Profielwerkstuk, onderzoeksvraag

het is huiswerk. Die kinderen moeten dat zelf doen om een reden. Je leert ook door dingen niet (helemaal) goed te doen. 
Ik vind het echt bizar en absurd dat jij zo met hun huiswerk bezig bent. Je helpt haar niet op deze manier, ook al denk je van wel. Ik begrijp dat je het goed bedoelt, maar juist bij dit soort opdrachten wordt het kritisch denkproces aangesproken. Laat dat dan ook gewoon gebeuren. Het is misschien moeilijk en sommige mensen worden er onzeker van. De grap is echter ook dat er weinig echt “fout” is, als je het maar kan onderbouwen. 

Doemijdieglazenbol schreef op 07-11-2021 om 11:09:

De grap is echter ook dat er weinig echt “fout” is, als je het maar kan onderbouwen.

Of niet. En dan worden er achteraf kritische vragen gesteld, hopelijk. En daar leer je pas echt van. 
Als ze braaf een interview met de winkel heeft gedaan, dan zou het heel leerzaam zijn als de docent of iemand anders haar achteraf vraagt “en hoe groot is de kans dat de winkel zegt dat ze niks aan welzijn doen, dat het hun niks kan schelen? En als je een echt eerlijk antwoord wil hebben, waar zou je dat dan kunnen halen?”. 

Ik heb in zulke situaties kwartjes echt ‘Ploenk!’ zien vallen bij studenten. Daar kan een hele uitleg vooraf over validiteit niet aan tippen. 

Zie dat het topic weer gereanimeerd is.  😉😂
Even alles bijgelezen en nu vraag ik mij wat af. 
De vragen die hij hier stelt Kiki, komt je dochter daarmee bij jou of komt die uit jouw brein omhoog? Ik heb het idee dat je er wel heel veel mee bezig bent. Beetje meedenken is prima, alles controleren en sturen niet. 
School geeft de opdracht en tijd om de opdracht te verwezenlijken krijgen de leerlingen ook op school. Kunnen je dochter en haar maatje daar niet terecht met vragen?
Ik heb hier thuis wat hand en spandiensten verricht voor een vmbo-t werkstuk en een vwo werkstuk. Aan tafel wil eens zitten praten over de onderwerpen en ideeën op tafel gegooid. 
Bij beiden heb ik mij niet bemoeid met de daadwerkelijke inhoud. Voor deelvragen kregen de leerlingen prima begeleiding vanuit school. De vwo-er heeft wat hulp van ons gevraagd op het gebied van word, en op het gebied van correct en consequent taalgebruik.  Haar maatje had een wat andere schrijfstijl en dat moest wat uniformer. Dus geholpen sommige zingen wat beter te formuleren.  Ook het hele pws doorgelezen om foutjes te vinden waar je, als ingelezene  in de materie, makkelijk overheen leest. 
Voor het vmbo werkstuk hebben we wat meer geholpen,  zoon is nogal welbespraakt, heeft soms moeite om iets kort te vertellen.  In zijn handleiding stond hier en daar dat de inleiding/conclusie niet meer dan xxx woorden mocht bevatten.  Dan hielp ik even knippen.
Het enige wat op het bordje van ouders kan komen is het coachen en begeleiden van het groepsproces.  Sturen in hoe de struggles moeten worden opgelost, leren compromissen te sluiten. Acute computerproblemen helpen oplossen, dat soort werk. 
Het is het werkstuk van je dochter,  jij hebt al een diploma. 

Wie z'n profielwerkstuk is het nu, van jou of van je dochter?

Nee, maar dat hele pws was niet jouw taak Denk wel dat het goed is als dochter de spelfouten eruit haalt. Dat hoort mi ook bij samenwerken; dat je elkaar aanvult en helpt. In dit geval was het mss handiger geweest als ze het daadwerkelijk samen hadden geschreven waarbij dochter het typen op zich had kunnen nemen. Maar het werkstuk is sowieso van hun samen, dus ze zijn beiden verantwoordelijk voor inhoud en vorm van het gehele stuk, dus niet alleen de eigen stukjes.

Oeh. Dat vind ik een lastige. Met name omdat iemand helpen bij haar teksten iets is wat ik vaker doe, maar juist bij mijn eigen kinderen altijd heel terughoudend in ben geweest en gepoogd heb mijn kijk op taal aan hen over te dragen. 
Ik zou je dochter het andere stuk laten nakijken. Het is tenslotte een ding wat ze samen moeten inleveren en volgens mij is samenwerken ook een van de leerdoelen. ALs het goed is, heeft ze van jou gezien hoe je moet corrigeren. Dat zou haar dan zelf nu beter moeten lukken. Desnoods spreek je af dat je in de buurt blijft zodat ze bij jou kan navragen als ze twijfelt over iets. 

Kikki39 schreef op 06-01-2022 om 09:40:

nog een vraag, dochter heeft het pws met klasgenoot gemaakt. Ze hebben ieder een gedeelte op zich genomen. Nu heeft klasgenoot het bij dichter ingeleverd, maar het zit vol schrijffouten. Ze heeft dyslexie, dus kan er waarschijnlijk niks aan doen. Maar zo kun je het toch niet inleveren? Ik heb bij mijn dochter het ook helemaal nagekeken en samen besproken. Ik vind dit eigenlijk niet mijn taak om dit ook weer na te kijken en te verbeteren. Hebben jullie hier een mening over?

Mijn mening: het is ook niet jouw taak om het deel van jouw dochter na te kijken en te verbeteren.

Verder volledig eens met Meesje.

Ik neem aan dat jouw dochter ook weet dat klasgenoot dyslexie heeft, dus ze had zelf de samenwerking anders in kunnen steken.

Vanuit mijn gedachte en ervaring met 2 pws-en is het de bedoeling dat de stukken van beide leerlingen wel herkenbaar blijven als zijnde van dochter kiki en van vriendinnetje. 
Je dochter zou kunnen zeggen dat vriendinnetje er met de spellingcontrole doorheen kan gaan en dan is het meeste eruit. Dat zouden ze ook samen kunnen doen. Dan blijven er wel wat dingen in zitten die de spellingcontrole niet vindt en dan is het echt het stuk van vriendinnetje.  De docenten weten dat ze dyslectisch is en zullen er minder streng op beoordelen. 

Het vriendinnetje met dyslexie zou er eigenlijk van doordrongen moeten zijn dat zij hoe dan ook gecorrigeerd schrijfwerk zonder fouten moet afleveren. Als zij daar hulp bij nodig heeft moet ze daar zelf om vragen en als ze dat niet kan of beseft of durft moet er iemand zijn die haar dat leert. Nu zitten Kiki's dochter, Kiki zelf en een heel forum dat voor haar op te lossen. Samenwerken begint bij eigen verantwoordelijkheid, ook voor mensen met dyslexie.