Verder na ontrouw - deel 8

Pinokkio schreef op 28-02-2022 om 20:48:

[..]

MRI, misschien is dat hardnekkige sprookje van de leukste willen zijn daar wel debet aan.
We zijn natuurlijk nooit de leukste, genoeg leuke mensen op de wereld en gezien het vreemdgaan blijkbaar.
Maar ook de mensen die niet vreemdgaan vinden hun partner niet elke seconde de leukste mens ter wereld. Niet vreemdgaan is ook toeval, je verstand blijven gebruiken, geen impulsief karakter hebben, luiheid, enz enz enz.

Ik vind mijn partner geregeld de leukste maar dat wil ook nog niet zeggen dat ik nooit (per ongeluk) vreemd zal gaan.

ja nou ja ik vind het niet zozeer een sprookje maar meer een ego drijfveer en in die zin natuurlijk ook onrealistisch, hoewel menig partnerschap wordt gevormd door elkaar die illusie voor te houden. En in die zin worden we misschien wel graag voorgelogen terwijl we in ons hart wel beter weten. 

Natuurlijk vinden ook niet vreemdgaande mensen elkaar niet altijd de leukste maar daar ging het toch niet over. maar het ging er om dat mensen vaak om de ander terug te winnen na vreemdgaan hen wel dat gevoel geven ten koste van degene waarmee ze vreemd gingen. 

het spelletje, de strategie van communicatie om zo de ander haar gevoelens te bespelen, de ander die denkt  ´oh ik ben lekker leuker dan haar´´ daar ging het toch om?

ennuh: per ongeluk vreemdgaan bestaat dat? Even afgezien van in volkomen beschonken toestand iets flikken

Ja, natuurlijk bestaat per ongeluk vreemdgaan. 
Je hebt natuurlijk verschillende soorten mensen en een deel daarvan is gewoon notoir vreemdgaande, of loopt iig een zeer groot risico door een aantal persoonlijkheidsvariabelen. 
Bij die mensen is het eerder per ongeluk als ze niet vreemd gaan. 
Maar iedereen kan in een situatie terecht komen waarin het je overkomt. Ook als je niet beschonken bent. Iets met tijd en plaats enz. Ik noem dat toch per ongeluk.

(hoewel ik zelf wel steeds op tijd op de rem getrapt heb. Maar ik heb niet de illusie dat het me nooit zal overkomen) 

MRI schreef op 28-02-2022 om 19:41:

Sorry hoor ik krijg hier een behoorlijk naar gevoel van. Zowel naar degene die uit de school klapt als degene die zich hier aan afmeet. Eigenlijk een beetje een bah, wat een nare spelletjes.

Sorry MRI, dat ik jou door het zo sec neer te typen, er een naar gevoel door geef.

Het gaat er mij hier niet om om uit de school te klappen of me ergens aan af te meten, alsof ik daar genoegen in vind om dat te doen. Nee. Ik heb er ook heus wel op een bepaalde manier op gereageerd tegen mijn mans manier van zo over haar te praten. Het is niet enkel  een kwestie van nare spelletjes spelen. Die context mis je wellicht in het hele verhaal, omdat ik die situatie niet op die manier beschreven heb. Had ik misschien beter wel kunnen doen dan.

Maar ik snap wel wat je bedoeld. Je boodschap is duidelijk.

miss1984 schreef op 28-02-2022 om 21:42:

Maar Pinokkio je hebt toch altijd een keuze?

Ja Pinokkio er is toch altijd een keuze, ik begrijp ook het concept ´per ongeluk vreemdgaan´ niet hoor

MRI schreef op 28-02-2022 om 22:24:

[..]

maar wat denk jij dan dat mijn boodschap is ?

Die zit in dit stukje van jou, van 28-2 om 21:12u:  "ja nou ja ik vind het niet zozeer een sprookje maar meer een ego drijfveer en in die zin natuurlijk ook onrealistisch, hoewel menig partnerschap wordt gevormd door elkaar die illusie voor te houden. En in die zin worden we misschien wel graag voorgelogen terwijl we in ons hart wel beter weten.

Natuurlijk vinden ook niet vreemdgaande mensen elkaar niet altijd de leukste maar daar ging het toch niet over. maar het ging er om dat mensen vaak om de ander terug te winnen na vreemdgaan hen wel dat gevoel geven ten koste van degene waarmee ze vreemd gingen."

 Zag na het plaatsen van mijn reactie pas wat je daarna nog geschreven had 😊.

Maar had geen tijd meer om er nog opnieuw op te reageren. Ik had je vraag wel al verwacht op mijn reactie  dus hierbij het antwoord.

En dat proberen terug te winnen '"ten koste van degene waarmee ze vreemdgingen", ik denk dat het meestal nou eenmaal op die manier gespeeld wordt. Wat dat aangaat, loopt in feite iedereen elkaar steeds te 'manipuleren'. Maar dat hoeft toch ook niet per definitie altijd op een slechte manier te zijn? En misschien zegt een vreemdganger zulke dingen inderdaad dan wel als ego-drijfveer, maar dan niet omdat hij/zij zichzelf nou zo geweldig vindt, maar meer om zichzelf beter te begrijpen, zelfs misschien wel op een bepaalde manier terecht te wijzen of zo, omdat die zichzelf wel voor de kop kan slaan dat hij/zij zich zo heeft laten gaan en blind was, voor wat hij/zij  immers al thuis had zitten aan in de meeste gevallen toch wel de 'leukste en de liefste'. En doet het niet eens als ego-drijfveer maar in een poging om de veroorzaakte schade enigzins toch wat proberen te herstellen? Het is vaak ook die 'overlevingsstrategie', waar Miss het ook al over had, waardoor er nadien zo over gesproken wordt. Ook aan de kant van de vreemdganger, die anders bang is om alles kwijt te raken, ook al heeft die daar de kop genadeloos en uit eigen belang steeds weer voor in het zand gestoken.

En wat betreft 'per ongeluk vreemdgaan', dat gaat er bij mij ook niet in. Zoiets overkomt je niet ineens. Want je hebt inderdaad altijd een keuze in dergelijke situaties. Maar ja, dat ego, hè. En ook al is het dan misschien iets met plaats en tijd, er is op dat moment niemand die het jou verplicht om het doen, behalve jij zelf die vindt "dat het wel kan".

LaBelladonna schreef op 01-03-2022 om 11:52:

[..]

En dat proberen terug te winnen '"ten koste van degene waarmee ze vreemdgingen", ik denk dat het meestal nou eenmaal op die manier gespeeld wordt. Wat dat aangaat, loopt in feite iedereen elkaar steeds te 'manipuleren'. Maar dat hoeft toch ook niet per definitie altijd op een slechte manier te zijn? En misschien zegt een vreemdganger zulke dingen inderdaad dan wel als ego-drijfveer, maar dan niet omdat hij/zij zichzelf nou zo geweldig vindt, maar meer om zichzelf beter te begrijpen, zelfs misschien wel op een bepaalde manier terecht te wijzen of zo, omdat die zichzelf wel voor de kop kan slaan dat hij/zij zich zo heeft laten gaan en blind was, voor wat hij/zij immers al thuis had zitten aan in de meeste gevallen toch wel de 'leukste en de liefste'. En doet het niet eens als ego-drijfveer maar in een poging om de veroorzaakte schade enigzins toch wat proberen te herstellen? Het is vaak ook die 'overlevingsstrategie', waar Miss het ook al over had, waardoor er nadien zo over gesproken wordt. Ook aan de kant van de vreemdganger, die anders bang is om alles kwijt te raken, ook al heeft die daar de kop genadeloos en uit eigen belang steeds weer voor in het zand gestoken.

Ja ik denk dat het zo werkt inderdaad. Aan de ene kant de partner terug willen winnen en aan de andere kant ook voor zichzelf het verhaal veranderen om te zien dat de partner eigenlijk de leukste en de mooiste is. 

Het nare voor mij zit er dan in dat er zo´n competitie ontstaat tussen de trouwe partner en de truus. Ik wil dat niet. Ik heb ook het gevoel dat mannen dat veel minder doen. Die vinden de mannelijk truus een eikel misschien en balen er van dat die meer verdient of zo maar ze gaan niet of minder aan hun zelfwaarde twijfelen door te denken ´oh maar ik heb ook wel papbillen´ `vertel eens hoe waren zijn billen?´ ´hele erge papbillen? oh gelukkig mijn kont vindt ze toch steviger´

Nou ja voor mij persoonlijk komt het er op neer dat ik hoop dat iemand met mij gaat uit liefde, niet uit fysieke aantrekkingskracht want dat verdwijnt toch. En als die partner zijn liefde elders vindt en die mensen houden van elkaar, dan kan ik dat veel beter hebben dan dat het om het uiterlijk vertoon gaat. Maar goed, dat is een hang up van mij, dat weet ik. 

Ik bedoel dat per ongeluk niet al te letterlijk.
Ja, natuurlijk hebben we altijd keuze mogelijkheden. Maar hee wie doet altijd alles perfect. 
Ik gebruik de term om onderscheid te maken met de mensen die makkelijk vreemdgaan, of zelf gepland of heel bewust.
Er zijn mensen die gaan gewoon nooit vreemd. Maar zet hen in de ideale verleidigsmix en er zal een deel toch over de schreef gaan. 
(en ideale verleidingsmix is voor iedereen anders en het kan dan ook gaan over negatieve aspecten zoals dood spoor binnen relatie, persoonlijke spanningen enz. 

Jemig dames, de sfeer wordt er hier niet beter op. Mag het aub weer terug naar elkaar aanhoren, steunen en functionele tips geven? En kunnen we de opruiende reacties gewoon gaan negeren? Ik durf hier niets meer te posten omdat er zo fel op gereageerd wordt en omdat iedereen voor mijn gevoel maar gelijk wil krijgen. Jammer. 

Mamame schreef op 01-03-2022 om 12:12:

Jemig dames, de sfeer wordt er hier niet beter op. Mag het aub weer terug naar elkaar aanhoren, steunen en functionele tips geven? En kunnen we de opruiende reacties gewoon gaan negeren? Ik durf hier niets meer te posten omdat er zo fel op gereageerd wordt en omdat iedereen voor mijn gevoel maar gelijk wil krijgen. Jammer.

Maar voor mij zijn het gewoon hele valide kanttekeningen bij een ingewikkelde dynamiek, waarom mag dat niet besproken worden zodat een ieder het of kan verwerpen of haar voordeel ermee kan doen?

Ik zeg  hoe het voor mij werkt en volgens mij val ik niemand aan. 

Waarom mag er alleen aangehoord, gesteund en functionele tips gegeven worden? Dat geeft imho de fragiliteit van een bepaalde situatie aan (en dat het fragiel is, begrijp ik als geen ander, je zit in een #$%& positie als bedrogen partner) maar kanttekeningen plaatsen kan wellicht ook voorkomen dat een meer toxische dynamiek wordt toegedekt met de mantel der liefde in de vorm van steunbetuigingen. 

Ik zou willen dat mensen indertijd bij mij hadden gedaan. Een enkeling deed dat maar werd weggehoond onder hetzelfde mom van `geen leuke sfeer, steun MRI  liever, geef tips´. Ik zou willen dat ik naar die ene persoon had geluisterd of het op zijn minst in overweging had genomen. 

Maar goed, misschien is het beter het topic te herstarten en aan te geven `alleen voor mensen die verder willen met een vreemdgaande partner en alleen steun en tips, geen kanttekeningen oid.

Eens met Mamame. Ik heb een naar weekend achter de rug, sfeer in huis ook tamelijk bekoeld maar het voelt ergens niet ‘veilig’ om het hier aan te kaarten terwijl elke vezel gespannen staat.

ik snap wat ook MRI bedoelt, denk ik. De aanleiding tot het nare weekend is uiteindelijk gevolg van tactloos handelen, bagatelliseren en verdraaien van feiten om zo de schuld bij de ander te leggen. Truus bestaat niet meer, dus daar lag het niet aan. Het was puur een onaangenaam egoïstische en manipulerend trekje van mijn man om zelf schoon van blaam te blijven;

Zo maakte mijn man laatst een opmerking over genegenheid bij ander halen, gedurende die nare periode. Ik was wat overdonderd en wilde het niet meteen bespreken, maar het sudderde wel. Nadat in de weken erna, nog twee andere flauwe opmerkingen voorbij kwamen, vroeg ik om uitleg.
 Reactie was dat er niets gebeurd was maar dat het kwam door een uitspraak van mij en dat het aan mij lag, want ik moest verleden los laten. Ik gaf aan dat hij degene was die verleden oprakelde, en dat nog wel  op een voor mij heel vervelend moment waarin ik over een ruzie met mijn broer met hem besprak op moment van vertrouwen in mijn man. Ik vroeg hoe hij mij kon aandoen door over mogelijkheid van vreemdgaan erbij te halen. Hoe hij kon negeren dat dit mij zou kwetsen. ‘Ja maar, ik zou zijn zus ook hebben genegeerd als ze onverwachts op de koffie kwam. Ik gaf toe dat ik naar haar toe mijn bedenkingen heb; ik heb man uitgelegd dat haar bemoeizucht in ons gezin mij doet denken aan haar moeder en daar niet van gediend ben. Maar dat dit los stond van de onrust en hoofdpijn en verdriet die het mij bezorgd had. Nou, ik moest eens weten hoeveel verdriet ik hem gedaan had..
En dan is het op dat moment moeilijk communiceren.

Gênant detail is dat de brussen volgende week een diner hadden gepland ter ere van overlijden van hun moeder. Ik had het eerst open gelaten omdat man eerst aangaf dat het gezellige familie etentje ter ere was van verbouwing huis zus, dat diner  op sterfdag moeder plaatsvind. Ik had nog gevraagd of het meer om het lijf had. Nee. Hij voelde toen al nattigheid en zweeg in alle talen. Na de botsing over genegenheid elders, heeft man aan de brus doorgegeven dat ik niet aanschuif. Word ik weer als de verbitterde spelbreker gezien, die hun moeder niet kan vergeven. Terwijl ze niet weten welke opmerking over genegenheid elders er aan vooraf ging.

Op dergelijke momenten maak ik mij echt zorgen omdat die trekjes mij voorheen niet waren opgevallen. Ze zijn pas aan licht gekomen sinds zijn moeder aan hem stond te trekken. Maar ja, ik leef niet alleen en scheiden kan altijd nog.

Het klopt wel wat MRI aankaart want je leeft met de man en zijn nukken. Ik geloof nog wel dat de nukken van tijdelijke aard zijn, ik wil daarin geloven omdat de 27 jaar ervoor te lang zijn om die te negeren. In die 27 jaar ervoor heb je toch wel iets opgebouwd, herinneringen, vertrouwen en verbinding.
Ondanks de ervaringen van iemand die aangeeft graag gewaarschuwd had willen worden, dat ook werd maar die waarschuwen door andere forummers toentertijd weggehoond werd. De kanttekening is dus niet aan mij besteed. Ik ben er niet klaar voor om de plee door te spoelen. Toekomst zal het zeggen of dat ooit zal plaats vinden of dat we dit kunnen doorstaan. Ik hoop het laatste.
Ondertussen houd ik mijn rug recht, En lees ik hoofdstuk aannames en oordelen uit handboek mindfulness nog eens door.
En kan ik juist blij worden met kleine meevallers, die uit het niets komen.
 
‘Verder na ontrouw’ behelst meer dan de ontrouw op zich. Het gaat meer over het weer vallen en opstaan, ook als je denkt elkaar weer te kunnen vertrouwen, juist als je denkt elkaar weer te kunnen vertrouwen.

Sorry voor lang relaas, maar het moest er even uit.

Ik heb ook aan relatietherapie gedacht. Maar ik wil dat we er samen uit komen. Niet alleen op de dagen waarbij een objectieve therapeut vinger op zere plek legt, maar ook op de dagen dat we samen zijn. Juist dan moeten de jaren van liefde ons verzachten en ons naar elkaar toe brengen.
Komt ook deels door de coronaregels; we zitten te veel op elkaar lip, man werkt nu al paar jaar fulltime thuis  waardoor ik rekening ging houden met dagelijks gebeuren, niet kon sporten en mijn vrijwilligerswerk lag al die tijd stil. Net soort van pensioenvalkuil. Gelukkig komt daar weer verandering in. En anders koop ik een hond.

Flanagan schreef op 01-03-2022 om 15:01:

Ik heb ook aan relatietherapie gedacht. Maar ik wil dat we er samen uit komen. Niet alleen op de dagen waarbij een objectieve therapeut vinger op zere plek legt, maar ook op de dagen dat we samen zijn. Juist dan moeten de jaren van liefde ons verzachten en ons naar elkaar toe brengen.
Komt ook deels door de coronaregels; we zitten te veel op elkaar lip, man werkt nu al paar jaar fulltime thuis waardoor ik rekening ging houden met dagelijks gebeuren, niet kon sporten en mijn vrijwilligerswerk lag al die tijd stil. Net soort van pensioenvalkuil. Gelukkig komt daar weer verandering in. En anders koop ik een hond.

Ik vond de relatietherapie juist heel fijn. Wij kregen huiswerk mee en moesten dus ook op de leuke en fijne momenten wel het gesprek met elkaar aangaan. Dan kom je er ook een keer aan toe om te zeggen: vandaag is fijn met jou! Daarvan groeit het vertrouwen weer in elkaar. 

En die hond: die heb ik gekocht toen mijn man elders woonde. Man eruit, pup er in. En het is echt een verbinder gebleken. Iedere avond als de kids naar boven zijn laten wij in het donker lekker samen de hond nog even uit. We nemen dan samen ook echt even de dag door.