Baby Essentials: 10x items die je leven fijner maken
Relaties Relaties

Relaties

CompetentSparrow79

CompetentSparrow79

03-07-2021 om 18:44

Zoon is niet van mij


CompetentSparrow79

CompetentSparrow79

04-07-2021 om 18:39

tsjor schreef op 04-07-2021 om 09:16:

Jemig, 630 euro per maand, voor 1 kind, dat is erg veel! Hoe is dat bedrag tot stand gekomen? Moeder krijgt ook nog kinderbijslag en kindgebonden budget voor het kind.

Kind niet mogen erkennen, want je mag er niks over te zeggen hebben. Waarom heb je dat ooit geaccepteerd? Terwijl je geen relatie had met de moeder? Als je het kind erkend had zou je binnen 1 jaar vanaf het moment dat je dit weet naar de rechter kunnen stappen om die erkenning ongedaan te maken.

https://www.rijksoverheid.nl/onderwerpen/erkenning-kind/vraag-en-antwoord/erkenning-kind-vernietigen

Maar je hebt niet erkend en je hebt geen ouderlijk gezag (wat twee verschillende stappen zouden zijn geweest.

Je hebt je aardig in het ootje laten nemen.

Dit gezegd zijnde zijn er veel verschillende scenario's mogelijk.

Allereerst: ik zou in elk geval open kaart spelen tegen de moeder. Ze mag weten wat er nu voor jou speelt, zonder dat je nu al conclusies daaruit hoeft te trekken. Maar het kan zijn dat moeder daarna zelf conclusies gaat trekken, bijvoorbeeld dat jij het kind niet meer mag zien. Dan kun jij weer concluderen dat je niet meer gaat betalen. Zij kan daarop besluiten om meer te gaan werken (kind is de baby/peuterfase al voorbij) of dat ze de echte vader achter zijn broek aan gaat zitten. Wellicht heeft ze enig idee wie dat zou kunnen zijn.

Hoe is dat bedrag tot stand gekomen? Is er een rechterlijke uitspraak over geweest? als dat zo is kun je het niet zomaar stop zetten, want dan komt het LBIO achter je aan. Dan zou je toch naar de rechter moeten gaan om aan te tonen dat het op oneigenlijke gronden tot stand is gekomen, omdat je niet de vader bent.

Wellicht hadden jullie wel een omgangsregeling? Ik zou juridisch advies vragen, of je die omgangsregeling zou kunnen laten bestaan, ook al weet je dat het jouw kind niet is; op basis van de situatie tot nu toe. Mooier zou zijn als moeder daaraan mee zou werken, omdat jij wel een belangrijke figuur bent in het leven van het kind. Eigenlijk vind ik het echt afschuwelijk als ze daarvoor geld zou vragen. alsof ze haar kind verkoopt.

Ze wilde niet dat je het kind erkende, ze wilde niet dat je ouderlijk gezag had, maar ze wilde wel geld. Laag.

Kent je vriendin het kind en hoe staat zij tegenover het kind? Wat betekent het voor jullie allebei, dat de kans op een kind van jullie samen nu heel erg klein is? Ik kan me haar boosheid heel erg goed voorstellen. Het is nogal een bedrag, in feite betaalt zij mee aan het parttime laten werken van de moeder.

Is het denkbaar (ook een juridische vraag) dat je alsnog erkenning en ouderlijk gezag aanvraagt, zodat kind meer ook het kind van jou en je vriendin wordt? Stel dat je vriendin zit acceptabel zou vinden? En dan een 50/50 verdeling van de zorg, dus ook geen alimentatie?

Ik denk dat het geen optie is om niets te zeggen en de bestaande toestand zo door te laten gaan. Dat leidt tot frustraties bij je vriendin, en uiteindelijk ook bij jou.

Dus toch: samen met je vriendin de verschillende mogelijke scenario's doornemen, waarbij zij goed zal moeten beseffen wat de band tussen het kind en jou voor jou betekent. Samen met je vriendin alvast juridisch advies gaan inwinnen: wat zou er mogelijk wel of niet kunnen? De moeder inlichten, nog voordat je alle conclusies rond hebt. Mogelijk (wishfull thinking) komt er een goed gesprek uit, waarbij jullie samen om de tafel gaan zitten om de situatie te bespreken.

Stel dat het gesprek niet mogelijk is, stel dat moeder vervolgens alle contact tussen jou en het kind verbreekt dan zal dat ontzettend veel pijn doen. Niet alleen om dit kind, maar ook om de gedachte dat er mogelijk nooit een kind zal komen dat biologisch gezien van jou is. Je kunt je voorbereiden op die pijn (alhoewel het erger zal zijn dan je kunt vermoeden) en bedenken dat je die pijn gaat accepteren. Dat maakt je in elk geval sterker voor alles wat er komen gaat. Het allerergste heb je dan al onder ogen gezien.

Vele sterkte en wijsheid toegewenst,

Tsjor

ik werk in de IT,  36 uur en zij 20 uur bij een retailer. Ik verdiende dus veel meer, zij gebruikt de alimentatie ook voor de huur van haar particuliere huurappartement, zonder die alimentatie kan zij dat niet meer bekostigen dus als dat stopt zijn dat sowieso veel veranderingen voor mn zoon.Ik wil er niet eens aan denken dat hij mogelijk niet van mij is en dat ik verder waardeloos en teleurstellend ben op het gebied van kinderen krijgen.Ik was er van overtuigd dat nog een kindje van ons samen geen probleem zou zijn omdat ik toch ook mn zoon al had, met mij was niks mis dacht ik. Vervolgonderzoeken komen nog maar pas in september.

tsjor schreef op 04-07-2021 om 16:11:

'Als blijkt dat moeder dit inderdaad zo in elkaar heeft gezet: zeer
destructief. En dan: wie is bezig met het welzijn van het kind? Hopelijk
de vader! Of hij nou de bio vader is of niet, hij kan zijn liefde laten
prevaleren'

Het destructieve begint op het moment dat moeder (en vader?) besloten hebben om geen erkenning te regelen en geen gezag aan te vragen. De motivatie was: 'zodat zij mij niet om toestemming zou hoeven vragen'. Dat klinkt praktisch, maar in feite betekent het dat 'vader' geen rol kan en mag spelen in het leven van het kind, of hij nou wel of niet de biologische vader is. Dat is een tamelijk drastische inperking van 'de liefde' voor het kind. eigenlijk kun je niets. Je kind krijgt niet jouw achternaam, kan niet erven van jou etc. etc. Dat levert schade op voor het kind. Vader kan dan wel 'de liefde laten prevaleren' maar hij weet dat dat eigenlijk alleen maar kan door te betalen. Als hij dat stopt, dan vermoedt hij dat ook de omgang met het kind stopt. Of vindt je dat het gewoon door moet gaan zoals het nu gaat? Ik vind dat nogal veel gevraagd, emotioneel en financieel.

Tsjor

Nee, doorgaan zoals het nu gaat, vind ook ik teveel gevraagd. Maar ik zou het wel stap voor stap benaderen en bijvoorbeeld met een mediator erbij. Ik zou niet de geldkraan helemaal dicht willen draaien omdat hij dat geld altijd heeft betaald voor het welzijn van zijn zoon en die motivatie hoeft niet te veranderen. 

Je moet gewoon hopen dat moeder geen complete borderliner is die het welzijn van het kind onmiddellijk onder de bus gooit nu haar (waarschijnlijke) geheim gaat uitkomen. Als zij het welzijn van haar kind op 1. heeft staan, heeft TS ook een onderhandelingspositie. Dan zal ze namelijk niet willen dat TS uit het leven van haar kind verdwijnt. Of dat realistisch is? Geen idee. Ik zou als TS in ieder geval mijn uiterste best doen om haar met deze verwachting te benaderen ipv haar als een oplichter te benaderen (die ze misschien wel is ….). Met stroop vang je meer vliegen dan met azijn, immers. 

Met de liefde laten prevaleren bedoel ik vooral: in de aanpak van deze kwestie de liefde voor zoon laten gaan voor de behoefte aan genoegdoening en woede ten opzichte van de moeder, hoe begrijpelijk dat laatste ook is. Het resultaat is hoe dan ook ongewis. Ik bedoel zeker niet dat hij alles maar over zijn kant moet laten gaan. Op dit moment is het onmogelijk  te zeggen of hier iets goeds uit kan komen. Stap voor stap. 

Ik hoop voor je dat uit de dna-test blijkt dat je zoon je biologische zoon is.

Verder heb je artikel 8 van het EVRM. Dit gaat over het recht op "family life" en dat moet breder gezien worden dan papa-mama-kindje. Rechters tillen hier zwaar aan.

'Met de liefde laten prevaleren bedoel ik vooral: in de aanpak van deze
kwestie de liefde voor zoon laten gaan voor de behoefte aan
genoegdoening en woede ten opzichte van de moeder, hoe begrijpelijk dat
laatste ook is.'

Zeker, genoegdoening zoeken en woede zijn nooit een goede basis. Maar alles ophelderen en recht zetten is ook een teken van liefde voor het kind. Je gunt een kind toch dat het op kan groeien in een heldere situatie.

Tsjor

Poezenmeisje schreef op 04-07-2021 om 19:14:

Ik hoop voor je dat uit de dna-test blijkt dat je zoon je biologische zoon is.

Verder heb je artikel 8 van het EVRM. Dit gaat over het recht op "family life" en dat moet breder gezien worden dan papa-mama-kindje. Rechters tillen hier zwaar aan.

Ook als diegene niet de biologische vader is, geen erkenning en geen ouderlijk gezag heeft?

'ik werk in de IT, 36 uur en zij 20 uur bij een retailer. Ik verdiende
dus veel meer, zij gebruikt de alimentatie ook voor de huur van haar
particuliere huurappartement, zonder die alimentatie kan zij dat niet
meer bekostigen dus als dat stopt zijn dat sowieso veel veranderingen
voor mn zoon.'

Dat kan zeker zo zijn. Het kan ook zijn dat zij meer uren gaat werken. Of dat de biologische vader opduikt. Of dat ze een goedkopere woning vindt. Het kan ook zijn dat je haar blijft faciliteren en dat je dan toch echt een eigen plek krijgt, niet als biologische vader, maar dan als zorgvader.

Het is echt een moeilijke situatie voor jou. Mocht het zo zijn dat je echt onvruchtbaar bent en er geen behandeling mogelijk is, dan wil dat niet zeggen dat je 'waardeloos' bent. Dan zijn er teveel mensen 'waardeloos'.  Elk mens is waardevol. Ook jij.

Overigens heb ik wel ooit eerder zo'n geschiedenis van nabij meegemaakt. Alleen waren vader en moeder toen snel getrouwd ('moetje'). Daarna uit elkaar etc., nieuwe liefde, kinderwens maar geen kinderen. Toch onderzoeken, met als uitkomst dat het nooit zo kon zijn, dat hij ooit vader was geworden. Hij heeft toen zelf de alimentatie gestopt, en dus werd de omgangsregeling gestopt. Maar het was vastgelegd bij de rechter, dus zij heeft het LBIO achter hem aan gestuurd. Sindsdien leeft hij 'onder de grond', dat wil zeggen dat hij geen eigendommen of inkomens op zijn naam wil hebben. Het verhaal zat nog iets ingewikkelder in elkaar, maar drastische, onbezonnen maatregelen kunnen heel negatief uitpakken, voor iedereen.

De volgende onderzoeken zijn in september, je hebt nog even tijd om alles te laten bezinken, uit te zoeken, te bespreken en te bepalen wat je zelf wil. De vraag hoe verder ligt nu wel bij jou, maar bedenk wel dat de oorzaak van de problemen niet bij jou ligt. Wat jouw keuze ook wordt, je draagt uiteindelijk niet de verantwoordelijkheid voor de problematische situatie. Je was 'de oplosser', maar daar kan ook een grens aan zitten.

Tsjor

Sun.lover schreef op 04-07-2021 om 21:12:

[..]

Ook als diegene niet de biologische vader is, geen erkenning en geen ouderlijk gezag heeft?

https://www.hvdadvocaten.nl/personen-en-familierecht/omgang/

Volgens de Nederlandse wet heeft een kind het recht op omgang met zijn ouders en met ‘degene die in een nauwe persoonlijke betrekking tot hem staat’. De niet met gezag belaste ouder heeft het recht op en zelfs de verplichting tot omgang met zijn of haar kind.

Poezenmeisje schreef op 04-07-2021 om 22:23:

[..]

https://www.hvdadvocaten.nl/personen-en-familierecht/omgang/

Volgens de Nederlandse wet heeft een kind het recht op omgang met zijn ouders en met ‘degene die in een nauwe persoonlijke betrekking tot hem staat’. De niet met gezag belaste ouder heeft het recht op en zelfs de verplichting tot omgang met zijn of haar kind.

Dan zouden ex-stiefouders ook die verplichting kunnen krijgen na een scheiding? Lijkt mij toch onwaarschijnlijk. 

Sun.lover schreef op 04-07-2021 om 22:36:

[..]

Dan zouden ex-stiefouders ook die verplichting kunnen krijgen na een scheiding? Lijkt mij toch onwaarschijnlijk.

In principe wel, dus. Als beide partijen willen al zeker

Alimentatiebedragen gaan niet alleen over kosten maar voor een belangrijk deel ook over het behoud van levensstandaard voor het kind.

Aan 1 kind wordt gemiddeld 17% van het gezinsinkomen besteed. Hoger inkomen = hogere uitgaven: meer of duurdere kleding (geen Wibra maar C&A of merkkleding), geen tweede handsfiets maar een nieuwe,  duurdere kadootjes. Niet 1x een weekje Veluwe met een vouwwagen maar 2 weekjes Curaçaose zo'n.

Kinderen hebben ook veel verborgen kosten denk aan hogere verzekeringspremies,  extra energie kosten, die grotere auto, meer auto km's maar ook linnengoed, meubilair. Het tikt harder aan dan je denkt.

Blijken ze ineens goed in sport, trainingsbijdrage +/- € 175 per maand. Ik maak per week al zo'n 400km alleen voor training. Sponsoren zijn voor de top al niet dik gezaaid laat staan voor de groep er net onder. 

'Alimentatiebedragen gaan niet alleen over kosten maar voor een
belangrijk deel ook over het behoud van levensstandaard voor het kind.'

Alleen is er in deze situatie geen levensstandaard geweest die behouden moest blijven. Er was geen levensstandaard, ouders hebben nooit samengewoond. Er was wel een gewenste levensstandaard: het particulier gehuurde appartement. Ik kan me de motivatie daarvan best voorstellen, maar dat neemt niet weg dat 1000 euro per maand voor 1 kind een aanzienlijke inkomstenbron is.

Tsjor

Tjor, het is nog niet duidelijk hoe het allimentatie bedrag tot stand is gekomen, rechter gaat uit van tremanorm en houdt zeker bij een welwillende ouder geen rekening met de omstandigheid dat de ouders geen gezamenlijk huishouden hebben gevoerd, alleen met de potentiële levensstandaard.

Egel. schreef op 04-07-2021 om 23:05:

[..]

In principe wel, dus. Als beide partijen willen al zeker

Vreselijk, ik ben nu stiefouder. Maar ik zou hier, om deze reden, nooit meer voor kiezen. 

CompetentSparrow79

CompetentSparrow79

05-07-2021 om 10:22

De alimentatie zijn we gewoon samen overeengekomen, niet via de rechtbank

Sun.lover schreef op 04-07-2021 om 22:36:

[..]

Dan zouden ex-stiefouders ook die verplichting kunnen krijgen na een scheiding? Lijkt mij toch onwaarschijnlijk.

Ja.

https://bolwegadvocaten.nl/recht-op-omgang-van-de-ex-stiefvader-bij-einde-relatie/

Reageer op dit bericht

Op dit topic is al langer dan 4 weken niet gereageerd, daarom is het reageerveld verborgen. Je kan ook een nieuw topic starten.