Relaties Relaties

Relaties

Chaos in mijn hart (Relatie)

Lieve mensen,

Ik zit met mijn handen in het haar. Ik weet het echt allemaal niet meer. Ik eet al dagen nauwelijks iets en ben echt heel erg verdrietig. Ik heb niemand in mijn omgeving waar ik dit probleem mee kan bespreken, daarom hoop ik van harte dat iemand mij hier kan / mee wil helpen.

Waar gaat het dan precies om? Tien jaar geleden heb ik mijn huidige vriendin op de opleiding leren kennen en ik heb nu 8 jaar een relatie met haar. Een droomvrouw: Ontzettend lief, zorgzaam, rots in de branding, behulpzaam, qua carrière sluiten we elkaar naadloos aan en versterken we elkaar ook. We wonen sinds drie jaar samen. Zij is mijn eerste vriendin in alles (Ik 28 jaar, zij 29 jaar). Wanneer ik naar mijn vriendin kijk dan is het een soort huisgenoot geworden, een soort zus? Ik hou veel van haar, maar seksueel contact of een gewone kus is er al ruim 2 jaar niet geweest. Tevens mis ik het ouwehoeren, het klieren, want wat kibbelen we soms over stomme kleinigheden.

Alles verliep wellicht op de automatische piloot, maar nu kwam een bliksemschicht... Eind december heb ik tijdens een congres een vrouw leren kennen. Vanaf de allereerste seconde was het een magische ''klik''. Allebei verliefd tot over onze oren. Keer op keer kreeg ik kippenvel toen ze me aanraakte. Ik voel(de) verliefdheid die ik nog nooit zo sterk heb gevoeld. Wel is het leeftijdsverschil extreem: Zij heeft kinderen, heel verschillend qua geld uitgeven, al carrière opgebouwd, twee keer gescheiden, is nu 3 jaar single en is 49 jaar. Zelfs de omgeving viel het na de eerste seconde op dat er een soort magie tussen ons is/was.

In de afgelopen paar maanden heb ik een dubbel leven geleefd. Ik kon mezelf op een gegeven moment niet meer in de spiegel aankijken. Het contact met de andere vrouw heb ik sinds december al een paar keer beëindigd. Want ik wist wat ik deed, dat het niet eerlijk is tegenover mijn vriendin. Steeds weer kwamen we in contact. Vorige maand heb ik dan echt de knoop doorgehakt en gezegd: Nee, wat ik doe is niet goed: Ik wil tijd/rust, uitzoeken wat nu het beste is (kinderwens?, huidige vriendin, ouders die ik teleurstel, carrière die minder gaat worden door single zijn, één en al onzekerheid, enz.).

Afgelopen maandag kreeg ik opnieuw een WhatsApp. Direct aangegeven: WhatsAppen is geen goed idee. Toen gaf ze aan kopzorgen te hebben. Ik merkte wanhoop en heb haar toen telefonisch benaderd. Hieruit blijkt dat ze mij (ook) niet kan loslaten. Verder gekletst en het leek alsof we elkaar gisteren nog gesproken hebben. Ze vertelde toen dat ze waarschijnlijk borstkanker heeft...

Beide vrouwen weten niets van de gehele situatie/van elkaar en weten niet wat er echt speelt: Ik zit in een verzwegen relatie en ik worstel met mijn gevoelens.

Met mijn huidige vriendin heb ik een tijd geleden een goed gesprek gevoerd en mijn gevoelens over intimiteit gedeeld. Ze herkende het en gaf aan dat dit waarschijnlijk door werk/carrière komt. Zij wil mij absoluut niet kwijt. Nu een paar weken later, merk ik wel dat er minder ruzie is, maar geen intimiteit. Ik kan mij niet meer voorstellen om seksueel actief met haar te zijn.

Wat moet ik in hemelsnaam doen? Ik ben bang, vreselijk bang om een (verkeerde) keuze te maken. Mijn vriendin ongelooflijk veel pijn te doen.
Ik weet het allemaal niet meer. Ik zit werkelijk in zak en as en ben al tijden mezelf niet meer.

Ik voel me een ongelooflijke kl**tzak en dat ben ik wellicht ook. Ik huil onder de douche de ogen uit mijn kop.

Heeft iemand misschien goede raad? Misschien hetzelfde meegemaakt?

Alvast bedankt voor het lezen en bedankt dat ik mijn hart hier mag luchten.

Groet,
Koek


Ad Hombre

Ad Hombre

06-05-2020 om 12:53

Koek

"Heeft iemand misschien goede raad?"

Nee.

"Misschien hetzelfde meegemaakt?"

Nee.

Gewoon doen wat je hersens of je hart je ingeeft en vervolgens op de rozen c.q. de blaren zitten. Dat kan niemand anders voor je doen.

Koffiekop

Koffiekop

06-05-2020 om 13:11

Tja

Gezien de staat van je huidige relatie was het te verwachten dat er een 'bliksemschicht' voorbij zou komen. Maar dat wil nog niet zeggen dat deze bliksemschicht dan direct de juiste keuze zou zijn. Wat ze wel is, is een alarmbel. Luister daarnaar. Evalueer je huidige relatie, met je vriendin. Wat is er (nog) wel en wat niet? Wat zou je willen dat er is? Hoe zie de toekomst? Wat je ouders ervan vinden (of de rest van de wereld) is niet van belang. Dat jullie een werkrelatie hebben is op te lossen, lijkt me. Praktische problemen moeten je niet tegenhouden. En tenslotte, er zijn begrijp ik geen kinderen. Dat maakt uit elkaar gaan een stuk minder lastig en heftig.
Als je 28 bent en er nu al jaren geen passie meer in je relatie zit lijkt mij dat geen fijn uitgangspunt. Je hebt nogal wat jaren voor de boeg als het goed is. Lijkt mij dat het moment van uit elkaar gaan dus vanzelf wel komt. Maar áls je uit elkaar gaat, doe dat dan netjes, ga niet vreemd en ren niet naar je volgende lover maar bouw eerst een eigen leven op. Is zo en zo heel verstandig om te doen, even landen na een verbroken relatie.

Over de bliksemschicht heb ik geen advies. Leeftijdsverschil kan een probleem zijn, maar hoeft niet. Als jij zelf geen nadrukkelijke kinderwens hebt al helemaal niet. Heb je die wel, dan zou ik me nog eens goed achter de oren krabbelen. Ook het hebben van stiefkinderen die in leeftijd niet zoveel met jou verschillen is iets waarvan je pas kunt ontdekken of je dat 'trekt' als het zover is, denk ik, en hoeft ook geen punt te zijn.
Waar ik wel zorgen over heb is haar mededeling aan jou dat ze 'waarschijnlijk borstkanker heeft'. Dat klinkt mij erg manipulatief in de oren. Pas daar erg voor op. En realiseer je dat deze dame ook niet voor niks al 2 keer gescheiden is. Heeft ze daarvan geleerd? Als jullie over die scheidingen praten, waren het dan 2 boemannen of kan ze ook haar eigen aandeel zien? Heeft ze ervan geleerd? Ben jij anders dan die 2 mannen of valt ze op het (voor haar) verkeerde soort mannen?

Hou je hoofd erbij. Vlinders en roze wolken zijn leuk, maar die verdwijnen weer. Wat blijft er dan over? Is dat genoeg?

Tammy

Tammy

06-05-2020 om 14:42

Nee

Nee, gezien je omstandigheid is alles met een hartslag aantrekkelijk.

Bijkomend ongemak vind ik jullie leeftijdsverschil van 21 jaar. Mijn kinderen zijn 28 en 30 en ik moet er niet aan denken.

Miekemieke

Miekemieke

06-05-2020 om 15:20

Tammy

Zou je het ook ongemakkelijk vinden als de man 21 jaar ouder zou zijn of maakt dat geen verschil?

Bliksemschicht

Bliksemschicht

06-05-2020 om 17:36

Zo ongeveer

Ik zit in een soortgelijke situatie, alleen ben ik de "bliksemschicht" Hier is het enorm geëscaleerd. Goddank zijn er geen kinderen bij betrokken maar (om in jouw termen te blijven) de "droomvrouw" is er helemaal kapot van, de "koek" zit ontzettend in de knoop met zichzelf en ik loop ook met m'n ziel onder de arm.
Mijn "koek" zat net zoals jij tussen 2 vrouwen in. De echtgenote waar hij van hield en houdt, waar hij een heel leven mee heeft opgebouwd maar waar de relatie door de gevolgen van een ziekte nogal onder druk stond. Al daarvoor hadden ze een open relatie maar dat ging altijd zonder problemen.
En dan komen hij en ik elkaar tegen en het was alsof 2 sterrenstelsels tegen elkaar aanbotsten. Zo'n enorme aantrekkingskracht heb ik nog nooit meegemaakt, hij ook niet trouwens. In het begin was het alleen maar dat maar het is in de loop van de tijd uitgegroeid tot veel meer en toen werd het ook een bedreiging voor de "droomvrouw" en wilde zij dat het stopte. Logisch dus een aantal keren afgesproken elkaar niet meer te zien maar niet vol kunnen houden met een nogal dramatisch voorlopig einde dus.
Het ellendige is, niemand kan meer terug naar hoe het van te voren was. Er zijn dingen definitief veranderd en het is afwachten hoe dat uitpakt.
Dat is bij jou niet het geval dus vanuit mijn ervaring zou ik zeggen, kap met je bliksemschicht en kijk of er nog leven zit in je relatie met je droomvrouw. Als je daar geen heil meer in ziet, trek dan je conclusies en pas als dat allemaal afgehandeld is, kijk je of er meer in zit met je bliksemschicht. Maar twee relaties is een drama. Als het uitkomt voor iedereen maar nu al voor jou. Ik herken jouw beschrijving. Mijn "koek" heeft de afgelopen maanden ontzettend geworsteld met de liefde voor zijn vrouw en voor mij en met wat hij moet doen. Ik zag hoe het aan hem vrat en hoe hij er aan onderdoor ging. Daarom heb ik ook uiteindelijk de knoop doorgehakt. Ik hou zoveel van hem en ik wil hem niet zo ongelukkig zien. Liever een redelijk goed leven zonder mij dan deze ellende. Maar goed, zo ongeveer tegelijkertijd escaleerde de boel dus nu is het helemaal onduidelijk wat er gaat gebeuren.

Bella

Bella

06-05-2020 om 22:18

Nja

Je huidige relatie is niet genoeg om mee verder te gaan lijkt mij. Dus dat zou ik netjes af gaan ronden.
Die andere vrouw gaat het ook niet worden want daarvoor ben je sowieso al volkomen verkeerd gestart. Als je met haar verder zou willen dan zul je haar om te beginnen moeten vertellen in welke situatie je nu zit.
Maar ik denk eigenlijk ook niet dat het je grote liefde is, het is de wake up call die je laat zien dat je huidige relatie over de datum is....

Koekenpan

Koekenpan

07-05-2020 om 15:06 Topicstarter

Bedankt

Bedankt voor jullie reacties. Heel hartelijk dank. Fijn om te lezen dat er meer mensen zijn met dit leed. @Bliksemschicht, heel erg bedankt voor het delen van je verhaal. Hopelijk is er wat meer duidelijk wat er nu gaat gebeuren.

Gisteren (opnieuw, maar nu echt echt) een punt achter mijn ''bliksemschicht'' gezet. Ook zij gaf dit keer aan dat ze er nu klaar mee is, dat ze niet meer op mij wacht. Ook zij moet door en dat begrijp ik heel goed. Ze gaf aan dat ze voor dit weekend een date heeft ingepland, ondanks dat ze liefdesverdriet heeft. Dit deed wel even zeer om te lezen, maar het is haar goed recht. Ik ben de enige eikel, sukkel en zwakkeling in het hele verhaal. Want als ze eens echt de waarheid zou weten.

Verder gaf ze aan dat ze nog van mij houd, zielsveel. Ze vroeg opnieuw op welke vragen ik nou een antwoord zocht. Ik gaf opnieuw aan: Kinderwens, acceptatie ouders, enzovoorts. Ze kon zich niet goed voorstellen dat ik na een maand nog geen antwoord had gevonden en ook dat kan ik begrijpen. De echte waarheid kan ik helaas niet over mijn lippen verkrijgen, om haar niet nog meer te kwetsen.

Ik ben nog steeds verdrietig en ik vind het lastig.

@Bella je hebt hoogstwaarschijnlijk gelijk. Het is wellicht ook een wake up call. Mijn vriendin is echt een lieverd. Een hele lieve, warme en zachte vrouw. Ik ben gek op haar en wil alles voor haar doen, maar ik heb niet de drang om de kleren van haar lijf te rukken of aan haar te zitten.

Vreselijk, wat een gedoe.

Koffiekop

Koffiekop

07-05-2020 om 15:54

En nu?

Oké, je bliksemschicht heeft zich teruggetrokken in haar wolk, maar hoe ga jij nu verder? Want je als je een kinderwens hebt zul je toch een keer moeten geloven aan seks met je vriendin . Dus als je van haar houdt en bij haar wil blijven en samen een gezin wil stichten, denk ik dat je hard aan de slag moet met je huidige relatie. Gezien het totale gebrek aan intimiteit, wat blijkbaar in ieder geval ook bij jou vandaan komt, zou ik zelf een therapeut of coach gaan zoeken en eens gaan graven naar het waarom van dat gebrek aan passie. Want het klopt niet, in een nog zo jonge relatie tussen zulke jonge mensen. Daarnaast zou je ook nog een seksuoloog kunnen overwegen.
Ik hoop dat als jij zelf aan de slag gaat, zelf verandert, jullie relatie als vanzelf mee verandert.

Heb je het al eens met je vriendin over dat gebrek aan intimiteit en passie gehad? Hoe ervaart zij het? Heeft zij een antwoord op de vraag waarom het zo is? Denkt zij dat dit een goede basis is voor een langdurige, prettige, bevredigende relatie? Ik kan me er zelf zo weinig bij voorstellen, maar dat is natuurlijk heel persoonlijk.

Wel nog een goede raad, zorg dat die relatie echt goed is en met een jarenlang perspectief voor je aan kinderen begint...!

Mario

Mario

07-05-2020 om 19:01

okay

Ten eerste zou ik 'blikschicht' totaal op alles blokkeren: van de app gooien, blokkeren op facebook en insta, ook al zijn jullie geen vrienden meer van elkaar. Blokkeren op de email. Voor de rest zorgen dat je elkaar ook niet meer beroepsmatig tegen komt als dat kan.
Als je dat niet doet, zullen jullie elkaar blijven triggeren.
Dan zou ik eens echt voor een goed gesprek met je vaste partner gaan zitten en voorstellen het pad van tantra in te gaan: in mijn ervaring geeft dat niet alleen een (eerst voorzichtige) opleving van de seksualiteit maar ook een verdieping in het geliefden zijn.
Lees er anders eerst eens over . Omdat een zekere schroomvalligheid is 'ingebouwd' is het heel weinig 'bedreigend' voor degene die oorspronkelijk is afgehaakt.
Het kan je relatie redden en zelfs beter maken dan het ooit was.
Go for it, man.

Mario

Mario

07-05-2020 om 19:02

en oh

stop met het jezelf uitschelden. wees een vent en maak hier iets goeds van. (of moet ik juist zeggen "wees een vrouw"? Want die beheersen dat imho vaak beter)

Koekenpan

Koekenpan

07-05-2020 om 19:56 Topicstarter

Opluchting

Het lucht op om mijn verhaal hier neer te mogen zetten. Ontzettend bedankt lieve mensen! Ik ben blij dat jullie mij niet ''veroordelen''.

Ik ben er eerlijk gezegd heel erg misselijk van @Koffiekop. De gedachte dat zij het straks gezellig heeft met een ander, doet op de een of andere manier gigantisch pijn. Bizar eigenlijk, want ik ben wel de laatste doe zou mogen klagen.

Ik weet niet of ik een kinderwens. Ik heb werkelijk nog geen idee... Ik weet het gewoon echt nog niet. Vanmiddag opnieuw voor de vierde of vijfde keer gepraat met mijn vriendin. Althans vandaag niet echt gepraat, maar meer gezegd: Schat, denk je dat het goedkomt tussen ons qua intimiteit? Het voelt als broer en zus voor mij.

Dit werd, voor mijn gevoel voor de zoveelste keer, weggewimpeld met: ''Het is toch al beter dan eerst, kleine stapjes. Ik gaf je vanmiddag nog twee knuffels''. Ik heb opnieuw aangegeven, dat ik het gewoon mis om een aai over mijn bol te krijgen, een streling uit het niets. Is dat misschien te veel gevraagd?

Natuurlijk is het oneerlijk dat ik ook onbewust vergelijk met mijn ''Bliksemschicht'', maar haar aanrakingen zorgde voor kippenvel en ik vond het geweldig dat als ik bijvoorbeeld een kop koffie pakte, ik even een knipoog kreeg.

@Mario bedankt voor jouw advies. Ik heb de Whatsappgesprekken, Facebook en haar foto's vandaag volledig verwijderd. Ze woont (gelukkig) een uur bij mij vandaan, dus tegenkomen zal ik haar niet. M.b.t. tantra.. ik ga mezelf eens verdiepen.

Tot slot: Je hebt gelijk, ik ben wellicht geen sukkel, kneus of wat dan ook, maar gewoon iemand die verkeerde beslissingen maakt of maakte.

Ik houd jullie op de hoogte! Dank dat jullie er voor mij zijn, ondanks ik jullie niet ken .

juf Ank

juf Ank

07-05-2020 om 20:35

koekenpan

Denk je nu serieus dat je gewoon verder kan met je relatie, alsof er niets gebeurd is?

Kijk dat je na 10 jaar niet vanzelf heel erg warm loopt voor elkaar, seksueel, kan gebeuren en is niet zo gek. Je moet op een bepaald moment wel zelf wat fleur aan het geheel geven. Het spannend maken, zoeken naar verdieping. Het gaat niet vanzelf.

Maar jij hebt er inmiddels zo'n puinhoop van gemaakt...ik weet niet of je daarmee zo maar mee in het reine komt, het zij met jezelf , hetzij met haar en jezelf. Je zet de zaak op scherp door je misstap op te biechten, maar vlg. mij gaat het niet werken als je het niet doet. Maar goed, zo zou ik het voelen, dat hoeft niet voor jou te gelden.

Tammy

Tammy

08-05-2020 om 23:51

Miekemieke

"Zou je het ook ongemakkelijk vinden als de man 21 jaar ouder zou zijn of maakt dat geen verschil?"

Ja. Daar zit een generatie tussen.

Watervrouw

Watervrouw

09-05-2020 om 11:03

Mijn idee

Beste Pannenkoek, ik denk dat beide relaties geen toekomst hebben. Het punt of je wel of geen kinderen wil doet nu even niet ter zake. Feit is wel dat veel mannen die zeggen niet te weten of ze wel of geen kinderen willen hebben diep in hun hart bedoelen wel kinderen maar niet bij deze vrouw.
Je zou jullie relatie nog een kans kunnen geven waarbij je ook kan denken aan tijdelijk een periode uit elkaar en die tip over tantra is een goede. Een ding hou je vriendin niet aan het lijntje en geef haar geen hoop. Maar misschien ben je nu op een punt gekomen waarop duidelijk is dat je een andere richting op moet en dat kost veel. Sterkte.

Belladonna

Belladonna

11-05-2020 om 12:09

Niet eerlijk

Beste Koekenpan, ik ben van mening dat 'bliksemschicht' jou behoorlijk onder druk zette, door dingen mede te delen als dat ze waarschijnlijk borstkanker heeft, dat ze klaar is met jou en echt niet op jou gaat zitten wachten en dus maar meteen weer verder gaat en een nieuwe date plant, ook al zegt ze enorm veel liefdesverdriet te hebben en zielsveel van jou te houden... Ik vraag mij serieus af wat ze er werkelijk van meent, van wat ze allemaal tegen je heeft gezegd, als ze zo gemakkelijk de beslissing neemt om verder te gaan. En zo voorbij gaat aan zaken, waar jij de tijd voor nodig hebt om even goed over na te denken, alsof je, in deze situatie, met zoveel chaos in je hart (en waarschijnlijk ook in je hoofd) binnen een maand weet, of je nu wel of geen kinderwens hebt. Die heb je misschien wel degelijk, maar inderdaad wat Watervrouw zegt, weet je niet zeker of je die met je huidige vriendin wil krijgen.

Je bent nu heel erg in de war geraakt door wat 'bliksemschicht' enige tijd geleden in jou heeft wakker gemaakt aan lustgevoelens, passie, stomend hete seks... voor/met iemand die jou manipuleert door je onder druk tot bepaalde beslissingen te laten komen, waar je zelf misschien niet echt achter staat, diep in je hart.
Wat bracht het contact met 'bliksemschicht' je nog meer, naast het opwindende fysieke contact? Was zij ook zo'n lieve, warme, zachte vrouw, een ware rots in de branding, stabiel, standvastig, zorgzaam? En wat Koffiekop terecht opmerkte, wat heeft ze geleerd van haar 2 eerdere scheidingen? Heeft ze daar wel iets van geleerd, kan/wil ze haar eigen aandeel daarin zien?

Het feit dat je nu een vergelijking kunt maken, daarmee heeft je eigen vriendin al geen eerlijke kans gekregen om op een constructieve manier samen met jou te werken aan een fijnere, bevredigendere, diepere intieme relatie. En dat is jammer. Want wie weet is het een kwestie van haar seksuele gevoelends ook weer wat 'afstoffen', het vuurtje weer wat oplaaien, aanwakkeren, al dan niet met hulp van een seksuoloog/relatietherapeut, om het gevoel van zoals het in het begin van jullie relatie was, met het elkaar uitdagen en teasen, weer terug te laten komen?

Als je zegt alles voor haar te willen doen, ga er dan voor. Geef het nog een kans. Probeer uit te vinden welke taal der liefde jullie spreken en of jullie elkaar daarin beter kunnen gaan verstaan. Misschien gaan dingen zich dan zodanig ontwikkelen, dat jullie straks niet meer van elkaar af kunnen blijven en er geen genoeg van kunnen krijgen om 'aan elkaar te zitten'.

Werk aan de winkel dus. Go for it!

Koekenpan

Koekenpan

11-05-2020 om 12:22 Topicstarter

De dagen gaan voorbij

Dank jullie wel voor jullie advies en reactie @Tammy, @Jufank, @Watervrouw

Het nare, opgejaagde, gespannen gevoel lijkt wat af te nemen. Afgelopen zaterdag kreeg ik 's nachts een berichtje op een platform dat ik eigenlijk nooit gebruik. Een paar minuten later werd het berichtje verwijderd, want ze gaf aan dat na het versturen haar hersenen opeens weer werkten. Ik gaf als reactie: ''Oke, jammer'', waarop mijn ''bliksemschicht'' schreef: ''Idd''. Een paar uur laten kreeg ik de vraag: ''Waarom jammer?''

Ik heb hier niet meer op gereageerd en het lijkt mij verstandig, dat ik hier ook niet meer op reageer. Ik blijf anders nog meer in deze cirkels ronddraaien?

Afgelopen weekend een goed weekend gehad met mijn vriendin. Bij haar ouders gebarbecued en ik dacht alleen maar: Ik doe/ga mijn vriendin zoveel verdriet doen als ze hiervan weet. Ook als ik de relatie zou beëindigen, dan maak ik zoveel mensen zo intens verdrietig. Ik blijf wel gewoon, ik investeer in haar en ons. Eerlijk gezegd zie ik mezelf mijn hele leven liever verdrietig dan haar.

Een punt waar ik de afgelopen dagen wel wat vaker aan moet denken is: Hoe is het mogelijk dat ik dat gevoel van kippenvel keer op keer heb gevoeld met de ''bliksemschicht''? Zo sterk, zo mega intens. Kippenvel en vlinders in mijn hele lichaam, alsof ik kon ontploffen. Zo'n gevoel heb ik voorheen nog NOOIT gevoeld.

Omtrent het leeftijdsverschil van de bliksemschicht: Oh mijn ouders vergeven me het nooit. Ik zou ze ontzettend veel verdriet doen, brrr terwijl het eigenlijk maar een getal is.

Ik houd jullie op de hoogte..

Koffiekop

Koffiekop

11-05-2020 om 12:49

Wat ik lees

is dat je vooral bezig bent (en blijft) met wat anderen willen of zouden vinden. Dat is altijd een slecht uitgangspunt. En, even psychologie van de koude grond, misschien ook wel wat eraan schort in je huidige relatie. Ik raad je aan zelf in therapie te gaan. Ga jezelf eens ontwikkelen. Maak jezelf zelfstandig, zorg dat je ook alleen en met jezelf gelukkig zou zijn. Dat wil niet zeggen dat je bij je vriendin weg moet, maar je moet eerst zelf gelukkig zijn en van jezelf houden voordat je een ander gelukkig kunt maken. Been there, done that. Natuurlijk is het ook niet zo dat je ineens heel egoïstisch alleen aan jezelf moet denken, maar er zit een optimum in. Ga ervaren wat je zelf wil, waar jij blij van wordt, ga genieten van het leven. Daar word je zelf ook aantrekkelijker van, wie weet wat dat doet met het vuurtje tussen jou en je vriendin.

Echt, ga aan jezelf werken. Jouw relatie behoeft geen goedkeuring van je ouders. Dat is natuurlijk wel heel fijn, maar al bij voorbaat een relatie niet willen omdat je ouders hem af zouden keuren vind ik, ehm, niet heel volwassen overkomen en erg pleasend. Niet noodzakelijk heel aantrekkelijk in een man. Sorry dat ik het zo zeg. Maar ik probeer je te helpen . Ga uitvinden wie JIJ bent en wat JIJ wil.

zebra

zebra

11-05-2020 om 15:39

ik ben het eens met Koffiekop

en heb er verder eigenlijk niks aan toe te voegen.

Koekenpan

Koekenpan

11-05-2020 om 15:49 Topicstarter

Ik ben jullie echt dankbaar

@Belladonna, ik heb jouw berichtje over het hoofd gezien. Wat een ontzettend lief berichtje!

Nu ik er zo over nadenk, je hebt wel gelijk. Het uit/aan van contact is nu al sinds december al 7 keer gebeurd, en wellicht is ze er daarom zo klaar mee? Ze geeft aan dat ze liefdesverdriet voelt, maar meteen een date inplannen / snel contact met andere mannen zoeken is inderdaad wel erg snel. Ze had het eigenlijk ook niet hoeven te zeggen.

Als ik terugkijk wat de ''bliksemschicht'' mij bracht, dan is het hartstocht, maar ook heel lang en gezellig kletsen/lachen. Het ''ouwehoeren'' en qua humor zaten we echt op één level. Al mijn onzekerheden, hoe gek het ook klinkt, waren bij haar vanaf de alleeerste seconde er gewoon niet. Die bepaalde vurigheid qua gevoelens heb ik echt NOOIT eerder gehad, vandaar dat ik er nu misschien zoveel onrust in mijn hele lichaam is. Brr ik krijg weer kippenvel.

@Koffiekop.. Je hebt helemaal gelijk. Ik trek de mening van anderen heel erg aan en ben wellicht ook heel erg onzelfstandig / ik ga nooit echt uit mijn van eigen kracht. Qua carrière lift ik vaak mee op het werk van mijn vriendin. Ze vindt dat niet erg, want ze geeft aan dat ik haar weer bepaalde steun geef. Maar het is natuurlijk niet goed.

Aan mezelf werken is inderdaad een verstandig iets en dat ga ik ook zeer zeker doen! Wellicht met behulp van therapeut, dankjewel voor de goede tip!!

Nu is er nog één nachtmerrie: Stel de ''bliksemschicht'' laat weer wat van haarzelf horen. Doe ik er dan goed aan om heel duidelijk te zeggen: Nee, ik wil dit niet meer, want ik ga er letterlijk aan onderdoor. Ook geef ik dan aan, dat ik aan mezelf moet werken, eerst mezelf gelukkig moet maken, voordat ik van een ander kan houden? Wat als ze dan zegt: Dat kunnen we toch samen voor elkaar krijgen?

Wat moet ik dan überhaupt doen? Wanneer ik zeg: Nee ik wil het niet meer of ik heb een vriendin, dan is misschien het beest los? En ook daar kan ik haar geen ongelijk in geven. Deze week krijgt ze de uitslag te horen over het borstonderzoek, moet ik daar niet naar vragen? Of een kaartje sturen? Wat lastig allemaal.

Mario

Mario

11-05-2020 om 19:14

kies

Kiezen betekent: niet je twijfel steeds voeden. dat doe je nu. Je hebt toch al gezegd tegen bliksemschicht dat je van verder contact afzag?

Daar moet je helemaal achter gaan staan: je kan nog één bericht sturen waarin je zegt "Nee, ik wil dit niet meer, want ik ga er letterlijk aan onderdoor. Ik sluit hierbij alle contact af" Meer niet, dat geeft alleen maar weer een opening voor verder contact. En dan haar blokkeren op al je social media, telefoon, emailaccounts.

En gewoon heel gedisciplineerd zijn voor jezelf: zie het als een verslaving waar je vanaf moet kicken. dus niet jezelf weglaten dromen in hoe mooi en geweldig het was. Dat zijn zoveel relaties in het begin, dat is ook niet eerlijk tegenover je huidige vriendin: een langdurige relatie kan nooit op tegen een spannend nieuw contact.

geef je zelf daar een maand of zo voor en ga dan bespreken met je vriendin dat je de intimiteit weer nieuw leven in wil blazen en vraag hoe zij er in staat. Misschien inderdaad tantra voorstellen.

Wees een man van stavast. Al doe je het maar zodat je je zelf in de spiegel aan kunt kijken.

succes

Belladonna

Belladonna

11-05-2020 om 22:04

Helaas

spreek ik uit enige ervaring, Koekepan...

Mijn partner dacht ook bij iemand anders de liefde te vinden, die hij bij mij zo miste. Voelde zich door haar weer gewild, begeerd, gezien, geliefd. Dat gaf zijn zelfvertrouwen een enorme boost. Met haar kon hij ook zo lachen, urenlang kletsen/ouwehoeren, stoeien, zwijmelen, voelde zich met haar in alles ook zo op één level zitten, vond het zo fijn dat ze elkaar zo goed 'begrepen' in hun wederzijdse problemen die ze in hun beider vaste relaties ondervonden. Een tweede, geheim leven in een bubbel, een zeepbel, heerlijk met haar samen.
Maar op den duur begon zij ook op zijn gemoed in te praten, deed bepaalde uitspraken over hoe goed en fijn ze het toch steeds hadden als ze samen waren en het samen wel voor elkaar kregen allemaal. Begon ze te manipuleren, dreigde er bijv. mee dat ze zichzelf iets aan zou doen, als het zou stoppen. Dat heeft hun zeepbel ergens toch wel uit elkaar laten spatten. Ging steeds meer om zijn aandacht vragen, verlangde van hem dat hij 24 uur per dag voor haar klaarstond als ze haar verhaal kwijt moest en door hem gesteund wilde worden, wilde ze steeds meer wilde integreren in zijn leven en (dacht) ons steeds verder uit elkaar te (kunnen) drijven. Ze probeerden telkens wel weer een nieuwe zeepbel te blazen om te proberen om hun fijne momentjes in stand te houden, maar de bodem van het flesje 'zeepbellenwater' begon toch naderbij te komen.

Wij hadden allebei al een hele tijd te weinig 'onderhoud' aan onze relatie gepleegd, hebben alles veel te veel op z'n beloop gelaten, de vanzelfsprekendheid voor lief genomen. Mede daardoor was de intimiteit tussen ons ook behoorlijk afgenomen. En toen kwam hij op een dag een vrouw tegen, die zich heel gewillig naar hem opstelde, die hem liet weten maar al te graag intiem met hem te willen zijn...

Op een gegeven moment begon ik mezelf af te vragen, of ik zelfs nog wel gevoelens van lust had, of ik nog wel seksuele activiteiten wílde ontplooien. Ik was de zin erin helemaal kwijt. En of het er bij een andere man misschien wel weer zou zijn. Voelde zo'n afstand tussen mijn partner en mij, dat ik bijna dacht dat het einde voor onze relatie in zicht was. Had ergens ook wel degelijk zo mijn vermoedens, dat hij mij niet langer trouw was. Feitelijk had ik mezelf er ook al bij neergelegd, geaccepteerd dat het over was tussen ons. In die tijd ging ik ook eens goed naar mezelf kijken en naar mijn gevoelens luisteren. Bemerkte bij mezelf, dat ik mezelf eigenlijk al heel lang 'tekort' had gedaan, door mijn gevoelens van lust, passie, ongeremd lekker vrijen, had weggestopt. Ik 'mocht' van mezelf niet genieten van intimiteiten.
Begon erover te lezen, ging met regelmaat met mezelf aan de slag en wakkerde zo het vuurtje in mij weer aan, gaf het de ruimte om op te laaien. Nam me voor, om op korte termijn met mijn partner te gaan praten, over dat ik hem, intiem zijn met hem, zo miste en eraan wilde gaan werken om het weer terug te brengen in onze relatie. Maar toen ontdekte ik dat er hij een geheime relatie op nahield naast onze relatie en werden mijn vermoedens dus ineens de harde werkelijkheid...en viel alles samen. Het flesje zeepbellenwater was op en mijn partner was opgelucht dat hij per direct een einde kon maken aan zijn geheime liefde (waarbij immers geen sprake was -en ook nooit is geweest- van echte liefde). Hij was er inmiddels voor zichzelf wel achter gekomen dat hij alles wat hij zocht, bij mij, zijn partner, kon krijgen. Dat hij dat al die tijd ook al had kunnen hebben, als hij de verleiding om met een ander in bed te duiken, had weerstaan, als hij wat meer moeite had gedaan om in de relatie met mij te investeren.
Ik was in eerste instantie vooral heel boos, kapot van verdriet, teleurgesteld en mijn hart was gebroken, maar ik voelde ook dat ik niet zomaar wilde opgeven wat ik met hem samen had opgebouwd.
Dus we zijn voor elkaar gaan vechten, hebben onze zielen tot op het diepste blootgelegd aan elkaar, hebben gepraat, gevraagd, geantwoord, gehuild, maar hebben elkaar en de liefde voor elkaar ook weer hervonden. Zijn elkaar weer gaan zien en we 'verstaan' elkaar nu veel beter, zijn dichter bij elkaar gekomen dan ooit tevoren.

Daarom, Koekepan, ga nou eerst eens goed na bij jezelf, wat jij wil. Hoe jij in het leven wil staan, in relatie tot je partner. Maak een keuze en hou jezelf daaraan. Laat 'bliksemschicht' los en laat jezelf niet verleiden door mee te gaan in haar mooie woorden die ze gebruikt om jou te manipuleren. Als het écht liefde is wat tussen jullie speelt, dan zou ze zich wel anders opstellen. Durf voor jezelf te gaan staan, durf zelf te kiezen wat voor jou het beste voelt. En als het échte liefde is tussen jou en 'bliksemschicht', dan komen jullie uiteindelijk wel bij elkaar uit. Maar eerst moet je zelf inderdaad gelukkig zijn en weten wat je wil, voordat je werkelijk van iemand anders kunt houden. Dat kan zij nooit voor jullie samen bepalen.
Laat haar los en besteedt er even geen aandacht meer aan. Ook niet informeren naar de uitslag van het onderzoek, of een kaartje sturen. Ga eerst aan jezelf werken, zodat je vanuit jezelf je keuzes kunt maken. De bal ligt nu bij jou.

Belladonna

Belladonna

11-05-2020 om 22:54

Overigens

voordat het door wie dan ook verkeerd gelezen/begrepen wordt: ik ben zelf nooit vreemd gegaan. Heb enkel de gedachte gehad, of mijn zin in vrijen bij een andere man wel aanwezig zou zijn, of terug kon komen. Omdat ik in eerste instantie dacht dat het misschien aan mijn partner lag, dat ik mezelf niet meer tot hem aangetrokken voelde.
Maar heb dus nooit de stap gezet om dat te gaan meemaken. Dat wilde ik niet. Niet zolang wij nog samen door een relatie met elkaar waren verbonden.

Even voor de duidelijkheid.

Koekenpan

Koekenpan

12-05-2020 om 09:17 Topicstarter

Stap voor stap

@Mario bedankt. @Belladonna bedankt. Wat een bijzonder verhaal. Het lijkt echt bijna exact dezelfde situatie als hier bij mij. Wauw. Dankjewel voor het delen!

Jullie hebben gelijk: Ik moet een soort van afkicken en dat ga ik nu ook proberen te doen. Het zal lastig zijn/worden, maar ik moet nu echt doorzetten, want het schiet gewoon niet op. Gedachten/gevoelens niet toelaten en afleiding zoeken. Ik moet wel zeggen dat de ''bliksemschicht'' niet weet van mijn vriendin, anders had zij mij nu heel anders behandeld.

Mocht ''bliksemschicht'' contact zoeken, dan geef ik duidelijk aan dat geen contact voor nu echt het beste is en ik aan mezelf wil/moet werken en ik er anders aan onderdoor ga. Dat ik hier de tijd voor ga nemen en dat zij ook verder gaat met haar leven..

Ik houd jullie op de hoogte. Bedankt lieve mensen!

Mario

Mario

12-05-2020 om 12:23

toch nog even

"Mocht ''bliksemschicht'' contact zoeken,"

zorg dat ze geen contact kán zoeken. Blokkeer haar op alles.

ElenaH

ElenaH

12-05-2020 om 13:30

Onderdoor?

'Mocht ''bliksemschicht'' contact zoeken, dan geef ik duidelijk aan dat geen contact voor nu echt het beste is en ik aan mezelf wil/moet werken en ik er anders aan onderdoor ga. '

Waarom zo dramatisch? Wat is er mis met gewoon zeggen dat je geen contact wilt?

Koekenpan

Koekenpan

12-05-2020 om 14:39 Topicstarter

Hmm

Dit klink nu heel erg zwak wat ik zeg en het is ook eigenlijk zwak.. Maar op de één of andere manier schreeuwt mijn hart nog naar haar.

Stel het is de ware liefde, mijn soulmate, blabla dan komen we uiteindelijk wel bij elkaar uit, gaf Bella mooi aan. Maar als ik het nu zo afkap / het contact verbreek met: I wil geen contact, dan komen we misschien nooit meer bij elkaar uit? Dan gooi ik de deur in het slot en dan is mijn soulmate weg, zo voelt het nu?

Vandaar dat ik het op de één of andere manier op een zachte manier wil laten doodbloeden?

Belladonna

Belladonna

12-05-2020 om 15:15

Wat Mario zegt

blokkeer haar op alles. Dus ook op dat platform via welke jullie afgelopen zaterdag nog berichtjes over en weer stuurde.

Koekepan, je zegt dat je het lastig zult gaan vinden om af te kicken van het contact met 'bliksemschicht'. Naar wat mijn partner daar over verteld heeft tegen mij, kan ik me daar wel iets bij voorstellen. Hij voelde dat ook zo. Maar hij wil zoiets als dit NOOIT meer meemaken. Hij zou het liefst alle mannen ervoor willen waarschuwen, om er nooit, maar dan ook echt nóóit aan te beginnen. Het brengt je ook heel veel ellende, schuldgevoel, verwarring, jezelf niet meer in de spiegel recht in je eigen ogen aan kunnen kijken, verdriet om wat je je lieve dierbare naasten aandoet door zo tegen ze te liegen en de boel te bedriegen. Maar dat doe je, omdat je ego dat fijne gevoel steeds wil hebben, omdat het zo gemakkelijk bij die ander te krijgen is. Daarom blijf je het steeds weer ophalen, wil je dat gevoel bij je houden. Maar er is meer dan seksuele aantrekkingskracht nodig om in de realiteit een fijne, duurzame relatie met iemand te kunnen hebben. Iedere nieuw contact is spannend en geeft je een heerlijk geweldig gevoel, zelfs magisch te noemen in het begin, maar zoals al meerdere keren gezegd is, die vlinders en roze wolken blijven niet. Hoe graag je (ego) dat ook zou willen dat dat wél zo zou zijn.
Zet je ego even op een stoel en gebied hem daar even te blijven zitten om zijn zonden te overdenken. Laat hem niet steeds opspringen en om aandacht vragen voor wat hij wil. Luister en kijk naar wat je hart wil. Wat jouw eigen ik, diep van binnen, echt wil. Geef dat je aandacht. En heb/geef ook aandacht aan wat en hoe je lieve vriendin zou willen dat het gaat tussen jullie. Als je daar je aandacht naar uit kunt laten gaan, krijgt jullie (intieme) relatie weer de ruimte en kans om te groeien en op te bloeien. Een welbekend gezegde is niet voor niets: "Alles wat je aandacht geeft, groeit".

Sterkte. Ik hoop echt dat je de kracht in jezelf kunt vinden om je zelf standvastig hierin op te stellen en niet bezwijkt voor de 'zoete', maar uiteindelijk wrange verleiding.

Mario

Mario

12-05-2020 om 15:19

ja dat is dus niet kiezen

maar opties open houden. Dat kan, het is jouw leven. Maar het maakt je een windvaantje: kijken wat er nog komt van de andere kant en niet je eigen verantwoording pakken. En omdat je aan de andere kant zo'n knagend geweten hebt, (en daar over klaagt en je schuldig voelt) creëer je op die manier je eigen tweestrijd.
Je houdt achterdeurtjes open man. Dat is nobel noch flink tegenover de andere partijen en tergend voor jezelf. Kies of gooi alles open. Of doe je dat niet omdat dan straks misschien beide dames pleite zijn?

Belladonna

Belladonna

12-05-2020 om 15:24

Zachtjes laten doodbloeden???

Weet dat "Zachte heelmeesters maken stinkende wonden"...

Oh, Koekepan toch. Ben het geheel met Mario eens...

Wees niet zo'n pannenkoek. Echt, kies inderdaad of gooi alles open.

Maar goed, het is jouw leven, jouw keuze.

Mario

Mario

12-05-2020 om 15:25

en nog even dit

het hoeft niet per se liefde te zijn wat je doet terug verlangen naar bliksemschicht. Het kan een snelle hechting (seks doet daar alles in) zijn die ook nog eens extra er in gebrand wordt doordat het een soort van stiekem is.
Hechting is een raar ding: verslavend en moeilijk van los te komen dan liefde tussen twee mensen. Je krijgt er ook toxische toestanden van.
Maar de grootste fout die je kan maken, is het te verwarren met liefde. In liefde kan je iemand loslaten, hechting is veelal gekoppeld aan hele oude pijn die je nu ingevuld hoopt te zien (wat nooit gebeurt, tenzij er ook veel liefde is) Je krijgt er ook toxische toestanden van. Het is een zijweg maar misschien handig je er van bewust te zijn

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.