Relaties Relaties

Relaties

X41

X41

25-11-2021 om 15:07

Mijn partner neemt nooit initiatief

Hoi,

Ik wil even mijn hart luchten en even polsen of dit bij jullie herkenbaar is...

Voor de duidelijkheid, ik hou enorm veel van mijn partner en ben in 95% van de tijd ook echt gelukkig. Maar ik word soms ongelukkig van het feit dat mijn partner zelden of nooit initiatief neemt en dat op verschillende vlakken. Alles komt dus op mijn schouders terecht:
 - vakanties en uitstapjes plannen
 - verjaardagen organiseren
 - inkopen doen
 - wat gaan we eten?
 - alles rond de kinderen: hobby's, afspraken, oudercontacten, kleren....
 - familiebezoeken plannen
 - alle rekeningen betalen (het uitvoeren van de betalingen... )

Wij werken allebei voltijds. Hij helpt thuis wél met het klaarmaken van de brooddozen, kinderen afzetten op school, soms wel naar de winkel. Maar verder heeft hij geen benul van wat onze uitgaven zijn, wanneer facturen moeten betaald worden.

Als ik bovenstaande dingen niet zelf regel, dan gaan we niet op vakantie, geen uitstappen...

Ook onze intieme momenten worden door mij 'gepland'. Hij zal wel laten vallen dat hij mij 'mist', maar effectief initiatief nemen zal hij niet doen. Pas op, ik mag niet klagen want hij is een fantastische minnaar, maar de eerste stap komt in 95% van de gevallen van mijn kant...

Ik ben een sterke, onafhankelijke en zelfstandige vrouw en doe graag alles thuis (lichtjes controlefreak), maar het zou mij zo blij maken als hij af en toe ook iets zou organiseren of plannen.

Herkenbaar?


Op een uitzondering na beschrijf je nu de mannen zoals ik ze in het algemeen ken. Alleen qua seks nemen ze meestal het voortouw.

Imi

Imi

25-11-2021 om 15:36

Is het een idee om een taak naar hem door te schuiven?
Bijv een (half) weekmenu maken en een boodschappenlijst daarvoor maken en boodschappen doen? Of een andere taak, bijvoorbeeld de was (wassen, drogen, strijken, opvouwen, opruimen). 

Het zal even wennen zijn, waarschijnlijk doet hij het anders dan jij, maar anders gaat ook.

Heb je dit ooit ook zo naar hem uitgesproken? Misschien zijn jullie zoetjesaan in een patroon beland waarvan hij denkt dat het jou ook bevalt. Te meer daar je zegt dat hij een goede minnaar is. Dat houdt wat mij betreft in dat hij oog heeft voor jouw behoefte en daarnaar handelt.

X41

X41

25-11-2021 om 16:21 Topicstarter

poekiepoek schreef op 25-11-2021 om 15:40:

Heb je dit ooit ook zo naar hem uitgesproken? Misschien zijn jullie zoetjesaan in een patroon beland waarvan hij denkt dat het jou ook bevalt. Te meer daar je zegt dat hij een goede minnaar is. Dat houdt wat mij betreft in dat hij oog heeft voor jouw behoefte en daarnaar handelt.

Wij zijn idd in dit patroon beland omdat wij elkaar ontmoet hebben op een dieptemoment in zijn leven - ik heb toen, vooral qua administratie, alles in handen genomen en hem terug erboven geholpen. Maar we zijn nu X aantal jaar verder...

En ja hoor, ik heb dit zo naar hem uitgesproken bij een incident dat voor mij de druppel was en hij erkent het probleem en belooft er iets aan te doen. 

Ik verwacht geen mirakels...als hij nu eens iets zou plannen voor in het weekend, zou ik al meer dan tevreden zijn en neen, dat moet geen fortuin kosten, maar hij moet wel initiatief nemen en zelf plannen. 

Imi

Imi

25-11-2021 om 16:26

X41 schreef op 25-11-2021 om 16:21:

[..]

..als hij nu eens iets zou plannen voor in het weekend, zou ik al meer dan tevreden zijn en neen, dat moet geen fortuin kosten, maar hij moet wel initiatief nemen en zelf plannen.

Heb je dat ook duidelijk uitgesproken?

MRI

MRI

25-11-2021 om 16:32

MMcGonagall schreef op 25-11-2021 om 15:29:

Op een uitzondering na beschrijf je nu de mannen zoals ik ze in het algemeen ken. Alleen qua seks nemen ze meestal het voortouw.

Nou inderdaad negen (nou ja acht dan) van de tien mannen laten al deze zaken door vrouwlief regelen. 

MRI

MRI

25-11-2021 om 16:34

Imi schreef op 25-11-2021 om 16:26:

[..]

Heb je dat ook duidelijk uitgesproken?

Pff ze heeft dit al gezegd: "
En ja hoor, ik heb dit zo naar hem uitgesproken bij een incident dat voor mij de druppel was en hij erkent het probleem en belooft er iets aan te doen."  Ik kan me voorstellen dat juist als je het steeds moet zeggen, je daar tabak van hebt. En dan moet het nog een keer? En ook heel dui-de-lijk? ze is zijn moeder niet, toch?

X41

X41

25-11-2021 om 16:40 Topicstarter

MRI schreef op 25-11-2021 om 16:32:

[..]

Nou inderdaad negen (nou ja acht dan) van de tien mannen laten al deze zaken door vrouwlief regelen.

Ik moet dus berusten op het feit dat het niet zal veranderen?

En is dit enkel eens ze gesetteld zijn want tijdens onze dating periode organiseerde hij wel uitstapjes en verraste hij mij wel met iets dat hij zelf gepland had...

MRI

MRI

25-11-2021 om 17:05

X41 schreef op 25-11-2021 om 16:40:

[..]

Ik moet dus berusten op het feit dat het niet zal veranderen?

En is dit enkel eens ze gesetteld zijn want tijdens onze dating periode organiseerde hij wel uitstapjes en verraste hij mij wel met iets dat hij zelf gepland had...

ja misschien is berusten het beste. Ik kan dat ook slecht want het valt voor mij onder de noemer 'bezit van de zaak, einde van het vermaak' en als je dan nog een wat enerverende relatie wilt hebben moet het allemaal uit jou als vrouw komen. Ik weet ook geen oplossing. Misschien een tijdje zelf helemaal geen initiatief nemen, maar daar heb je ook jezelf mee natuurlijk

iemand die wat moeilijker initiatief neemt versus een controlefreak... Ja dan krijg je dit. Het is een patroon dat je samen in stand houdt. 
De sleutel ligt bij jouzelf. Als jij stopt met alles regelen en accepteert dat zijn geregel misschien wel niet van het niveau is dat jij zou ambiëren, dan komt er opeens ruimte! 
Tijd voor een goed gesprek: geef aan dat jij merkt dat je veel te veel alle regie naar jezelf getrokken hebt en stem dan samen af wie wat doet/ waarvoor verantwoordelijk is. En dan vooral niet meer mee bemoeien.

Hoe reageer jij als hij wel een keer iets doet? Ik herken het namelijk maar heb het deels zelf veroorzaakt door mijn reactie soms. Dan plande hij als verrassing een avondje bios en dsn zei ik: pfff vanavond? Of: deze film?
Niet altijd maar gebeurde wel. Of als hij voorstelde: weekendje weg? Zei ik: de kinderen hebben al zoveel gelogeerd. Whatever. Man zei op gegeven moment: het is nooit goed. Daarom neem ik geen initiatief meer. En heel eerlijk. Ik snap het eigenlijk wel.
Daarnaast met andere taken ben ik gewoon duidelijk. Doe jij vsndaag even boodschappen.  Of: hier deze factuur moet nog betaald. Of: verwarmingcheckonderhoudman moet komen. Bel even vsndaag etc. Dat gaat goed. Nee hij verzint het meestal niet zelf. Na 30 jaar is dit de manier voor ons.

Bijtje82

Bijtje82

25-11-2021 om 22:40

Heel herkenbaar, op werkelijk alle punten en meer. Nu na 11 jaar de stekker uit onze relatie getrokken. Ben gelukkiger dan ooit, heb een onwijs leuke nieuwe vriend en zit zoveel beter in mijn vel. 

Natuurlijk zijn alle nieuwe liefdes fijn, maar ik heb nu het gevoel dat ik in het afgelopen half jaar mezelf weer een beetje teruggevonden heb. 
Ik was moe, uitgeblust en saai. Voelde me vooral lelijk en nutteloos.

Zelfs mijn directe omgeving ziet de veranderingen, terwijl zij nog niet eens allemaal op de hoogte zijn van mijn nieuwe relatie. Alleen de kinderen, ex en mensen dichtbij mij. 

Mijn ex is zoals jouw man. Nul initiatief, ik kocht alle cadeautjes voor iedere feestdag. Ook voor mezelf en mijn eigen verjaardag. Nooit een compliment als je je eens extra leuk aankleed. Standaard reactie was ja is ok. Of gewoon prima. 
Op een gegeven moment doe je niet eens moeite meer en glij je af naar een soort van alles is prima als ik maar aangekleed ben modus. 

Mijn huidige vriend is hier heel anders in. Houdt van vrouwelijkheid, maar wel netjes en discreet en zal ook zeker zijn waardering uiten. Ex had zeker in het begin grote moeite met mijn veranderingen, hij ziet opeens wat ie heeft verwaarloosd. 
Alleen snapt hij nog altijd niet waar het mis ging. 

X41

X41

26-11-2021 om 12:42 Topicstarter

Jippox schreef op 25-11-2021 om 18:27:

iemand die wat moeilijker initiatief neemt versus een controlefreak... Ja dan krijg je dit. Het is een patroon dat je samen in stand houdt.
De sleutel ligt bij jouzelf. Als jij stopt met alles regelen en accepteert dat zijn geregel misschien wel niet van het niveau is dat jij zou ambiëren, dan komt er opeens ruimte!
Tijd voor een goed gesprek: geef aan dat jij merkt dat je veel te veel alle regie naar jezelf getrokken hebt en stem dan samen af wie wat doet/ waarvoor verantwoordelijk is. En dan vooral niet meer mee bemoeien.

De gesprekken worden hier telkens gevoerd en geloof mij, ik ben een controlefreak, maar ik word zeker en vast graag verrast en zal daar ook geen commentaar op hebben. 

X41

X41

26-11-2021 om 12:44 Topicstarter

Anonima123 schreef op 25-11-2021 om 20:18:

Hoe reageer jij als hij wel een keer iets doet? Ik herken het namelijk maar heb het deels zelf veroorzaakt door mijn reactie soms. Dan plande hij als verrassing een avondje bios en dsn zei ik: pfff vanavond? Of: deze film?
Niet altijd maar gebeurde wel. Of als hij voorstelde: weekendje weg? Zei ik: de kinderen hebben al zoveel gelogeerd. Whatever. Man zei op gegeven moment: het is nooit goed. Daarom neem ik geen initiatief meer. En heel eerlijk. Ik snap het eigenlijk wel.
Daarnaast met andere taken ben ik gewoon duidelijk. Doe jij vsndaag even boodschappen. Of: hier deze factuur moet nog betaald. Of: verwarmingcheckonderhoudman moet komen. Bel even vsndaag etc. Dat gaat goed. Nee hij verzint het meestal niet zelf. Na 30 jaar is dit de manier voor ons.

Dit is dan weer een reactie waarin ik mij  200% kan vinden. Het kan idd zijn dat ik in het verleden niet al te best reageerde op zijn initiatiefname en dat hij het daarom niet meer doet. Ik merk ook dat hij doet het nu nog soms, maar dan half. Dus ipv te zeggen 'ik heb een bioscoopavond gepland voor morgen', zegt hij 'zouden we naar de bios gaan?' en dat is natuurlijk een vraag waarop ik ook neen kan antwoorden

X41

X41

26-11-2021 om 12:50 Topicstarter

Bijtje82 schreef op 25-11-2021 om 22:40:

Heel herkenbaar, op werkelijk alle punten en meer. Nu na 11 jaar de stekker uit onze relatie getrokken. Ben gelukkiger dan ooit, heb een onwijs leuke nieuwe vriend en zit zoveel beter in mijn vel.

Natuurlijk zijn alle nieuwe liefdes fijn, maar ik heb nu het gevoel dat ik in het afgelopen half jaar mezelf weer een beetje teruggevonden heb.
Ik was moe, uitgeblust en saai. Voelde me vooral lelijk en nutteloos.

Zelfs mijn directe omgeving ziet de veranderingen, terwijl zij nog niet eens allemaal op de hoogte zijn van mijn nieuwe relatie. Alleen de kinderen, ex en mensen dichtbij mij.

Mijn ex is zoals jouw man. Nul initiatief, ik kocht alle cadeautjes voor iedere feestdag. Ook voor mezelf en mijn eigen verjaardag. Nooit een compliment als je je eens extra leuk aankleed. Standaard reactie was ja is ok. Of gewoon prima.
Op een gegeven moment doe je niet eens moeite meer en glij je af naar een soort van alles is prima als ik maar aangekleed ben modus.

Mijn huidige vriend is hier heel anders in. Houdt van vrouwelijkheid, maar wel netjes en discreet en zal ook zeker zijn waardering uiten. Ex had zeker in het begin grote moeite met mijn veranderingen, hij ziet opeens wat ie heeft verwaarloosd.
Alleen snapt hij nog altijd niet waar het mis ging.

Oei, door deze reactie zie ik wel dat hij bij ons niet zo erg gesteld is en dat ik misschien wel overdreven heb in mijn eerste post. Ik herken wel mijn ex in wat je zegt, met het verschil dat hij wel dingen plande, maar totaal geen rekenig hield met mij, het was zijn way of the highway Daarom dat het ook mijn ex is en idd, ik ben een totaal ander persoon bij mijn huidige man.

Dus, bij deze, dingen die mijn man wél doet:

 - als ik iets vraag, doet hij het wel, dit gaat van huishoudelijke taken tot financiële zaken...enz

 - hij koopt wel kadootjes voor mij en als wij gaan shoppen, stuurt hij aan om dingen voor mij te kopen ipv voor hem

 - denkt niet mee aan wat we gaan koken of wat we nodig hebben van de winkel, maar als ik het hem vraag, kookt hij het wel en gaat naar de winkel

Ik besef ineens dat hij gewoon zo in elkaar zit, dat hij eerder een uitvoerder is dan een bedenker. Ik zal mij dan hierbij neer moeten leggen. Misschien komen we tot een compromis dat hij 1 keer per maand iets zelf bedenkt en plant. En ik zal erop letten dat ik hem effectief een compliment geef voor het initiatief nemen.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.