Help, zit muurvast! ik wil deze hel uit

Roosje en Bosbes

Nee, er is geen Truus. Die was er in zekere zin, man gaf aan verliefd te zijn. Maar er was toen ik daar achter kwam nog niets gebeurd. Zegt hij, garanties heb ik natuurlijk niet. Ik heb hem laten weten dat op het moment dat er iemand anders zou zijn, ik zelf per direct de scheiding zou aanvragen. Hij heeft toen diezelfde dag het contact met haar verbroken. Ik geloof hem. Waarom zou hij daar nu nog over liegen? Als hij liever bij iemand anders is zou hij toch niet ieder weekend hier zijn?
En ja, ik ben dus inderdaad wel jaloers en achterdochtig geworden. De kans is natuurlijk ook nog steeds levensgroot dat er wel een Truus voorbijkomt. Dan is het duidelijk wat mij betreft.

Maar eigenlijk voel ik me nu in de verdediging gedrongen hier. Uiteraard voel ik het zelf meer zoals Mirreke weer zo mooi beschrijft. En ze heeft ook gelijk als ze hem beschrijft als een puber. En ook Flanagan slaat de spijker op de kop. Júist met iemand die je zo na staat en waar je zo mee verbonden bent is het moeilijk je diepste zielenroerselen te delen. Het komt te dichtbij. Je wil niet van dat voetstuk vallen.

Ik vaar mijn eigen koers hierin. Zoals ik dat al bijna een jaar doe. Met medeneming en afweging van al die mooie posts hier. Ik heb daar heel veel aan.

Ik ben trots op mezelf. En ik hoop dat ik die compassie met man, en met mezelf, kan blijven opbrengen ook als het alsnog misloopt. Want boosheid kan je wel kracht geven, en het zorgt ervoor dat je je eigen grenzen beter voelt, maar het creëert altijd afstand en verwijdering. Ik merk dat ik mijn verdriet verberg achter woede, het uit met boosheid. En dat zorgt voor meer verwijdering. Dus ik wil die boosheid loslaten, ik wil me daar niet meer achter verbergen en mezelf en mijn echte emoties laten zien. Want door die te verbergen zoals ik deed ben ik mezelf niet en voelt alles heel gekunsteld, nog los van dat het bakken met energie kost. Benieuwd wat het weekend ons gaat brengen.

Nee mirreke

Daar gaat het niet om. Van mij uit niet in elk geval. Het gaat er bij mij om om te laten zien dat mensen zichzelf soms een rad voor ogen draaien, niet eerlijk tegenover zichzelf zijn, momenteel inzicht denken te krijgen bij iemand waarvan het van alle genoemde partijen nog helemaal niet helder is wat er speelt, maar dat zij daar nu veel info uit weghalen die niet correct hoeft te zijn en daarbij alleen nog maar daarop reageren. Bijna toestemming vragen een brief te schrijven, ruimte denken te geven maar er bovenop zitten.
Niet eerlijk als in letterlijk liegen? Nee, maar wel wegstoppen wat er was en blijven herhalen dat het er niet was.
Wat de vrouwen met hun relatie doen maakt mij niks uit. Ik hoop dat ze krijgen wat ze willen en nodig hebben, daar heeft niemand wat over te zeggen. Mijn medeleven is groot, daarom reageer ik.

Stip

Ik heb destijds jou draadje ook gelezen en vond bewonderenswaardig hoe jij de zaak oppakte.

Daarnaast snap ik ook je verbitterdheid. Gelukkig heb ik geen kinderen.

Je doet een aantal aannames die ik vanuit jou kant wel snap, maar niet stroken met de realiteit. Daarbij wil ik ook niet aangeven dat alles door de beugel kan. Maar van het comfortabel blijven hangen en druk met zichzelf bezig zijn is echt geen sprake in mijn geval.

Het verleden kan iemand niet ontslaan voor zijn verantwoordelijkheid. Maar zolang het niet duidelijk is hoe het verleden invloed heeft op het gedrag blijft het dweilen met de kraan open. Zeker naarmate mensen ouder worden.

Nu wil ik niet beweren dat iedere man die vreemd gaat een MLC heeft. Dat is ook weer kort door de bocht. ...

wat ik ook schrijf..

Jammer dat je je in de verdediging gedwongen voelt, maar dat kan ik mij wel voorstellen. Ik bedoel dat niet zo en twijfel zeker om zoiets te schrijven. Het heeft misschien ook helemaal geen zin om je nog achterdochtiger te maken. Het heeft vast meer zin wat jij doet: proberen je echte emoties te laten zien. Want wat moet je anders?
Ik twijfel ook wat ik wel en niet kan schrijven, maar ik vind alleen je conclusie 'waarom zou hij nu nog liegen?' niet erg logisch. Gewoon, omdat hij bijvoorbeeld contact heeft met haar (of desnoods met een ander) doordeweeks als hij niet bij jou is? Gewoon, omdat toen jij zei dat het direct over zou zijn als er een ander is, hij nog stiekemer ging doen?
En jij vraagt je ook af: waarom zou hij dan nog in weekenden terugkomen?
Nou, omdat hij het zielig vindt voor jou, omdat hij erg opziet tegen het gedoe van een scheiding, omdat hij de kinderen toch wel een beetje mist en bang is ze min of meer kwijt te raken. Het bleek toch niet zo makkelijk, zijn scenario: of jij even weg uit jullie huis zou kunnen - hij zou wel voor de kinderen zorgen en alles bleef voor het overige hetzelfde - en na een maand of 3 kwam hij toevallig iemand tegen (eigenlijk was ze er al) en kwam Miep in jouw plaats.
En misschien omdat hij snapt dat de ergste verliefdheid ook wel weer een keer over gaat en hij weet dat hij ook wel erg veel overhoop haalt. Of, nog banaler: zíj twijfelt nog.

Maar goed. Dit was misschien niet goed om te schrijven. Je bent goed bezig denk ik, je leeft gewoon en doet je best en hoopt er het allerbeste van (ik ook).
RoosjeRaas schrijft wel wat ik denk, maar wat ik niet zo mooi kan verwoorden. Jullie hebben vast meer aan mensen die mooie dingen kunnen schrijven over je verbonden voelen, over 'loslaten' of juist niet, en dat soort dingen.

Maarja ...

... helaas is een huwelijk redden geen auto kopen.

Onderhandelingstechnieken schuiven dan naar de achtergrond.

Ik vind ...

.. het frapant dat veel meningen hier er maar vanuit gaan dat de man lekker loopt aan te rommelen en de partner het slachtoffer is.Tuurlijk is de partner het grootste slachtoffer in deze.
Echter de man (of vrouw) heeft niet de intentie om er maar eens lekker doelbewust een zooitje van te maken (uitzonderingen daargelaten).
De man die van het ene op andere moment veranderd in een totaal ander persoon heeft daar ook een psychische reden voor.

Ik zeg al .. ik praat het gedrag en in de steek laten van partner/gezin niet goed. Maar een verhaal heeft altijd twee kanten.
En ik vind bewonderingswaardig hoe moederziel en pennestreek moeite doen om in ieder geval zicht op het verhaal van de andere kant te krijgen.

ZIJ doen alle mogelijke moeite. Om een man te begrijpen die het zelf niet meer weet. En dat luid blijft verkondigen. En iedereen, incluis zichzelf, laat bungelen. In plaats van zichzelf, met hulp, door te ontwikkelen, om uiteindelijk te weten, begrijpen, verantwoordelijkheid en beslissingen te nemen en consequenties te aanvaarden. Veel makkelijker als je vrouw die moeite doet. En van jou blijft houden ook al stap jij uit.

Ah mijn

Ah niet elk verhaal heeft 2 kanten. Dat roept dr. Phill altijd wel, maar dat gaat niet altijd op en dat laat ik me ook niet meer wijsmaken, zodat de ander de helft van de schuldlasten van zich af kan werpen. Ik vind het een zwaktebod. Mijn ex probeerde dat ook.

" Ik wil niet meer dus we delen de schuld" . Sta dan ook gewoon voor wat je doet.

Tops

Dr Phil ken ik niet. Maar ik weet wel dat een verhaal altijd 2 kanten heeft. 2 personen 2 redenen. En tuurlijk kun je 1 van de 2 bagatelliseren of niet mee eens zijn.

Ik weet dat ik voor de verkeerde parochie preek. Bij veel forumdeelnemers merk ik verbitterdheid en terecht maar wil niet zeggen dat je dat andere kant altijd kunt negeren.

Maar we dwalen af ....

Roosje

Dan ga je er van uit dan de andere kant (of nu man of vrouw MLCer is doet er ff niet toe) precies weet waar hij mee bezig is.

Maar dat is nu net het probleem. Dat weten ze niet. Kun je van alles over vinden. Maar dat is wel realiteit.

Mannetje

Ja dat je kinderen had ging ik vanuit- vanwege ouders on line. Maar dat was idd een aanname. Mijn excuses.
En wat mij betreft maakt dat een wereld van verschil. Als er geen kinderen zijn heb je dus enkel te dealen met jezelf en je vrouw. En met die Truus. Allemaal volwassenen. Als je aan de slag wil met de invloed uit het verleden op het heden is het misschien goed om contextuele therapie te volgen.

Ik geloof niet dat ik verbitterd ben. Soms vliegt het me wel aan. En ik was net wat scherp; wordt er ook soms echt doodziek van. In onze omgeving lopen een aantal huwelijken stuk met telkens een zelfde patroon. Man gaat vreemd, zit natuurlijk een wereld van onvrede achter. De onvrede, miscommunicatie en interne problematiek werken een Truus in de hand. Vlucht, zich van waarde voelen. spanning, met haar van alles wel kunnen/willen en dit niet met eigen vrouw kunnen opbrengen. Enorm egoïstisch gedrag.

En deze uiting van onvrede enz. werkt alleen maar meer problemen in de hand. De -al moeizame- relatie komt nog meer onder de druk te staan. Bij ons leidde het tot openheid waardoor we elkaar weer konden bereiken. Ik zie ook mijn rol in het geheel- wat er mis zat in ons huwelijk lag net zoveel aan mij. De enorm foute, pijnlijke oplossing die hij daarvoor vond schuif ik totaal op zijn bord. Hij had andere keuzes kunnen maken. Maar zoveel vaker zie ik dat het al te ver is. En dan zijn daar de kinderen. Het snijdt echt door m'n ziel; ze ervaren spanning, moeten kiezen, moeten wekelijks verkassen. Zoveel emoties waar ze mee moeten dealen , vaak in de puberteit waar hun wereld al zo ingewikkeld kan zijn.

Daarom gaat mijn compassie het meest- echt het allermeest uit naar de kinderen.
Ik geloof niet in dader-slachtoffer. Als er iets is wat ik uit onze situatie geleerd heb is dat het niet zo zwart wit ligt. Wel dat we elkaar beïnvloed hebben. Zelfde verhaal als zovaak; hij de sterke rots, ik zocht bescherming. Hij wilde niet zwak zijn, ik miste deze zwakte. En nog veel, daardoor ontstond verwijdering.
Toen deze verwijdering een feit was heeft hij vreselijk pijnlijke dingen gedaan (voor mij- maar ook destructief voor zichzelf. Zijn zelfbeeld werd er echt niet beter van. )Mijn keus om geduld te hebben, hem de ruimte te geven is zeker geen passieve keus geweest. Het was keihard werken. Aan mijzelf en aan ons.

Toch zie ik nu dat hij heel veel ruimte nam. Idioot veel ruimte. En dat dat kon omdat ik idioot veel ruimte gaf. Soms wel ten koste van mijzelf. En dat maakt dat ik nu - terugkijkend- zeg; ik zou meer grenzen gesteld hebben. Onze peut zei destijds; je hebt niet zijn probleem veroorzaakt- je houdt het wel in stand.
En dat was zo. Pas toen ik stopte met dit gedrag de ruimte geven kwam er beweging. En die beweging gun ik moederziel en pennenstreek als geen ander.

Mannetje; je schrijft dat de man er doorgaans niet bewust een zooitje van maakt. Dat durf ik te betwijfelen. In elk geval zet hij geen bewuste stappen om de zooi voor te zijn. Blijkbaar is de zooi nodig- maar wel ten koste van zichzelf en partner- en nog erger: de kinderen.

En omdat ik op t moment t verdriet weer zie dat deze gebrokenheid geeft word ik scherp. Scherper dan ik misschien wil. Maar toch zou ik al die mannen wakker willen schudden; kijk eens wat je op het spel zet voor je eigen plezier/ kop in t zand gedrag.
Ik kan er weinig waardering voor opbrengen.

Zo is het

Je hebt problemen, zo moeilijk, van vroeger, niet te uiten, een mlc - hou toch op, alsof dat een erkende ziekte is, en weet je wat? Die los je op door het BUITEN je relatie te zoeken. Omdat je partner je niet begrijpt. Waarna het nog weken, maanden, jaren over jou gaat. En je partner ontdaan en ongewild, onmachtig, niet meer met jou, aan de kant staat te wachten tot ze alsjeblieft weer mee mag doen.

In de psychologie

Van vandaag nemen ze vaak in alle haast afscheid van vroeger. Je hebt nu een probleem. Waar het vandaan komt is niet zo spannend. Hoe je er in het heden mee om leert gaan wel.

Ben het niet eens met je schuldverhaal. Tenminste niet in alle gevallen, zoals het mijne, waar voor de duidelijkheid geen Truus meespeelde. Niet op deze manier, niet in deze rol En niet in een affaire of met 1 persoon. Hoe wel kan ik niet kwijt.

En beide schuld maakt de buikschuiver naar een truus niet goed, maar dat zeg je gelukkig bent ook niet.
Truus is me er eentje. Wist je dat Truzen precies weten hoe ze het spel moeten spelen?
Dat haar script vastligt?
Ze speelt de rol van dichtbij perfectie.
Het is heel makkelijk om belangrijk te worden voor een man.
Je hoeft alleen maar tijdelijk alles te zijn wat zij niet is en alles wat hij is wat te verheerlijken.
Het is een makkelijke rol en veel mannen trappen er zo in.
Die rol kan je partner nooit spelen, die staat in de realiteit. Het ware gezicht van Truus komt later pas kijken, als ze weet dat je in haar web blijft hangen. Truus is niet de realiteit en een slechte pleister voor het bloeden. Maar dat is vast duidelijk.

Wat als

In 337 derde alinea bedoelde ik Moederlief ipv Moedeloos.

Verder geeft Moederlief in 281 aan zich verllamd te voelen van angst. Het klopt dat een huwelijk geen aanschaf van een auto betreft. Maar het voorstellen hoe en waarom een zakelijke werkwijze van communiceren, je kracht kan geven, verkleint het verlammende effect van angst.
Gewoon eens doen om zodoende tijdens en daarna de adrenaline door je lijf te voelen gieren. Een beter gevoel dan het effect van angst. Het geeft je gvoel van eigenwaarde een boost.

In 295 geeft Mannetje aan moeite te hebben met het beëindigen van zijn relatie vanwege de pijn in de ogen van zijn vrouw. Zodoende was hij ook kwetsbaar en een vorm van verlamming weerhield hem voor het bespreken van de scheding. Ik ben benieuwd of Mannetje liever had gehad dat zijn vrouw minder afhankelijk van hem was, meer gelijkwaardigheid. Zodat communicatie in teken stond van gelijkheid. Hij was zoekende naar een andere gelijkwaardige gesprekspartner en vond het bij Truus. (Trouwens, m.i. niet een reden om dan ook vreemd te gaan. ) Hoe anders was het gegaan als zijn vrouw hem niet met pijn in de ogen aankeek maar hem kalm en kordaat vooorstelde samen aan het huwelijk te willen werken. Mannetje geeft aan in therapie te zijn geweest maar ik lees niet dat ze dit samen oppakten. Heeft zijn vrouw eigenlijk wel een kans gekregen om haar huwelijk te redden?..
mannetje hoeft die vraag niet te beantwoorden maar niet meer verder willen en ook nog eens vreemd gaan, verdient schonheidsprijs.

Trouwens; waar ik vrouw schrijf, kan ook man gelezen worden en visa versa. Een vrouw die vreemd gaat brengt haar gezin ook in een wervelwind.

Reden van overspel

Redenen voor overspel
Waarom gaan we vreemd? Waarom lukt het veel mensen niet om hun partner trouw te blijven? Hoewel iedereen daar zijn of haar eigen redenen voor heeft, zien psychologen wel verschillende motieven regelmatig terugkeren.
Mensen die vreemdgaan voeren diverse redenen aan voor hun gedrag. Ze zijn op zoek naar spanning. Ze willen meer seks dan ze in hun relatie krijgen. Ze zoeken iemand bij wie zij zich geliefd voelen of ze willen weten of ze nog aantrekkelijk zijn. In de psychologie worden grofweg drie verschillende hoofdredenen aangevoerd waarom mensen vreemdgaan:

Uit onvrede met zichzelf
Uit onvrede met de partner
Omdat de mens biologisch gezien helemaal niet monogaam is.

Psychologische redenen
Volgens veel psychologen gaan mensen vreemd vanuit de drang naar de romantische allesoverheersende liefde; naar de droom van passie en genot. En die romantische liefde vinden we volgens hen in de seksuele (en emotionele) ontmoeting met het onbekende. Een nieuw lijf, met iemand die we amper kennen.

romantische liefde is in eerste instantie vaak exclusief bestemd voor de partner, maar de echte passie en de nieuwigheid verdwijnt. Rust en regelmaat domineren de relatie. En dus gaan we uiteindelijk opnieuw op zoek naar het vuur en de passie die we in onze vaste relatie niet meer vinden.

Relationele redenen
Veel mensen die vreemdgaan missen iets in hun relatie. Meestal komt dat neer op intimiteit. Dat geldt voor zowel mannen als vrouwen. Maar de weg naar intimiteit is voor mannen en vrouwen vaak verschillend. Mannen bereiken intimiteit vooral via seks. Vrouwen vinden intimiteit eerder in een diepgaand gesprek. Beide manieren zijn er vaak de oorzaak van om iets beginnen met iemand anders.

Andere redenen die je vaak hoort waarom mensen vreemdgaan zijn wraak, lust, een zoektocht naar zelfstandigheid en onafhankelijkheid, seksuele problemen binnen je relatie of de spanning van het verbodene.

Biologische redenen
Slechts drie procent van alle diersoorten op onze planeet is monogaam. Vrijwel alle biologen scharen de mens niet onder die drie procent. Darwin schreef in de negentiende eeuw al dat polygamie een belangrijke voorwaarde is voor een gunstige evolutie van de soort. Monogamie is dus niet bilogisch bepaald, maar wordt door maatschappelijke normen opgelegd.

Veel mensen worden heen en weer geslingerd tussen de maatschappelijke norm (trouw zijn aan je partner) en hun biologische oerdrang (vrijen met een ander). We willen graag geloven dat het mogelijk is om je exclusief te binden aan een ander, maar onze genen beslissen soms anders. Meer hierover lees je op de pagina over de sperma-oorlog.

Nog meer redenen

Waarom gaan mannen vreemd?

Ego boost: wanneer een man vreemd gaat probeert hij soms zijn eigen ego te strelen. Hij is zo onzeker over zichzelf dat hij voortdurend aan zichzelf moet bewijzen dat hij in staat is om meerdere ‘’mooie vrouwen’’ het bed in te krijgen.

Ruzie: als jullie constant ruzie maken is de kans groot dat jouw man afleiding zoekt bij een andere vrouw.

Wraak: ben jij al eens een keertje vreemdgegaan of ben je een grote flirt? Misschien gaat hij vreemd omdat hij wraak wilt nemen.

Spanning: is jouw man iemand die constant op zoek is naar spanning? Iemand die telkens een adrenaline rush nodig heeft? Grote kans dat hij dan is vreemdgegaan om deze reden.

Seksuele fantasieën: ervaart jou man jullie seksleven als saai? Mannen gaan snel vreemd als een vrouw niet voldoet of kan voldoen aan hun seksuele fantasieën.

Nieuwsgierigheid: ben jij zijn eerste geweest of zijn jullie al erg lang samen? Misschien wou je man weten hoe het met een andere vrouw is en is hij daarom vreemdgegaan.

Broer en zus: jullie hebben een relatie, houden veel van elkaar maar het begint langzaam te lijken op een broer en zus relatie. Er zijn veel mannen die vreemdgaan op het moment dat een relatie deze vorm aanneemt.
Hoe ver kan hij gaan: misschien ervaart hij jou als zeer makkelijk en denkt jouw man dat hij er wel mee weg komt als hij vreemd zou gaan?

Kan geen nee zeggen: hij krijgt veel aandacht van andere vrouwen en is niet in staat om die aandacht af te ketsen. Hij gaat vreemd omdat hij kickt op die aandacht en in principe geen mooie vrouw kan weerstaan.

Vrienden: hij wordt aangemoedigd door zijn vrienden om die ''knapperd daar aan de bar'' eens even te versieren om te bewijzen dat hij het nog steeds heeft.

Relatie breuk: op een normale manier een relatie beëindigen is niet aan hem besteed. Om wat voor een reden dan ook durft hij het zelf niet uit te maken en gaat hij vreemd om ervoor te zorgen dat jij het uitmaakt.

De jacht: hij houdt van de jacht en dat is de reden waarom hij regelmatig andere vrouwen versiert en vreemdgaat.
Zekerheid: hij weet gewoon dat je de relatie toch niet beëindigt als hij vreemdgaat omdat je hem te leuk vind, of vanwege andere redenen.

Liefde: helaas is hij verliefd geworden op een andere vrouw en de reden waarom hij vreemdgaat is simpelweg omdat hij gevoelens voor haar heeft.

Slecht rolmodel: zijn vader of moeder is vroeger erg vaak vreemdgegaan en heeft datzelfde gedrag onbewust overgenomen.

Drugs & alcohol: hij was onder invloed van drugs of alcohol en dat is de reden waarom hij is vreemdgegaan. Uiteraard geen excuus maar het speelt wel een rol.

Seks verslaafd: hij is seks verslaafd en vind dat hij binnen jullie relatie niet vaak genoeg seks heeft. De reden waarom hij vreemdgaat is niet vanwege jouw uiterlijk of innerlijk maar puur omdat hij zijn seksuele behoeftes moet bevredigen.

Jaloers: hij wilt je graag jaloers maken en gelooft dat vreemdgaan de beste methode is.

Monogamie: De reden waarom hij vreemdgaat is omdat hij vindt dat hij een seksuele relatie mag hebben met meerdere vrouwen. Hij gelooft niet in het hebben van slechts één partner.

DOELBEWUST en Je WEET dat

Mentaliteitskwestie
Wanneer zij aan hun partner opbiechten dat er een ander in het spel is, verschuilen veel mensen zich er achter dat ze het niet wilden, maar dat het ze overkwam. Veel relatie-pychologen vinden dat onzin: overspel is een mentaliteitskwestie, stellen zij. Je gaat doelbewust een grens over waarvan je weet dat die gevolgen heeft voor je relatie.

Tips na overspel

Tips na overspel
Een relatie die te maken krijgt met overspel, is een relatie in crisis. Wanneer een van de twee partners heimelijk seks en avontuur zoekt buiten de relatie, dan is er sowieso iets mis. Of het overspel nu gemeld of ontdekt wordt of wanneer het in het verborgen blijft. De basis van vertrouwen is aangetast.

Herstel is niet eenvoudig
Hoewel veel relaties sneuvelen nadat een van de partners is vreemdgegaan betekent overspel gelukkig niet altijd het einde van de relatie. Toch is het niet eenvoudig. Het herstel in vertrouwen vraagt tijd en de beschadiging, die je relatie heeft opgelopen, geneest ook niet in een paar dagen.

Anders verder
Samen verder gaan na overspel betekent dat je op een andere basis verder gaat. Het blinde vertrouwen dat er ooit was, komt nooit meer terug. Iets dat eigenlijk had moeten stoppen, krijgt een nieuwe kans. De prijs en inspanning die dat kost aan beide partijen is echter niet gering. Beide partijen dienen concessies te doen om tot een herstelde evenwichtige relatie te komen. Hieronder vind je tips om je relatie te redden.

1. Wees eerlijk
Wanneer je na overspel samen verder wil dient op de eerste plaats alles eerlijk opgebiecht te worden. Je hoeft niet tot in detail te vertellen wat je hebt uitgespookt en hoe geweldig dat was. Maar zeggen dat je een condoom gebruikt hebt terwijl je dat in werkelijkheid niet gedaan hebt, is onverstandig.

2. Sta open
Voor de bedrogen partner geldt: wanneer je je partner een kans wil geven om het weer goed te maken, moet je daar wel voor open staan. Hoe moeilijk dat misschien ook is. Vergeef je partner. Wanneer je je openstelt en bereid bent om er samen sterker uit te komen, kan dat er zelfs toe leiden dat je dichter bij elkaar komt te staan dan je stond. Er kan dan een liefdesrelatie ontstaan die gelouterd en volwassen geworden is. Omdat de zelfkennis is toegenomen, maar ook omdat je elkaar door de pijn en verdriet beter heeft leren kennen.

3. Samen delen
Samen delen hangt natuurlijk samen met eerlijkheid en voor elkaar openstaan. Makkelijk is dat niet. De angst dat de relatie helemaal stuk gaat is groot, en jullie zitten allebei met schuldgevoel. Uit angst het wankel evenwicht en broos vertrouwen te verstoren, ga je omzichtig met elkaar om. Met die omzichtigheid leg je een tijdbom onder je relatie. Alle ongeuite gevoelens en vragen willen er vroeg of laat toch uit.

De trouwe partner heeft er recht op om alle angsten en boosheid te uiten. Voor de ontrouwe partner geldt: het is moleilijk om keer op keer met vragen en met boosheid van je partner geconfronteerd te worden. Maar je partner heeft er recht op. Je moet deze prijs betalen als je je relatie weer wilt herstellen, zonder dat er verborgen argwaan en wrok blijven liggen.

Maar ook de ontrouwe partner moet zijn gevoelens kunnen uiten. De angst, de twijfel, de spijt, het schuldgevoel. Soms is het goed om afspraken te maken om om de beurt je gevoelens te uiten zonder dat de ander je onderbreekt. Door deze uitwisseling van gevoelens kan een nieuwe en hechte intimiteit ontstaan. Je deelt dingen waar je het waarschijnlijk nooit met elkaar over gehad hebt.

4. Geef tijd en aandacht
Koester de relatie die jullie samen hebben en maak meer tijd voor elkaar vrij. Bekijk wat jullie leuk vinden om samen te doen en plan daar ook tijd voor in. Wees er als 'bedrieger' regelmatiger voor de 'bedrogene' als je partner daar behoefte aan heeft. Durf als bedrogene te vragen wat je nodig hebt. Evalueer je relatie ook op het vlak van de gewone dagelijkse taakverdeling. Nu is het moment om ingeslepen gewoontes grondig door elkaar te schudden.

5. Communiceer open
Wees eerlijker tegenover elkaar. Zeg het sneller als je iets stoort of dwars zit. Probeer samen te ontdekken wat je niet hebt gezien in je relatie. Wat is een beetje onder het tapijt geschoven en hoe kunnen jullie vermijden dat jullie terug op het punt komen waarop de kans bestaat dat het mis gaat? Durf open over je seksuele angsten en wensen te spreken. Wat vind je fijn en hoe zie je intimiteit?

Tot slot
Binnen de liefde zijn er geen garanties. Bovenstaande tips kunnen je relatie helpen, maar ze bieden geen garantie dat het altijd goed zal blijven gaan. Wat voor bedrogen partners in ieder geval niet helpt is wraaknemen. Wat ook niet helpt is om het overspel keer op keer voor de voeten van je partner te gooien in een discussie. Voor bedriegende partners geldt dat het niet helpt om voortaan stiekemer te doen. leer van je fouten en wordt een beter mens.

Meer informatie over vreemdgaan vind je op onze website: Vreemdgaan-overspel.nl.

Flanagan et al.

Even over de vraag over de afhankelijkheid van mijn partner. Zeker die afhankelijkheid voel ik in alles. Soms uit gemakzucht maar soms uit gewoonte. In het begin had ik daar moeite mee, mede uit schuldgevoel over wat ik aanricht.
In de loop der tijd is ze sterker en zelfstandiger geworden zoals net vele hier.

Voor wat de therapie betreft heb ik eerst zelf met een therapeut gesproken, daarna met zijn 2. Voor mij werkt dit niet, iemand die op zijn klokje kijkt hoe laat het is en aan einde vraagt hoe ik betalen wil. Dit schept voor mij geen vertrouwensband om open te gaan.
Persoonlijk heb ik geen hoge pet op van therapeuten en psychologen, de goede daargelaten. Hun rol wordt onderschat. Uiteindelijk roepen ze allemaal toch.. je moet het zelf doen. Het inzicht wat ze verschaffen of het andere licht wat ze erop laten schijnen is zeer betrekkelijk en biedt, in mijn geval, geen nieuwe inzichten.
Een goede therapeut is voor mij een spiegel die zelf ook diep gegaan is en weet waarover hij praat. Een therapeut die alleen de situatie uit zijn studie onderzoek kent heb ik even niets aan. Daarom bezoek ook dit soort forums omdat ik hier ook een spiegel krijg voorgeschoteld en ook het gevoel van de partner lees. Dat komt anders over dan dat je partner het vertelt.
(Tot zover ff de frustraties over therapeuten)

In een ander draadje over het 'loslaten' schreef iemand dat bij loslaten of doorgaan met een relatie iemand altijd pijn gedaan wordt. Daar zit bij mij een ander probleem. Iemand pijn doen kan ik niet.
Nu klinkt dat lekker hypocriet omdat ik door met Truus iets te beginnen mijn partner sowieso pijn doe.

Mijn partner is van alles op de hoogte. Na een aantal gesprekken houdt ze haar mond en vraagt ook niet verder. Ik weet dat ze diep van binnen lijdt en bang is hoe dit gaat aflopen. Ze voelt ook wel aan dat dit niet meer gaat goedkomen.

Kwa karakter ben ik niet veranderd. In mijn doen en laten wel. Dingen die ik jaren lang deed omdat ik ze voor mijn gevoel moest doen laat ik nu voor wat ze zijn. Dit betekent ook dat de relatie anders gaat worden.
Daarnaast is mijn gevoel en intimiteit al jaren weg. Komt ook niet meer terug. Heeft niks met lichamelijke ongemakken te maken.

Dit draadje is voor mij ook redelijk confronterend. Ik word terecht gewezen op mijn, foute, gedrag. Daarnaast zet het mij tot nadenken over waarom ik de dingen doe zoals ik ze doe/deed en kom je soms tot pijnlijke conclusies.

Sportmasseur versus therapeut

Vroeger ging mijn moeder wegens vertrouwensbreuk in huwelijk naar een psychiater. Het was een tijdverspilling want mijn vader bleef erbuiten dus was dit alleen een tijd van rekeningen en potten AD. Degene waar ze wel wat aan had, was ik. Dus het gevoel van tijdverspilling herken ik. Ik heb toen mij ook afgevraagd wat, als ze een goede psychiater had gehad, dan had ik niet zoveel boontjes hoeven pellen.

Een tijdje geleden kreeg ik wat narigheid en ben naar een sportmasseur gegaan. De spieren waren zo verhard dat ik mij lichamelijk niet sterk genoeg voelde om de psychische druk de baas te zijn. Het los masseren verbetert het vermogen tot nadenken en relativeren zodat je uiteindelijk het zelf kan aanpakken. Precies wat een therapeut wilt.
Voordeel van een sportmasseur is ook dat er niets opgeschreven wordt. .

De sportmasseur behandelde de lichamelijke klachten en de stress pakte ik aan door het lezen van draadjes op OO! Een soort therapeut aan huis. Zo haal je eruit wat bij je past.