Slecht contact ouders
Hallo,Ik plaats dit omdat ik graag advies wil en benieuwd ben of anderen ongeveer hetzelfde doormaken. Ik heb nu namelijk niemand in mijn omgeving die mijn situatie echt goed begrijpt.
Waar het om gaat, is dat ik sinds ruim een jaar erg slecht contact heb met mijn ouders. Er is mij aangeraden om een lotgenotengroep te zoeken, maar deze heb ik tot dusver niet kunnen vinden. Daarom wil ik via deze weg mijn verhaal doen.
Ik ben 22 jaar en student. Ik ben opgegroeid in Friesland en woon nu in de Randstad. Eind 2019 ben ik bekeerd tot de islam en sinds dat jaar draag ik ook een hoofddoek. Sinds ik deze keuze heb gemaakt is het contact met mijn familie, en dan met name mijn moeder, erg verslechterd. Mijn moeder heeft aangegeven dat mijn keuze altijd tussen ons in zal staan en dat ze mijn wil om een hoofddoek te dragen nooit zal begrijpen. Inmiddels zijn we ruim een jaar verder en is er geen vooruitgang. Dit doet mij heel veel pijn. Vorig jaar heb ik geprobeerd ervoor te zorgen dat mijn ouders me meer zouden begrijpen door het aanbieden van boeken, het aanraden van tv-programma's, Facebookgroepen etc. Ook heb ik meermaals met ze geprobeerd te praten. Na mijn bekering ontmoette ik mijn huidige verloofde. Mijn moeder heeft me bij mijn verloving geen felicitaties aangeboden, waarover ik mijn teleurstelling heb geuit richting haar omdat ik graag wil dat mijn moeder bij zulke belangrijke dingen aan mijn zijde staat. Ik heb toen een brief van haar ontvangen en daar ook op gereageerd maar hierna heb ik niks over mijn brief gehoord ondanks het feit dat ik heb aangegeven dat ik dit graag zou willen. Inmiddels wil ik proberen om alles los te laten en niet meer achter mijn ouders aan te rennen om pogingen te doen het contact en het begrip te verbeteren. In de islam echter, is de rol van de ouders en vooral de moeder ontzettend belangrijk en ook buiten de islam om wil ik mijn moeder niet kwijt. Toch raak ik overstuur en word ik verdrietig na elk belletje of appje (hoewel deze er weinig zijn). Enerzijds wil ik ze niet kwijt, maar het weinige contact dat er wel is maakt me ook niet gelukkig omdat het erg aan de oppervlakte blijft en ik tijdens deze gesprekken telkens het gevoel heb dat mijn moeders liefde voor mij niet onvoorwaardelijk is. Ik heb het gevoel dat ik niet meer bij het gezin hoor en dat breekt elke keer opnieuw mijn hart.
Heeft iemand ervaring met slecht contact met (een) ouder(s)? Heeft iemand advies voor mij over hoe ik met deze situatie om kan gaan?
Voor ts: probeer je eens voor te stellen dat het andersom zou zijn. Jouw ouders gaan een bepaald geloof aanhangen of veranderen om andere redenen (voor jouw gevoel) drastisch van levensstijl. Je komt bij ze thuis, ze kleden zich anders en ze willen ook nog eens steeds over dat ‘nieuwe’ praten. Ze gaan misschien met andere mensen om, gedragen zich uitbundiger of juist meer ingetogen dan anders.
Wat zou je doen? Hoe zou je je er onder voelen? Zou je er snel en makkelijk aan kunnen wennen of heeft het tijd nodig? En gaat het weer worden als voorheen voor jou?
Beste Kirstentasnim,
Ouders willen dat hun kinderen gelukkig worden. Ouders denken te weten welk pad hun kind daarvoor moet bewandelen. Kinderen denken dat ze dat beter weten. Het is aan het kind om te bewijzen dat hun pad tot geluk leidt. De ouders zullen het waarderen. Dat heeft tijd nodig. Soms veel tijd.
Succes,
MinaW
MinaW schreef op 09-02-2021 om 20:21:Beste Kirstentasnim,
Ouders willen dat hun kinderen gelukkig worden. Ouders denken te weten welk pad hun kind daarvoor moet bewandelen. Kinderen denken dat ze dat beter weten. Het is aan het kind om te bewijzen dat hun pad tot geluk leidt. De ouders zullen het waarderen. Dat heeft tijd nodig. Soms veel tijd.
Succes,
MinaW
Volgens mij hoeft niemand iets te bewijzen.
Persoonlijk vindt ik dit een beetje vreemd: Kinderen denken dat ze dat beter weten.
Mijn kinderen zijn 15 en 19. Steeds vaker komen ze met dingen, als ik er dan wat langer over nadenk, dan blijken ze best wel eens gelijk te hebben terwijl ik dat anders zag of meende dat het anders was. Voor mij klinkt jou opmerking, alsof kinderen het niet beter zouden kunnen weten. Is dat wat je ermee bedoeld? Of vindt je misschien dat ik als ouder ze dat gelijk niet zou mogen geven, als ze dat hebben, omdat ik ouder ben?
asalaam alaikoem, ik zie het bericht nu pas,ruim een jaar later. Heb je nog behoefte om te praten?
ik ben de mama van een bekeerde dochter die toen ze 16j was plots naar beneden kwam en ze met hoofddoek aan mama , papa ik wil me bekeren !
We kregen een slag in ons gezicht en dachten nog wat is dat nu met u , van waar komt dit en wat zeg jij nu ?
Heel snel zagen we dat dit menens was en dreigde ze snel dat we het gingen moeten aanvaarden dat dit het leven was dat ze wou en haar leven was ,
Indien we dit niet wilden aanvaarden had ze al info genomen om begeleid te gaan wonen met hulp via de instanties .
Daar wij al een dochter hebben die gestorven is was onze schrik dat we dit moesten aanvaarden of dat we haar ook gingen verliezen .
2 jaar gingen voorbij waarbij wij onze dochter zagen veranderen door extreme kledij , hoofddoek , ramadam , bidden enz
Ze had dan ook al 2x een relatie gehad met een tjetjeen die mislukt was in die 2 jaar
Plots leert ze een tjetjeen kennen online waarmee ze vind dat ze een klik heeft dan is ze bijna 18j .
2 maand voor ze 18 word zegt ze tegen ons : ik ga trouwen , dan kent ze die persoon 1 maand online en mss 1 of 2 x gezien
We hebben van alles geprobeert om haar dan vanaf te praten maar het zat al heel diep in haar hoofd , uiteindelijk is ze online ( islamitisch gehuwd waar we niets van wisten) , wij hebben daar nooit toestemming voor gegeven maar vokgens haar was dat allemaal reglementair en moest ze erbij gaan wonen
Wij wilden die man eerst leren kennen, maar daar kon niets van in huis komen , ondertussen 18j en ze vertrok
We hebben met verschillende mensen gepraat en geprobeerd maar we konden niets meer doen , ze was 18 en was volwassen
Ondertussen is ze 8 maand verhuist, al 2x terug naar huis gekomen door mentale en psychische mishandeling, maar gaat toch elke keer terug
Nu is ze 5 maand zwanger en zegt dat hij veel is veranderd
Met ons kan ze enkel per SMS contact houden omdat ze geen westernse invloeden in haar leven mag hebben
We mogen nergens in betrokken zijn , mogen de zwangerschap niet volgen , niets meer samen doen , gaan ons kleinkind niet mogen zien want dat is allemaal zijn keuze en is nie anders
Wij kunnen dit niet meer aan , ik wil geen sms moeder zijn , ik wil ook in haar leven betrokken zijn maar het mag niet !
Ik kan niet begrijpen dat ze ons dat kan aandoen en ons veel verdriet doet , waarom laat ze zo over haar lopen . Ze is gelukkig zegt ze
Maar ik heb een dubbel gevoel , ik wil ze niet kwijt maar wil ook geen relatie in het geniep , doet me telkens pijn te beseffen dat ik wederom een dochter kwijt ben en alles wat we samen konden doen 😭😭😭
wat een vreselijk verhaal zeg, ik hoop dat jullie dochter snel weer thuis komt, heel veel sterkte, snap dat dit voor jullie niet te doen is. Maar je spreekt haar dus alleen nog via sms?
ja met momenten wnr ze kan en alleen is , alhoewel dit voor mij zo zwaar valt en zo dubbel
Het doet me zo'n pijn als ze me foto's stuurt en me zegt wat haar plannen zijn met haar kindje dat ik dit nooit zal kunnen mee maken
Ik probeer haar dit dan ook duidelijk te maken dat ik dit op die manier ook niet aankan dat ze me toont wat ik allemaal moet missen
We hebben altijd een goeie band gehad
Allehoopverloren schreef op 20-10-2023 om 21:06:
ik ben de mama van een bekeerde dochter die toen ze 16j was plots naar beneden kwam en ze met hoofddoek aan mama , papa ik wil me bekeren !
We kregen een slag in ons gezicht en dachten nog wat is dat nu met u , van waar komt dit en wat zeg jij nu ?
Heel snel zagen we dat dit menens was en dreigde ze snel dat we het gingen moeten aanvaarden dat dit het leven was dat ze wou en haar leven was ,
Indien we dit niet wilden aanvaarden had ze al info genomen om begeleid te gaan wonen met hulp via de instanties .
Daar wij al een dochter hebben die gestorven is was onze schrik dat we dit moesten aanvaarden of dat we haar ook gingen verliezen .
2 jaar gingen voorbij waarbij wij onze dochter zagen veranderen door extreme kledij , hoofddoek , ramadam , bidden enz
Ze had dan ook al 2x een relatie gehad met een tjetjeen die mislukt was in die 2 jaar
Plots leert ze een tjetjeen kennen online waarmee ze vind dat ze een klik heeft dan is ze bijna 18j .
2 maand voor ze 18 word zegt ze tegen ons : ik ga trouwen , dan kent ze die persoon 1 maand online en mss 1 of 2 x gezien
We hebben van alles geprobeert om haar dan vanaf te praten maar het zat al heel diep in haar hoofd , uiteindelijk is ze online ( islamitisch gehuwd waar we niets van wisten) , wij hebben daar nooit toestemming voor gegeven maar vokgens haar was dat allemaal reglementair en moest ze erbij gaan wonen
Wij wilden die man eerst leren kennen, maar daar kon niets van in huis komen , ondertussen 18j en ze vertrok
We hebben met verschillende mensen gepraat en geprobeerd maar we konden niets meer doen , ze was 18 en was volwassen
Ondertussen is ze 8 maand verhuist, al 2x terug naar huis gekomen door mentale en psychische mishandeling, maar gaat toch elke keer terug
Nu is ze 5 maand zwanger en zegt dat hij veel is veranderd
Met ons kan ze enkel per SMS contact houden omdat ze geen westernse invloeden in haar leven mag hebben
We mogen nergens in betrokken zijn , mogen de zwangerschap niet volgen , niets meer samen doen , gaan ons kleinkind niet mogen zien want dat is allemaal zijn keuze en is nie anders
Wij kunnen dit niet meer aan , ik wil geen sms moeder zijn , ik wil ook in haar leven betrokken zijn maar het mag niet !
Ik kan niet begrijpen dat ze ons dat kan aandoen en ons veel verdriet doet , waarom laat ze zo over haar lopen . Ze is gelukkig zegt ze
Maar ik heb een dubbel gevoel , ik wil ze niet kwijt maar wil ook geen relatie in het geniep , doet me telkens pijn te beseffen dat ik wederom een dochter kwijt ben en alles wat we samen konden doen 😭😭😭
Probeer je dochter te beschouwen als lid van een sekte. Ze doet het niet om jullie iets aan te doen maar omdat ze het belangrijk vindt om een goed mens wil zijn en op de een of andere manier is gaan geloven dat deze extreme manier van de Islam beleven haar een beter mens maakt. Contact verbreken is dan niet het beste wat je kan doen. Ik begrijp heel goed dat je hier heel veel verdriet van hebt, maar als je het enigszins kan opbrengen, zorg dan dat je een lijntje met haar houdt, zodat ze weet dat ze bij jullie terecht kan als ze wakker wordt. Misschien moet je hulp zoeken voor jezelf om met je verdriet om te gaan, zodat dat minder tussen wat er wel mogelijk is komt te staan. Hou je taai hoopverloren!
https://pointer.kro-ncrv.nl/hoe-help-je-iemand-in-een-sekte-geloofsgemeenschap
@mija, zoiets hadden we ook al in gedachten, ze zit er heel diep in , word alleen maar bespeeld en gebrainwasht en haar zelfvertrouwen volledig naar beneden getrokken , dan denken wij waarom aanvaard ze dit , wat bezielt haar zo te willen leven en dan binnen een paar maand haar dochtertje ook
Ze word het door iedereen gezegd , gynecoloog , huisdokter, politie , familie , vrienden maar ze ziet het niet
We kunnen maar hopen dat ze idd snel wakker word en ze terug komt
Bedankt voor de lieve woorden
Mija schreef op 20-10-2023 om 23:02:
[..]
Probeer je dochter te beschouwen als lid van een sekte. Ze doet het niet om jullie iets aan te doen maar omdat ze het belangrijk vindt om een goed mens wil zijn en op de een of andere manier is gaan geloven dat deze extreme manier van de Islam beleven haar een beter mens maakt. Contact verbreken is dan niet het beste wat je kan doen. Ik begrijp heel goed dat je hier heel veel verdriet van hebt, maar als je het enigszins kan opbrengen, zorg dan dat je een lijntje met haar houdt, zodat ze weet dat ze bij jullie terecht kan als ze wakker wordt. Misschien moet je hulp zoeken voor jezelf om met je verdriet om te gaan, zodat dat minder tussen wat er wel mogelijk is komt te staan. Hou je taai hoopverloren!
https://pointer.kro-ncrv.nl/hoe-help-je-iemand-in-een-sekte-geloofsgemeenschap
Heel waardevol advies dit. Zorg dat het lijntje, hoe dun en kwetsbaar ook, open blijft. Dat ze weet dat ze bij jullie terecht kan als ze uit deze manier van leven wil stappen.
ik snap dat de situatie heel moeilijk is.
En echt jammer dat haar man zo met jullie dochter en jullie omgaat. Dit is niet hoe het zou moeten in de islam.
Wat hier boven al staat ,probeer altijd contact te houden. En als u het kan opbrengen blijf jnteresse in haar tonen. En misschien wat vragen over de islam stellen,zodat ze hopelijk u niet meer als n bedreiging ziet.
En misschien ook vragen stellen als wat vind je nu interessant aan de islam,zodat ze moet nadenken over haar redenen.
Hoe moeilijk ook,maar ga niet dingen zeggen,wat doe je jezelf aan ,ik vind t zo moeilijk . Maar zeg dat je blij bent om iets van haar te horen en dat je hoopt dat t goed met haar gaat.
Ik wens u veel sterkte en hopelijk wordt t contact beetje bij beetje beter.
'Dit is niet hoe het zou moeten in de islam.' Wie kan dat aan dochter of aan haar man duidelijk maken?
Ik geloof niet dat gebrek aan interesse in de Islam bij Kirstentasmin het probleem is.
Tsjor
tsjor schreef op 22-10-2023 om 09:57:
'Dit is niet hoe het zou moeten in de islam.' Wie kan dat aan dochter of aan haar man duidelijk maken?
Ik geloof niet dat gebrek aan interesse in de Islam bij Kirstentasmin het probleem is.
Tsjor
Misverstand; ze reageert op een andere post. van allehoopverloren op 20/10
ja klopt ,ik reageerde op allehoopverloren
Misschien zou je een gesprek kunnen voeren met een imam. Hopelijk tref je iemand die jullie wil steunen. Je zou tegen je dochter kunnen zeggen dat je je meer wil verdiepen in de islam. Vragen of zij ook de koran zelf leest.
De reacties van de imam op hoe jullie dochter nu met jullie omgaat en hoe ze zelf wordt behandeld zou je dan voorzichtig kunnen delen met haar. Voorzichtig, subtiel, niet snoeihard en oordelend, en teveel in een keer, maar dat je in verwarring bent, omdat deze imam vanuit de koran een heel ander licht geeft. Haar niet overladen met veel van deze berichten. Zoals Mija schrijft is ze nu ergens in gevangen, de-programmering start altijd vanuit de overtuigingen die ze nu aanhangt. Daar (terechte) twijfel zaaien, maar heel gedoceerd en subtiel. Laat haar niet verder ingraven. Dus als je hierover twijfel hebt dan dit advies niet opvolgen.
In de koran staan heel veel soerat, waarin kinderen opgeroepen worden om goed voor hun ouders te zijn. (4:36) Ouders genieten een hoge positie. wees goed voor de ouders” (4:36). En in een ander vers: “En wees zachtmoedig voor beiden, en nederig en liefdevol”(17:24).
Er is geen dwang in de islam (Koran 2:256) (Koran 10:99) dat mensen gelovig moeten worden.
Blijf contact houden, blijf vertellen dat je veel van haar houdt.
