Religie en Spiritualiteit Religie en Spiritualiteit

Religie en Spiritualiteit

Jujube

Jujube

23-10-2008 om 15:20

Sander chan

Wat vinden jullie van deze situatie? (van de site van Luuk Koelman geplukt):
"Sander Chan, bestuurslid van de Amsterdamse afdeling van de ChristenUnie, legt per direct zijn functie neer. Het afdelingsbestuur heeft hem duidelijk gemaakt dat hij als homoseksueel nooit CU-raadslid kan worden. Wel mag Chan bestuurslid blijven, mits hij plechtig belooft geen homoseksuele relaties aan te gaan. Celibatair leven dus. Iets waaraan Chan naar eigen zeggen niet kan en wil voldoen. Tot eind vorig jaar had hij hoop te genezen van zijn homoseksualiteit, maar nu weet hij: homoseksualiteit is geen ziekte.
Voorzitter Blokhuis van de ChristenUnie “betreurt de kwestie”, maar wijst er fijntjes op dat het congres van de CU zich duidelijk heeft uitgesproken. Seksualiteit hoort thuis in een huwelijk tussen man en vrouw. “Als Chan dit te beperkend vindt, loopt hij aan tegen de grenzen die de partij stelt”, aldus Blokhuis.
Chan stapt dus op als bestuurslid. Wel blijft hij lid van de partij, want ik deel het geloof in God met de ChristenUnie”.

De tranen springen me in de ogen als ik zoiets lees. Waarom stapt Chan ‘vrijwillig’ op? De Grondwet steunt hem toch? Artikel 1 verbiedt discriminatie op grond van seksuele geaardheid. Chan had de eerste kaderhomo binnen de ChristenUnie kunnen zijn die openlijk het celibaat aan zijn laars lapt én weigert op te hoepelen wanneer hem dat vriendelijk doch dringend wordt verzocht. Laat de ChristenUnie hem maar officieel royeren. Dan kan hij met Artikel 1 in de hand bij de rechter zijn gelijk halen.

Altijd zitten blijven, is het devies. Niet opstaan voor mensen die op je neerkijken. Neem nu Rosa Parks. De zwarte Amerikaanse stond op 1 december 1955 niet op toen in de bus een blanke medepassagier haar zitplaats claimde. De diepgelovige Parks wist één ding zeker: haar God had alle mensen als gelijken geschapen.
Rosa kreeg een boete wegens verstoring van de openbare orde. Die vocht ze aan tot en met het Amerikaanse Hooggerechtshof. Daar werd ze uiteindelijk in het gelijk gesteld. De scheiding tussen blank en zwart werd ongrondwettig verklaard.

Rosa Parks stond op door te blijven zitten. Dat had Sander Chan ook moeten doen. Sander had de Rosa Parks van de ChristenUnie kunnen zijn, want de scheiding tussen hetero en homo is net zo ongrondwettig als de scheiding tussen blank en zwart.
Maar Chan bleef niet zitten. Het is hem vergeven, want niet iedereen kan een held zijn. Maar misschien komt het nog. In interviews heeft Chan het over de uitdaging die God hem als homoseksuele christen heeft gegeven. Dan denk ik: welke God bedoel je? De God van de ChristenUnie, de regeringspartij die homo’s als tweederangs leden beschouwt omdat Hij dat wil?

Blijkbaar is de ene God de andere niet. De God van Rosa Parks maakt mensen strijdbaar en inspireert hen tot daden. De God van de ChristenUnie komt niet verder dan een rijtje verboden – hem ingegeven door het partijcongres.
Ik hoop dat Chan snel het licht ziet. De ***** voor die nepgod van de ChristenUnie. Sander Chan gun ik de God van Rosa Parks."
(ik heb even iets ***** weggebliept).
Groet,
Jujube


Naar laatste reactie
Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.
Bastet

Bastet

23-10-2008 om 18:34

Triest

Triest,dat hij uberhaupt ooit lid is geworden van een partij,die hem niet wil accepteren zoals hij is.Jammer dat hij niet is blijven zitten,inderdaad.
Groetjes,Bastet

Helemaal mee eens jujube

Mooi geschreven.
God heeft het blijkbaar zinvol geacht om homosexuelen te scheppen en dat zal de Christen-unie moeten accepteren.

Damajo

Jujube

Jujube

24-10-2008 om 09:14

Ja, triest

Ja, ik vind het ook erg triest. De goede man komt er na veel gedoe achter dat homofilie geen ziekte is en wil gewoon een gelukkig leven met relatie e.d. De houding van de partij vind ik stuitend, maar ik had, eerlijk gezegd, niet anders verwacht. Ik blijf het erg vinden dat deze partij deel uitmaakt van onze regering. Rouvoet is op zich een goed politicus, maar waar hij voor staat stuit me vreselijk tegen de borst.
Ik vond het eigenlijk vreemd dat hier nog geen draadje over gestart was, daarom heb ik 't maar gedaan.
Groet,
Jujube

tonny

tonny

24-10-2008 om 20:02

Vanaf de zijlijn

is het makkelijk praten over wat 'die mensen van de CU' anders zouden moeten doen. Alle problematiek komt voort uit een bepaalde manier van bijbelopvatting. Die nemen ze serieus en als je zoiets serieus neemt, kun je niet anders dan deze kant op denken. Dat grijpt in in het geweten, in de geloofsbeleving, ook in de praktijk van het leven, denk niet dat het -in de meeste gevallen althans- makkelijk is en geen pijn kost. Iemand die daar buiten staat heeft gemakkelijk praten...

Had er in een van de bijbelse evangelieen een mooie heldere gelijkenis gestaan over Jezus die een homoseksueel ontmoette, dan waren deze moeilijkheden er nooit geweest.
Maar ja, die staat er nu eenmaal niet in.

Wel andere passages... En hoe die te interpreteren, daarover verschillen de meningen zeer. Binnen het Jodendom trouwens ook.

Zou dat voor de Koran en de uitleg daarvan eveneens gelden?

tonny

Tja

..Als je in die kringen opgroeit en die zienswijzen er een paar deccenia lang ingestampt worden durf je niet meer anders te geloven, uit angst voor sociale uitsluiting en de eventuele na-wereldse sancties ( hel en verdoemenis, voorwaar geen vrolijk toekomstperspectief)
Volgens mij hield hij hoop tegen beter weten in.

Ik hoop dat hij veel begripvolle mensen tegenkomt die hem zijn wereldbeeld enigzins helpen bijstellen.Jammer dat er geen proefproces van komt, maar daar moet je maar de energie en de lef voor hebben.

Damajo

Goed

Ik vind het goed van Sander dat hij is opgestapt, 'k zou zelf ook niet ergens willen blijven als ik niet geaccepteerd werd.

Toch vind ik het ook "eigen schuld", hij wist tenslotte hoe de CU over homosexualiteit dacht.

Ik als christen ga toch ook niet bij een islamitische partij?

Je kunt het de CU niet kwalijk nemen, het was bekend hoe ze erover dachten en ik vind dat als je bij deze partij gaat je ook niet moet zeuren over hun principes.

Die keuze maak je mijn inziens al vóór die tijd.

Groetjes Milou

Ellis Lloyd

Ellis Lloyd

25-10-2008 om 21:14

Op neerkijken? niet accepteren?

Daar gáát het helemaal niet over! Dat maken jullie ervan!
Wat hiervoor al gezegd is is waar. Als je je bij een partij aansluit behoor je te weten van de principes en daar ook achter te staan. Als je dat niet wilt of kunt, dan moet je een andere partij uitzoeken en je daarbij aansluiten.
Het gaat er ook helemaal niet om dat hij niet geaccepteerd wordt of dat men op hem neerkijkt. Dat doen ze nl niet bij de CU. Men is het daar namelijk ook helemaal eens met het feit dat God ieder mens als gelijke geschappen heef. Iemand die homosexueel is is niets minder (of meer) dan wie dan ook. Het punt is alleen dat men vanuit een bepaald principe wil leven, vanuit de bijbel. Binnen de CU is men ervan overtuigd dat homosexualiteit verkeerd is. Niet de geaardheid, want daar kun je zelf helaas niets aan doen. Maar wel als je praktiserend homo bent. Dat wordt afgekeurd.
Sander Chan wordt dus niet als persoon 'afgekeurd' maar om wat hij doet.
En dat had hij zelf ook kunnen bedenken voordat hij lid werd van de CU.

Tihama

Tihama

25-10-2008 om 21:58

Helaas?

Ellis, je schreef:
"Niet de geaardheid, want daar kun je zelf helaas niets aan doen. "

Ik geloof dat het woordje 'helaas' hier de kern vormt.

Ik was vorige week in een kerk waar ik tijdens de (hel-en verdoemenispreek) mijn aandacht getrokken werd door een bord met de tekst uit Marcus 12.

"30 En gij zult den Heere, uw God, liefhebben uit geheel uw hart, en uit geheel uw ziel, en uit geheel uw verstand, en uit geheel uw kracht. Dit is het eerste gebod. 31 En het tweede aan dit gelijk, is dit: Gij zult uw naaste liefhebben als uzelven. Er is geen ander gebod, groter dan deze."

Ik probeer te begrijpen hoe mensen die deze tekst kennen en als leidraad beschouwen, tegelijkertijd mensen kunnen afwijzen omdat ze toevallig de liefde willen bedrijven met degene van wie ze houden.

Hoe kan iemand deze woorden serieus nemen en tegelijkertijd mensen verplichten om celibatair te leven omdat het hetzelde geslacht betreft?

En dan de woorden 'helaas'. Wie heeft het recht om de liefde van een ander met het woord 'helaas' te betitelen?

Tihama

Ellis Lloyd

Ellis Lloyd

25-10-2008 om 23:53

Tihama

Je snapt het blijkbaar inderdaad niet.
Mensen worden hier niet afgewezen. Doordat ze praktiserend homo zijn worden ze nog niet afgewezen maar hun gedrág wordt afgewezen. Er wordt niet op ze neergekeken maar er wordt op hun gedrág neergekeken.
Dat dat gedrag wordt afgewezen is ook op bijbelse gronden.
Houden van en liefde bedrijven zijn twee dingen. Het hoort bij elkaar maar je kunt ook van mensen houden zonder sexualiteit. En op díe liefde doelt Jezus in Marcus 12 in de eerste plaats. Vandaar ook dat de mens homo niet wordt afgewezen, maar alleen zijn 'daad'. Dat betekent dus niet dat degene die het afwijst zich beter of meer voelt dan degene wiens 'daad' wordt afgewezen.
Homosexualiteit is een gevolg van de zonde. God had man en vrouw voor elkaar geschapen. Doordat de zonde in de wereld gekomen is is ook de sexualiteit aangetast.
En met het woordje 'helaas' doelde ik enkel op het feit dat je je geaardheid niet kunt veranderen al zou je het willen.

Ellis Lloyd

Ellis Lloyd

26-10-2008 om 00:01

Fout

Er wordt ook niet op het gedrag néérgekeken maar het wordt gewoon alleen afgekeurd. Het woord neerkijken vind ik al helemaal verkeerd in deze. Komt zo neerbuigend over terwijl dat totaal niet aan de orde is.

Opmerkelijk

De Bijbel beschrijft homosexualiteit niet als een “grotere” zonde dan andere zonden. Volgens de Bijbel is God’s vergeving net zozeer beschikbaar voor een homosexueel persoon als voor iemand die overspel pleegt , iemand die afgoden aanbidt, een moordenaar, een dief. Wellicht moet ik dan ook zwartwerken en belastingontduiking even noemen ( in feite ook diefstal toch?)

Kan iemand mij vertellen hoe ik het moet verklaren dat God zelf (in Numeri 15) Mozes gebiedt een man te laten stenigen die op Sabbath takjes sprokkelt? Mij lijkt het een grotere zonde om iemand te laten stenigen om zo'n flutreden dan wanneer 2 mannen of vrouwen de liefde bedrijven. Of is het God geoorloofd om zijn eigen wetten te overtreden?Ik vind dat op zijn zachtst gezegd behoorlijk ondoorgrondelijk.Gelukkig houdt men tegenwoordig niet meer streng vast aan deze wet, anders zou het nog gevaarlijk worden om op zondag een boswandeling met het gezin te maken en kastanjes te zoeken..

Hopelijk gaat men in CU-kringen snel anders denken over homosexualiteit.Inderdaad, het eerste gebod is de liefde. Wat arrogant om van iemand te verwachten dat hij celibatair leeft als homosexueel.Dat is toch niet meer van deze tijd? Nee, als de CU dan de bijbel zo letterlijk wilt nemen moet men ook consequent zijn en bijv. ook de strenge kledingregels uit de Bijbel hanteren(verderop in Numeri 15)
Dan gaat Rouvoet er voortaan heel apart bijlopen kan ik nu vast vertellen...

Damajo

Ellis Lloyd

Ellis Lloyd

26-10-2008 om 11:35

Damajo@

"De Bijbel beschrijft homosexualiteit niet als een “grotere” zonde dan andere zonden. Volgens de Bijbel is God’s vergeving net zozeer beschikbaar voor een homosexueel persoon als voor iemand die overspel pleegt , iemand die afgoden aanbidt, een moordenaar, een dief. Wellicht moet ik dan ook zwartwerken en belastingontduiking even noemen ( in feite ook diefstal toch?)"
Klopt helemaal. Gods vergeving is er voor alle mensen die berouw hebben van hun zonden staat er in de bijbel. En berouw is volgens mij dat je er spijt van hebt en voortaan probeert anders te leven. Niet door steeds maar weer dezelfde zonde te begaan met het vooruitzicht dat het toch vergeven wordt. En dan zijn we gelijk weer bij de kern van dit onderwerp.
"Gelukkig houdt men tegenwoordig niet meer streng vast aan deze wet, anders zou het nog gevaarlijk worden om op zondag een boswandeling met het gezin te maken en kastanjes te zoeken"
Het is pasen geweest. En daarmee heeft Christus een einde gemaakt aan al die Joodse wetten. Hij heeft alles in vervulling doen gaan. Wij hoeven ons dus niet meer te houden aan de wetten van Mozes, want dat heeft Christus al voor ons gedaan.
En nog even over het eerste en grote gebod de Liefde. Dat gaat dus over Liefde met een hoofdletter.

Roos

Roos

26-10-2008 om 12:26

Zo boos

Ik kan hier toch zo boos om worden. Dit zou toch niet meer moeten mogen anno 2008?! En om dan te eisen dat hij celibatair leeft is helemaal van de zotte. Dus een homoseksueel met een uitgebluste relatie zonder seks mag wel? En denken aan seks met iemand van hetzelfde geslacht mag dat? En zelfbevrediging dan? Van zowel hetero's als homo's? Dat is toch ook geen seks binnen een huwelijk? Echt een argument van niks.
En dan het argument dat hij het kon weten toen hij lid werd van deze partij. Moet alles dan maar hetzelfde blijven? Moet er niet eens nagedacht worden over sommige eisen die gesteld worden? Alleen maar omdat het nou eenmaal zo is?
Iemand vroeg zich af hoe het zou zijn als een Islamitische partij zoiets doet. Nou ik weet wel zeker dat héél Nederland dan op zijn achterste benen staat. En waarschijlijk vinden mensen die het nu eens zijn met de CU dat dan ook.
De CU is democratisch gekozen inderdaad. Het stemt mij altijd droevig als ik bedenk hoeveel mensen er dan kennlijk zo over denken. Democratie is een groot goed, maar toch zou het wat mij betreft wel eens ter discussie mogen staan. Zie wat er gebeurde toen de pedo partij mee wilde gaan doen. Gelukkig haalde die niet genoeg leden, maar wat als dat wel zo was geweest? Mag dat dan ook maar? En waar ligt dan de grens?
Niet alles maar klakkeloos accepteren omdat het nou eenmaal zo is.
Roos

Jujube

Jujube

26-10-2008 om 13:57

Yep

Ik blijf het erg triest vinden. Vooral als gelovigen gaan zeggen 'dat wij het niet begrijpen' of 'dat het makkelijk praten is vanaf de zijlijn'.
Ik begrijp het prima. Sander Chan dacht zelf dat hij kon 'genezen' van homoflie, maar is tot de conclusie gekomen dat homofilie geen ziekte of zonde is, maar gewoon zijn sexuele geaardheid. Ik ben erg blij voor hem dat hij van dat juk verlost is.
De CU daarentegen zal bang zijn leden te verliezen en doet alles om de achterban zoet te houden.
Daarom was het heel goed geweest als Sander Chan was blijven zitten ipv op te stappen. Dan had dit muisje nog een flinke staart gehad en was de CU wellicht onder handen genomen.
Groet,
Jujube

Ellis

Nu heb ik nog steeds geen antwoord op mijn vraag waarom het God is toegestaan zijn eigen wet te negeren.( zie mijn stuk hierboven)Als hij zich zelf al niet aan zijn wetten houdt waarom zou het dan zo zondig zijn om een homosexuele relatie te hebben? Daar doe je tenminste niemand kwaad mee..

Damajo

Ellis Lloyd

Ellis Lloyd

26-10-2008 om 14:55

Triest?

Jujube, ik denk dat we gewoon niet dezelfde mening delen. Dat mag toch? Leven we niet in een vrij land?
Je schrijft: "Ik begrijp het prima. Sander Chan dacht zelf dat hij kon \'genezen\' van homoflie, maar is tot de conclusie gekomen dat homofilie geen ziekte of zonde is, maar gewoon zijn sexuele geaardheid. Ik ben erg blij voor hem dat hij van dat juk verlost is."
Dat is ook een mening. M.i. is homofiel zijn idd ook geen ziekte of zonde op zichzelf. Maar de homofile geaardheid is wel een gevólg van de zonde. Het praktiseren ervan wordt in de bijbel dan ook afgekeurd. In de Statenvertaling en in de vertaling van Het Boek wordt het zelfs bij name genoemd. Lees maar in 1 Korinthe 6: 10.
Waarom worden homofielen bwvs op handen gedragen maar bijv. pedofielen met dezelfde gang allemaal afgekeurd? Een pedofiel heeft zijn geaardheid ook niet zelf uitgezocht. En hij mag van diezelfde mensen niet praktiseren en een homofiel wel?
En kom nu niet met verhalen over kleine kinderen oid. Het gaat om het principe. Een pedofiel moet dus wel celibatair gaan leven maar voor een homofiel is dat van den zotte?
"Dan had dit muisje nog een flinke staart gehad en was de CU wellicht onder handen genomen"
En dat had jou heel goed uitgekomen blijkbaar. Gaat het je werkelijk wel om die Sander of proef ik hier iets heel anders?

Ellis Lloyd

Ellis Lloyd

26-10-2008 om 15:16

Jawel hoor damajo@

Dat antwoord heb je al gehad. Ik schreef nl dat het pasen is geweest en dat die wetten dus in vervulling zijn gegaan en daardoor niet meer van kracht zijn.
Maar je haalt de boel mi wat uit zijn verband. Waarom zou God zich aan wetten moeten houden? Voor wie? God heeft ons mensen destijds zijn wetten gegeven om hen bewust te maken van de zonde. De wet hield toezicht op ons totdat Christus kwam.
Als we hier verder op in gaan dwalen we behoorlijk af. Ik wil je daarom uitnodigen om eens in Galaten te gaan lezen. En dan m.n. hoofdstuk 3 vanaf vers 19.

Ellis Lloyd

Ellis Lloyd

26-10-2008 om 15:38

Altair

Nee, dat ben ik niet met je eens. Er bestaat namelijk helemaal niets los van God of gebod.
Maar afgezien daarvan, het is krom en inconsequent. Hieruit blijkt juist weer dat je niets zonder God of gebod kunt doen of beslissen. Want jij vindt nu dat het een scheve machtsverhouding is omdat dat jouw overtuiging is. Er bestaan ook mensen die dat juist tegenspreken en ook pedofilie goedkeuren. Wie bepaalt dan wat juist is? Het blijft allemaal mensenwerk!

tonny

tonny

26-10-2008 om 15:58

Wetsbepalingen zoals over dat hout sprokkelen uit numeri etceter

ik denk dat vrijwel geen enkele hedendaagse gelovige daar wat mee kan. Je moet echt eerst les krijgen van een doorgewinterde oud-testamenticus om enig inzicht te krijgen in de bedoelingen hierachter (!!) want de letterlijke voorschriften zoals je die daar leest, zijn voor mensen van nu abacadabra.

Persoonlijk denk ik dat het te maken heeft met het schetsen van de heiligheid, het compleet anders zijn, apart staan, van de Allerhoogste, en het benadrukken daarvan.
Anno nu wordt God soms beleefd als een soort vriendelijke troetelbeer en dat is een zware karikatuur van de God van de bijbel, die heel wat minder voorspelbaar en niet uit te tekenen is.

Niet voor niets wordt in de Tien geboden gezegd geen 'beeld van God' te maken. Maar ja, mensen kunnen niet zonder beelden.

tonny

tonny

tonny

26-10-2008 om 16:04

Neerkijken, afkeuren...ellis

dat is toch allebei een negatieve opstelling ten opzichte van iets?

Ik ga weer terug naar wat ik eerder opperde: stond er in één van de evangelieën maar een verhaal over Jezus die een homoseksueel ontmoette - dan was het allemaal veel helderder.

Om een ander bijbels oud-testamentisch elementje voor het voetlicht te brengen: hoe zie je de speciale relatie tussen (later koning) David en zijn vriend (prins) Jonathan? Het is maar net hoe je het leest, maar zwart op wit staat er dat hun relatie 'de liefde voor vrouwen' ver te boven ging...

Tonny

Ellis Lloyd

Ellis Lloyd

26-10-2008 om 17:21

Tonny

Het kan dan wel alletwee een negatieve opstelling ten opzichte van iets zijn, op iemand neerkijken vind ik nog vele malen negatiever dan alleen iemands gedrag afkeuren. Als je op iemand neerkijkt voel je je beter dan die ander, en dat is in dit geval absoluut niet zo.

"stond er in één van de evangelieën maar een verhaal over Jezus die een homoseksueel ontmoette - dan was het allemaal veel helderder"
Ach ja, misschien is dat zo. Maar de tekst uit 1 korinthe 6: 10 spreekt ook duidelijk voor zich toch?

En w.b. David en Jonathan; 't is idd maar net hoe je het leest. Ik heb dat nog nooit zo opgevat. Ik zal het er vanavond nog eens bijpakken. Maar als je zo begint is er vast en zeker nog wel meer te vinden. Maar dat verandert verder toch niets? Of is omdat diezelfde David met Batseba aanpapt het tegenwoordig dan ook maar ineens geoorloofd dat een man een andere man vermoord omdat hij graag zijn vrouw wil hebben?
En neem nou Paulus, daar doen ook verschillende gissingen over de ronde. Waarom blijft hij vrijgezel? Wat was de doorn in zijn vlees? (zijn ook verschillende uitleggingen over te vinden).
Gissen blijf je altijd. Maar 1 Korinthe 6: 10 is duidelijk genoeg. En er zullen vast meer teksten over te vinden zijn maar die weet ik zo niet uit mijn hoofd.

Ellis Lloyd

Ellis Lloyd

26-10-2008 om 18:22

Geref. homofiel

Hieronder een stukje geschreven door Elco Flohr (pseudoniem) die gereformeerd theoloog en homofiel is. Het is wel een erg lang stuk, maar neem ajb even de moeite het helemaal te lezen. Ik vind het heel mooi en goed omschreven en heb diep respect voor deze man!

Wat zegt de Bijbel over homoseksualiteit?
Soms komt een antwoord op de vraag ‘Wat zegt de Bijbel over homoseksualiteit?’ niet verder dan een bespreking van een aantal teksten uit Leviticus en Paulus’ brief aan de Romeinen, en misschien nog enkele teksten die afwijzend staan tegenover homoseksualiteit. Zo’n antwoord voedt de gedachte dat het bij christenen in de eerste plaats - of misschien wel uitsluitend - om de ethiek gaat: een hardnekkig misverstand dat telkens weer de wereld (en de kerk) uit geholpen moet worden.
Ik ben blij dat ik ontdekt heb dat de Bijbel meer te bieden heeft dan ethiek. Dat begint al bij de rode draad die door de Bijbel loopt: het Evangelie en de betekenis van het Evangelie voor het alledaagse leven van iedere christen, ongeacht zijn seksuele geaardheid of voorkeur. Dat zet je stil bij het feit dat niet wat wij mensen doen zaligmakend is, maar wat God doet. Het Evangelie vertelt hoe God geschiedenis heeft gemaakt in de persoon van Jezus Christus en wat dat voor mensen vandaag betekent. In het Evangelie zegt God twee dingen tegen iemand: je bent een veel ergere zondaar dan je ooit wilt weten, en tegelijk: je bent meer geliefd dan je je ooit kunt voorstellen. Wanneer je een van de twee delen van deze dubbele boodschap er uitlicht ten koste van het andere deel, dan ben je het Evangelie kwijt.
Het evangelie gebruiken
Het Evangelie is een geschenk. Een christen heeft er een leven lang werk aan dat geschenk uit te pakken en het te gebruiken. Het geschenk bestaat eigenlijk uit drie delen. Een van de drie delen ongebruikt laten liggen, betekent dat je ook van de andere delen minder zult genieten. Daarom is voortdurende oefening in het gebruik van het Evangelie van levensbelang voor iedere christen. Het Evangelie gebruiken betekent je leven en je omgang met God en mensen tegen het licht van het Evangelie houden.
Het eerste deel van het Evangelie gaat over vergeving. Je zonden zijn je vergeven. Zonden die te maken hebben met seksualiteit zijn niet erger dan andere zonden (als je de neiging niet kunt weerstaan zonden in graden van ernstigheid in te delen, doe het dan zoals C.S. Lewis het deed: hij maakte onderscheid tussen zonden die mensen op dieren doen lijken, bijvoorbeeld seksuele zonden, en zonden die mensen op de duivel doen lijken, bijvoorbeeld hoogmoed).
Het tweede deel van het Evangelie gaat over identiteit. Identiteit is van groot belang voor een mens: wie ben ik, wat maakt mij nu tot de persoon die ik ben? Het Evangelie geeft je een nieuwe identiteit. Een van de meest sprekende beelden die in het Nieuwe Testament hiervoor gebruikt wordt, is die van het krijgen van een nieuwe status: je was een slaaf (een zakenrelatie, waarbij het voortbestaan afhangt van jouw prestatie), nu ben je een kind (een familierelatie, waarbij het voortbestaan niet afhangt van wat jij doet, maar van wat iemand anders voor jou gedaan heeft).
Het derde deel van het Evangelie heeft te maken met het nieuwe leven als christen. Het Evangelie is een geschenk, en het nieuwe leven is onderdeel van dat geschenk (en dus niet terugbetaling). Het Evangelie bevrijdt je van de kramp om te scoren voor God om zo zeker te zijn van Zijn aanvaarding en liefde. Die aanvaarding en liefde hangt niet af van jouw prestatie, maar van wat Iemand anders voor jou gedaan heeft: Jezus Christus. Jij moet inderdaad aan het werk in het nieuwe leven, maar in feite is Hij de handelende persoon.
En om alle twijfel overbodig te maken zet Christus er nog eens een streep onder, door in de Persoon van Zijn Geest in je te wonen, zodat je er niet alleen voorstaat in het nieuwe leven. De Heilige Geest bepaalt je telkens weer bij de wortels van je bestaan: je hoeft niets terug te betalen (een geschenk is iets anders dan een lening), en je hoeft niet te scoren: kijk naar Christus, Hij heeft het met God in orde gemaakt, houd Hem in beeld. Het nieuwe leven draait telkens weer uit op een gevecht met de duivel, de wereld, en je eigen vlees. Met menselijke wilskracht red je het niet. De Heilige Geest is je persoonlijke coach, die je leert vechten met de kracht regelrecht uit het hart van Evangelie: de genade van Jezus Christus.
Christus liefhebben
Tot nu toe heb ik nog weinig specifieks gezegd over homofiele christenen. En toch is het mijn ervaring van elke dag dat wat ik tot nu toe gezegd heb, onmisbaar is in een antwoord op de vraag ‘Wat zegt de Bijbel over homoseksualiteit?’. En het belangrijkste heb ik nog niet eens genoemd. Dat is dat het Evangelie een verbinding legt tussen jouw leven en het leven van Christus. Hij was de enige mens in de wereldgeschiedenis die niet hoefde te sterven, maar Hij koos ervoor de dood te ondergaan. Op die manier realiseerde Hij het reddingsplan dat Vader en Zoon God samen hadden gemaakt.
Het Evangelie zegt: Hij leefde het leven dat jij had moeten leven, Hij stierf de dood die jij had moeten sterven. Hij stapte binnen in het niemandsland van de godverlatenheid. Hij kreeg de volle ontlading van de rechtvaardige toorn van de heilige God over Zich. Hij deed het omdat Hij jou liefhad. Deze Christus verbindt Zijn leven aan jouw leven en zegt: ‘Inderdaad, Ik ben de Zoon van God, de Koning boven alle koningen, oneindig ver verheven boven wie dan ook, maar jij mag Me jouw broer noemen, je vriend’.
Christus liefhebben begint met Hem aanvaarden zoals Hij is (zoals je dat ook van Hem verwacht), ook wanneer Hij dingen doet of zegt die je tegenstaan (en wanneer je met de echte Jezus in aanraking komt, loop je onvermijdelijk tegen zulke dingen aan). Het betekent steeds meer onder de indruk raken van Zijn bijzondere persoonlijkheid waarin zoveel voor ons besef elkaar uitsluitende trekken zitten: Hij is moreel onkreukbaar, en tegelijk heel toegankelijk; Hij is zich bewust van Zijn bijzondere identiteit als Zoon van God en tegelijk nederig en dienstbaar; Hij is geduldig met zondige mensen en vaart uit tegen mensen die denken dat ze het moreel wel voor elkaar hebben.
En in dat verband laat Christus ook het woord ‘gebod’ vallen: als je Mij liefhebt, dan houd je je aan Mijn geboden. Op dat punt zit er in de vriendschap iets onvermijdelijk onomkeerbaars. Dat krijg je wanneer een koning vriendschap met je sluit. Liefde en gebod komen niet van twee verschillende planeten. Als wat jij doet niet zaligmakend is, en als je niet hoeft te scoren om door God aanvaard te worden, wat blijft er dan nog over als motivering om te leven zoals Hij het wil? Er is maar een antwoord, dat in zijn eenvoud omgekeerd evenredig is aan de moeite die wij mensen hebben om het in praktijk te brengen: liefde.
De liefde maakt de gehoorzaamheid mogelijk en dragelijk, ook wanneer het zwaar valt. Hoe meer je Christus liefhebt, hoe meer je onder de indruk bent van Zijn bijzondere persoonlijkheid, hoe meer je Hem aanbidt, des te minder zwaar zal het je vallen je aan Zijn geboden te houden, belooft Hij. Je doet het voor Iemand die je zeer dierbaar is geworden. Dat is het best bewaarde geheim van het nieuwe leven. Daarvoor woont Hij met Zijn Geest in je, zodat je Hem nooit uit het oog en uit het hart hoeft te verliezen. Daarom staan er in het Nieuwe Testament maar liefst vier levensbeschrijvingen van Christus (Evangeliën), die je ieder voor zich kunnen helpen je kennis van Hem te verdiepen.

In de gedeelten in de Bijbel waar het gebod de toon zet, kom je - als je goed kijkt - telkens een vlag van het Evangelie tegen. Soms bestaat die vlag uit niet meer dan een paar woorden, zoals ‘Ik ben de Heer’ (in het Oude Testament), of ‘in Christus’ (in het Nieuwe Testament). In andere gevallen worden meer woorden gebruikt om het Evangelie voor de geest te halen, in het Oude Testament bijvoorbeeld het verhaal van de bevrijding uit Egypte (een korte versie helemaal aan het begin van de Tien Geboden, een langere versie aan het slot van Deuteronomium 6), in het Nieuwe Testament een aspect of moment uit het leven van Christus (bij de nieuwe versie van het liefdegebod: ‘heb elkaar lief, zoals ik jullie heb liefgehad’).
Leven in een tegencultuur
Het Koninkrijk waar Christus het voor het zeggen heeft, schept een eigen cultuur, met eigen normen en waarden. Op sommige punten lijkt die cultuur op andere culturen, op andere punten staat ze er dwars op. Zo’n gebied waar de cultuur van het Koninkrijk dwars staat op veel andere culturen, is dat van de seksualiteit. Dat was al zo in het Oude Testament. De viering van de menselijke seksualiteit is ingebed in de relatie tussen een man en een vrouw, al vanaf het begin van de schepping, en daarmee zijn allerlei andere vormen van de viering van seksualiteit niet toegestaan. Ook vormen die in omringende culturen toegestaan waren (soms wel onder beperkende voorwaarden), zoals homoseksualiteit.

Christus en de apostelen trekken in het Nieuwe Testament die lijnen door. Soms worden dingen anders in dat proces. Polygamie wordt niet langer gedoogd. Je maakt je al schuldig aan een vorm van echtbreuk wanneer je met begeerte naar iemand kijkt. Maar ook: ongetrouwd zijn krijgt een veel positievere status dan in vele andere godsdiensten of culturen; je kunt zelfs ongetrouwd blijven ‘met het oog op het Koninkrijk’. In andere gevallen worden lijnen doorgetrokken zonder dat er iets verandert. In de Grieks-Romeinse cultuur kwamen eerbiedwaardige vormen van homoseksuele relaties voor die het moderne ideaal van gelijkwaardigheid en stabiliteit benaderden. Maar in de cultuur van het Koninkrijk is er voor zulke vormen van viering van de menselijke seksualiteit geen plaats.
Leven met perspectief
Het Koninkrijk van Christus zet de werkelijkheid van het mensenbestaan in een eigen perspectief, ook als je homofiel bent. Je bent onderweg, met als eindbestemming: de ontmoeting met God in Zijn volle heerlijkheid. Als je de sprekers en schrijvers in het Nieuwe Testament mag geloven, wordt dat een ervaring die wat betreft schoonheid en intensiteit alles overtreft. Verwondering, aanbidding, lofprijzing, dat zijn woorden die de beleving van die ontmoeting beschrijven.

Christus is al voor je uit gegaan. Zijn eigen leven wijst de weg. Wanneer je je in het leven van Christus verdiept, dan zie je een patroon: de weg naar de heerlijkheid gaat dwars door lijden heen. Het lijden was in het leven van Christus onvermijdelijk, en zo is het ook in het leven van wie achter Hem aan gaat. Achter Christus aan gaan betekent je kruis op je nemen, afzien, zelfverloochening, pijn.

Het Evangelie leert je dat te benoemen als ‘delen in het lijden’. Een christen lijdt niet in een vacuüm. Je lijdt met Christus, met je medechristenen, en ook met je medemensen in de wereld. Het lijden blijft lijden, maar het staat in een perspectief. Christenen door de eeuwen heen hebben vanwege dat perspectief ervoor gekozen het vermijden van lijden niet tot het hoogste doel te verklaren. Ook dat hoort bij de tegencultuur van het Koninkrijk van de Koning die vanwege de vreugde die Hem in het vooruitzicht was gezet het kruis doorstaan heeft.
Lijden is niet het eind van het verhaal. Vreugde heeft het laatste woord. Niet alleen in een toekomst ver weg. Ook onderweg zijn er al momenten waarop een christen iets van die vreugde proeft. Omdat hij Iemand kent die Zijn leven voor hem over had. De Koning die je vriend wil zijn.
Ideaal en werkelijkheid
Een ideaalbeeld dat mijlenver van de werkelijkheid afstaat. Die indruk kan ontstaan bij lezing van het bovenstaande. Het Evangelie gebruiken - wordt dat nu een soort wondermiddel voor homofiele christenen? En met Jezus als je vriend, zijn dan ineens alle problemen opgelost? Zo is het natuurlijk niet. Het gaat ook over een telkens weer oplaaiend gevecht, de moeite die iemand kan hebben met het aanvaarden van Christus, en met het liefhebben van Christus, de onvermijdelijkheid van lijden, afzien, zelfverloochening, pijn.

En op dat punt kan de christelijke gemeente helpen. In de eerste plaats door het gemak waarmee wij met zijn allen ons tevreden stellen met halfslachtigheid in het navolgen van Christus, tegen het licht van het Evangelie te houden. We sluiten zo gemakkelijk compromissen, de een op het gebied van geld en spullen, een ander waar het gaat om idealen als dienstbaarheid en naastenliefde, of de roeping van een christen met het Evangelie de wereld in te gaan, en ook op het punt van seksualiteit en huwelijk.

In zo’n getemd christendom komt het ongeloofwaardig over wanneer op bepaalde punten opeens wel radicaliteit gevraagd wordt. Dan gaan mensen zich afvragen waarom homoseksualiteit een uitzonderingspositie krijgt, terwijl er op andere punten wel rek blijkt te zitten en comprommissen in de christelijke gemeente gedoogd worden. Is het dan zo vreemd dat het christendom zijn aantrekkingskracht en uitstraling verliest, en homofiele mensen weglopen?

Samen het Evangelie gebruiken kan ook voorkomen dat homofilie een ‘wij-zij’-kwestie wordt: wij hetero’s tegenover zij homo’s, of wij homo’s tegenover zij hetero’s, waarbij de een zich anders of superieur voelt ten opzichte van de ander. Het meest bepalende voor de identiteit van iedere christen, is dat je een door God aanvaard en geliefd kind bent. Dat is iets wat je deelt met alle broeders en zusters in de gemeente, homo of hetero.

Binnen de gemeente hebben we elkaar nodig om te leren het Evangelie te gebruiken in het gevecht tegen de de wereld, de duivel en ons eigen vlees. Anders komen we niet verder dan elkaar de geboden en verboden voor te houden. Samen het Evangelie gebruiken kan op verschillende manieren ingevuld worden. In mijn geval betekent dat ondermeer dat ik zo'n twee keer per maand met twee broeders bijeenkom om te bidden. Ze weten van mijn homoseksuele geaardheid, soms komt het ter sprake, maar er kunnen ook probleemloos maanden voorbijgaan waarin we voor elkaar, kerk en wereld bidden, zonder dat het aan de orde komt. Ik heb mij aan een van die twee verplicht te melden wanneer er dingen gebeuren die mij in een hogere alarmfase brengen, en hem de vrijheid gegeven alle vragen te stellen rond mijn homofilie die hij op een bepaald moment goed vindt.
Sommigen vinden zoiets misschien een vorm van geestelijke curatele, ikzelf zie het als priesterschap van alle gelovigen.

Zo heeft God het gewild: wij moeten Zijn levend Woord zoeken en vinden in het getuigenis van de broeders en uit de mond van mensen. Daarom heeft de ene christen de ander nodig, die hem het Woord van God brengt. En steeds weer heeft hij de ander nodig, als hij onzeker wordt en de moed verliest. Want uit zichzelf kan hij zichzelf niet helpen, zonder zich in de waarheid te vergissen. Hij heeft de broeder nodig als de drager en verkondiger van het goddelijk heilswoord, en hij heeft hem alleen nodig om Christus’ wil. Christus in het eigen hart is zwakker dan Christus in het hart van de broeder; het eerste is onzeker, het tweede is zeker.
link: http://www.eo.nl/thema/homosexualiteit/geloof/page/Wat_zegt_de_Bijbel_over_homoseksualiteit_/articles/article.esp?article=5307765

Volstrekt oninteressant

Ellis, bespaar je al die woorden en verklaringen. Kern is dat de CU een politieke partij is in Nederland, een land dat zich te houden heeft aan de eigen grondwet en ook an nogal wat verdragen. Wat de CU ook van de bijbel vindt, dat ding telt niet in het politieke speelveld dat vanzelfsprekend ook het openbaar bestuur is. De wetten en de verdragen, de burgerrechten, gaan voor.
Ga gerust van alles zitten vinden over homofielen of hun gedrag, of welk excuus je maar voor je opvatting wilt verzinnen, maar een politieke partij kan zich niet permitteren deze mening tot werkelijkheid te maken binnen de politieke orde.
De SGP (en de Staat) heeft ook al bot gevangen, zie LJN: BC0619, Gerechtshof 's-Gravenhage , 05/1725. De overheid (dat is ook de politiek) zal zich actief in moeten zetten voor wetgeving die dit soort discriminatie uitbant. Verbiedt dus.
Groet,
Miriam Lavell

Jujube

Jujube

27-10-2008 om 00:47

Ellis

In Nederland is er (gelukkig) scheiding van kerk en staat. In dat licht vind ik het echt schandalig dat Sander Chan moest aftreden van de CU omdat hij homosexueel is en dat dat volgens hen (en jou blijkbaar ook) niet mag. Verder vind ik de posting van Miriam Lavell hier ook heel duidelijk over.
Verder zeg je over mijn opmerking over de muis met staart:
"En dat had jou heel goed uitgekomen blijkbaar. Gaat het je werkelijk wel om die Sander of proef ik hier iets heel anders?"
Wat insinueer je hier precies mee? Ik vind het prettiger als mensen straight forward zijn en gewoon zeggen wat ze bedoelen, Ellis.
Groet,
Jujube

Gevaarlijk beroep op vrijheid

Ik wil hier nog wel even aan toevoegen dat ik het beroep op de vrijheid van godsdienst van partijen als de CU en de SGP, en vooral ook het gedogen daarvan door onze overheid, als bijzonder gevaarlijk en bedreigend ervaar.
Ik meen zelfs dat deze gewoonte en het gedogen de voedingsbodem is voor jodenhaat in het verleden en moslimangst in deze tijd. De gelovers en gedogers kunnen op hun vingers natellen dat dergelijk optreden in het politieke veld staat of valt bij het aantal stemmen dat geworven wordt. Een beetje is wel erg, want dat kan vanzelfsprekend meer worden en als de ene theologisiche opvatting met een beroep op de vrijheid van godsdienst slaagt, dan slaagt de andere ook.
Burgers wanen zich terecht onvoldoende beschermd tegen dit soort vijandige overnames van hun eigen opvattingen door een theologisch getinte politieke partij of maatschappelijke stroming die een belangrijke groep kiezers vertegenwoordigt.
Politiek Christendom is net zo link als politieke Islam.
Groet,
Miriam Lavell

Ellis Lloyd

Ellis Lloyd

27-10-2008 om 10:16

Scheiding kerk en staat

En daarmee worden dit soort discussies altijd doodgeslagen.
Gelukkig bestaat er in Nederland Godsdienstvrijheid.
Het argument dat Nederland een scheiding kent tussen kerk en staat gaat in dit geval niet op.
Scheiding van kerk en staat betekent in beginsel alleen dat de overheid geen formele zeggenschap heeft over interne interkerkelijke aangelegenheden, en andersom de kerk inet over de staat.
Politieke partijen mogen zich baseren op religieuze boeken. In dit geval dus de bijbel.
Van discriminatie is geen sprake, want het overtreden van artikel 1 vna de grondwet (verbod op discriminatie) is toegestaan als men zich beroept op artikel 6 (vrijheid van geloof).
Zoals gezegd had Sander de statuten van de partij moeten kennen voordat hij lid werd van de CU.

Lees die uitspraak

Ellis:"Gelukkig bestaat er in Nederland Godsdienstvrijheid."
Dat beroep faalt, zie de uitspraak die ik aanhaalde. Dat faalt omdat politiek geen godsdienst is. In kerk en gebed mag je van alles over homo's vinden, in de politiek mag dat niet tot discriminatie leiden.
Ellis:"Zoals gezegd had Sander de statuten van de partij moeten kennen voordat hij lid werd van de CU."
De CU zal de statuten moeten aanpassen, of moeten besluiten geen politieke partij meer te zijn.
Groet,
Miriam Lavell

Gewetensvraag

Ellis, leg jij je eigenlijk neer bij het hoogste rechtsorgaan? Of meen je dat niet de rechter, maar jouw God het laatste oordeel heeft?
Groet,
Miriam Lavell

Ellis Lloyd

Ellis Lloyd

27-10-2008 om 10:34

M. lavell

Draaf je nu niet wat te ver door?
Ik ben bang dat je te veel dingen over een kam scheert. Ik ben het wel met je eens dat er in de praktijk nu idd vooral angst voor de islamisering is die de discussie over scheiding tussen kerk en staat aanjaagt. Juist vanuit het oogpunt van neutraliteit (gelijke behandeling van godsdiensten) moet de Nederlandse staat de islam dezelfde rechten verlenen als het christendom. Bijvoorbeeld in onderwijs en bij conflictafwikkeling. De kerken kennen een eigen systeem van conflictafwikkeling. Dat mogen de moslims dus ook.
Staat daarmee de deur naar een invoering van de sharia (al is het dan voor ‘intern gebruik) niet open? Nee, de Staat is de instantie die uiteindelijk recht spreekt. Maar net als in het voetbal kun je een eigen systeem hebben om interne conflicten op te lossen. Die soevereiniteit in eigen kring is nuttig, het ontlast justitie ook. De Nederlandse wet voorkomt bovendien dat je een staat binnen de Staat krijgt.
In de discussie over de relatie tussen kerk en staat ontbreekt de nuance nog wel eens. We beschieten elkaar vooral vanuit loopgraven. Terwijl er weinig discussie is over hoe modellen over de verhouding tussen kerk en staat nu eigenlijk in de praktijk werken.

Oke, dan zijn we klaar

Ellis:"Nee, de Staat is de instantie die uiteindelijk recht spreekt."
Dat is gebeurd, zie die uitspraak. Jouw beroep op de vrijheid van godsdienst faalt.
Groet,
Miriam Lavell

Reageer op dit bericht

Dit forum topic is gesloten, er kan niet meer gereageerd worden.