Eerste hulp bij ernstig liefdesverdriet
Hallo,
Dit weekend in samenspraak een intense en op zich goeie relatie verbroken..
De liefde was nog heel sterk, maar praktisch gezien zo moeilijk haalbaar. We gingen eraan onderdoor.
het is alsof mijn hart uit mijn lijf is getrokken, en ik kan met moeite stoppen met huilen…
Wat kan ik doen om de eerste pijn te verlichten ?? Ik moet er straks weer staan voor mijn kinderen, morgen een drukke werkdag .. wat een ellende ..
Ach Bijtje wat verdrietig. Je schreef en schrijft altijd heel liefdevol over hem.
Ik begrijp het ook niet. Hoezo niet toe aan een vaste relatie? Het komt zoals het komt.
Mijn man was mijn eerste relatie. In het begin was het vooral heel fijn samen. Wel de hoop maar nog niet per se de verwachting dat het 'voor altijd' zou zijn. Met de tijd leer je elkaar beter kennen en kom je erachter dat je goed bij elkaar past en een toekomst op wil bouwen. Liefde is het belangrijkste daar in.
Ik snap de liefde van hem voor je kinderen en zijn geloof niet helemaal. Liefde zit niet in verwantschap maar in zorgen voor en houden van. Ook als ze juridisch en biologisch niet van hem zijn. Hoezo kan dat voor hem niet? Kees van der staaij heeft ook geadopteerde kinderen. Of is een relatie met iemand die gescheiden is een ding? Maar dat wist hij van tevoren.
Je zult dit je kinderen wel een keer moeten vertellen. Het is gek als iemand die normaal regelmatig komt opeens niet meer komt en ze kennen hem al best lang en intensief dus zullen hem niet zomaar vergeten.
MamaE schreef op 26-06-2022 om 22:54:
Ach Bijtje wat verdrietig. Je schreef en schrijft altijd heel liefdevol over hem.
Ik begrijp het ook niet. Hoezo niet toe aan een vaste relatie? Het komt zoals het komt.
Mijn man was mijn eerste relatie. In het begin was het vooral heel fijn samen. Wel de hoop maar nog niet per se de verwachting dat het 'voor altijd' zou zijn. Met de tijd leer je elkaar beter kennen en kom je erachter dat je goed bij elkaar past en een toekomst op wil bouwen. Liefde is het belangrijkste daar in.
Ik snap de liefde van hem voor je kinderen en zijn geloof niet helemaal. Liefde zit niet in verwantschap maar in zorgen voor en houden van. Ook als ze juridisch en biologisch niet van hem zijn. Hoezo kan dat voor hem niet? Kees van der staaij heeft ook geadopteerde kinderen. Of is een relatie met iemand die gescheiden is een ding? Maar dat wist hij van tevoren.
Je zult dit je kinderen wel een keer moeten vertellen. Het is gek als iemand die normaal regelmatig komt opeens niet meer komt en ze kennen hem al best lang en intensief dus zullen hem niet zomaar vergeten.
Ik weet het. Hij is ook gewoon de liefste. Heeft mij zien opbloeien van een hoopje niets, naar iemand die weer zin had in het leven. En daar heeft hij echt een groot aan deel in.
Misschien is het het Gescheiden vrouw met kinderen issue. Als ik alleen zou zijn dan had dat Gescheiden vrouw issue er natuurlijk nooit geweest, want ik ben nooit getrouwd. En ja hij wist het van tevoren. Denk alleen dat hij ergens nooit had verwacht dat wij echt een ding zouden worden.
Hij is druk met vanalles, werkt heel hard en heel veel. Heeft eigenlijk geen tijd voor iets anders dan zijn werk nu en daar ligt zijn volledige focus dan ook.
Ik geef het even rust. Natuurlijk heb ik er enorm verdriet van, maar wil nu nog niet opgeven. Het moet geen aan uit dingetje gaan worden hoor. Maar ergens heb ik nog hoop. Een heel klein beetje maar.
vannacht terug gedroomd dat we weer samen waren .. zo wil je echt niet wakker worden 
bijtje: heb jij het ‘s morgens ook altijd zo lastig ?
Mom_40 schreef op 27-06-2022 om 07:59:
vannacht terug gedroomd dat we weer samen waren .. zo wil je echt niet wakker worden
bijtje: heb jij het ‘s morgens ook altijd zo lastig ?
Ja en de momenten dat het stil is om me heen. Hoop nog steeds dat smorgens mijn telefoon gaat zoals alle dagen hiervoor wel het geval was.
Bijtje82 schreef op 27-06-2022 om 08:46:
[..]
Ja en de momenten dat het stil is om me heen. Hoop nog steeds dat smorgens mijn telefoon gaat zoals alle dagen hiervoor wel het geval was.
Veel moed!
Mom_40 schreef op 27-06-2022 om 10:13:
[..]
Veel moed!
Jij ook!
Hoe gaat het Bijtje?
Mom_40 schreef op 28-06-2022 om 16:34:
Hoe gaat het Bijtje?
Wel redelijk nu eigenlijk. Vind een soort van berusting ofzo
Die had ik de eerste week ook 
Toch gek wat het met een mens doet...
Mom_40 schreef op 28-06-2022 om 16:57:
Die had ik de eerste week ook
Toch gek wat het met een mens doet...
Vind het nog altijd enorm zuur hoor, maar ik kan er toch niks meer aan veranderen vrees ik.
We hebben gewoon goed contact en dat is mij dan ook dierbaar. Beter dan een goede vriend eraan overhouden dan alles helemaal stuk maken door er in te blijven hangen.
Nog even door over mijn reddende engel @yourbreakupbestie....
De tips zijn voor iedereen met een gebroken hart, ongeacht leeftijd. Tuurlijk is het anders als je 20 bent dan als je 40 bent met kinderen, maar ik denk dat elke situatie, elk mens, elke relatiebreuk anders is.
Ik deel nog even een paar dingetjes waar ik wat aan heb:
* Het is heel normaal dat je hoop hebt dat het weer goed komt en dat mag je ook hopen. Maar je mag er niet op handelen! Leef door als individu, zonder rekening te houden met die toekomst waar je stiekem nog op hoopt.
* Geen contact. Als het echt moet, omdat je samen kinderen hebt bijvoorbeeld, alleen contact daarover. Waarom: omdat jij nog steeds meer voelt en je kunt niet echt gaan verwerken dat het over is als je jezelf steeds opnieuw hoop geeft en pijn doet door iemand te zien waar jij meer van wil dan die persoon van jou.
Doe ermee wat je wilt. Sterkte en liefs voor iedereen met (liefdes)pijn. Ook dit gaat ooit over.
Blegh kan niet slapen.
Had best een paar goede dagen, maar kakt ineens weet in.
Opeens bekruipt me dat gevoel weer dat er iets niet klopt. Alsof hij wel wil, maar iets is wat hem tegenhoudt.
Mannen zijn rare wezens. Ze hebben de ruggengraat van een kwal.
Bijtje82 schreef op 30-06-2022 om 00:48:
Blegh kan niet slapen.
Had best een paar goede dagen, maar kakt ineens weet in.
Opeens bekruipt me dat gevoel weer dat er iets niet klopt. Alsof hij wel wil, maar iets is wat hem tegenhoudt.
Mannen zijn rare wezens. Ze hebben de ruggengraat van een kwal.
De ontkenningsfase Bijtje ?
Elke vezel in mijn lijf wil bij hem zijn , maar mijn verstand weet dat het niet kan. En dat is de reden waarom ik dit volhoud…
Wat naar, Bijtje. Dikke knuffel. Luister naar Carole en lees eens wat van de dame die zij aanraadt.
Geen contact is echt beter, anders blijf je hangen in de hoop en kom je niet aan verwerking toe. Dan rek je de pijn alleen maar en zullen er onnodig veel slapeloze nachten volgen.
Zeg dat ook tegen hem, door contact te houden rekt en verhevigt hij jouw pijn. Dat is echt niet aardig van hem, integendeel.
Sterkte allebei.
IMI-x2 schreef op 30-06-2022 om 08:05:
Wat naar, Bijtje. Dikke knuffel. Luister naar Carole en lees eens wat van de dame die zij aanraadt.
Geen contact is echt beter, anders blijf je hangen in de hoop en kom je niet aan verwerking toe. Dan rek je de pijn alleen maar en zullen er onnodig veel slapeloze nachten volgen.
Zeg dat ook tegen hem, door contact te houden rekt en verhevigt hij jouw pijn. Dat is echt niet aardig van hem, integendeel.
Sterkte allebei.
We hebben echt minimaal contact. Hij houdt ook bewust afstand. Maar dat is juist zo moeilijk. Proberen elkaar zoveel mogelijk met rust te laten. Maar van 100 naar 0 is echt een grote stap.
