Geen intimiteit meer in relatie

Een relatieprobleem heb je altijd samen. Je kunt niet met droge ogen beweren dat je geen probleem hebt terwijl de ander ongelukkig is en eronder lijdt. Geen seks is prima als je daar samen voor kiest. Maar er zijn hier ook geen andere vormen van intimiteit. 
Wat is voor die man dan nog hetgeen maakt dat hij een relatie heeft met zijn vrouw? Wat maakt hun relatie een relatie? Wat doet hij met zijn vrouw dat hij enkel met haar doet en niet met andere mensen? Voor veel mensen is dat seks en intimiteit. 
Nu lijkt het meer op woningdelen. Ook daar is op zich niks mis mee, maar dat is dan wel vooraf duidelijk en de verwachtingen zijn dan ook anders. 

Ook als er iets als autisme en/of aseksualiteit of homoseksualiteit speelt is dat in een relatie niet alleen het probleem van de een of ander. Van autisme kun je zeker last hebben, maar je omgeving net zo zeer. Ook als die omgeving daar willens en wetens zelf voor kiest.

Flanagan schreef op 10-09-2023 om 22:12:

De uitleg is wel een opening.

Welnee, ik zie het enkel als ‘pappen en nathouden’ zonder dat er ook enige verandering komt. 

Wat een treurigheid en armoede dat je je partner moet smeken om een knuffel of een avondje samen uitgaan. En wat krijg je ervoor terug ‘dat zij te snel wilt’ of ‘geen geduld heeft’?? Sorry, ik zie dat niet als een opening hoor. 

Verder eens met de bijdragen van MRI, ook met de gedachte dat hij weleens gay zou kunnen zijn.

We slaan iets over. Er bestaan ook relaties waarbij de ene zo bazig is, dat die het zelf niet in de gaten heeft. De bazige heeft dan vaak de behoefte om bij vrienden of buren te klagen over de niet-meewerkende partner zodat die laatste niet weet hoe nog goed te doen en intieme aspecten als seks maar buiten de boot houdt.
Mogelijk dat de therapieën niet werkten als de therapeut te maken heeft met een  stel die beiden hun poot stijf houden als gevolg van die bazige opstelling. Dan dient er eerst iets aan die scherpte te veranderen, want als de partner bazig is, kan dat de ander doen bevriezen.
In geval van TO, kan dit mogelijk een rol spelen in jullie relatie? In dat geval heeft het niets met autisme of aseksualiteit of homoseksualiteit te maken.

Zijn jullie wel een leuk koppel naast dat er geen sex is? Of is dat er ook niet meer? 
Mocht je het verder super gezellig hebben en als dit het enige punt is, dan zou ik nog erg mijn best gaan doen om hem in beweging te krijgen, uitzoeken wat het is (autisme of misschien idd. homo zijn) maar als dat er ook niet is, tja, dan zou ik toch eens gaan uitzoeken wat het inhoudt voor jullie als je uit elkaar gaat. Je leeft maar 1x en dan wil je toch op zijn minst zo gelukkig mogelijk zijn. 
Ik ben uit elkaar gegaan doordat mijn man vreemd ging en op stel en sprong vertrok, en toen moest ik ook wel in beweging komen. Wat ik niet had verwacht is dat mijn leven 100% leuker is geworden (nou ja wat overdreven misschien ) maar ik had het eerste jaar zoveel rust toen hij uit mijn leven verdween (ook verdriet hoor) maar vooral ook rust omdat ik wist waar ik aan toe was. (lang verhaal) maar daarna kwam ik een leuke man tegen en wij zijn alweer 8 jaar samen en erg happy, mijn relatie nu is zo veel beter als wat het toen was. Ik ben achteraf dus erg blij met mijn scheiding, had ik nooit verwacht

Flanagan schreef op 11-09-2023 om 12:13:

We slaan iets over. Er bestaan ook relaties waarbij de ene zo bazig is, dat die het zelf niet in de gaten heeft. De bazige heeft dan vaak de behoefte om bij vrienden of buren te klagen over de niet-meewerkende partner zodat die laatste niet weet hoe nog goed te doen en intieme aspecten als seks maar buiten de boot houdt.
Mogelijk dat de therapieën niet werkten als de therapeut te maken heeft met een stel die beiden hun poot stijf houden als gevolg van die bazige opstelling. Dan dient er eerst iets aan die scherpte te veranderen, want als de partner bazig is, kan dat de ander doen bevriezen.
In geval van TO, kan dit mogelijk een rol spelen in jullie relatie? In dat geval heeft het niets met autisme of aseksualiteit of homoseksualiteit te maken.

Really, bazig? Heb je postings van ts wel gelezen? Daar uit krijg ik meer de indruk dat ze te veel mee buigt, geduld heeft, moet smeken, dan tijden maar niets meer vraagt, en nog de schuld krijgt.

MRI schreef op 11-09-2023 om 12:42:

[..]

Really, bazig? Heb je postings van ts wel gelezen? Daar uit krijg ik meer de indruk dat ze te veel mee buigt, geduld heeft, moet smeken, dan tijden maar niets meer vraagt, en nog de schuld krijgt.

Zeker heb ik gelezen hoe hij op daarop reageerde, maar dat zijn haar woorden; een verhaal van één kant. Nu is dat altijd op een forum het geval, maar dat maakt het ook lastig.
Zo te lezen geen duidelijke verklaring. Ja, hij wilt niet. Maar waarom niet? Lijkt mij dat daar aan gewerkt kan worden. Maar dan wel van twee kanten luisteren naar elkaar

Bolmieke schreef op 11-09-2023 om 12:47:

[..]

Zat jij zelf niet zo in de relatie met je man of schoonmoeder als ik mij goed herinner? Ik vind to niet bazig overkomen.

Ot ja ik proef er ook wel veel projectie in. Flanagan ik heb de indruk dat jij altijd veel gepikt hebt ten koste van jezelf en vindt dat anderen dat ook moeten doen om koste wat kost een relatie te behouden. Er  valt veel voor te zeggen niet zomaar de handdoek in de ring te gooien, zeker als er kinderen zijn. Maar het tegenovergestelde, maar blijven soebatten en de schuld bij jezelf zoeken (ik heb het nu over ts, niet over jou) kan ook toxisch en schadelijk imho

En nog even: luisteren? Ik denk dat ts er naar snakt  te horen van haar man wat hem drijft zo te leven, maar hij wil niets vertellen, ook niet bij een therapeut, hij komt alleen met smoesjes en vooruitschuif gedrag.  

Er ontbreekt vrij veel informatie, nl zijn kijk op de zaak en zijn redenen. Nou hoeven wij die natuurlijk hier niet te weten maar zonder dat kan ook TO alleen maar speculeren. Als haar man er absoluut niet over wil praten dan is het lastig samen oplossen. Ook een therapeut kan daar dan weinig mee vermoed ik.

Izza schreef op 11-09-2023 om 11:01:

[..]

To is met haar man naar verschillende therapeuten geweest. Daar zal vast wel een goede tussen hebben gezeten die door zijn gedrag kan heen prikken. Haar man wil niet. En eigenlijk maakt de reden dan niet meer uit. Zonder motivatie is alles kansloos. Hij wil to behouden voor (invullen) het plaatje, het huishouden, als kinderoppas. Maar verder wil hij niets. Er is een moment dat iets klaar is. Alleen wanneer durft To de stap te zetten.

En waarom denken dat je een ander kunt of moet veranderen? Je kunt ook denken het is een volwassen man die is goed zoals hij is. Die verander je ook echt niet meer. Alleen hun samen werkt niet meer.

Nee hoor, therapeuten zien autisme echt niet altijd en weten zeker niet altijd de goede snaar te raken. 
Ik zou juist denken dat de andere opties die hier genoemd worden eerder aan het licht waren gekomen bij therapie. 
Autisme is echt een andere tak van sport. En als hier autisme speelt kun je echt niet zo makkelijk stellen dat man gewoon niet wil. Dan kan er echt sprake zijn van forse onmacht, al dan niet versterkt door verkeerde therapie. 

En uiteraard moet je man, met of zonder autisme, niet willen veranderen. 
Maar je kunt wel samen de relatie proberen te veranderen. En ja, als er sprake is van autisme, moet initiatief wrs van de ander komen. (Dat is iets anders dan inzet) 

Als het klaar is is het klaar, altijd. Maar dat is toch niet aan ons. To geeft aan niet klaar  te zijn voor een scheiding. Als ze verder gaan dan zou ik het ook goed doen. 

Ook autisme kun je niet vaststellen als iemand niet mee wil werken. En zelfs al zou dat kunnen, en zou dat inderdaad vastgesteld worden, heb je daarmee niet ineens de heilige graal naar het hart van TO-man in handen.
Dus hoe dan ook blijft alles doodlopen op de vesting die de man van TO om zijn gevoelens (en geheimen?) heeft opgetrokken.

Bolmieke schreef op 11-09-2023 om 12:47:

[..]

Zat jij zelf niet zo in de relatie met je man of schoonmoeder als ik mij goed herinner? Ik vind to niet bazig overkomen.

Ik denk niet dat het er toe doet. Mijn ervaring heeft mij wel geleerd met andere bril naar een situatie te gaan kijken en ook naar mijzelf te durven kijken. 

Ik kaartte het aan, in de zoektocht naar een opening. Haar man heeft een opening aangegeven. Aan to om er iets mee te doen.