Robert Vuijsje over schoolkeuze zoon
Gisteren in Het Parool een actueel stuk over het leidende schooladvies en de score op de objectieve Cito toets met een terugblik op zijn eigen schooltijd. De verwachting van de meester heeft een belangrijk effect op de leerling. Dat de zoon van Vuijsje ondanks de te lage verwachtingen toch goed scoort, maakt hem misschien juist bij uitstek een gymnasiumkind. https://www.parool.nl/amsterdam/robert-vuijsje-over-schoolkeuze-zoon-hij-twijfelt-of-ik-een-vwo-kind-ben~a4598996/?hash=26e226fe2bb26d3defaba6f6e1bf25e0bbcdbeb6
(Omdat het een plus artikel is, heb ik hieronder de integrale text gekopieerd)
Ondanks zijn hoge Cito-score kan de zoon van schrijver Robert Vuijsje na de zomer niet naar zijn voorkeursschool, het Barlaeus Gymnasium. Reden: de meester durfde het niet aan.
Vorige week zat ik met meester Tim na schooltijd in een klaslokaal. Het was een lokaal in dezelfde school als die waarop ik zelf heb gezeten, in een zijstraat van de Beethovenstraat, tot ik precies vijfendertig jaar geleden naar de middelbare school ging. We zaten hier voor topoverleg over de middelbare school van Sonny, mijn oudste zoon.
Maar eerst: wat is er veranderd in die vijfendertig jaar? Toen ik acht jaar geleden voor het eerst weer het schoolplein op liep van mijn lagere school, nu basisschool geheten, dacht ik: er is bijna niets veranderd.
Ik herkende zeker vijf leraren die hier al werkten toen ik de school verliet na de zesde klas, nu groep 8 geheten. Eerst dacht ik: hoe kan dat? In mijn beleving zaten die vijf leraren destijds tegen hun pensioen aan, ze moesten dik in de vijftig zijn geweest.
Rekenen
Ik begon te rekenen: als zij bijna dertig jaar later nog steeds op deze school werkten, hoe oud waren ze dan toen ik ze voor het laatst zag? Ze moeten eind twintig zijn geweest - bijna twintig jaar jonger dan ik nu ben, zeg maar. In mijn hoofd rekende ik verder: wanneer ik als twaalfjarige dacht dat iemand van 28 bijna met pensioen ging, hoe oud zullen kinderen nu dan denken dat ik ben?
Rekenen, dat was een dingetje in de tijd dat ik zelf op deze Montessorischool zat. Ik hield niet van rekenen, dus ik deed het niet. In mijn tijd heette de leraar niet Tim, we noemden hem Meneer Smit.
Ik kan me herinneren dat hij me één keer een rekenopdracht gaf, in de zesde klas. Een uur later gaf meneer Smit me de rekentoets terug en zei: "Mavootje." Aan Cito-toetsen deden ze in die tijd niet op deze school. Nadat je drie jaar bij een leraar in de klas had gezeten, besliste die zelf wel welk schooladvies een leerling kreeg.
Een vwo-kind
Ik kreeg een vwo-advies en meldde me aan op het Barlaeus Gymnasium. En daarna was ik automatisch een leerling van die school. Ik geloof niet dat er wachtlijsten bestonden. Zonder te kunnen rekenen kwam ik de eerste drie jaar door, waarna ik alle exacte vakken kon laten vallen en koos voor Gymnasium-A.
De laatste vijf jaar, waarvan de zesde klas twee keer, was ik op het Barlaeus onder vrijwel permanente invloed van softdrugs, net als al mijn vrienden.
Vandaar dat ik altijd heb gedacht: zo moeilijk kan het niet zijn geweest, als wij het allemaal hebben volbracht in halfcomateuze toestand. En dat was waarom ik hier nu na schooltijd met meester Tim in een klaslokaal zat.
In vijfendertig jaar is er toch iets veranderd. Over een vwo-advies wordt nu gesproken in bijna religieuze termen, alsof het alleen is weggelegd voor elfjarige studiebollen die nooit buitenspelen en alleen maar boeken lezen. Van die ouderwetse papieren boeken.
Zoals mijn zoon Sonny zei: "Tim weet niet zeker of ik een vwo-kind ben." Alle leerlingen op Sonny's school weten: als je geen vwo-kind bent, is er toch iets mis met je.
Zoals meester Tim zei: "Vwo durf ik niet aan voor Sonny."
Zoals ik zei: "Nou, ik durf het wel aan."
Een van die ouders?
Natuurlijk dacht ik terwijl we in het klaslokaal zaten: ben ik nu een van die ouders geworden? Een van de vaders die langs het voetbalveld staat uit te leggen dat zijn zoon de nieuwe spits van Ajax wordt? 'Alléén Jayden, níet overspelen, die anderen kunnen er allemaal geen klote van!'
Een van de ouders die hemel en aarde bewegen om te voorkomen dat hun kind de vernedering moet ondergaan van een lyceum delen met havisten in plaats van een categoriaal gymnasium bezoeken?
Een van de ouders die vindt dat hij voor zijn kinderen een plek mag opeisen op het Barlaeus Gymnasium omdat hij daar zelf op heeft gezeten?
Een van die ouders was ik dus geworden. In maart kreeg Sonny zijn schooladvies: havo-vwo. Meester Tim dacht dat Sonny wel de potentie had voor vwo, maar zijn resultaten lieten het niet zien. Sonny moest twaalf scholen opgeven.
Barlaeus
Zijn eerste keuze was het Barlaeus geweest, alleen kon hij zich zonder vwo-advies niet aanmelden voor een gymnasium. Begin april kregen we de uitslag van de loting: Sonny was geplaatst op een prima school in Zuid, niet ver van zijn huis, waar hij na de brugklas havo of vwo gaat doen.
En toen volgde eind april een evenement waarvan ik de planning nog steeds onbegrijpelijk vind: de Cito-toets. Dit is dus de volgorde: eerst schooladvies, dan plaatsing op een middelbare school en ten slotte, wanneer aan die middelbare school niets meer valt te veranderen, half mei de uitslag van de Cito-toets.
In het klaslokaal zat ik vorige week tegenover meester Tim met een triomf waar ik in feite niets meer aan had: de Cito-toets wees uit dat Sonny een vwo-score had gehaald.
En bij het lotingsysteem van de gemeente Amsterdam had hij een gunstig lotnummer waarmee hij op het Barlaeus zou zijn geplaatst.
Ik vertelde meester Tim: welke talen ik spreek, hoe ik schrijf, hoe ik naar de wereld kijk, wie vijfendertig jaar later nog steeds mijn beste vrienden zijn - het is allemaal gevormd op het Barlaeus. Het is een cruciaal schakelpunt in het leven van een kind. Met de school waar Sonny heen gaat na de zomer is niets mis. Alleen is het geen Barlaeus.
Te weinig gymnasia
Ik zie twee problemen in de huidige situatie. Ten eerste: Amsterdam heeft te weinig gymnasia. Of te veel vraag naar gymnasiumplekken, dat kan ook.
Van de zevenenhalfduizend achtstegroepers in Amsterdam zijn er zo'n zestig niet geplaatst binnen hun top 5 van scholen. De ouders van ongeveer twintig kinderen maken actief bezwaar.
Het gaat vooral om kinderen die zich hadden aangemeld voor gymnasia. De ouders van deze kinderen, een hoogopgeleid gezelschap met de nodige juridische kennis, hebben een praatgroep slash actiecomité opgericht om hun kind alsnog op een gymnasium te krijgen.
Op het Calandlyceum in Osdorp is in de vwo-klas nog genoeg plaats, maar op het Barlaeus hebben ze een wachtlijst van honderdvijftig kinderen. Te veel mensen willen dezelfde begeerde gymnasiumplekken.
Ten tweede: drie jaar geleden is de Cito-toets verplaatst van februari naar april, mede omdat de Cito-obsessie uit de hand liep. Rijke ouders konden zich bijlessen veroorloven om hun kinderen te drillen voor de Cito-toets.
Niet eerlijk
Dat is inderdaad niet eerlijk. Het oordeel van de leraar moest weer centraal staan. Alleen heb ik de laatste jaren te veel verhalen gehoord - vaak betrof het kinderen van wie de ouders of grootouders niet in Nederland waren geboren - over leerlingen die door hun leraren te laag werden ingeschaald.
De moeder van Sonny werd geboren in Brazilië, maar dat speelde hier geen rol, denk ik. Meester Tim maakte een eerlijke inschatting over de potentie van zijn leerling.
Zijn moeder en ik schatten die potentie hoger in. En vorige week konden we dat doen met de uitslag van zijn Cito-toets in handen. Heel graag had ik de uitslag van die objectieve toets in maart al willen hebben.
Drietje
Eens hoor, het idee dat het om status gaat is misschien voor een enkeling zo maar de overgrote meerderheid maakt een zeer zorgvuldige afweging. Lees daar het uitgebreide onderzoek naar schoolkeuze in Amsterdam maar op na.
Dat intensieve proces afdoen als dat het ‘alleen om de status gaat’ is echt veel te kort door de bocht.
Status
Ik vind dat 'status'-gevoel toch wel erg overheersend in het artikel van Vuijsjes...
bij hem wel! Maar ik was heel gelukkig op het gymnasium, heel verlegen en extreem nerdy. Ik denk dat ik het elders niet zo goed had gehad. Maar mijn kinderen zitten heel anders in elkaar en die zijn heel gelukkig op hun scholengemeenschap.
Als mensen roepen dat zij helemaal geen gymnasium in de buurt hebben, dan denk ik altijd: dat weet je als je in de rimboe gaat wonen.Gelukkig heeft de rimboe heel veel andere voordelen: meer natuur, goedkopere huizen.
Inmiddels weet je ook wel dat je niet in Amsterdam moet zijn als je een vrije schoolkeuze wil. Op het gymnasium in Ede vind je vast makkelijker een plekje. Maar dat is pas recent zo. 10 jaar geleden werd er hooguit voor 1 of 2 gymnasia geloot, of helemaal niet. En ik werd destijds door mijn moeder ingeschreven op het gymnasium via een bezoekje aan de adminstratie en het invullen van een formulier. Klaar.
overigens
is de bevolking van Amsterdam wel aan het groeien, maar nog niet zo groot als in mijn jeugd. Er klopt dus iets niet als er toen wel vrije schoolkezue was en nu niet.
Rimboe
Misschien is de afwezigheid van categorale scholen wel een groot voordeel van in de rimboe wonen
Naast die goedkope woningen met grote tuinen, rust, ruimte, weinig criminaliteit en ook nog eens scholen die zitten te springen om leerlingen. En de nieuwe brugklassers dus letterlijk op de rode loper verwelkomen. Heerlijk is het 
Maar
in Amsterdam kun je ook gymnasium doen op sommige scholengemeenschap dus dan kun je alsnog Latijn en Grieks bestuderen. Al snap ik wel dat een categoraal gymnasium daar anders is in. Het gymnasium aspect staat dan centraal. Terwijl scholengemeenschappen het er vaak maar even bij doen.
Overigens zijn natuurlijk ook niet alle scholengemeenschappen hetzelfde qua cultuur en qua aanbod. Je hebt daar ook scholen bij met allemaal extra vakken die uitstekend geschikt zijn voor kinderen die veel interesse hebben in het schoolse gebeuren.
Meer brede brugklassen waarbij je pas aan het eind van het tweede jaar een keuze maakt zou ik zeker een goed plan vinden. Ik heb zelf in zo'n klas gezeten en dat werkte heel goed. Hier in de buurt heb je dat soort scholen niet. Hoogstens mavo/havo en havo/vwo 1 jarige brugklassen maar geen echt brede brugklassen.
Drietje
Nou zie je wel!
Drietje
Wij wonen in een stad met een categoraal gymnasium en die school is helemaal niet zo populair. Je mag er zo naar toe.
Naar alle andere scholen in de stad ook. Zo heerlijk.
Twee verschillen
Het eerste is dat tegenwoordig meer ouders en kinderen gymnasiumambities hebben. Kijk alleen maar eens naar het koningshuis. Twee van de tripleA zitten al op een categoraal gymnasium, hun vader is gewoon begonnen op het Baarnsch Lyceum.
Tweede verschil is dat ook kinderen die weinig aanleg voor talen (ja, ja beta's smullen van Latijn) naar het gymnasium gesleept worden. Nu worden zelfs dyslecten gepest met Grieks. In mijn schooltijd , jaren 70 en 80 ging je alleen naar het gymnasium als je op de basisschool de beste van de klas was of in de brugklas gemiddeld een acht had voor de zeven hoofdvakken. In de tweede en de derde vielen er wat mensen af maar verder bleef je daar echt alleen maar als als je gemotiveerd was om voor de klassieke talen een behoorlijk resultaat te halen. En dan nog ken ik echt niemand die nu nog eens voor de leut De bello gallico nog eens ter hand neemt.
En nu hoor ik over kinderen die onvoldoendes halen voor Grieks, of met veel moeite en bijles zesjes . Dan maak je mij niet wijs dat het gym geen statusdingetje is. Als je met veel pijn en moeite met een 5 slaagt voor Latijn of Grieks had je met dat geld en die tijd kun je ook wat nuttigers doen in plaats van je CV op te fleuren. Homo sapiens non in ventum urinat.
Ik ben een geschiedenisliefhebber, op zich vind ik het best iets hebben een schooltype dat al uit de Middeleeuwen dateert. Maar het zou terecht zijn geweest als het gymnasium met de Mammoetwet gesneuveld was.
Ook rimboe
Ik woon in een grote stad zonder categoriaal gymnasium. Die vind je hier in de dorpen . Overblijfsel van de vroegere kleinseminaries waar de katholieke jongetjes al vanaf hun twaalfde klaargestoomd werden voor het priesterschap.
Cito absoluut maken
Kan de cito score niet beter absoluut gemaakt worden? Als je stofhoeveelheid xxx beheerst naar vmbo-tl, xxx plus 1 naar havo etc. Dus af van die percentages.
Het hele determineren is niet alleen ongepast (want nietszeggend), het vergelijkt kinderen op dat moment met elkaar terwijl je gewoon wilt weten wat een kind ongeveer kan/weet. Desnoods krijgt een heel basisscholencluster gymnasium scores want briljante onderwijsmethode.
Gr Angela
Trouwens
Ik denk dat een kind dat echt geinteresseerd is in de klassieken misschien nog wel beter af is op de gymnasiumafdeling op een scholengemeenschap. Daar zitten de echte liefhebbers, want de rest die de interesse of de motivatie gaandeweg verlies stapt over ( ik zeg bewust geen afstromen, schooltypes zijn geen afvoerputjes voor kinderen die zich anders ontwikkelen dan ouders gehoopt hadden) naar een ander type vwo, het atheneum.
Scholengemeenschap
Bij ons op de scholengemeenschap gaat gymnasium in de bovenbouw als volgt: de leraar heeft veel starters Grieks en Latijn in de onderbouw. Veel kinderen blijken uiteindelijk niet gemotiveerd voor de oude talen en de leraar selecteert gewoon een leuk enthousiast clubje voor de bovenbouw. Zoon zat vanaf de vierde met een andere jongen bij Grieks. Latijn was een groepje van vier.
De leraar klassieke talen is een bijzondere man die een persoonlijke band opbouwt met zijn bovenbouwwpupillen. Na het eindexamen heeft hij het elk jaar weer moeilijk met afscheid nemen. Ik vind dat zoon een zeer bevoorrechte positie heeft gekregen, niet op een categoraal gymnasium maar juist op de scholengemeenschap.
De laatste jaren zijn er steeds meer aanmeldingen voor gymnasium. Iedereen mag het proberen. Maar de leraar blijft bij zijn standpunt dat alleen de leerlingen die er echt voor willen gaan in de bovenbouw komen.
Kenfan
Dat is precies wat ik met mijn bericht wil zeggen! Tegelijk getypt.
Gymnasium
Als iemand echt graag naar het schooltype gymnasium wil, dan kan dat mits je een vwo advies hebt. Wat wij daar persoonlijk van vinden, doet er dan eigenlijk niet zoveel toe. De een wil liever een scholengemeenschap, prima. De ander kiest voor het schooltype (categoraal) gymnasium. Ook prima.
Vuijsje schrijft heel duidelijk op dat zijn zoon die pas in 2e instantie vwo advies kreeg met een passende Cito score überhaupt de kans niet kreeg. Had hij wel direct het juiste advies gekregen dan had hij wel de kans gehad. En dat is heel jammer want Sonny wilde het liefste naar het Barlaeus. Omdat hij eerst havo/vwo advies kreeg en na de Cito wel vwo advies, is die school sowieso onbereikbaar voor Sonny. Dat is de kansenongelijkheid die hij terecht aan de orde stelt.
Vuijsje begrijpt de teleurstelling van zijn zoon goed, zo blijkt uit zijn gezwijmel over zijn eigen schooltijd op het Barlaeus, de school waar ook zijn zoon het liefste heen wilde. Hij gunt zijn zoon ook die fijne schooltijd en schatte altijd al in dat zijn zoon vwo aankan.
Vuijsje is een schrijver en kan het mooi verhalend vertellen. Maar in feite gaat het hier in talloze draadjes om precies hetzelfde: het advies van de juf is te laag. Ook dat onderkent Vuijsje met de vraag; ben ik zo’n ouder geworden?
You can have your cake and eat it too
De oplossing voor alle diepteleurgestelde Amsterdammers :Ga verhuizen naar Deurne, Oosterhout, Sint Michielsgestel of Heeswijk Dinther. Die scholen schijnen zelfs hele goede huiswerkbegeleiding voor bruggers te hebben omdat ze veel ervaring hebben met kinderen die niet hebben leren leren omdat ze op de basisschool op hun sloffen (mag die wel T?) riante citoscores hebben gehaald.
Voor de helft van de woonlasten dubbele woonruimte,in het groen met veel buitenspeelruimte, vrije schoolkeuze, en legio arbeidsplaatsen in Brainport Ei, het Walhalla der Nerds.
Met ,ik zou het bijna nog vergeten, als bonus, de gemoedelijke Brabantse sfeer en de Carnaval.
Jutta
Die van mij hoorden bij de afhakers in de onderbouw, sterker nog die heb ik nog moeten ondersteunen zodat ze in elk geval de benodigde vieren zouden halen voor Grieks en Latijn om over te mogen gaan van 2 gymnasium naar 3 atheneum. Bij nr 3 die ook jofele citoscore thuiskwam hebben we niet aangedrongen om de gymnasiumbrugklas te proberen. Gelukkig zijn er meer docenten in staat een bijzondere relatie met hun leerlingen op te bouwen, dat is gelukkig echt niet alleen voorbehouden aan gymnasiasten. Gelukkig maar, want ik denk dat alleen leergierige kinderen met een tomeloze werklust er echt op hun plek zijn. Ik ben nog uit de tijd van het pretpakket.
Van mijn eigen schooltijd weet ik nog wel dat het bijzonder was om met zo'n klein constant groepje je hele schooltijd door te gaan. Al zaten er drie van de acht omdat ze predikant wilde worden. Dus in de andere lessen viel toch wel wat meer te beleven. Mijn motivatie voor Grieks sneefde in de vierde op alle klasgenoten die joelend voorbij zag fietsen terwijl ik met de drie aspirantdominees de aoristus probeerde te doorgronden. Vrijdagmiddag het zevende en het achtste uur, dat ook nog.
Cito absoluut
Angela vroeg:Kan de cito score niet beter absoluut gemaakt worden? Als je stofhoeveelheid xxx beheerst naar vmbo-tl, xxx plus 1 naar havo etc
Slecht plan, veel te afhankelijk of de leerstof in groep 7 adequaat is aangeboden. Zelfs de meest ingenieuze lesmethode kan verprutst worden door een incapabele leerkracht of omdat er veel vervangers voor de klas hebben gestaan.
Verder ondervang je te lage inschatting van kinderen met een niet Nederlandse achtergrond niet door af te gaan op de cito-score. Die toets is nu eenmaal vrij talig opgesteld. Ik denk dat je verder komt door leraren zich van hun voordelen bewust te maken, consultatie van collega's en betere (gratis!)studiebegeleiding voor kinderen uit wat minder draagkrachtige gezinnen bij de overgang naar het vo.
Kenfan
Het is echter veel beter te controleren en kan daarmee ook in jaren gesplitst worden. Als een klas ergens niet goed op scoort ligt het dus aan het onderwijs. Het legt de verantwoordelijkheid daar waar het hoort : bij school en het zorgt ervoor dat er serieus gewerkt wordt om kinderen kennis bij te brengen. Niet alleen maar kijken wat voor type het is en op basis van een of andere percentageverdeling de maatschappij vullen.
Rijles gaat toch ook niet zo?
Gr Angela
Kenfan
Zeker Kenfan
Hier goede ervaringen met Beekvliet Sint-Michielsgestel.
Dochter zit er al en zoon gaat aankomend schooljaar beginnen.
Beekvliet heeft niet voor niets het predicaat excellente school 2016-2018.
Dus kom gerust naar Noord-Brabant haha en tevens geen loting.
Haha Kenfan
Ik snap jouw kinderen helemaal! Hier loopt alleen een ongelofelijke talennerd rond. Zo eentje die in Bretagne uiterst gefascineerd is door de oude Bretonse taal op de plaatsnaambordjes. Profielwerkstuk ging over de ontwikkeling van talen in Europa. Ik had het ook niet verzonnen. Voor hem was Grieks helemaal zijn ding. Met enige moeite sleepte hij een klasgenoot mee want hij had geen zin in drie jaar privéles. Natuurlijk kun je met de leraar van elk willekeurig vak een band opbouwen. Maar het driemanschap bij Grieks bleek toch best speciaal. Ik vond het ook bijzonder dat de school dit fasciliteerde. Op de dag van het examen kwam de leraar speciaal terug om de heren succes te wensen. Tot zover het Grieks op de scholengemeenschap.
Verder kan ook ik de slimste regio van Nederland van harte aanbevelen bij de heer Vuijsje.
Kenfan (#43)
Helemaal met je eens. Op het lyceum waar mijn dochter zit wordt een fantastische klassieke talen sectie gerund door 2 superdocenten die daar in de bovenbouw topkwaliteit lesgeven aan 12 gemotiveerde leerlingen met Grieks in hun pakket. Heel luxe en heel leuk. Je kunt ook 3 jaar Latijn en Grieks doen en dan toch zonder je vertrouwde omgeving kwijt te raken overstappen naar een atheneum pakket. Op een categoraal gymnasium werkt dat allemaal heel anders.
Ingrid
Twee klassen
Op de scholengemeenschap van mijn oudste zoon beginnen elk jaar twee volle gymnasiumklassen (soms 1). Het merendeel blijft zes jaar lang gymnasium doen, dus hier veel meer leerlingen in de lessen Latijn en Grieks. Allemaal geheel vrijwillig, want je kan ook gewoon na de eerste drie jaar Latijn en Grieks laten vallen.
Ik zou zeggen: Sonny V., je bent van harte welkom in de rimboe.
Elitair geleuter van o.a. Robert Vuijsje
Ik kan slechts zeggen dat wat ik hier lees, zich op planeet 'Elitaire' lijkt af te spelen.
Het zou sieren om weer eens af te dalen naar planeet aarde, waar het welzijn van AL onze kinderen belangrijk is. In samenhang. Wij hebben de 'labeltjes' bedacht, dus wij moeten onze kinderen er ook van kunnen verlossen. Als we dat willen, kunnen we dat. Ieder kind heeft waarde, en geen kind heeft erom gevraagd geboren te worden. We hebben dus een verplichting. Onze kinderen leven in wat wij hebben bedacht en toegestaan. Dus als ons boos wil zijn, dan gaarne op onszelf. Ons heeft zitten slapen.
Niet de mensen gaan zitten bashen die nog steeds de wellicht naïeve hoop hebben op een mooie wereld, en dit 5 dagen per week aan uw kinderen proberen te leren.
p.s.: Ik ben geen leerkracht, en bewust kinderloos.
p.s.2: Ik had nog meer willen zeggen, maar ga nu wijn drinken ;.)
Verhuizen
Makkelijk scoren hoor, om het stuk van Vuijsje simpel af te doen als ‘elitair geleuter’. Het principiële punt is waarom het ene kind meer kansen krijgt dan het andere kind, louter op basis van het oordeel van de juf. Een jong kind dat dmv een hoge Cito een hoger advies afdwingt verdiend respect, steun en kansen ipv hoon. Als ik in deze situatie zou zitten dan zou ik zeker ook buiten de stad oriënteren op een passende school. Dan zou ik mijn zoon iig nog wat te kiezen willen bieden.
Inmiddels vertrekken inderdaad gezinnen uit Amsterdam als gevolg van de lotingsdwang en het feit dat vrije schoolkeuze onder druk staat. He5 is ook en manier om met de lotingsproblematiek agv de groeiende en veranderende bevolkingssamenstelling om te gaan (meer hoogopgeleiden, dwz krimp op vmbo en groei op havo/vwo).- aanbod krap houden en de vraag bestrijden.
Vertrekkende gezinnen kan nog best eens het einde van de kotingsproblematiek betekenen. Op de basisscholen in het centrum hoefde afgelopen jaar na jaren loten niet meer geloot te worden agv vertrekkende gezinnen.
Ook een goed advies
Middelbareschooladvies Frank: 2 jaar gymnasium en dan wietverslaafd overstappen naar havo
28 mei 2018 door Jop Eikelboom en Sake van der Wall
De 11-jarige Frank heeft vandaag eindelijk zijn langverwachte middelbareschooladvies gekregen. Zijn juf Kim raadt hem aan te beginnen op gymnasium en dan na twee jaar wietverslaafd over te stappen op havo.“Met jouw intelligentie en aanleg om je eigen potentie om zeep te helpen zou ik naar het gymnasium gaan, waar je na twee jaar vanaf wordt gestuurd omdat je een 3 gemiddeld hebt voor Grieks. Vervolgens ga je naar de havo op een andere school waar je je verontwaardigd en stoned in de schoolbanken afvraagt waarom je dit in godsnaam moet leren. Ik adviseer je dan ook om steeds meer te spijbelen waardoor je nog een keer of twee blijft zitten. Dankzij peperdure bijlessen heb jij binnen 6 jaar je vmbo-t. Dat garandeer ik je.”Frank heeft zich inmiddels ingeschreven bij het Caligula Gymnasium, Het John Ewbank Lyceum, het Luzac in Hilversum, Het Mondriaan College, Het Luzac in Zwolle en het ROC in Den Haag.
Uit: De Speld
Nou Bermbrand
Het zal meespelen, maar veel gezinnen vertrekken ook vanwege de huizenprijzen. Verhuizen in Amsterdam is heel moeilijk, zowel voor kopers als huurders.
Jouw principiële punt met de vraag waarom het ene kind meer kansen krijgt dan het andere is wel heel idealistisch. Er is nou eenmaal kansongelijkheid, dat begint al bij de geboorte en dat kun je nooit helemaal wegnemen.
Frédérique
Noem mij maar idealistisch, maar maar deze specifieke kansenongelijkheid is best eenvoudig onmiddellijk aan te pakken. Wacht met die scholenbingo tot ná de uitslag van de Cito. Trek de lootjes pas als iedereen na de uitslag van de Cito eindtoets een definitief advies heeft en verloot de schaarse plekken vervolgens onder àlle kinderen.
Wat is daar op tegen?
gelijke kansen
Een idealist die kinderen gelijke kansen wil geven laat alle vwo leerlingen starten in een havo-vwo brugklas. Alsof er zoveel verschil is tussen havo en vwo in de brugklas. Alsof dat ene jaar je op enorme achterstand zet. Trouwens wat we niet weten van Sonny: Heeft ie geoefend voor de cito? Wat was zijn uitslag? Misschien was dat wel krap aan 545. Is de conclusie dat de docent het fout had dan terecht? Ik vind het te kort door de bocht om te zeggen dat iedereen die hoger scoort dan het advies te laag is geadviseerd. En hoeveel Amsterdamse vwo-advies leerlingen scoren er niet lager dan 545? Was dat niet de helft? Dat komt dan allemaal door de momentopname? Bermbrand voert hier de Amsterdamse VSA-lobby voor meer categorale gymnasia. De column van Vuijsje past daarbij. Of niet, want er is niks mis met de scholengemeenschappen die nog plaats hebben. Er is uberhaupt niks mis met het starten in een havo-vwo brugklas.
kansen
Ik denk ook niet dat de zoon van Vuijsje nu op een achterstand komt, omdat ie geen plek heeft op het Barlaeus. Het heeft niks te maken met kansenongelijkheid. In mijn ogen is kansenongelijkheid iets heel anders. Dat gaat over het structureel onderadviseren van leerlingen met laag opgeleide ouders, de steeds groter wordende verschillen tussen leerlingen van hoog- en laagopgeleide ouders wat betreft opleiding. Daardoor blijft talent onbenut, en dan van de leerlingen met lager opgeleide ouders.
Dat lijkt me in het geval van Vuijsjes zoon niet echt aan de orde. Hij krijgt genoeg kansen om zijn talenten te ontplooien.
Ik vind het stukje van Vuijsje nogal hysterisch, hangt aan elkaar van zieligheid en valse melancholie.
Laat onverlet dat ik vind dat het systeem niet klopt dat de loting al is geweest vóór de cito. dat moet aangepast.
