AITA
Een korte aitavraag voor jullie. Al zo’n 15 jaar heb ik geen contact met ons moeder, mn ouders zijn gescheiden toen ik 12 was. Afgelopen middag stelde zusje voor dat mn zoon wel een dagje bij haar kon spelen, ik stemde toe omdat ik echt teringveel pijn aan mn been heb en niet echt in staat ben om leuke dingen te doen met hem. ‘S avonds toen ik vroeg ik hoe het bij tante Kelly was kwam hij met een verhaal dat MIJN mama er ook was. Dus uiteraard belde ik mn zusje en die bevestigde het, dus ik heb haar uitgefoeterd dat het mijn jong is en ik beslis met wie hij omgaat, daarop kreeg ik meteen dikke ruzie met haar waarbij zij tientallen ouwe koeien uit de sloot trok en met verwijten als dat ik ons pap zn golden boy was en sowieso niks fout kon doen omdat ik nou eenmaal een piemel had en hij haar alles verweet wat ons moeder fout deed. En dat ik niet besliste wie ze in haar huis binnenliet en dat ons moeder me miste en mn zoon graag wou ontmoeten. Mn zus had mn vrouw (de moeder van zoon) wel vooraf ingelicht hierover maar mij niet. Uiteraard ben ik boos op haar maar kan iemand miss zn licht over AITA schijnen want ben op het moment echt te boos.
Dank U
Terecht dat je boos bent. Dit is met voorbedachte rade zo georganiseerd.
Is ook precies de reden dat mijn kinderen nooit alleen naar opa en oma mochten of logeren, want mijn moeder zou precies hetzelfde gedaan hebben.
Inmiddels sinds een jaar weer contact, maar op eigen initiatief. Dat is toch een heel verschil.
Had jouw zoon zijn oma al eens eerder gezien?
Het is iig gewoon schofterig en wat mij betreft ook echt wel een flinke ruzie waard. Mezelf kennende had ik waarschijnlijk het contact verbroken, maar dat is niet perse iets dat ik een ander zou aanraden. Is meer mijn karakter.
Bedenk voor jezelf wat je voelt en wat je daarmee wilt. Ik zou ook behoorlijk boos zijn op je vrouw, want die heeft met iets ingestemd zonder jou in te lichten. Zeker voor iets dat zo gevoelig ligt.
Ik ben misschien niet de beste persoon om advies aan te vragen. Boos is bij mij boos, maar als ik pissig ben dan kaan dat heel heel lang duren. Ben dan ook niet voor rede vatbaar.
ja echt te boos nu hoor. Ook op mn vrouwtje
vrouwtje?
Ik snap dat je boos bent. Vooral omdat het een vooropgezet plan was. Het was niet zo dat je zoon bij je zus was spelen en dat oma toevallig op bezoek kwam. Ze had haar uitgenodigd en dat wel met je vrouw maar niet met jou overlegd, terwijl ze weet hoe jij er in staat. Dat vind ik nogal wat. Net als dat je vrouw jou er niet over heeft ingelicht. En ze heeft al eerder dingen geflikt naar jou toe waar ik zo het mijne van vind.
Ik zou vooral boos zijn over het stiekeme, het achter de rug om van dit hele plan.
Je zus had het ook voor kunnen stellen en dan is 'nee' ook een antwoord. Tuurlijk bepaalt zij wie ze binnen laat in haar huis, maar de manier waarop ze dit gespeeld heeft verdient geen schoonheidsprijs.
Index224 schreef op 21-10-2022 om 22:52:
vrouwtje?
Heerlijk liefkozend.
Ik word iig graag zo genoemd. M'n meisje, dame, vrouwke. ♥️
Ja ik begrijp het ook helemaal hoor. Ik heb het precies andersom. Mijn kind kwam ook een takketante tegen bij oma en opa. Ze weten allemaal dat je het niet wil maargoed ze gaan hun gang tegen jouw wil. Dat is nou juist het punt natuurlijk.
Ik heb tegen kind gezegd dat ik vind dat ze met twaalf het zelf maar moet zien of ze het leuk vind dat ze die takketante spreekt. Inmiddels is dat wel eens gebeurd. Ja vind het niet leuk maar kind vaak genoeg uitgelegd waarom ikzelf niet meer hoef.
De jongste is nog geen twaalf maar daar heb ik wel moeite mee. Ben op het garagepad bij ouders door oma gewaarschuwd dat madame daar zat, terwijl ze wisten dat wij kwamen. Toen heb ik de jongste maar laten gaan en ik ben eerst gaan wandelen. Totdat ik werd geAppt dat ze opgerot was.
Wat denk ik steekt is dat je wijkt voor iemand omdat je daar niet meer mee geconfronteerd wilt worden. En diegene gaat dan aan jouw beste goed zitten. Je kind kan er niets aan doen, je vrouw wel. En je zus ook. Dus ik snap het wel. Ze hebben geen respect voor jouw keuze. Als het geen familie was dan kon je er makkelijker iets tegen doen. Maar ik merk hetzelfde hoor. Ik moet ook altijd zelf iets anders voorstellen om de tak te omzeilen. Ze zit overal en ik ga al jaren niet meer met kerst mee uit eten. De andere brus houdt er ook geen rekening mee.
Weet je wat het is? Tenminste misschien is dat bij jou ook zo. Bij mij weet ik van mijn moeder dat iedereen zich ermee bemoeit heeft, wat uiteindelijk de reden was dat ik heb gebroken met die ene. Zij heeft uiteindelijk het uitgevoerd. Wel hebben ze allemaal even goed achter mijn rug om zonder overleg met mij, de persoon zelf, erover gehad. Dat maakt dat ik ze allemaal dit kwalijk neem. Maar omdat ik mijn moeder dankbaar ben dat ze alles heeft verteld heb ik het bij degene die de actie heeft gedaan het contact verbroken. En dat heeft gemaakt dat ik geen last meer heb van een groot deel van de onmacht die ik had.
Het maakt het ook heel lastig voor de rest tegelijkertijd. Zoals bij jou, je zus. Ze denkt dat het wel kan. Beter jou niet vragen want dan is het toch nee. Dus slaan ze je over.
Zou me ook flink genaaid voelen. Maargoed, ik weet niet hoe oud je kind is. Ik zou het rond 12-13 loslaten. Zou het meest boos zijn dat hun het hebben bepaald zonder jouw medeweten. Dus dat zou ik als ik jou was zeker aan je vrouwtje laten weten. En als je je zus nog spreekt haar ook. Je kind kan er ook niets aan doen.
wat een rotstreek zo'n voor opgezet plan. Terecht dat je boos bent!
Het verdient geen schoonheidsprijs, maar je kind heeft er niet onder geleden. Laat je eigen gevoel varen door stil te staan bij wat het je kind bracht; mag je kind geen leuke middag met tante en oma? Is dat niet een beetje egoïstisch?
Verder weet ik niet of je zus dacht dat het wel kon; wrs hoopte ze dat je zou bijdraaien. Maar jullie woordenwisseling is niet hoopvol voor de toekomst, dat komt ook door de wijze waarop je dit zelf oppakte; uitfoeterend 🙈.
Flanagan schreef op 22-10-2022 om 11:49:
Verder weet ik niet of je zus dacht dat het wel kon; wrs hoopte ze dat je zou bijdraaien. Maar jullie woordenwisseling is niet hoopvol voor de toekomst, dat komt ook door de wijze waarop je dit zelf oppakte; uitfoeterend 🙈.
Ik vind het een terechte reactie. Zus wist beter en heeft het toch gedaan.
Dat is iemand willens en wetens kwetsen. Waarom zou je dan iemand niet mogen uitfoeteren?
Maaar goed, ik zou waarschijnlijk zo gekwetst zijn dat ik het conract zou verbreken. Zulke mensen zijn mijn tijd en vertrouwen niet waard.
Ik heb even moeten Google op aita.
Ik snap je boosheid, maar je hebt het niet echt handig aangepakt zoals Flanagan aangeeft. En dat snap ik nog wel, ik zou allerminst blij zijn, maar je had beter tot 10 kunnen tellen ipv te exploderen, hoe logisch ook.
Het meest boos zou ik zijn op mijn partner voor het verzwijgen. De eerlijkste weg had geweest voor moeder, zus en vrouw, om met jou te overleggen of er naartoe gewerkt kon worden om dit mogelijk te maken. Je kind heeft ook recht op familie en nee, ik ken de reden van het verbreken van contact niet uiteraard, naar als je kind het fijn vindt bij oma en tante zou ik dat toelaten.
Ik heb geen contact met mijn broer, maar mijn kinderen nooit tegengehouden.
Dus nee, je bént geen aita, maar je hebt je wel een beetje zodanig gedragen, maar de rest ook.
Kinderen zijn geen bezit.
Flanagan schreef op 22-10-2022 om 11:36:
Het verdient geen schoonheidsprijs, maar je kind heeft er niet onder geleden. Laat je eigen gevoel varen door stil te staan bij wat het je kind bracht; mag je kind geen leuke middag met tante en oma? Is dat niet een beetje egoïstisch?
Ik snap wat je bedoeld maar vindt het wel erg makkelijk geredeneerd. Battle heeft niet voor niks geen contact meer met zijn moeder. We kennen niet alle details maar hij heeft al eens aangegeven dat zijn moeder hem nou niet bepaald goed behandeld heeft vroeger. Het is zijn keus om niet meer met haar om te willen gaan en ook zijn keus of zijn kind haar wel ziet op dit moment( zijn zoon is nog erg jong dacht ik en overziet waarschijnlijk niet alle gevolgen). Dat hoort niet achter zijn rug om bekokstoofd te worden. Of kind er onder geleden heeft weten we niet en of het een leuke middag was ook niet. Gesprek had hij anders aan kunnen pakken dat zeker. Maar ik snap zijn boosheid goed.
Tsja niet netjes maar ook geen ramp. Kleinkinderen schudden de familieverhoudingen op. Je zou het ook als aanleiding kunnen zien om het contact met je moeder te herstellen, daar kunnen jullie nog een hoop profijt van hebben. Verder ben ik van mening dat hoe meer mensen van mijn kind houden hoe beter, dus wat dat betreft zou ik het contact toejuichen.
Nou toejuichen zou ik dan ook weer niet. Ik ken exact de geschiedenis niet maar als ik vanuit mijn redenen tot contractbreuk denk, wordt je daar niet blij van.
Weet je battle. Nu ben je boos geworden. Voor de volgende x als je zus zegt bla bla ouwe koeien en jou een gouden jong vind, dat noem je haar op rustige toon een platina girl en dat je er klaar mee was en dat je vooruit kijkt in de toekomst zonder vervelend publiek. Dus zonder ma/oma. Want die draagt daar voor jou niet aan bij.
De laatste x dat mijn brus zei dat zij het niet kon helpen of ging oplossen heb ik gezegd. Joh jij bent inderdaad niet beter dan mij, ik niet als jou en we zijn uit hetzelfde hout gesneden. Dus m a w doe niet alsof jij met niemand problemen hebt. En ik moet veranderen. Ik heb mijn statement gekozen en dat blijft zo. Mijn leven is nu eindelijk verlost en dat hou ik graag zo.
Dit was overigens wel op de app en niet aan de telefoon. Weet zeker dat ik aan de lijn ook nijdig had geklonken. Maar het was puur dat ik weer de sneer kreeg met jij hebt ergens last van en dat stak. Die heb ik toen terug gegeven. De eerste keer in meer dan dertig jaar dat ik terug stak. Toen was het wel duidelijk dat het echt niet meer goed kwam.
