Relaties Relaties

Relaties

Nina

Nina

07-06-2018 om 14:29

Eventjes graag jullie mening aub...


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Devil's advocate

Devil's advocate

05-07-2018 om 16:05

en?

'Als ik initiatief neem, wordt dit als negatief gezien' En? Waarom is dat van belang? Wat maakt het uit wat hij ervan vindt? Wat je ook doet, het zal niet goed zijn in zijn ogen. Volgens mij, maar correct me if I'm wrong, gaat het erom dat je dochter een veilig thuis heeft. Hij gaat daar niet voor zorgen, dus ben jij hierin de aangewezen persoon. Moeilijk, eng en ingewikkeld, maar je zult wel moeten.

Nina

Nina, ik snap je heel goed. Ik herken ook heel veel, ik zal als ik tijd heb wat uitgebreider reageren. Je zult sterk moeten zijn en veel moeten leren. Ik denk zelf eerder ook aan narcisme dan aan autisme. Maar ik snap wel dat AnneJ veel herkent en haar advies linmt mij goed alleen een narcist zal minder snel toegeven (juist niet) dat het eigenlijk wel goed is als jij de regie neemt. Hoewel mijn man ooit eens toen hij onze zoon, toen 15 een preek gaf waarna de jongen begon te huilen en hij daar toen ook nog denigrerend over sprak (waarna ik zei dat hij weg moest gaan naar zijn kamer omdat papa dit niet kan maken) zelf tegen mij gezegd dat ik maar achter hem aan moest gaan om met hem te praten. Maar dat was een uitzondering.

Of andersom

Misschien helpt het je om te bedenken hoe het verder gaat als je nu niets doet. Je man wordt radelozer want is allang niet tevreden met de situatie thuis. En je blijft hem maar toestaan om je die vreemde eisen toe te bulderen. En niet alleen naar jou, maar ook naar je dochter.
Voor de lieve vrede laat je je dochter maar zon beetje bij haar vader. Die gaat zich nog meer snijden, loopt weg of gaat terug praten tegen vader waarna de zaken escaleren.

Je man gaat je verder negeren en een bondje proberen met je dochter, tegen jou. Voor de lieve vrede gaat je dochter daarin mee want een gezamenlijke vijand geeft haar zelf even meer lucht en minder aanvallen.

Je zakt verder in je depressie en raakt je baan kwijt.

Basisschoolkinderen zijn redelijk volgzaam maar pubers leer je al snel van een heel andere kant kennen.

En je dochter is nu al zeer redelijk en open. Dat duurt niet lang of die forceert zelf een oplossing.
Het kan, je kunt het afwachten tot zaken onder je handen uit elkaar vallen.
Omdat je nou eenmaal een afhankelijke bent.

Is er bij dat CAW, ken ik niet want in Belgie, niet iemand die dit soort stapjes met je kan bespreken en je aan kan moedigen en waar je dan toch je steun en afhankelijkheid in kunt vinden?

Soms moet je eerst op de bodem zitten voor er een oplossing in zicht komt. Maar sneu is het wel.

Pennestreek

Pennestreek

05-07-2018 om 16:12

Nina, wat jouw rechten zijn??

Wat heeft de dokter met jouw rechten te maken? Helemaal niets. De dokter moet zorgen voor jouw (geestelijke) gezondheid en die van je dochter.

Je zoekt nog steeds uitvluchten om niet in actie te hoeven komen. Dat snap ik, ik kan me voorstellen als je al zo lang zo erg overvleugeld bent is het moeilijk om zelf actie te ondernemen. Je man is heel effectief geweest in het ondermijnen van jouw zelfvertrouwen. Je kunt/durft nog steeds geen eigen beslissingen te nemen. Dat snappen we hier denk ik allemaal wel, maar... je MOET in actie komen voor je dochter. Echt. Nu.
Dus niks niet vragen aan je man of ze een dagje weg mag, maar vragen aan je moeder of ze vandaag nog mag komen en onbeperkte tijd mag blijven. Dat is stap 1. Dan vanavond de afspraak bij de dokter. Doe daar je verhaal, print desnoods de bijdragen uit die je hier hebt gepost. Zwak het niet af, het is namelijk waarschijnlijk nog erger dan je hier vertelt. Tenminste, daar hint je op.

Kom op, voor je dochter. Vandaag nog. Laat haar niet de les leren die Devil's advocate heeft geleerd...

Geef me geduld

Een ding dat ik geweldig vond van de vrouwenhulpverlening was dat ze ook zo nondramatisch was en geduldig met mij. Nou had ik geen probleem met zelfvertrouwen maar het is allemaal wel beangstigend genoeg.

Hier overigens ook een goede wijkrechercheur. Nondramatisch, praktisch. Dat helpt. Mensen die met je meehuilen helpt niet.

Ik zou het Nina gunnen dat ze iemand heeft die haar nondramatisch de hand vasthoudt en geduldig naar haar luistert en helpt haar eigen kracht boven water te krijgen om te doen wat lucht geeft aan een angstige en beklemmende situatie. Ideaal zal het voorlopig echt niet worden, maar een stuk beter, ook voor jezelf, wel.

Pennestreek

Pennestreek

05-07-2018 om 16:51

En je zult zien

dat als je eenmaal de eerste stap genomen hebt, een volgende stap makkelijker is.

Fransien

Fransien

05-07-2018 om 17:02

Juridisch

Je hebt nou even helemaal niets te maken met juridische dingen. Je dochter snijdt zichzelf, zij moet in veiligheid gebracht worden.
De dokter is een goede eerste stap, zorgen dat hij weet wat er aan de hand is. En daarna lekker gaan logeren bij oma!
Mocht je man daarvan uit zijn plaat gaan, dan is dat maar zo.
Mocht hij maatregelen tegen jou nemen, dan ga je weg.
Mocht hij naar oma gaan om dochter mee terug te nemen, geeft oma dochter niet mee en belt direct de politie.
Ja, dat is oorlog, maar die oorlog woedde er al langer en is nu alleen maar zichtbaar geworden.

Je man heeft al gemeld dat jullie huwelijk niet goed is. Hij heeft al gemeld dat hij het alleen een kans geeft als jij verandert.
Je dochter geeft keiharde signalen af dat zij onder de situatie lijdt.
Iedereen die eromheen staat geeft aan dat hij degene is die gek is, niet jij, en dat hij degene is die in therapie moet en moet veranderen. Hij is de enige die daar anders over denkt en hij wil dat de wereld verandert, niet hij.

Oorzaken zijn later interessant, nu is het standje overleven.
Ga! Zorg dat je dochter niet dezelfde boodschap krijgt als Devil's advocate van haar moeder heeft gekregen.

Marieke

Marieke

05-07-2018 om 17:57

Je tijd raakt op

Ik herken veel van je verhaal, maar dan vanuit het perspectief van de dochter. Één disfunctionele ouder en de ander die wegkijkt. En net als je dochter ging ik psychisch stuk aan de situatie, automutilatie en suïcidaal ( dit laatste gaat over mij toen en en niet per definitie over jouw dochter). Vrienden hebben ingegrepen en ik ben als 15 jarige van huis weggelopen en niet meer terug gekomen.
Ik weet niet hoeveel tijd jij nog krijgt van je dochter, maar ik zou niet te lang aarzelen; straks zit je alleen met die leuke vent van je en dan is er geen weg meer terug.
Stap uit je slachtofferrol, gedraag je als een volwassene en zorg voor een veilig en harmonieus thuis voor je dochter, wat daar ook voor nodig mag zijn.

met alle respect

voor jullie die als kind meegemaakt hebben wat jullie beschrijven.

Maar wel even dit: Marieke, je schrijft: stap uit je slachtofferrol. Ik vind dat een nogal gemeen. Als Nina bewust in een slachtofferrol gaat zitten, kan je dat zo zeggen. Maar zij was zich nooit zo bewust van het feit dat ze slachtoffer was. Nu wel en is ze ook tegelijk bezig om eruit te komen. Zij vraagt dan advies hier. Zij is waarschijnlijk niet zoals jullie moeders waren. Ze is nu aan het zoeken wat ze moet doen, denken, voelen.

Het kan zijn dat ze nu niet weggaat bij haar man en ook haar dochter niet naar een andere plek brengt. En dat het dan heel veel uitmaakt hoe zij zich opstelt als moeder en vrouw. Hoe zij dat gaat redden, daar hangt dan heel veel van af. Vinden jullie dat ook nog belangrijk of alleen maar het feit dat zij nu niet weggaat met haar dochter?

Kaaskopje

Kaaskopje

06-07-2018 om 01:05

Slachtofferrol

Zo zie ik het gedrag van Nina ook niet. Ik stel me zo voor dat je letterlijk tot niets kunt komen door de stress en paniek die dit allemaal met zich meebrengt.

Ik zie mijn moeder zelf als slachtoffer. Geen rol dus. Ik vind haar keuzes vooral erg triest voor ons, haar zelf en haar familie, maar als ze nu terug zou komen met " ik wil graag nog wat tijd met jullie doorbrengen"... ja hoor, meteen! Maar ook als mijn vader dat zou doen. Beter laat dan nooit. Het risico met hem is dat we daar na 5 minuten al spijt van krijgen. Zo ging dat altijd. Zelfs vorig jaar nog, toen mijn zus en zwager daar waren. Meteen weer negatief en beschuldigend.

Ik vind Nina's situatie wel anders dan van mijn moeder. Mijn moeder is denk ik totaal niet op de hoogte dat het gedrag van haar man niet normaal is. Ze accepteert ook niet als iemand dat zegt. Dat is een belediging. Ze is inmiddels veel te oud om iets anders te verwachten.

Nina is een vrouw van déze tijd. Er is zoveel meer bekend over gedrag, stoornissen en de consequenties daarvan. Nina is zich er nu van bewust dat haar man vermoedelijk een stoornis heeft en kán weten hoe ernstig dat is voor haar dochter. Vanaf hier mag haar dochter verwachten dat haar moeder haar in bescherming neemt. Spijtig dat dat eerder niet lukte, nu wordt het anders.

Bravo dus dat de scheiding in gang is gezet. Nu sterk zijn en alle krokodillensnotters die haar man laat horen negeren. Die krokodillengeluiden zijn maar voor één ding bedoeld: manipulatie.

Miss

Miss

06-07-2018 om 06:11

Afronden

Ik vind serieus dat dit topic afgerond mag worden. Ben het met Devil eens. Is Nina wel echt?

In mijn ogen is het vluchten voor je leven voor zn man...
Een paar honderd post verder en alle mensen met goede raad adviezeren je. Het lijkt alsof je er niets mee doet en kan.
Je blijft hangen in alles. Stop met hem! Of accepteer je situatie. Dat geldt voor vele, ook ik vraag mij die vraag iedere dag wel eens af maar dan vanuit een ander oogpunt. Daar lijd mijn kind niet van kwa mishandeling. En jou dochter zeker wel!!!

Nina pak potverdorie je jong op! Zoals een leeuwin! Dat is wat hier moet gebeuren. Je laad je over geleverd aan de goden dat je dochter haar leven lang zwaar getekend is als je hier geen stokje voor steekt.
En al die onzin ik weet niet waar ik heen moet ! Er zijn huisartsen, gemeentes die je helpen. Familie!! Doe er wat mee. Ik lees vanaf nu niet meer mee. Ik ben hier echt klaar mee dat jij je zelf zo laat behandelen en je kind is vreselijk !!!

Miss

Miss

06-07-2018 om 06:15

Nina

Precies ontzettend goed dat je gaat scheiden.
Hij blijft jou manipuleren. Sorry voor mijn uitbrander hier boven maar volgens mij heb je dat eens nodig!

Ja ren en vlucht voor je leven voor deze man want dit komt NOOIT meer goed met hem. Als alles echt is! Wat ik oprecht hoop voor alle betrokken hier op het forum.

Nina

Er zijn hier mensen die terecht pijn voelen bij het lot van je dochter.

En er zijn ook mensen die denken dat wat jij beschrijft ongeloofwaardig is. Dat heb ik ook wel eens bij verhalen op het forum. Maar bij jou niet omdat ik ook zulke ervaringen heb. En ik ben niet de enige. Er is niet zoveel bekend over narcisme, maar het kan wel handig zijn om daar wat over te lezen omdat je het kan helpen om afstand te nemen van de manipulatie.

Larisse

Larisse

06-07-2018 om 08:26

Miss

"Ben het met Devil eens. Is Nina wel echt?"

en

"Als alles echt is! ".

Dat jij in twijfel trekt wat Nina schrijft is enigszins het gevolg van een beperkt inlevingsvermogen (ik kan het me niet voorstellen, dus kan het niet waar zijn), maar anderzijds het gevolg van ongelofelijk gedrag van de man van Nina dat voor mensen die er geen ervaring mee hebben echt ongelofelijk voorkomt.

Ik hoop echt dat je, gezien de vele reacties hier van mensen die het WEL geloven EN schrijven dat ze dat gedrag herkennen/zelf ervaren hebben, wilt geloven dat het echt waar is. Ik vind het erg pijnlijk en kwetsend voor Nina dat hier keer op keer door mensen (niet alleen door jou) in twijfel wordt getrokken dat zij in een zeer moeilijke, niet benijdenswaardige situatie verkeert.

Ik wil jou, en de anderen die het steeds maar weer in dit draadje uitschrijven willen verzoeken daarmee te stoppen. Niet voor mij, maar om Nina niet verder te kwetsen.

Of je vertrouwt erop dat Nina de waarheid schrijft of niet. Maar stop dat in het laatste geval met meeschrijven in dit draadje.

En tot slot, boos worden op Nina in beweging te krijgen lijkt mij niet de beste manier. Daarbij gedraag je je nl. op een manier die zij al jaren ervaart van haar man. En daar wordt Nina alleen maar kleiner van.

Wat Nina kan helpen is steun, begrip en haar kracht geven om zich sterker te voelen en onder het juk van haar man uit te komen. Dat is moeilijk als je al jaren gemanipuleerd en gekleineerd bent (en mogelijk had ze al daarvoor ook al niet heel veel zelfvertrouwen). Maar dat is hier wel noodzakelijk, gezien de zorgwekkende situatie van haar dochter.

Krisje

Krisje

06-07-2018 om 09:41

Ik geloof Nina wel

omdat ik uit ervaring weet dat dit soort dingen oo de buitenwereld heel ongeloofwaardig overkomen. Toen mijn oudste zoon, toen 7 jaar, zijn eerste voetbalwedstrijd had was mijn ex van te voren helemaal in de wolken: zijn zoon ging het maken. Het jochie en ik kwamen na de wedstrijd thuis en hij had verloren met 33-0, maar hij was zo trots op zijn eerste wedstrijd. Ex was zo kwaad, zo ongelooflijk woest, dat hij direct naar bed is gegaan (het was zaterdag half 11 of zo) en daar pas maandagochtend uitgekomen is. Als ik dit verhaal later aan mensen vertelde geloofden ze me niet en toch is het echt zo gebeurd.

Nina, ik geloof je, de waar heid is altijd idioter dan mensen zich voor kunnen stellen. Ik snap waar je op dit moment mee worstelt. Hij heeft zo jou zo lang duidelijk gemaakt dat alles aan jou lag dat je dat bent gaan geloven. Het kost tijd om te beseffen dat dat niet zo is. En als je je dat eenmaal realiseert dan kost het tijd weg te gaan. Probeer wel wat voor te bereiden, haal wat dierbare, onvervangbare dingen uit huis, stel ze veilig. Misschien lijkt het niet nodig, maar als het wel nodig is ben je blij dat je het gedaan hebt.

Hoe is het gister gegaan?

Devil's advocate

Devil's advocate

06-07-2018 om 10:49

geloofwaardigheid

Ik heb eerder in dit draadje geschreven dat ik mijn vraagtekens heb bij Nina’s verhaal. Niet omdat ik niet geloof dat wat zij beschrijft waar zou kunnen zijn. Sterker nog; ik schrijf dat wat zij beschrijft voor mij juist heel herkenbaar is, omdat ik het zelf heb meegemaakt als kind. Wat ik ongeloofwaardig vind, of misschien is ongelooflijk een beter woord, is dat Nina op geen enkele manier iets lijkt te doen met alle adviezen die ze krijgt of ingaat op de waarschuwingen over de permanente schade die haar dochter lijdt. Wat ze wel regelmatig doet, is suggereren dat het nog véél erger is, dan wat ze al schreef. Het totale gebrek aan ‘leeuwinnengedrag’ dat ze hiermee toont, vind ik dieptreurig. En ja, dat zeg ik vanuit de positie van iemand die dat heeft meegemaakt en daar nog altijd mee heeft te dealen.
Alle adviezen, steun en aanmoediging lijken geen effect te sorteren. Misschien heeft Nina het juist nodig dat ze eens hoort wat de gevolgen kunnen zijn, als ze zo lethargisch blijft. En daarmee wil ik geenszins ontkennen dat het niet buitengewoon moeilijk zal zijn voor haar. Maar er is hier maar één iemand echt machteloos en dat is Nina’s dochter.
Dus met of zonder ieders permissie; ik zal in dezen de advocate van haar dochter blijven.

Hangkous

Hangkous

06-07-2018 om 11:02

4 weken is een beetje kort nietwaar?

Ik lees al vanaf het begin mee op dit topic maar heb nog nooit gereageerd.
Nu wil ik wel wat zeggen.
Dit topic loopt 4 weken, sindsdien is Nina begonnen zich bewust te worden van het feit dat het gedrag van haar man niet klopt. Binnen 4 weken (in de gegeven moeilijke omstandigheden) verwachten dat zij zich (nadat ze jarenlang gekleineerd is door haar man en constant hoorde en nog hoort dat zij het niet goed zag en hij wel) bij elkaar heeft geraapt en daadwerkelijk overgaat tot weggaan is wel heel snel.

Probleem van heel andere orde maar het heeft hier ruim 12 jaar geduurd om een modus te vinden om om te gaan met schoonmoeder zonder dat dat schadelijke gevolgen heeft voor de kinderen en schoonmoeder woont hier niet eens in huis.

De situatie is moeilijk, JA.
De situatie is schadelijk voor de dochter, JA.
Maar ik snap heel goed dat het voor Nina heel moeilijk is om in zo'n korte tijd daadwerkelijk tot weggaan over te gaan. Die man heeft haar hele zelfvertrouwen zo beschadigd dat ze zelf inmiddels niet meer weet dat ze de kracht heeft om te doen wat goed is.

Devil's advocate

Devil's advocate

06-07-2018 om 11:03

vraagje

Ik heb eigenlijk nog wel een aanvullend vraagje aan iedereen, die vindt dat Nina vooral begripvol gemasseerd moet worden richting scheiding of anderszins een betere situatie voor haar en haar dochter. Als Nina een andere vorm van mishandeling zou beschrijven, zou dat dan van invloed zijn op de adviezen en het begrip waarop ze zou kunnen rekenen? Stel dat ze zou schrijven dat haar dochter dagelijks in elkaar geslagen wordt? Of wekelijks. En ze zou zo blijven dralen. Zouden jullie dan ook zeggen; wat ze vooral nodig heeft is steun en begrip om sterker te worden om weg te gaan?
En als het om seksueel misbruik zou gaan? Of zou het dan anders zijn? En als het anders zou zijn, waarom dan? Ik ben daar echt benieuwd naar.

Devil's advocate

Ik vind dat je niet handelt in het belang van de dochter. Je schrijft dat Nina niets doet met de adviezen. Hoe kom je daarbij? Jullie staren je teveel blind op het feit dat ze (nog) niet weggaat. Om leeuwin te worden heb je wel iets nodig dat je genoeg ontrafelt hebt. Niet alles maar genoeg. En volgens mij is ze nu juist bezig om leeuwin te worden. En dan sta jij daar te roepen: je bent geen leeuwin, je bent geen leeuwin,

Pennestreek

Pennestreek

06-07-2018 om 11:15

Nee natuurlijk niet

Maar dat is nu juist wat het gedrag van een narcist zo gemeen en laag maakt. Het is ondermijnend, sluipend, kleinerend. En veel minder duidelijk. Voor slachtoffers en buitenwereld. Was het maar zo helder en duidelijk als fysiek geweld, dan was Nina vast eerder gaan inzien dat er iets niet klopt.

En dan nog, ik weet dat de ontzettend veel vrouwen en kinderen (en soms ook mannen) fysiek mishandeld worden, maar toch niet de kracht hebben om weg te gaan. Die jaren en jaren blijven in zo’n relatie, omdat ze geloven dat ze het niet alleen kunnen (daar lijkt zo’n relatie weer op de relatie met een narcist, ondermijnend en kleinerend gedrag hoort ook vaak bij fysieke mishandeling). Dat begrijpen gelukkig ook een heleboel mensen, dat het zo kan werken. Dat het vanuit zo’n relatie heel moeilijk is om tot actie te komen.

Ik denk dat Nina het meeste heeft aan wat we hier al doen. Haar laten weten dat haar man raar is, en niet zij. En dat het misschien eng is om weg te gaan, want ze durft nog geen ijsje te gaan eten met haar dochter zonder toestemming van haar man. Maar dat wij met zijn allen zeker weten dat ze het kan. En dat ze moet, voor haar dochter. Zo snel als ze kan, en met onze tips over hoe ze dat aan kan pakken.

Pennestreek

Pennestreek

06-07-2018 om 11:20

Nog even

Jij doet nu feitelijk wat de vader uit het verhaal van Krisje deed. Je bent trots dat Nina inziet dat er wat moet gebeuren, maar nu ze dat nog niet direct blijkt te kunnen ben je boos en beledigd. Net zoals kinderen moeten leren voetballen moet Nina leren op eigen benen te staan, met haar rug recht. En dat leert ze niet in een week, of in vier. En ook niet door te roepen dat ze het niet snel genoeg doet. Wel door te bevestigen dat ze op de goede weg is, door haar man tegen te durven spreken, door een afspraak met de huisarts te maken, door haar moeder in te lichten.

Dus Nina, ga door op deze weg, je krijgt gaandeweg vanzelf meer zelfvertrouwen en kracht, dat zul je zien. De eerste stappen zijn het moeilijkst. En die heb je al gezet.

Krisje

Krisje

06-07-2018 om 11:28

Het kost tijd

Ja de situatie is schadelijk voor Nina's dochter en voor Nina zelf trouwens ook. Maar ze gaat nu langzaam beseffen dat zij niet degene is die idioot is, haar man is idioot bezig. Ze heeft stappen gezet, haar moeder weet het al, ze is gister naar de huisarts geweest. Er is vooruitgang, maar dat gaat in ministapjes.

Ik zou haar, met de wetenschap die ik nu heb, ook best even door elkaar willen rammelen en roepen: JE KAN HET, ECHT, JE BENT VEEL STERKER DAN JE DENKT, maar dat is met wat ik nu weet. Ik bleef na het voetbalincident nog 2 lange jaren proberen iets te redden, toch regelmatig denkend dat het mijn fout was, dat ik idd gek was en hij normaal (zoals hij altijd zei).

Ik hoop dat ook bij Nina het punt komt dat ze zegt 'bekijk het lekker, jij bent gek' en met haar dochter het huis uitwandelt. Maar ik weet ook van genoeg mensen die dat nooit doen.

Devil's advocate

Devil's advocate

06-07-2018 om 11:58

reactie

Ja, er zijn inderdaad genoeg mensen die nooit weg gaan uit zo'n situatie. Ik wil Nina erop wijzen wat daarvan de consequenties kunnen zijn. Er is al sprake van automutilatie bij dochter.
Marieke wijst erop dat zij in een vergelijkbare situatie suïcidaal werd, ik ben dat ook geweest. Mijn broer is gokverslaafd geweest, mijn zus zit levenslang aan de antidepressiva en was ook suïcidaal. Allen hebben wij langdurige psychiatrische hulp gehad. En wij hebben geen contact meer met onze moeder. Niet omdat wij haar willen straffen, maar omdat zij niet kan aanzien wat er met ons is gebeurd.

Wat ik werkelijk onbegrijpelijk vind, is dat iedereen enerzijds zegt hoe schadelijk de situatie is, maar anderzijds alle begrip heeft voor de tijd die er genomen moet worden. De schade is niet pas 4 weken geleden begonnen; die is er waarschijnlijk al jaren. Al die tijd heeft Nina dat laten gebeuren. En je hoeft mij niet te vertellen hoe sluipend en ondermijnend narcisme werkt. Been there, got the wardrobe.

Als je toch zelf ziet en te horen krijgt; je kind is in gevaar; dan snap ik niet dat je niet daarnaar handelt. Maar goed; dat zal wel mijn gebrek aan inlevingsvermogen zijn.
En inderdaad; ik heb niet het geduld, begrip of anderszins warme gevoelens voor een vrouw die zo'n probleem jarenlang laat bestaan, vervolgens voorlegt aan een forum en dan niet of nauwelijks handelt of maar blijft twijfelen over wat ze moet doen. Zoals Marieke zegt; je tijd raakt op.

Hoe dan ook; ik ben klaar met dit draadje. Wat had ik vroeger gewenst dat er iemand was, die meer ballen had gehad om op te staan, te zeggen; dit kan zo niet en in te grijpen. Ook van buitenaf, want er waren genoeg signalen. Na het overlijden van mijn vader waren er meerdere mensen die het een goed idee vonden om te melden dat ze zich vroeger zo'n zorgen om ons maakten, maar dat ze niet tegen mijn vader in durfden gaan. Ik kan je vertellen, dat dat voelde als een behoorlijke trap na.

Devil's advocate

Devil's advocate

06-07-2018 om 12:10

aanvulling

Laat ik dit aanvullen met te zeggen, dat ik dit alles schrijf vanuit mijn eigen pijn en ervaring. Ik hoop oprecht dat Nina de kracht kan vinden om op te staan tegen haar man. En wil tot slot tegen haar zeggen; het mantra dat ik mezelf ook vaak probeer voor te houden; je lijdt het meest onder het lijden dat je vreest. De angst die je nu hebt, voor het onbekende, die begrijp ik. Maar de realiteit is volgens mij, dat je meer (aan)kunt dan je denkt en voor alles is uiteindelijk een oplossing.

een vraag aan de ervaringsdeskundigen (dit gaat enigszins ot)

Meerdere mensen hier beschrijven hoe hun partner of ouder vergelijkbaar extreem/bizar gedrag vertoonde maar dat pas later het inzicht doorbrak dat dit gedrag niet normaal was. Want betrokkene deed voorkomen of hij volkomen normaal was en de ander gek.

Maar wat ik me nou afvraag: dergelijke mensen willen ook tegenover de buitenwereld doen voorkomen alsof alles prima in orde is. Praten ze dan openlijk met diezelfde buitenwereld over wat/hoe ze doen? Of houden ze zich opvallend op de vlakte? Want als ze tegenover de buitenwereld ander gedrag laten zien/niet open zijn over de dingen die ze thuis doen, dan blijkt daaruit toch eigenlijk dat ze donders goed weten dat wat ze doen/eisen niet normaal is. Als ze echt zouden denken dat het volkomen normaal is om twee dagen te mokken als je zevenjarige met 33-0 wordt ingemaakt met de E-tjes, dan zouden ze daar op het werk ook wel open over vertellen, nietwaar? En ik heb zomaar het vermoeden dat dat niet gebeurt.

Hoe zit dat eigenlijk bij dit soort types? Iemand een idee?

Groeten,

Temet

FFZo

FFZo

06-07-2018 om 12:21

Devil's ...

Denk je niet dat schrijven vanuit eigen ervaring wel goed is voor de verwerking van je eigen ervaring, maar niet altijd bruikbaar hoeft te zijn voor een ander?

Ervaringsdeskundigen zijn vooral deskundigen in eigen ervaring en hoeft niet toepasbaar te zijn voor een ander.
Ieder mens/proces is anders.

Devil's advocate

Devil's advocate

06-07-2018 om 12:25

FFZo

nee, dat denk ik niet. Als dat zo was, konden we het forum wel opdoeken.

FFZo

FFZo

06-07-2018 om 12:32

Devil's

Forum is voornameklijk voor het vragen van adviezen, ondersteuning etc etc.
Het staat de vrager vrij om te doen en laten wat ze er mee wil in haar/zijn situatie.
Ik denk dat sommige ervaringsdeskundigen dat nog wel eens vergeten....

Maar dat denk ik.

Devil's advocate

Devil's advocate

06-07-2018 om 12:43

advies

Nou, dat is precies wat ik doe; ik geef het advies om zsm te vertrekken. Dat ik dat misschien niet met fluwelen handschoentjes doe, so be it. Inderdaad staat het de vrager vrij om ermee te doen of laten wat ze wil.

Kaaskopje

Kaaskopje

06-07-2018 om 12:47

Temet

Dat is zeker een goede vraag. Mijn vader heeft geen diagnose van het een of ander, maar dat er iets mis is, is zeer duidelijk.

In zijn geval kun je wel zeggen dat anderen hem in eerste instantie een sympathieke man vonden, maar wie hem wat langer kon volgen ging hem vreemd vinden. Dus in zijn geval is er geen sprake van verdoezelen van zelfkennis. Hij vindt anderen gewoon niet voldoen aan zijn verwachtingen. Te laag niveau, te weinig inhoud, lui, niet willen luisteren. Daar haken mensen uiteindelijk zelf door af. En waarom? Goh... geen flauw idee, aan hem zal het niet liggen.

Ik zit er even over na te denken en wat in mij opkomt, is dat 'dit soort' mensen er niet voor uit wil komen dat hun gezin niet perfect is. Je loopt niet te koop met een gezin waarin het kind geen goede cijfers haalt, de vrouw wil scheiden en zelfs de hond niet doet wat je wilt. Dat soort signalen zijn niet goed voor het smetteloze imago wat zo iemand overeind wil houden. Híj faalt dus niet, maar zijn gezin en iedereen die het niet goed doet. Dus wat vertelt hij of zij wél? Succesjes. Zijn vrouw was zo goed geslaagd in de stad, omdat hij haar geholpen had bij haar keuze. Dat ze eerst met afhangende schoudertjes achter hem aansjokte omdat hij bij elke winkel boos werd vertelt hij natuurlijk niet. Niet omdat hij zijn gedrag niet goedkeurt, maar omdat zijn vrouw zich niet naar behoren gedroeg. Dat is gewoon geen goede reclame voor hem.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.