Uitslag cito-score

Waarom geheimzinnig doen?

Ik snap dat niet zo, geheimzinnig doen over de score. Het is toch logisch dat kinderen die al acht jaar bij elkaar in de klas zitten nieuwsgierig zijn naar elkaars uitslag? Bij mijn oudste zoon gingen ze elkaar na de uitslag direct allemaal bellen en feliciteren. En leefden ze gezamelijk mee met die enkeling van wie de score tegenviel. Ze horen 8 jaar lang elkaars cijfers en zien elkaars rapporten, waarom zou de cito zo beladen moeten zijn? Bovendien speelt de Cito vaak mee bij de schoolkeuze en daar doe je toch ook niet geheimzinnig over?

Citootje

Waarom vind je dat verschrikkelijk?

Ik kan het me wel voorstellen

Dat ouders de cito scores op hun hyves zetten.

Mijn zoon heeft ook de beste cito score in de klas.
En hij loopt haast naast zijn schoenen van trots, en het heeft zijn zelfvertrouwen heel veel goed gedaan, dat hij nu "officieel" op papier heeft dat hij "niet dom" is.

En ook ik kan wel jubelen als ik zijn cito-score zie, en heb echt de neiging om een lange neus te trekken naar de IB-er van school, onder het roepen van "nana, nana, na na...."

Het was namelijk dezelfde IB-er die mij troostend vertelde dat zij mijn kind wel op Basis-kader niveau kreeg, en dat dat heel goed haalbaar was voor een kind met dyslexie...Dat ik mij daar helemaal geen zorgen over hoefde te maken.

Nou, met zo'n IB-er kun je echt de hele wereld aan, en heb je voluit vertrouwen in de school en in haar capaciteiten. (voor alle duidelijkheid, dit is sarcastisch bedoeld)

Dus dat jij als ouder zijnde dat op je hyves zet, ja, dat kan ik me levendig voorstellen.

Het rare is alleen, dat als jij een kind hebt die eerste wordt met turnen, of die ergens anders echt in uitblinkt, dan mag jij daar heel trots op zijn, en mag je daar ook mee "pronken".
Maar oh wee, als je "pronkt" met de cito score's van je kind, dan mag dat in ene niet. Want stel je eens voor dat je met je kop boven het maaiveld uitkomt.

Je mag als ouder zijnde wel uren jeremiëren over de aandacht die je in je kind "moet" stoppen omdat het kind "iets niet kan" of "niet lekker mee komt", maar o wee als je aangeeft dat je kind wel goed mee komt.
Dat je dat één keer doet is prima, maar doe dat niet te vaak, want vroeg of laat krijg je daar negatieve reacties op, en houd je je wel stil.

Dus ja, ik kan het me helemaal voorstellen dat ouders dat doen.

JO
Om toch maar even te relativeren: Zoonlief heeft niet "de aller allerhoogste" scores. In zijn groep 8 zitten 6 kinderen, en van die 6 kinderen heeft hij de hoogste score en is hij de enige met een officiële dyslexie verklaring sinds groep 4. Hij is waarschijnlijk ook de enige uit die groep die HAVO gaat doen.

Citootje: score van 5zoveel

Even voor alle duidelijkheid:

Op de toets kan een score van 501 tot 550 worden behaald. Deze ietwat vreemde schaal is gekozen om de indruk weg te nemen dat het om een examen of een IQ-test zou gaan.

Bron http://nl.wikipedia.org/wiki/Cito_Eindtoets_Basisonderwijs

Citootje

"Ik vind het niet kunnen dat ouders aan andermans kinderen vragen wat ze hebben gehaald"
Maar waarom dan niet? Echt, ik begrijp het niet. Je vraagt toch ook aan een kind hoe bijvoorbeeld een wedstrijd ging, hoe zijn spreekbeurt ging en of hij blij is met zijn rapport? (uitslagenlijstjes van sportwedstrijden verschijnen zelfs vaak op internet, de hele wereld kan zien hoe hard mijn zoon rent, hoe hoog en ver hij springt en hoe ver hij een kogel kan stoten).
Wat vind je dan van de vraag: naar welke middelbare school gaat jouw kind? In welk brugklastype komt hij? (feitelijk vraag je daarmee namelijk hetzelfde, alleen iets minder gedetailleerd).
In mijn omgeving (werk, school etc.) wordt door iedereen heel openlijk gesproken over citoscores, ik heb dit soort bezwaren dus eigenlijk nog nooit gehoord... en vandaar dus mijn verbazing als ik lees ´het hoort niet´.

Lol

Ik heb me gelukkig tijdig beheerst dan, ik had het bijna gedaan! Ben ik ff blij dat ik het niet gedaan heb, ik zou zomaar iets doen wat niet hoort. Ik ben denk ik wel uberfout, ik heb namelijk ook aan de vriend van mijn zoon gevraagd wat zijn score was (ik zal het er even bij zeggen, het was 549) en dacht daarmee interesse en betrokkenheid uit te stralen voor dit kind wat al 6 jaar bij mij over de vloer komt...
Overigens ben ik gewoon ziekelijk trots op mijn zoon dus ik kan het wel van de daken roepen, niet omdat het mijn verdienste is dat mijn zoon 546 heeft (ja ik typ het nog maar eens een keer) maar omdat het toevallig wel mijn knul is die dat maar mooi geflikt heeft. En nou kan ik er nog wel bij gaan vertellen waarom het zo bijzonder is in dit specifieke geval maar ik doe het maar eens niet, hij is gewoon helemaal top

Zelfde nickname

Ik heb ook ooit onder deze nickname gepost. (2008 en 2010) Maar ben dus niet dezelfde als deze citootje.
Want ik vind nl het helemaal niet erg om citotoetsen van ons kind "rond te bazuinen" of aan iemand anders te vragen. De kinderen hebben idd jarenlang bij elkaar in de klas gezeten en zijn gewoon betrokken met elkaar. Ze kijken toch ook naar elkaars rapporten? Ik vind het dus ook niet erg dat andere ouders aan ons kind vragen wat de uitslag is. Vind het gewoon een teken van interesse, en het maakt niet uit of de uitslag laag of hoog is. Ons kind heeft minder gescoord dan verwacht, maar krijgt desondanks alleen maar positieve reacties. Het is niet zaligmakend hoor een citoscore!!!! Ze hebben allemaal hun best gedaan en als ouder mag je daar gerust trots op zijn!!!
Wat ik raar vind is dat ze de uitslag opsturen. De leerkracht hier deelde ze persoonlijk aan de kinderen uit en maakte dan nog een praatje met ze. Het was natuurlijk ook erg spannend, en zo werd de spanning en/of teleurstelling al een stuk werggenomen.

Izar (o.t.)

Ik ook hoor. Mijn zoon heeft nog niet eens zijn A diploma maar ik heb iedereen al vertelt dat hij volgende week mag afzwemmen. Zo trots ben ik op hem. En blij natuurlijk dat het einde eindelijk in zicht is. En zo'n cito score rond bazuinen. Tja, de kinderen van mijn zoon in groep 4 rennen ook naar buiten als ze een avi toets gedaan hebben om direct te roepen wat ze gehaald hebben. En dan maar hopen dat het niet tegenvalt want mijn zoon was vorige keer erg teleurgesteld omdat hij maar één niveau omhoog gegaan was. En hoewel wij wel 10 keer gezegd hebben dat wij toch trots op hem waren, was hij zo teleurgesteld. Dus die cito scores zijn vast ook niet geheim te houden. En dan maar hopen dat je kind naar verwachting gepresteerd heeft. En hou er rekening mee dat echt niet alle ouders de waarheid vertellen. Als ik namelijk de ouders op het schoolplein moet geloven dan hebben bijna alle kinderen altijd een A score op de cito. En daar geloof ik helemaal niets van. Mijn zoon heeft gewoon een A, B en C en ik ben heel erg trots op hem.

't is ook nooit goed

Ik heb zelf lang geleden 550 gehaald op de cito. Ik heb daar niets over gezegd tegen mijn klasgenoten die vonden mij toch al wat arrogant volgens mij (ik was nogal verlegen, niet zo sociaal handig en kon goed leren). Dus ik dacht laat ik me maar koest houden, oo al was ik er heel blij mee. Tot één van mijn klasgenoten dus vroeg wat ik had en toen ik dus mijn score zei, vonden ze het maar stom dat ik deed alsof het de normaalste zaak van de wereld was en het niet van de daken schreeuwde. Tja, wat moet je dan..

Hier

werd in de klas voorgelezen wat iedereen had en daar is geen verkeerd woord over gevallen of ze nou hoog of laag hadden, ze reageerde juist allemaal heel positief over elkaar, van tevoren wordt er ook gesproken naar welke opendagen ze gaan en welke school hun voorkeur heeft, hier moeten ze soms wel een bepaalde score voor hebben, ik vind het vrij normaal als je hier over praat en dat je kunt aangeven dat het voor een kind fijn is dat ze naar de school van keuze kunnen.
krulleke

Belangstelling

Nee hoor, als je uit belangstelling wat wil vragen over de cito, vraag je gewoon: "En heb je de cito goed gemaakt? " of " En ben je blij met de cito-uitslag?" of "Was je tevreden met je cito-score?". Gewoon vragen waar een kind ja of nee op kan antwoorden zonder in details te hoeven treden.
Als je nieuwschierig bent vraag je gewoon naar de score. Meer in de geest van: "Hoeveel heb jij?"
Dat vindt ik persoonlijk een héél verschil.
groeten albana

Pfoe

"het kan voor een kind heel vervelend zijn om een tegenvallende citoscore te moeten vertellen aan de ouders van een ander kind. Als een kind er zelf mee komt is dat prima maar je gaat andermans kind toch niet uithoren?"
Jemig zeg. Een geïnteresseerde vraag stellen is toch niet direct 'uithoren'? En om nu maar geen vragen aan vriendjes van je eigen kind te stellen, omdat het kind wel eens een tegenstellende score zou kunnen hebben én het heel vervelend zou vinden om dat te zeggen... sorry, dat vind ik wel wat ver gezocht.
Zo kan ik er nog wel een paar verzinnen:
"Goh je moeder was toch ziek, hoe is het nu met haar?" (misschien blijkt moeder wel heel erg ziek te zijn en wil kind daar liever niet over praten)
"Hoe was je vakantie?" (wie weet viel die wel erg tegen en waren ze betrokken bij een verkeersongeluk)
"ga je dit weekend ook naar de kermis?" (misschien hebben ouders wel zware schulden en is er helemaal geen geld voor de kermis)

Het is belangrijk

Citootje:
"Nee niet de hyves van de kinderen maar van de ouders. Dus in je www zetten dat je kind een score van 5zoveel heeft gehaald. Dat vind ik vreemd, het is toch niet je eigen verdienste? Waarom moet iedereen dat weten?"
Omdat het belangrijk is en er veel over wordt gepraat?
Cito-scores doen ertoe -ze bepalen je schoolkeuze (als zodanig zijn ze wel degelijk vergelijkbaar met een eindexamen...). Ik was ook dolblij met de scores van mijn kinderen -2 keer havovwo brugklas, zonder discussie naar het vervolgonderwijs dat we (ook zij) in ons hoofd hadden.

En toch, en toch, en toch....

wil ik even een kanttekening plaatsen.

Vorig jaar had ik mijn eerste groep 8 kind. Hij was behoorlijk naief in 'het middelbare schoolgebeuren'. Geen oudere broers, zussen of neven die hem waren voorgegaan. Voor de Cito ueberhaupt gemaakt was gingen ze met de klas al eens buurten bij diverse middelbare scholen. Ik herinner me een dag dat hij terugkwam van een VMBO-weet-ik-veel scholengemeenschap. Met veel praktijk in elk geval. Ze hadden gelast en geboord en gezaagd. En zoon meldde opgewekt dat met zijn handen werken toch ook wel erg leuk was. Of dit ook een school was waar hij uit kon kiezen?

Op zich niks mis mee, maar het mondde wel uit in een interessante en voor hem vrij verhelderende discussie. Dat het met een stel VWO-ige hersens toch niet helemaal voor de hand liggend is om naar een erg praktijkgerichte VMBO school te gaan. Maar dat het omgekeerd nog wat strikter uis. Er zijn kinderen die gewoon niet daar een VWO of Havo kunnen.

Zeggen dat je chirurg wil worden, of advocaat, of dierenarts is leuk, maar niet voor iedereen mogelijk.

Het kwam bij hem allemaal best hard aan. Hij had zich daadwerkelijk nog nooit zo gerealiseerd dat het toch voor een deel zo werkt. En natuurlijk weten klasgenoten na 8 jaar best van elkaar wie er een snelle leerder is, en wie meer moeite heeft met lezen, rekenen of wat dan ook.

Maar op rapporten staan wel 10 cijfers, en horden kruisjes die aangeven hoe sociaal je benmt, of je er hard voor wilt werken, je mannetje staat en hulpvaardig naar anderen bent. Of je goed bent in gym of tekenen.

Die Cito score is en blijft een kaal getal dat (gevoelsmatig) gezien kan worden als een ranking. 550 is 'het beste' en vandaaraf wordt het alleen maar minder. Zoiets.

En ik vind dat toch best een cru moment. En ik kan me levendig voorstellen dat niet iedereen er blij van wordt op die manier de hele klas op een rijtje te zetten.

En nogmaals, ik weet dat het allemaal niet zo bedoeld is, maar ik zie ook dat het (net als een IQ test) een soort getalletje kan zijn wat op een of andere manier jouw hele kind op dat moment gaat klassificeren. En dat heeft best iets lulligs. En het is best extreem. want ik kan geen enkel ander diploma of toets bedenken dat zo overduidelijk tot een 'rangorde' leidt.

Neem een eindexamen VWO, dat heeft 7 of 8 cijfers. Een Bul wel 20 of 30 (voor elk vak 1), met hooguit een soort 'categorietje' erbij dat varieert via 'summa cum laude' (fabelhaft) tot iets van 'naadje satisfactory'. Ook een stuk 'globaler' dan 1 keihard getal.

Nee, wat mij betreft veranderen ze die CITO uitslag in 10 losse getallen (voor allerlei onderdelen), en een advies dat hooguit iets 'categorisch' aangeeft (op basis van de uitkomst van deze test zou uw kind het best tot zijn recht komen op de HAVO. Uw basisschool zal de uitkomst van de test meenemen om tot een meer onderbouwd advies te komen, dat kan afwijken van wat CITO op basis van alleen de toets adviseert)

Maar goed. 't is maar een idee.

Overigens vind ik ook hier op OOL dat er overduidelijk blijkt dat we een uiterst niet-gemiddelde populatie hebben. Als ik het gemiddelde zou uitrekenen van alle hier genoemde CITO scores zouden we ver boven de 545 uitkomen volgens mij. Nik smis mee natuurlijk, maar gemiddeld is anders. En los van hoe open en weinig veroordelend iedereen hier natuurlijk is, en hoezeer we allemaal willen dat ons kind goed terecht komt, en dat het niveau niks uitmaakt, als het maar bij hem-haar past...zeg nou zelf...een top-score roep je volgens mij toch net even iets gemakkelijker van de daken dan iets dat ver onder het gemiddelde van Nederland hangt. Toch?

Ingrid

Citootje

Jou vraag: Waarom denk jij dat ik niet weet dat de score tussen 501 en 550 moet zitten?

Mijn antwoord:
De manier waarop deze zin geformuleerd is, "Dus in je www zetten dat je kind een score van 5zoveel heeft gehaald." gaf mij de indruk dat er ook score's zouden kunnen zijn van minder dan 5zoveel

Daar reageerde ik op.

Verder schreef je:
"Ik zag ouders die in hun www hadden staan dat het voor hun duidelijk is dat die cito afgeschaft mag worden wat hun betreft. Kind heeft dus duidelijk slecht gescoord en ze hebben ervaringen met oudere kinderen die ook eerst slecht scoorden maar daarna toch na een jaar brugklas opklommen."

Mijn vraag: Weet je dat het kind duidelijk slecht heeft gescoord, of is dat een invulling van jou? En weet je dat ze ervaringen hebben met oudere kinderen of is dat ook een invulling?

Kijk, het hele cito gebeuren mag van mij meteen afgeschaft worden. Ik ben er faliekant op tegen. En dan ben ik niet tegen het feit dat er "objectief" gekeken wordt naar de kinderen in verband met hun leerprestaties, maar wel tegen de "toestanden" erom heen.

Ik begin steeds meer het gevoel te krijgen dat de Cito een doel op zich is geworden, en niet meer een middel. Ik vind het van de zotte dat er ouders zijn die al een angstig gevoel krijgen op het moment dat hun kind niet goed scoort op de kleuter cito en geneigd zijn om hun kind bij te gaan scholen. Want stel je eens voor....

Idem dito met de Cito voor groep 8. Juist door de aandacht die er zo her en der aan gegeven wordt er veel meer van gemaakt als dat nodig is. Het jeugdjournaal maakt er een compleet item van in de cito-week. Nou, dat zie ik ze nog niet doen voor een gewone overhoring of een topo toets. Het is dus ook niet vreemd dat er steeds meer waarde aan gehecht wordt, en dat je steeds meer verhalen hoort van kinderen die niet mee hoeven te doen aan een cito-toets (want dat mocht de gemiddelde score van een school nog eens naar beneden halen).

Nogmaals, een cito-toets is een middel en geen doel. Inhoudelijk heb ik ook zo mijn twijfels of het wel een goed "middel" is om de kennis van een kind te toetsen. Er wordt namelijk mijns inziens te weining rekening gehouden met de sociale omgeving en achtergrond van een kind. Simpel voorbeeld hiervan is het feit of een kind de oudste is in een gezin, of dat een kind de jongste is in een gezin, met een broer die 9 jaar ouder is. De gesprekken aan tafel zijn namelijk heel anders, en dat is ook van invloed op de algemene ontwikkeling van een kind.
Die factoren worden mijns inziens niet of heel weinig meegenomen.
Terwijl deze factoren wel worden meegenomen op het moment dat er een onderzoek plaats vind door een orthopedagoog ivm de leerprestaties van een kind.

Het is alleen wel zo, dat mijn zoon leeft in een maatschappij die steeds meer belang aan cito-toetsen toekent. Dan kan ik als ouder nog zovaak roepen dat een cito-toetsaanslag voor mij helemaal niets voorstelt, en dat hij zich daar niet druk over hoeft te maken, de realiteit is anders. Hij maakt zich er wel druk om, omdat zijn sociale omgeving op school en in het dorp zich daar druk om maakt. Wat dat aangaat krijgt hij dus tegenstrijdige signalen binnen, en mag hij van mij apetrots zijn op zijn score's.

En ja, ook ik heb er eigenlijk wel lol om, omdat mij dat een "wapen" geeft dat geaccepteerd en hogelijk gewaardeerd wordt door school en de IB-er.

Tot zover mijn vijf cent , en het stokpaardje gaat weer in de hoek.

Jolanda

Hmm.

Ik lees net mijn eiogen posting nog eens door, en ik hoop dat jullie snappen wat ik bedoel. Ik ben niet voor sneaky gedoe, en ik vind dat iedereen heel open mag en moet zijn over wat hij of zei kan/gaat/wil doen na de basisschool. Ik vind het ook helemaal prima dat bv de cijfers voor een rekentoets gewoon plompverloren worden opgelezen of om mijn part aan de muur gehangen. Kijk, ik was de beste van de klas. Moet kunnen.

Maar dan gaat het em 'een toets' of om mijn part 'een rapport'. Maar dat citogetal dat gaat om 'alle vakken, 8 jaar lang'. Het gooit alle schoolse inspanningen en opgedane kennis op 1 grote hoop, en kristalliseert het in 1 kaal hard getal. Met een onmiddellijke uitnodogong tot vergelijken. (door kinderen, of door ouders. of door leerkrachten)

Dat zou voor mij anders mogen.

Verder niks.

Ingrid

Ja cobi,

zo gaat het bij ons ook ongeveer. En persoonlijk maak ik me er ook niet zo druk om, en ik weet dat het allemaal uiteindelijk niet zo belangrijk is, dat inzet en werkhouding...blablabla.

Maar toch.

Ik vind 'mijn kind heeft Een Havo adviers gekregen' of een stuk prettiger klinken dan 'die van mij had 548!'

Misschien is het mijn beta achtergrond. Maar als ik een rijtje losse getallen zie of hoor, dan ga ik ze op volgorde zetten. Da's het eerste dat in mij opkomt. En ik vind die voor de hand liggende 'ranking' gedachte gewoon niet zo leuk. Door dat keiharde Cito getal, en de echte datum weaarop dat er dan 'opeens is' ben je ook als belangstellende (vriendjes van je kroost of zo, of kinderen van vrienden)) veel eerder geneigd naar dat getal te vragen dan naar waar een kind nou eigenlijk heen gaat volgend jaar. Terwijl dat laatste veel interessanter is, en veel minder tot vergelijken uitnodigt.

Citootje

Ow ik heb het geloof ik wel vermeld. Mocht je het van mijn hyves hebben. Tip! Gewoon niet weer heen gaan!

Ik ben trots op mijn zoon en ik vermeld het wel. Het is fijn dat hij het zo goed doet. Voor zoon zelf is het ook fijn. Als zoon een lagere score zou hebben was ik net zo trots. Ik ben trots op mijn kind. En dat mag ik profileren op mijn eigen hyves pagina!

Ps citootje

Ik ben net zo trots op mijn lease kind en die hangt ver onder het gemiddelde.

Overigens heb ik dan volgens de cito een briljant kind maar de kans dat hij zeer waarschijnlijk eindigt op VMBO Tl niveau is groot vanwege zijn autisme.

Waar ik me wel over verbaasde was de vraag van een bekende van mij of ik ook teleurgesteld was dat zoon geen 550 had gehaald. *zucht*

Ja. ik weet het nog wel.

Ik was 1 van de 2 kinderen uit mijn hele klas die naar de havo/vwo brugklas mocht. Ik geloof niet dat ik van te voren wist of en hoe belangrijk de cito was. Maar ik herinner me nog wel mijn score. Of liever gezegd de uitroeptekens en uitleg van de hoofdmeester op dat papiertje om uit te leggen aan mijn ouders wat het allemaal betekende.

Nou ja, was school een typische OOL-community geweest dan had ik wsch gewoon bij de middenmoot gehoord, , maar op onze redelijk modale basisschool was ik een bijzonder geval, zullen we maar zeggen. Dus ja, dat weet ik nog wel.

Ikke wel

de cito toets was mijn kaartje naar het betere leven. ik had een heel nare lagere school met een direcetur die vond dat ik op een kleine huishoudschool thuishoorde en toen haalde ik een score van 547...

Ik heb toen een jaar een tussenschool gedaan om een beetje bij te komen ern deed hem daar nog eens: 549..... En toen ik utieindelijk mijn hbo diploma haalde, ben ik dat met een ander 'huishoudschool'vriendinnetje onder de neus van de directeur gaan wrijven...

mijk (die om bovengenoemde redenen erg voor citotoetsen is )

Cito

Goh, nooit geweten dat dat hele cito-gebueren zo'n rare vlucht nam. Ik ken de cito-eindtoets niet eigenlijk. Oudste heeft compaztoets gedaan waar (naast een A=4tje emotioneel/sociaal/wat wil ik) op 4 verschillende vakgebieden een schooladvies uitrolde. Wat overigens niet al te betrouwbaar bleek. Middelste heeft vorige maand de eintoets van centraal nederland gehad. Daar zit een NIO bij in begreep ik. We moeten daarvan nog de uitslag krijgen, dus hoe dat eruit ziet weet ik niet, maar ik denk niet als één rond getalletje.
Ik kan van mezelf helemaal niet herinneren dat ik in de 8e ooit een toets heb gemaakt. Ik ging wel op zaterdagochtend naar het vo voor extra werk, hoe heette dat toch? iig wie dát ooit verzonnen heeft...uiteindelijk belandde ik op de MAVO omdat mijn ouders mij al zagen stranden op die enorme scholengemeenschap.

Ik heb mijn 'cito' zelfs nog!

Onze school deed destijds een ander toets (of wellicht een voorloper) de Haarlemse meerkeuzetoetsen oid. Een boekje met een knalgele kaft.
Ik heb 'm nog, met een kinderversie van mijn handschrift erin, maar duidelijk herkenbaar.
Ook als een schreeuwend maar niet gehoord bewijs dat mijn ouders niet hebben opgelet. De score was goed voor VWO (ik wilde naar het gym) maar school dacht dat ik misschien de mavo wel zou halen.
Volledig weggepest ben ik in de overwegend mavo brugklas om als buitenbeentje naar 2 VWO te gaan.
Misschien was ie beter niet bewaard gebleven

Bewust of onbewust

zelfs een cito score kan in twijfel getrokken worden als een moment opname.
Met de hoogste score van de regio ben ik toch wel naar het LHNO/LTS gestuurd. Want die uitslag kon niet kloppen, mijn zus is tenslotte ernstig gehandicapt.
De term onderpresteren was toen nog niet ingebruik.

Ach amk

troost je, het kan ook anders. Ik had als enige van de school een cito-score van 550 en dat was direct mijn intellectuele hoogtepunt. Daarna ging het bij mij alleen maar bergafwaarts, bij jou was er nog voldoende ruimte voor groei

Citoscore heeft mij geholpen

Ik kreeg een mavoadvies terwijl ik heel graag naar een havo/vwo school wilde. Mijn ouders vonden ook dat ik dat wel aan zou kunnen. Door mijn citoscore van 543 was dit gelukkig geen probleem. Zonder die citoscore had de school me waarschijnlijk niet aangenomen.
En even on topic; ik zie geen probleem in het delen van citoscores. Ik zie niet in waarom daar geheimzinnig over moet worden gedaan. Natuurlijk zijn er kinderen met een hoge score en kinderen met een lagere score maar het is al de gehele schoolperiode zo dat er kinderen zijn die altijd 0 fout hebben met dictee's en kinderen die met moeite een voldoende halen en er zijn kinderen die lezen in avi 9 terwijl er tegelijkertijd nog kinderen in avi 3 lezen. Kinderen weten dit van elkaar en als daar goed mee wordt omgegaan is dat als het goed is geen probleem.

Gut wat grappig

We hebben hier allemaal kinderen met een cito-score van 545+, en zelf hadden we ook allemaal de hoogste cito-score van de school. Dat is toevallig.

Grondzakker

Hier zelfde als Tarole. Alleen was de directeur ook nog rancuneus want ik was inmiddels overgestapt naar een andere school wegens verregaand klaar met die school. Het werd dus echt overal rondverteld, we werden er op straat op aangesproken. De scores van mijn zoons gaan onmiddelijk in de kliko. Daar bewaar ik niets van.

Enneh.. Vic, jij bent niet op de laatste meeting geweest geloof ik, maar we hadden het er daar over dat onderhand iedereen op OOL lang borstvoeding geeft, hoogbegaafde kinderen heeft, wekelijks op gesprek moet bij de IB-er en nog wat van die dingen. Oh ja, we sloven ons niet uit bij traktaties en we krijgen de kriebels van klassemoeders.
Dus ja, inderdaad, we moeten ook wel allemaal de hoogste score van de school gehad hebben!