Relaties Relaties

Relaties

Tomaatje84

Tomaatje84

01-10-2018 om 11:41

Vertrouwen weg na leugens partner en vriendin

Eerst een stukje voorgeschiedenis. Ik ben door 2 ex-partners bedrogen met vreemdgaan. De ene met een goede vriendin terwijl ons kind 9 weken was. Partner 2 heeft mijn vertrouwen helemaal kapot gemaakt.

Huidige partner heeft stukje bij beetje mijn vertrouwen weer opgebouwd en zijn nu 9 jaar samen en hebben, behalve mijn zoon uit mijn eerste relatie, een dochter samen. Zijn erg gek op elkaar, maar de seks is nooit top geweest. Dit is aan mij te wijten. Hij had een ex die best van spannende dingen hield en ik heb gewoon een verleden waarbij ik seks als iets banaals zie (de reden hiervan heb ik nooit iemand verteld). Alles eromheen zie ik als liefde, de daad zelf doet me weinig (dit was niet alleen bij mijn partner het geval).
In het begin ben je verliefd, wordt er meer geknuffeld en gekust. Je neemt er langer de tijd voor en doet meer moeite voor elkaar (dit was tenminste bij ons het geval). Dit werd steeds minder en steeds meer 'doelgericht'. Waardoor ik steeds minder zin kreeg, omdat het voor mij alleen iets plats werd.

Een paar jaar geleden heeft partner geappt met zijn ex. Waarin het gesprek zo ging dat hij de sex met haar miste, de spanning. Want die was er bij ons maar weinig. Ik ben erachter gekomen en ik werd stikonzeker. Heb ge-eist dat hij haar nummer zou verwijderen. Dit zou hij doen.

Paar maanden later kwam ik erachter dat ze nog gewoon in zijn telefoon stond, alleen met een andere naam. Ik was gebroken. Niks ongepast meer met elkaar gedeeld, maar het voelde toch als bedrog. Dit hebben we stukje bij beetje achter ons kunnen laten.

Ik heb een jaar geleden een nieuwe vriendin leren kennen. We herkenden van alles in elkaar en voelden ons echt bij elkaar op het gemak. Uiteindelijk vertelden we elkaar alles en het vertrouwen was geboren. De partners en kinderen klikten ook goed en deden veel samen. Ik werd stukje bij beetje zekerder door deze vriendschap en werd steeds gelukkiger in mijn leven, gewoon door zo'n vriendin.

Afgelopen dinsdag ben ik erachter gekomen dat partner en deze vriendin achter mijn rug hebben zitten appen de laatste paar weken. Het ging verder dan wat flirten, ze heeft foto's gestuurd (hij niet zegt hij). Hij voelde vlinders en vond het allemaal reuze spannend. Hebben een keer afgespoken en hebben gekust (zonder tong zegt hij, dus meer kusjes) Hij voelde de spanning weer die hij bij ons miste. Hij bekende dat hij beetje verliefd op haar was. Niet zozeer op haar persoonlijk, maar 'verliefd op de vlinders'. Haar man is erachter gekomen en heeft gezegd dat ze ermee moest stoppen. Ze is gewoon doorgegaan. Pas nu ik erachter ben gekomen is het gestopt. Ik heb na een paar dagen een app gestuurd met mijn gevoelens, ze heeft gereageerd dat het haar zo speet en me daarna direct geblokkeerd op whatsapp en sociale media. Alsof ik de boosdoener was.

Hoewel ik ook snap dat hij die spanning bij mij niet vind, heeft het me toch enorm gekwetst. Mijn vertrouwen is echt volledig weg, zowel in mijn relatie als in mn vriendschappen. Want heb ik heel die vriendschap verbeeld? Hoeveel ben ik dan waard geweest? Wel zeggen je schuldig te voelen, maar toch ermee doorgaan...

We hebben deze week wel goede gesprekken gehad. Hij doet enorm zijn best. Ik heb eindelijk mijn hart gelucht over mijn verleden, waardoor ik problemen heb met de seks zelf. Hij wist wel dat ik wat naars had meegemaakt, maar niet in welke (heftige) mate. Het lucht op dat ik het verteld heb, maar de hele rambam komt nu keihard naar boven. Ik slaap niet meer, als ik slaap heb ik nachtmerries, ik eet niet meer en kan alleen maar huilen

We hebben afgesproken meer tijd voor elkaar vrij te maken. Heb gezegd dat ik echt de dingen om de seks heen mis. De romantiek, het verleiden, 'het hof maken'. We gaan proberen om deze dingen weer op te pakken en hebben voor het eerst sinds we samen zijn een weekendje weg geboekt met zijn tweeën. Ik hou enorm veel van mijn partner, hij is verder écht een goed persoon. Maar ondanks dat er nooit een echte 'daad' is geweest ben ik zo bang dat het vertrouwen nooit meer terugkomt...

Sorry voor het lange verhaal, soms moet je gewoon even je hart luchten. Ik heb niet het idee dat ik dit bij bekenden kan doen. Bedankt voor jullie luisterend oor/lezend oog.


Miss

Miss

02-10-2018 om 08:42

Tomaatje

Ik voel je...
Wat ontzettend verdrietig. Ik reageer later op je post. Begrijp dat je in het andere draadje je niet gehoord voelt.
We zullen hier meer gericht op jou post verder gaan. Veel sterkte. Wat een verraad...

Mabel Pines

Mabel Pines

02-10-2018 om 08:53

Wat erg

Wat lastig als je niemand in je omgeving hebt met wie je dit kunt delen.en hier reageert ook niemand. Ik weet ook niet zo goed wat ik erop moet zeggen. Je klinkt zo kwetsbaar. En dat is begrijpelijk gezien hetgeen je vertelt. En je vertelt veel, maar ik voel me niet echt uitgenodigd om te reageren. Ik vraag me af hoe dat komt.

Op één ding wil ik wel reageren.
Het lijkt me lastig als je zo verschillend aankijkt tegen seks. Dat is wel te overbruggen, maar niet eenzijdig. Als jij seks op zichzelf als iets banaal ziet, wijs je daarmee je part er net zozeer af, als hij jou, wanneer hij niet zoveel zin heeft in 'alles eromheen'. Dus heel fijn dat hij daarin weer wil investeren, maar verwacht daar geen wonderen van zolang je zelf jouw kijk op seks niet kunt aanpassen. Ik zou hiervoor echt een goede therapeut opzoeken als ik jou was. Ik denk dat je partner van jou houdt en tot veel bereid is, maar dat hij echt op zoek zal blijven naar seks en spanning. En dat zal voor jou blijven neerkomen op bedrog. Ook als het 'alleen maar' bij appjes blijft.

Miss

Miss

02-10-2018 om 09:18

Lastig

Ik vind het lastig om je een handvat te geven maar misschien heb je hier wat aan,
Ken je het boek " als hij maar gelukkig is?"
Misschien helpt dit je om inzichten te krijgen.. Google hem maar eens als je wilt tomaatje..

Miss

Miss

02-10-2018 om 09:20

Is het wel echt gestopt?
Zoals ik het lees vind hij de rush wel spannend...

Persoonlijk?

"Want heb ik heel die vriendschap verbeeld? Hoeveel ben ik dan waard geweest? Wel zeggen je schuldig te voelen, maar toch ermee doorgaan..."

Ik denk dat je het je te persoonlijk aantrekt. Gelukkig zijn ze beiden gestopt, per slot is het een keuze, maar het heeft naar mijn idee niets te maken met hoeveel ze jou waard vinden.

Het is een menselijke overtreding en komt heel vaak voor. Denk je dat al die vreemdgangers hun eigen partner niets waard vinden? De partner waar ze een leven en vaak ook kinderen mee hebben?

Die spanning en sensatie bestaan ernaast. Dus ik zou in elk geval ophouden met naar mijzelf te kijken en hopelijk deze overtredingen van je partner en je vriendin niet aan jezelf te wijten. Het is hun overtreding van een welgemeende afspraak om monogaam te zijn.

En ja, de een kan wat makkelijker verleidingen weerstaan dan de ander. Maar wat me opvalt in je verhaal is dat er in elk geval duidelijkheid is en dat beide relaties gewoon met de eigen partner doorgaan en iedereen er van weet.

Misschien maak je het te groot. Een laag libido komt niet per se van een nare ervaring. Je hebt ook vast een hoop fijne ervaringen, weegt dat dan niet?
Ik snap dat je daar van alles aan wil wijten, maar ik denk dat het handiger is om het wat minder in een vakje te stoppen.

bloemetje

bloemetje

02-10-2018 om 09:58

1 zin

1 zinnetje triggert mij direct:

"Heb ge-eist dat hij haar nummer zou verwijderen. Dit zou hij doen. Paar maanden later kwam ik erachter dat ze nog gewoon in zijn telefoon stond, alleen met een andere naam. Ik was gebroken."

Ik vraag mij altijd af: hoe kun je van iemand eisen dat hij het telefoonnummer van iemand verwijdert? Het is zijn ex, het is iemand met wie hij een verleden deelt. Wat stel je je voor bij het verwijderen van haar telefoonnummer? Dat ze elkaar de rest van hun leven nooit meer kunnen vinden?

Wat zegt dat over jullie relatie dat je dit van hem 'eist'?

En had je oprecht gedacht dat hij al haar gegevens voor eens en altijd uit zijn telefoon zou verwijderen? Blijkbaar wel, want je was gebroken, schrijf je.

Ik wil zijn vreemgaan-gedrag niet goedpraten, maar je wel wijzen op onrealistische verwachtingen van jouw kant. Dat kan helpen om bepaalde situaties wat beter te relativeren.

Jasmijn

Jasmijn

02-10-2018 om 10:40

ex partner (bloemetje)

Als je een ex-partner hebt waarmee je geen kinderen hebt dan vind ik het helemaal niet nodig dat je daar contact mee blijft houden. En voor zover ik het lees TO geen ex met kinderen van een ander.
Het komt vrij respectloos over dat hij dit soort dingen achter jouw rug om doet. Is hij niet bang jou ooit kwijt te raken? Het lijkt erop van niet, gezien het feit dat hij liegt en dingen gewoon tóch doet.
Of het betekent dat hij echt denkt dat jij toch nooit weg zult gaan uit jezelf, of het betekent dat het hem niet eens iets zou kunnen schelen als je dat deed, want anders speel je toch niet met zoveel 'vuur'.
Ik zou bij deze kwestie denk ik in relatietherapie gaan, praten met een mediator erbij en erachter komen waar het mis gaat tussen jullie. Hij mist de spanning, jij mist voorspel en liefdevolle knuffels, en jullie komen doordat jullie al een tijd samen zijn ook nog eens in die 'gevaarlijke' sleur terecht. Daar kan je samen aan werken, alleen hij is die sleur gaan oplossen met een ander (heel slecht plan) en jij vertrouwd hem niet meer (heel logisch)

Tomaatje84

Tomaatje84

02-10-2018 om 11:26

Bedankt

Prinses Mabel

Hij doet momenteel erg zijn best om weer wat meer te investeren in 'alles eromheen'. Seks hebben we hierna nog niet gehad, dat lukt me nog niet. Bij elke knuffel vraag ik me af of hij aan haar denkt of aan mij. Ik heb wel een erotisch spel gekocht wat hopelijk voor beide weer wat plezier gaat geven. Dit bewaren voor ons weekend weg, wanneer we echt de tijd hebben om te oraten en eraan te werken. Juist het plezier is wat ik mis. De romantiek. Weet niet hoe ik het anders uit moet leggen.

Miss
Bedankt voor je advies. Ik ga hem googlen!
Met haar is het echt gestopt. Ze heeft ons geblokkeerd via whatsapp en sociale media. Zegt niemand anders te hebben, dit is iets waar ik maar op moet vertrouwen.

AnneJ
Het ging me er vooral om in de vriendschap hoeveel ik waard ben. Ditis de 2e keer dat een vriendin 'aan de haal gaat' met mijn partner. De ene keer was het fysiek, de andere keer alleen (nog) door appjes. Daarin mijn vraag hoeveel ik waard ben wua vriendschap.
Het probleem met 'de daad zelf' heb ik altijd al gehad en gevoeld. Niet alleen met deze partner. De fijne herinneringen haal ik uit het knuffelen en alles eromheen, niet zozeer uit de daad zelf.

Bloemetje
Dat eisen was misschien niet heel handig neergezet (verkeerd getypt door emoties). Ik heb ge-eist dat hij niet keer over ons seksleven zou praten met haar. Hij heeft uit zichzelf beloofd haar nr te verwijderen. Ik was gebroken omdat dit dus een verbroken belofte was.

Tomaatje84

Tomaatje84

02-10-2018 om 11:27

Mabel pines

Sorry, lees heel je naam verkeerd. Mijn excuses!

Tomaatje84

Tomaatje84

02-10-2018 om 11:29

Jasmijn

Je vraag over dat hij bang is zet me aan het denken. Hij zei van wel toen het gesprek erover ging van de week. Ik ga dir toch nogmaals vragen op een rustig moment. Bedankt voor je advies.

Tomaatje84

Tomaatje84

02-10-2018 om 11:31

Sorry

Zit nu op mijn werk en reageer haastig. Als ik straks klaat ben, lees ik het allemaal nog even rudtig door en laat ik het allemaal tot me doordringen.

Puinhoop

Puinhoop

02-10-2018 om 13:01

Tomaatje, excuus

Lief Tomaatje,

Ik had je beloofd later op de dag terug te schrijven en ik heb het niet gedaan en dat spijt me. Wat lullig dat je niet gewoon in het draadje over ontrouw verder kan gaan, want daar hoort dit eigenlijk thuis, vind ik. ontrouw komt in vele vormen en wat mij betreft is het dta niet pas als er sex is geweest.

Wat een enorm rotverhaal. Ik kan me wel voorstellen oe je je voelt nu, als het dan ook nog eens zo'n vriendin is. Dan vraag je je af of je oprecht om ou als vriendin gaf, of alleen wegens je man probeerde aan te pappen. Hoe ze erop gereageerd heeft is wat dat betreft niet bemoedigend.
Wat ik veel zie bij jouw relaas, is dat je veel schuld naar je toe trekt. Inderdaad, als je weinig met je man vrijdt, is de kans altijd groter dat je hem in verleiding brengt, maar dat wil niet zeggen dat het dan ook jouw verantwoordelijkheid is wat hij buiten de deur zoekt. Hij kan die problemen met jou bespreken, jullie zouden samen hulp kunnen zoeken bij een seksuoloog en/of traumatherapeut, of jij apart, maar dat is wel een probleem tussen jullie, en voor jou persoonlijk ook, lijkt me. In een relatie is het een onmisbaar onderdeel van het samenzijn, niet om de fysieke lusten zozeer, maar om de intimiteit die je dan samen deelt. Die verbinding missen partners vaak, als ze op die manier niet meer tot hun man of vrouw kunnen naderen.
Een ander punt van aandacht is dat je schrijft dat hij steeds meer 'doelgericht' is geworden. Daar wordt geen vrouw warm van, je bent geen uitzondering. Dus alles naar jezelf trekken is hier misplaatst: je man kan moeite doen om een sfeertje te scheppen, muziek op, kaarsje aan, wijntje erbij, wat jullie maar fijn vinden, elkaar masseren met olie, en dan raak je wel beter in de stemming. Ik weet niet hoe hij er tegenaan kijkt, maar alles naar jou schuiven is wat dat betreft niet terecht. Zeker omdat je blijkbaar op brute wijze hebt kennisgemaakt met de lichamelijke liefde -zonder liefde dan- is er meer voor nodig om je vertrouwen weer terug te winnen en dat zou hij zich wel moeten realiseren.
Nu wordt dit heel lang zo, dus ik moet wel even stoppen, anders wordt het zo onoverzichtelijk, maar ik las in je laatste alinea dat jullie al samen meer moeite gaan doen om die sfeer te schepen, Dat is hartstikke mooi.
Wat betreft je conclusie dat er niets gebeurt is, ben ik het niet met je eens. Met een ander appen, foto's uitwisselen, afspreken en kusjes uitdelen is in mijn ogen wel degelijk ontrouw, dus dat je vertrouwen geschonden is, begrijp ik maar al te goed. Het doet enorm veel pijn, als je man vertelt over spanning en passie die hij zo miste. Dat heb ik ook aangehoord, laatst nog -zal ik hier niet over uitweiden, doe ik in de ontrouw-draad- en dat voelt als verraad, als je jarenlang als Assepoester behandeld bent en dan dat te horen krijgt.
Dus ik wens je voor nu veel sterkte en van mij mag je terugkomen in het ontrouw-draadje, want daar hoort dit thuis. Maar als je liever je eigen draadje houdt, omdat het ondergesneeuwd wordt, is dat prima natuurlijk.

Mabel Pines

Mabel Pines

02-10-2018 om 13:22

Geen punt Tomaatje84

Dat van die naam. Een grappige verwarring.

Wat ik bedoel is dat jullie nu gaan investeren in 'alles eromheen', maar daarmee ik jouw 'afkeer' van de daad zelf (ik hoop dat ik het goede woord gebruik), niet verholpen. Die heb je altijd al, schrijf je. En hoewel dit goed verklaarbaar is door jouw ervaringen, weet ik niet of jouw vriend hier uiteindelijk mee zal kunnen omgaan. Ik hoop dat natuurlijk wel voor je, maar ik zou het er wel over willen hebben. Er is wel liefde, maar is het verschil in seks beleving te overbruggen? Daar zou ik hulp bij zoeken. Voor jezelf sowieso, want zo te lezen heb je een nare ervaring. Maar ook voor jullie samen.

Marga

Marga

02-10-2018 om 13:33

bloemetje

je schrijft: "Wat zegt dat over jullie relatie dat je dit van hem 'eist'?" doelend op het verbreken van contact met zijn ex

Ooit had ik een man die dubbel spel speelde, Hij deed tegen mij of hij al jaren gescheiden was. Was hij ook maar hij vree nog af en toe wel met zijn ex. En vertelde mij dat niet natuurlijk.

Toen het uitkwam heb ik gezegd: ik vind het best als jullie om elkaar heen blijven hangen, maar dan ben ik weg. Ik vind dat heel legitiem. In feite komt dat neer op eisen hoewel het natuurlijk verpakt was in voor mijzelf kiezen. Ik had dat ook gedaan, hij heeft toen alle contact met haar verbroken.

Ik vind best dat Tomaatje dat mag vragen hoor, ik zou het nooit doen als het gewoon vrienden waren maar zodra er dubbel spel wordt gespeeld ben je toch een politiek correcte sucker ten nadele van jezelf als het allemaal maar moet kunnen. imho dan

Pennestreek

Pennestreek

02-10-2018 om 16:06

Nooit iemand verteld

Tomaatje, ik wil je niet aanvallen, maar ik begrijp oprecht niet dat als je een 'afwijkende' kijk op/relatie met seks hebt, je het waarom niet deelt met je partner. Het zoiets essentieels in een relatie, in mijn beleving, dat ik dat echt niet snap. Naar mijn idee leg je daarmee een potentiële bom onder je relatie. Waarmee ik absoluut niet goedpraat dat je man dan maar met andere dames de spanning opzoekt hoor. Maar ik kan er wel begrip voor opbrengen.

Ik denk dat jullie door dat fundamentele verschil een relatie hebben opgebouwd die misschien niet echt stabiel is, omdat dat verschil ook doorwerkt op andere vlakken. Heel goed dus dat je nu wel hebt verteld over wat er in het verleden is gebeurd. Ik snap ook dat daardoor allerlei emoties en herinneringen naar boven komen. Ik denk dat je daar voor jezelf wat aan/mee moet doen. Hier op het forum zijn veel mensen met positieve ervaringen met EMDR (ik zelf niet, overigens) om ze te helpen om te gaan met traumatiserende ervaringen. Ik raad je dan ook aan om zelf in therapie te gaan.

En daarnaast zullen jullie moeten werken aan dat vertrouwen. Dat is heel lastig zelf te doen. Je draait vaak in je eigen kringetje rond, en samen heb je ook ingesleten patronen. Een goede therapeut kan je helpen om echt nieuwe manieren van communiceren aan te leren, en echt naar elkaar te luisteren. Ik heb zelf goede ervaringen met EFT, Emotionally Focussed Therapy.

Verder ben ik het eens met AnneJ, dit heeft niets met jouw waarde in een vriendschap te maken. Het had ook iemand anders kunnen zijn, een collega of zo, in plaats van jouw vriendin. Hoewel ik ook in die situatie heb gezeten en me dus door allebei (man en vriendin) ontzettend bedrogen heb gevoeld. Maar zoek het niet bij jezelf. Daar schiet je niets mee op.

Tomaatje84

Tomaatje84

02-10-2018 om 17:40

Bedankt

Bedankt voor al jullie reacties. Ik zie het weekend weg niet als uitweg, wel als eerste stap. goed bespreken wat onze verwachtingen zijn van elkaar en kijken of dat voor beide partijen behaalbaar is of niet.

Ik ga overal goed over nadenken en laten bezinken. Ik denk dat een afspraak met de huisarts een eerste stap wordt als we er niet samen uit komen. Bedankt voor jullie luisterend oor en eerlijke reacties!

Tomaatje84

*Dat je vriend onder een andere naam haar telefoonnummer bezat kan ook een misverstand zijn; wel de ene contact verwijderen maar vergeten dat ze ook onder een oud contact in de lijst stond. Hang daar niet zo’n gewicht aan..

* Dat de fraaie vriendin je blokkeert, zegt niets over jou. Ze heeft vervelende gesprekken met haar man achter de kiezen en geen behoefte om ook nog eens een portie van jou daar bovenop te krijgen. Het zegt meer over haar; dat ze een ‘schijterd’ is, ook al heeft ze spijt.

* Fijn een weekend weg. Probeer er niet te veel van voor te stellen; dat schept verwachtingen die kwetsend kunnen uitpakken als ze niet vervuld worden.
Je hebt een erotisch spel meegenomen. Vergeet de rode wijn niet .
Maar die rode wijn kan ook gedronken worden, zonder bijbedoelingen! Gewoon ontspannen, zonder tijdplanning/ verwachtingen.
Ik vind een spel namelijk best verwachtingscheppend, misschien is dat te vroeg. Een dooddoener.
Dat vind ik ons ook met adult-films; dom gehijg , stijf van toneelspelen. Zo gemaakt en daarom zo deprimerend. Dan ben je al genezen.

Maar wil je een lachwekkende film bekijken, Google dan eens naar een oude film:
‘ Katherine und ihre wilde Hengsten’. Humor is ook heel ontspannend.

Pennestreek

Pennestreek

02-10-2018 om 21:56

Huisarts

Zou ik sowieso doen. Hier gaan jullie naar mijn idee niet samen uitkomen, daarvoor heb jij naar mijn idee teveel te verwerken. Hou in de gaten dat je man je man is en blijft, en niet je therapeut.
Dat weekend weg, eens met Flanagan. Ik denk dat je daar niet veel van moet verwachten. Stel je verwachtingen naar beneden bij, het is al heel wat als jullie er zonder ruzie en tranen doorheen komen, en als jullie tot goede gesprekken komen.
Dat spel zou ik echt (nog) niet doen. Als je wel echt nader tot elkaar wilt komen, neem dan een vragensetje mee, zoals uit de serie Open Hartig. Of het boek Houd me vast, dat je een leidraad biedt om samen in gesprek te gaan over jullie negatieve patronen, jullie (onuitgesproken) verwachtingen van elkaar en wat je van elkaar nodig hebt. Lijkt me op dit moment zinvoller. Als je altijd problemen hebt gehad met seks is een moment van crisis in de relatie en een dieptepunt in je vertrouwen in je man me geen goed moment om nou de spanning er weer eens in te brengen. Eerst dat vertrouwen herstellen, dan komt de rest misschien niet vanzelf, maar wordt wel gemakkelijker lijkt me.

Sterkte samen.

Tomaatje84

Tomaatje84

03-10-2018 om 08:01

Weekend weg

Het is nog niet aankomend weekend dat we weggaan. Het is eind volgende maand. Ik hoop die gesprekken toch ook al eerder te hebben. Heb gevraagd of hij een lijst wilt maken met positieve dingen in de relatie en dingen waar we tegenaan lopen. Kijken of ons vizier nog wel dezelfde kant op staat. Dit zal onze eerste stap zijn. En of we het spel gaan spelen zal moeten blijken dat weekend weg. Daar ligt geen druk op in ieder geval. Ik zie het wel als een manier om te kijken en juist proberen te praten over wat we wel of niet fijn vinden, daar ligt de nadruk van het spel op.

Vertrouwen weg... relatie weg

Ik heb zelf meegemaakt dat mijn vrouw vreemd is gegaan en ze moest het destijds ook beindigen van mij en voor mij kiezen. Had ze niet net zwanger geweest dan had ik haar er zonder pardon uitgetrapt, maar de situatie was anders. Veel gepraat en ze zou ermee stoppen en het nooit meer doen, maar als je vertrouwen eenmaal beschaamd is dan is je relatie voorgoed veranderd.

We hebben het nog 10 jaar volgehouden, voornamelijk voor onze dochter, maar uiteindelijk was er teveel kapot om een goede basis voor een relatie te hebben. Nu ruim een jaar gescheiden en allebei veel gelukkiger.

Ik waardeer de moeite die jullie erin willen steken om te kijken of er wat te repareren is, maar jouw vertrouwen is al zo tot een dieptepunt gedaald dat je bij het minste of geringste weer getriggered wordt en denkt dat hij je bedriegt, ook al hoeft dat niet zo te zijn. Voor jullie beiden een onprettige situatie.

Als het lukt om het vertrouwen weer te herstellen dan gefeliciteerd, maar ik heb uit ervaring meegemaakt dat wat kapot is niet meer 100% heelt.

Pennestreek

Pennestreek

03-10-2018 om 11:28

Vertrouwen

Er zit natuurlijk wat in, in wat Oxygen zegt, maar TS heeft sowieso een probleem met vertrouwen, dat lost ze niet op door deze relatie te verbreken. Dat is ook een van de dingen waar ik me bewust van ben, dat het blinde vertrouwen dat ik had, nooit meer terugkomt. En dat is heel, heel erg naar, maar ik vind het toch geen reden om van man te scheiden, omdat ik sterk vermoed dat dat in een andere relatie niet beter gaat worden.

Dus als TS het vertrouwen in haar man heeft dat er nooit echt wat gebeurd is, en als ze zelf aan de slag gaat met haar problemen, dan denk ik dat ze echt wel een goede kans hebben om eruit te komen.

Nog even een vraag aan Oxygen: is 100% überhaupt haalbaar? Of realistisch? Denk jij dat mensen kunnen leren van hun fouten? En verdienen mensen een tweede kans? Ik denk dat het antwoord op de eerste twee vragen 'nee' is, en op de laatste twee 'ja'. Vandaar dat ik nog steeds met man samen ben.

Marga

Marga

03-10-2018 om 13:17

Pennestreek

Maar het kan toch zijn dat je iemand wel een tweede kans gunt maar dat het vertrouwen toch weg is?
Ik heb dat meegemaakt, erg verdrietig. Maar ik moest het verbreken anders werd het op wilskracht vertrouwen proberen te hebben. Ik heb dat 3 jaar geprobeerd, vertrouwen kwam niet terug. Ik bleef verdrietig en wantrouwend. En dan kan iedereen zeggen dat je je daar over heen moet zetten: lukte gewoon niet. Oygen heeft het ook nog 10 jaar geprobeerd zegt hij, nou kijk dan zijn de emoties gewoon sterker dan de ratio van van iemand verdient een 2e kans

Puinhoop

Puinhoop

03-10-2018 om 13:41

Nooit 100 %

Ik geef Pennenstreek volmondig gelijk: helemaal perfect wordt het nooit. Als je dat verwacht, kan het niet anders dan een teleurstelling worden. En bedenk dat je dan niet zelf vreemd bent gegaan, maar je hebt zelf ook je fouten. Ontrouw of gebrek aan toewijding uit zich op vele manieren, je bent zelf niet helemaal vrij van zonde Ik heb jegens mijn man vaak genoeg fouten gemaakt, en als hij me die altijd achterna zou blijven dragen, zou dat onze relatie fiks verzuren. En wat gij niet wilt dat u geschiedt...

Maar vertrouwen terug krijgen is een moeilijke. Vergeven is een ding, vergeten is moeilijker. Wat dat betreft heeft de vreemdganger veel te doen: ruimte geven aan dat verdriet, openheid in de gang van zaken, even je privacy kwijt zijn. Je hebt iets grondig beschadigd en dat moet je weer opbouwen, daar gaat tijd overheen. Véél tijd. Jaren soms.

100%?

100% zal het zeker niet meer worden en haalbaar is het waarschijnlijk ook niet. Ik heb geprobeerd het te laten helen en met de tijd denk je er steeds minder aan, maar weg gaat het wantrouwen nooit helemaal. Deels ligt dat natuurlijk ook bij mijzelf, in hoeverre vertrouw ik op de ander in een relatie dat die echt niet meer zo iets zal doen. Ik merk zelfs in nieuwe relaties dat dat wantrouwen er nog zit terwijl dat hele andere personen zijn zonder zo'n voorgeschiedenis.

Iedereen verdient een tweede kans, maar ze kunnen niet van je verwachten dat je het verleden maar een keer moet laten rusten en dat je ze blind moet vertrouwen dat ze echt hun leven gebeterd hebben.

Pennestreek

Pennestreek

04-10-2018 om 23:24

Ik bedoel meer

dat dat blinde, 100% vertrouwen sowieso al niet realistisch was. Mensen maken fouten. En jouw partner dus ook. En het is ook niet realistisch te denken dat als er zoveel vreemdgegaan en gescheiden wordt, dat jou dat niet zal overkomen. Dus je wantrouwen nu is niet meer of minder gerechtvaardigd dan je volle vertrouwen voorheen.
Alleen, je weet nu dat je partner over de schreef is gegaan. Dat maakt dat je wereldbeeld 180 graden draait. Maar wat je denkt en voelt is niet noodzakelijkerwijs logisch of zelfs waar.

Je gedachten veroorzaken je emoties. En die gedachten kun je sturen. Dus je kunt ook iets anders denken dan dat ze je wel weer zal belazeren.

Tot zover de theorie. Ik doe zelf erg mijn best om die toe te passen, maar het wil nog lang niet altijd lukken . Toch geloof ik er wel in. En in tweede kansen. En in dat mensen leren van hun fouten.

Eigenlijk ook wel zonde

Oxygen, je ontzegt jezelf zo ook geluk als je een nieuwe liefde niet durft te vertrouwen agv vorige relaties. Dat is best jammer want deze nieuwe persoon kan je niet op één hoop gooien met eerdere relaties omdat ieder een andere personage is.
Misschien dat het wat langer duurt voor je durft te geloven in een relatie, maar iemand die van je houdt, zal dat begrijpen omdat je zo kwetsbaar bent.

JJ

JJ

05-10-2018 om 13:25

vertrouwen

Ik heb juist tegen mijn vrouw geen enkele wantrouw dat het nog eens zal gebeuren. Maar mijn situatie was net als bij Pennestreek iets genuanceerder dan zuivere ontrouw. Zie ontrouw deel 4, openingspost.

Wat mij vooral parten blijft spelen zijn de beelden, de associaties die ingewikkeld te vergeten zijn.

En het absolute vertrouwen dat het 100% goed zit en ze het niet mooier voordoet dan het is. Dat is vooral de erfenis van de periode vorig jaar. De hartjes vliegen me dagelijks om de oren en ik wil ze zo graag als spontaan zien, gestuurd vanuit haar liefde voor mij en niet om mij een goed gevoel te geven. Want vorig jaar leek ook alles positief. Het heeft me sceptisch gemaakt t.o.v. al het positieve dat ik denk te zien.

Tegelijkertijd knaagt het.. hoe kun je zo van iemand houden en hem zo'n streek hebben geflikt. Ik gooi het maar op de roze bril die ze ophad.

Wantrouwen dat het nog eens gebeurd is er gewoon niet. Ik zou zonder dat vertrouwen niet verder ploeteren in ieder geval.

Pennestreek

Pennestreek

05-10-2018 om 15:41

Nog eens over nagedacht

Nee, inderdaad, ik denk echt niet dat mijn man nog eens overspel zal plegen of ontrouw zal zijn. Het is bij mij inderdaad zoals JJ zegt. Mijn wantrouwen zit meer in het niet durven vertrouwen op wat ik nu voel en zie. Omdat ik totaal niet heb zien aankomen dat man het niet meer zag zitten in ons huwelijk. Ik weet nu niet meer wat toneelspel is en wat echt. Eerst zei hij dat niet meer van me hield. Daarna dat hij dat ook nooit gedaan had. En daar weer na dat hij zich vergist had, en het toch weer wilde proberen. En toen het hele circus nog een keer. Het bleek allemaal niet waar, uiteindelijk. Of in ieder geval twjifelde hij zelf de hele tijd, ook aan zichzelf, en was wat hij zei dus niet altijd even waar. Ook voor hemzelf niet. Ik kan daardoor nu niet inschatten of wat ik zie en voel en opmerk bij hem waar is. En hij kan duizend keer zeggen dat hij nu zichzelf veel beter kent en nu echt weet wat hij wil, en dat hij blij is met mij en onze relatie nu, maar ik kan niet (meer) vertrouwen op mijn eigen beoordelingsvermogen. Of op het zijne. Misschien is dat waar het nog steeds niet helemaal goed zit.

Ik geloof wel dat hij nooit meer zal doen wat hij heeft gedaan. Hij heeft gezien hoeveel pijn hij mij en de kinderen heeft gedaan en ik weet zeker dat hij dat nooit meer (zo) zal doen. Maar hij kan geen garanties afgeven over of hij nooit meer bij me weg zal gaan. Alleen dat een eventuele manier waarop anders zal zijn. En die onzekerheid, dat is heel moeilijk om daarmee om te gaan. Maar ik weet ook, dat ik er bij een eventuele andere relatie niet anders in zal staan. En ik hou van mijn man, ik ben ook blij met de relatie hoe die nu is, en met ons als gezin. En vooral dat laatste is natuurlijk heel belangrijk.

Marga

Marga

05-10-2018 om 16:27

Pennestreek

Ja afgezien of partner nog wel of niet vreemd zal gaan: de onschuld is weg. Zo voelde ik het. Er is een zwarte vlek gekomen op iets dat licht en wit en soms kleurrijk was. Ik kon dat niet meer omzeilen hoezeer ik ook probeerde weer het wit en de kleuren te zien... dat gaat niet op wilskracht.
En het rotte was: voor partner was het eigenlijk nog wit en kleurrijk. Ja er was een zwart puntje en dat was mijn pijn. Ik wou dat ik er mee had kunnen dealen... heb het jaren geprobeerd, houd nog steeds van mijn ex maar kon niet op ratio en wilskracht mijn gevoel uitschakelen

Hoedan

Hoedan

05-10-2018 om 18:51

Herkenbaar

Pennestreek en JJ: Ik herken me erg hoe jullie het beschrijven. Ben wel een stuk korter onderweg en we zitten volop in therapie. Maar ik worstel ook met wat Marga beschrijft: lukt het me om die zwarte vlek op zijn minst minder te gaan zien. Want anders is het geen doen op de lange termijn.

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.