Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Anoniemvoornu schreef op 27-09-2025 om 14:55:
[..]
Weggejaagd met pek en veren valt toch echt wel mee er wordt alleen gezegd dat er een beter topic voor is het minaressentopic of een eigen topic openen , want de kans is wel heel groot dat je geen heel warm onthaal krijgt nee , Het is hier al moeilijk genoeg voor sommige mensen om de ander nog als persoon te zien , meerdere keren komen zeer nare bewoordingen voor de minnares voorbij door bepaalde posters en dan denk je een leuk gesprek te voeren over hoe het jou raakt als de vrouw van de man niet doet wat jij vind dat ze zou moeten doen, dan heb je wel een plaat voor je hoofd.
Dit vind ik echt onaardig en daarom reageer ik. Je mag een hekel aan me hebben omdat ik een "truus" ben, prima. Maar verdraai m'n woorden niet, dat deed je eerder ook al. Dat "kop in het zand en door" komt letterlijk van hem. Ik vind niets maar dan ook NIETS aan dit hele onderwerp leuk. Er zijn alleen maar verliezers. En ik zeg nergens dat ik vind dat zij iets zou moeten doen. Ik had alleen (na het lezen van de adviezen die hier worden gedeeld) anders verwacht, namelijk dat zij samen afspraken zouden maken en dat hij dat aan mij zou laten weten omdat we elkaar dagelijks blijven zien. Heb dat meermaals aan hem gevraagd, of dat het geval is en dat ik dat graag zou willen weten zodat wij ons daar ook aan kunnen houden. In plaats daarvan word de grens bij mij neergelegd. Het is puur dat ik dat niet begrijp en daarom kwam ik op dit forum.
Anoniem26 schreef op 27-09-2025 om 19:21:
[..]
Dit vind ik echt onaardig en daarom reageer ik. Je mag een hekel aan me hebben omdat ik een "truus" ben, prima. Maar verdraai m'n woorden niet, dat deed je eerder ook al. Dat "kop in het zand en door" komt letterlijk van hem. Ik vind niets maar dan ook NIETS aan dit hele onderwerp leuk. Er zijn alleen maar verliezers. En ik zeg nergens dat ik vind dat zij iets zou moeten doen. Ik had alleen (na het lezen van de adviezen die hier worden gedeeld) anders verwacht, namelijk dat zij samen afspraken zouden maken en dat hij dat aan mij zou laten weten omdat we elkaar dagelijks blijven zien. Heb dat meermaals aan hem gevraagd, of dat het geval is en dat ik dat graag zou willen weten zodat wij ons daar ook aan kunnen houden. In plaats daarvan word de grens bij mij neergelegd. Het is puur dat ik dat niet begrijp en daarom kwam ik op dit forum.
En je gelooft dat hij jou de waarheid verteld? Sommige grenzen moet je zelf stellen deze man wilt/doet het niet , en het feit dat je er een hun kwestie van maakt vind ik nogal gemeen , er zit daar een bedonderde vrouw en dan ga jij bepalen dat ze die grens voor jou duidelijker moet maken. Hoe duidelijk kun je het hebben , hij is bezet ....
Anoniem26, ik vind je wel erg naïef als je hier steun of goeie raad had verwacht van allerlei mensen die bedrogen zijn. Dan snap je denk ik niet wat het doet met een mens (daar zit vast een verband met waarom het is gebeurd). Je hebt alle vrijheid om hier te posten, maar verwacht dan niet dat mensen begrip hebben voor jouw situatie. Je hebt je gebrand aan een situatie die mo-ge-lijk goed kan uitpakken, maar die waarschijnlijk eindigt in misère. Tot tweemaal toe, met een man die je eerste keer liet stikken en de tweede keer dat ook deed. En nu wéér toenadering zoekt, maar toch geen duidelijkheid geeft. Ik vind een plaat voor je kop een terechte opmerking. En dan moet je op de blaren zitten, met alle gevolgen van dien. Heartbreak, lastige situatie op werk. Maar het gevolg van je eigen (domme) acties. En daarom geen sympathie vanuit mijn kant. Als je toch raad wilt, neem afstand van deze man en ga relaties aan met iemand die wel te vertrouwen lijkt, althans die niet op voorhand een vertrouwensachterstand heeft door reeds in een relatie te zitten.
Anoniem26 schreef op 27-09-2025 om 19:21:
[..]
Dit vind ik echt onaardig en daarom reageer ik. Je mag een hekel aan me hebben omdat ik een "truus" ben, prima. Maar verdraai m'n woorden niet, dat deed je eerder ook al. Dat "kop in het zand en door" komt letterlijk van hem. Ik vind niets maar dan ook NIETS aan dit hele onderwerp leuk. Er zijn alleen maar verliezers. En ik zeg nergens dat ik vind dat zij iets zou moeten doen. Ik had alleen (na het lezen van de adviezen die hier worden gedeeld) anders verwacht, namelijk dat zij samen afspraken zouden maken en dat hij dat aan mij zou laten weten omdat we elkaar dagelijks blijven zien. Heb dat meermaals aan hem gevraagd, of dat het geval is en dat ik dat graag zou willen weten zodat wij ons daar ook aan kunnen houden. In plaats daarvan word de grens bij mij neergelegd. Het is puur dat ik dat niet begrijp en daarom kwam ik op dit forum.
Ja weet je wat het is Anoniem26, het is oneerlijk dat jij de grens moet stellen, maar... het was al nooit eerlijk. Hij had twee vrouwen, jij en zijn vrouw ieder een halve man. Dat is een factor vier minder dat wat hij had. Hij had en heeft een voordeelspositie tov jullie. Misschien heeft de man in kwestie geen slecht karakter maar hij kan kiezen en delen, jullie niet. Het lijkt me moeilijk om in de positie te zitten dat je hem nog steeds tegenkomt. Natuurlijk blijf je met vragen zitten, maar die beantwoord willen zien zal je niet verder helpen. Als je een vriendin van me was zou ik je aanraden daar weg te gaan, puur om jezelf de kans te geven emotioneel tot rust te komen, bij jezelf te komen, hem overal op te blokkeren en zo de ruimte te creëren om iemand in je leven te gaan ontvangen die helemaal voor jou gaat. Hij gaat niet voor jou kiezen. En door jullie start kan de relatie een soort verslaving zijn geworden die heel anders is dan dat twee mensen vrij elkaar kunnen ontmoeten en iets op kunnen bouwen in alle rust. Beschouw het ook als een verslaving waar je van moet afkicken, door hem niet meer te zien en alle contact te vermijden. Het is niet eerlijk, en natuurlijk geef je veel om hem, maar girl you dodged a bullet. Geloof me, je zou hem nooit kunnen vertrouwen, net als zijn vrouw dat nu niet kan.
Max88 schreef op 27-09-2025 om 03:05:
Ik vind, heb ik al wel eens eerder gezegd, dat je wel degelijk medeverantwoordelijk bent als nummer 3. In een winkel noem je het stelen: je zit met je tengels aan wat je niet toebehoort. En de flapdrol die er voor openstaat is hoofdverantwoordelijke.
Niet mee eens. Een ander is nooit en te nimmer jouw bezit. Een mens is geen eigendom. Het maakt eigen keuzes. Als iemand het toestaat is dat aan hem of haar.
Ik moet er niet aan denken dat een ander zoiets voor mij zou bepalen. Je maakt afspraken en het is aan jou om je daaraan te houden. Als je echt gek bent op je partner laat je het gewoon niet toe.
Izza schreef op 28-09-2025 om 01:12:
[..]
Niet mee eens. Een ander is nooit en te nimmer jouw bezit. Een mens is geen eigendom. Het maakt eigen keuzes. Als iemand het toestaat is dat aan hem of haar.
Ik moet er niet aan denken dat een ander zoiets voor mij zou bepalen. Je maakt afspraken en het is aan jou om je daaraan te houden. Als je echt gek bent op je partner laat je het gewoon niet toe.
In een wereld waarin mensen rationele en weloverwogen keuzes maken kan ik hierin mee. Maar dat is het leven niet. In het leven is het nu eenmaal zo dat wij allemaal wel eens dingen doen die we achteraf heel graag niet hadden gedaan. Ingegeven door psychologische factoren, sociale factoren en emotionele factoren. Oftewel: we zijn heel erg beïnvloedbaar, en des te meer wanneer we ons daar niet bewust van zijn. Helaas moeten wij vaak eerst in de problemen komen om dat te begrijpen. En dan kunnen we vaker keuzes maken om meer te leven zoals we zelf willen.
Therapeut hier was glashelder: het is misdadig om een gebonden persoon te benaderen met de intentie diegene te krijgen. Want: als je weet dat diegene een relatie en gezin heeft, er is geen toenadering vanuit de ander en dan ga jij op manipulatieve manier bij iemand binnendringen. Iemand emotioneel bespelen. Iemand die kwetsbaar is omdat er inderdaad problemen zijn waar onvoldoende bewustzijn op zit.
Natuurlijk is elk verhaal anders. Als je partner actief op tinder zoekt naar een date en/of liegt over het hebben van een relatie. Dan is er weinig te verwijten aan een derde. Maar als de derde notabene een vriendin is, mijn hemel…
Weet je, wettelijk mag het allemaal. En natuurlijk blijft degene die vreemdgaat volledig verantwoordelijk. Maar als jij degene bent die willens en wetens een relatie van een ander binnendringt, dan vind je jouw eigen genot en plezier zo belangrijk dat het ten koste mag gaan van anderen. En daar maak je de wereld niet mooier mee.
Maar Henkie nu leg je weer de schuld bij de "misdadige" derde. Die bewust een relatie zou binnengaan. Terwijl de persoon in de relatie dat ook heel bewust zelf kan opzoeken he? Hoeveel gebonden mensen staan er wel niet op de datingsites? Bezoeken clubs of parkeerplaatsen of staan na carnaval te zoenen? Het is niet de verantwoordelijkheid van de derde om vooraf eerst uitgebreid te onderzoeken hoe iemands status is. Zeker niet voor een avondje plezier. Het is aan die ander om dat vooraf aan te geven. Of überhaupt zich niet op bepaalde plekken te begeven.
En natuurlijk is de situatie met een bekende heel anders. Maar dan is er blijkbaar bij de persoon in de relatie toch een bepaalde behoefte. Fout van die persoon? Ja. Maar die derde kan slechts krijgen wat de ander haar geeft. Niet wat hij of zij wil. En een ieder heeft de volledig vrije keuze wat daarmee te doen. Ik geloof dan ook niet zo erg in monogamie als opgelegde standaard voor iedereen. En ik zie dat in de overdaad aan affaires (hier maar juist ook in het echte leven) regelmatig bevestigd.
Izza schreef op 28-09-2025 om 10:14:
Maar Henkie nu leg je weer de schuld bij de "misdadige" derde.
Nee, dat doe ik niet. Degene die vreemdgaat is 100% verantwoordelijk voor het vreemdgaan, het liegen en bedriegen. De derde die bewust een gebonden persoon probeert te verleiden is 100% verantwoordelijk voor iets wat in mijn ogen misdadig is.
Je schrijft dat er een bepaalde behoefte is bij iemand die vreemdgaat. Dat is helemaal waar. Alleen is de praktijk dat die behoefte meestal niet zit in het vreemdgaan. Het vreemdgaan is vaak een uitvlucht omdat er geen bewustzijn zit op onderliggende pijn of behoeften. En dan kun je zomaar denken dat die derde de oplossing is. Totdat de luchtbel knapt, je leven en dat van anderen in puin is. En dan blijkt het vreemdgaan toch niet zo helpend en fijn als gedacht.
In mijn mensbeeld is het niet zo dat mensen wel/niet deugen. We maken allemaal fouten (en doen gelukkig ook goed). De impact van de ene fout is wel groter dan de ander. Maar dat maakt ons niet meer of mindere mensen. Ik probeer mensen niet te oordelen, maar laten we dat alsjeblieft wel doen bij keuzes en gedrag die schade aanbrengen. Iets dat gebaseerd is op leugens, bedrog en anderen een trauma oplevert is niet mooi, goed of een oplossing voor een behoefte die iemand heeft.
Izza schreef op 28-09-2025 om 01:12:
[..]
Niet mee eens. Een ander is nooit en te nimmer jouw bezit. Een mens is geen eigendom. Het maakt eigen keuzes. Als iemand het toestaat is dat aan hem of haar.
Ik moet er niet aan denken dat een ander zoiets voor mij zou bepalen. Je maakt afspraken en het is aan jou om je daaraan te houden. Als je echt gek bent op je partner laat je het gewoon niet toe.
Ok, maar als je het dan zo absoluut en zwart wit stelt, dan maakt het dus ook niet uit als het een vriendin van je betreft. dan net zo consequent en stoer zijn, niemand is bezit dus ga je gang. Verantwoordelijkheid van degene die in de relatie zit. Forget solidariteit, ethiek, sisterhood , vriendschap, enz.
En het gaat mij totaal niet om 'goed' of 'slecht', zo oordeel ik helemaal niet, ik bestrijdt alleen dat de 'derde' partij' geen verantwoordelijkheid heeft. Als 'mens'. En het raakt me ook echt.
Natuurlijk is het niet netjes als een vriendin of zus iets begint met je gebonden partner. Die heeft namelijk ook een relatie met de bedrogen partner. Een vriendschaps- of familiaire relatie. Maar ik vraag me toch af waarom zoveel bedrogen mensen zich bezig houden met het morele niveau van de minnares. Afgezien van de situatie dat zij een vriendin zou zijn, heb je toch alleen te maken met degene die jou trouw beloofd heeft? Is er dan iets van 'als zij (minnares) er niet was geweest, was het niet gebeurd?" En geloof je dat dat helemaal waar is?
MRI schreef op 28-09-2025 om 11:30:
Natuurlijk is het niet netjes als een vriendin of zus iets begint met je gebonden partner. Die heeft namelijk ook een relatie met de bedrogen partner. Een vriendschaps- of familiaire relatie. Maar ik vraag me toch af waarom zoveel bedrogen mensen zich bezig houden met het morele niveau van de minnares. Afgezien van de situatie dat zij een vriendin zou zijn, heb je toch alleen te maken met degene die jou trouw beloofd heeft? Is er dan iets van 'als zij (minnares) er niet was geweest, was het niet gebeurd?" En geloof je dat dat helemaal waar is?
Het is volgens mij een noodgreep om een positieve blik te houden op de eigenlijke partner. Alle schuld naar de derde schuiven om aan je zelf te verantwoorden dat je toch met die partner verder wil.
Dat is voor mij een ander gesprek. Inderdaad ga je geen heling vinden via boosheid op de derde. Ik snap alleen niet dat het als of-of wordt gezien. Hoe ik het zie is dus dat iedereen 100% verantwoordelijk is voor zijn/ haar eigen deel. En hoe ik het heb ervaren is dat boosheid op partner en boosheid op derde heel goed hand in hand kunnen en een voor mij logisch onderdeel zijn van het proces. Om uiteindelijk los te komen van de derde en tot herstel te komen met partner of de conclusie te trekken dat de relatie niet gezond is.
Pippeltje schreef op 28-09-2025 om 11:38:
[..]
Het is volgens mij een noodgreep om een positieve blik te houden op de eigenlijke partner. Alle schuld naar de derde schuiven om aan je zelf te verantwoorden dat je toch met die partner verder wil.
Nou niet iedereen die de derde ook schuldig vindt, schuift alle schuld op haar. Je hoort/leest ook vaak ' natuurlijk is hij (vreemdganger) verantwoordelijk MAAR ... en dan komt er een moreel oordeel over de minnares. Dus dan is er misschien wel een element van afschuiven aanwezig. Zoals ik al zei: geloof je dan dat het niet was gebeurd als zij er niet was geweest? Wat is inderdaad jouw eigen belang om de minnares te beoordelen? Gewoon als gedachte-experiment. Hoe is het als je haar niets kunt verwijten?
En maar weer eens een disclaimer: ik vind met een gebonden persoon gaan niet slim en zou het niet doen noch anderen aanraden.
@MRI: Verhalen zijn natuurlijk heel verschillend. In ons geval: een crisis was onvermijdelijk. Als deze truus er niet was geweest had het ook een ander kunnen zijn. Het had ook een burn-out kunnen zijn, een verslaving, een scheiding. Allemaal klote. En toch geloof ik dat het ook anders had gekund: namelijk besef dat er iets is waar hulp bij nodig is, bij haar of bij mij. Dat is hier en op heel veel plekken niet het geval en so be it. Maar ik hoop dat het meer normaal wordt dat we stilstaan bij onszelf, hulp zoeken als dat nodig is en minder oplossing zoeken in vreemdgaan.
GekkeHenkie100 schreef op 28-09-2025 om 12:17:
@MRI: Verhalen zijn natuurlijk heel verschillend. In ons geval: een crisis was onvermijdelijk. Als deze truus er niet was geweest had het ook een ander kunnen zijn. Het had ook een burn-out kunnen zijn, een verslaving, een scheiding. Allemaal klote. En toch geloof ik dat het ook anders had gekund: namelijk besef dat er iets is waar hulp bij nodig is, bij haar of bij mij. Dat is hier en op heel veel plekken niet het geval en so be it. Maar ik hoop dat het meer normaal wordt dat we stilstaan bij onszelf, hulp zoeken als dat nodig is en minder oplossing zoeken in vreemdgaan.
Ja ik vind jullie ook een schoolvoorbeeld waarbij zelfonderzoek heeft geleid tot mooie resultaten voor jullie als individuen en als stel. Natuurlijk vind je die derde die gebruikt maakt van de lacune in de relatie in eerste instantie een asshole. Maar uiteindelijk is het voor je relatie ook het beste als je in alle eerlijkheid kunt onderzoeken waardoor dit heeft kunnen ontstaan. Bij jullie is dat zo. Maar er zullen ook stellen zijn waarbij er niet zo gewetensvol gekeken wordt en de vreemdganger een verhaal ophangt van 'maar zij deed ook dit of dat'. In die gevallen is het makkelijk schuld naar de minnares af te schuiven.
