Wie denkt mee over kleuterzoon

Vriendschap

Ayla, kijk ook eens bij de laatste post van dit forum over vriendschappen in de brugklas. Kinderen zoals jouw dochter en mijn zoon hebben idd meer volwassen ideeen over vriendschap en zijn daarin ook een paar jaar voor.
Vriendschapsverwachtingen die voor een vijfde-groeper onzinnig zijn sluiten dan wel beter aan in een brugklas. Dit geldt natuurlijk niet voor alle kinderen maar mijn zoon zit wat dit betreft veel meer op een lijn met de rest van zijn klasgenoten dan vroeger op de basisschool.

Verwachtingen

Maar Ayla, ik snap dat je hoopt dat je dochter eerder contact krijgt op een middelbare school. Maar is dat heel realistisch? Ze is 2 jaar jonger, loopt in ieder geval fysiek 2 jaar achter, begint 2 jaar later met puberen, heeft 2 jaar later last van rammelende hormonen etc. Bovendien beschrijf je steeds dat je dochter bij welk clubje dan ook ook niet echt aansluiting heeft. Bij de scouting zit ze liever bij de leiding dan bij de kinderen. Ik hoop dat het goed blijft gaan bij toneel.
Is het niet realistischer om niet zulke hooggespannen verwachtingen te hebben maar met dat bureau er over te hebben je dochter te leren hoe contacten te legen en vooral hoe die vast te houden. Wil ze bijvoorbeeld te graag waardoor andere kinderen worden overrompeld? Is ze juist te weinig assertief? Bij mijn dochter was bijvoorbeeld het eerste aan de hand. Ze heeft gedurende de basisschool tijd genoeg gehad daaraan te werken. Het gaat nu op de middelbare school nog steeds niet van een leien dakje maar ze valt niet meer in dezelfde valkuil. Ze heeft geleerd niet te hard van stapel te lopen en zich niet aan iemand vast te klampen. Daar heeft zee een flink aantal jaren overgedaan. Maar die kans heeft ze wel gekregen.

Elisa

Jouw zoon zit toch in een speciale brugklas? Een soort Leonardo?

Mireille

Hij zit op een gewone scholengemeenschap met een Gymnasium dat is gebaseerd op Leonardo-onderwijs en met name op de uitgangspunten van professor Jelle Jolsma van de vakgroep Learn! van de VU zie http://www.hersenenenleren.nl/
Een verzwaard Gymnasium voor breed getalenteerde kinderen met topdown leren, contextbreed leren en veel uitdaging.
Er zitten dus mb- en hb kinderen en men erkent de specifieke problematieken die veel van deze kinderen hebben en daar wordt veel aandacht aan gegeven. Met name aan de versnelde, jonge kinderen (waarvan er in beide brugklassen een aantal zitten waaronder mijn zoon).
Verder is het een gewoon Gymnasium met regulier onderwijs en reguliere vakken. Een uitkomst voor mijn zoon en voor kinderen zoals Ayladochter.

Je hebt helemaal gelijk en ik heb dit ook zo al eerder gepost maar dan in minder kernachtige bewoordingen
Ook ik deed en doe niet aan "lieverkoekjes bakken" en ook ik moest en moet zoon regelmatig een ferme schop onder zijn gemakzuchtige k@!t geven. Zeker nu op het vo. Dat gaat verder goed maar het is een utopie om te denken dat op het vo alles wel vanzelf goed gaat.
Er liggen altijd nog een aantal basisvaardigheden te leren op de basisschool; los van het cognitieve deel.

Elisa en p mee eens

Met jullie laatste postings ben ik het helemaal eens!

Ik weet dat het triest is hoor, als je je kind ziet uitvallen in vriendschappen en je kan er zelf niks aan doen. Dat doet een moederhart bloeden.... .
Toch moeten jullie volgens mij het deel 'werkjes/school' een beetje los zien van 'vriendschappen'. School is nl. niet enkel bedoeld om vriendjes te hebben ook niet.

Maar stel: je zal misschien al wel een beetje een idee hebben over VO's bij jullie in de buurt. Is dat echt in de buurt of zouden jullie haar dan toch moeten brengen (gezien ze in ieder geval jonger dan gewoonlijk naar VO zal gaan)? Middelbare scholen zijn vaak niet meteen in de buurt... in welk geval jullie toch een Leo basisschool zouden kunnen overwegen nee? Ik weet dat je al gezegd hebt dat het niet in de buurt is enzo maar als je kind zo afziet van school, kan je dat echt niet overwegen?

Overigens, niet dat het een troost zal zijn: er vallen een pak kinderen uit in vriendschappen in de basisschool. Sluit het 'publiek' in jullie school een beetje aan bij wat je denkt dat bij je dochter zou passen? Ik zie nl. dat in groep 6 de meeste kinderen toch al wel serieuzere vriendschapsverwachtingen hebben en anders met elkaar omgaan dan in groep 4 of 5. Mijn dochter zit nu met kinderen in de klas die al 10 zijn, en daar zijn toch al heuse "grote meiden" tussen, in niets meer te vergelijken met de klasgenoten van haar eigen leeftijd (8). Daarvoor zou kind dus helemaal geen sprong naar groep 8 moeten maken. Bovendien, als jullie school met combiklassen werkt, dan komt ze volgend jaar toch in ieder geval in groep 6/7?

Montessori school dacht ik

dus er zitten toch altijd meer groepen bij elkaar?

Montessori

Zoon zat ook op een Montessori school. Dus groep 0/1/2 bij elkaar, groep 3/4/5 en groep 6/7/8. Hij heeft groep 5 en 7 overgeslagen.

Niet in balans

Eilsa zei: "Als mij een ding duidelijk is geworden, is dat deze kinderen niet in balans zijn qua kalenderleeftijd, cognitieve leeftijd, sociaal-emotionele leeftijd, mentale leeftijd etc. Aan de ene kant lopen ze lichtjaren voor, aan de andere kant mijlen achter. Dit moet iedereen herkennen, erkennen en daar naar handelen."
En zo komt dochter Ayla inderdaad op mij over. Ayla schrijft dat ze een manier van met vriendschappen omgaan heeft die meer past bij oudere kinderen, maar aan de andere kant lijkt ze met haar gedrag meer op een kleuter. Dingen weigeren te doen en werkjes verstoppen past meer bij een kleuter, dan bij een kind van 7. Ayla heeft wel eens geschreven dat dochter Dolfje Weerwolfje eng vindt, maar ze leest wel over de tweede wereldoorlog. Ik kan me goed voorstellen dat haar dat bang maakt. Met leren is dit idem dito, op sommige gebieden een mijlenverre voorsprong, op andere gebieden niet. Ayla dochter heeft hier problemen mee: heeft weinig vrienden, voelt zich alleen, doet niet haar best op CITO's of klapt dicht, weigert dingen te doen die "saai" zijn, waarbij saai kan betekenen: moeilijk, saai, geen zin. Dit lijkt mij geen basis om een kind op zeer jonge dingen naar een VWO te laten gaan. Het is niet vanzelfsprekend dat op een (gewoon) VWO het willen leren gerespecteerd wordt. Mijn dochter, ijverig en plichtsgetrouw, heeft ooit te lijden gehad van een groepje dat kinderen pestte die wel hun best deden. Het was zelfs zo erg dat mijn dochters prestaties er onder leden. En of dit op elk VWO-plus anders is, durf ik te betwijfelen. In elke klas is de chemie anders.
The bottom line: geef het bureau een kans en sta open voor andere oplossingen dan versnellen.

Net als een volwassene

Elisa, ik deel je analyse niet. De fout die je maakt is dat je van een kind dat al met decimalen kan vermenigvuldigen verwacht dat het zich zal willen gedragen conform alle kinderen die dat kunnen.
En dat is onzin.
Dit kind is 7 en daar hoort nog een zekere in zichzelf gekeerdheid bij. Ze is daarin niet achter. Je zou zelfs kunnen betogen dat ze voor is. Een jaar of tien ongeveer. Merk op dat 17 de leeftijd is waarop veel pubers het naar school gaan en schools in de pas lopen, voor gezien willen houden.
Je zal bovendien volwassenen de kost moeten geven ervoor passen vervelend en saai werk te willen doen. Dat is heel gewoon eigenlijk. Verschil is dat volwassenen dat mogen. Het wordt geaccepteerd.
Ooit heb ik in deze rubriek de vergelijking gemaakt met moeten bewegen (conditie/afvallen). De opdracht is eenvoudig en voor iedereen te begrijpen: Beweeg elke dag een half uur.
Ik hoef dat verder niet uit te schrijven: het is bekend dat de meeste mensen dat niet volhouden.
Dat kind is hartstikke volwassen.
Zo, en nu bedenken hoe je een volwassene aan saai en vervelend werk krijgt dat nauwelijks zoden aan de dijk zet.
Groet,
Miriam Lavell

Raar miriam

Ik vind je vergelijking nogal mank gaan, maar goed. Een volwassene moet in zijn werk ook (veel) dingen doen die hij/zij minder leuk en uitdagend vindt. En als je dat vertikt, is er niemand die naar de baas gaat om te zorgen dat je het dan maar niet hoeft te doen... Sommige dingen moeten, of je nou 1, 5, 15 of 50 bent. Daar kun je een kind volgens mij prima in begeleiden. Maar dat doe je niet door bij elke weigering of klacht meteen op zoek te gaan naar maar weer iets anders.

Asynchroniteit

Die asynchroniteit is een gegeven bij hb kinderen. Waar men dus vaak tegen versnellen is omdat het kind "sociaal-emotioneel" nog niet "rijp" genoeg zou zijn is het dat dus in feite wel. Gedrag dat als "kinderlijk" bestempeld wordt is feitelijk gedrag dat de kalenderleeftijd jaren vooruit is.
Een 8 jarig kind met een IQ van 150 kan je in veel opzichten dus vergelijken met een kind van 12. Terwijl het in sommige opzichten jonger is. Zie http://www.hoogbegaafdvlaanderen.be/01_Hoogbegaafd/asynchroon.html en http://www.hintlimburg.nl/documenten/Hoogbegaafd%20zijn%20versie%2013-9-8.pdf

Aanvulling

Per ongeluk op enter gedrukt Eea neemt niet weg dat ook kinderen, hb of niet hb, moeten leren en accepteren dat sommige dingen gewoonweg moeten ook al heb je geen zin of is het "saai". En juist hb kinderen moeten dit leren. Woordjes stampen hoort er ook bij en is juist de basis als je meer wilt leren over talen. Het een sluit het ander niet uit; het is een pakketje.

Levenslessen

Irene:"Een volwassene moet in zijn werk ook (veel) dingen doen die hij/zij minder leuk en uitdagend vindt."
Da's helemaal waar. Er lopen dan ook een heleboel ontevreden volwassenen rond. Laat het aan henzelf over (bewegen, sporten) en ze doen het meestal niet.
Je ergens niet toe kunnen zetten is gewone mensen gedrag.
Elissa:"Die asynchroniteit is een gegeven bij hb kinderen."
Welnee. Het is allemaal interpretatie van gedrag door volwassenen.
Elissa:"Eea neemt niet weg dat ook kinderen, hb of niet hb, moeten leren en accepteren dat sommige dingen gewoonweg moeten ook al heb je geen zin of is het "saai". En juist hb kinderen moeten dit leren. Woordjes stampen hoort er ook bij en is juist de basis als je meer wilt leren over talen."
Het problematische van deze bewering is dat het erop neerkomt dat een leerling, een kind, op enig moment niks anders meer mag doen dan zich trainen in dit soort vervelend werk.
Daar wordt het allemaal niet beter van.
Ja, het is handig als je van het leven leert dat je je over je eigen weerstanden heen kunt zetten. Maar dat hoeft niet op school en zeker niet als je zeven bent.
Bovendien ga je niet dood als je het nooit leert, zie het aantal volwassenen dat het nooit heeft geleerd.
Kinderen zijn geen hondjes. Je kunt ze niet naar believe op onderdelen trucjes leren. Zeker wat slimmere kinderen laten zich dat gewoon niet doen.
Het alternatief: Doe niks! Laat dat kind met rust. En hou alsjeblieft op met al dat getheoretiseer.
Groet,
Miriam Lavell

Dochter is geweest

Vanochtend is dochter voor haar gesprek naar het bureau geweest. ik was er niet bij dus ik heb alleen wat opmerkingen naderhand gehoord. Knetterhoogbegaafd en mega slim, was de eerste opmerking, daar kwam meteen achteraan, maar ook enorm in onbalans. Totaal in de knoop met haar gevoelens. Dochter had zelf aangegeven dat ze daar naar toe ging omdat ze vaak ongelukkig was.

het bureau zei nog dat ze duidelijk konden merken dat dochter wel heel sociaal wil zijn maar echt moeite heeft met naar buiten treden, ze heeft zichzelf afgeschermd.

zo had ze blijkbaar aangegeven dat ze op school had gezegd dat ze zich niet prettig voelde en datd e plusklas juf zou nadenken over een oplossing. Maar had ze er achteraan gezegd, ik denk niet dat er een oplossing is.

wat wel een probleem mogelijk wordt is dat het bureau haar het liefste in de externe plusklas heeft, iets wat voor ons financieel erg moeilijk wordt. 65 euro per week heb ik niet zo maar.
Maar ja, eerst maar eens bij het afrondingsgesprek kijken over twee weken.

Afrondingsgesprek

gaat ze maar 1 keer naar dat bureau (of bedoel je dat niet met afrondingsgesprek)? Onbalans... net daar moet zo'n bureau toch echt wel wat meer kunnen doen?

Een externe plusklas gaat toch niet alles kunnen oplossen (los van jullie financiële mogelijkheden).

Je dochter heeft er blijkbaar toch een goede klik gehad want intieme dingen gedeeld met de dame(?) van het bureau. Kan ze hier niet een tijd komen? En kan je daar eventueel geen tussenkomst krijgen?

Ik bedoel

ik denk niet dat het bureau meteen iets kan doen aan die 'onbalans' maar met haar gevoelens daaromtrent, haar inzicht geven in wie ze is en het sociale aspect bespreken met haar.

Overigens hoop ik dat je zelf de term 'knetter'hb hier zo vermeldt want ik vind het niet echt een fijn woord en zeker niets voor een gespecialiseerd bureau om het zo te gebruiken. "in veel aspecten een echt hoogbegaafd kind" klinkt mooier...

"het bureau zei"

Ik zal vast wel de enige zijn die een pratend kantoorbureau voor zich ziet, het gaat alleen mis wanneer blijkt dat het bureau ook nog een meervoud blijkt te zijn. Wat moet ik me daarbij voorstellen?
Ayla, heb je een mens gesproken? Waren het meerdere mensen? Spraken ze in koor?
)

Haha

nee het was een hele vriendelijke dame ik wist niet goed wat ik moest zeggen, de mevrouw, de dame, dus heb maar gewoon steeds het bureau vermeld.

Sas, knetterhb zijn niet mijn woorden.

nee een externe plusklas is eigenlijk ook niet wat wij zoekden, we willen eigenlijk een soort coachingstraject, dochter gaat er een paar keer naar toe, de dame praat eventueel met school en ze kan dochter helpen met gerichte adviezen.

zo'n plusklas kunnen we een paar maanden financieel wel trekken maar niet een jaar.

tja en dat in onbalans zijn, dat is juist waar we voor komen, dus het is wel de bedoeling dat ze hier dochter voor gaat helpen.
en natuurlijk hopen wij als ouders ook wat gerichte adviezen te krijgen

Bureau

Tja, dat je dochter zeer hoogbegaafd is, weinig zelfvertrouwen heeft, faalangstig is en geen vertrouwen in school heeft is al heel lang duidelijk. Maar wat gaat daar nou concreet aan gedaan worden? Wat gaan de deskundigen van dat bureau nou adviseren aan school? Wat stellen ze voor aan hulp wat betreft het opvijzelen van dat zelfvertrouwen en het wegnemen van de faalangst?
Hebben ze contact met school/de leraren?
Jullie zijn al jaren aan het aanmodderen en er moeten nu eens spijkers met koppen geslagen worden op een effectieve, constructieve manier.
Je dochter is niet het enige zeer hoogbegaafde kind met bijbehorende problemen. School is zeer welwillend en meewerkend ook al weten ze kennelijk niet wat ze met je dochter aanmoeten. Ook niets nieuws; join the club.
Wat zijn de opties voor je dochter? Zet die eens op een rijtje met alle voors- en tegens. Leonardo? Deze school en dan wel/niet versnellen in combinatie met een weldoordacht handelingsplan met vooral aandacht voor het wegwerken van de hiaten? Orthopedagogische begeleiding? RT (wat voor zoon zeer goed hielp praktisch gezien qua toetsen en vraagstelling)? Hoe zie je het straks op de middelbare school? En welke middelbare school?
Heb je de situatie al voorgelegd op het forum van HIQ? Wat zegt/adviseert men daar?
Zet de vraagstelling/het probleem op een rijtje met daarachter de mogelijke oplossing. En daar moet mee aan de slag gegaan worden in overleg met dat bureau en school. Je hoeft ook niet alles tegelijk aan te pakken; het een is een logisch gevolg van het ander. Maar er moet nu eindelijk lijkt mij eens concreet iets gaan gebeuren.

Nou... moet iets gebeuren?

Volgens mij gebeurt er al van alles. En moet er vooral ook even niks gebeuren. Er is al een heel pakket aan pluswerk, toch? Daarbij moeten duidelijke eisen aan haar gesteld worden. Wat moet ze doen en wanneer, en wat doet ze met de klas mee. En werk weigeren of weggooien, daar moeten consequenties aan verbonden worden, precies zoals bij alle andere kinderen. En dan eerst maar eens een tijd gewoon aan de slag. Iedere 2 maanden weer wat nieuws uitproberen, dat werkt niet.
Daarnaast is het een goed idee als kind aan bepaalde (gedrags)problemen gaat werken, dat kan bijvoorbeeld bij een reinegratieve kindertherapeut. Het bureau kan wellicht wel iemand adviseren. Dat kan overigens onder schooltijd, dus dat scheelt dan ook weer een halve ochtend (win-win).

Pakket

Er gebeurt al van alles maar het zet weinig tot geen zoden aan de dijk. Het lijkt mij dat er meer aandacht moet worden gegeven aan bepaalde zaken (zelfvertrouwen, faalangst, sociaal functioneren) en minder aan het vervullen van wensen op cognitief vlak maar daarentegen wel aan het werken aan bepaalde basisvaardigheden inclusief de eisen die daaraan gesteld worden.

Twijfels...

Ik dacht, laat ik eens niets zeggen. Maar nu anderen ook zo hun twijfels hebben over 'knetterhb' geef ik toch maar even mee wat ik er over denk. Ik probeer niet te negatief te doen.

Je bent 1 ochtend geweest. In 1 ochtend kun je net een IQ test afnemen en bij jouw dochter zou ik daar extra tijd voor uittrekken ivm faalangst, onderpresteren, etc. Ik vind een uitspraak als 'knetterhb' en 'megaslim' echt heel vreemd. Maar het zou nog vreemder zijn als je zo'n uitspraak doet zonder dat je een IQ test hebt gedaan. Ik ga er dus vanuit dat er een IQ test is gedaan. Maar waarom? Dat wist je toch al?

Er zijn verschillende testen voor sociaal etc functioneren. Maar daar was in 1 ochtend tijd bijna geen tijd voor. Onze oudste (HB en dyslexie) heeft een extra ochtend gehad naar executive vaardigheden en nog wat dingen; ik denk dat die testen een beter beeld over bv onderpresteren, faalangst, plannen, ordenen, automatiseren. Ik wil eventueel wel voor je opzoeken wat ze precies hebben onderzocht.

Als ik je eerste uitkomsten optel dan denk ik: dit wist je toch allemaal al wel? Zelfs mensen die je dochter niet kennen kunnen dit beeld schetsen nav je verhalen hier. En de uitspraken passen ook helemaal niet in de psycologische tests die ik ken (en ik ken er best wat). Dat gaat meer als: ontwikkelingsleeftijd, stadia, etc.

Ik kan me best voorstellen dat er gewoon een gesprek is geweest, maar de dingen die de 'psycholoog' naar boven heeft gehaald, dat wist je toch al? Dat had in een intakegesprek naar voren moeten komen.

En nu? Wat weet je nu?

Ik snap de link naar de externe plusklas niet zo (of voeren ze die zelf uit?). Daarmee zijn haar problemen niet zonder meer weg?

Was het een psycholoog, een orthopedagoog of een kindercoach oid?

Je dochter heeft vele meer baat aan psychologische sessies. Je krijgt er 5 vergoedt en beide ouders ook 5. Daar kom je een eind verder mee, dan met een externe plusklas.

En als je echt denkt dat die externe plusklas de oplossing is voor je dochter dan geloof ik niet dat het niet mogelijk is om het geld per maand bij elkaar te krijgen. Niet leuk om te bezuinigen, maar om mijn kind weer gelukkig te zien zou ik graag eenzomervakantie skippen.

Als ik heel eerlijk ben weet ik niet of je nu bij een goed bureau zit. Ik zou het afrondingsgesprek afwachten, maar ik heb er niet een heel goed gevoel over. Na de test van onze jongens kreeg ik ook direct de eerste resultaten en feitelijk ook al de eerste oplossingen en adviezen voor thuis en voor op school etc. Tijdens de intake werd uitvoerig besproken wat de hulpvraag was en welke testen ze af zouden nemen.

Eén leuke tip: Covey for Happy Kids. Ik weet de precieze titel niet meer, het verhaal is een beetje kinderachtig maar de strekking van de 7 verhalen kan je dochter wel helpen. Er zitten ouderopdrachten bij. Les 1 is: je bent zelf verantwoordelijk voor je leven. Hier heeft het wel geholpen. Iedere week stond er 1 thema centraal en als er iets 'mis'ging of goed ging dan hadden we het hier over.

Ik vind het jammer dat je je dochter van muziek hebt afgehaald of daar niet mee bent doorgegaan. In mijn ogen geef je je dochter te vaak de zin; sommige dingen moeten. Punt. Oefenen-oefenen-oefenen, iets af leren maken, ervaren wat het is om geen supertalent te zijn, etc waren voor ons juist redenen om ons kind eerder op muziekles te doen. Het liefst zou hij er nu mee stoppen (want: saai dat oefenen) maar we gaan nu juist door. Liever nu de frustratie van ik-heb-geen-zin-om-te-oefenen dan straks op het VO helemaal niet weten wat oefenen is. Al lijkt mij dit niet het juiste moment om met muziek te starten.

Aanvulling

"zo had ze blijkbaar aangegeven dat ze op school had gezegd dat ze zich niet prettig voelde en datd e plusklas juf zou nadenken over een oplossing. Maar had ze er achteraan gezegd, ik denk niet dat er een oplossing is"

Ik begrijp dat dit door merg en been gaat. Maar ik vind het helemaal niet vreemd dat je dochter dit zegt. Haar hele omgeving is in rep en roer en doet van alles en dochter voelt zich nog steeds ongelukkig (en ook daar verbaas ik me niet over). En als iedereen zo met je zit te bemoeien dan vind ik het niet gek dat een kind denkt 'er is blijkbaar geen oplossing'.

En ik denk dat de oplossing in allerlei cognitieve toestanden wordt gezocht maar dat daar de oplossing niet zit. Het zit hem juist in de sociale en emotionele competenties/gedeelte.

Ook nog even iets

Ik vind het een beetje gek dat je de prijs al kent van die externe plusklas... tenzij het bureau die plusklas zelf organiseert, in welk geval ik er eigenlijk niet veel vertrouwen in zou hebben dat ze objectief en eerlijk zijn. Hun plusklas moet nl. ook liefst vol zitten hé.
Overigens kan de plusklas (alleen) niet voldoende uitkomst bieden voor een kind dat er echt door zit, faalangst en geen zelfvertrouwen zijn zeer vervelende eigenschappen en gaan van kwaad naar erger.

En al dat werkjes maken lijkt mij nu ook even niet het belangrijkste: eerst goed in haar vel zitten, zelfvertrouwen opbouwen en kijken hoe ze op school niet als 'het rare kind' wordt aanzien, want hoe spijtig ook maar eens een kind 'een naam' heeft, wordt het kind ook zo behandeld. Dat is een zeer kwalijke zaak en ze moet van bepaalde stempels af. Nuja, dit zijn maar even bijgedachten bij alle posts hierboven.
Heb je ergens nagevraagd of het bureau betrouwbaar is (bij een paar mensen)?

Reactie

dit bureau is in onze stad vrij bekend, het is een beetje HET bureau op het hb kind gebied.
De eigenaresse is een oud lerares die zich omgeschoold heeft om hb kinderen te begeleiden. Ze heeft veel contacten binnen de scholen hier in de stad. Ze begeleidt bij ons op school nog 2 kinderen, twee best moeilijke gevallen waarvan 1 kind zelfs een tijd thuis heeft gezeten. dat kind gaat naar de plusklas, het andere kind heeft een zogenaamd coachingstraject.
de plusklas is inderdaad verbonden aan het bureau.
wij hebben afgelopen maanden lang zitten dubben of we nou met dit bureau in zee moesten gaan, ook vanwege het toch wel hoge kostenplaatje. Hebben een paar maanden terug ook zonder dochter nog met een psychologe gesproken maar wat is bij een psychologe een beetje tegenstaat is steeds die vragenlijsten. dochter zit nu duidelijk niet lekker in haar vel, dat weten we, dat is al zo sinds begin groep 1. Bij die vragenlijsten komt er meteen een klinische (zeg ik dat goed??) uitkomst, ADHD/ADD, depressief etc. we willen dochter gewoon nu niet nog eens opzadelen met een extra etiketje.
we hebben afgelopen drie kwart jaar met twee psychologen gesproken en steeds kwam er een aanvullend etiketje om de hoek. Dat willen we nu gewoon nog even niet.
School doet al het nodige om dochter haar rust te gunnen zonder een etiket ADHD eraan te plakken. rustplek in de bieb, cito's eventueel op de pc maken. Zowel school als wij zien eerder een zeer gevoelig, sensitief kind in haar dan een ADHD kind.
Nou ja dat een beetje de reden om het even buiten de psychologe om te gaan.

Deze dame kwam kundig over, ze kon een aantal dingen goed inschatten.
Over die opmerking over knetterhb had ik dezelfde gevoelens, dochter zat er echter bij en ik wilde in haar bijzijn geen discussie aangaan hoe ze daaraan kwam. Ik heb geen idee wat ze heeft gedaan, in ieder geval geen IQ test, ze heeft wel de resultaten van de oude IQ test van ons gekregen.
ze hebben geprobeert over gevoelens te praten, dat begreep ik wel.
Het is inderdaad zo dat ze ons ook vanuit financieel oogpunt zal willen sturen richting plusklas, dat is het lucratiefste voor haar. Dit is echter niet onze bedoeling, misschien hadden we hier vanaf het begin duidelijker in moeten zijn. We zien zelf nu niet echt immense voordelen in die plusklas, het zal best fijn zijn voor kinderen maar ik denk dat dat dat onze prioriteit moet zijn. School geeft aan dat ze hulp nodig hebben in het sociale deel en in het motivatiedeel. Dus daar moet de nadruk liggen. daarom dachten wij meer aan een coachingstraject, gericht op de problemen die dochter heeft. hoe moet ze met de andere kinderen omgaan, hoe krijgt ze weer vertrouwen en zelfvertrouwen, maar ook waarom loopt ze zo vast bij spelling en rekenen, waarom denkt ze dat ze dat niet kan.

we zitten nu een beetje te dubben of we een mail aan de betreffende dame moeten sturen waarin we moeten aangeven dat we dochter niet in de plusklas willen hebben maar ons specifiek willen richten op een coachingstraject, of dat we het verslag en laatste gesprek over twee weken moeten afwachten

Tja

nou ben ik niet meteen een voorstander van etiketjes, ook geen tegenstander, maar als er wel sprake van ADHD/ADD is naast haar HB (wat echt wel vaker voorkomt, vaker dan je denkt) dan is een onbehandelde ADHD ook niet goed voor het zelfbeeld van je dochter. En zou ook kunnen verklaren waarom ze vaak haar werkjes niet af heeft of waarom bepaalde dingen haar nooit lang kunnen boeien.

Hier raak ik nu wel even het spoor bijster, aan de ene kant alles willen doen om haar te helpen, maar aan de andere kant een extra diagnose, die goed behandelbaar is ook nota bene, die wil je liever buiten de deur houden.

Zeker je verwachtingen mailen

en je grenzen stellen richting dit bureau.
Vraag vooral ook of zij advies kunnen geven hoe een coachingstraject eruit zou moeten zien, wat zijn de doelen, wat zijn de methodieken, frequentie, kosten, etc.
Als dit bureau duur is, zullen ze ook inhoud moeten geven aan hun adviezen.

Je zou ook kunnen bellen met Novilo om te kijken wat zij kunnen bieden: http://www.novilo.nl/