Relaties Relaties

Relaties

Meijerhof

Meijerhof

23-03-2020 om 11:26

Scheiden?

Hallo,
Ik heb advies nodig..

Ik en mijn vriend zijn 3 jaar samen, hebben een kindje van 3 maand, een huurwoning en een geregistreerd partnerschap. Vorige week vrijdag kregen wij ruzie omdat ons kindje in het ziekenhuis lag en hij thuis zat terwijl hij ze te gaan trainen. Daar ben ik pissig over geworden. Hij zij ga maar naar je moeder dus daar ben ik tot zondag geweest. Zondag avond gepraat en hij wil een tijd rust en geen relatie. Hij weet niet voor hoelang en weet ook niet wanneer hij weer toe is aan een relatie. Ik heb een week bij zijn ouders ingezeten en zit nu weer bij mijn moeder. Hij blijft nog steeds bij zijn standpunt dat hij geen relatie wil. Maar zegt wel dat hij ergens nog van me houd en geeft af en toe ook nog een kus. Via de app doet hij heel kortaf. Nu zit ik erg te twijfelen om de partnerschap te verbreken. Aan de ene kant wil ik het eerst een paar maand afwachten of het nog weer goed komt. Maar aan de andere kant heb ik mijn werk daar en wonen mijn ouders 40 minuten rijden er vandaan. Ik heb zelf nog geen rijbewijs. Ik zou dan eerst 1 avond in de week kunnen werken. Het zal niet veel zijn maar wel wat. En het bespaard een hoop kosten op de scheiding als we misschien wel weer samen komen. Dan zit ik gewoon tijdelijk bij mijn moeder in door de weeks met ons kindje. En gaat het kindje in het weekend naar mijn man. Wat zouden jullie doen? De scheiding verbreken zodat ik ook een uitkering aan kan vragen, of eerst een paar week of maand rust en 1 keer in de week een avond werken daar. Nu kan ik de avond dat ik werk bij mijn schoonouders slapen maar ik mag ook in ons huis bij mijn vriend slapen. Wat zouden jullie doen?

Ik wil heel graag mijn gezin terug en hoop dat jullie kunnen helpen.

Xx


Mirthe

Mirthe

23-03-2020 om 12:16

Uit huis?

Kan je uitleggen waarom jij met je kindje uit huis gaat?

Staat huurcontract op jullie beider namen?

Waarom ga jij niet naar jullie huis? Als hij dan niet samen in een huis wil zitten, kan hij ergens anders logeren.

Hoezo ‘mag’ jij dan bij je vriend slapen?

Lijkt mij logischer gezien de situatie.

Meijerhof

Meijerhof

23-03-2020 om 13:03

Uit huis

Ja daar heb je gelijk in.

We hebben het huurcontract ondertekend voordat we een partnerschap hebben. Hij is toen op zijn naam gekomen maar door de partnerschap heb ik automatisch evenveel recht. Ik neem de stap om weg te gaan omdat ik het heel graag goed wil hebben en hij aangeeft rust te willen. Dus zolang ik daar blijf zal de situatie misschien alleen maar minder worden. Hij houd ergens nog wel van me zegt hij dus misschien dat als ik een paar week weg ben het wel weer beter wordt.

Daarom twijfel ik ook of ik bij hem slaap of bij zijn ouders. Het liefst slaap ik bij hem, vertrouwd in ons huisje en samen met z’n 3en. Maar misschien als ik bij zijn ouders slaapt hij mij eerder gaat missen etc.

kind

Je vriend kan je ook missen als hij zelf bij zijn ouders logeert!

Ik zou kiezen voor rust voor je kind. Dus laat kind thuis en wissel dan als ouders af wie er bij is. De ander gaat dan maar ergens logeren.

mirreke

mirreke

23-03-2020 om 13:31

Ehm

ik kan me zo voorstellen dat je na een ruzie en met een kindje van drie maanden het gewoon weer bijlegt. Ruzie maken is normaal en hoort erbij.

Ook gebeurt het vaak dat jonge ouders het zwaar hebben als ze net een kindje hebben en dat de liefde dan ver weg lijkt. Terwijl dit voor jullie allebei een aanpassingsperiode is.

Ook je vriend zou zich eens stevig achter de oren moeten krabben.

Verder hoop ik dat het met je kindje weer goed gaat.

Pennestreek

Pennestreek

23-03-2020 om 13:36

Hmmm

Meijerhof, een vent die liever thuis zit of traint ipv met zijn vrouw bij zijn zieke kind in het ziekenhuis te zijn, is dat echt het soort man waar je van kunt houden? Iemand die dan als jij daar boos over wordt vindt dat JIJ maar naar je moeder moet, is dat echt degene waar je de rest van je leven bij wilt zijn? Ik zou er nog eens goed over nadenken.
En verder denk ik dat het heel lief is dat jij zoveel rekening met hem houdt, maar jij bent nog aan het ontzwangeren. Zorg vooral eerst goed voor jezelf en je kindje. Dus als hij rust wil, organiseert hij die zelf maar. Door bij zijn ouders te gaan logeren of wat dan ook, is niet jouw probleem.

Ik vermoed dat je vriend het misschien moeilijk heeft met de ziekte van jullie kindje. En dat hij dus meer bang is dan boos. Maar dan zal hij toch (snel) moeten leren hoe je als volwassene met verantwoordelijkheden je opstelt in zo'n situatie. En dat is dus niet je vrouw de deur uit zetten. Tijd dus voor een goed gesprek. Bij jullie in jullie huurhuis, en jij bent dan dus niet degene die vertrekt als er iemand zou moeten vertrekken...

Marga

Marga

23-03-2020 om 13:44

maar

Zou je je niet wat pittiger opstellen? Het is wel makkelijk zo voor hem: kan lekker alleen zitten, geeft geen duidelijkheid over de relatie, jij schuift maar heen en weer met kindje op verschillende adressen...
Het voelt alsof hij een wraak neemt omdat jij er wat van zei dat hij ging trainen in plaats van naar jullie kindje te gaan in het ziekenhuis. En nu laat hij je een beetje bungelen: hm misschien wel, misschien niet. Het is een machtsspel meid, neem je kracht terug: hij mag blij zijn als je hem nog wil.
En begin met het feit dat jij en je kind in het huis moet zitten en hij bij zijn ouders. Wat vinden die er eigenlijk van?

Meijerhof

Meijerhof

23-03-2020 om 14:00

Zijn ouders

Zijn ouders vinden het ook heel apart. Die herkennen hun eigen zoon ook niet terug. En ik denk dat jullie gelijk hebben dat ik gewoon in dat huis moet zitten. Ik ben de gene die weg gaat omdat ik het graag weer goed wil hebben. En ik bang ben dat er alleen maar meer ruzie komt door te blijven. Ik zei ook al dat hij anders weg kon gaan. Maar dan begint hij van maar ik betaal het meeste etc.
Ik ga morgen weer die kant op en dan ga ik nog maar even met hem praten.

Ik wil eigenlijk ook niet hierdoor de partnerschap verbreken maar volgensmij zit hem nog meer dwars. Het is alleen totaal geen prater en ik krijg er niks uit. Zijn ouders ook niet

Marga

Marga

23-03-2020 om 14:06

Ik lees nu pas dat je kindje pas drie maanden is... meid dan zou je eigenlijk helemaal niet te maken moeten hebben gedoe in je relatie. Dan moet je tot rust komen en met je kindje zijn en de vader moet zich beschermend en faciliterend opstellen.
Niet als een puber machtsspelletjes gaan spelen.

Ik zou proberen je schoonouders aan jouw kant te krijgen: door te zeggen dat je echt graag wilt dat het goed komt met hem maar dat je nu ook om jezelf en je kindje moet denken. En dat je partner dit probleem heeft maar jij niet dus dat hij degene is die moet opkrassen.

Misschien moet je niet te veel met hem willen praten. Laat hem maar een beetje in zijn sop gaar koken, misschien werkt dat beter.

heel veel sterkte meid

Meijerhof

Meijerhof

23-03-2020 om 14:19

Dankjewel! Ja hij is van 20 december.. ik baal er ook ontzettend van en had dit absoluut niet aan zien komen. Mijn schoonouders staan aan mijn kant en zeggen ook dat hij een keuze moet maken en mij er niet uit kan zetten etc.hij trekt zich er alleen niet veel van aan. Hij zegt dat hij nog wel van me houd en geeft nog wel een kus af en toe alleen heeft hij rust nodig.via de app doet hij ook heel kortaf, ik app hem bijna niet alleen over ons zoontje. Ik vind niet dat hij zomaar kan zeggen rust te willen met een kindje van 3 maand maar ik kan er niks aan veranderen. Het enigste wat ik wil is mijn gezinnetje terug.

En het is heel lastig dat ik mijn werk daar heb en mijn ouders er 3 kwartier vandaan wonen. Ik moet dus eigenlijk 1 nacht daar slapen. Ik twijfel erg om bij hem of bij zijn ouders te slapen. Het liefst wil ik bij hem met z’n 3en als gezin. Maar dan gaat hij waarschijnlijk denken van ach ik zie haar toch elke week wel een keer. Ik ben echt radeloos.. vooral omdat ik dit niet aan Zag komen

anca

anca

23-03-2020 om 15:39

Ben je mal!

Ga eens heel snel terug naar huis! Als hij rust wil, vertrekt HIJ maar. Jij bent nog lang niet hersteld van de bevalling (ontzwangeren duurt 9 maanden) en jullie baby heeft de rust van jullie eigen huis nodig. Een grote puber als hij kunnen jullie missen als kiespijn. Het is tijd dat hij zich volwassen gaat gedragen. Ruzie kan en mag, maar daarna praat je het uit, en kieper je niet je vrouw en baby het huis uit. Lukt dat niet, dan mag hij weer bij zijn ouders gaan wonen.

zebra

zebra

23-03-2020 om 16:49

eens met Anca

het is toch geen gedoe, steeds dat gesjouw met een baby. Dus als hij ff niks wil, dan lijkt het me logischer dat hij tijdelijk ergens anders bivakkeert.

Verstandig

Wees verstandig en bespreek dit ook met je ouders. Een baan van een dag is geen bestaanszekerheid. Daar kun je de huur niet van betalen. En ik zou in jou geval overwegen om nu de knoop door te hakken. Des te eerder kun je zelf verder.

En andersom. Je partner gaat bij zijn ouders wonen. En jij vraagt een uitkering aan en begint je werk op te bouwen. Dat heeft als voordeel dat je ook recht hebt op kinderopvang wat je anders aan je ouders zou moeten vragen.

Je kunt ook het pad opgaan van relatieherstel, hopen op betere tijden, dat kan een slopende affaire blijken te zijn. Iemand die je zo in de steek laat op een belangrijk moment daar kun je niet op vertrouwen. Zeker omdat je zelf (nog) niet zelfstandig in je onderhoud kunt voorzien.

Dat gezegd hebbende, heb ik er jaren over gedaan nadat er ernstige signalen waren na de geboorte van onze tweede. Ik had nog hoop op goede hulpverlening wat er niet bleek te zijn.

Snel

Wellicht ben ik de enige die het allemaal wel snel vindt. 3 maanden, een volstrekt andere situatie (met kind erbij) waar dan ook nog bij komt dat het kind een keer ziek kan worden (ziekenhuisopname).
Gaan scheiden voor de uitkering, dat lijkt mij geen goed plan. Het lijkt me toch niet goed om nu drastische maatregelen te nemen.
'maar ik mag ook in ons huis bij mijn vriend slapen.' Ik zou dat doen. Jullie moeten allebei nog leren om met de nieuwe situatie om te gaan en elkaar te accepteren in de nieuwe rol. Hij moet nog leren, dat een kind ook zorg met zich meebrengt, ook al voelt hij zich daar wellicht onthand in en houdt hij liever vast aan zijn oude leven. Jij moet nog leren dat je eigen keuzes kunt maken, die wellicht haaks staan op die van je partner, maar dat je ze toch maakt. En dat het beeld van een gelukkig, harmonieus gezinnetje, met een vader en een moeder die zich gelijktijdig gelukkig over het wiegje van hun gezonde, lachende baby heen buigen alleen in reclamebeelden bestaat.
Ga thuis wonen, maak het elkaar ongemakkelijk, totdat je weet wat je aan elkaar hebt en probeer dan elkaar te accepteren.
Geloof mij, een kindje kan straks heel veel van een vader houden, ook al heeft die in de eerste 3 maanden tijdens een ziekenhuisopname gewoon getraind (voor zover dat nu kan).

Tsjor

Documentaire verloren vaders

Gisteravond de documentaire 'verloren vaders' op tv gezien. Indrukwekkend en adembenemend. Het laat feilloos de gevolgen zien van messcherpe redenaties: toen was je er niet voor ons kind, dus je geeft er niets om, dus je gaat er ook niet voor zorgen, dus ze huilt als ze bij jou is, en dus geen omgang. Als de rechter wel omgang wil, dan worden de beschuldigingen opgevoerd: mishandeling, seksueel misbruik. En het kind is volledig in handen van de moeder. Het kost wat, maar dan heb je ook wat: volledige controle en bezit van het kind. En zelf het gevoel dat je gezorgd hebt dat je kind het allerbeste krijgt: jou als moeder.
Misschien even terugkijken om te beseffen op wat voor glad ijs je je gaat begeven.

Tsjor

Meijerhof

Meijerhof

24-03-2020 om 12:41

Maatregelen

Ik ben ook niet de gene die wil scheiden, ik heb ook gezegd dat het een verandering is met een kindje en dat we daar aan moeten “wennen”. Maar hij blijft zeggen dat hij rust wil etc. En als ik zeg dat ik bij hem zal slapen wordt hij alleen maar boos en geïrriteerd. En dan denk ik dat het helemaal niet goed komt

Aagje Helderder

Aagje Helderder

24-03-2020 om 12:50

Tsjor

Best wel ongepast om je hangup met moeders die vaders buitensluiten meteen in te brengen. Volgens mij zegt ts juist dat ze de relatie het liefst wil redden en met hun drieën wil blijven.

Aagje Helderder

Aagje Helderder

24-03-2020 om 13:01

Overigens

deel ik je mening dat het verschrikkelijk is wanneer de ene ouder de andere buitenspel zet en een band tussen de andere ouder en het kind/de kinderen dwarsboomt. Kinderen hebben recht op beide ouders.

Meijerhof

Meijerhof

24-03-2020 om 13:23

Ik wil zeker onze relatie redden, dat is alles wat ik wil. En ik sluit de vader absoluut niet buiten. De vader werkt 5 dagen in de week dus in deze situatie heeft hij het kindje in het weekend. In het ziekenhuis wilde ik ook juist dat hij er bij was

Marga

Marga

24-03-2020 om 14:15

Aagje

Ach ja Tsjor is voor de jongens. Dat weten we. Het is inderdaad een hangup en hier ongepast

Bijdrage

Het is toch logisch dat ieder vanuit de eigen ervaringen en stellingname een positie inneemt over een vraagstuk en daarin bijdraagt?

Het is nou eenmaal ook een goede vraag wat dat betekent voor het contact dat een kind met haar vader heeft als er sprake is van een scheiding. Daar zijn valkuilen en bestaat een hoop mogelijke narigheid.

Dat hoef je toch ook niet te ontkennen.

Aagje Helderder

Aagje Helderder

24-03-2020 om 14:56

AnneJ

Het is onnodig om daar op vooruit te lopen in deze periode waarin ts dat zien dat er relatieproblemen zijn, waarbij ze zich inzet op behoud van de relatie en de band tussen kind en vader belangrijk zegt te vinden.

Tja Aagje

Ik knaag ook aan die band.
Uiteindelijk is het de TS die het zal moeten afwegen en dan vind ik een ver perspectief net zo legitiem als een beginnend perspectief gezien de fase van de verwijdering.

Mijn excuses

Het past inderdaad niet helemaal in het draadje.
'Ach ja Tsjor is voor de jongens. Dat weten we. Het is inderdaad een hangup en hier ongepast' Nou nee. Ik ben voor de kinderen.

Tsjor

Oh?

Ik vind de bijdragen van Tsjor bij relatieproblemen juist altijd erg to the point en zinvol. Ze legt vaak de vinger op de zere plek zonder respectloos te worden.

Aagje Helderder

Aagje Helderder

24-03-2020 om 15:56

Sydney

Waar ik op inging was niet het relatie-advies. Maar op de posting erna terwijl er er geen signaal was dat er op duidt dat het voor het kind uitdraait op het vervreemd worden van een ouder. Tsjor geeft dat ondertussen ook aan.

Ik vind het terecht dat Tsjor hier aandacht voor vraagt als ze daar ergens wel aanwijzingen voor leest. Dan vind het heel goed en zinvol is om iemand een spiegel voor te houden en er op te wijzen dat het meer om de kinderen moet gaan dan om de ouders.

Meijerhof

Meijerhof

24-03-2020 om 16:09

Vrij

Ik wil absoluut dat ons zoontje een goede band krijgt met zijn vader en dat ze elkaar zoveel mogelijk zien. Helaas werkt hij 5 dagen in de week en kan hij hem dus alleen in het weekend zien zolang we in deze situatie zitten. Ik heb wel aangegeven dat als hij een keer een dagje vrij is hij de kleine ook altijd mag ophalen. Meer dan dat ik nu doe kan ik helaas niet doen om te zorgen voor een goede band. Ik wil het liefst weer lekker met zijn 3en zijn maar daar zal hij wel voor open moeten staan. En dat staat hij nu nog niet. We zijn anderhalf week verder.

anca

anca

24-03-2020 om 16:26

Naar huis

Lieverd, ga naar huis. Als jullie samen zijn, valt er iets aan jullie relatie te werken. Apart lukt dat zeker niet. Jullie moeten praten, communiceren, samen dingen doen. Op deze manier gaat dat niet.
Als hij rust wil, kan HIJ dan vertrekken. Dan zitten jij en je baby tenminste in een fijne, stabiele omgeving.

Reactie

Ik reageerde met de documentaire 'verloren vaders' eigenlijk vooral op de reacties die Meijerhof kreeg en de woorden die zij aangereikt krijgt om het gebeuren rond vader een plaats te geven. Dit is een kleine verzameling:

'Iemand die je zo in de steek laat op een belangrijk moment daar kun je niet op vertrouwen.'
'Een grote puber als hij kunnen jullie missen als kiespijn.'
'Niet als een puber machtsspelletjes gaan spelen.'
'Het voelt alsof hij een wraak neemt omdat jij er wat van zei dat hij ging trainen in plaats van naar jullie kindje te gaan in het ziekenhuis. En nu laat hij je een beetje bungelen: hm misschien wel, misschien niet. Het is een machtsspel meid,'

Er staan ook andere dingen in de tekst van Meijerhof zelf. Bijvoorbeeld: zijn ouders herkennen hem hierin niet; of: er zit hem nog meer dwars, maar hij is geen prater.

De man is niet de vader zoals Meijerhof zich die had voorgesteld en dat stelt haar teleur. Ik wil daar toch een paar kanttekeningen bij plaatsen:
- was de kinderwens ook de wens van de vader of vooral van de moeder en dacht hij dat hij haar daarmee gelukkig kon maken;
- iemand die 5 dagen werkt en dan een moeder die bijna altijd thuis is, zo iemand heeft nauwelijks kans op zich het kind 'eigen' te maken: het blijft een kind van moeder;
- veel mensen realiseren zich niet dat er veel meer verwachtingen vast zitten aan het krijgen van een kind, bijvoorbeeld de verwachting dat je daarna 's avonds met elkaar op de bank gaat zitten.
- en dan gaan de gesprekken plotseling alleen nog maar over de baby.
- of een kind ook wel eens echt ziek kan zijn, of een moeilijke ontwikkeling doormaakt.
- ik zie en hoor vaak dat vaders die de babyfase het liefst van een afstand volgen pas echt beter kontakt krijgen met het kind als het kind een jaar of 2 is, kan lopen en praten en gaat reageren. Gezien de huidige verdeling van de zorg zou het dus best kunnen zijn dat je dar enige tijd op moet wachten.

Ik ben het eens met verschillende adviezen die gaan in de richting van: ga terug naar huis; mogelijk moet je nu juist niet teveel praten; maar wees ook niet bang voor ruzie (zou ik eraan toevoegen). Een ruzie betekent dat je nog bezig bent om elkaars grenzen en verwachtingen af te tasten. Het betekent dat je nog in elkaar gelooft, dat je er nog voor wil vechten. Elke relatie heeft wel ups en downs. De kunst is om daar doorheen te komen. Of dat wel of niet lukt kun je volgens mij niet na 3 maanden al zeggen.

Tsjor
-

Meijerhof

Meijerhof

24-03-2020 om 17:57

Ik snap wat je bedoeld. Het kindje was niet verwacht maar we wilden er beiden voor gaan. Ik wil er ook voor gaan maar hij wil er niks aan doen. Ik denk dat ik ook terug ga, maar vind het een moeilijke stap omdat ik weet dat er meer ruzie komt. Ik heb ook al genoemd om het eerst nog ff aan te kijken. Maar hij blijft zeggen het niet te willen

Aagje Helderder

Aagje Helderder

24-03-2020 om 18:41

Tsjor

Sommige van die reactiesnelheden verbaasden mij ook. Maar met name op gebied van de relatie. Ik vind het raar dat sommigen in deze fase al lijken te hinten op een relatiebreuk.
Ik lees daar echter niet meteen in dat er aangestuurd wordt op vervreemding van de andere ouder. Zelfs niet als iemand zegt dat ‘je zo iemand toch niet nodig hebt’. Misschien naïef van mij.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.