Zoon mag niet meedoen met Koningsspelen

Dus samengevat: je zoon zit op een cluster 4 school waar vandaag ook koningsspelen zijn. School heeft 2 dagen geleden aangegeven dat ze zich zorgen maken over deelname van zoon. Omdat het een groepsactiviteit is en druk. Zij zijn bang dat zoon beschadigd raakt. Ze bieden aan om hem wel aanwezig te laten zijn  maar hem meer afgezonderd iets te laten doen omdat ze denken dat dat beter  voor hem is. Ze hebben je gezegd er zelf ook over te denken en te overleggen met zijn begeleider. Jij bent het er niet mee eens en hebt gezegd dat hij gewoon mee komt doen. En dat jij dan ook komt. School heeft gezegd dat hij onder hun voorwaarden mag komen en anders niet. En jij mag niet meekomen. Nu ben je boos. Je wil hem nu volledig van school halen. En je hebt de burgemeester en de hoogste baas en het journaal gebeld.

Nog korter samengevat: zoon mag van school mee komen doen met dr koningsspelen, maar in een aangepast programma omdat ze verwachten dat hij het reguliere programma niet aankan. Jij bent volledig over je toeren en wil nu helemaal niks meer met school te maken hebben.

Waar is je zoon nu

kleinejongen schreef op 22-04-2022 om 09:05:

nee je korte samenvatting klopt niet.
Het staat er wel al duidelijk lijkt me

Toch was dat hoe ik het ook las. Misschien zit je te hoog in je emoties, maar het lijkt alsof je ook gewoon niet goed bent in het onderwoorden brengen van je gedachten. Alsof je hoofd een grote chaos is en je die chaos inclusief kromme zinnen letterlijk opschrijft in je posts.

Misschien dat ze voor jou heel helder zijn, maar voor de meeste mensen hier ben je daardoor amper te volgen. Goed advies geven en meedenken wordt daardoor heel lastig. 

Misschien is het een idee om eerst wat je wilt delen ergens klad op te schrijven, daarna even te laten rusten en na een uurtje ofzo eens te kijken of het nog steeds zo helder klinkt voor jou en dan eventueel aanpassingen doen.

Iedereen hier wil graag meedenken en helpen, maar dat is gewoon erg lastig als we je blijkbaar verkeerd begrijpen.

ik heb niet alles gelezen, maar je schrijft heel vreemd. Heb je zelf een beperking?

kleinejongen schreef op 22-04-2022 om 08:10:

vorig jaar is hij agressief geworden en uiteindelijk heb ik hem toen zelf thuisgehouden i O M school en de leerplicht. Ging allemaal goed overleg en na de vakantie is echt een hoop echt niet ok gegaan. Echt alles gaven ze wel toe.
vanaf na de vakantie was er geen sprake meer van dat gedrag want de zorgboerderij heeft hem gestabiliseerd en het ging heel heel erg goed. Maar hij kreeg geen eerlijke kans. Dat is en was uitgepraat na vier maanden compleet thuis zitten en alle mogelijkheden bij langs te zijn gegaan, andere scholen bezocht noem het maar op.
Hij heeft nu andere medicatie. Ik zat ook compleet vast omdat ik alles wel wilde maar vader steeds geen toestemming geeft. Ik heb nu via de rechter afgelopen feb eindelijk toestemming gehad van de rechter voor de medicatie die hij jaar terug al nodig had en ook voor extra begeleiding die de school aan voorkeur had maar die start pas volgende week. Overal wachtlijsten
Dus ja ik heb echt veel met ze en samen dit met externen geregeld
En nu dit
Tja

Ik denk dat de school tot volgende week wacht, wanneer extra begeleiding start. Begrijp dat dit via de rechter is vastgelegd? School kan tot die tijd hun eigen beslissing nemen, zonder juridische consequenties want de extra begeleiding is nog niet ingegaan. Als je een klacht bij de landelijke klachtencommissie zou indienen, zouden ze je wrs hetzelfde meegeven; school kan beslissing maken in belang van alle kinderen gedurende de tijd dat de extra begeleiding nog niet speelt. Daarna wordt het wat moeilijker want geen goed excuus.

Wel triest dat ze je zoon als zo’n losgeslagen projectiel benaderen. Hoe vind je zoon het zelf op die school? Zijn de klasgenoten aardig tegen hem, voelt hij zich, ondanks gedrag van de leerkrachten, welkom? Zo ja, dan is het aan jou om weer op je tong te bijten, en tot de volgende week in de wachtstand te staan in belang van je zoon.

Ipv Koningsdag op school bijwonen, kan je zoon hopelijk een dag op de zorgboerderij verblijven en daar een leuke dag beleven. Haal hem die dag uit een gespannen sfeer door hem een alternatief te bieden. Na de opstart van extra begeleiding, kijk je weer verder.

Sorry To, maar
Je komt hysterisch over. Dat ben je in je eigen ogen misschien niet, maar als je die indruk maakt, is het voor anderen heel makkelijk om je weg te zetten als de moeder die ongelijk heeft. 
Je stelt geen vragen om de ander beter te begrijpen. Hoe zien ze de dag voor je kind dan voor zich? Hoe zorgt school ervoor dat het toch feestelijk wordt? Wat maakt dat ze hier nu pas mee komen? Maar ook; Hoe zorgen we ervoor dat er meer hulp voor je kind komt ook al wil vaders dat niet. 
Je roept meteen nee, want de ander  ziet het verkeerd. De zorgboerderij wilde je niet want dan leerde hij niets. School wilde je niet want er was niets aan de hand. En nu weer; school doet een ander voorstel, waarmee je kind wel iets van de sfeer meekrijgt, maar tegen zichzelf in bescherming wordt genomen. Je stelt geen  vragen en schiet meteen in de nee kramp. Waarbij je de burgemeester (serieus?) en de rest van de wereld erbij sleept. 

Je leest ontzettend wantrouwend en achterdochtig. In jouw ogen volkomen logisch want zoveel gebeurd, in andermans ogen erg vermoeiend, want hoe kan je het in jouw ogen ooit goed doen, als je er altijd het verleden bij haalt. 

De enige sleutel om dit beter te laten gaan ben jij. Als jij vaker ademt ipv reageert, vraagt ipv oordeelt en naar de toekomst kijkt ipv er het verleden bij haalt, zou de reactie zomaar anders kunnen zijn. 
Is voor je overprikkelde kind overigens ook veel fijner, als zijn moeder haar rust bewaart en voor elke nieuwe tegenslag nadenkt en een oplossing bedenkt. In plaats van boos en verongelijkt wakker te liggen en de pers te bellen. 
Ik hoop oprecht dat je over je eigen gepikeerdheid heen stapt en je kind op de door school voorgestelde manier aan Koningsdag laat meedoen. 

kleinejongen schreef op 22-04-2022 om 09:05:

nee je korte samenvatting klopt niet.
Het staat er wel al duidelijk lijkt me

Bedankt voor je conclusie, ik lees en zie echt wel want dat is precies wat mij in dat daglicht zet en daar was ik me al vtv van bewust. Dit is gewoon niet leuk, niet ok en je verwacht anders. Het gesprek was te kortdag te kort en nu is het zo

Het is een hele nare situatie

ik heb ook mijn best gedaan en geluisterd maar het gaat om hoe en waren ze eerder gekomen was er ruimte en voorbereiding maar is niet zo gelopen

Wat klopt er dan niet? 

2 dagen tevoren is idd kort. Dat is naar. Ik begrijp dat je tijd nodig hebt om aan verandering van plannen te wennen. Je zou verwachten dat school rekening houdt met je behoefte aan duidelijkheid en voorspelbaarheid. Maar het is nu even niet anders. Daar kun je over blijven mokken of mee zoeken naar een oplossing. Ik geloof wel dat je je best hebt gedaan. Maar ik denk dat je het allemaal niet meer zo overziet. En dat je het jezelf daardoor juist nog moeilijker maakt. Want mensen gaan je verkeerd begrijpen als je zo boos doet. Die gaan denken dat je hysterisch bent. Terwijl je denk ik echt wel het beste wil voor je zoon, maar soms is het allemaal wel veel om te overzien.

kleinejongen schreef op 22-04-2022 om 09:05:

nee je korte samenvatting klopt niet.
Het staat er wel al duidelijk lijkt me

Bedankt voor je conclusie, ik lees en zie echt wel want dat is precies wat mij in dat daglicht zet en daar was ik me al vtv van bewust. Dit is gewoon niet leuk, niet ok en je verwacht anders. Het gesprek was te kortdag te kort en nu is het zo

Het is een hele nare situatie

ik heb ook mijn best gedaan en geluisterd maar het gaat om hoe en waren ze eerder gekomen was er ruimte en voorbereiding maar is niet zo gelopen

Als ik die samenvatting had geschreven, zag het er ongeveer net zo uit. Alle informatie erin, heb jij zelf gegeven. Maar bij jou is het verhaal gekleurd door je emoties. Een buitenstaander heeft dat niet zo. Die kan de feitelijke gebeurtenissen en verschillende visies op een rijtje zetten zonder zich mee te laten slepen. 

Je verhaal vertellen aan mensen die niets met de hele situatie te maken hebben, zoals dit topic starten, kan vaak heel verhelderend werken. Want oplossingen komen er niet door onverwachte beslissingen te nemen vanuit frustratie, maar door het probleem zo objectief mogelijk in kaart te brengen en samen met de betrokkenen te kijken wat de mogelijkheden zijn. Dus probeer wat afstand te nemen. 

Dat school er laat mee kwam, is inderdaad onhandig. Maar ze hebben dit besluit echt niet genomen om jouw kind te kwetsen. Integendeel! 

Omgaan met een beperking, betekent dat je moet leren jouw grenzen te herkennen en te erkennen. Als je dat kan, zal je niet voortdurend tegen je beperkingen aanlopen. Want dan kan je bedenken wat voor jou wèl werkt. Het is een heel proces om dat te leren. Vallen en opstaan. Sommigen lukt het nooit helemaal. Maar je wil hoe dan ook niet te vaak vallen. Want dat is slecht voor je zelfvertrouwen. School helpt daarbij. Op dit moment wijzen zij op een mogelijke grens. Misschien vind jij school te voorzichtig, maar ze stellen deze grens met de beste intenties. Omdat ze bang zijn dat je zoon valt en beschadigd raakt.