Relaties Relaties

Relaties

GitteNN

GitteNN

17-01-2017 om 14:17

Toch door na vreemdgaan


Fatsoen

Het gedram op de schrijffouten is tamelijk onfatsoenlijk. Maar de opmerking over het vreemd gaan in #28 is het toppunt van een onfatsonlijke bijdrage.

Hoe haal je het in je hoofd om te schrijven:

'Als ik de partner van OP was ging ik denk ik ook vreemd '

De smile vergoedelijkt niet dat zoiets kwetsend is om te lezen.

Ad Hombre

Ad Hombre

23-01-2017 om 14:11

Flanagan

Ja, als mensen 'rot op' tegen me gaan zeggen word ik ook vervelend

Als je nou gewoon eens rustig naar mijn postje #8 kijkt en dat dan vergelijkt met de hoeveelheid shit die ik over me heen gestort krijg, dat zou je nog wel eens tot de conclusie kunnen komen (als je nog in staat bent objectief te oordelen) dat de escalatie aan de kant van de briesende boze dames zit.

We besteden elders wel een hele draad aan ergerlijke uitdrukkingen, maar ik mag een ergerlijk gebrek aan apostrofs niet aan de order stellen? Want daar erger *ik* me namelijk aan.

En nou vind ik het wel weer even genoeg. Hop, dames even lekker een group-hug (opzoeken RK!) met GitteNNN. Mij zie je niet meer in dit apostrofloze draadje.

Prinses Leia

Prinses Leia

23-01-2017 om 14:31

Hé maar Ad,

Je bent gewoon een beetje een "enfant terrible".
Niet íedereen is daar van gediend...

Vreemdgaande mannen

Als er veel draadjes over vreemdgaande mannen lopen, kan ik mij best voorstellen dat een man denkt, 'Niet weer..'

De OP is zelfs in een situatie dat er geen gevaar op de loer ligt want haar man heeft voor haar gekozen. Wat moet een man nog meer doen om te bewijzen dat zijn relatie zoveel voor hem betekent. Dat kan stekelig werken. Zo stekelig dat je de behoefte krijgt die persoon schrijfles te gaan geven.

Nu wil ik niet voor Ad Hombre invullen dat dit ook daadwerkelijk zijn beweegredenen zijn geweest. Ik kan er volledig naast zitten.
Maar ipv de bijdrageloze aanmerkingen op de fouten, kan iemand die zich aan de inhoud stoort, het draadje Ook skippen.

Stip

Stip

23-01-2017 om 15:21

GitteNN

Dat kinderachtige gedoe laat ik voor wat 't is.

Ik bedankte je aan t begin van deze post omdat je een nieuw draadje gestart was. Ik hoop niet dat je je weggestuurd voelde want dat was geenszins mijn bedoeling. Het leek mij een goed moment om 't draadje te stoppen.

Ik vind 't eerlijk gezegd wel lastig om mee te schrijven hier omdat 't nu zo achter me ligt en ik merk dat de draadjes van Moederziel / Pennenstreek me al zo raken. In mijn draad kun je lezen hoe ik het doorgemaakt heb. Ik zal met je meelezen en als ik denk dat ik je helpen kan zal ik reageren. Er lopen hier helaas meer ervaringsdeskundigen rond - ook van meer recente tijden. Hoop dat je daarmee verder kunt.

Het is een heftig pad, wij konden samen verder. Maar het heeft heel veel gekost. Uiteindelijk alle moeite waard. Ik hoop dat jij er over jaren ook zo naar kunt kijken.

40er

40er

23-01-2017 om 16:40

Dan open je een draadje over ergerlijke schrijffouten! Dit draadje is geopend door Gitte en gaat over verder gaan naar vreemdgaan. Wat een ieder daarvan vind maakt niet uit, zij is op zoek naar steun, een uitlaat klep of wat dan ook.
Als je Gitte en de rest nu lekker laat kletsen over doorgaan na vreemdgaan en jijzelf nu een draadje opent over ergerlijke schrijffouten en 1 waarom mannen wel vreemd mogen gaan.... kun jij daar lekker verder gaan en laat je de dames met rust. Jeetje zeg, zo moeilijk hoeft dat toch niet te zijn.

Ad Hombre

Ad Hombre

23-01-2017 om 19:23

Flanagan

"Nu wil ik niet voor Ad Hombre invullen dat dit ook daadwerkelijk zijn beweegredenen zijn geweest."

Accepteer nou maar gewoon dat ik een zeikerd ben over systematische taalfouten. Met vreemdgaan of vakanties heeft het helemaal niks te maken.

Mussie

Mussie

23-01-2017 om 21:45

Ik ook Jippox

Ik word zo moe van dat gescheld hier. Het is ook nieuw voor me. Blijkbaar vind men het prima als iemand 'rot op' zegt. Ik vind dat echt zo ontzettend afgrijselijk. Zoiets zèg je toch niet? En dat zijn dan ouders. Je kunt het eens zijn met Ad of je kunt het oneens met hem zijn. Van mij mag je woest op hem worden. Maar dat ordinaire taalgebruik, kom op zeg. En ik begrijp het ergens nog wel van degene die het betreft. Die voelt zich persoonlijk aangevallen. Maar daf alle anderen die reageren, dit ook acceptabel vinden...dat vind ik onbegrijpelijk.

rode krullenbol

rode krullenbol

23-01-2017 om 21:59

Tsja ...

We zijn misschien wat afgestompt door het volgen van de politiek hier en in de VS.

GitteNN,

Een jaar vind ik niet zo lang. En er is waarschijnlijk zo veel gebeurd en zo veel veranderd. Misschien dat het je helpt om je te realiseren dat jullie samen nu nog een kans hebben. Mijn man koos, na enkele schijnsessies bij een relatietherapeut, al snel voor degene waar hij verliefd op was geworden.

GitteNN

GitteNN

24-01-2017 om 16:10

Narcis

Wat heftig voor je. Het helpt zeker dat onze relatie nog een kans heeft. En het gaat ook wel goed. Ik mag zeker niet klagen. Man doet er ook alles aan om het goed te krijgen. Dat is ons geluk. In het begin het ik ook echt gezocht naar waar je aan moest voldoen om het een kans van slagen te geven. Samen met mijn eigen coach ook aan e.e.a. gewerkt. Nu gaat het prima. Het verdriet overvalt je natuurlijk wel nog regelmatig. Maar meer de verbazing dat dit kon gebeuren. Ik ben wel van het praten. Als er iets niet lekker loopt meld ik me. Hij is anders. Gelukkig door dit alles wel verandert.

Ben je nu alleen Narcis? Hebben jullie kids? Het lijkt me zo verdrietig. Nee ik mag zeer zeker niet klagen.

Grtjs. GitteNN

Stip

Stip

24-01-2017 om 20:34

Natuurijk

mag je wel klagen. Het kan altijd erger- als je daar vanuit gaat kun je je eigen verdriet wel weg relativeren. Het is gewoon waardeloos dat het gebeurd is, waardeloos dat het nog zoveel consequenties heeft, waardeloos dat het je nog bezig houdt.
Bij mij was 't na een jaar echt nog niet achter de rug. Kreeg ik het misschien nog wel moeilijker. Het liep als een rode draad door m'n leven.
En nog steeds is er een tijd voor en na. Een soort van ijkpunt.
Het is fijn dat je man zo z'n best doet - duurde hier even maar uiteindelijk deed ook mijn man z'n best. Nog steeds trouwens- en ik ook. Het is niet meer vanzelfsprekend allemaal. Kun je negatief zien, ik zie het als positief; we zijn alert, hebben aandacht voor elkaar, maken tijd vrij en houden rekening met wat we over de ander geleerd hebben.
Het heeft ons dus zeker veel gebracht. Alhoewel ik het liever niet had meegemaakt.

GitteNN

GitteNN

24-01-2017 om 21:02

Stip

Zo ja dat is zeker waar; t liever niet meemaken. Maar zeker ook wij zijn er beter en met meer aandacht voor elkaar uitgekomen. Hoe fijn is dat!
Hoe lang geleden is t nu bij jou?

GitteNN

Ik bedoelde niet dat je niet mag klagen en ook niet om te laten weten dat het erger kan maar wilde gewoon jou een hart onder de riem steken en je laten zien dat er nog hoop is. Het kan nog veel kanten op maar makkelijk is het helaas niet.
Ja, ik ben nu alleen met de kinderen en moet hier nog altijd erg aan wennen maar ben hard bezig om hier niet in te blijven hangen. Ex heeft inmiddels met vriendin nummer 3 een stabiele relatie maar woont wel verder weg.

GitteNN

GitteNN

25-01-2017 om 23:06

...

ik vind t verdrietig te lezen dat jullie relatie uiteindelijk stuk liep Narcis. Ik hoop dat me dat nooit overkomt. Ook al komt af en toe die vrachtwagen in de emotiekamer rondrijden om de boel goed over hoop te halen. Maar voor nu kijk ik naar de toekomst naar hoe mooi t geworden is en de aandacht die er is voor elkaar en ook zeker de ruimte die er ontstaan is te kijken naar het mooie en simpele vanalle dag en daar enorm de rijkdom van te zien.
Grt
Gitte NN

Bedankt stip (en anoniempje geloof ik)

Na 3 jaar doet het nog steeds pijn en is er zelfs nog ongeloof dat "mijn" man vreemd is gegaan.
De pijn, het verdriet, de woede, is veel minder geworden..... maar volgens mij gaat het nooit echt weg.
Vooral het "blinde"vertrouwen in man is weg, het feit dat hij me voorgelogen heeft dingen verdraaid.
Toch zijn we bij elkaar gebleven, ook al zei ik altijd "als mijn man vreemdgaat dan kan hij vertrekken"
Maar zo werkt het niet ! Je wil van alles doen om het weer goed,leuk met elkaar te hebben.
Dus je vecht, huilt, gilt, praat, slaapt slecht.veranderd er zelf door.
Ik heb zelfs een paar keer de alcohol opgezocht (stiekem,als ik alleen was) om even niets meer te voelen, heb er over nagedacht over methodes om een einde te maken aan mijn leven zodat de diepe pijn die in mijn hart zat niet meer te voelen was, zo'n pijn deed het.

Gelukkig zijn die heftige periodes voorbij.
Ik heb destijds veel opgezocht over vreemdgaan op internet en kwam zo ook op deze site terecht.
Heb veel artikelen gelezen en er ook echt wat aan gehad.
Ook het draadje van stip gaf zoveel herkenning waardoor je je niet zo alleen voelt, maar ze beschreef het ook zo goed, dat het zo herkenbaar was.
Hiervoor wil ik haar echt bedanken.

En ook ik........zelfs ná 3 jaar zoek nog steeds op google op de naam van de vrouw waarmee hij vreemd ging, waarom ik dit doe weet ik ook niet.????

Veel sterkte aan iedereen die hetzelfde overkomen is.
Houd moed, geef niet op, en heb veel geduld want het is een zeer lange moeilijke weg

Truffel

Truffel

10-02-2017 om 10:51

dat lijkt me logisch

"En ook ik........zelfs ná 3 jaar zoek nog steeds op google op de naam van de vrouw waarmee hij vreemd ging, waarom ik dit doe weet ik ook niet.????"

Hij heeft iets kapot gemaakt, je vertrouwt hem als je diep van binnen kijkt nog steeds niet, omdat je het soms voor jezelf tastbaar wilt hebben, omdat je in je hoofd blijft herhalen hoe het was en omdat je misschien diep van binnen je voelt alsof die bom elk moment nog een keer kunt afgaan, zeker als je de eerste keer zelf moest ontdekken ipv dat het opgebiecht werd.

GitteNN

GitteNN

10-02-2017 om 11:23

heel herkenbaar

Weet je het is zo herkenbaar allemaal. En @Niets zoals jij schrijft; bijna eng....alsof ik het geschreven heb. Die pijn niet meer willen voelen. Dat was/is zoveel waard. HEt is niet fijn te lezen dat het na 3 jaar nog steeds zoveel pijn doet. Maar het troost ook zeker. Troost omdat je weet dat het normaal is wat je voelt. Er kan niet zomaar een knop om. Een knop om en door alsof er niets gebeurd is. DAt gaat inderdaad niet. Hoe fijn is het om hier elkaar te hebben. Ik verafschuw nog steeds de mannen die het deden. Het rare is dat ik wel met mijn man door wil. Nog steeds. Ook ik riep altijd als man dat doet gooi ik hem buiten. Hoe anders is het gebleken als het je overkomt. En ja je verandert er door. En hoe. Je omgeving heeft ook veel moeite met dat te begrijpen, althans bij mij. Maar ach...ik denk dan "je moest eens weten"
Een paar lieve mensen weten het. Maar met hen erover praten gaat niet. Ze hebben het (gelukkig) nooit zelf ervaren en dat is zooooooo anders. Het maakt dat je je eenzaam hierin voelt en als ik dan contact heb gehad voel ik me er weer verdrietig over. Ook al hebben we het helemaal er niet over gehad. Dat vind ik zo lastig.
Herkent iemand dit?

herkenning

@Niets en @Gitte wat ben ik blij dat ik dit tegengekomen ben. Ik ben nu bijna 2 jaar verder en heb nog zoveel verdriet en pijn. Wij hebben ook besloten verder te gaan, of eigenlijk heb ik mijn man overgehaald om verder te gaan. Nu weet ik soms niet of ik er goed aan gedaan heb. Het is zo moeilijk omdat dat vertrouwen weg is en ook niet meer terug gaat komen.

Die extra's waar jullie het over hebben kan mijn man niet doen. Hij kan materieel dingen heel goed doen, uiteten of concert regelen, klusjes thuis op knappen helpen met de kids. Maar mij laten voelen dat ik nu echt zijn nr 1 ben kan hij niet goed. Dat maakt dat ik nog steeds vaak twijfel. Hij zegt dat ik echt degenen ben waar hij mee verder wilt maar het is zo moeilijk dat te geloven.

Bijkomstigheid is nog dat de vrouw waar het omgaat nog steeds in ons dagelijks leven is en dat maakt het als een marteling. Weet ook niet goed hoe ik daarmee om moet gaan.

Ik wil ook zo graag praten, maar hij praat niet makkelijk en het wordt er
niet beter op als ik dit soort dingen met hem bespreek. Mijn vrienden wil ik er niet meer mee lastig vallen. Maar het valt soms zo zwaar.

Ik ben dankbaar dat dit draadje er is en hoop dat het blijft ondanks de mensen die probeerden dit draadje te verpesten.

@Gitte je gaf aan dat jullie relatie toch verdiept/verbeterd is, dat hoor ik zo vaak maar ik vind het moeilijk om het in te zien bij ons. Of het is er gewoon niet. Merk je echt verschil want dat is wel fijn, hou dat als positief punt!

Groeten,
Molly

vergelding

Las dit net in de krant.

"Bedrogen vrouw sleurt maîtresse naakt door de straten"

Tja dan denk ik goed gedaan !

Oh en sleurt viel wel mee hoor, maar wel naakt.

tante Sidonia

tante Sidonia

13-02-2017 om 14:55

molly

Dit geeft wel aan hoe jij denkt. Jij richt al je woede op de vrouw in kwestie en waarschijnlijk durf je niet te onderkennen dat je nog steeds vreselijk boos bent op je man.
Jouw man heeft toch zijn verantwoordelijkheid naar jou toe? Hij heeft je toch trouw beloofd?
Zijn vriendin, maitresse, minnares, Truus of hoe je het noemen wilt: zij is niet de boosdoener in het verhaal. Hij heeft de keus gemaakt om jou ontrouw te zijn: wentel niet je boosheid op die vrouw af want zo kom je niet tot de kern van je relatieprobleem.

Kijk, ik vind het geen klasse als je je als vrouw, maar ook als man in laat met iemand waarvan je weet dat diegene al iemand heeft en overspelig is. (tenzij alles in openheid en wederzijds goed vinden plaats vindt) Maar in feite heb je als bedrogene weinig te maken met de persoon waar je partner je ontrouw mee was. Je kunt er van alles van vinden en het die persoon kwaijk nemen. Maar niet veel meer dan dat.

Iemand naakt door de straten sleuren is dan ook geen terechte wraakactie vind ik, dat is gewoon doodordinaire mishandeling!

tante Sidonia

tante Sidonia

13-02-2017 om 15:00

En Molly

In jouw geval is de vrouw waar het om gaat/ ging nog steeds in het dagelijks leven. Dat lijkt me wel bijzonder moeilijk, al is het alleen al dat je er daardoor steeds aan wordt herinnerd.
Welke rol speelt zij dan, wie zijn keus is het dat zij daar nog is, zou dat niet anders kunnen?

Ik weet natuurlijk niet hoe het in elkaar steekt maar ik krijg er toch associaties bij dat jouw man te weinig rekening met je houdt als hij er niet voor je is met begrip en met de wil om het jou gemakkelijker te maken.
Bij het lezen van de woorden dat jij hem hebt overgehaald om bij jou te blijven worden mijn associaties al niet veel beter. Stel je je niet veel te afhankelijk van hem op? Zijn er kinderen in het spel?

Fransien

Fransien

13-02-2017 om 15:28

vergelding

Het voorbeeld van Molly heb ik net gelezen, de maitresse vertelde dat de man haar had verteld dat hij single was. Deze vent heeft dus twee vrouwen bedrogen.

Naakt door de straten slepen vind ik niet kunnen, het schijnt dat ze ook een hap uit haar haar geknipt heeft.
In plaats van dat ze die vent naakt door de straten sleept en voor schut zet, hij kon z'n broek immers niet dicht houden.

GitteNN

GitteNN

14-02-2017 om 16:17

molly

Pfff dat lijkt me echt te erg. Die dame tegen komen. Kan dat niet anders? Ik snap die vergeldingsdrang hoor. heb ik ook. Hoewel ik ook zeker me realiseer dat man hier minstens zo schuldig aan is.

Ik heb wel eens gelezen over EFT...iets wat goed is voor stellen die meemaakten wat wij op ons pad kregen maar ook voor koppels die in een sleur terecht gekomen zijn.

Misschien helpt het je? Kent iemand het? Als eens toegepast?

grt
GitteNN

sorry

De vergelding klonk wel grappig, sorry dat ik dat geplaatst heb.

In mijn geval is de vrouw een moeder van een vriendinnetje van mijn dochtertje en zij zelf speelde een goede vriendin van mij die gezellig van alles samen met mijn gezin wilde doen (wat zij voorstelde en ik dacht dat het om een gezellig bevriend koppel ging dus dat erg fijn vond op dat moment. Voel me nu dus dubbel bedrogen!). Dus ik denk dat ik toch echt wel woede ten op zichte van haar mag hebben.

Ook ben ik boos op mijn man maar ik ben er redelijk van overtuigd dat zij mijn man heeft gebruikt om haar man tot inzicht te krijgen. En dat vind ik heel laag! Na twee weken dat het uitgekomen was heeft zij met mijn man gebroken omdat ze liever met haar eigen man verder wilde en ja twee gezinnen met kinderen in het spel. Vandaar dat ik er ook voor wil vechten maar het is verrekte moeilijk soms.

Uit elkaars leven in dit geval is heel lastig. Kinderen die bij elkaar op sportclubjes en op school en zo zitten en beste vriendjes zijn. Moet ik dan voor mijn bestwil de kinderen verbieden met hun om te gaan en andere sportclubjes en school gaan zoeken. Dat kan toch niet

GitteNN ik ga eens lezen over EFT dat kende ik nog niet.

bedankt

GitteNN

GitteNN

16-02-2017 om 10:26

...

Het lijkt me idd onmogelijk om haar niet meer tegen te komen. Het lijkt me ook loodzwaar. Ik zou er niet mee om kunnen gaan denk ik. Ik heb enorm met je te doen.

Deni

Deni

16-02-2017 om 15:57

Beste GitteNN

na lange tijd weer eens op dit forum gekeken, en zag dat je dit draadje hebt geopend. in tegen stelling tot veel anderen hier ben ik een man. maar dat wil nog niet zeggen dat het voor een man minder heftig is, het is voor mij nu een jaar geleden dat ik er achter kwam dat mijn vrouw is vreemd gegaan. en na behoorlijk wat relatie sessies en persoonlijke therapie. kan ik nog steeds zeggen dat er nog heel veel woede zit en misschien wel een groot gedeelte machteloosheid.

mensen zeggen ook wel, bedrogen worden overkomt je niet, het wordt je aangedaan.

ik zelf ben militair (27 jaar en hebben een dochter van drie) en daardoor veel van huis, nu liep het al een tijdje niet lekker bij ons, (in onze relatie ben ik de prater en mijn vrouw totaal niet) Op het werk van mijn vrouw had een stage loper gezegd haar wel leuk te vinden. Door werk zaken heeft hij haar nummer gekregen en is met haar gaan appen, en doordat het niet lekker liep met ons was hij een leuke uitweg voor haar. toen ik drie weken weg moest hebben ze het er maar van genomen. het erge er aan is dat ik niks door heb gehad. tijdens die weken wilde ze ook gelijk scheiden en had alles al in werking gezet, ik probeerde daar alles op alles te zetten om dat te voorkomen. En wat nog pijnlijker was: is dat ik haar opbel om te vragen waarom ze nu in een keer zo vreselijk snel deze beslissingen neemt, en met de vraag of ze een ander heeft.(daar denk je dan toch al aan)Maar dat was niet het geval volgens haar, en ze zou mij ook nooit pijn willen doen door met een ander vreemd te gaan al had ze wel de mogelijkheden. niet wetende dat ze ondertussen met een ander het bed deelde.

Doordat mijn vrouw dreigde weg te gaan en ik destijds dacht dat alles mijn schuld was, ben ik eerder terug gekomen. en hebben we besloten om een weekend relatie therapie te gaan doen. drie dagen praten onder begeleiding van een therapeut. onder voorwaarden dat het eerlijk en open zou zijn. nou van mijn kant wel janken en alles. maar later er achter komen dat ze in dat weekend gewoon contact had met dat jochie. (we zaten in vlissingen en komen uit groningen). toen we thuis waren, de zelfde avond heeft zecnog contact met hem gehad.
door haar rare gedrag met haar telefoon ben ik er uit eindelijk achter gekomen, het is toch makkelijker om een affaire te hebben als je man er niet is dan dat hij er wel is en je steeds moet op passen dat hij niks merkt.

en bij het confronteren keihard ontkennen. tja dat klapt er behoorlijk in. uit eindelijk dat jochie 18 jaar vakkenvuller en nog thuis wonende geconfronteerd. uiteindelijk toegegeven dat ze wel sex hebben gehad.

tja en dan.......

wat moet je als je een kleine meid (toen nog geen twee) hebt en je nog veel van je vrouw houd ook na alles wat er is gebeurt. in de eerste drie weken heb ik mij echt kapot gevochten om mijn gezin bij elkaar te houden.
maar na een jaar zit de woede er nog steeds en er is nog steeds veel twijfel. en dan heb je een vrouw die nu wel zegt dat ze door wil en dat ik haar alles ben, maar als ik over de affaire begin. kijkt ze weg en lijkt het of ze wil zeggen; kom op dat is nu al weer een jaar geleden nu moet het toch klaar zijn, ik heb toch sorry gezegd.

dus ja ik heb ook nog steeds pijn en dat ook om dat ik weet hoe makkelijk het allemaal is gegaan, ik geloof in trouw en huwelijk maar door dit alles is de puurheid wat het ooit was weg. en daar moeten de bedrogen mensen Man/vrouw mee leven als ze door gaan of niet.

pfff sorry voor het lange verhaal

Been there

Been there

16-02-2017 om 21:05

verder gaan na ontrouw - het kan zeker

Wat mij steeds opvalt in de verhalen hier is dat men er steeds achter moest komen, en dat het niet meteen wordt opgebiecht. Het feit dat je erachter moet komen is volgens mij killing. Wanneer het wordt opgebiecht en er dus schuld wordt bekend zonder dat men betrapt wordt is m.i. wel te vergeven, zij het moeilijk, het slijt, en je kunt uiteindelijk verder met elkaar als de bedrogene dat ook echt wil, de bedrieger moeite doet en men niet steeds achterom blijft kijken. Verder zal het vertrouwen nooit meer 100 procent zijn maar ook met 99 procent kun je een heel eind komen. Je moet samen een nieuwe modus vinden en niet in de verwijtende sfeer blijven hangen. Ik wens alle lotgenoten veel sterkte. We hebben het overwonnen, dat is wat ik jullie ook toewens.

Ook Ervaring

Ook Ervaring

16-02-2017 om 21:48

Het kan zéker: ik bied 99,9%

Hier uiteindelijk toch weer 99,9% vertrouwen (ruim een jaar later) gezien hoe man mij met alle geduld van de wereld heeft opgevangen en de gesprekken die we hebben hehad, zonder therapie. Geen gedraai of gelieg, volledige transparantie wat betreft het hele gebeuren.
Die laatste 0,1% houden je scherp en allert op je relatie en jezelf (ja, ook ik heb fouten gemaakt, maar ben niet vreemdgegaan).
Niets is meer vanzelfsprekend.
Goeie test geweest voor de relatie.
We gaan 200% sterker door.

Been there

Been there

16-02-2017 om 22:15

Amen

Hier ook geen therapie, geen gedraai of gelieg meer an het opbiechten. Had ik ook niet meer geaccepteerd. Ik heb ook alles gehoord, volledige transparantie hoe pijn dat ook deed. Ja, 0,1 is ook zoals ik het zie. Wat men zegt dat je er sterker uitkomt weet ik niet. Liever had ik dat het nooit gebeurd was, partner denkt daar hetzelfde over en zou willen dat de tijd terug te draaien was, dat gaat natuurlijk niet. Wat we wel steeds doen is vooruitkijken en niet terug.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.