Check onze 10 slimme tips om geld te besparen op je volgende gezinsvakantie
Relaties Relaties

Relaties

Hel, deel 5 - het houdt ook niet op


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
moederziel

moederziel

05-10-2017 om 10:31 Topicstarter

Sorry?

Tsjor, de tijd die ik nodig had was geen luxe 'stop-je-kop-in-het-zand-tijd' om lekker door te leven tot het niet langer meer ging. Ik heb de tijd nodig gehad om vooral mezelf terug te vinden, de kracht en moed te verzamelen om door te kunnen. Ik was op het randje.

Ik vind je post veroordelend en onterecht. Ik klaag niet, ik worstel met een situatie waarin ik ongewild terecht ben gekomen en waarin ik me staande probeer te houden. Ik doe wat ik kan, maar blijkbaar ben ik niet van het beton waar anderen uit lijken te bestaan. En ja, inderdaad, ik nam de woorden van mijn ex voor waar aan. Achteraf onterecht, maar het kwam in mijn hoofd domweg niet op dat de man waar ik 22 jaar lief en leed en 4 kinderen mee deelde, me zo genadeloos zou besodemieteren. Tot kort kon ik me daar echt helemaal niets bij voorstellen.

Pennestreek

Pennestreek

05-10-2017 om 10:33

Vanaf de zijlijn en achteraf is het altijd heel makkelijk

Tot je er middenin zit. Ik vind de reacties richting moederziel nu soms wel pittig. Hoe waar misschien ook, het is allemaal achteraf gepraat en dus schiet ze er weinig mee op.
Moederziel, alles kan altijd beter. Blijf inderdaad voor ogen houden dat jij vreselijk je best hebt gedaan. Of beter nog: sta voorlopig even niet meer stil wat is geweest en wat is gebeurd, denk ook niet na over wat er nu allemaal nog gebeurt, maar focus je op wat moet gebeuren, namelijk die voorlopige voorzieningen zsm regelen en daarna de feitelijke scheiding.

Heel veel sterkte. Je kunt het, ook dit!

Moederziel

Je man zit duidelijk in een self-destructing mode. Net zolang alles afbreken tot iedereen bij hem wegloopt en van verzuipen in zelfmedelijden. Tot die tijd stopt het niet.

Hij zou toch hulp gaan zoeken?

Overigens kun je in een echtscheiding wel gebruik maken van de 'self-destructing mode' van de partner zodat je niet alles op je nek krijgt.

Schuld

Moederziel verhaalt in al haar woorden vooral over haar eigen onschuld (en toch ook slachtofferschap): ik kon niet anders, ik had eerst tijd nodig voor mezelf, intensieve therapie etc. Met die keuze heeft ze een belangrijk moment voorbij laten gaan, namelijk het moment waarop er een convenant lag dat getekend had kunnen worden.
Die keuze heeft meer kwaad dan goed gedaan. In alle opzichten en voor alle partijen. Dat is niet op voorhand zo bedoeld (daar zou 'schuld' over gaan), maar het is wel goed om te beseffen dat haar keuze zo heeft uitgepakt. En het is wel een keuze geweest: ze heeft eerst voor haar zichzelf gekozen.
Stel dat het convenant toe wel was getekend. Het is fictief natuurlijk. Man had toen nog zijn werk, daar zouden de financiële afspraken op gebaseerd zijn. Misschien had man de ruzie op zijn werk wel bijgelegd, in het besef dat hij elke maand wel een bepaald bedrag moest binnen krijgen. Misschien had hij die exitverklaring wel ondertekend, maar dan had hij zelf naar de rechter moeten stappen om het bedrag te verlagen; en dan was de rechter gaan kijken of het ontslag buiten zijn schuld om was. die hele kwestie had dan niet meer op het bordje van moederziel gelegen, maar op het bordje van ex.
Daarna was er nog genoeg tijd en ruimte voor therapie, voor de kinderen, voor de schuldeisers, waarvan dan duidelijk was geweest wat het aandeel voor moederziel was.
Nu is er een open einde, waarin de schulden alleen maar kunnen oplopen, de psychische schade voor moederziel alleen maar groter wordt en de situatie voor de kinderen alleen maar onveiliger, omdat de scheiding een scheiding met twee advocaten dreigt te worden (wat meestal een vechtscheiding inluidt). Dat is niet op voorhand zo bedoeld door moederziel, maar het is wel een gevolg van haar keuze toen het convenant er was.

Tsjor

moederziel

moederziel

05-10-2017 om 10:56 Topicstarter

gevolg van mijn keuze....

Tsjor, volgens mij is de shit nu niet zozeer het gevolg van mij keuze om het traject eerder een periode on hold te zetten (er lag nog geen convenant tekenklaar, alleen een 1e concept en toen was al sprake van ruzie op werk man), maar van de keuze van man om een bom onder ons gezin te leggen en vervolgens alles af te breken wat af te breken is.

Nee, ik neem deze last niet op mijn schouders. Ik ben niet verantwoordelijk. Ik heb voor mijn gevoel al veel te veel verantwoordelijkheid voor de situatie op me genomen, met het gevolg dat man nu echt alle verantwoordelijkheid uit zijn handen heeft laten kletteren.

En volgens mij spreek ik nergens in termen van 'schuld' of 'dader', en voel me zelf dus ook niet 'onschdulig' of 'slachtoffer'.

Het enige dat ik mezelf verwijt is dat ik niet harder ben.

Dat kun je zo zeggen

Ja.
Of althans: het is niet (alleen) ex die de scheiding traineert. Moederziel doet dat ook.
De gevolgen daarvan, ook de financiële, zijn dus ook haar verantwoordelijkheid.
Ze is niet alleen maar slachtoffer.

Kom op

toe, Moederziel. Grow up!

Geen beton

'Ik doe wat ik kan, maar blijkbaar ben ik niet van het beton waar anderen uit lijken te bestaan.' een echtscheiding is overwegend een situatie waarin niemand terecht wil komen, iedereen vindt dat moeilijk. Jouw verhaal laat me alleen wel weer zien dat het belangrijk is dat je eerst de zakelijke kwesties goed moet regelen. Ook al is het op dat moment iets wat je eigenlijk niet aankunt. Je moet wel, voor je kinderen, voor jezelf en voor je ex. Voor de emotionele aspecten heb je daarna alle tijd, juist omdat die zakelijke aspecten dan geen aandacht meer behoeven. en omdat je ex en zijn welvaren dan geen aandacht meer behoeft: het maakt dan niet uit wat hij doet met zijn vriendin, zijn werk (tenzij hij naar de rechter gaat) etc. etc.
Je kunt het niet terugdraaien nu, maar ik hoop dat je beseft dat het heel belangrijk is dat je nu andere keuzes moet maken.
Inderdaad: nu eerst de voorlopige voorzieningen regelen. Verder is niets belangrijk meer op dit moment.
Daarna zou het mooi zijn als het convenant alsnog op tafel komt te liggen en alsnog snel getekend kan worden. Maar jullie hebben blijkbaar al afgesproken dat er een herberekening komt. Als dat zo is dan moet dat maar en dan kan het daarna getekend worden. Zo snel mogelijk.

Tsjor

Zakelijker

'Het enige dat ik mezelf verwijt is dat ik niet harder ben.' Het gaat niet om 'harder' Het gaat er vooral om dat je beseft dat de dingen in het leven ook zakelijk goed geregeld moeten zijn, zoals huisvesting, inkomen etc.

Tsjor

mirreke

mirreke

05-10-2017 om 11:50

Moederziel!

Ach meid... ik schrik er eigenlijk van je vijfde draadje hier aan te treffen.

Toch wel harde woorden in deze draad. Maar ik snap dat ook wel, eerlijk gezegd. Het zag er in het voorjaar eigenlijk een stuk beter uit. Ik begrijp dat je voor je gevoel in de tussenliggende periode aan damage control deed, maar feitelijk is het er een stuk slechter op geworden, vooral financieel.

Ik snap je ook wel, ik snap dat het emotionele stuk alle fut uit je heeft gehaald, een poos lang; dat je bijna omviel en daar tijd in moest steken. Toch is dat ook zo zonde. Probeer het emotionele aspect van het zakelijke te scheiden. Jouw ex is van een ideale partner veranderd in een egocentrisch monster. Voor jou verbijsterend, op alle vlakken.

Maar zorg nu eerst juridisch en zakelijk ervoor dat jullie levens niet meer verbonden zijn... Dan kun je daarna nog altijd je blijven verwonderen en verbijsteren, maar dan wel zonder dat dat duurbetaalde tijd is die dubbel en dwars op je bordje terug komt.

Als eenmaal vaststaat wat jouw deel v/d schuld is kun jij zelf een regeling treffen wellicht. En misschien kun is het zelfs mogelijk om de schuldverdeling te laten beginnen op het moment dat exMM uit huis ging? Geen idee of zoiets mogelijk is.

Wat betreft je laatste opmerking:

"... volgens mij is de shit nu niet zozeer het gevolg van mij keuze om het traject eerder een periode on hold te zetten (er lag nog geen convenant tekenklaar, alleen een 1e concept en toen was al sprake van ruzie op werk man), maar van de keuze van man om een bom onder ons gezin te leggen en vervolgens alles af te breken wat af te breken is..."

Daar ben ik het niet helemaal mee eens. Ja, hij wilde scheiden en jij niet. Maar vanaf die aankondiging van hem is het ook jouw verantwoordelijkheid om daarmee te dealen.

Je kunt een relatie niet eenzijdig aanhouden. Dat is iets van twee personen. Het feit dat een ervan niet meer wil of kan, houdt niet in dat alles wat daarna gebeurt de verantwoordelijkheid van die ander is, of het unieke gevolg van die daad. Ook daarna maak jij keuzes, reageer jij, handel jij zelf of niet. Inderdaad zou het financieel en ook voor de psychische rust beter zijn geweest als de zakelijke scheiding al in gang was gezet. Het zou je zoveel zorgen hebben gescheeld...

Moederziel: ik wens je de kracht en het doorzettingsvermogen toe om nu ff snel te doen wat er toch echt gebeuren moet. En waarschijnlijk voelt het daarna voor jou echt beter, hoe hard het ook is om exMM te moeten loslaten, zeker voor jou met jouw achtergrond. En daardoor zal het ook voor jullie kinderen beter voelen.

Ik wil je eigenlijk een dikke knuffel geven, maar kies nu even voor een schop onder je kont! Een liefdevolle, maar toch!

Mediation

Ik weet niet wat de kwaliteiten van jullie mediator zijn. Wij hadden indertijd een zeer ervaren en deskundige advocaat-mediator die ons door het hele proces heen heeft geholpen (met veel klippen!)
Eerste vraag op de eerste bijeenkomst: hoe is de scheidingsmelding gebeurt en zijn jullie je ervan bewust dat er een scheiding komt.
Dat is zo'n belangrijke vraag. als je eigenlijk de scheiding nog niet wil of nog bezig bent met de vraag hoe het mogelijk is, dan is dat het moment om het te bespreken. tot je de conclusie kunt trekken, dat een huwelijk met iemand die niet wil niet vol te houden is en een scheiding onvermijdelijk.
Vervolgens heeft hij toen al de voorlopige voorzieningen geregeld. Ik geloof niet dat daar veel woorden aan vuil zijn gemaakt.
Daarna zijn de financiële regelingen, de regelingen rond de kinderen etc. geregeld. Dat ging allemaal wat moeizamer, maar de mediator deed niet veel meer dan uitroepen: ik weet niet wat jullie nu aan het doen zijn, maar het kost jullie veel geld.
De financiële regelingen gingen volgens een boekhoudersberekening, waar we de uitslag van kregen.
Gelukkig hoefde er nog geen ouderschapsplan gemaakt te worden.
Ik ben die man nog steeds dankbaar (nou ja, hij is ook wel financieel beloond) dat hij ons zo helder door het hele proces heeft geholpen.
Een goede mediator kan veel goeds doen, juist in tijden waarin je zelf emotioneel zo instabiel bent.
Wel nog een vraag: zitten er in het eerste concept-convenant dingen waar jij het niet mee eens was en die je nu, nu de financiële paragraaf toch herberekend wordt, zou willen veranderen?

Tsjor

rutiel

rutiel

05-10-2017 om 12:21

Al veel gezegd

Dus ik wil je eigenlijk gewoon heel veel sterkte toewensen. Hou vol meid!!

moederziel

moederziel

05-10-2017 om 12:24 Topicstarter

ik volg je niet helemaal, tsjor

De herberekening was er hoe dan ook gekomen, ook als het convenant wel al maanden terug was getekend. Eén van de aspecten van het convenant is namelijk dat als de inkomsten van een van beiden wijzigen, een herberekening van de draagkracht volgt. De situatie was dus niet minder ernstig voor mij geweest als ik eerder had getekend. Ook de vraag of de werkloosheid verwijtbaar is of niet, ligt er. Gaat mee in het traject.

Ik snap dat jullie me op de juiste manier willen motiveren, en ik zie ook de urgentie. Nog deze week staan er 2 afspraken met de juiste adviseurs voor de volgende, snelle stappen. En toch neem ik het voor mezelf op door te stellen dat er een periode van rust nodig was, voor mezelf, voor de kinderen, om weer verder te kunnen. Een van mijn kinderen zat heel diep, en ik in het voorjaar ook. Ik kreeg kort daarop een nieuwe baan, wilde daarin investeren (meer uren, meer geld, en ja, gaat goed!!), maar heb de eerste contacten met bijv. schuldhulpverlening toen al gelegd. Ik zat niet stil.

Tsjor, als antwoord op je vraag: ja, er zitten in het eerste concept dingen die ik veranderd wil zien. O.a. het recht op partneralimentatie. Ik wilde daar eerst van af zien, maar nu niet meer. Ik heb moeite met het gegeven dat de inkomensverdeling altijd ca. 65% (hij)-35% (ik) is geweest, maar dat de schuldenverdeling nu 50-50% is. Nu zijn inkomen terugvalt, is dat fair, maar als hij straks op het oude inkomensniveau zit, in mijn beleving niet meer. Dat dus, en ik wil niets meer op basis van onderling overleg, maar alleen op basis van harde, ondertekende afspraken die waar nodig afdwingbaar zijn.

moederziel

moederziel

05-10-2017 om 12:27 Topicstarter

en mediation

Mediation moet een basis van onderling vertrouwen hebben. Dat is bij mij weg. Daarom geloof ik niet meer zo in de mediation-route.

Bij een goede mediator niet

Als je een goede mediator hebt, dan is onderling vertrouwen niet de basis, maar regels en wetten die vast liggen.
In het convenant vastleggen dat er herberekeningen komen als de inkomenssituatie wijzigt is ongelooflijk vreemd: jij hebt een betere baan gekregen met meer inkomen, dan had op basis daarvan alweer een herberekening moeten komen; vervolgens wordt je ex werkloos, weer een herberekening; stel dat je meer uren kunt werken etc. etc. Het legt een basis voor voortdurende conflicten. Niet verstandig, dom van de mediator om de risico's daarvan niet te noemen.
Normaal gesproken wordt de alimentatie vastgesteld en als iemand daarna vindt dat hij/zij door veranderde omstandigheden meer of minder moet betalen of krijgen, dan wordt dat weer voorgelegd aan de rechter. De drempel om zo'n wijziging te verlangen is daarmee een stuk hoger. En er zijn grenzen vastgelegd in de wet en in jurisprudentie aan wat wel of niet een goede grond is.
Partneralimentatie is niet iets waarvan je zegt: ik hoef het niet, maar nu je zo lelijk doet wil ik het wel. Over zoiets zou gewoon geen discussie moeten zijn: een berekening maken, draagkracht berekenen, rekening houdend met verplichtingen, klaar.
Discussies over dergelijke onderwerpen zouden niet op het bordje van de echtscheidende stellen moeten liggen, maar daar zouden gewoon regels voor moeten zijn. Of die zijn er al! Mediators zouden die moeten kennen en snappen waarom die belangrijk zijn.
Het eigen rechtvaardigheidsgevoel is een slechte raadgever bij scheidingen. Bijvoorbeeld dit: 'Ik heb moeite met het gegeven dat de inkomensverdeling altijd ca. 65% (hij)-35% (ik) is geweest, maar dat de schuldenverdeling nu 50-50% is'. Ja, dat is je rechtvaardigheidsgevoel. Maar schulden worden 50/50 verdeeld. Omgekeerd: blijkbaar heb je jarenlang van zijn inkomen 'geprofiteerd' en meer uitgegeven dan je zelf verdiende.
Nogmaals: rechtvaardigheidsgevoel van twee scheidende partijen moet niet de basis zijn voor regelingen in een echtscheiding, want dan kom je er niet uit.
Ik hoop dat Rouvoet snapt, dat het rechtvaardigheidsgevoel moet komen van de regels en de wetten, waar beide partijen op gelijke wijze mee te maken krijgen, waardoor de pijn gelijk verdeeld wordt en de procedure zakelijk en helder is.
Het allerdomste vind ik de huidige tendens om mediation voorop te stellen, met als 'eis' dat beide partijen goed kunnen communiceren met elkaar en elkaar vertrouwen. Als dat zo was, dan was er geen echtscheiding meer nodig! Dat is het beeld van een ideaal huwelijk.

Ik vind het echt erg voor jou, moederziel, dat slechte procedures zo'n chaos veroorzaken. Kom er zo snel mogelijk uit. Zoek iemand die verstand van heeft van zaken.

Tsjor

Niki73

Niki73

05-10-2017 om 13:06

Mediator

Ook mijn mond viel open toen je vertelde dat volgens het convenant bij elke inkomensverandering een herberekening wordt gemaakt. Lieverd, dat is niet haalbaar. Dat zou je mediator moeten weten, zoals Tsjor al schrijft. Er zijn al wetten waarin staat dat er een van de ex-partners om een herberekening mag vragen, dus het HOEFT ook helemaal niet in je convenant.
Onze mediator had voortdurend dat soort opmerkingen: dit is bij wet geregeld, dat-en-dat zijn jullie rechten, dus dat hoeven we niet op te schrijven. En: jullie zijn het nu wel eens, maar als je dat zus-en-zo opschrijft is er ruimte voor onduidelijkheid of verschillende interpretaties en dat moet je koste wat het kost vermijden. We liepen er telkens weer tegenaan: hoe je noteert hoe de verblijfsregeling wordt, wisselmomenten, kinderrekening etc. Onze mediator was goud waard. We hadden er trouwens twee, ze werkten in paren. wij hadden van tevoren al min of meer beslist hoe we wilden scheiden (via checklists op internet), de mediator wees ons op onze rechten en plichten en zorgde dat alles goed op papier kwam.

moederziel

moederziel

05-10-2017 om 13:35 Topicstarter

Nog een vraag Tsjor en Niki

De draagkracht voor partneralimentatie is te laag omdat er sprake is van een aanzienlijke (gedeelde) schuldenlast bij beiden. Zou die schuldenlast er niet meer zijn (bijvoorbeeld na doorlopen schuldsanering), dan ontstaat weer ruim voldoende draagkracht voor partneralimentatie naast kinderalimentatie.

Hoe leg ik dat vast?

De schuldenverdeling begrijp ik. Zelfde geldt voor vermogen of overwaarde (dat er helaas niet is).

Phryne Fisher

Phryne Fisher

05-10-2017 om 13:42

Meerjarenplan

Je wilt dus eigenlijk zeker stellen dat je over 3-5 jaar, mits je ex wordt toegelaten tot de WNSP, weer partneralimentatie krijgt? Nou ja, je hebt er recht op, maar ik zou daar als betaler toch stevig van balen. Je bent toch meer gaan verdienen, dan is de behoefte aan pa er toch niet meer?
Ik vraag me trouwens af of hij door zijn vrijwillige ontslag niet de rechten op WNSP heeft verspeeld. Die heeft ook alleen zin als jullie er beide in gaan, of de schuld door de bank wordt gesplitst (en meestal doen ze dat niet).

moederziel

moederziel

05-10-2017 om 13:45 Topicstarter

Meer verdienen

Ja, wel meer, maar als ex op oud nivo verdient, kom ik nog niet verder dan ca 60% van zijn salaris.

moederziel

moederziel

05-10-2017 om 13:49 Topicstarter

Voor de duidelijkheid

De kinderalimentatie blijft nu steken op nog geen 150 euro per kind, ik neem 85% van de zorg op me, en inkomsten ex zijn tot nu toe rond 4K netto. Ik vind dat erg laag.

Misschien maar goed dat ik dat convenant nog niet had getekend

Phryne Fisher

Phryne Fisher

05-10-2017 om 13:49

Kan

Maar je hebt ook jaren geprofiteerd van dat hoge salaris. Zijn inmiddels de regels nog niet aangepast? 12 jaar werd immers door iedereen onredelijk lang gevonden.

moederziel

moederziel

05-10-2017 om 14:07 Topicstarter

Geprofiteerd?

Hmmmm, vind ik geen juiste benaming hier. Hij verdiende de laatste jaren meer, maar ik bracht eerder meer in en betaalde op mijn beurt mee aan zakelijke verplichtingen van hem alleen. Mijn uren gingen ook naar de kinderen, hij bleef fulltime werken. Hij profiteerde op zijn beurt van mijn inzet en ook dat is waarde.

Geen afrekening

Moederziel, een echtscheiding is geen afrekening van het verleden: ik heb toen zoveel en toen had jij... Het is een verdeling van de lusten en de lasten zoals die er op dit moment voor staan.
Het is ook geen plan voor de toekomst. Wie weet kom je een rijke prins op het witte paard tegen, kun je je ontwikkelen en verdien je toch meer, komt hij nooit uit de schulden etc.
Als je niet 85% van de zorg voor je kinderen op je wil nemen moet je dat niet doen. Er bestaat helaas geen moederloon, dus het is niet zo dat je de uren zorg om kunt zetten in inkomen.
Als het zo is dat je man diep in de schulden zit en wellicht zelfs in de WSNP terecht komt, dan zal zijn bijdrage op het laagste niveau worden gezet, dat is 25 euro per kind. Mocht hij echt in de WSNP terecht komen, dan zal de bewindvoerder daarop aandringen, ook al zou hij het anders willen.
Dit begrijp ik niet: 'De kinderalimentatie blijft nu steken op nog geen 150 euro per kind (...) en inkomsten ex zijn tot nu toe rond 4K netto. Ik vind dat erg laag.' 4k is dat 4000 euro netto? Dan lijkt me de berekening dat hij 'slechts' 150 euro per kind kan bijdragen en geen partneralimentatie kan betalen inderdaad erg vreemd. Heel grof gezegd, zonder rekening te houden met verplichtingen: hij 4000, jij 2000, dan zou hij 1000 euro vrij hebben voor alimentatie, een deel voor de kinderen en een deel als partneralimentatie. Partneralimentatie eindigt na 12 jaar, kinderalimentatie als de kinderen 18 jaar zijn of later als ze nog studeren.
Maar het lijkt me nog vreemder dat hij zonder werk zo'n inkomen heeft. Je bent al een stap verder: hij heeft ontslag genomen/gekregen. Als hij 0 inkomen heeft en jij 2000 zou jij hem partneralimentatie moeten betalen. Als hij een beroep moet doen op de bijstand zou dat via de gemeente kunnen lopen. Tenzij Truus hem onderhoudt.

Tsjor

Niet

'Hoe leg ik dat vast?' Niet. Mocht de situatie zich voordoen, dan kun je naar de rechter stappen om meer geld te vragen. Dat ligt al vast in de wet. Ik zou het nu ook niet vastleggen, omdat het hem er mogelijk van kan weerhouden om daarna weer inkomen op te bouwen. Stel dat vastligt dat hij dan 1000 euro moet gaan betalen? Ik zou thuis blijven, voor de kinderen.

Tsjor

moederziel

moederziel

05-10-2017 om 16:06 Topicstarter

Oke tsjor

Je antwoorden zijn duidelijk. Dat ik rekening zou willen houden met het verleden, en met de verdeling zoals die was, is in de geest van de eerdere gesprekken die er zijn geweest samen met de mediator. ExMM heeft mij letterlijk aangeboden nog mee te helpen in de toekomst met kinderen/mij onderhouden, huis kopen etc. Des te idioter is het dat hij nu de hakken in het zand zet. Pffffff. Woorden en daden, inderdaad, daar gaan we weer. Het schiet steeds alle kanten op. Hij zegt A en doet B.

De werkloosheid en ww komen er in de nabije toekomst aan, het dienstverband loopt op dit moment nog (zij het op non-actief), maar einddatum is dus al in overleg tussen werkgever en exMM vastgelegd. Mede daarom is haast geboden. Als het dienstverband eindigt duikelt het inkomen terug naar de helft (gemaximeerde ww).
Dat de alimentatie zo laag uitkomt, is te danken aan de enorme schuldenlast. Die rekent de mediator mee in de draagkrachtberekening. Geen idee of dat terecht is, ook een punt van aandacht. De schuldenlast is overigens bij mij even hoog vanwege dus de 50-50 verdeling van de schulden.

Of man de wsnp in kan, is de vraag. Er is nl ook nog sprake van een eigen bedrijf op de achtergrond. Zonder inkomsten, maar met schulden en daaruit voortvloeiende verplichtingen. Een van die verplichtingen betreft een vordering van o.a. mij (dus een schuld van bedrijf aan mij) ter hoogte van een bedrag van 5 cijfers. Ook nog zo'n dingetje.

Pffffff. Vanavond kennismaking bij een advocaat. Vrijblijvend. Maar eens vragen waar ik sta en hoe snel dingen ingezet kunnen worden.

Is terecht

De draagkracht wordt inderdaad berekend naar inkomen minus verplichtingen. Schulden zijn verplichtingen, dus dat wordt in mindering gebracht.
Je mediator praat onzin. en je man was ooit blijkbaar van goede wil, maar ik denk dat hij zich ook verslikt in de ernst van alles. mooie sprookjes bestaan alleen in verhalen.
Hoe hard kun je je aanspraken op het bedrijf maken? Kan dat weggestreept worden tegen de helft van de schulden, zodat jij schuldenvrij bent en je man jou niet aantreft als een van de schuldeisers? Hypotheekschuld blijft overigens voor 100% voor je rekening als je ex niet zijn deel betaalt.
Staat het huis al te koop? Het lijkt nu een goede tijd te zijn.

Tsjor

Bedrijf

Voor een bedrijf kun je faillissement aanvragen, dat is iets anders dan WSNP.

Tsjor

Ms. Simone

Ms. Simone

05-10-2017 om 17:28

Hello from the other side

Moederziel

Onze draden hebben zich al eerder gekruist, vooral vanwege (in mijn beleving) veel vergelijkbaars in onze situaties. Ik heb na de Truus-melding van (inmiddels) ex, in mei vorig jaar, wel gelijk een eigen advocaat in geschakeld en dat bleek maar goed ook. Je hebt evenwel kans dat exMM, net als de mijne, afziet van een eigen advocaat, om voor hem de kosten te drukken.

Pas later, toen de procedure al was ingezet kwam ik tot (nog meer) schokkende ontdekkingen, waaruit bleek dat ex niet de man was die ik dacht dat hij was. Het is niet zo, dat wij belandden in een full blown vechtscheiding, waarvan ik door sommigen hier op OO wel van beticht werd, maar ik zag mij genoodzaakt elke hoop op een normaal "nahuwelijk" en zaken als "in goed overleg" op te geven. Wij konden niet "als vrienden uit elkaar", zoals je wel hoopt vanwege je kinderen.

Ik had al eerder verteld dat ik uiteindelijk ben overgegaan op "low contact" met ex, zodat er zo min mogelijk kans is op verwarring, verdraaiingen, miscommunicatie en dat ik word meegesleurd in (weer) een of ander drama. Wat ik je wat dat betreft vooral nog kan aanraden, naast de hierboven genoemde eigen advocaat, is om alleen nog via mail te communiceren met exMM. Dit geeft jou ook meer kans om emotioneel afstand te nemen en te kunnen doorpakken.

Ik wens jou en je kinderen veel sterkte!

moederziel

moederziel

05-10-2017 om 17:42 Topicstarter

Ms. Simone

Dankjewel, ik herinner me jouw berichten zeker

Hoe gaat het nu met je? Hoe heb je het allemaal ervaren? Ik wil graag van jou (en de anderen hier!) leren. Voorbereid zijn, ook

moederziel

moederziel

05-10-2017 om 18:11 Topicstarter

Mediator

Als ik jullie reactie zo lees, hebben wij zeker niet de meest doortastende mediator. Ik was daar aanvankelijk erg gelukkig mee. Aan het einde van het eerste driegesprek zei hij niets voor ons te kunnen doen. Omdat we voor zijn gevoel nog helemaal niet klaar waren voor de stap om te gaan scheiden. Dat was ergens begin dit jaar. De gesprekken waren erg emotioneel, van ons beider kanten. Hij verwees exMM door naar een coach, om orde in het hoofd te krijgen. ExMM zei niets, ik vatte alles op als bevestiging dat we toch echt op de verkeerde weg zaten. Dat hij dit uiteindelijk ook niet wilde. Hij heeft geen enkele keer het intitiatief genomen tot een volgende stap in de afwikkeling. Zelfs nu niet. Nu begin ik te dringen en te haasten en is hij genoodzaakt om stappen te zetten.
Het is en blijft een mindf*ck van jewelste.
Misschien dat een advocaat meer doorpakt.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.