Is er nog hoop of "gewoon" accepteren
Hallo mensen,
Afgelopen vrijdag heeft mijn partner verteld dat wat haar betreft onze relatie ten einde is gekomen. Het liep al een hele poos niet echt lekker. We hadden geen ruzies en er is ook geen andere in het spel, Ik had vorig jaar zomer al een keer aangegeven dat ik er misschien aan dacht dat het maar beter is om te stoppen. Maar we gingen door met zoals het ging. Wel leek het steeds meer op een broer/zus relatie.
Na onze vakantie deze zomer hebben we enkele gesprekken gehad waarin mijn partner al aangaf dat zij de angst had dat het niet meer goed zou komen. We hebben toen gezegd dat we 2016 uit zouden gaan en kijken of het binnen die 4 maanden nog terug zou komen, onze klik. Ik heb mijn best gedaan om aan te passen. Mijn partner kon dat niet meer opbrengen zei ze en is leeg. Haar deur naar mij is dicht.
Ik was toch wel verbijsterd en eigenlijk ook niet. Ik ben vreselijk verdrietig en dacht er zondag aan om er een eind aan te maken. Had al een brief klaarliggen. Mijn partner kreeg dit door en heeft mij door mijn beste vriend uit huis laten halen om even wat anders te doen. Ik wil het nog zo graag proberen. We hebben een jongen van 8 en die hebben we het zondag verteld. Hartverscheurende tafrelen. Ik heb gevraagd of ze relatietherapie wil maar helaas ook dat is over. Ze zegt dat het een aantal dingen bij elkaar is die de emmer hebben gevuld. Als ik vraag wat, dan zegt zij dat ze dat niet kan zeggen. Ik wil me graag verbeteren maar kennelijk is het verspilde moeite.
Is er nog een ultieme kans? Of moet ik me er maar bij neerleggen. Nu 3 dagen later beginnen de emoties wel een beetje hun plekje te vinden maar goed ik heb uren en nachten gehuild.
Ik heb ongetwijfeld veel vergeten maar ik hoor graag tips en dergelijke.
vr groet
zo maar een (droevige) papa
Een aantal maanden verder
Hallo allemaal,
We zijn bijna 4 maand verder. De regeling loopt redelijk. Mijn zoon heeft bij mijn ex aangeven dat hij vaker bij mij wil zijn omdat hij wil voetballen en zijn vriendjes mist. Mijn ex vindt het allemaal wel prima geloof ik en is niet zo heel erg geinteresseerd in het wel en wee van ons kind maar meer in haar nieuwe liefde die zij dus inderdaad wel langer kende dan zij in eerste instantie deed voorkomen. Ze heeft mij inderdaad aan de kant gezet voor deze man. Ik heb dat kort geleden van een vriendin van haar gehoord en haar daar mee geconfronteerd. Zij bevestigde inderdaad dat zij in de zomervakantie deze man heeft leren kennen en mij aan de kant heeft geschoven.
Ik was verbijsterd maar ook weer niet want het is inderdaad wat ik vermoedde. Het heeft wel een aantal punten in het ouderschapsplan in een ander licht gezet want er staan dingen in die zij erin heeft laten zetten met het oog op de relatie die zij toen al had en waar ik geen weet van had. Ik weet ook niet of ik dit plan nietig kan laten verklaren omdat zij onder valse voorwendselen er zaken erin heeft laten zetten. Onder meer het punt verhuizen naar een ander deel van Nederland en het in kennis stellen van de andere partij dat er een nieuwe partner is.
Ikzelf ben behoorlijk goed bezig al zeg ik het zelf. Mijn zoon vind het erg prettig bij mij en ik heb gehoord dat mijn naam zeer positief rondgaat op het schoolplein en dat is wel een fijn gevoel.
Ik ben wel van plan om voor stellen de weekendregeling te wijzigen in de "klassieke" omgangsregeling alleen dan wel in dit geval dat mijn zoon om de weekenden bij haar is. Dit ook omdat onze zoon al meerdere keren aangegeven heeft dat hij vaker bij mij wil zijn.
tot zover
Ruim een jaar verder
We zijn nu 14 maanden uit elkaar.
Het begint een plekje te krijgen. De verstandhouding met mijn ex is zakelijk en de relatie met mijn ex-schoonouders best wel goed.
Heb een fantastische zomervakantie gehad waarbij mijn zoon en ik heerlijk hebben genoten. Schooljaar is ondertussen ook weer 6 weken bezig en hij redt zich prima.
De weekendregeling is ondertussen al zo geworden dat mijn zoon twee weekenden bij mij blijft en dan één weekend bij mijn ex-partner. Onze zoon heeft aangegeven dat hij meer bij mij wil zijn en in de weekenden ook omdat hij zijn vriendjes en voetbal mist. Ik heb wel aangegeven dat dit het maximum is. Ik wil namelijk dat hij zijn moeder regelmatig blijft zien. Ook al heeft ze al aangegeven dat ze hem niet echt aankan en het wel prima vindt.
Ik kijk vooruit en voel me samen met mijn zoon best wel gelukkig. Ook al is het nog maar ruim een jaar geleden. Ik moet er momenteel niet aan denken om een relatie te hebben maar ja dat is misschien ook wel een onderdeel van het verwerkingsproces.
Positief
In december schreef je nog 'We zullen zien wat de toekomst brengt.' Nu ben je een half jaar verder en je verhaal klinkt erg goed. Mooi. Ja, heel jammer dat je zoon zijn moeder nu minder ziet. Maar ook hier geldt: wie weet wat de toekomst brengt.
Fijn dat het zo goed gaat met je zoon en dat je weer vooruit kunt kijken en je gelukkig kunt voelen.
Tsjor
Fijn
Mooie berichten, fijn van de heerlijke zomer en dat je zoon niet elk weekend zo ver hoeft te reizen. Ik kan me voorstellen dat het ook pijnlijk is/blijft dat je ex zegt het zo wel goed te vinden/zoon niet echt aankan...
Veel respect voor je zomaareenpapa hoe jullie zo ver gekomen zijn, de band die je zoon en jij hebben spat van het scherm, en dat is mooi om te lezen!
