Man brengt de kinderen te laat naar bed

Dames

Mijn referentiekader is de verhalen die ik van de moeders op school hoor en wat ik zie in gezinnen waar ik kom. Mijn eigen man doet niet meer mee, ik ben weduwe.
Ik zie echt een heleboel huwelijken waar de vrouw de opvoedster is, de man wat leuke dingen meedoet maar eigenlijk de opvoeding en het letten op bijvoorbeeld bedtijd, tandarts, kapper mag doen. En dan krijgt ze ook nog het verwijt dat ze bepalend is want wees blij dat Paps tenminste met ze stoeit.
dat een beetje

Gabrielle

Ja gemakkelijk hoor yvon

"Waar je wel wat kunt veranderen is bij jezelf; je verwachtingen van hem". Ik geef je best gelijk dat je een mens niet verandert. Maar dat je dan altijd maar zelf je verwachtingen moet bijstellen, gemakkelijk voor papa hoor. Als die maar doet en laat wat hij wil, sorry, stel je verwachting van mij maar effe bij?

Er zijn nu eenmaal regels waar beide partners zich aan moeten houden, en dat gaat inderdaad niet om die 10 minuten bedtijd. Zoals Gabrielle schrijft: het is vaak papa die zich niet aan de regels houdt, en mama die alles mag "opkuisen", ik ken het goed, van mezelf maar ook van vele vriendinnen. En dan nog vaak allerhande verwijten moet incasseren, want nu is ze een zeur geworden.

Ik denk dat vele vrouwen die hier reageren een man hebben die best veel doet in het huishouden en met de kinderen. Als je een man hebt die er nooit is, en die als hij er wel is overal opmerkingen op heeft, zou een heel deel hier wel anders schrijven.

120

moet 10 zijn

Sasvangent

Ik zeg helemaal niet dat je altíjd je verwachting bij moet stellen maar misschien wel als je zo veel tijd en energie steekt in het veranderen van iemand en die verandering komt maar niet. Zonde van je tijd en zinloos. Misschien moet je dan een andere oplossing zoeken en die zou kunnen liggen in het bijstellen van je eigen verwachtingen.
Verder snap ik je laatste twee zinnen niet; de man van Liat is er toch juist wél? En ze schrijft toch ook niet dat haar man steeds iets op haar aan te merken heeft?

Ot: hm

Yvon, mijn reaktie was inderdaad een beetje off topic maar was op hetgeen jij schreef van verwachtingen bijstellen, niet over wat Liat schreef over haar man.

En jij vindt blijkbaar dat bij falen / uitblijven over een gezamelijke oplossing, het maar aan (meestal de) vrouw is om dan maar toe te geven. Blijft gemakkelijk voor de partner (man) die geen of weinig rekening houdt met zijn vrouw.

Verder ga ik hier niet op reageren want subiet krijg ik hier het halve forum over mij heen, ik pas dus.

Nogmaals

Nogmaals; ik vind niet dat je altijd en meteen bij ieder discussiepunt bij jezelf iets moet veranderen. En dus nee: ik zeg absoluut niet 'dat een vrouw dan maar moet toegeven'. Mijn voornaamste punt is dus: probeer niet iemand te veranderen (ongeacht of je man of vrouw bent). En sorry als dit te veel een eigen leven gaat leiden. Ik probeer ook alleen iets te zeggen waar Liat misschien iets aan kan hebben.
En verder; waarom zou je hier niet verder op in gaan? Het is toch juist goed als er verschillende meningen zijn?
Groetjes, Yvon.

Verschil van opvatting

Ik kan persoonlijk een heel eind met de man van Liat meegaan. Mijn kinderen gaan ook altijd laat naar bed, hebben geen hele strakke bedtijden en spelen 's zomers nog tot laat op straat. Ik ben ook meer iemand van streeftijden dan van vaste tijden. Dus als ik zou zeggen dat mijn kind om bijvoorbeeld 20:00 gaat slapen dan bedoel ik niet dat hij altijd om 20:00 in bed ligt. Dan ligt het kind soms ook om 20:30 in bed of zo.

Ik vind ook dat er in NL vaak verschrikkelijk krampachtig wordt omgegaan met bedtijden. Ik weet dat mijn overburen het maar raar vonden vorige zomer toen mijn zoontje en zijn nichtje van toen respectievelijk 8 en 6 nog om 22:30 buiten speelden maar ik vind het weer raar dat zijn hun kinderen die ongeveer even oud zijn zelfs met mooi weer al om 20:00 of zo op bed hebben. Mijn opvatting is niet beter of slechter dan die van hun maar anders. Ik zou het erg moeilijk vinden om mijn ideeën (of meer non-ideeën) op dat gebied te veranderen. Het is gewoon heel anders hoe ik met tijd omga.

Zelf ben ik nooit van de strakke rythmes geweest dus ik kan me goed voorstellen dat het voor de man van Liat ook zo werkt. Ik neem wel eens voor om bijvoorbeeld om tijdstip x iets gedaan te hebben maar dat wordt meestal later. Tenzij het heel urgent is (zakelijke afspraak, vliegtuig halen) zou ik het ook vervelend vind om constant daar op gewezen te worden.

Maylise

Liat,

"Meestal krijg ik te horen: 'Zou je tegen je man willen zeggen dat ....'"

Dan zou ik zeggen: "Dat mag je zelf tegen hem zeggen als hij weer op school komt". Soms kan het niet anders om een boodschap over te brengen, dat snap ik best, maar ik ben daarmee gestopt. Als iemand iets dwars zit over mijn man zeggen ze dat maar tegen hemzelf.

Je hebt inderdaad een lieve man en een lieve vader. Alleen als hij dan jullie dochter naar bed brengt moet hij ´Blosopo´ maar even in het nachthok laten, anders wordt jullie zoontje weer wakker

En laat het inderdaad maar eens wat vaker ´s ochtends aan hem over.

Als laatste wil ik zeggen dat ik je wel begrijp

Strakke bedtijden

Het valt me op dat er zo makkelijk gedana wordt over bedtijden. Voor veel kinderen zal het misschien zo zijn hoor dat ze het prima volhouden om laayt op straat te spelen, langer op te blijven. ik lees steeds: ze halen het welin in het weekend of op woensdagmiddag.
handig als het zo werkt, maar mijn oudste wordt elke dag om half 7 wakker, maakt niet uit hoe laat hij naar bed gaat. Dus als hij elke avond een uur te laat in bed zou liggen is hij zo moe en onhandelbaar, dat wil je niet weten. Dus ook hier voor hem over het algemeen een strakke bedtijd.
Bij mijn andere kinderen ben ik wat makkelijker omdat zij overdag kunnnen inhalen of wat langer doorslapen, of er wat beter tegen kunnen.
Ik snap Liat's punt dus heel goed. Mijn man heeft ook vaak de neiging om erg te treuzelen met het baar bed brengen van kindern. Vooral oudste kan daar erg onder lijden.

Oeps herkenning...

Maar bij ons is het andersom. Onze kinderen (3) breng ik meestal naar bed. Man helpt soms mee met tandenpoetsen en in bad doen, daarna ga ik voorlezen.
Ik maak er volgens mijn man teveel een feestje van... Hij roept dan geregeld boos, schiet nou op ze moeten op tijd in bed liggen. Hij heeft hier eigenlijk groot gelijk in maar toch vind ik het moeilijk om dit voor elkaar te krijgen. Lees te lang voor en klets teveel. Mijn zoontje van 4 is klein voor z'n leeftijd en moet er eigenlijk om 7 uur inliggen. Gevolg dat hij niet te genieten is op de dagen dat ik laat ben. Wil dan niet uit bed komen, huilt om alles. Wil geen ontbijt. Op de dagen dat hij op tijd in bed ligt is hij een ander mens. Vrolijk en meegaand. Het is dus wel waar, de een heeft meer slaap nodig dan de ander! Ook groei je tijdens je slaap. Wat bij mij geholpen heeft is:

Eerder eten 5 uur i.p.v. 6 uur.

Overdag voorlezen en aandacht stoeien etc (dan wil je het niet inhalen voor het naar bed gaan)
Je man werkt overdag? Zodra hij thuis is voorlezen kletsen stoeien. Weekend meer aandacht geven.

Laat hem ook eens een hele dag alleen met de kinderen. Haha dan is hij vast zo moe dat hij zelf om 7 uur naar bed wil.

Misschien een artikel laten lezen over groei en bescherming tegen ziektes tijdens je slaap. Verwerken van wat je overdag leert in je slaap. Gevolgen slaapgebrek etc.

Succes gewenst en ik begrijp je wel hoor. Ik vind mijn man ook een zeur, maar hij heeft wel gelijk....
Ik vind de reacties, van veel mensen die reageren, niet aardig. Beetje inleven in gevoelens van anderen kan geen kwaad.

Jij zit toch met de gevolgen de volgende dag en dat is niet acceptabel. Als je man iets doet waar jij of de kinderen geen last van hebt is het wat anders. Maar zolang jij of je zoontje er last van heeft is het je recht om hier wat over te zeggen.

Groetjes Sanne

Hier ook op tijd naar bed

ik vind het erg belangrijk dat de kinderen op tijd op bed liggen.
vooral mijn jongste van 3 is er smorgens niet uit te timmeren als hij later naar bed gaat, en valt dan half in slaap overdag op de kinderopvang. Hier een ex die wat makkelijker is met slaaptijden.
Ik begrijp je dus goed, je kent je eigen kinderen het beste en weet hoeveel slaap ze nodig hebben.
Hoop dat je goede afspraken kan maken over het naar bed brengen, misschien kunnen jullie het samen doen? Op een gezellige, en toch ook duidelijke manier.

Liat....

'mijn man komt dus uit venezuela'

Had dat er nou even eerder bijgezet, rare!!

Jullie hebben 'gewoon' een culture-clash. Dat zet het geheel toch wel in een heel ander daglicht vind ik. Met zuilke verschillende culturele achtergronden zul je wel tegen meer fundamentele opvoedingsverschillen aanlopen. Hoe gaan jullie daar mee opm? Overigens vind ik de huis-tuin-en keuken commentaren die je hier hebt gekregen opeens ook een stuk minder zinvol.

Ingrid

Zonnetje (ot)

"Laatst was hier een draadje van een vrouw die smorgens altijd door haar vroegopstaande man uit bed werd geherried. En iedereen hier maar zeuren over \'dan duik je er daarna toch nog even in\'enzo.

Dat zijn dus mensen die niet zoveel slaap nodig hebben."

Nou ik schreef dat niet hoor, ik heb juist veel slaap nodig

"Weten jullie wel hoe erg het kan zijn om constant te weinig te slapen?"

Je kan daar inderdaad hondsberoerd van worden. Ik herken het helemaal.

Bij ons net andersom:

mijn man was zo iemand die vond dat onze dochter "stipt" om half 8 naar bed hoorde te gaan, ze zal een jaar of 6 zijn geweest. Als hij avonddienst had dan bracht ik haar een uur later (of 3 kwartier) naar bed.

We kregen daar woorden om, maar we zijn eruit gekomen toen het volgende het geval bleek te zijn: omdat zij altijd ging spelen als ze om half 8 naar bed ging en wij dat eerst niet doorhadden (de tut had dan haar Barbiepoppen onder haar bed liggen, zodat ze die *HUP* zo kon pakken, je hoorde haar niet sliep ze te laat in. En een drama om haar dan uit bed te krijgen.

Als we haar dan later dan half 8 naar bed brachten was ze moe genoeg en sliep ze zomaar. Dus nodeloos te zeggen dat ze later dan half 8 naar bed ging

Dus het "stipt" vroeg op tijd naar bed brengen was geen oplossing voor onze dochter.

Jade

Maar het gaat er niet om dat een kind stipt VROEG naar bed gaat! Dat een strakke bedtijd altijd vroeg. Het gaat er om dat een kind naar bed gaat wanneer het daar aan toe is, wanneer het dus moe genoeg is om in slaap te vallen. En als een kind structureel later dan dat tijdstip naar bed wordt gebracht dan kun je problemen krijgen.

Leuke mannen?

tja ik herken delen van verhalen en hier ook af en toe zo n Leuke Man. Er wordt hier gezegd dat er denigrerend over gedaan wordt maar echt soms kan ik er niet tegen. Dan heb ik gewoon het gevoel dat ik 3 kinderen heb ipv 2. Ben al afgedraaid aan het einde van de dag en dan schuift man aan die lollig gaat doen aan tafel. Ik ben allergisch voor spelen met eten maar hij zit dan ook met frietjes in zijn neus een monster na te doen. Is dat een Leuke Man??? dan maar geen leuke man hoor.
Stoeien voor naar bed gaan is funest voor het slapen. Alle adrenaline weeer opgepompt. Dus ja nog steeds herkenning al maakt man het niet te gortig met naar bed gaan. Als de kinderen hier moe zijn stuiteren ze door de tent heen. Hoezo gezellig langer opblijven? niks gezelligs aan. Als kinderen tot 22 uur zouden spelen dan zijn ze uiteindelijk wel wat later wakker, zeg rond half 9. Dat is nog steeds een uur minder slaap dan 'normaal'. Ik heb me werkelijk verbaasd over de zieke en oververmoeide kinderen die NA de mei vakantie in de schoolbanken zaten..... Vakantie is toch om uit te rusten? maar goed het gaat nu OT

Sharon,

ik zag het even heel anders, maar je hebt gelijk

Ja dat is irritant

ik heb de draad niet gelezen maar ik vind dat ook irritant, dochter moet gewoon voor 8 uur in bed liggen want die is anders s'ochtends niet uit bed te krijgen.

Mandavriend laat ook graag de tijd wat rekken want hij heeft de hele dag op zijn werk haar niet gezien, dochter vind het eruggg gezellig als hij te lang blijft hangen, het is een wisselwerking tussen die twee.

Maar de oplossing is dat hij voorleest en ik het badderen, tandenpoetsen, pyjama, kleding uitzoeken doe, dan kan hij lekker lang voorlezen en zich voor haar karretje laten spannen (water halen, nog een keer naar de wc, nog een keer ander water halen, toch een ander boek uitzoeken, nog even vertellen wat ze allemaal kan) maar dan ligt ze tenminste al in bed en dat scheelt de helft.

Dus verzin iets ipv bozig te doen want dat is zonde van de sfeer tussen jullie tweetjes als die kinderen er wel eindelijk in liggen.

Eigenlijk voorkom je heel veel gezeverzeik

met je partner als je gewoon iets oplossends verzint ipv wil dat die ander zich aanpast/zich aan DE REGELS houdt want dat levert ALTIJD gekwetst/bozig/onvervulde verwachtingen en veel ge-eikel op en dat wil je niet s'avonds.

S'avonds wil je gewoon gezellig met zijn tweetjes zijn terwijl 'het tuig' ( braaf slaapt.

Zelf bepalen

Toch krijg ik uit veel reacties de impressie dat de vader van de kinderen wel heel aardig en lief wordt gevonden maar zich toch vooral aan de door moeder bedachte regels moet houden. Van de een mag vader niet meer 's avonds al het naar bed brengen doen want dan komt kind te laat in bed, de ander wil dat vader niet meer gaat stoeien 's avonds met de kinderen enzovoorts.
Dit slaat niet zozeer alleen op Liat maar ook een aantal andere reacties.
Ik snap dat zelf niet zo. Ik ga zelf met mijn kinderen om zoals ik dat wil. Ik zou het niet kunnen hebben dat mijn man mij zou vertellen hoe ik met de kinderen om moet gaan, zeker niet als het gaat om relatieve kleinigheden als bedtijd.
Mijn relatie met mijn kinderen is iets exclusief tussen hun en mij. En als ik 's avonds nog drie uur wil voorlezen bij wijze van spreke dan doe ik dat.
Andersom geldt dit natuurlijk ook voor mijn man. Als hij iets met de kinderen doet (naar bed brengen bijvoorbeeld) dan doet hij dat op zijn eigen manier. Ik ga zeker niet tegen hem zeggen op welke manier hij dat moet aanpakken. Is ook niet mijn zaak. Dat is dan tussen hem en de kinderen.
Ik zou het erg vervelend vinden om door mijn man constant gewezen te worden op regels voor de kinderen waar ik me aan zou moeten houden. Dat bepaal ik namelijk zelf.
Wat dit specifieke onderwerp betreft kan ik met mijn wat lossere tijdsplanning heel goed voorstellen dat ik me ook enorm zou ergeren aan een partner die met de klok in de handen naast mij zou staan dat het nu toch wel echt afgelopen moet zijn met voorlezen/spelen/knuffelen. Dat bepaal ik namelijk nog altijd zelf.

Maylise

Cultuurshock

"komt om half 7 aankakken"

wauw. Wij zijn beide nooit voor half 7 thuis.

Verder ben ik het eens met Maylise. Ik krijg ook een beetje het idee dat de vrouwen de regels bepalen en de mannen zich er maar aan moeten houden. Dat lijkt me niet echt gezellig.

Hier trouwens ook een man die heel veel en met veel enthousiasme met de kinderen speelt. Ik vind het heel erg leuk en zou willen dat ik ook wat minder serieus was soms. Ik probeer juist van hem op te steken in plaats van te proberen hem aan mij aan te passen. In elk geval is hij de grote gangmaker in huis. Hij maakt muziek, hij maakt lol en zorgt ervoor dat het gezellig is, en dat is toch goud waard?

Jij woont tocn ook (net zoals ik) niet in nederland maar in Frankrijk? Daar is het heel normaal dat een man/vrouw die vrijwel altijd fulltime werken pas na zessen of zelfs later pas thuis komen. Maar het gemiddelde gezin eet ook voor voor half 8 /8 uur. En daar doen de kinderen een middagslaapje op school tot aan gr 3.
Dus helemaal kun je het niet vergelijken. maar je hebt, net zoals andere, wel gelijk dat vrouwen vaak regeltjes opleggen aan hun mannen voor hun eigen "gerief"
doorgaans kunnen mannen/vaders de zaken heel goed zelf aan. Op hun eigen manier en die is nu eenmaal best anders als die van hun vrouw

Maylise

Maylise: "Ik zou het niet kunnen hebben dat mijn man mij zou vertellen hoe ik met de kinderen om moet gaan, zeker niet als het gaat om relatieve kleinigheden als bedtijd."
Je mist toch wat, geloof ik. Er zijn hier maar weinig reacties waaruit blijkt dat er heel veel regeltjes door moeders gesteld worden waaraan vader zich "moet" houden. En voor jouw kinderen mag die bedtijd dan een relatieve kleinigheid zijn, wel, prijs je gelukkig. Ook mijn kinderen worden stikchagrijnig als ze een paar keer acher elkaar te laat naar bed gaan. Ze hoeven echt niet altijd even strict op een bepaalde tijd naar bed, maar als ze hier drie keer achter elkaar een uur tot anderhalf uur te laat naar bed gaan (de situatie die Liat beschrijft), kan ik ze 's morgens met geen koevoet meer uit bed krijgen. Ze zijn dan een paar dagen erg lichtgeraakt en moe. Gelukkig dat Genistus dat zelf ook weet en heeft meegemaakt, zodat we er gewoon allebei op letten.
Liat, ik kan me de irritatie goed voorstellen. Fijn dat je nu op andere manieren toch kans ziet de kinderen wat eerder in bed te krijgen.

Beemer

bedankt voor de verdere vertaling van wat zij zelf al uit had gelegd.

Ik zeg: kijk ook naar een andere oplossing dan de confrontatie in een discussie op te starten, die werken namelijk vaak averechts, zeker voor de sfeer.

Wat mij opvalt liat

is dat je steeds schrijft over jouw man die JOUW kinderen telaat naar bed brengt. Je schrijft dat man jouw dochter naar zwemles zou brengen enz.
Zie jij het zo, dat jij de spil bent in het gezin? Dat het zonder jouw aanwezigheid, jouw regels helemaal in duigen valt?

Ik snap je gedeelte van ergenis over het stoeien bij bedtijd wel hoor, dat is hier ook aan de orde geweest.
Ik gaf altijd het seintje dat het bedtijd was en liep dan met de kinderen naar boven. (snap trouwens niet goed dat naar bed brengen bij jou een uur duurt?)
Had ik de kinders net lekker in bed, kwam vaders er nog aan om ze welterusten te wensen en dat ging (en gaat) bij hem niet met rustig een stukje voorlezen en een nachtkusje maar met stoeipartijen.
Ik heb een tijdje me hieraan geergerd, zei ook steeds dat de kinderen zo niet rustig in konden slapen, dit trouwens tot grote ergenis van de kinderen. Hun vonden het geweldig dit stoeien met hun vader die ook iedere avond te laat thuiskomt om nog mee te kunnen eten.
Ik heb het losgelaten. De kinderen genieten ervan en slapen iets later, maar ze slapen wel vrij snel in na al dat gestoei. De gesprekjes met papa na bedtijd zijn voor hun zoveel waardevoller dan gesprekjes in de huiskamer, het heeft wel iets, zo praten met je vader die op de bedrand echt luisterd naar je.
Laat het los, geniet van het gejoel boven als man ze naar bed brengt.
Oh ja, je schrijft ook dat jullie als compromis hebben besloten dat man dochter naar bed brengt en jij zoon omdat die op tijd moet slapen.
Besef je wel dat dit voor zoon niet leuk is, hij zal dit speciale contact missen met zijn vader.