Verder na ontrouw - deel 8
Je partner is vreemdgegaan? Dan kom je in een rollercoaster terecht. Ongeloof, verdriet, boosheid etc. En als je partner laat weten dat hij jou niet kwijt wil dan volgt vaak de vraag: Should I stay or go? In de praktijk niet altijd even simpel te beslissen.
In dit topic vind je gelijkgestemden van wie de partner ook ontrouw is geweest. Of zelfs meermaals. En waarvan de meesten hier besloten hebben om de relatie een kans te geven. Elk verhaal is uniek. Heb je vragen, zorgen, twijfels, behoefte aan luisterend oor of wil je je emoties kwijt? Dan ben je hier aan het goede adres.
Anna Cara schreef op 21-05-2025 om 06:11:
Het zal zeker impact hebben op je kinderen. Een scheiding zwz al. Maar zeker als je veilig haven als kind ineens onveilig wordt. Je zal pas later weten hoeveel schade er is aangebracht. Psychologisch kan het echt flinke gevolgen hebben. Waar heeft je oudste meeste moeite mee?
Xxx
Ik denk de verandering in gedrag, in combinatie met het feit dat hij best wel met dat hele verhaal van die ex in zijn maag zit. Echt uitleg is er nooit aan hem gegeven. Ik ben er altijd ver van weg gebleven om er een gesprek over aan te gaan met hem, wel altijd aangegeven dat als hij ergens mee zat dat die altijd met mij kon praten er over. Maar, zoals je wel een beetje kunt opmaken uit de keren dat hij daar over praat, weet hij dondersgoed wat er gespeeld heeft en wat de werkelijke reden is dat we uit elkaar zijn en daar worstelt hij mee.
Echt praten met zijn moeder er over lukt niet, want ook dan schiet ze direct in de verdediging. En ze gaat redelijk hoog-laag in hoe ze doet zeg maar. Dus het ene moment is ze de liefhebbende moeder die ze ook echt is. En het andere moment kan ze om iets heel kleins heel erg boos worden en dan zegt ze dingen, die echt niet kunnen.
Ik heb wel geprobeerd met hem toen die van de week in de auto er over begon daar met hem een gesprek over te voeren. Dat als hij zich zo voelt dat die met zijn moeder praten moet daarover. Dat ik hem begrijp. Uitgelegd dat mama het niet zo bedoeld, maar dat het ook voor mama en papa een hele moeilijke tijd is. En dan zegt hij, geheel terecht: Ja maar papa, dat is het voor ons ook.
Hij wordt steeds opstandiger tegen haar en dat is een soort van cirkel. En ik zit er in die zin een beetje tussen in omdat ik het ook wel zie en ook wel mee krijg dat haar emmer echt vol is. Maar erover praten heeft gewoon geen zin. En dat maakt het lastig.
Izza schreef op 21-05-2025 om 12:14:
Elpisto, verdiep je eens in parallel ouderschap (solo ouderschap). Dat is voor ouders waarbij co ouderschap geen optie is vanwege onderlinge problemen. Het is gericht op minimale en zakelijke communicatie en een goede band tussen jou en je kinderen. Waarin je je eigen ouderschap kunt uitoefenen zonder onderlinge conflicten en afstemming.
Daar heb ik inderdaad heel veel over gelezen al. En dat hanteer ik ook, voor zover dat mogelijk is. Die maanden dat ze niet bij mij in zat, ging dat eigenlijk best goed. Eigenlijk alleen de essentiele dingen, zoals een ziekenhuisbezoek bijvoorbeeld, meldde ik. Voor de rest regel ik mijn zaken zelf. Ik heb inderdaad een hele goede band met mijn kinderen, dus in die zin gaat het allemaal wel goed. Het is nu dat laatste stapje, zij het huis uit, en dan kan de rust voor de kids terug keren, hopelijk.
@Buitenspel, hoe gaat het met jou/jullie?
