Relaties Relaties

Relaties

DeeB

DeeB

25-06-2018 om 10:47

Buitenechtelijke relatie


oeps

snelle schrijver
voorlaatste post inmiddels, #299

Amsterdamse

Amsterdamse

09-11-2018 om 14:11

Pijn

Ik beweer zeker niet dat bedrogen worden geen pijn doet. Of dat het normaal gevonden moet worden. Overal waar mensen met elkaar omgaan, in welke relatie dan ook, worden mensen gekwetst.

Mari ‘Ben je een moraalridder als je vraagt van je partner dat hij/zij eerlijk is? Of mag je aangeven dat wat jou betreft eerlijkheid eerste prioriteit in een relatie is? Zodat je een keuze kunt maken op basis van de feiten en niet van wat iemand je voorhoudt maar anders in elkaar blijkt te zitten?’
Je mag het vrágen aan je partner, en je kunt elkaar eerlijkheid beloven, en je best doen, en de meeste mensen lukt dat ook, maar toch niet iedereen. En daar kunnen veel oorzaken voor zijn.

Jezelf omschrijven als ‘zuiver, verantwoordelijkheid nemen, ik heb normen en waarden’ omdat het jou wel lukt die doelen te halen, en dat eisen van anderen, ja, dan ben je wel een moraalridder.

Het is voor veel mensen vaak moeilijk om met mensen met zulke hoge eisen te dealen. Net zo moeilijk wellicht als voor mensen die die hoge eisen hebben, om te dealen met bedrog, met mensen die niet zulke hoge eisen hebben.

Arda

Arda

09-11-2018 om 14:25

Verraad

Als je een open relatie hebt dan is het inderdaad geen verraad. Als je een exclusieve monogame relatie hebt dan is het wel verraad. Veel partners zullen best een eenmalig slippertje kunnen vergeven, Als iemand echter een relatie aangaat met een ander en daar niet alleen fysieke maar ook emotionele intimiteit meedeelt over een langdurige periode dan zullen de meeste partners dat wel als verraad zien.

Mij lijkt dat ondragelijk. Ik schreef hier al over mijn vreemdgaande ex. Die had regelmatig affaires maar het 'voordeel' was dat het allemaal vrij losse contacten waren. Alsnog kon ik er niet mee leven en ik zie het wel degelijk als verraad naar de beloftes die we naar elkaar toegemaakt hebben en de basis waar onze relatie op was gebaseerd. Hij deelde met die vrouwen van alles, seks maar ook gezelligheid, gesprekken, emoties en weet ik wat allemaal nog meer. Toch was het nog veel erger geweest als hij een 'vaste' minnares zou hebben gehad.

De vrouwen na mij hadden blijkbaar ook een probleem met zijn vreemdgaan want ook zij hebben het uitgemaakt. Hij heeft nu weer een nieuwe vriendin dus we zullen zien hoe dit verder gaat.

Overigens betreft mijn woede niet zo zeer de vrouwen met wie hij vreemd is gegaan. Die hebben geen beloftes gemaakt naar mij toe. Hij wel.

Mari

Mari

09-11-2018 om 14:27

Amsterdamse

"Jezelf omschrijven als ‘zuiver, verantwoordelijkheid nemen, ik heb normen en waarden’ omdat het jou wel lukt die doelen te halen, en dat eisen van anderen, ja, dan ben je wel een moraalridder."

euh heb ik mezelf zo omschreven? Waar?

Voor mij is eerlijk zijn geen hoge eis/ En ja eerlijkheid voorwenden, intussen weten dat het anders is en toch die ander beliegen vind erg jammer. Ook voor de leugenaar zelf: zhij zal altijd in stress leven ten bate van belangen die zhij prioriteit geeft.
Want dat het moeilijk is om niet eerlijk te zijn, geldt toch alleen maar als je de gevolgen van je eerlijkheid wilt ontlopen? Het is niet anders dan dat je zaken verborgen houdt om vermeende belangen veilig te stellen.

Ik mag net zo goed eerlijkheid in het vaandel hebben staan als anderen een polygamie in een relatie. Dat is een voorkeur voor verbinden.

Dat kan je moralistisch vinden maar dat vind ik dan een ongegronde makkelijke bewering. Ben je moralistisch als werkgever als je eist dat mensen bij een sollicitatie eerlijk zijn? Ben je moralistisch als overheid als je bedrog bij belastingen afkeurt? Ben je moralistisch als je waar dan ook elders dan in een relaties eerlijkheid van mensen vraagt? Nee toch?

Maro

Maro

09-11-2018 om 15:09

gemakzucht

Ja nog even Amsterdamse:
De ex die beloog en bedroog heeft mij wel de meest integere mens genoemd die hij kende. Daar heeft hij geen gelijk in. Ik gaf hem dan ook als antwoord: ja maar ik heb ooit de keuze gemaakt eerlijk te zijn niet uit een moreel hoogstaande drijfveer, maar simpelweg uit gemakzucht: "ik ben gewoon te lui voor leugens. Ze maken het leven zo stressvol en ingewikkeld. Ook het leven met jezelf, er zal altijd een 'icky' feeling zijn als je liegt, althans bij mij, heel unrelaxed" Voor hem was dat toen een paradigmaverschuiving: hij hoefde niet meer al zijn belangen te organiseren en verdedigen met leugens maar kon gewoon zichzelf zijn. Voor hem was het een bevrijding.
Wij waren toen al jaren uit elkaar.

Mari

Je mag zeker eerlijkheid in relatie eisen. Ik begrijp alleen niet waarom je ook vindt dat dat in andere relaties zo moet zijn.
Als ik geen belasting betaal heb jij daar last van, als ik mijn partner bedrieg heb jij daar niks mee te maken.

Mari

Mari

09-11-2018 om 17:15

Alkes

ik zeg niet dat het in alle relaties zo moet zijn, volgens mij.
Ik zeg dat het voor mij geldt
En dat ik daardoor begrip kan opbrengen voor hen die in een relatie verkeerden waar haar/zijn partner exclusiviteit voorwendde en dat loog.

Dat geldt andersom natuurlijk net zo: iedereen die zich hier komt bemoeien met mensen die zich belogen en bedrogen voelen en vinden dat er meer begrip voor de positie van de leugenaar moet zijn, hebben daar natuurlijk ook niks mee te maken.

Truus

Truus

09-11-2018 om 17:17

Verliefdheid

Ik zat daarover na te denken, vooral de uitspraak ‘verliefdheid overkomt je’. Ik geloof dat eigenlijk niet. Je kunt iemand leuk vinden, maar verliefdheid moet je wel een beetje voeden. De grens wat wel of niet kan binnen jouw relatie is persoonlijk, maar mijn partner (die dus wel met mij was vreemdgegaan) hanteert een zero tolerance beleid. Flirten mag, fysieke romantische interactie met andere niet, dan is het einde relatie. Ik voel me zo nu en dan best eens aangetrokken tot een andere man, daar geniet ik van en mijn dag is leuker als ik diegene zie. Zodra ik merk dat er respons op komt neem ik snel gas terug en meer afstand. De grens van gezellig naar heel gezellig ga je snel over.
Ik denk dat vreemdgaande mannen zo’n avontuur aangaan met een instelling van wat niet weet wat niet deert, en soms gaandeweg zoveel voor die ander voelen dat er geen weg meer terug is. Of het worden seriële vreemdgangers, want aandacht en spanning is gewoon heel erg leuk. Het hele flirtproces en een eerste zoen, maar dan niet de vieze sokken naast de wasmand.
Dat alles dan niet gericht op het ten gronde richten of kwetsen van hun vaste partner. Zo denkt bijna niemand.

Man

Man

09-11-2018 om 18:56

Pennestreek

"ik het vreemdgegaan zo enorm afleiden van de eigenlijke problemen. En ik snap het echt niet. Hoe kun je nu degene die het dichtste bij je zou moeten staan zo bedriegen."

Ik stel juist dat vreemdgaan onderdeel is van het grotere probleem. Het vreemdgaan is de vermeende bevrijdende vlucht. Sterker nog, ik durf zelfs te stellen dat zonder de eigenlijke problemen, er geen vlucht in een relatie is.

"valt er dan niet een andere vluchtroute bedenken"

Ongetwijfeld. Dat zijn andere verslavingen. Alcohol en drugverslaving zijn eveneens een net zo grote poging tot een vlucht uit de problemen.

Man

Man

09-11-2018 om 18:57

Pennestreek

"Lekker makkelijk, als de bedrogene dat bedrog nou gewoon niet zo zwaar maakt is er ook geen probleem... en weer is het eigen schuld, dikke bult voor de bedrogene."

Denk dat je het punt niet wil begrijpen. Niemand roept hier eigen schuld. Somd denk ik wel eens dat dit soort opmerkingen gemaakt worden vanuit onmacht. Wel logisch, niet effectief.

Man

Man

09-11-2018 om 19:58

Moederziel

"je man werd beticht van homoseksuele activiteiten (niet door mij), escapades in Azie (niet door mij) etc"

Nee niet door jou, wel door de een hoop dames. Daarmee wil ik aangeven dat het gemis aan objectiviteit van de dames soms in het extreme doorschiet.

"Wat er is gebeurd kan onmogelijk verklaard worden door, ja door wat? Onrust in zijn leven? Een ander leven wensen? Veel verder dan dat kom ik niet. Ik denk dat er ook niet veel meer is dan dat."

Mijn mening na gesprekken met andere mannen is, dat een partner (kan ook vrouw zijn) de problemen die onder andere ontstaan zijn uit de jeugd en die doorgetrokken zijn naar het volwassen leven, eigen niet meer bij zijn gevoel/identiteit passen. Nu klinkt dat redelijk vaag.

Als ik onder meer naar mezelf kijk dan heb ik vanuit mijn jeugd ouders gehad waar ik weinig steun bij vond. Vanaf mijn hele jonge jaren ben ik constant bezig geweest om het mijn ouders naar de zin te maken. Te pleasen. Daarnaast op vele manieren de aandacht te trekken van mijn ouders, wat resulteerde in nog meer afstoting.
Als overlevingsmechanisme ben ik dus gaan pleasen en dingen geslikt die eigenlijk niet bij me paste. Dit mechanisme heb ik doorgetrokken in mijn huwelijk. Vrouw vond het ook prima, want ja... een man die doet wat ze wil... beter kan toch niet. Daarnaast is mijn huwelijk ook een vlucht geweest vanuit ouderlijk huis.

Dan kom je op een punt in je leven dat je merkt dat je eigenlijk niet de persoon bent die je nu bent. je begint je anders te ontwikkelen. Je kijkt anders tegen je huwelijk aan en het please gedrag gaat je tegen staan.
Tel daar bij op dat je vanuit je jeugd nooit je emoties hebt mogen uiten en de non-comminicatie is een feit. Signalen die worden afgeven worden, soms ook wel begrijpelijk, niet opgepikt.

Dit suddert nog een paar jaren door, totdat er iemand komt aanwaaien waarvan je denkt... poink... ineens kun je de persoon zijn die je wil zijn en de oude persoon is niet meer. Alles wat bij de oude persoon hoort, wordt in een keer over de boeg gegooid. Een vlucht uit het oude leven.

Totdat uiteindelijk inzicht komt.....

Nu wil ik niet zeggen dat jou man hier precies hetzelfde heeft, maar als ik je draadjes lees dan denk ik dat er meer achter zit dan alleen maar een nieuw leven. Een nieuw leven is symptoombestrijding. Dat houdt niet lang stand.
Uiteindelijk is het wel zo dat je man er voor open moet staan om dit inzicht te krijgen. En als ze op dit punt zijn dan kan de partner ook niet veel meer.

Ik heb recentelijk nog een gesprek gehad met een collega, zat in precies hetzelfde schuitje. Gesprek met hem gehad wat hem nu naar zijn nieuwe liefde dreef. Uiteindelijk had ik natuurlijk ongelijk (ik herken dat want ik zei destijds precies hetzelfde) maar heb hem mijn gedachte meegegeven. Later sprak ik hem nog even en hij gaf aan dat het toch wel nieuwe inzichten heeft gegeven.
Soms hebben dingen tijd nodig. Veel tijd.

"k heb letterlijk gesméékt om zijn verhaal. "

Dat heb ik gelezen. Maar als hij op dat punt is dan kan een partner niks meer los krijgen.

"In vreemdgaan is er geen aandeel van de bedrogene."
Niet in het daadwerkelijke vreemdgaan, hoop ik. Maar ik ben wel van mening dat in de jaren daarna toe door de partner diverse signalen, bewust of onbewust zijn genegeerd.

Laatst vergeleek iemand het met een groot ongeluk. Vaak is een ongeluk een samenloop van een hoop kleine dingen die fout lopen en uiteindelijk tot de crash leiden. Geen man (althans veel) en zeker ook jou man niet, werd wakker met de gedachte... ik ga ff lekker vreemd. Er zit meer achter.

Disclamer: Ik heb het hier niet over mensen met stoornissen

"Je kunt me 1000 keer proberen te overtuigen van de 'verantwoordelijkheid' van de bedrogene bij vreemdgaan. "

Ik wil je ook helemaal niet overtuigen. Ik kan sneller een koe leren bidden.

"Allemaal manieren om de schuld af te wentelen voor het om zeep helpen van een daarvoor nog zuivere liefdesrelatie met je vaste partner. En een schrijnend gebrek aan vermogen om daarvoor ook zelf (en dan ook echt alleen zelf) de verantwoordelijkheid te dragen."

Volgens mij is je met deze constatering mijn punt.
Overigens is de zuivere liefdes relatie iets wat de bedrogene roept. Tekenend om hij/zij niet in de gaten heeft gehad dat haar/zijn partner al lang is uitgecheckt.

Man

Man

09-11-2018 om 20:00

Moederziel

"Het spreekt voor zich dat vreemdgangers zich dit niet kunnen voorstellen. "

Aanname en volledig de plank mis.

Man

Man

09-11-2018 om 20:02

Moederziel

"En dan kun je zeggen "oh het overkwam me".

je blijft maar hangen in het 'oh het overkwam me'. Dat hoor je mij nergens zeggen. En als je mannen spreekt die uit hun crisis zijn, zullen ze dit ook niet zo benoemen.

Man

Man

09-11-2018 om 20:04

Mari

"partner dat hij/zij eerlijk is"

Vergelijk dit eens met een andere verslaafde? iemand die een uitweg zoekt, ongeacht of dit de juiste weg is of niet.

Bijna elke verslaafde liegt over zijn verslaving. En zo met vreemdganger niet anders.

Man

Oprechter vraag: Waar vlucht je dan voor?

vlinder72

vlinder72

09-11-2018 om 20:14

Man

Tot het inzicht komt....

En tot die tijd is het dus blijkbaar ok dat man zichzelf ontdekt, wat aanrommelt met andere vrouwen en vooral gaat ontdekken wat hij nou eigenlijk wil.

En tot die tijd moet een vrouw dat blijkbaar maar accepteren . Moeten de kinderen maar toekijken hoe papa niet meer papa is maar zichzelf aan het ontdekken is.

Het klinkt allemaal prachtig maar het komt zo vreselijk egoïstisch over. Het is nooit acceptabel als iemand alles maar laat vallen om vervolgens zichzelf te gaan ontdekken. Dat kan niet. Je hebt namelijk een gezin en daaruit volgen verplichtingen die bij het leven horen. Ook voor een man die opeens in ziet wat voor nare jeugd hij gehad heeft.

Man

Man

09-11-2018 om 20:18

Moederziel

Je vlucht voor de persoon die je bent geworden. Met alles wat er omheen hangt.

Het is ooit wel eens aan je gevraagd. Je zei toen dat lekker makkelijk is bij Truus. Geen schulden geen gedoe. Ben je daar wel eens echt naar op zoek geweest naar het 'waarom'? En dan bedoel ik niet je man vragen naar antwoord.

Vluchtgedrag in verslaving is vaak een invulling van .... ja daar is het woord weer .... coping. Mannen zijn daar gevoeliger voor dan vrouwen. Heeft ook te maken met opvoeding etc etc.

Voor vrouwen hebben ze voor vluchtgedrag ook een naam: Textieltherapie . Onschuldiger dat wel

Soms is het zo dat je het gemis of de pijn van iets wordt 'verbloemd' door andere, vaak materiele zaken. Groot huis, goede baan etc etc. Maar ook dat is het onder water houden van een bal. Op gegevens moment wordt de druk te hoog en knal die naar boven. Hoe langer en dieper je de bal onderduwt met des te meer kracht komt die naar boven. En de gevolgen zijn dan desastreus.

Man

Man

09-11-2018 om 20:22

Vinder

"En tot die tijd is het dus blijkbaar ok dat man zichzelf ontdekt, wat aanrommelt met andere vrouwen en vooral gaat ontdekken wat hij nou eigenlijk wil."

Aanname, is invulling van de vrouw.

"Je hebt namelijk een gezin en daaruit volgen verplichtingen die bij het leven horen."

Ja dat klopt. Ik praat ook niks goed. Ik geef alleen aan waarom een man/vrouw doen zoals ze doen. En daarvan mag je van alles vinden.

Nu ik weer met beide benen op de grond sta, vind ik er ook van alles van. Maar ik begrijp het gedrag wel, keur het daarmee nog niet goed.

Oh man

Die riedel. Nu herken ik je ook weer. Was je eerder niet Mannetje?

Niks ten nadele van jou, maar ik kan gewoon niks met iemand die eerst nog in vol geluk 4 kinderen met je maakt en droomt van een huis in zuid-Frankrijk voor de oude dag, en opeens zijn ‘oude leven’ niet meet ziet zitten en op de vlucht slaat om met truus aan bondage te gaan doen. Wtf?

Ik heb dat van die crisis enzo heel lang geloofd. Nu voelt het als een slap excuus. Ik vind het vooral een laffe houding van iemand die - daar is-ie weer - zijn verantwoordelijkheden niet neemt.
Het is makkelijk vluchten als je weet dat moeder de vrouw de verantwoordelijkheid voor die 4 koters, 2 honden, 2 katten, de schulden en de rest van de zooi wel op haar nek neemt.

Man

Man

09-11-2018 om 21:28

Moederziel

"Ik heb dat van die crisis enzo heel lang geloofd. Nu voelt het als een slap excuus. Ik vind het vooral een laffe houding van iemand die - daar is-ie weer - zijn verantwoordelijkheden niet neemt.
Het is makkelijk vluchten als je weet dat moeder de vrouw de verantwoordelijkheid voor die 4 koters, 2 honden, 2 katten, de schulden en de rest van de zooi wel op haar nek neemt."

Slap excuus en laffe houding zijn grote woorden. En ik snap dat je ze zo ziet. Ik heb geprobeerd de gedachte van 'een man' te laten zien. En ik snap het het als een soort verraad ook naar jezelf toe is om maar een tel de gedachte van 'een man' te volgen.

Einstein heeft ooit groepen: We kunnen een probleem niet oplossen met de denkwijze die het heeft veroorzaakt.
Met andere woorden, als je blijft hangen in je de gedachte zoals je nu hebt over je man, zul je hem nooit begrijpen. Een uitstapje naar de gedachtegang van een man kan soms verhelderend zijn. Dan hoef je het er nog steeds niet mee eens te zijn. En ik heb al vaker geroepen, ik keur de acties niet goed, ik begrijp ze alleen wel. En soms is begrip alleen al voldoende om een beweging de andere kant op te krijgen.

Tienie

Tienie

09-11-2018 om 21:36

man

Ik heb geen ervaring met een vreemdgaande man, ga zelf ook niet vreemd. Het lijkt me erg ingewikkeld als je in deze situatie terecht komt voor alle betrokken partijen. Ik voel zeer zeker ook mee met de bedrogen vrouw. Het lijkt me vreselijk om dit mee te maken!

Maar man, jij beschrijft het proces wat je doorgemaakt hebt. En je verteld dat meer mannen en vrouwen dit meemaken. Ik vraag me af of dit anders was gelopen als jou vrouw wel je signalen had opgepakt? Stel dat ze wel met jou in gesprek was gegaan en goed had doorgevraagd. Niet op het moment dat je al een leuke nieuwe vrouw tegen was gekomen, maar een fase eerder? Had je dan de vlucht in een affaire voorkomen kunnen worden? is dat überhaupt mogelijk? Ik kan me ook voorstellen dat dit behoorlijk confronterend kan zijn als je er zelf niet aan toe bent, maar wel signalen laat zien?

Ik denk dat lang niet iedereen instaat is tot het accepteren dat je partner ook nog seks met een ander heeft. Ik ken een aantal mensen waar dit in eerste instantie "moest kunnen" maar waar dit toch later ook tot complicaties lijdt. Dan wordt een van de twee verliefd op een ander of er gebeuren toch dingen stiekem.

Man

Ik waardeer je openheid, dat vond ik eerder ook al. Maar waar ik toen alles uit je wilde trekkende maar te begrijpen, is dat nu weg.
Ik snap de verklaring wel, en de waarschijnlijkheid ervan, ik denk dat je niet ver van de werkelijkheid af zit. Ik vind het alleen inmiddels een bullshit-verklaring die niet rechtvaardigt waarom een man zijn kinderen laat vallen. Dat zal ik inderdaad nooit begrijpen, laat staan begrip voor hebben.

Maar OT: wat adviseer jij DeeB? Want die bungelt nog steeds.

vlinder72

vlinder72

09-11-2018 om 21:40

Man

Maar man. Als de vrouw nou ook zichzelf moet gaan ontdekken en ook alles uit haar handen laat vallen en ervan door gaat met een andere man, moeten de kinderen dan maar naar een pleeggezin of naar opa en oma?

Zie je dan niet hoe egoïstisch het overkomt. Hoe makkelijk het praten is als je weet dat je ook kan uitchecken omdat er wel iemand anders is om voor de kinderen, het huis en administratie te zorgen.

Waarom kan dat jezelf ontdekken niet in overleg gaan? Waarom niet na overleg een paar weken ergens naar toe gaan? Waarom moet er vreemd gegaan worden?

Ik ben inmiddels bijna 20 jaar getrouwd. Het is echt niet ok als mijn man morgen vreemd blijkt te gaan en vervolgens de deur achter zich dicht zou trekken met de mededeling dat hij tijd nodig heeft voor zichzelf en mij alleen zou laten met onze 4 kinderen. Iedereen heeft wel eens behoefte aan tijd voor zichzelf. Loop het Pieterpad. Doe een cursus Mindfullness. Zoek een nieuwe hobby. Ga sporten.

Man

Man

09-11-2018 om 21:53

Moederziel

Wat ik Deeb adviseer heb ik al eerder aangegeven.

Ik verwacht niet dat haar vriend voor haar zal kiezen. Ik heb ook aangegeven dat ze het gesprek moet aangaan en duidelijkheid moet vragen.
Het antwoord wat ze kreeg van haar vriend herken ik wel, gebruikte dat zelf ook. Gewoonweg omdat ik destijds niet bij machtte was om de keuze te maken (en daar mag je van alles van vinden, dat heeft RR ook al gedaan ). Gewoon omdat dit geen rationele keuze is maar allerlei andere dingen aan ten grondslag liggen.
Vandaar ook dat ik het zwalken van je man ook wel herkende.

Man

Man

09-11-2018 om 22:08

Tienie

"Ik vraag me af of dit anders was gelopen als jou vrouw wel je signalen had opgepakt? Stel dat ze wel met jou in gesprek was gegaan en goed had doorgevraagd. Niet op het moment dat je al een leuke nieuwe vrouw tegen was gekomen, maar een fase eerder? Had je dan de vlucht in een affaire voorkomen kunnen worden? is dat überhaupt mogelijk? Ik kan me ook voorstellen dat dit behoorlijk confronterend kan zijn als je er zelf niet aan toe bent, maar wel signalen laat zien?"

Dat heb ik me ook meerdere malen afgevraagd. Mijn vrouw heeft de laatste jaren ook een enorm groeiproces doorgemaakt. Een groeiproces waarmee we elkaar nu meer kunnen steunen en dingen bespreekbaar kunnen maken.
Hetgene wat bij mij de druppel was is dat er weinig tot geen notie werd genomen over hoe haar gedrag bij mijn binnen kwam. Het gaat voor hier te ver om daarover door te gaan ivm herkenbaarheid.
Ik denk dat een vlucht in een affaire minder waarschijnlijk wordt op het moment dat de partner ook oog heeft voor de signalen van de ander.

Hiermee zeg ik niet dat mijn vrouw mijn de affaire heeft indrukt. Laat dat even duidelijk zijn. Ik geef hiermee alleen wel aan dat ik meer heb opengestaan voor iemand die mijn 'probleem' wel serieus nam.

Bars

Bars

09-11-2018 om 22:09

Die Einstein

"Einstein heeft ooit groepen: We kunnen een probleem niet oplossen met de denkwijze die het heeft veroorzaakt.
Met andere woorden, als je blijft hangen in je de gedachte zoals je nu hebt over je man, zul je hem nooit begrijpen. Een uitstapje naar de gedachtegang van een man kan soms verhelderend zijn."

Of, met andere woorden: als je blijft hangen in het uitzenden van niet te ontvangen signalen, zul je altijd blijven vluchten. Gewoon eens thuis het gesprek opengooien kan zo verhelderend werken. Zelfs al zou je zonder hele verhalen alleen maar: "help me!" zeggen.

Man

Man

09-11-2018 om 22:10

Moederziel

"Maar waar ik toen alles uit je wilde trekkende maar te begrijpen, is dat nu weg."

Ook toen wilde je maar 1 verhaal horen. Ook toen is dit verhaal in een wat minder 'wijze' vorm al gebracht.
J
e hebt een ander pad gevolgd en je bent waar je nu bent beland. Nu is het loslaten.

Man

Man

09-11-2018 om 22:11

Bars

"Of, met andere woorden: als je blijft hangen in het uitzenden van niet te ontvangen signalen, zul je altijd blijven vluchten. Gewoon eens thuis het gesprek opengooien kan zo verhelderend werken. Zelfs al zou je zonder hele verhalen alleen maar: "help me!" zeggen."

Lees het hele draadje even

Pennestreek

Pennestreek

09-11-2018 om 22:30

Eens met Bars

Of beter: het gesprek aan durven gaan én naar jezelf durven kijken.

Ook hier kon er pas wat veranderen toen man naar zijn eigen aandeel durfde te kijken. En leerde te voelen en te praten. Ik was daar al veel langer mee bezig, samen maken we ook nog steeds stappen.

Nou ja, dat is ook wat jij schrijft, Man, maar het blijft eeuwig zonde dat er zo’n diepe crisis voor nodig was (bij ons ook nog bij ons kind) om hem en jou dat in te laten zien. Ik had liever gewoon goede gesprekken gehad in ons huwelijk, waarin hij open had durven zijn en op mij had durven leunen. Zoals ik wel open was tegen hem. Het leven is ook voor hem een stuk aangenamer nu hij zichzelf beter kent en snapt. Ook hij is een stuk milder geworden voor zichzelf, net als ik. Hoe fijn was het geweest als hij dat jaren eerder al had geleerd....

Pennestreek

Pennestreek

09-11-2018 om 22:34

Begrijpen

Ik begreep en begrijp mijn man volkomen. Ik begreep hem beter dan hij zichzelf begreep. Dat was ook de reden dat ik het vol bleef houden. Maar het maakte het voor mij ook onmogelijk om zelf uit de relatie te stappen, omdat ik wist dat ook hij daar spijt van zou krijgen. Ik moest de verstandigste zijn en hem de tijd en ruimte geven om zichzelf uit te vogelen. Maar als ons kind ons niet zo hard nodig zou hebben gehad waren we nu toch echt gescheiden. Ik vind dat een enorm pijnlijke constatering.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.