Verder na ontrouw deel 7
Daar issie dan, deel 7 alweer! Dit onderwerp loopt intussen al jaren. Weet iemand ook hoe je de andere draadjes terug kunt zien? Ik kan dat tegenwoordig niet meer vinden.
Talloze dames en een heel enkele heer stellen hier hun lief en leed op schrift, nadat ze bedrogen zijn. En dan volgt altijd de hele moeilijke vraag: kan ik dit vergeven, of niet? Blijf ik bij hem, of niet?
Ervaringen laten zien dat het jaren en jaren kan duren voordat deze wond hersteld is en je je man/vrouw weer vertrouwt. Soms komt dat vertrouwen nooit meer volledig terug.
Persoonlijk vind ik dat de volmaakte relatie niet bestaat. Je mag van elkaar volledige trouw en toewijding verwachten. Maar een huwelijk is natuurlijk geen constante staat van geluk. Ontrouw zet de boel even heel erg op scherp: hoewel sommigen denken dat je niet vreemd gaat in een relatie die echt goed is, klinkt mij dat teveel als de stelling dat waar 1 vreemdgaat, 2 schuld hebben. En het lullige is dat de bedrogen partner vaak geen idee had dat de ander niet gelukkig was. Dat waren ze zelf namelijk wel. Ik persoonlijk hou minimaal een keer of wat per jaar een onderhoudsgesprekje om te peilen hoe tevreden mijn man is met de relatie. Maar als hij niet eerlijk is, in zijn communicatie, kan hij mij ook de schuld niet geven voor mijn vermeende tekortkomingen, vind ik.
Enfin, stof genoeg om eindeloos met elkaar over te tikken 
En natuurlijk zijn we er voor elkaar, om elkaar te steunen en troosten.
Tenslotte zou ik wel graag even willen zeker stellen dat we niet voor elkaar gaan beslissen of de ander beter scheiden kan, dan wel blijven moet. Dat is een persoonlijke beslissing en daar mag een ander niet over oordelen.
Anna Cara schreef op 31-07-2021 om 20:54:
Muppet, ik word verdrietig om dit (weer) te lezen. Steeds weer zelf dingen ontdekken. Dat blijven liegen. Drie langere affaires. Wat ik mij afvraag: wat geeft jouw man als reden voor meermaals met vrouwen afspreken? Vreemdgaan?
En hoe kijkt hij naar jullie relatie? Naar jou?
Vorig jaar gaf hij als reden dat het heb ‘overkomen’ was. Iets in de zin van het gebeurde gewoon. Weet niet meer zijn precieze woorden.
Hij is ook echt geen prater en zijn vaak korte antwoorden, die ik dan nog uit hem moet trekken. Maar dan nog heel oppervlakkig.
Als ik er later nog naar vroeg komen er eigenlijk wat verschillende antwoorden, voornamelijk;
- het gebeurde, over kwam me
- het was voor de seks en de spanning
- wij waren niet echt gelukkig samen
- ik was nieuwsgierig naar seks met een andere vrouw
Ik heb aangegeven dat ik met deze antwoorden niet veel kan. Hij zal of zich moeten verwoorden/ uiten. Of moeten onderzoeken waardoor dit ontstaan is. Ik wil niet steeds hoeven denken….. zal het weer.
Hij geeft aan van mij te houden en samen verder te willen. Als ik vraag waarom dan, geeft hij aan omdat hij van me houd. Ik geef dan een reactie terug dat ik dat niet begrijp….. als je echt van iemand houd wil je diegene niet zo kwetsen. Hij zegt dan dat hij me geen pijn had willen doen.
Op mijn vraag waarom hij vorig jaar terug is gekomen, terwijl het eigenlijk al uit was gekomen, wij ons huwelijk aan het redden waren, en ze vrolijk verder gingen met hun ‘affaire’ , zegt hij dat hij met mij verder wil. Als hij dat niet had gewild had hij toen wel weggebleven of met haar verder gegaan is dan zijn korte verklaring.
Maar echte antwoorden krijg ik niet. Het is allemaal kort, weinig diepgang of echt inhoudelijk. Daarnaast heb ik soms ook het idee dat hij mij naar mijn mond praat. Zijn antwoorden zijn toch vaak net anders waardoor ik weer meer vragen heb.
Bijv: met die dame van 2015. Toen ik vroeg wanneer het begonnen was en geëindigd. Hij ga eerst paar keer aan eind 2015/ begin 2016. Hier had ik al weer vrede mee( nou ja vrede, maar klonk logisch) later verspreekt hij zich dan een keer en zegt hij dat ze samen met de hond liepen. De hond die wij pas in zomer 2016 hebben genomen.
Of heb je ooit wat voor hun gekocht. Nee…. Dat heb ik nooit gedaan behalve een drankje. Kom ik op zijn tel foto’s tegen met: chocolade repen in de vorm v hart met schat ik hou van jou, of lingerie. Toch wat gekocht…
En dan begin ik weer opnieuw met al mijn vragen om duidelijkheid te krijgen. Hij irriteert zich dan omdat we dit toch al besproken hadden. Ik begrijp best dat hij denkt ik vertel zo weinig mogelijk en dat hij probeert het te bagatelliseren….. maar dat ik nu niet handig. Omdat ik er onzeker van wordt en wantrouwig.
Als ik dit allemaal zo terug lees denk ik: wat een l.l ik verdien echt beter. Hij doet zijn best niet, terwijl hij zal moeten vechten. Of : met hun kon hij overduidelijk wel communiceren of moeite voor hun doen. Hele dagen contact etc
Maar dan lees ik weer terug in deze draadjes en herken ik ook wel veel terug… en kan het kwartje nog vallen bij hem. Maar misschien is dit hoop die ik niet moet hebben.
Voor mezelf heb ik wel heel duidelijk een grens getrokken. Als hij naar start therapie ( 16 aug) niet meer zijn best gaat doen voor mij/ voor ons of in ieder geval zijn best doet om beter te communiceren. Is het wat mij betreft klaar…. Ik kan op deze manier niet verder.
Voor nu neem ik mijn tijd en rust. Al vind ik het erg moeilijk….. zo veel vragen, wil zo graag samen praten over wat er gebeurd is, wat dit betekent voor ons, verwachtingen etc.
Wat een rollercoaster….. wat een onmacht en wat een verdriet
Lieve Muppet,
Ik ben door alle posts het even kwijt maar wat maakt dat jij verder wil met hem?
Ik ben ooit terecht gekomen bij blogs van een psychologe. Er staan interessante dingen in over verraad. Ik lag 9 opvolgende blogs over verraad (ze zijn genummerd), waaronder communicatie en vergeving. Misschien interessant?
https://www.relatietherapie-nijmegen.nl/blog/verraad-en-vergeving/
Mooie blogs Anna, ook voor mij als degene die een affaire had...
Hallo Sidni, dat klopt. Ik vond het heel interessant.
Hoe is het nu in jouw relatie? Voor jou? Voor je man?
Sidni schreef op 01-08-2021 om 09:06:
Mooie blogs Anna, ook voor mij als degene die een affaire had...
En ook voor mij die allang gescheiden is. Maakt goed helder wat er speelde en waarom ik in dit draadje meeleest, want verraden ben ik wel degelijk op meerdere vlakken.
Eenzaamheid: ik heb me in mijn relatie veel vaak eenzaam gevoeld. Mijn man wrs ook. Maar ik heb het nooit opgevuld met aandacht aan en van een ander. Ja van mijn kinderen en vriendinnen. Ik kan dan ook echt niet snappen dat daar een andere vrouw/man voor nodig is om een leegte op te vullen. Tja, die intimiteitshonger van M. Borsato he. Dat dekt de lading van domme dingen doen.
Ik ben er wel achter dat de momenten van woede en heftige emoties nog wel even blijven hier. Ik ben met de kids een midweekje weggeweest, man kwam alleen om te slapen. Hier was ik echt aan toe, ik heb in de maanden alleen zo genoten van hun. Dus omdat Man moest werken en ik vakantie heb, wilde ik er even uit. Nu stelde mijn schoonzusje voor omdat volgend jaar eens samen met de kids te doen. Leuk! Maar Man vloog toch uit de bocht. Waarom niet met hem zoals dit jaar bla bla bla.
Dat kon ik echt niet hebben! Het lijkt wel of ik niets meer alleen mag doen, terwijl tot vorig jaar er geen enkele interesse in mij en mijn sociale leven was. Alles draaide alleen om hem en wat hij deed en wilde gaan doen. Dus het werd een flinke ruzie, waarbij ik toch weer het een en ander voor zijn voeten heb gegooid. Niet allemaal geheel terecht maar ik ontplofte.
Je bent nu al sterker aan het worden en heb je eigen mening en wensen. Gewoon die vakantie met haar en kinderen boeken! Het is jouw leven. En daarmee zet je ook een grens neer. Jij bepaalt soms ook gewoon dingen.De ruzie gaat inderdaad om onderliggende dingen. Het is nu ook me-time voor jou.
Misschien is deze site ook fijn, als je vaak boos bent:
https://www.lerenloslaten.com/boosheid-loslaten/
De ademhaling oefeningen hielpen mij om vooral s nachts niet meer te denken (en uren en uren wakker te liggen)
Anna Cara schreef op 01-08-2021 om 07:31:
Lieve Muppet,
Ik ben door alle posts het even kwijt maar wat maakt dat jij verder wil met hem?
Ik ben ooit terecht gekomen bij blogs van een psychologe. Er staan interessante dingen in over verraad. Ik lag 9 opvolgende blogs over verraad (ze zijn genummerd), waaronder communicatie en vergeving. Misschien interessant?
https://www.relatietherapie-nijmegen.nl/blog/verraad-en-vergeving/
Dank je wel voor de tip van de blogs!
Waarom ik verder met hem wil? Omdat ik van hem hou. Omdat ik hem niet herken zoals hij nu is, en me ook zeker de goede jaren herinner.
Maar ook ws een stukje veiligheid, we zijn al zo lang samen en kan me Ernie bij voorstellen om zonder hem verder te gaan. Al betekent bovenstaande niet dat ik koste wat kost bij hem wil blijven en dat hij over mijn grenzen kan gaan.
Ik heb de blogs die je noemde naar hem gestuurd. En voor het eerst kwam er wel iets van reactie terug. Hij heeft ontzettend gehuild en gaf aan dat hij weet dat hij me onbeschrijfelijk veel verdriet heeft gedaan en hij niet weet wat hij kan doen om dit ooit te herstellen.
hij schaamt zich en vindt het enorm lastig om erover te praten omdat hij zoals hij zelf aangeeft echt wel weet dat hij fout was.
Hij heeft nu gevraagd of we eerst over de blogs kunnen praten en starten met de therapie. Hij hoopt dat dat hem gaat helpen om zich beter te uiten en mijn vragen te kunnen vertellen. Zoals hij zelf zegt, het is onmacht hoe ik reageer….
Fijn om te horen van hem. Ik heb aangegeven dat ik hier over na ga denken….
@Muppet81, mooie start van je man. Biedt basis voor reparatie.
Hij had die taak ook bij jou kunnen leggen; nu tenminste samen aan de slag.
Vraag hem open en eerlijk te zijn en te blijven. Niet alleen wat andere vrouwen betreft, ook in dagelijkse dingen.
Mamame, fijn dat de blogs jullie wat brengen! En de huilpartij van je man klinkt niet als 'iets van reactie', maar juist veelbelovend. Hij wil wel praten maar weet niet hoe. Hij staat tenminste wel open voor een gesprek. De machteloosheid en niet weten hoe het op te lossen, herken ik ook bij mijn man. Had je zelf ook emoties toen dat gebeurde bij je man? En wat bedoel je met dat je erover na gaat denken?
Zo Lexus, even tranen in mijn ogen hier. Het is toch confronterend en ik leef zo mee met iedere vrouw die dit meemaakt. Ook de vraag: is het beter alle details te weten of niet, is best een lastige. Ik worstel nog steeds met een aantal dingen die ik heb ontdekt. En toch heb ik ook juist dingen in mijn hoofd gehaald die mijn man kon toelichten en mij rust gaven. Van de week spraken mijn man en ik over het gebeuren en het kwam op mijn beeld van de sex tussen hun. Ik had vragen in mijn hoofd (expliciet) maar zei ik geloof dat ik het beter niet kan weten. En toch...
Hoe ervaart iedereen die dit nu leest dit?
Ik wilde alles weten tot in de meest nare details. En oh wee als hij geen antwoord gaf. De meeste details weet ik nu ook wel denk ik. Waar was het, hoe (enkel sex of vreselijk lang voorspel), wanneer, waarom deze dames? Ga zo nog maar even door. Ik wilde dat weten om te weten of onze sex dan zo slecht was, anders is ook. Ik had ook echt beelden in mijn hoofd over hoe ze het deden.
Ben ik er beter van geworden? Ja ik denk het wel. Want het is nu geen geheimpje meer tussen mijn man en de Truusdames. Niet meer hun onderonsje. Ik kan eerlijk zeggen dat ze mij met niets meer kunnen verrassen als ze eens kwade zin hebben.
Lexus schreef op 03-08-2021 om 23:18:
Een stel waarvan de man met de buurvrouw vreemd ging en met elkaar door wil. Door Oprah geinterviewd, ze stelt goede vragen, ik denk herkenbaar voor velen hier.
https://www.youtube.com/watch?v=oHWuLQEQN4E
Behalve het dagboek, zou het mijn verhaal kunnen zijn. Ook de reacties van het publiek zijn herkenbaar voor wat ik heb ervaren in mijn omgeving. Kan er echt heel verdrietig van worden als ik haar verhaal hoor. Ook hier kwam Truus 1 en 2 te belangstellend over naar mij terwijl ze met mijn man....
