Relatie beeindigd omdat partner gay blijkt
Ik ben nu 5 jaar gescheiden, en daarna kwam ik met meer gescheiden mannen in aanraking, en zo hoorde ik nog eens wat over hun ervaringen. afgelopen jaar heb ik al 3 x gehoord dat een partner verliefd werd op een vrouw, en dat dat de reden van de breuk/scheiding was.
Ik ben hier echt verbaasd over, is dit toeval, is het een ‘trend’ ? Ben wel benieuwd hoe dat komt. Jullie gedachten hierover ?
Wat is er nu anders?
Ik vermoed, nee weet zeker, dat de invloed van "De Kerk" vroeger flink heeft huisgehouden onder wat we nu dus LHBT... enz. noemen. Sodom en Gomorra, pervers, tegennatuurlijk, vies, God heeft Adam en Eva bedacht en niet Adam en Evert of Ada en Eva, zo is het en niet anders. Gelukkig wordt die invloed steeds minder in een maatschappij als de onze. In andere is nog veel winst te behalen helaas, dat zal nog veel tijd kosten. We mogen anders zijn dan wat de Bijbel voorschrijft , dat normaal vinden en daar voor uitkomen. Jeugd wordt dus niet meer of veel minder ontmoedigd, al dan niet actief door familie en daar omheen, om te zijn wie ze zijn, zoals bij oudere mensen vaak nog wel gebeurde. Dus dat het fenomeen "anders dan hetero" toe lijkt te nemen, valt volgens mij nog te bezien.
Als het aan vervuild water zou liggen en we dus van buitenaf in de war zouden raken door hormonen, lijkt het mij niet logisch dat mannen en vrouwen zich meer vrouw of man voelen. Dan zou genderneutraal een meer voor de hand liggende uitkomst zijn. Toch? 😏
Tante Anne vertelt
Uit de jaren zestig bijbel...
-------//-------
Geprofileerd!
Wat dacht je Ad. Gezellig als die jongens vandaag eens over de vloer komen?
Anne
Heel goed!
Kaaskopje
"Als het aan vervuild water zou liggen en we dus van buitenaf in de war zouden raken door hormonen, lijkt het mij niet logisch dat mannen en vrouwen zich meer vrouw of man voelen. Dan zou genderneutraal een meer voor de hand liggende uitkomst zijn. Toch? 😏"
Of allemaal 1 kant op, iedereen vrouwelijker of juist iedereen mannelijker. Ze hebben het met name over oestrogeenachtige stoffen dus iedereen vrouwelijker lijkt het meest logisch. Maar alles in de war zou wat mij betreft ook wel kunnen.
Ik weet niet wat de TG statistieken zeggen.
Voor het eerst mijn verhaal
Ik wil mijn verhaal wel delen. Sinds 2018 uit elkaar met de vader van mijn 2 kinderen na 11 jaar samen. Veel verdriet gehad en mezelf helemaal kwijt geraakt. Sinds begin 2019 na sessies bij een psycholoog gelukt mezelf op de eerste plek te zetten en mezelf belangrijk te vinden. Heb mezelf vreselijk weggecijferd voor iedereen en wist niet wie ik eigenlijk was. Nooit gevoelens gehad voor vrouwen, 2 keer in mijn leven wel iets van spanning gevoeld. Maar dat was echt toen ik 12 en 16 jaar was. Nooit iets achter gezocht. En toen kwam ik haar tegen. We hadden gelijk een klik, werden vriendinnen. We spraken steeds vaker af, appte en belden elkaar en de spanning was zeer voelbaar. Ze vertelde mij dat zij ervaring had met vrouwen en een relatie heeft gehad. Totdat ik merkte dat ik wel heel graag bij haar in de buurt wilde zijn en haar ook erg aantrekkelijk vond. Ik kriebels in mijn buik kreeg als ze te lang naar me keek. Uiteindelijk heeft zij gevraagd of ik ook spanning bij haar voelde. Ik heb gedacht dit mijn kinderen niet te kunnen aan doen. Waarom geen idee? Ik zie mezelf niet als lesbisch, maar als vrouw die verliefd is geworden op haar als persoon. Zij brengt het beste bij mij naar boven. Ik ben mezelf, we kunnen praten en wil niets liever dan met haar zijn. Maar oh wat vind ik het spannend het tegen mijn dierbaren te vertellen. Ik voel dat ik geen verantwoording af hoef te leggen eigenlijk. Ik ben gelukkig en dat met haar! En gaat het daar uiteindelijk niet om. Met wie of wat dat dan ook is. Ik voel me best alleen in het feit dat niemand het nog weet. Ik schaam me niet. We zijn leuk samen. Maar hoe breng je zoiets? Een coming out vind ik zo'n groot woord. Ik ben volwassen en wil gewoon dat mensen het weten, zonder dat het moet in de kleine meisjes rol 'ik moet jullie wat vertellen'
Xxx
Je noemt haar gewoon je vriendin en neemt haar mee zonder daar een heel verhaal bij te vertellen. Dan krijgen mensen het vanzelf wel door.
Xxx
En dan doe je allebei zo'n leuk hangertje om 
http://wheretoget.it/look/3561214
Ik denk dat ze het dan wel doorhebben...
Dat is ook weer niet helemaal mijn manier. Ze is namelijk in mijn omgeving al een 'gewone' vriendin
Xxx
Waarom moet iedereen het weten? Je hoeft het ook niet geheim te houden maar waarom zou iedereen moeten weten dat het meer is dan vriendschap? Tegenwoordig moet alles maar gedeeld, gevierd, geduid, rekenschap gegeven, uitgelegd etc. worden. En als je dat niet doet dan voelt dat dus alleen, denk dat maatschappelijk druk is. Maar je bent samen en dat moet toch genoeg wezen?
Hoi Mieke,
Dank je! Zo is het ook hoor. Ik hoef het niet aan de hele wereld te delen. Dat geheim houden vind ik alleen. Dat is een kwestie van gewoon delen. I know.
XXX,
Ben je bang dat je kinderen op de basisschool ermee gepest gaan worden?
Zo ken ik een vrouw uit een katholiek gezin die het jaren niet aan haar ouders durfde te vertellen. Dat bleek terecht; vader was er niet blij mee.
Na mededeling, is de familie toch gaan wennen aan die vriendin in haar leven.
Je kan je liefde voor je vriendin delen met een aantal mensen waarvan je denkt dat ze het goed oppakken. Maar het schoolplein is wrs nog iets te vroeg.
—-
Het lijkt erop dat homofilie eerder geaccepteerd wordt dan bisexueel.
Flanagan
Mijn ouders zijn best ruimdenkend hoor. Maar meer dat ik een leven heb gehad met man en gezin. Dan vertel ik dat ik liefde voel voor een vrouw. Ik zou het inderdaad aan mijn ouders, vriendinnen, vader van kinderen en uiteindelijk kinderen willen vertellen. Zonder dat ik een hele verantwoording afleg. Dat zit misschien ook in mij, dat ik dat zo voel. Maar de liefde tussen ons vind ik het waard.
Misschien ben ik bang voor pesten naar mijn kinderen, maar het is ook niet iets vreselijks. Ik voed hen sowieso vanaf het begin al op dat je verliefd kan worden op man of vrouw. Zij vinden dat normaal. Maar bescherming naar hen heb ik wel. Het schoolplein is inderdaad niet mijn eerste keus 
xxx
Wat fijn voor je dat je zo'n mooie liefde hebt gevonden. Ik denk dat er vanzelf een goed moment komt om het te zeggen tegen vrienden en familieleden. Niet als groep, maar ieder apart. Mijn ervaring is dat als je het zelf prima vind, mensen het ook prima vinden. Ik zie dat bijvoorbeeld bij mijn zoon, hij is trans. Hij wacht tot het moment daar is en vertelt het dan zeker van zichzelf en bijna achteloos. Met een houding van 'als jullie er moeite mee hebben, is dat jullie probleem' niet offensief hoor, hij vindt dat gewoon. Dat heeft altijd gewerkt, zelfs op de meest masculiene vechtsportclub...
Maar goed, jouw verhaal is anders natuurlijk omdat je eerst met een man ging. Wat ik maar wil zeggen: ik denk dat mensen het gewoon fijn voor je vinden eigenlijk.
Merle
Hoi Merle,
Ik heb er zelf geen moeite mee, en sta achter mijn keus. Dat is iets wat ik normaal niet goed kan. Ik berust me er in. Ben vaak wel een piekeraar, maar wat dit betreft niet. Ik ben ook van plan dit persoon te vertellen, gewoon een enkele die dichtbij me staan. Het moet ook niet zo moeilijk zijn eigenlijk, het brengen als mededeling moet ik nog vinden. Des te langer ik wacht, het groter wordt in mijn hoofd.
Wat goed van hem Merle, zo is het ook. En zijn houding die hij heeft vind ik ook heel knap.
Ik hoop dat ze het fijn vinden. Daarmee wil ik niet zeggenals ze er raar over zouden doen, ik twijfel hoor. Het is alleen fijn als mijn echte naasten blij zijn met mijn geluk. Zij hoeven niet met haar te leven
