Verder na ontrouw deel 3

...

Bobbie, ik bedoel daarmee dat jij ook nog na je scheiding last hebt van bepaalde nare gevoelens wat betreft het ontrouw.
Dat je dat niet kwijt was toen je bij je man wegging maar het nog steeds meedraagt.Snap je wat ik bedoel?

GitteNN, ik heb dat inderdaad ook dat als man lieve dingen tegen mij zegt het mij niet zoveel raakt. Het komt bij mij niet echt binnen.
Ook bepaalde gevoelens maar hem toe zijn bij mij behoorlijk afgezwakt door alles.
Heb laatst een best emotioneel gesprek met hem gehad over hoe ik me nu voel.
Heb geuit dat ik het soms echt niet meer zie zitten en ik twijfel over onze toekomst.
Man schrok wel zichtbaar en zei maar dat komt vast wel weer goed, we gaan ervoor.
Ik mis gewoon mijn power, mijn positieve kijk op alles.

Dano, ik snap heel goed dat je hier soms schrikt als je leest dat sommigen nog jaren worstelen met allerlei heftige gevoelens wat het ontrouw heeft veroorzaakt.
Dat hoeft natuurlijk ook niet voor jou te gelden.
Laat je daar niet door af schrikken. En anders inderdaad even wat afstand nemen van hier.

Zelf dacht ik eerst ook van hier gaan we goed doorheen komen maar bij ons kwam door de relatietherapie heel wat los.... Dat heeft nogmaals een crisis veroorzaakt maar daarna ook veel verbetering.
Kennelijk moest de bom barsten voordat we de juiste kant op konden gaan.
Het is ook net als bij een rouwproces het verwerken, zoek dat maar eens op.

Pennestreek, wij hebben ook 2 crisissen moet doormaken, dat heeft er bij mij ook flink ingehakt.
Ook al ging het daarna beter, het heeft mij heel veel pijn en verdriet gedaan.

Snap het Regenboog

Ik heb er in zoverre " last" van dat het soms opduikt. Niet dagelijks of wekelijks, zelfs niet altijd maandelijks.
Wat veel meer nog heeft ingegrepen was het decennia-lange zwijgen en het niet goed genoeg bevonden zijn.
Toen dat ook met vrienden en familie bleek, heeft mij dat meer aangegrepen dan alles van voor de scheiding.
Als zelfs een wankel vangnet niet voldoende of geen steun biedt, sta je er op ( ouders en kinderen na) alleen voor.
En dat stukje, daar heb ik in contacten tot op vandaag last van.
Over de scheiding en wat vooraf ging, daar praat ik hier over mee, maar zelden in het openbaar. Ik voel er af en toe wat door, maar het beheerst mijn functioneren en leven niet meer na 5 jaar. Natuurlijk, in een zwak moment kan ik nog best eens een klein traantje laten rollen naar geen huilbui of depressieve gevoelens meer. Gelukkig. Dat is ook meer het gevoel van een falend huwelijk dan verraad inmiddels.

Regenboog

Wat rot voor je... al die gevoelens die je beschrijft... en wat herkenbaar ook weer voor mij. Tja ik zal die gevoelens ook meenemen een nieuwe relatie in, de kwestie is alleen dat dat er waarschijnlijk niet meer in zit voor mij. Dat maakt dat ik de wrange keuze moest maken tussen een man die zielsveel van me hield maar die niet betrouwbaar is (ja die zaken kunnen dus blijkbaar samengaan, ik ben er ook nog steeds verbijsterd over) en alleen zijn.
Ik mis hem dat is zo. Ik ben vaak eenzaam. Maar ik heb niet meer dat verscheurde gevoel dat ik geraakt word in mijn hart door iemand die er het volgende moment weer een mes in kan steken. Zoals ik al zei: ik ben een stukje gelukkiger en het wordt meer, door de rust die weerkeert in mijn emotionele systeem.

Complicerende factor bij mij is die narcissistische persoonlijkheidsstoornis van hem. Vergeet dat niet.

Regenboog

Ik snap wat je bedoelt met ik mis mijn power .. dat heb ik ook ik mis mijn lichtje , ik was altijd opgewekt en vrolijk naar iedereen toe ..altijd lekker kletsen met mijn klanten maar het is er gewoon even niet...
Ook al is mijn man nu thuis het is niet direct weer 100% jippie..

het stomme is dat ik niet eens zo met het overspel zit op dit moment maar meer met de al gehele gemoedstoestand van mijn man...Hij zit in een soort negatieve spiraal ,die is begonnen na de dood van zijn ouders en in die spiraal is zij dan natuurlijk ook gekomen maar ook al kiest hij nu echt voor ons het negatieve en het allemaal niet weten met het hele leven is er nog... Gister zei hij dat hij zichzelf niet vertrouwd ... hij bedoelt omdat hij steeds zo twijfelt over alles en van links naar rechts gaat in wat hij wil.... Daar werd ik natuurlijk niet blij van ... ik heb gezegd dat ik niet weer met twijfel ga zitten ..ik was bereid om hem los te laten en die kans had hij maar hij kon niet weg bij mij dus denk ik hou nou op met je rare geklets maar hij is niet stabiel zoals hij zelf ook zegt dus nu moeten we ook nog zijn midlife crisis( zo noemt hij het) door.. Pfff

pennestreek

Ik ga het nog wel eens zeggen tegen hem... Ik denk ook dat het goed is .
Hij moet et alleen wel zelf willen maar als het zo blijft kan ik hem misschien wat meer overhalen..

Dano

Lastig balanceren he?! Hij moet het zelf willen, schrijf je, en natuurlijk is dat zo, maar als hij echt, echt, serieus wil dat jullie relatie kans van slagen heeft, dan ontkomt hij er niet aan om met zichzelf aan de slag te gaan, en dan ontkomt hij niet aan hulp van buitenaf. Is mijn mening. En die komt niet uit de lucht vallen.

Maar, misschien kun jij het goede voorbeeld geven? En zelf al aan de slag gaan? Want jij hebt ook wel wat te verwerken ... Wie weet wat het jou oplevert, en misschien wordt de drempel voor hem dan ook lager.

Intussen: probeer te ontspannen en te genieten van het weer samen zijn!

van links naar rechts

Jee Dano, wat een herkenning. Ik had ook zo´n man die van links naar rechts ging en van voor weer naar achter. Zei het allemaal niet meer weten, even uit huis geweest, kwam weer terug maar zat vervolgens hartstikke down te wezen hier, alles wat ik zei was te veel, ik moest niet zo veel zeuren want zijn hoofd zat al helemaal vol, dan kon ie niet nadenken dus maar weer met rust laten en ondertussen zelf op je tenen lopen en de kinderen op eieren.

Twijfel, twijfel, twijfel... later viel bij mij het kwartje, hij had ook gewoon zwaar luddevedu, zat steeds maar met haar in zijn kop, kon maar niet kiezen wat ie nu echt wilde want zonder ons kon ie ook niet dacht en zei ie. Maar het contact met haar verbreken lukte ook niet cold-turkey, dus uiteindelijk heb ik (voor hem) gekozen.

Ik hoop van harte dat dat het dat bij jouw man niet is. Hij noemt het zelf midlifecrisis. Dat heb ik bij die van mij ook vaak gedacht. Als je een beetje rondsurft, kom je best wel veel herkenning tegen moet ik zeggen.

Ben het met de anderen eens, het enige waar ik spijt van heb is dat ik mijn man niet naar de therapie heb 'gesleurd'. Voor hemzelf en/of voor ons samen. Dat zag ie nl. niet zo zitten, wilde het dan nog evt wel voor mij doen, maar zonder volle overtuiging en ik vond dat hij het ook wel echt zelf moest willen, want anders had het ws toch geen zin. Wat als zit nu toch nog steeds in mijn hoofd. Dus ja, je man ontkomt er niet aan om met zichzelf aan de slag te gaan. Hopelijk gaat het lukken! #linksofrechtsom

Sterkte!

weer die twijfel..

Gister een gesprek gehad met mijn man ... ik voelde al weer zijn onrust..en had ook gezien dat hij weer naar huizen zat te kijken.. dus ik vroeg hem ,wil je hier nog steeds zijn?... Nou, daar kwam het die fucking twijfel..hij gaat van links naar rechts ....
Hoe kan iemand een avond komen na 5 weken en zeggen dat je me al ging missen en wat wij samen hebben dat we nu oud gaan worden samen en nu weer roepen dat het misschienook wel door mijn gedrag komt dat ik zo heftig reageer waardoor hij niet bij mij weg kan ????
Ik heb hem alle kansen gegeven om weg te lopen ..ik heb hem op zichzelf laten gaan ..heb hem met rust gelaten behalve die paar keer dat het me te veel werd en dan wat emotie op de app zette ...nou en..
en dan ben ik het zat en regel het voor mezelf ..ga naar de bank en een mediator en zeg hem dat als hij wil scheiden hij het maar moet regelen ...wat doet hij hij komt weer aanrennen ..en nu zeggen dat het misschien wel door mij komt dat hij dan niet weg gaat... what the f... Oh ja.. en dat het ook liefde was ,van mijn kant dan, om hem los te laten ?????? waarom laat hij die liefde dan niet zien door mij los te laten in plaats van zo te martellen...
Ik geloof echt in ons en wat wij hebben /hadden maar het wordt zo wel erg moeilijk.. ik heb hem gezegd dat er nu echt hulp bij moet komen want zo gaat het niet...

Regenboog

Zover ik weet is er nu echt geen contact met haar maar 100% weten doe je dat natuurlijk niet .. ik wil hem vertrouwen en hij zegt ook dat als we nu echt gaan kijken wat er over is van onze relatie dan kan dat alleen als zij echt weg is.. Dat klinkt goed. Alleen in het gesprek kwam wel naar voren dat hij toch een kier van de deur open heeft gehouden naar/voor haar... hij kan het gewoon niet direct helemaal sluiten en dat vind ik natuurlijk zorgelijk en niet fijn. Soms denk ik zal ik toch contact opnemen met haar maar ben bang om daarmee de verkeerde reactie op te wekken bij haar..?
Ik heb echt geen idee meer wat ik kan doen behalve afwachten en sterk zijn en vertrouwen hebben in onze basis die we in 19 jaar hebben opgebouwd.

Dano

De deur op een kier is wel heel vaag. Hoe bedoel je dat? Ik kan me zo slecht voorstellen dat je daarmee leven kan, als hij een achterdeurtje naar haar openhoudt. Dan zou je toch ook het gevoel hebben dat iedere misstap van jou er toe zal leiden dat hij teruggaaat naar haar? natuurlijk ben je dan gigantisch onzeker.

En wat zou je willen in contact met haar? Wat zou je willen zeggen? Is het niet gewoon een manier om te kijken of je via haar dan toch nog controle kan krijgen over je partner?

Nee

Ik denk dat de man van Dano wacht tot er iemand een beslissing voor hem neemt. Voor hem is dat ook lastig. Aan de ene kant vertrouwd en als hij blijft scheelt dat een hoop gedoe. De andere kant trekt wel meer, maar stoppen met het vertrouwde betekent toch onzekerheid en het eerder genoemde enorme gedoe.
Ik zie niet zoveel kwaads in afwachten. Zeker als er geen kinderen zijn, dan heb je immers alleen jezelf ermee. Uiteindelijk weet je het, wanneer de maat vol is. De kans is groot dat meneer het ineens wel weet als je een ultimatum stelt, en het is niet per se zo dat degene met het ultimatum verliest.

weer huis uit

3 weken thuis en toch weer beslissing genomen door man om huis uit te gaan..
Hij heeft weer app contact met haar.. ik weet hij doet het maar ze laat hem dus ook echt niet met rust , ze heeft haar zinnen gezet ..dat is duidelijk.
Hij wil rust en dat kan thuis niet met de spanning van mij en die er in huis hangt, volgens hem dan want ik voel het anders maar dat is dus ook het probleem ...ik voel de hele situatie anders dan hij.. Hij is geblokkerd door de verliefdheid en het nieuwe aan haar en hij wil wel terug naar ons maar de blokade (zij) zit ervoor en daar moet hij nu echt uit gaan zien te komen.
Ik voel dat wij er nog zijn en dat hij uiteindelijk terug komt bij mij maar daar ga ik natuurlijk ook geen jaren op wachten..laat dat duidelijk zijn.
Hij gaat uit huis en wij blijven contact houden en dan zien we hoe hij dit deze keer gaat doen want de vorige keer dat hij uit huis ging blokte hij mij heel snel en dat wil ik nu zeker niet dat heb ik ook gezegd ,dan is het klaar.. en zij moet ook op afstand..
Hij moet rust vinden en van daaruit keuzes gaan maken ..
En ik ga er toch weer in mee omdat ik dat wil en van hem hou ...echt ..

En wat is dan nu zijn idee?

Een beetje ergens op een flatje gaan zitten navelstaren? En dan verwachten dat hij ineens wel het licht ziet?

Sorry Dano, ik snap dat je het positief wil (blijven) zien, en ik ben blij voor je dat hij je niet weer meteen ook blokt, maar ik zie hier niets goeds van komen. Niet als hij geen hulp zoekt voor zichzelf. Wat houdt hem tegen om hulp te zoeken, weet je dat? Is hij bang voor wat hij dan onder ogen moet zien?

Anyway, sterkte, weer. Je doet het goed, stelt voorwaarden en bent realistisch én je geeft hem ruimte. Ik snap niet dat hij niet inziet wat hij thuis heeft...

Hij geeft

Hij geeft echt, hoe vaag ook, antwoorden nu. Jij moet ze willen horen
Ik denk dat je geen eerlijke kans krijgt.
Die "jat-madame" zou ik zo graag eens een hartig daadje willen laten zien; want daden zeggen meer dan woorden, zo blijkt ook hier weer. Hou je taai.

Dano

Als ik het zo lees, houd je je man erg de hand boven het hoofd.

Je zegt: "Hij heeft weer app contact met haar.. ik weet hij doet het maar ze laat hem dus ook echt niet met rust , ze heeft haar zinnen gezet ..dat is duidelijk."

En: " Hij is geblokkerd door de verliefdheid en het nieuwe aan haar en hij wil wel terug naar ons maar de blokade (zij) zit ervoor en daar moet hij nu echt uit gaan zien te komen.
Ik voel dat wij er nog zijn en dat hij uiteindelijk terug komt bij mij maar daar ga ik natuurlijk ook geen jaren op wachten..laat dat duidelijk zijn."

Je zoekt excuses voor zijn gedrag en verwijt het 'de andere vrouw'. Dat klopt niet. Je man maakt de keuze om contact te houden, om vreemd te gaan, etc. Dat is volledig aan hem, niet aan die andere vrouw. Zij heeft niets met jou te maken. Je man, die heeft met jou te maken. Hij behandelt jou respectloos, hij vindt blijkbaar dat hij het recht heeft om dit te doen.
Waarom wil je zo'n man terug?
Daar zou ik echt heel diep over na gaan denken als ik jou was.

Diep nadenken inderdaad

Denk goed na Dano. Wat als deze man zijn verliefdheid uitgeleefd heeft en bij jou terugkomt? Wat denk je dan? En wat als hij weer verliefd wordt?

Kan best. Iedereen kan verliefd worden, ook tijdens een hechte verbintenis. Maar dan stopt het gewoon. Je kunt het object van je verliefdheid uit je leven verbannen of vermijden want dat is niet de bedoeling dat je je relatie op het spel zet. Toch?

Verliefd worden is een ding. Er in mee gaan en onderwijl je echte relatie laten bungelen is ronduit slecht gedrag. Hoe ver wil je gaan?

Flanagan

We hebben een koopappartement.. misschien een foutje in de tekst van mij?
Hij zou een flat gaan huren..
Als we uit elkaar zouden gaan kan ik het appartementkopen en hij zou dat niet tegenhouden of veel geld tegenover willen dus dat is geen gevaar..en dat is dus niet de reden dat hij terug kwam. Hij wil echt voor mij kunnen kiezen maar er is iets stuk zegd hij ... en natuurlijk trekt zij , dat is nieuw en spannend..
Word ik echt dat cliche verhaal dat hij blijft twijfelen tussen de nieuwe liefde en het vertrouwde oude.. ik hoop het zo van niet..

Ik snap de negatievere reacties maar nogmaals ik heb de gesprekken en zie dan zijn gezicht en het is moeilijk om alles precies te omschrijven in woorden..
Ik weet dat ik hem ook goedpraat maar ik wil nog zo graag de goede kant van hem zien en de kans zien dat hij toch bij ons/mij terug gaat komen als hij alles weer op een rijtje heeft..
Ook die verhalen zijn er ...

Natuurlijk wil je dat

Maar hij laat niet zien dat hij dat ook wil, echt terugkomen bij jou. Want daarvoor moet hij wat doen, namelijk zichzelf onder ogen komen. En dat is pijnlijk, want in ieder geval is hij vreemd gegaan, en ik neem aan dat hij dat van zichzelf nooit had gedacht. En zeer waarschijnlijk zit er nog wat anders onder, maar dat is gissen. En dan is het een stuk makkelijker om toch toe te geven aan die verliefdheid, aan dat positieve gevoel. Ja, dank je de koekoek.

Tja, hoe nu verder? Ik zou het niet weten. Mijn man heeft uiteindelijk besloten bij mij weg te gaan, en ik heb tegen heug en meug meegewerkt aan die scheiding. En pas toen we zover waren dat er een handtekening gezet moest worden, schrok hij terug. Direct daarna stortte zoon in, dat zag hij als een vingerwijzing van het lot zeg maar, dus toen heeft hij echt de knop omgezet en ingezet op herstel van de relatie, inclusief relatietherapie. En echt, zolang je man daar niet toe bereid is, echt werken aan jullie relatie met hulp van buitenaf, gaat het niet lukken.

Dat hij nu weer contact heeft met haar, en weg is bij jou, zorgt ervoor dat jij geen eerlijke kans krijgt. Zeker omdat jullie geen kinderen hebben waar hij uit verantwoordelijkheidsgevoel nog zijn best voor zou kunnen doen.

Ik heb er een hard hoofd in meisje...

nog thuis..

Hij s nu nog thuis..maar hij wil weer het huis uit ..hij was 6 weken weg en nu dus terug maar hij heeft weer die spanning en druk gevoel of zo iets..
Zolang hij geen andere plek heeft is hijnu dus nog thuis .. we gaan zelfs misschien nog paar dagen weg samen volgende week..
Het contact met haar is via app ...niet veel zegt hij maar het is er wel.

Daar moet hij echt mee stoppen

Anders werkt het sowieso niet. Alleen geen, echt GEEN contact, kan zorgen dat de verliefdheid verdwijnt. Ik snap dat hij dat niet van mij of jou aan wil nemen, maar het is echt zo, aldus mijn ervaringsdeskundige man. En dan zakt die verliefdheid echt weg. Niet van vandaag op morgen, maar dat gebeurt uiteindelijk echt.

Wat je aandacht geeft, groeit. Dat geldt voor alles in het leven, dus ook voor het contact met die andere dame. Hij moet zijn aandacht focussen op zichzelf om te beginnen, en daarna op jou en jullie relatie. Ik vind dat je daar best dwingend in mag/kunt zijn, je wil een eerlijke kans en als hij jou die oprecht ook wil geven is er maar 1 manier, en dat is kappen met die ander. Totaal.

idd

wil je een kans van slagen hebben met deze relatie Dano MOET alle contact verbroken zijn. Als hij doorgaat ermee wil hij er dus niet iets van maken. Sorry maar bij twijfel van man, man er uit zetten. Lees maar op allerlei sites (en dan niet sites waar men met modder gooit maar echt met 'gezonde' nuttige informatie). Er kan geen driehoeksverhouding zijn. Tenzij jullie dit alle 3 goed vinden. Dan is het prima.

liefs GitteNN

lieve Dano

Ik ben niet zozeer negatief, niet eens over het verloop of een eventuele afloop.
Ik vind het alleen verdrietig dat jij denkt dat je overal in mee moet gaan, dat je niets te eisen lijkt te hebben.
Dat heb je wel.
Jullie hebben een relatie, met wederzijds goedvinden gestart.
Die kan eenzijdig verbroken worden, maar in het traject van goedmaken
mag je wel eisen dat je dan een eerlijke kans krijgt.
Wat ik al zei: je krijgt nu geen eerlijke kans en de relatie dus ook niet.
En ik vind dat je daar recht op hebt, anders moet hij wegwezen. (bij wijze van)

Aanvulling

De verliefdheid is niet het probleem, dat is maar een symptoom. Juist het feit dat hij zo twijfelt is daar het bewijs van. Als hij zeker wist dat hij met haar verder wilde was hij niet teruggekomen. Dus het probleem zit ergens anders. Hij hoeft mij niet op mijn blauwe ogen te geloven, maar dat is gewoon een logische gevolgtrekking.

Hij moet kiezen: of hij blijft en steekt daar al zijn energie en aandacht in (let op, daarmee geeft hij geen garantie af!) of hij gaat. Dit is zinloos, rekken van de pijn bij zowel jou als bij hemzelf.

Het is zo jammer dat mensen dat over het algemeen dit soort dingen niet van anderen aannemen...

Nee

Ik ben het er niet mee eens dat hij twijfelt. Hij vindt deze situatie eigenlijk prima. He gets the cake AND he can eat it.

Hij heeft het gemak van de vaste relatie én de spanning van de nieuwe relatie. Dano wil er alles voor doen om het weer goed te krijgen; lekker veel aandacht voor hem. Zij stelt geen eisen, maar wacht met smart op zijn terugkeer. Heerlijk gevoel voor hem, wat een macht. Daarnaast een nieuwe liefde die spannend is.
Natuurlijk gaat hij de keuze zo lang mogelijk rekken/uitstellen.