Relaties Relaties

Relaties

esmee

esmee

30-03-2014 om 19:32

hulp nodig Egocentrische schoonmoeder


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Esmee

Esmee

09-12-2014 om 16:58

Ff zo...

Bedankt. Ja, ik heb alle tips in mijn geknoopt. Zodra ik dat onbehagelijke gevoel op voelde komen, dacht ik aan al jullie tips. Het hielp echt. Thanks!!
Op naar de Kerst. Klinkt raar, maar ik moet het echt stukje voor stukje aanpakken en voor mijzelf heel bewust met de situatie omgaan.

Esmee

Esmee

09-12-2014 om 17:02

Ff zo...

mijn oren bedoel ik. ha,ha,ha.

Maar Ff..zo. Herken jij dingen van mijn schoonmoeder dan ook bij je man?

vlinder72

vlinder72

09-12-2014 om 17:03

En dat fototoestel

Zodra schoonmoeder haar fototoestel pakt spring je naar voren en je geeft haar een envelop met leuke foto's van je kinderen. Met het bericht dat je die speciaal voor haar gemaakt hebt. Vervolgens zeg "geef dat fototoestel maar dan leg ik jet veilig op de kast of waar dan ook zodat niemand eraan kan komen". En dan loop je weg met het fototoestel. Waarschijnlijk is je schoonmoeder even zo verbaasd dat ze niet zal reageren en jij zo dat fototoestel kan pakken om weg te leggen.

Verder goed gedaan hoor. Zo ga ik al jaren om met mijn schoonouders

Ginny Twijfelvuur

Ginny Twijfelvuur

09-12-2014 om 18:15

Ik ook hoor Esmee

Ik hoor alleen wat ik wil horen.

De rest laat ik langs me afglijden. Echt, dat is zoveel fijner dan overal op ingaan...

Dementie

Ik merk dat mijn schoonmoeder gaat dementeren. Niet door slecht te lopen of te vergeten. Maar door in gedrag terug te keren naar haar jeugd. Een tijd waarin ze fel moest opkomen voor een beetje aandacht.
Nu merk ik dat ze echt onredelijk aan het worden is en dan druk ik mij heel voorzichtig uit. Het leidt tot conflicten en ik mag naar haar toekomen om het goed te maken. Gelukkig sta ik hier niet alleen in, maar ik heb wel mijn man verzocht eens met haar in gesprek te gaan want ik heb er geen behoefte om schietschijf te worden. Ook al begrijp ik wat haar zo vormt.
Dus duw je man naar voren en doe een stap naar achteren.
Ik zou niet eens een pakje foto's paraat hebben, dan heeft ze je weer in de tang.

Goed gedaan Esmee

Tijdens de verjaardag van je man heb je het goed gedaan als ik het zo lees, en dan heb je er ook minder last van dat ze weer is geweest. Volhouden nu en oefenen.

Mijn schoonmoeder zit nog in dat revalidatiecentrum. Qua motoriek heeft ze heel goed haar best gedaan, waarschijnlijk hoeft ze de voorgestelde termijn van 3 maanden niet vol te maken, mag ze eerder naar huis. Fijn voor haar maar dat maakt het wel moeilijk om het traject dat voor pa is gestart op tijd af te krijgen. Ook moet er thuis wat aangepast worden, zodat ma de nu aangeleerde zelfstandigheid thuis kan voortzetten. Een hoger seniorenbed, hogere toiletpot, handgrepen in de douche. Dus als mijn man niet werkt is hij daar mee bezig samen met zijn vader.
Ma stribbelt heftig tegen voor haar gesprekken met psycholoog en andere hulpverlening. Het gaat prima zoals het gaat. Zondag waren we er even en toen mijn man even naar het toilet was vertelde ze dat er een gesprek kwam/was geweest waarin haar zorgvraag werd bekeken en dat er dan extra hulp thuis kwam, zodat pa niets meer hoefde te doen. Dus ik vragen wat er dan voor hulp thuis kwam. Dat bleek te gaan om haar persoonlijke verzorging, wassen en aankleden en
in de avond uitkleden.
Dat er dan gedurende de dag nog veel overblijft wat ze zelf niet kan dat dringt niet tot haar door. Met 1 hand en een wankel evenwicht eten koken dat gaat echt niet gebeuren door ma en hulp komt daar ook niet voor.
Inmiddels hebben man en schoonvader in overleg met het behandelteam ook een traject gestart om voor ma zinvolle dagbesteding te vinden, het liefst niet thuis, zodat pa even rust heeft en dingen voor zichzelf kan doen. Helaas heeft ma dit in de gaten gekregen en protesteert ze heftig. Als ze thuis tv kijkt doet ze toch ook iets?
Moeilijk, moeilijk.vanavond horen we weer meer, man gaat dan met zijn vader thuis verder met de voorbereiding voor ma haar terugkeer.

Esmee

Esmee

15-12-2014 om 13:27

LiesK.

Oef, dat wordt even wennen voor jullie allemaal en voor schoonmoeder die uit het centrum komt….aanpassingen in huis, de dagbesteding voor haar...hoe gaat ze daarop reageren. Hopelijk heeft het behandelteam goed door hoe je schoonmoeder is en hebben ze goed verweer. Het zal toch niet de eerste keer zijn dat ze met zulke moeilijke klanten werken?! Het zal zeker voor je schoonvader een oplichting zijn om te weten dat eraan gewerkt wordt en dat mensen hem echt willen helpen. Heb je inmiddels al wat meer gehoord?

Mijn man is inmiddels na het geslaagde feestje zo enthousiast geworden dat hij zijn ouders en zus voor kerst wil uitnodigen bij ons.…oef..dat was even snel zo. Weet het nu ff niet meer.

nog weinig wijzer

Na het gesprek van vorige week hebben we niets meer gehoord. Pa heeft niets laten horen en ma heeft ook niet gebeld. Ik verwacht binnenkort wel mijn schoonzus even te spreken over de kerstdagen, hoe we dat gaan doen. Ik hoop op een korte samenkomst ten verpleeghuize dan zien we in een keer alle familie van die kant. Iedereen langs dat duurt zo lang, dan ontbreekt het kerstgevoel een beetje, in de auto heen en weer crossend.

Esmee

Esmee

16-12-2014 om 10:13

LiesK.

Maar, kun je je schoonvader dan niet bellen om te vragen hoe het gaat? Dt je schoonmoeder niet belt, snap ik ergens wel. Die is druk met zichzelf nu (er verandert ineens een hoop zo).

Half a twin

Half a twin

16-12-2014 om 10:52

wel contact gehad

We hebben pa wel gesproken maar hij deed geen mededelingen over de voortgang. Zelfs na vragen kwam er geen uitleg over hoe en wat. Het is hun relatie, als hij noet met de kimderen wil praten over het hoe en wat van de psychologische begeleiding hebben wij dat te respecteren. De motorische revalidatie gaat goed. Meer weten we niet op dit moment.

Esmee

Esmee

28-12-2014 om 17:28

LiesK.

en hoe is het met de Kerstdagen gegaan? Weten jullie al wat meer? Hopelijk is het redelijk rustig verlopen?

Mijn schoonouders zijn 2e Kerstdag bij ons geweest. Man heeft ook zus uitgenodigd. Het ging eigenlijk prima. Ik heb me zoveel mogelijk afgesloten en mijn ding gedaan. Natuurlijk zijn er opmerkingen gemaakt waar je je wenkbrauwen van gaan fronsen, maar ik heb een 'muurtje' opgetrokken voor mezelf. Dat ging eigenlijk goed.
Totdat man even naar boven liep om wat te doen. Schoonmoeder pakte direct haar fototoestel en maakte een foto van de 2 kinderen. Prima. Niets mis mee.
Maar daarna bleef ze inzoomen op jongste met uitgestrekte armen nog wel en 4x uitgezoomd. Oudste zat ernaast! Dat irriteerde me erg. Ik weet niet waarom, maar het irriteerde me heel erg. Als ze dat nou niet had gedaan en gewoon van iedereen een fotootje had gemaakt, prima. Maar jongste moest weer uitgebreid op de kiek. Ik wist niet hoe of wat ik moest zeggen op dat moment.

Man kwam gelukkig naar beneden en maakte een opmerking over haar uitgestrekte armen en het feit dat de cameralens al 4x uitgezoomd was. Dat begreep ze gelukkig en de camera legde ze op tafel.

Ik zou zo graag hebben willen zeggen dat ik dat niet wilde, maar wist even niet hoe. Ik zei het zachtjes tegen mijn man waar ze mee bezig was en toen greep hij in. Het liefst had ik zelf direct gereageerd toen man naar boven liep.

Barvaux

Barvaux

28-12-2014 om 18:15

ach

Wees nu eens blij dat je vooruit gaat in plaats van weer dagen je druk te maken om die paar seconden. Je man heeft laten zien hoe het moet, de volgende keer sein je meteen je man in want hij laat ook rustig merken dat hij het niet wil en doet dat niet op een verkeerde manier. Als hij er niet is zeg je er op precies dezelfde manier wat van. Dus niet: ik wil dit niet. Maar gewoon: je bent veel te ver ingezoomd en je leidt de kinderen even af met een taakje.

Esmee

Esmee

29-12-2014 om 12:44

Barvaux

Ja, dat is een goed idee. Ik word altijd meteen zo ontzettend kwaad. Ik wist even niet hoe te reageren, seinde mijn man in. Dat was eigenlijk het enige wat mij zo stoorde. De opmerkingen heb ik maar geblokt door het onzichtbare muurtje om me heen.

Barvaux

Barvaux

29-12-2014 om 12:59

ah kijk eens aan

Na honderden postings geef je eindelijk aan dat er bij jou ook wat mis is: je wordt veel te snel kwaad. Waarom toch? Waarom lopen jouw kinderen niet weg als dat fototoestel komt? Blijkbaar vinden ze het allemaal niet zo erg als jij?

Nogmaals: houd eens vast dat het bijna het hele bezoek goed ging en dat het fout ging omdat jij opeens onredelijk kwaad werd.

Esmee

Esmee

29-12-2014 om 17:31

Barvaux

Nou, onredelijk kwaad…..ik vond het niet leuk nee. ik weet niet hoe jij je zou voelen als je beide kinderen naast elkaar zitten en van slechts 1 wordt er met uitgestrekte armen en de camera helemaal uitgezoomd tig foto's gemaakt.

Barvaux

Barvaux

29-12-2014 om 17:42

esmee

Mijn kinderen zouden zich daar niet druk om maken en zouden al blij zijn dat er een oma is die foto's van ze zou maken.

Nee je vervalt weer het verkeerde pad op. Het is goed gegaan en dan moet je niet zo onredelijk boos worden bij iets wat elke keer gebeurd. Vraag je kinderen of ze het vervelend vinden en leer ze om te zeggen: oma nu ga ik spelen, dag!

Mijntje

Mijntje

29-12-2014 om 18:38

Esmee

Je bent boos omdat je het rot vindt voor je 'andere' kind. Misschien voel je dit omdat je zelf ook te weinig aandacht krijgt of kreeg. Voer voor psychologen!
Dit heeft niets meer te maken met je schoonmoeder, maar met jou. Als je je dit zou realiseren en hieraan zou werken zou je ook niet meer boos zijn.
Maar op zich heb je het goed gedaan, zodra je voelt dat je het zelf niet kan je man inschakelen.

Esmee

Esmee

31-12-2014 om 15:27

Barvaux en Mijntje

Ja, daar zit wel wat in ja. Ik snap ook niet waarom het me zo ontzettend opwind. Als mijn ouders foto's maken of een tante (die er ook gek op is) dan zit ik er totaal niet mee en vind ik het zelfs leuk.
Maar zodra mijn schoonmoeder begint, dan gaan mijn nekharen haast letterlijk overeind staan…voor zover ik ze al heb ha,ha,ha. Het is zo dat anderen inderdaad van mij ook foto;s maken; van iedereen eigenlijk terwijl mijn schoonmoeder alleen van jongste of van haarzelf en jongste of van mijn man en kinderen foto's maakt of wil maken. Zo negeert bewust anderen; mij dus ook.

Het is waar dat ik me behoorlijk buitengesloten voel. Dat gevoel wordt misschien hierdoor versterkt plus het feit dat mij nooit gevraagd wordt hoe het me me gaat etc..het interesseert ze gewoon niet. Ja, mijn probleem inderdaad.

Ik ga voor 2015 zorgen dat het me niet meer raakt. Ik heb veel aan jullie opmerkingen en tips. Bedankt en nog een heel goed jaaruiteinde gewenst allemaal.

Mijntje

Mijntje

31-12-2014 om 16:38

Esmee

Ik heb ook een schoonmoeder die zich niet voor me interesseert. Maar dat heeft niets met mij te maken (ik ben heel leuk), maar met haar eigen minderwaardigheidscomplex. Aangezien ik geen zin heb om mij (ook) minderwaardig te voelen sta ik ook regelmatig bij bezoekjes op de halve batterij stand, dan ontgaat me gewoon wat mij stoort.

Een hele fijne avond en een mooi nieuw jaar toegewenst (en af en toe die batterijen half leeg laten lopen)

Esmee

Esmee

02-01-2015 om 10:57

Mijntje

Ja, de halve batterijstand, dat is een hele goeie….

Esmee

Esmee

02-01-2015 om 10:58

LiesK.

Hoe is Kerst en Oud en Nieuw bij jullie verlopen?

Later

Esmee de beste wensen voor 2015. Ik kom hier later op terug. Momenteel derg druk hier. Reageren op de tablet kost veel tijd. Computer is even niet beschikbaar.

Barvaux

Barvaux

02-01-2015 om 12:05

Esmee

Doe nou niet of je dat voor het eerst hoort, zoiets is je minstens 4 jaar geleden ook al aangeraden hier!

Angela67

Angela67

02-01-2015 om 13:20

Barveaux

hou nou even op met dit soort opmerkingen . . . wees effe blij met hoe het gaat voor Esmee!
gr Angela

Barvaux

Barvaux

02-01-2015 om 17:25

nee

Nee, want volgende maand gebeurt er weer wat en is ze weer alles vergeten. Ik probeer juist tot haar door te dringen zodat dat eens een keer niet gaat gebeuren.

Esmee

Esmee

02-01-2015 om 19:20

Barvaux

Bedankt dat je zo met me begaan bent. Ik probeer het. Natuurlijk waren er dingen waar je haren van rechtovereind gaan staan. Maar, de rest reageerde ook niet, dus waarom zou ik me dan druk maken.

Zo zijn we op Nieuwjaarsdag even langs geweest (kort). Nu hebben ze al een aantal jaar een poesje in huis van een overbuurman die verhuisd was zonder het beestje mee te nemen. Echt een lief poesje. Mijn schoonmoeder vertelde dat het poesje voor haar niet zo lief was en terwijl ze dat zei begon ze snelle prikbewegingen richting het dier te maken (jongste stond pal naast schoonmoeder en wilde het poesje ook aaien).

Het beestje raakte opgehitst door haar snelle geprik en wilde uithalen. Schoonmoeder bleef doorgaan en het poesje werd steeds bozer. Ik zei direct tegen jongste om het poesje niet te aaien. Achteraf stom van mij. Ik had er beter aan gedaan om op te staan en jongste weg te halen van schoonmoeder zonder wat te zeggen.

Dat is nou precies iets wat ik echt niet snap. Iedereen, mijn man incluis vond het wel prima zo; niemand reageerde dat de poes getreiterd werd. Ik vond dat niet normaal. Dus tja, helemaal blokken is lastig zeker als dieren moedwillig worden gepest. Ik kan dat echt niet hebben. Ze stond het beest gewoon te treiteren.

Verslagje

Inmiddels is ma thuis en nogal dwars voor de kar. Ze wil niet naar de fysio en ook geen fysio thuis. Ze wil geen thuiszorg voor wassen en aankleden maar wil/kan het ook niet zelf. Dus pa moet weer alles doen. De ondersteuning van de thuiszorg loopt niet helemaal zoals wij zouden willen er is een hoop te doen voor man en schoonzus.
Met kerst en nieujaar zijn we kort bij hun op bezoek geweest maar dat was echt het verplichtte nummer, gezellig was anders. De tv moest aan vanwege de paus en loeihard want ma had geen goeie batterij in haar gehoorapparaat. Commentaar op de kinderen die met telefoon en tablet niet deelnamen aan "het gesprek". Van een echt gesprek was geen sprake, ma hoorde wat ze wilde horen en gaf daar antwoord op dus daar werd de bijdrage van de kinderen niet gemist in mijn ogen dan.
Ik ga dit jaar volledig in de negeer modus wat ma betreft, ze doet maar niks als ze niet wil maar van mij dan ook geen medeleven meer.

Dat buitengesloten voelen is wel iets wat ik ook ervaar. Ma weet dat ik het afgelopen jaar ook niet fit was, ze vraagt aan iedereen hoe het gaat behalve aan mij. Ze presteert het zelfs om aan mijn man te vragen hoe het met mij gaat terwijl ik er naast sta. Precies vertellen wat ik had deden we niet om continue gebel te voorkomen, zodat zij niet kon koketteren met jet leed dat jaar gezin trof. Maar raar is het wel dat ze dan niet aan mij vraagt hoe het met me gaat na mijn dagopname.

Mijntje

Mijntje

05-01-2015 om 12:21

nou en?

Nou en? Jij bent gewoon niet interessant voor haar. Jammer dan. Dat moet je gewoon helemaal uit je hoofd zetten, dat ze ooit nog interesse in je gaat tonen. Dan valt het allemaal reuze mee. Trouwens: je wilde het niet precies vertellen maar wel klagen als ze niks vraagt. Ze heeft kennelijk door dat jij niet het hele verhaal vertelt en ze durft het daarom wellicht niet te vragen.

Ik zou trouwens nooit op bezoek gaan en mijn kinderen achter de ipad etc. zetten, daarbij heeft ze wel een punt, die dingen blijven altijd thuis.

Pa moet weer alles doen, maar je schoonvader moet zelf ook 'z'n bek maar opentrekken' als hij hulp nodig heeft.

telefoon en tablet

Kinderen mogen niets bij oma, als oma ze verkeerd verstaat krijgen ze een preek waar de honden geen brood van lusten. Een spelletje met dobbelsteen is al teveel geluid, dan kan ma geen gesprek voeren. Buiten spelen is geen optie, wat moeten die kinderen daar? Van mij mogen die dingen wel mee.
Dat ma niets durft te vragen, omdat ik niet het hele verhaal vertel dat is pertinent niet waar ma heeft geen gene die durft alles te zeggen/vragen aan haar eigen kind. Ik moest een scopie ondergaan om te bepalen wat mijn klachten veroorzaakte, dat kon iets onschuldigs zijn maar ook het allerergste. Die scopie was verteld maar alle mogelijke uitslagen niet. Pas na die scopie wilden wij vertellen dat het iets onschuldigs was of iets heel ergs. Gelukkig konden we vertellen dat het een onschuldig poliepje was.
Pa is de strijd zo moe, die durft niet meer.

Esmee

Esmee

05-01-2015 om 12:44

LiesK. en Mijntje

LiesK. Jeetje zeg. Erg jammer voor je schoonvader en voor jullie nu jullie er alles aan hebben geprobeerd te doen. Ze verpest het gewoon voor zichzelf en voor je schoonvader. Aangeven dat je schoonvader het gewoon NIET kan opbrengen en zelf je handen ervan af trekken. Wat zijn sommige mensen toch onmogelijk.

Mijntje:

"Ze heeft kennelijk door dat jij niet het hele verhaal vertelt en ze durft het daarom wellicht niet te vragen."

Nou, ik denk niet dat het een kwestie is van 'niet DURVEN'. Als ik de schoonmoeder van LiesK. zo voor mee heb (gebaseerd op wat ik lees) dan is deze tante zeker niet op haar bek gevallen en zegt ze gewoon wat ze denkt of dat nu wel of niet netjes is, doet er niet toe.

"Ik zou trouwens nooit op bezoek gaan en mijn kinderen achter de ipad etc. zetten, daarbij heeft ze wel een punt, die dingen blijven altijd thuis."

Als het bij oma gezellig was, zouden die dingen niet mee hoeven. Het is volgens mij een noodzakelijk kwaad.

"Pa moet weer alles doen, maar je schoonvader moet zelf ook 'z'n bek maar opentrekken' als hij hulp nodig heeft."

Ja, klopt. Ware het niet dat het al een meneer op leeftijd is die zijn leven lang al om de hete brei heen danst om de goede sfeer maar te behouden voor zover die er ooit was. Hij wil geen gezeur en ik denk als deze dame echt boos is, dat opa dat de hele verdere dag en nacht zal moeten bezuren. De man zegt maar niets meer voor de lieve vrede.
Zij bek had hij al jaren eerder moeten opentrekken, maar ik vind dat niet aardig om dat nu te zeggen. Mijn schoonvader doet dat ook niet puur voor de lieve vrede. Is niet goed nee, maar zo is het voor hem ermee te leven.

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.