog wel een keer noemen naar zoon: wil je voor de zekerheid je gymspullen mee? Maar wil het echt niet achter zijn rug om doen. Vandaag pakte het goed uit, maar ik denk dat dit voor hem echt verkeerd valt. Wat denken jullie?

Nee

Ik zou de gymspullen niet zonder overleg in de tas doen. Ik zou er nog wel met je zoon over praten en wie weet wil hij alsnog en stemt hij in maar merk je echt aan hem dat hij niet wil dan zou ik het er niet in doen. Ik vind dit ook niet passen bij de afspraken die zijn gemaakt en je zoon is niet dom, je moet hem gewoon serieus nemen en door de spullen er zonder overleg in te doen doe je dat niet (mijn inziens)

Goed dat hij is gebleven!!!!

Zomer

Nou precies, dat bedoel ik. Ik ben ook echt bang dat hij dan het vertrouwen in ons kwijt raakt en het idee krijgt dat wij een soort bondje met school hebben. Voelt absoluut niet goed. Ik ga het zoon zeker nog vragen en als hij ze mee wil, neemt hij ze mee. En anders dus gewoon niet. Mentor kan ik niet meer bereiken hierover, want zij is morgen vrij. Ik probeer wel de bovenbouwcoordinator nog even hierover te contacten, want mentor zou haar plan wel aan haar collega's doorgeven (terwijl ik nog niet akkoord was gegaan) en ik wil niet dat zoon morgen in een lastige situatie zit.

Triva

Wat fijn dat je weer mee schrijft!
Ik begrijp wat je schrijft en kan me daar ook deels in vinden. Echter, wie gaat er die uren met hem praten? En voor zichzelf werken een paar uur lang wil hij ook echt niet. Ze hebben nu al uren met werktijd waarin ze voor zichzelf werken. Vind hij al vervelend genoeg.
Wat we nu doen is het per dag bekijken. En voor morgen is het dus die drie uurtjes en dan geen gym. Na het weekend zien we weer verder. Maandag heeft hij alleen theorie-uren, werktijd en daarna een uur drama. Dat zal met wat voorbereiding ook wel lukken. De struikelblokken liggen nu vooral in de stage en de uren sport en beweging. En eigenlijk snap ik het laatste nu ook. Hij moet daarvoor naar diverse sportscholen etc. en de komende weken gaan ze of boksen, of judo of skaten. Net 3 dingen die hij niet leuk vindt en dan een paar weken lang. Wat hij wil is meer sporten zoals tennis, badminton, voetbal, hockey etc. Daar komt nog iets van terug in het programma, maar pas weken later. Dan is hij dus al lang afgehaakt.
Ik ga dus nu toch op school vragen of hij na de voorjaarsvakantie een keer met de andere keuzevakken mag meekijken, zoals koken en groen en dan een overwogen keuze kan maken. Zoon vond dat ook een goed idee.
En verder is er ook al een plan voor de stage. Ik ga hem brengen, docente vangt hem op en gaat eerst alles uitleggen en daarna vragen of hij het ziet zitten om te blijven. Zo niet, neem ik hem weer mee. Dit heb ik nu aan school voorgelegd. Ze zagen hier wel een mogelijkheid in.