Flirten met je eigen man/vrouw

Izza schreef op 11-09-2023 om 15:10:

[..]

Misschien is het goed jezelf af te vragen of dit soort traditionele relaties wel voor jou zijn. Misschien heb jij die spanning en afwisseling wel nodig in het leven. Dat kan door wat vaker van partner te veranderen, een geheel of gedeeltelijk open relatie te proberen of single te zijn en alle vrijheid te hebben die je nodig hebt.

Ik lees nergens dat Belgica vrijheid of verschillende partners nodig heeft. Ze schrijft expliciet dat ze een open relatie niet ziet zitten. Wel wil ze een vaste relatie met vrolijkheid en speelsheid. En dat heeft te maken met het karakter van de partner, is hij speels, vrolijk, heeft hij gevoel voor humor?

Belgica, die mannen bestaan. Natuurlijk bestaan ze! Mijn ex-man was er een (maar hij had/heeft ook andere onoverkomelijke eigenschappen, haha), mijn huidige partner ook. Het was wel even zoeken.

Izza schreef op 11-09-2023 om 15:19:

[..]

Met zo'n partner zou ik dan dus wel klaar zijn. Een relatie moet je blijven onderhouden. Moeite voor elkaar doen en investeren in elkaar en je relatie. Als iemand denkt dat de buit binnen is en als een waslap op de bank hangt dan komt dat de meeste relaties niet ten goede (tenzij je beiden zo bent). Ik ken stellen waar na 10+ jaar de vonken nog te zien zijn. En die elkaar nog steeds verrassen en flirten.

En waar lees je dat ik dat niet doe? Maar daarvoor hoef ik haar niet steeds opnieuw te veroveren of te verleiden, dat stuk zijn we allang voorbij. 

to wat jij beschrijft met je ouders is prachtig maar echt een uitzondering. Ik ken er wel wat maar de overgrote meerderheid heeft die speelsheid niet meer. Vaak vanwege leeftijd. Maar ook berusting in een langdurige relatie en een druk gezinsleven neemt dit weg. 

De reacties die ik hier lees zijn niet van de speelsheid die jij graag zou willen. 

Weet je partner dat jij dit mist?

Belgica schreef op 11-09-2023 om 13:56:

[..]

Dankjewel!

Heb eigenlijk geen zin in een open relatie! Liefst wil ik die speelsheid samen beleven…

Het rare is zoals ik in mijn post aangeef: flirten met een ‘vreemde’ kan hij wel… hij heeft zelf al aangegeven dat een open relatie hem wel aanlokkelijk lijkt!

En daar gaat het bij mij op TILT! wacht! Flirten en spelen met mij gaat niet, het nieuwe is eraf en BOEM we vallen in routine, gewoonte … een wildvreemde en hop speelsheid kan wel?!? Waarom geen speelsheid met mij? En ja hij zegt het zelf: waarom zou ik moeite doen voor iets wat ik al heb! Iets of iemand nieuw is altijd spannend!

Mijn visie is: spanning maak je zelf! Hoe je je voelt creeer je zelf! Te beginnen met hoe je het leven bekijkt, vanuit een positief of negatief perspectief!

Tuurlijk als ik ga focussen op wat niet juist zit in mijn relatie ga ik geen zin hebben om te flirten, focus ik me op het positieve dan ga ik er juist nog meer zin in hebben…

Lastig dit!
ik wil niet veralgemenen maar er zijn hier genoeg topics over vreemdgaan , open relaties…. En vaak draait het toch om onrust en gemis: gemis aan connectie, waardering en ook vaak spanning en speelsheid! Mensen zoeken het buiten de relatie… ipv er zelf te investeren in de relatie

Moeilijk topic dit …

Ik denk dat het voor veel mensen een misverstand is dat relaties met meer openheid gaan over problemen of slechte connectie. Ik zie dat anders. Alleen in een heel goede relatie is openheid mogelijk. Er moet namelijk veel meer gecommuniceerd worden en op heel andere niveaus dan bij een gewone relatie. En het vertrouwen en de basis moet zeer sterk zijn. Ipv het direct af te wijzen. Waarom niet in gesprek met hem hierover? Zeg niet dat je het moet doen. Maar waarom wil hij dit? Stel je vragen en kijk naar de beweegredenen. Misschien is bijvoorbeeld swingen wat voor jullie? Dat doe je samen met veel afspraken in een veilige omgeving. Hij stelt deze zaken niet zomaar voor. 

Belgica schreef op 11-09-2023 om 15:39:

[..]

Woorden en betekenis van woorden…

Flirten staat bij mij gelijk aan ‘speelsheid’ en ja ook versieren en verleiden.
heeft weinig met veroveren te maken zoals: je beste beentje voorzetten om de andere binnen te halen en dan gedaan 🙁

Veroveren doe je alle dagen, veroveren in de zin van: ik zie je graag, ik hou van jou maar ook in de zin van ik wil jou! En ja daar komt wat spanning bij kijken. Spanning houdt de relatie ook fris. Waarom is verliefd zijn en verliefd willen blijven en eraan werken zo een raar ding of zelfs niet wensbaar?

En neen ik wil niet van de ene in de andere relatie springen of niet monogaam zijn. Ik hou net OOK wel van de veiligheid en nabijheid van een monogame relatie… ik ben monogaam.

Het botst bij mij zoals ik eerder aangaf dat je gaat kiezen tussen veiligheid en spanning. Door nog speels te blijven met elkaar, ook te flirten zeg maar, zelfs met je 20-jaar lange partner hou je de frisheid in de relatie.

Het voelt alsof je voor spanning en leute telkens iemand nieuw of anders nodig hebt en voor veiligheid een vaste partner en weg de spanning Kan dat niet in 1 relatie dan?

Mijn ouders flirten er nu nog op los 🤣 na bijna 50 jaar huwelijk… was minder in de tropen jaren… maar ons mama maakt zich nog steeds mooi en sexy, knipoogt verleidelijk naar mijn papa, mijn papa geeft nog regelmatig een briefje of kaartje met een liefdesverklaring… een bloemetje… laatst nam hij haar midden op de grote markt van Brussel vast en begon haar te doen ‘draaien’ rond hem… dansen en lachen samen… kussen als 2 verliefde pubers. en ja ze hebben ook ruzie over het dopje van de tandpasta, hebben de vertrouwdheid van naar het nieuws te kijken elke avond in de zetel onder een dekentje… of mama aan het breien en papa in de tuin.

Ze zijn serieus en vertrouwd met elkaar. Houden van elkaar en zijn soms net verliefde pubers 😊

Heb blijkbaar een te mooi voorbeeld gehad die ik al lang nastreef maar niet zo vaak voorkomt

Dan is het inderdaad een kwestie van bewoordingen.  Voor mij is flirten echt een begin-van-de-relatie-ding, dus dan zou ik met een ander dan mijn man moeten gaan flirten en ik houd liever degene die ik al ruim 25 jaar heb. Die regelmatig bloemen meeneemt en me een knuffel geeft of lieve appjes stuurt, maar die ook in heel praktische daden toont dat hij van me houdt. De relatie van je ouders kan echt wel, maar het kost ook echt tijd om een stevig huwelijk op te bouwen. Zeker in tropenjaren met verlies en verdriet was het speelse er bij ons wel even af. De liefde niet, gelukkig. En de speelsheid is ook weer terug. Je best blijven doen voor elkaar moet altijd wel, wat mij betreft.

Maar als jij zoveel mist in je relatie terwijl je wel een monogame relatie wil, is dit dan wel de goede man voor jou? 2 jaar is nog niet zo lang om al zoveel te missen. Dat houd je nooit 25 of 50 jaar vol. Dat hij met anderen wél flirt vind ik ook niet zo’n leuke eigenschap. Laatste vraag: bespreek je dit ook met hem? En hoe reageert hij dan? 

Dat is gewoon biologie … een verliefdheid met de heftige emoties, aandacht en heftige seksuele aantrekkingskracht duurt  2 à 3 jaar. Daarna komt dat met vlagen maar meestal niet vanzelf. Je moet het misschien bewust “spelen”, maar dan merk je dat dat ook seksuele en opwindende spanning geeft. Na de dierlijke verliefdheid komt het menselijke “houden van”. Veel rustiger. Zo zitten we in elkaar. Sommige mensen hebben het daar moeilijker mee dan anderen. Ik zou dat eens aangeven. Doe iets, al lijkt het geforceerd. 👍

Izza schreef op 11-09-2023 om 17:12:

[..]

Ik denk dat het voor veel mensen een misverstand is dat relaties met meer openheid gaan over problemen of slechte connectie. Ik zie dat anders. Alleen in een heel goede relatie is openheid mogelijk. Er moet namelijk veel meer gecommuniceerd worden en op heel andere niveaus dan bij een gewone relatie. En het vertrouwen en de basis moet zeer sterk zijn. Ipv het direct af te wijzen. Waarom niet in gesprek met hem hierover? Zeg niet dat je het moet doen. Maar waarom wil hij dit? Stel je vragen en kijk naar de beweegredenen. Misschien is bijvoorbeeld swingen wat voor jullie? Dat doe je samen met veel afspraken in een veilige omgeving. Hij stelt deze zaken niet zomaar voor.

100% eens met deze reactie!

Een relatie opengooien is alleen maar houdbaar bij een goeie stabiele basis waarin communicatie al goed loopt! Zoals ik het lees ben jij, Belgica, in zoverre gelukkig met hem, maar mis je de speelsheid zoals jij deze hebt mogen ervaren vanuit jouw jeugd. Overigens, de relatie van jouw ouders en de manier zoals jij deze omschrijft, komt ontzettend fijn en warm over, erg leuk om te lezen. Heel begrijpelijk dat ook jij dit, met zo’n voorbeeld, nastreeft in je eigen relatie.

Jouw partner heeft dit totaal nooit mogen ervaren, haast het tegenovergestelde zelfs en is misschien zelfs zichzelf nog aan het ontdekken, wie ben ik als persoon en persoonlijkheid? Zijn eigen ‘zijn’ werd nl altijd de kop ingedrukt vroeger, dat kan nogal shocking voor hem zijn als hij jouw jeugdervaringen hoort. Misschien zou je daar eens een begripvol gesprek over kunnen openen met hem?

Want wat voor jou ‘normaal’ en als wens wordt beschouwt, werd bij hem als ‘belachelijk’ en vooral not-done bestempeld. Heel verdrietig eigenlijk en ook best bepalend voor de rest van je leven, kijk maar naar jouw eigen ervaring.

Ik weet uit ervaring dat het zeker mogelijk is om binnen een langdurige relatie speelsheid en flirten te behouden. Toevallig sprak ik een aantal maanden geleden de dochter (nu 28) van mijn inmiddels overleden beste vriendin. Zij en haar moeder (mijn vriendin dus) hebben, toen dochter 5 jaar oud was, bijna een jaar bij mij en ex-vriend ingewoond (mijn vriendin zat nl in een gewelddadige relatie en móest daar gewoon weg met haar dochtertje). Elke dag draaiden wij keihard 10 minuten ‘foute muziek’ en liepen wij de polonaise door het huis en dat heeft zo’n ontzettende indruk op haar gemaakt, ze kijkt daar met heel veel liefde en dankbaarheid op terug.

En ook op feestjes of partijen hadden ex-vriend en ik een bepaalde ‘code’ bij oogcontact die liet doorschemeren dat ‘ik/hij zin in hem/mij had’ en wisten wij elkaar steeds onverwachts te verrassen of elkaar een warm gevoel te geven en dat bij 10 jaar relatie. Ik vind flirten ook niet gelijkstaan aan veroveren, helemaal niet zelfs.

Hetgeen jij graag wilt is dus zeker mogelijk, maar dat behelst ook een vorm van communicatie en kwetsbaarheid (vooral voor jouw vriend). 

Het is een langere post geworden dan verwacht, dus hou het hier even bij, maar ik zie jullie relatie helemaal nog niet als ‘klaar’ eigenlijk 😉

Theekannetje schreef op 11-09-2023 om 18:08:

Dat is gewoon biologie … een verliefdheid met de heftige emoties, aandacht en heftige seksuele aantrekkingskracht duurt 2 à 3 jaar. 

Vanzelfsprekend. Maar ook in dat rustige vaarwater hoef je toch niet op te houden om met elkaar te flirten, samen te lachen, elkaar een knipoog tegeven, over zijn billen te strelen, op een feestje hem de gang in de trekken voor een tongzoen, een lief of spannend briefje in zijn jaszak te doen, te dansen in de keuken? Ik heb een behoorlijk gezapige relatie al zeg ik het zelf, wij zijn zo'n stel dat het heel fijn vindt om 's avonds met een kop thee en een boek op de bank onder een dekentje te kruipen. Maar we flirten wel met elkaar.