Man van kennis gaat vreemd, vertellen?

Maar waarom niet die echtgenoot aanspreken?

Misschien schrikt hij zich rot en stopt hij met de verhouding. Als je ergens je vriendin mee helpt is het door het tegen die man te zeggen.

Ik snap je redering niet

MariaRosa, het ontgaat me waarom je de conclusie trekt dat een dergelijk zakelijk, objectief gesprekje zonder gevoelens aansluit bij mijn redenering. Ik heb eerlijk gezegd het idee dat ik meer met andermans gevoelens bezig bent dan jij. Het komt op mij juist over dat jij meent een koele waarheid (man voost buitenechtelijk met vrouw) openlijk te mogen gaan verkondigen, zonder je af te hoeven vragen wat de gevolgen eventueel kunnen zijn. Het komt zélfs op mij over alsof je het als plicht ziet. Volgens mij ben je meer bezig met het falen van een ander (die 'verkeerde' persoon) dat aan de kaak gesteld dient te worden, dan met het welzijn van het slachtoffer.
Dit ongeacht tegengeluiden als die van Christientje (meen ik...) en van mensen die glashard stellen dat ze liever niet zouden weten of hun man vreemd gaat. En het gegeven dat buitenechtelijke ecapades heel vaak gewoon overwaaien.
Dat de vrouw in kwestie Tuintje in vertrouwen heeft genomen staat vast en ik vind persoonlijk dat het erop lijkt dat ze daar te ver in is gegaan, waardoor ze Tuintje in een enorm lastig parket heeft gebracht (dat ben je toch wel met me eens, hoop ik). Ik zou me niet voor dat karretje laten spannen, da's alles.
Wat ik overigens wél gedaan zou hebben is van de gelegenheid gebruik maken in te gaan op wat ik gezien had toen de man in kwestie Tuintje aansprak. En zich... verontschuldigde? Waarvoor verontschuldigde hij zich? Voor wat Tuintje gezien heeft? Dát is natuurlijk een ideale aanleiding om hem dan even aan te kijken en bijvoorbeeld te zeggen: "Ik denk wel dat het netjes is als je het hier met je vrouw over hebt", of iets in de orde. Maar daar stopt je rol als kennis, dat vind ik heus.

Nou...

Hoe dien ik dan
"Ik heb zo het gevoel dat ze je misschien wel eens expres gevraagd kan hebben voor de tuin en dat ze het onderwerp zeker nog een keertje aansnijdt. Dan zou ik zeker niet liegen. Ben me daar gek: dan zou ik een vreemdganger ondersteunen."
te interpreteren?

Als volgt starry

ik zou niet liegen als het mij gevraagd wordt maar ik zou er ook niet per se zelf over beginnen

Precies

Je zou het dus vertellen. En dat niet alleen, je vindt mensen die het niet zouden vertellen (als het hen gevraagd werd) en er dus een iets genuanceerdere mening dan jij op nahouden niet integer en je kwalificeert het als 'kiezen voor de héle verkeerde partij'. Kortom: je zou het niet alleen hoe dan ook vertellen, je laat er ook nog eens een hele lading waardeoordelen op los.

Ja hoor starry

wat jij wilt. Ga maar een vreemdganger ondersteunen en denken dat veel genuanceerder bent dan een ander (en intussen niet snappen dat jouw keuze evengoed gebaseerd is op jouw opvatting van de realiteit)
Ik ben er klaar mee

@starry

"Volgens mij ben je meer bezig met het falen van een ander (die \'verkeerde\' persoon) dat aan de kaak gesteld dient te worden, dan met het welzijn van het slachtoffer. "

Er is hier geen slachtoffer. Overspel is allang geen misdrijf meer en dat is een goed zaak. Er even vanuit gaande dat het betreffende stel een standaard relatie heeft waarin impliciet ogf expliciet is afgesproken elkaar sexueel trouw te zijn dan kun je 't beter vergelijken met contractbreuk, een afspraak die geschonden is door de man in dit geval.

Een civiele zaak dus, tussen twee personen, waarin je je als buitenstaander niet te bemoeien hebt. Als één van de twee partijen je naar je mening vraagt over die zaak kun je die geven, maar daar hoor je niet ongevraagd over te beginnen.

Mark

Er is natuurlijk niet alleen sprake van slachtoffers in geval van een officieel misdrijf. Ik noem een kind dat categorisch op school gepest wordt ook een slachtoffer namelijk. Volgens Van Dale is een slachtoffer "iemand die buiten zijn schuld lichamelijke, financiële of geestelijke schade lijdt".

Iemand die bedrogen wordt door een partner is dus wel degelijk slachtoffer, omdat er verschrikkelijk veel pijn en verdriet mee gemoeid gaat en ook gevoelens van minderwaardigheid kan veroorzaken.

Met je slotconclusie ben ik het eens: je rol als buitenstaander kan er hoogstens een van medeleven zijn. En ik blijf erbij: wanneer je niet alle ins en outs van beide partijen kent, is het onmogelijk een oordeel te vellen. Zo viel iedereen een tijdje terug over Adam Curry heen. Las ik later een interview met hem in - ik meen - de Linda, dacht ik: "Ja, dat is dus de andere kant van het verhaal."

Ik snap er niets van!

Waarom heb je die man niet meteen gezegd dat je hem hebt gezien en als zijn vrouw ernaar vraagt je dat zal vertellen?
Of is het zo'n engerd die je wat aan zal doen?
Eerlijk gezegd vind ik het ook heel raar dat die vrouw jou in vertrouwen heeft genomen hierover; wat wil ze daar nou mee? (Misschien haar ook eens op de man af vragen?)

Gr. Poezie.

Of is het zo'n engerd die je wat aan zal doen?

Hemeltjelief...............