Verder na ontrouw - deel 8

EricaS84 schreef op 08-08-2025 om 22:38:

@lola84 : Hier gaat het ook op en af. Ik vermoed ook dat het meespeelt hoe ik zelf in mijn vel zit. Nu net weer een periode met veel kritiek van mijn moeder achter de rug, en dat haalt me mentaal sowieso wat onderuit. Mijn man had anderhalf jaar een affaire. Nooit wat gemerkt, ik had het ook veel te druk met de kinderen terwijl meneer 'lang werkte'.

@GekkeHenkie , die sterkere relatie klinkt mooi, maar soms twijfel ik of ik mezelf niets wijs maak. Of dat niet gewoon een utopie is. Hij zou nog steeds voor me door het vuur gaan, ik ben het belangrijkste in zijn leven. Maar dan denk ik, je hebt toch het tegendeel bewezen? Anderhalf jaar om de paar weken gaan *** met een ander.
Die zelfgemaakte film in mijn hoofd doet er ook geen deugd aan. Het is allemaal zo perfect, zoveel beter als tussen ons. Terwijl ik me er volgens hem teveel bij voorstel.

Ik begrijp je. Had daar ook veel last van, zag in die film rondslingerende kleding en haar bovenop hem. Maar n*** uit lust wat voortkomt uit spanning die dat geheim met zich meebrengt met iemand die als "een gratis hoer m/v" voor haar en hem voelde en is iets anders dan de liefde bedrijven met iemand waar je van houdt. Dus ik geloof hem wel wanneer hij zegt dat het verre van perfect was. Hij was toch niet verliefd op haar? Dan was het verliefd op het gevoel dat ze hem gaf. Oftewel hij was alleen maar met zichzelf bezig. En was er na de daad een leegte wat zich met schuldgevoel vulde en vaak het voornemen dat het echt de laatste keer was en het moest stoppen. 

Terugkijkend maakt dat ook die herinneringen voor jouw man, die op dat moment misschien wel lekker waren, nu als iets smerigs. Althans, dat is hoe mijn man het nu ziet. 

Weet natuurlijk niet of het overeenkomt met het verhaal van jouw man

En mijn film klopte ook niet. Ze zat nooit bovenop en die kleding deden ze ipv al zoenend bij elkaar, bij zichzelf uit. Zij hoefde alleen maar haar badjas te openen trouwens of ze lag al naakt te wachten en was "het" soms met een paar minuten bekeken. Het gebeurde in de ochtenden, vaak als haar man net het bed had verlaten om naar zijn werk te gaan en hun kinderen naar school had gebracht. Dan appte ze hem dat hij kon komen want ze zag op hun 360locatie App, dat hij dan het dorp uit was (die apps heb ik gelezen) Er was niets romantisch aan want na de daad, was het zich aankleden en weer meteen weg. Dat is ook iets anders als loom in elkaars armen blijven liggen, in de ogen kijken, strelen, kletsen, wat te drinken nemen vooraf elkaar masseren en soms weer opnieuw beginnen etc

Ik hoop vooral voor je, dat negatief denken over jezelf verdwijnt. Dat is destructief. Goed dat je in therapie bent! 

EMDR voor beelden heb ik ook gehad. Vond ik zonde van het geld. Mij hielp veel meer om er met mijn man erover te praten, te praten te praten samen te huilen, getroost te worden en in ons geval samen gingen bidden. Dat is ook een soort EMDR. Doel is dat die beelden een andere lading krijgen! 

Nou nou Life Event, jij beschrijft het alsof je man naar een afwerkplek ging. En de vrouw in kwestie was natuurlijk een hoer. En niemand had enig gevoel behalve leegte en schaamte. Als dat al zo was (dat zul jij nooit weten, je man wilde jou niet kwijt). Weet je niet of het overal zo was. Of altijd. Genoeg affaires waar wel degelijk sprake is (geweest) van uren samenzijn, overnachten of zelfs uitjes. Waar er wel gevoelens waren of zelfs verliefdheid. 

EricaS84 schreef op 11-08-2025 om 10:50:

[..]

Ja, na 3 jaar is het echt anders. De pijn is er veel minder vaak, veel minder heftig. Ik kan er goed mee leven. Het proces van herstel en nieuwe ervaringen samen heeft ons hier gebracht. Haast ongemerkt wordt het minder. Het is zoeken naar balans: hoe zorg je dat je ruimte geeft aan emoties en tegelijk hoe zorg je voor gezonde afleiding? Die steeds terugkerende film is op een manier hertraumatiserend of het steeds herbeleven ervan.

Wat ons heeft geholpen (maar kan me goed voorstellen dat dit niet voor iedereen werkt): wij hebben van alles gedaan om die film te overschrijven. Door samen hele leuke en ook spannende en uitdagende dingen te doen. Het hielp mij enorm. Zo kon ik benoemen dat ik er last van had en konden we samen mooie dingen doen. Het lukte overigens niet altijd. Ook tijdens het vrijen was het geregeld halverwege klaar voor mij.

We zijn zelfs naar plekken gegaan waar zij samen zijn geweest. Een daarvan was een nacht doorbrengen op een prachtige plek en hebben daar de tijd doorgebracht zoals het had moeten zijn. Ik was daar al eens alleen geweest en toen heb ik het uitgeschreeuwd in de auto. Dat bezoek samen hebben we pas gedaan nadat we een eind op weg waren in ons proces. Het was heel emotioneel en tegelijk helend. Het voelde als vol de pijn in, maar daardoor kon ik ook een nieuwe film maken. Het hielp mij. Ook omdat het bij mijn vrouw eea losmaakte. Ten tijde van de affaire was het natuurlijk op een manier een fijne ervaring voor haar, maar terugkijkend had ze het zo graag niet meegemaakt. En nu kon ze daar met mij zijn, in alle openheid.

Maar nogmaals, kan me heel goed voorstellen dat anderen hier juist helemaal niet aan moeten denken of dat het zelfs traumatiserend is. Het goede nieuws: het wordt hoe dan ook minder. Onze therapeut zei: het ligt op je levenslijn en dat is definitief. Tegelijk neemt letterlijk de afstand toe naarmate tijd verstrijkt. 

LifeEvent! schreef op 09-08-2025 om 22:26:

[..]

Je kan zelfs jezelf niet vertrouwen. Dat is juist het probleem. Zoveel mensen die van tevoren overspel veroordeelden en achteraf zeggen het vreselijk te vinden dat ze daar toch zelf toe in staat waren gebleken. Ik begrijp je tirade tegen Erica niet. Wat is er mis mee om te vertrouwen op de ander. Zo zou het moeten zijn nl! Daar mag ze toch om rouwen ipv om haar oren te worden geslagen dat ze zo stom is geweest haar man te vertrouwen.

Ze geloofde niet in sprookjes maar vertrouwde op de beloften van haar man.

Echt helpend zijn je woorden niet hoor vind ik.

Erica, ik begrijp je punt. Het is ook beangstigend waartoe een mens in staat kan zijn als het door egoïsme gedreven is. Er moet weer vertrouwen komen dat je man diegene niet meer wil zijn doordat hij zijn best doet en met jou de put ingaat om daar vervolgens samen weer uit te komen. Hij moet laten zien dat hij er alles aan doet om niet weer in die zonde te vallen, door aan jou te vragen hoe het gaat. Dat kost tijd. Heel veel tijd maar als je achterom kijkt zijn er ws wel al veel stappen gezet.

En ja, zijn overspel kon naast zijn liefde voor jou. Het heeft niets met jou te maken maar alles met zichzelf. Op YouTube legt Esther Perel dat ook goed uit.

Sterkte X

Dankjewel. Ik twijfelde al aan mezelf. Maar ik zie ook niet in hoe ik zou moeten leven met een man waar ik geen respect meer voor heb en die ik nooit meer vertrouw. Dat heeft niets te maken met op een voetstuk plaatsen...

Hij gaat wel samen met mij door die put. Zegt 1000 keer dat hij zo stom  geweest is, dat hij me nooit pijn wilde doen. Dat hij jet simpelweg niet gedaan zou hebben moest hij gegeten hebben dat het ooit uit zou komen. Het was zijn "probleem ' en niet het mijne zegt hij altijd.

LifeEvent! schreef op 11-08-2025 om 16:39:

[..]

Ik begrijp je. Had daar ook veel last van, zag in die film rondslingerende kleding en haar bovenop hem. Maar n*** uit lust wat voortkomt uit spanning die dat geheim met zich meebrengt met iemand die als "een gratis hoer m/v" voor haar en hem voelde en is iets anders dan de liefde bedrijven met iemand waar je van houdt. Dus ik geloof hem wel wanneer hij zegt dat het verre van perfect was. Hij was toch niet verliefd op haar? Dan was het verliefd op het gevoel dat ze hem gaf. Oftewel hij was alleen maar met zichzelf bezig. En was er na de daad een leegte wat zich met schuldgevoel vulde en vaak het voornemen dat het echt de laatste keer was en het moest stoppen.

Terugkijkend maakt dat ook die herinneringen voor jouw man, die op dat moment misschien wel lekker waren, nu als iets smerigs. Althans, dat is hoe mijn man het nu ziet.

Weet natuurlijk niet of het overeenkomt met het verhaal van jouw man

En mijn film klopte ook niet. Ze zat nooit bovenop en die kleding deden ze ipv al zoenend bij elkaar, bij zichzelf uit. Zij hoefde alleen maar haar badjas te openen trouwens of ze lag al naakt te wachten en was "het" soms met een paar minuten bekeken. Het gebeurde in de ochtenden, vaak als haar man net het bed had verlaten om naar zijn werk te gaan en hun kinderen naar school had gebracht. Dan appte ze hem dat hij kon komen want ze zag op hun 360locatie App, dat hij dan het dorp uit was (die apps heb ik gelezen) Er was niets romantisch aan want na de daad, was het zich aankleden en weer meteen weg. Dat is ook iets anders als loom in elkaars armen blijven liggen, in de ogen kijken, strelen, kletsen, wat te drinken nemen vooraf elkaar masseren en soms weer opnieuw beginnen etc

Ik hoop vooral voor je, dat negatief denken over jezelf verdwijnt. Dat is destructief. Goed dat je in therapie bent!

EMDR voor beelden heb ik ook gehad. Vond ik zonde van het geld. Mij hielp veel meer om er met mijn man erover te praten, te praten te praten samen te huilen, getroost te worden en in ons geval samen gingen bidden. Dat is ook een soort EMDR. Doel is dat die beelden een andere lading krijgen!

 Hij heeft indertijd vanalles gezegd. Hij was niet verliefd geweest en dan in een ander gesprek had hij toch ineens gevoelens gehad  (wat me niet  verwonderde want ze kennen elkaar al meer dan  10j). Nu zegt hij wel dat hij niet snapt wat hij in haar zag. 

Wat hij wel altijd zei was dat het vooral het ́nieuwe  en spannende was wat hem aantrok, niet per se de sex op zich. En dat het niet was zoals met mij omdat wij perfect op elkaar ingespeeld zijn en ook meer durven met elkaar. Wat heel erg steekt  is dat hij haar wel in zijn armen  hield na seks, ze vroeg dat. Al het gedoe van masseren en lange vrijpartijen was het ook niet volgens hem. Maar vermits in de relatietherapieboeken staat dat 1 van de belangrijkste  dingen is dat je niet doorpraat over details, weet ik niet alles. Hij wil veel praten als ik er behoefte aan heb, maar niet over de seks. Om me te beschermen  🙄

Ik hoop ook dat mijn zelfbeeld  eens beter zal worden, het ligt helemaal aan diggelen nu en het was al niet schitterend.

GekkeHenkie100 schreef op 11-08-2025 om 22:37:

[..]

Ja, na 3 jaar is het echt anders. De pijn is er veel minder vaak, veel minder heftig. Ik kan er goed mee leven. Het proces van herstel en nieuwe ervaringen samen heeft ons hier gebracht. Haast ongemerkt wordt het minder. Het is zoeken naar balans: hoe zorg je dat je ruimte geeft aan emoties en tegelijk hoe zorg je voor gezonde afleiding? Die steeds terugkerende film is op een manier hertraumatiserend of het steeds herbeleven ervan.

Voor minder heftig teken ik direct. Dat herbeleven is inderdaad een heikel punt. Dat zet je altijd meteen een stap terug in je verwerking.

Wat ons heeft geholpen (maar kan me goed voorstellen dat dit niet voor iedereen werkt): wij hebben van alles gedaan om die film te overschrijven. Door samen hele leuke en ook spannende en uitdagende dingen te doen. Het hielp mij enorm. Zo kon ik benoemen dat ik er last van had en konden we samen mooie dingen doen. Het lukte overigens niet altijd. Ook tijdens het vrijen was het geregeld halverwege klaar voor mij.

Dat proberen we nu ook wel. Samen nieuwe  herinneringen maken zonder de kinderen. En ook op seksueel vlak zijn we meer opengebloeid.

We zijn zelfs naar plekken gegaan waar zij samen zijn geweest. Een daarvan was een nacht doorbrengen op een prachtige plek en hebben daar de tijd doorgebracht zoals het had moeten zijn. Ik was daar al eens alleen geweest en toen heb ik het uitgeschreeuwd in de auto. Dat bezoek samen hebben we pas gedaan nadat we een eind op weg waren in ons proces. Het was heel emotioneel en tegelijk helend. Het voelde als vol de pijn in, maar daardoor kon ik ook een nieuwe film maken. Het hielp mij. Ook omdat het bij mijn vrouw eea losmaakte. Ten tijde van de affaire was het natuurlijk op een manier een fijne ervaring voor haar, maar terugkijkend had ze het zo graag niet meegemaakt. En nu kon ze daar met mij zijn, in alle openheid.

Dat is mooi. Hier wel niet  haalbaar, alles speelde zich  in haar huis af en daar kan ik moeilijk  binnengaan 😅

Maar nogmaals, kan me heel goed voorstellen dat anderen hier juist helemaal niet aan moeten denken of dat het zelfs traumatiserend is. Het goede nieuws: het wordt hoe dan ook minder. Onze therapeut zei: het ligt op je levenslijn en dat is definitief. Tegelijk neemt letterlijk de afstand toe naarmate tijd verstrijkt.

Tijd heelt alle wonden zeker? Ik hoop het echt, het is het allerpijnlijkste dat ik ooit meemaakte en ik wil zo graag de scherpte ervanaf. 

Dat proberen we nu ook wel. Samen nieuwe herinneringen maken zonder de kinderen. En ook op seksueel vlak zijn we meer opengebloeid.

Dat herken ik ook. We doen nu dingen vanuit mij die ik eerder niet voor mogelijk had gehouden en nog veel  belangrijker is, zegt hij, dat ik nu uit mijzelf zeg "ik hou van je" 
Dat had hij al 30 jaar gemist. Ik zei vaak "ik ook". Ik las in de schadebrief die hij moest schrijven van de psycholoog dat hij dat zo moeilijk vond en dat ik het gesprek daarover ook steeds ontweek of met een grapje afdeed. En dat klopte besefte ik mij opeens. Mijn psycholoog zei al sinds 10 jaar dat ik mijn beschermingsmechanisme als misbruikt kind nog steeds gebruikte. Ik liet niemand dichtbij komen en straalde vaak vijandschap uit. Ik heb hem zelfs een keer dood gewenst tijdens onze relatieruzies (ik voelde zo'n afkeer van hem omdat ik hem niet meer herkende) achteraf klopte Dat Dus ook. Hij was letterlijk en figuurlijk vervreemd van mij 

Herken jij dat ook? 
Of achteraf misschien ? 






Dat is mooi. Hier wel niet haalbaar, alles speelde zich in haar huis af en daar kan ik moeilijk binnengaan 😅

Oh had jij ook zo'n truus die alleen maar thuis was en zich verveelde? 

LifeEvent! schreef op 11-08-2025 om 16:39:

[..]

Ik begrijp je. Had daar ook veel last van, zag in die film rondslingerende kleding en haar bovenop hem. Maar n*** uit lust wat voortkomt uit spanning die dat geheim met zich meebrengt met iemand die als "een gratis hoer m/v" voor haar en hem voelde en is iets anders dan de liefde bedrijven met iemand waar je van houdt. Dus ik geloof hem wel wanneer hij zegt dat het verre van perfect was. Hij was toch niet verliefd op haar? Dan was het verliefd op het gevoel dat ze hem gaf. Oftewel hij was alleen maar met zichzelf bezig. En was er na de daad een leegte wat zich met schuldgevoel vulde en vaak het voornemen dat het echt de laatste keer was en het moest stoppen.

Terugkijkend maakt dat ook die herinneringen voor jouw man, die op dat moment misschien wel lekker waren, nu als iets smerigs. Althans, dat is hoe mijn man het nu ziet.

Weet natuurlijk niet of het overeenkomt met het verhaal van jouw man

En mijn film klopte ook niet. Ze zat nooit bovenop en die kleding deden ze ipv al zoenend bij elkaar, bij zichzelf uit. Zij hoefde alleen maar haar badjas te openen trouwens of ze lag al naakt te wachten en was "het" soms met een paar minuten bekeken. Het gebeurde in de ochtenden, vaak als haar man net het bed had verlaten om naar zijn werk te gaan en hun kinderen naar school had gebracht. Dan appte ze hem dat hij kon komen want ze zag op hun 360locatie App, dat hij dan het dorp uit was (die apps heb ik gelezen) Er was niets romantisch aan want na de daad, was het zich aankleden en weer meteen weg. Dat is ook iets anders als loom in elkaars armen blijven liggen, in de ogen kijken, strelen, kletsen, wat te drinken nemen vooraf elkaar masseren en soms weer opnieuw beginnen etc

Ik hoop vooral voor je, dat negatief denken over jezelf verdwijnt. Dat is destructief. Goed dat je in therapie bent!

EMDR voor beelden heb ik ook gehad. Vond ik zonde van het geld. Mij hielp veel meer om er met mijn man erover te praten, te praten te praten samen te huilen, getroost te worden en in ons geval samen gingen bidden. Dat is ook een soort EMDR. Doel is dat die beelden een andere lading krijgen!

Weer dat denegrerende gratis hoer .... waarom??? Je punt (hij was niet verliefd het was alleen lust) is echt wel duidelijk zonder dat 

LifeEvent! schreef op 12-08-2025 om 05:56:

Dat proberen we nu ook wel. Samen nieuwe herinneringen maken zonder de kinderen. En ook op seksueel vlak zijn we meer opengebloeid.

Dat herken ik ook. We doen nu dingen vanuit mij die ik eerder niet voor mogelijk had gehouden en nog veel belangrijker is, zegt hij, dat ik nu uit mijzelf zeg "ik hou van je"
Dat had hij al 30 jaar gemist. Ik zei vaak "ik ook". Ik las in de schadebrief die hij moest schrijven van de psycholoog dat hij dat zo moeilijk vond en dat ik het gesprek daarover ook steeds ontweek of met een grapje afdeed. En dat klopte besefte ik mij opeens. Mijn psycholoog zei al sinds 10 jaar dat ik mijn beschermingsmechanisme als misbruikt kind nog steeds gebruikte. Ik liet niemand dichtbij komen en straalde vaak vijandschap uit. Ik heb hem zelfs een keer dood gewenst tijdens onze relatieruzies (ik voelde zo'n afkeer van hem omdat ik hem niet meer herkende) achteraf klopte Dat Dus ook. Hij was letterlijk en figuurlijk vervreemd van mij

Herken jij dat ook?
Of achteraf misschien ?

Dat is mooi. Hier wel niet haalbaar, alles speelde zich in haar huis af en daar kan ik moeilijk binnengaan 😅

Oh had jij ook zo'n truus die alleen maar thuis was en zich verveelde?

Je wilt haar nog steeds de grond in hebben. Wat is er mis met thuis zijn en waarom verveelt iemand zich dan? En waarom gratis hoer zeggen en n..ken gebruiken?

Ik krijg je houding niet gecombineerd met je geloof en de vergeving naar je man. Je hebt enkel de pijlen verricht naar de medeverantwoordelijke.

En natuurlijk zegt je man die dingen, het zijn de standaardzinnen van elke vreemdganger: wat zag ik toch in haar, jij bent zoveel beter de seks was niet goed met haar, ze was lelijk, hij houdt alleen van mij, hij heeft zo'n spijt.

Ja natuurlijk zegt hij dat, ze hebben spijt dat ze betrapt zijn. Ze zeggen het bijna allemaal, logisch, maar het zijn maar woorden wat mij betreft

 Ze hadden het vooraf toch zo goed thuis is wat ze nu beseffen en zeggen? Hij vond haar leuk genoeg het bed mee in te duiken. Bij elke stap had het kunnen stoppen. Ik vind het vreselijk mensen, m/v, deze excuses te zien gebruiken/geloven. Die van mij zou toch met iets beters mogen komen.

Volledig eens Max. Natuurlijk zegt iemand alles wat de ander wil horen. En zwakt al het vervelende af. Ze lagen in elkaars armen maar alleen omdat zij dat wilde. Of natuurlijk was de seks met jou beter, ik hou niet van haar hoor etc etc. Feit is dat jij er niet bij bent geweest en het niet kunt weten. En het brein weet prachtig om te gaan met vervelende herinneringen. Die vervormen we, vergeten we. Of we geven er (al dan niet bewust) een andere draai aan. Ik ga ervan uit dat ze een leuke en spannende tijd hebben gehad. Natuurlijk was er passie en lust. Als er geen klap aan was had je het niet hoeven doen toch? Of waren ze na 1x wel klaar geweest. Niemand zet zijn leven op het spel voor 5 minuten slechte seks. Dan kan je beter naar een echte professional gaan. Volledig discreet en doet alles wat jij wilt. 

Als jij verder gaat met je partner moet je accepteren dat je nooit alles zult weten. Dat er onbeantwoorde vragen zijn. En dat je het verleden moet accepteren en een plek moet geven. Komen er continu triggers dan kan je niet verder. 

Haha het is zo voorspelbaar hier. Precies weer dezelfde mensen steeds die deze reacties geven.
 Het verbaast mij intussen niet meer en slaat mij ook niet meer uit het lood. 

Voor de nieuwkomers op dit forum.... Laat je niet ontmoedigen. Deze mensen zijn vaak op dit forum aktief en zijn allemaal gescheiden van hun vreemdganger en treedt eigen pijn op de voorgrond. 
Wat volkomen begrijpelijk is, dat staat bovenaan!!!! 
Maar geef de mensen die onderzoeken of hun liefde voor hun partner er nog is en het geduld hebben met hun partner (die  ahw een ui is is die afgepeld moet worden tot ze bij hun kern komen) alsjeblieft die ruimte zonder steeds met die clichés op de proppen te komen. 

Tip voor iedereen :Je kan via inbox bovenaan de pagina ook privé met mensen chatten. Als je denkt de affaire vorm van je partner te herkennen en vragen hebt aan diegene of anderzins een reactie wil geven maar geen zin hebt in die reacties die benadrukken dat je echt wel stom bent als je blijft. Laat je niet aanpraten dat je geen eigenwaarde hebt als je niet meteen je gezin op wilt breken. 
Ieder loopt zijn of haar pad.
Ieder overspel heeft raakvlakken en zijn ook weer heel verschillend. 
Belangrijk is dat je je realiseert in welke rouwfase je zit.
En dan zijn sommige reacties hier zo niet helpend en kwetsend.

LifeEvent! schreef op 12-08-2025 om 14:41:

Haha het is zo voorspelbaar hier. Precies weer dezelfde mensen steeds die deze reacties geven.

Maar zelf zing je toch ook altijd hetzelfde liedje? Het zijn gewoon twee visies die tegenover elkaar staan, jij doet daar minstens zo hard aan mee imho. En naast die visies zijn er vele variaties mogelijk in de ontwikkeling van het proces na vreemdgaan. En die mogen er allemaal zijn wat mij betreft. Natuurlijk willen de meeste mensen proberen na vreemdgaan van de partner kijken wat er nog te redden valt. En ik denk dat niemand haar relatie opbreekt omdat Izza het zegt. Wel vind ik het te denken geven als je ondersteund moet worden via privé chats omdat je anders weerwoord krijgt. Ik voor mijzelf zou me dan af gaan vragen of ik niet juist bezig ben iets irreëels na te jagen. Ik begrijp dat mensen na vreemdgaan onzeker zijn en aan zichzelf twijfelen. Maar die twijfel is onderdeel van het proces. Als de verschillende factoren en stemmen er mogen zijn en je tot de slotsom komt dat je toch voor de relatie gaat, wat wie dan ook zegt, heb je veel gewonnen en sta je stevig in jezelf. Hetzelfde geldt andersom: als je tot de slotsom komt dat je altijd getriggerd zal worden, je je partner niet meer kunt vertrouwen en je komt tot de slotsom dat je die prijs te hoog vindt (wat wie dan ook zegt over vechten voor je relatie  en dat je moet vergeven etc) heb je ook veel gewonnen. Moet je via een chat bevestigd worden, tja het mag natuurlijk, ieder staat er vrij in, maar ik zelf vind het eerder een redflag dan een teken van groei. 

LifeEvent! schreef op 12-08-2025 om 14:41:

Haha het is zo voorspelbaar hier. Precies weer dezelfde mensen steeds die deze reacties geven.
Het verbaast mij intussen niet meer en slaat mij ook niet meer uit het lood.

Voor de nieuwkomers op dit forum.... Laat je niet ontmoedigen. Deze mensen zijn vaak op dit forum aktief en zijn allemaal gescheiden van hun vreemdganger en treedt eigen pijn op de voorgrond.

Tip voor iedereen :Je kan via inbox bovenaan de pagina ook privé met mensen chatten. Als je denkt de affaire vorm van je partner te herkennen en vragen hebt aan diegene of anderzins een reactie wil geven maar geen zin hebt in die reacties die benadrukken dat je echt wel stom bent als je blijft. Laat je niet aanpraten dat je geen eigenwaarde hebt als je niet meteen je gezin op wilt breken.
Ieder loopt zijn of haar pad.
Ieder overspel heeft raakvlakken en zijn ook weer heel verschillend.
Belangrijk is dat je je realiseert in welke rouwfase je zit.
En dan zijn sommige reacties hier zo niet helpend en kwetsend.

MRI schreef op 12-08-2025 om 16:06:

[..]

Maar zelf zing je toch ook altijd hetzelfde liedje? Het zijn gewoon twee visies die tegenover elkaar staan, jij doet daar minstens zo hard aan mee imho. En naast die visies zijn er vele variaties mogelijk in de ontwikkeling van het proces na vreemdgaan. En die mogen er allemaal zijn wat mij betreft. Natuurlijk willen de meeste mensen proberen na vreemdgaan van de partner kijken wat er nog te redden valt. En ik denk dat niemand haar relatie opbreekt omdat Izza het zegt.

Wel vind ik het te denken geven als je ondersteund moet worden via privé chats omdat je anders weerwoord krijgt. Ik voor mijzelf zou me dan af gaan vragen of ik niet juist bezig ben iets irreëels na te jagen. Ik begrijp dat mensen na vreemdgaan onzeker zijn en aan zichzelf twijfelen. Maar die twijfel is onderdeel van het proces. Als de verschillende factoren en stemmen er mogen zijn en je tot de slotsom komt dat je toch voor de relatie gaat, wat wie dan ook zegt, heb je veel gewonnen en sta je stevig in jezelf. Hetzelfde geldt andersom: als je tot de slotsom komt dat je altijd getriggerd zal worden, je je partner niet meer kunt vertrouwen en je komt tot de slotsom dat je die prijs te hoog vindt (wat wie dan ook zegt over vechten voor je relatie en dat je moet vergeven etc) heb je ook veel gewonnen. Moet je via een chat bevestigd worden, tja het mag natuurlijk, ieder staat er vrij in, maar ik zelf vind het eerder een redflag dan een teken van groei.

Goh LifeEvent, alsof jouw inbreng hier zo ontzettend verrassend is, not! Zo denigrerend jij hier je adviezen tentoonspreidt, daar gaat sowieso niemand iets aan hebben, maar dat lijk je maar niet te willen zien. En waarom precies zouden zij jou dan privé moeten gaan berichten, mag hopen dat zij inmiddels wel inzien dat dit onnodig is en hen sowieso niet gaat helpen!?

Zo lang jij zo agressief blijft reageren, geloof ik des te minder van jouw heling, zeker na het veelvuldig gebruik van woorden als ‘hoer’, want gemakshalve vergeet je even dat jouw man net zo’n grote hoer was als dat zij was! Je overschreeuwt jezelf nogal, haalt de godganse wereld (je kinderen, vrienden, etc) erbij, maar het klinkt oprecht nog steeds niet oprecht. Maar goed, als jij dat nodig hebt om jezelf te overtuigen, be my guest, maar stop svp om hier zo ‘ordinair’ van te toren te komen blazen met je ‘gratis hoer’.

Juist goed dat mensen zich hier durven blootstellen en hun pijn en verdriet durven delen met lotgenoten, nergens voor nodig om dit via een persoonlijk bericht te doen, juist niet zelfs! Niemand vraagt hier om bekering ofzo…..

LifeEvent! schreef op 12-08-2025 om 14:41:

Haha het is zo voorspelbaar hier. Precies weer dezelfde mensen steeds die deze reacties geven.
Het verbaast mij intussen niet meer en slaat mij ook niet meer uit het lood.

Voor de nieuwkomers op dit forum.... Laat je niet ontmoedigen. Deze mensen zijn vaak op dit forum aktief en zijn allemaal gescheiden van hun vreemdganger en treedt eigen pijn op de voorgrond.
Wat volkomen begrijpelijk is, dat staat bovenaan!!!!
Maar geef de mensen die onderzoeken of hun liefde voor hun partner er nog is en het geduld hebben met hun partner (die ahw een ui is is die afgepeld moet worden tot ze bij hun kern komen) alsjeblieft die ruimte zonder steeds met die clichés op de proppen te komen.

Tip voor iedereen :Je kan via inbox bovenaan de pagina ook privé met mensen chatten. Als je denkt de affaire vorm van je partner te herkennen en vragen hebt aan diegene of anderzins een reactie wil geven maar geen zin hebt in die reacties die benadrukken dat je echt wel stom bent als je blijft. Laat je niet aanpraten dat je geen eigenwaarde hebt als je niet meteen je gezin op wilt breken.
Ieder loopt zijn of haar pad.
Ieder overspel heeft raakvlakken en zijn ook weer heel verschillend.
Belangrijk is dat je je realiseert in welke rouwfase je zit.
En dan zijn sommige reacties hier zo niet helpend en kwetsend.

Haha hoor... dus als je liever niet hebt dat gratis hoer gebruikt wordt om een vrouw te omschrijven ben je zoiezo gescheiden van je vreemdgaande partner ok dan...