Verder na ontrouw - deel 8

Peet52! schreef op 28-04-2025 om 23:44:

Even delen...na 4 jaar na uitkomen Truus en haar man tegengekomen in levende lijve. Pffffffff...toch best wel even een behoorlijke trigger. Ben blijven staan en heb ze aangekeken. Haar man keek naar mij. Vond het vreemd denk dat ik hem zo aankeek. Zij...recht vooruit kijkend en doorpraten alsof er niets aan de hand was. Was dat mijn dochter erbij was anders had ik voor haar gaan staan. En ja..ik weet dat ze niet verantwoordelijk is. Maar heel raar dat het nu gewoon het moment daar is. Echt..ik herkende ze al vanaf de verte. Echt bizar moment na al die jaren

Haar man weet van niets? 

Ik kom truus wekelijks tegen. Ga de confrontatie ook niet uit de weg. En het wordt steeds makkelijker om dat trieste mens te zien. Maar zo'n eerste keer is heel naar. Zij durfde jou niet aan te kijken bedoel je? 

LifeEvent! schreef op 28-04-2025 om 23:51:

[..]

Haar man weet van niets?

Ik kom truus wekelijks tegen. Ga de confrontatie ook niet uit de weg. En het wordt steeds makkelijker om dat trieste mens te zien. Maar zo'n eerste keer is heel naar. Zij durfde jou niet aan te kijken bedoel je?

Haar man weet het ook. Die heeft ervoor gezorgd dat het destijds uitgekomen is. Maar misschien is het ook mijn obsesiviteit geweest dat ik gewoon meteen zie dat zij het zijn.

Eigenlijk is dat natuurlijk geheel mijn eigen interpretatie van de hele situatie. Ja heel erg naar. Maar ja. Was best wel opgefokt erna. Eigenlijk omdat je hele scenario's in je hoofd afspeelt als je Truus in levende lijve ziet maar uiteindelijk het gewoon aan je voorbij gaat. Want ja..wat zou ik gedaan moeten hebben. Vond het al moedig van mezelf dat ik bleef staan en ze indringend aankeek. Ik die altijd zo conflict vermijdend was. 

LifeEvent! schreef op 29-04-2025 om 09:07:

[..]

Door deze trauma's leer je idd kanten van jezelf kennen die je/ik niet had verwacht. Ik ging altijd vol de confrontatie aan. Maar ben juist milder geworden hoor ik. Die scenario's herken ik. Maar zoals nu zie je dat het onverwacht komt. Daarna ga je je reactie daarop analyseren en ook daarvan leer je.

Doet het gegeven dat truus en haar man nog wel samen zijn iets met je?

Heel raar is dat. Achteraf even analyseren hoe je ermee omgaat. Maar vind het prima zo. Wel het besef dat ik er al 4 jaar zo mee bezig ben en met haar. Waarom vraag ik me nu oprecht af. Denk idd dat het zo'n trauma geweest is dat ik helemaal boekie zoek was. Merk nu voor mezelf het verschil dat ik rustiger ben in mijn hoofd. Misschien ga ik toch nog voor emdr om het helemaal achter me te laten. Ik wacht even af hoe ik hier mee omga.

Dat ze weer samen zijn ..tja. ben ik niet jaloers op. Ze zijn in deze periode 2 keer verhuisd. 2 keer een huis helemaal verbouwd. 2 keer uit elkaar geweest. Zij is ook niet eerlijk geweest en open naar haar man. Zij had destijds in haar laatste bericht naar mijn ex geschreven dat ze een psycholoog nodig had om mijn ex te vergeten  en wilde ten tijde van de affaire dolgraag bij haar man weg. Dus nee denk dat het er aan de buitenkant prima uitziet. Heel mooi huis etc maar binnenkant. Nou ja als je zo aan het vluchten bent in het herstel proces en zelfs daarin dingen verzwijgt. Zoals mijn ex deed dat het al een jaar eerder was. Nou dan ben ik daar niet jaloers op. Haar man heeft meerder malen contact gezocht met ex omdat hij zoveel vragen had. Nee..weet als geen ander hoe moeilijk het is om je achter te laten en dan was zij nog eens heel erg verliefd op mijn ex

Klinkt bijna hetzelfde als hoe het bij mijn truus en man ging. Behalve dat er 0 contact meer was tussen hen. Alleen via haar man werden er boodschappen over gebracht in het kader van transparantie volgens hen. 
Een verzoek tot gesprek met z'n drieën en later met z'n vieren heeft mijn man steeds geweigerd.
Ook hij bestookte mijn man met detective vragen. Ik heb eigenlijk nooit behoefte gehad om haar vragen te stellen na de eerste kille confrontatie 5 minuten nadat ik het ontdekt had waarin ze met een zucht vroeg of het gesprek ook na haar vakantie kon en later haar zgn spijtbriefje. Ze kreeg een brief terug van mij waar ik weken over gedaan heb zodat ik er alles in kwijt kon. Nooit wat op gehoord. Hoorde later dat haar man de brief ook gelezen had en zich het meest boos had gemaakt dat zij over zijn medische probleem aan mij had verteld. Tsja..... 

Het is zo vreselijk zonde dat jouw man niet zijn volledige verantwoordelijkheid heeft genomen. Er wordt vaak gewaarschuwd dat als de waarheid gefaseerd verteld wordt zoveel meer schadelijk is dan in 1 keer alles op tafel. 

EMDR heeft mij niet veel gebracht. Wel praten praten praten met hem, met vrienden met hulpverleners 

Ik hoop dat je misschien aan podcast wat hebt over herstel (of dat nu samen door is of uit elkaar) maar doorleven van het trauma is zo belangrijk om verder te kunnen.
Sterkte 🙏 

Dank je lifeEvent.
Gisteren gewoon heel erg bezig geweest en zodoende veel afleiding zodat de trigger mij niet teveel kon beïnvloeden.  Dat helpt enorm.
Tja en de rest is natuurlijk een aanname van mij. ( misschien zijn ze wel heel erg gelukkig) Omdat een affaire zo geheim is ga je zelf zoveel dingen invullen. ( met mondjes maat de informatie die ik van ex heb gekregen) En het hoeft natuurlijk helemaal niet zo te zijn zoals ik het in mijn hoofd invul
Ja ik vind ook dat ex meteen eerlijk had moeten zijn dan had ik een eerlijke keuze gehad.

Gisteren nog wel even een moment voordat ik ging slapen wat ik allemaal had kunnen doen. 

Wat jouw man heeft gedaan overal a 4tjes neerhalen.. dat zou mijn ex nooit gedaan hebben. 

Buitenspel2024 schreef op 25-04-2025 om 13:59:

[..]

Het apart wonen initiatief komt bij mij vandaan. Wij zijn nu echt in de modus huisgenoten en dat lukt alleen maar als ik mijn mond dichthou en het bij koetjes en kalfjes kan houden. Dus ik hou mij in en man denkt dan dat het thuis best goed gaat, terwijl het in mijn hoofd helemaal niet oke is.

Ik vind ook het verlangen en het lichamelijke belangrijk. Knuffels, intiem etc, alles erop en eraan, graag Ik ben ook nog geen 40 en ook nog niet toe aan een relatie zonder fysiek aspect.

Hier is nu helemaal geen fysieke kant meer. Ik weet niet of ik het zou kunnen na alles, maar man zijn libido zit sowieso op 0, zegt hij, dus proberen of het zou gaan is al langere tijd überhaupt geen optie.. en inmiddels weet ik eerlijk gezegd ook niet of ik dat nog met hem wil.

Hoe gaat het nu? 

Wat je beschrijft geeft mij het gevoel van de 2,5 jaar tussen ons (tijdens de affaire van 5,5 jaar) en dat was heel erg frustrerend. Koetjes kalfjes was soms niet vol te houden en dan knalde het weer zodat we dagen niet tegen elkaar spraken, ondertussen relatietherapie waarin hij mij verweet niet vooruit te willen, geen seks kon hebben zei hij omdat hij dat niet kon met iemand die hem niet respecteerde en hem aan het kapot maken was 😱

En ik maar denken "wie ben je geworden!? Wie ben je echt? De momenten tussendoor dat we het weer fijn hadden hielpen weer om door te gaan

Terugkijkend heeft hij zoveel afschuw naar de man die hij toen idd was. Hij wilde de onderste steen boven hebben en vooral nooit meer die man worden. 

Ik hoop en bid dat jouw man die reset ook krijgt. Dat zijn ogen en hart open gaan🙏

LifeEvent! schreef op 01-05-2025 om 10:22:

[..]

Hoe gaat het nu?

Wat je beschrijft geeft mij het gevoel van de 2,5 jaar tussen ons (tijdens de affaire van 5,5 jaar) en dat was heel erg frustrerend. Koetjes kalfjes was soms niet vol te houden en dan knalde het weer zodat we dagen niet tegen elkaar spraken, ondertussen relatietherapie waarin hij mij verweet niet vooruit te willen, geen seks kon hebben zei hij omdat hij dat niet kon met iemand die hem niet respecteerde en hem aan het kapot maken was 😱

En ik maar denken "wie ben je geworden!? Wie ben je echt? De momenten tussendoor dat we het weer fijn hadden hielpen weer om door te gaan

Terugkijkend heeft hij zoveel afschuw naar de man die hij toen idd was. Hij wilde de onderste steen boven hebben en vooral nooit meer die man worden.

Ik hoop en bid dat jouw man die reset ook krijgt. Dat zijn ogen en hart open gaan🙏

Het gaat voor geen meter meer thuis. Ik heb inderdaad ook dat ik 'wie ben je geworden?'. De dingen die hij zegt, zijn echt niet oke (alsof ik de 'schuldige' ben). Ik word daar echt woest van, en inmiddels krijgt 'ie dat te horen ook. Kan mezelf niet steeds inhouden, de vulkaan staat steeds op ontploffen geloof ik. 

Ik hoop dat hij ook ooit met iets van afschuw terug kan kijken op zijn gedrag, maar ik betwijfel echt of dat ooit gaat gebeuren. Hij staat zo ver weg van hoe ik hem dacht te kennen. 

Dus nee, gaat hier niet goed. Miv zondag gaan we birdnesten. 

Buitenspel2024 schreef op 01-05-2025 om 12:10:

[..]

Het gaat voor geen meter meer thuis. Ik heb inderdaad ook dat ik 'wie ben je geworden?'. De dingen die hij zegt, zijn echt niet oke (alsof ik de 'schuldige' ben). Ik word daar echt woest van, en inmiddels krijgt 'ie dat te horen ook. Kan mezelf niet steeds inhouden, de vulkaan staat steeds op ontploffen geloof ik.

Ik hoop dat hij ook ooit met iets van afschuw terug kan kijken op zijn gedrag, maar ik betwijfel echt of dat ooit gaat gebeuren. Hij staat zo ver weg van hoe ik hem dacht te kennen.

Dus nee, gaat hier niet goed. Miv zondag gaan we birdnesten.

Sterkte buitenspel. Uit elkaar gaan is moeilijk. Maar samenblijven is ook moeilijk. Zelfs al wil de man 100%, er is in beide gevallen zoveel kapot. Ik vraag me soms af hoe dat grote gat binnenin mijn borst (en het jouwe?) geheeld zal geraken. En hoelang dit duurt.

Zelfs al doe je beide hard je best zoals wij, het is voor de bedrogene zo moeilijk. Echt tonnen energie kost dit, en dit zal voor jou niet anders zijn.

Ondanks het feit dat ik volhoud, energie in stop en doorga, ben ik het leven en de huidige maatschappij met losse zeden en moraal, weinig respect, zo moe.

Ik herken het tijdperk waarin ik leef niet meer. Ik voel me niet meer thuis in mijn wereld.

Weet dat ik alle dagen aan je denk Buitenspel. Je bent vaak in mijn gedachten. En stresskipje ook. 

Veel moed. Op naar je nieuwe start.

Buitenspel2024 schreef op 01-05-2025 om 12:10:

[..]

Het gaat voor geen meter meer thuis. Ik heb inderdaad ook dat ik 'wie ben je geworden?'. De dingen die hij zegt, zijn echt niet oke (alsof ik de 'schuldige' ben). Ik word daar echt woest van, en inmiddels krijgt 'ie dat te horen ook. Kan mezelf niet steeds inhouden, de vulkaan staat steeds op ontploffen geloof ik.

Ik hoop dat hij ook ooit met iets van afschuw terug kan kijken op zijn gedrag, maar ik betwijfel echt of dat ooit gaat gebeuren. Hij staat zo ver weg van hoe ik hem dacht te kennen.

Dus nee, gaat hier niet goed. Miv zondag gaan we birdnesten.

Puur narcismedynamiek wat er bij hem gebeurt. Zolang jij het allemaal fout doet in zijn ogen, hoeft hij die van hem niet onder ogen te zien. Er kan zoveel mis gaan in een brein. 

Het lijkt ook alsof hij die truus nog niet heeft los gelaten. Maar ook al heeft hij dat wel, dan ontstaat er nog steeds een vluchten van zijn schuldgevoel en niet onder ogen zien wat hij heeft gedaan. Heel verdrietig 😢 

Mijn man herkent het van de eerste maanden na het uitkomen ook. Zei dan opeens tegen mij dat het hem zo tegenviel dat ik, die altijd het huwelijk hoog had staan, de handdoek in de ring gooide dus hoe hoog stond het dan en ik zou altijd al blijven "hangen" in heftige dingen en de knop niet om kunnen zetten, een vriend schreef hij dat hij niet "binnen de lijntjes gekleurd" had maar wie deed dat wel? Hij draaide het vaak ook zo dat hij het slachtoffer was. Ik werd er woest om! Het hielp mij toen om alle contact te verbreken (alleen mail omtrent afspraken met de kinderen en mediator) ik wilde rust! Een vriend en een pastoraal begeleider hebben toen hem er op aangesproken als hij toch weer contact zocht tegen de afspraken in. Het was ook wanhoop zegt hij nu maar ook had hij nog niet zijn volledige verantwoordelijkheid genomen. 

Misschien helpt het jou ook (je moet zo ongelooflijk moe zijn) als er zo min mogelijk contact is en een eigen therapeut als dat mogelijk is. 

Liefs

zomaar even een opmerking, maar het zou fijn zijn als we hier de keukenpsychologie over eventueel ‘narcisme’ (in welke vorm dan ook)tot het minimum zouden kunnen beperken.

@Stresskipje, lees je hier nog mee en zo ja, hoe gaat het nu met jou/jullie?

Buitenspel2024 schreef op 01-05-2025 om 12:10:

[..]

Het gaat voor geen meter meer thuis. Ik heb inderdaad ook dat ik 'wie ben je geworden?'. De dingen die hij zegt, zijn echt niet oke (alsof ik de 'schuldige' ben). Ik word daar echt woest van, en inmiddels krijgt 'ie dat te horen ook. Kan mezelf niet steeds inhouden, de vulkaan staat steeds op ontploffen geloof ik.

Ik hoop dat hij ook ooit met iets van afschuw terug kan kijken op zijn gedrag, maar ik betwijfel echt of dat ooit gaat gebeuren. Hij staat zo ver weg van hoe ik hem dacht te kennen.

Dus nee, gaat hier niet goed. Miv zondag gaan we birdnesten.

Ach wat rot voor je. Maar meid, je hebt er genoeg aan gedaan, zo veel geduld gehad. En ik begrijp ook als je ontploft. Succes met de pijn en alles regelen!

RoodVruchtje schreef op 01-05-2025 om 17:12:

zomaar even een opmerking, maar het zou fijn zijn als we hier de keukenpsychologie over eventueel ‘narcisme’ (in welke vorm dan ook)tot het minimum zouden kunnen beperken.

Dat ben ik niet met je eens. Nee we mogen geen diagnose narcistische persoonlijkheidsstoornis stellen en moeten dat ook niet willen. Maar bij bepaald soort gedrag vind ik het best opportuun te wijzen op sites/ therapeuten die veel kennis over narcisme hebben. Dit omdat je, zodra er een vermoeden is van een stoornis in het cluster B spectrum je anders naar gedrag kan kijken en je handelen daar op af kan stemmen, zonder de betrokken persoon te pinpointen of ergens van te beschuldigen evenwel. Ik moet zeggen dat ik had gewild dat mensen mij jaren eerder op sites/literatuur/filmpjes/testen hadden gewezen. 

Lieve allemaal,
Ik ben er gister achtergekomen dat mijn man is vreemd gegaan.
De 'truus' heeft mij een berichtje op insta gestuurd dat ze mijn man een maand geleden in de supermarkt heeft ontmoet en om zijn insta heeft gevraagd, hij lachte zo lief naar dr....
Na 2 weken appen wilde zij afspreken maar toen gaf hij aan dat hij getrouwd is. Zij heeft toen gezegd dat dat haar niks uitmaakte...en zo zijn de sexueel getinte berichten begonnen, tot ze afgelopen maandag zijn climax heeft bereik hij haar met de auto savonds heeft opgehaald en ze hebben ge... in onze auto.
Ik ben er kapot van.
We hebben wel direct gepraat, waar dit vandaan komt, hoe kan het dat je zo ver bent gegaan. Hij zit niet goed in zn vel dat weet ik al poosje, maar hij praat ook niet. 
Ik ben leeg nu.
We hebben er wel voor gekozen om samen verder te gaan. We hebben ook 2 kids 9 en 7, ik hou van hem. Tot gister ochtend hield ik gewoon van hen
Maar hoe ga ik hier mee om? Ik wil met hem knuffelen maar ben ook heel boos. Ik wil de normale dingen oppakken maar wil ook heel veel huilen.
We gaan een therapeut zoeken voor hem en voor ons, dat hebben we afgesproken.
Het is de fout van zn leven gaf hij direct toe. Heeft na de daad ook geen contact meer met haar gezocht.
Ik voel me zo, zo, ik weet niet wat ik voel.
Ik vind dit niks voor hem, hij is niet zo, en toch is het gebeurd. 
X