Saaie seks en te weinig seks in huwelijk met baby
Hallo iedereen,
Ongeveer 5 jaar ben ik nu samen met mijn man waarvan 2,5 jaar getrouwd. Ik voel me nog altijd aangetrokken tot hem maar helaas heeft hij nu bijna een jaar steeds minder zin in seks. Dat komt door geldproblemen (al verdien ik zelf voldoende om het gezin te onderhouden) en problemen binnen zijn familie (zijn ouders waren nog niet klaar om hem los te laten en verwijten hem dat hij hen niet vaak bezoekt). Bovendien zijn we papa en mama geworden dit jaar dus de verantwoordelijkheden zijn toegenomen. Ik probeer te helpen waar ik kan. Ik zorg voor ons kind en laat hem alleen de leuke dingen doen, bijvoorbeeld lekker spelen met ons kindje. Alle huishoudelijke taken op het buiten zetten van de vuilnisbakken na (ik ben bang voor spinnen) doe ik en betaal zo'n beetje alle vaste lasten (zowel voor het huis, als voor ons kindje en hond). Langzaam begint hij nu steeds meer te werken (moest zijn studie nog afronden) en binnenkort zal hij weer centjes binnenkrijgen.
Ik snap dat een man zich minder kan voelen als zijn vrouw degene is die alles moet betalen en door alle familieproblemen erbij kan zijn libido dalen. Ik probeer echter met alles te helpen en ik weet niet hoe lang ik dit nog trek. Ik houd van seks. Ik wil graag seks. Liefst 2x in de week maar tenminste 1x. Nu gaan we eerder richting 1x in de zes weken. Ik heb het meerdere malen aangekaart (dat ik het mis en dat ik ongelukkig ben) maar tevergeefs. Hij zegt het ook te missen maar geld is voor hem belangrijker. Dus wil hij veel werken en dan is hij automatisch moe en moet daar in het weekend van bijkomen.
Ik heb een lange tijd gedacht dat het aan mij lag. Door de zwangerschap was ik aangekomen (inmiddels weer allemaal kwijt) en ik besteedde niet zoveel aandacht aan mezelf (dacht alleen aan mijn baby en alles eromheen). Dus ik ben meer mijn best gaan doen. Buikspieroefeningen iedere avond, sexy lingerie aan onder mooie jurkjes en meer initiatief tonen. Met als gevolg afwijzing. En dat doet pijn. Niks pijnlijker dan de dag doorbrengen met het verzorgen van de baby en het huis, betalen van de rekeningen, koken voor je man, mooi aangekleed op hem te wachten om vervolgens eigenlijk bijna genegeerd te worden. Hij komt binnen, eet, laat de hond uit, gaat douchen en bekijkt dan filmpjes op de ipad tot laat in de avond om vervolgens met oordopjes en al in slaap te vallen. En ik lig ernaast in een sexy setje.
Ik word er echt verdrietig van. We zijn beide bijna 30 en ons seksleven is slecht. Want ook als we dan eens seks hebben is het erg saai en kort. Hij wil het liefst dat ik hem even verwen en er dan op klim. Als ik zeg dat ik zelf ook verwend wil worden dan doet hij het met veel tegenzin (zuchten en nogal oppervlakkig een paar keer likken).
Soms denk ik is dit het dan, mijn leven? Ik vind mezelf echt een lieve hardwerkende verzorgende moeder en vrouw. Ik smeer nog altijd zijn broodjes voor werk. Ik wil graag voor hem en ons gezin zorgen maar het voelt alsof er niet meer voor mij wordt gezorgd. Hij zegt wel dat hij van mij houdt en dat hij mij mooi vindt maar ik wil dat ook voelen. Ik heb het nu al zo vaak aangekaart dat hij nu zelf heeft gezegd dat ik er niet meer over moet beginnen anders gaat het hem nog meer tegenstaan.
Mijn kind staat boven mijn verlangen, zo'n moeder ben ik nou eenmaal. Dus scheiden zit er niet in. Ik heb genoeg speeltjes en 18 jaar houd ik wel vol. Ik merk wel dat ik de laatste tijd anders ga kijken naar mijn man. Waar ik voorheen als ik hem zag dacht man wat ben je sexy denk ik nu man wat ben je sexy maar ow zo saai. En ik merk dat ik wat stiller ben. Meer in mezelf. Doe nog wel gewoon al mijn taken maar voel steeds minder de behoefte om met hem samen op de bank tv te kijken. Ik begin een beetje mijn eigen leven te leiden.
Ik wil graag geloven dat het zodra hij zijn centjes weer krijgt beter wordt maar hij stort zich helemaal op zijn werk en dat zal de komende jaren niet veranderen (zegt hij zelf). Wie herkent dit en heb je je erbij neergelegd? Hoe ging je om met je gevoelens?
Ik denk dat ik dit vooral opschrijf om het met anderen te kunnen delen. Ik weet van mezelf dat ik sowieso bij hem blijf tot ons kindje 18 is. Pas als het dan nog steeds slecht is kies ik voor mezelf.
Ik wist trouwens niet of dit nou bij relatie of seksualiteit hoorde maar goed, zal me vast worden vergeven.
Bedankt voor het lezen,
Mamavan1
Tante Sidonia
Lief dat je het opneemt voor mijn 'schrijfstijl' maar ik snap wel wat Priem bedoeld. Het blijft te lezen voor iedereen. Het komt misschien ook wel door alle erotische verhalen die ik nu lees maar ik denk vooral doordat de emoties zo hoog oplopen bij mij. Ik wil gewoon weer eens een keer lekker vrijen. Maar goed, die gevoelens kan ik kwijt in mijn dagboek.
Je verwoordt mijn huidige situatie heel goed. Ik zit aan mijn tax. Het duurt nu al zo lang en soms denk ik kom op wees een beetje positief. Je hebt genoeg dingen in je leven die wel fantastisch gaan.
Overigens iedereen bedankt voor het meedenken en meetypen. Geniet van jullie weekend. Ik heb me voorgenomen om dit weekend geen initiatief te nemen. Ik ga er niet eens over beginnen. Eens kijken of het er zelf van komt zaterdagavond.
Trix
Vind je ook echt dat ik het hardop moet zeggen om geen seks te hebben en het niet over geldzaken te hebben voor een maand? Pff nog een maand wachten, dan gaan we al richting de 8 weken of miss zelfs langer. Ik ben alweer vergeten wanneer de laatste keer is geweest. Ik denk ook niet dat hij dat kan, een maand niets zeggen over zijn geldproblemen. Hij heeft het er elke dag over, daar word ik soms ook zo moe van.
Ik ben alleen bang dat we het dan uiteindelijk accepteren dat we zo weinig seks hebben en dat wil ik echt niet. Maar je tip om samen bijvoorbeeld een film te kijken kan er wellicht ook voor zorgen dat we wel toenadering zoeken. Want nu leven we meer langs mekaar heen.
Goed, ik was van plan alleen dit weekend niets te zeggen maar je adviseert een maand. Ik moet eerlijk toegeven dat ik dat nog wel erg moeilijk vind klinken. Ik ga mijn best doen.
Het is maar een idee
Jullie zitten vast in een naar kringetje.Jullie bevestigen de hele tijd je eigen gemis en hebben zoals ik het lees, te weinig oog voor wat er goed is en mooi en ook te weinig oog voor elkaar. Met een dreumes in huis heb je weinig rustmomenten en de momenten waarop jullie samen zijn hebben jullie allebei de neiging om je eigen gemis in te halen. En dat gaat te koste van de ander.
Jullie moeten je energie gaan stoppen in dingen waar jullie je goed bij voelen.
Is een maand te moeilijk? Probeer een week. En ja, spreek het uit. Prik die ballon door.
En als hij nou met zijn geldproblemen eens met een deskundige gaat praten. Of met een psycholoog, want waarom heeft hij er zoveel last van dat hij geen kostwinner is? En als jij het nou eens fijn met de hand doet en jezelf niet zo loopt op te hitsen met erotische lectuur, dan komt er misschien wat meer aandacht voor de mensen achter de seks en het geld.
Wat betreft je angst... Ik zou eerder bang zijn dat het normaal wordt dat seks alleen nog een verplicht nummer wordt en altijd een bron van conflict zal blijven.
Maar het is maar een idee.
Ik vind het advies van Trix erg goed
Maar dan wel eerst over praten met je vriend.
Hij heeft last van jou omdat je steeds begint over sex.
Jij hebt last van hem omdat hij steeds begint over geld.
Mooie deal lijkt me, om er een hele maand niet meer over te praten.
En als jullie allebei een maand te lang vinden, kun je ook een andere periode afspreken
Alleen met jezelf afspreken dat je een weekend niet over sex zal beginnen, gaat niet werken. Al is het al omdat jij nu al hoopt dat hij er toch zelf mee zal komen. Dat loopt uit op een teleurstelling.
Met de gebakken peren
Lotgenoot hier, word er uitermate geëxalteerd van. Zelfs als ik vraag om een kus lijkt het wel of daar een kabinetsdecreet voor nodig is. We waren zo naar elkaar toegegroeid, maar na het krijgen van het kind voelt het alsof mijn man mijn onvolmaaktheden als een doorn in het oog ziet. Ik kan er ook niks aan doen! Ik dacht dat we na het krijgen van het kind de ware aard van geluk zouden ontdekken, een zaadje zaaien, een prachtige bloem zien opkomen, maar nee. Het was een steekwond in mijn huwelijk, mijn liefdesleven, mijn godslasterende leven! Ik weet niet of ik nu maar op moet geven, een ander moet zoeken, maar mijn kind is net iets te belangrijk, dus ik zal wel door streven, ook al voelt het alsof ik elke morgen opsta met een bloedend hart, omdat mijn man zich dan rustig omdraait. Niet zoals vroeger een knuffel; doodse stilte. Sporten helpt niet. Een dieet helpt niet. Wat zou dan moeten helpen? Ik heb tot god gebeden, maar hij negeert me, hij ziet me toch wel als een onvolmaakt wezen, als een persoon wat zijn liefde niet waard is. Ben ik iemand zijn liefde waard?
Maak het SPANNEND!
Ik denk dat je je vooral moet richten op het hebben van hele spannende seks. Zoek de uitdaging! Krijg er opnieuw plezier in. Laat je zorgen om de fiscaliteit gaan. Je zegt zelf al dat je genoeg geld verdient. Ik snap je verontwaardiging, maar je doet je man tekort, dat blijkt uit de steunende zuchtende manier waarop hij zich gedwongen en gebonden voelt om je te plezieren.
Mijn advies: maak de seks meer interactief. Doe het op alle plekken die je je kan bedenken. Als de kinderen naar pianoles zijn. Na, of onder het ter kerke gaan. Denk eens aan al die nisjes waar je hem heerlijk kunt verwennen en tot een hoogtepunt kunt nemen. Of doe het tijdens een mooie rondreis tijdens een zonsondergang, zonder kinderen. Of juist met... nog spannender!
Ik gebruik nu een krachtfiguur om mijn woorden beter over te laten komen, maar je snapt wat ik bedoel.
maar
wat ik me wel afvraag is hoe het dan in z'n werk gaat zo in bed bijv? Jullie belanden in bed en hij begint over zijn problemen te praten. (steeds maar klagen over geldproblemen zou ik ook erg vervelend vinden!)
Wat doe jij dan? Blijf je liggen wachten naast hem tot hij hapt? Of snoer je hem de mond en gaat hem kussen oid, of masseren? Of hint/zeg je dat er een ander plan was dan praten?
Goed idee lijkt me, om het eens te laten rusten. Zeker het proberen waard.
Maar eerlijk gezegd heb ik vrij slechte ervaringen met dit soort problematiek, waarbij er een duidelijk en groot verschil in behoefte aan sex is, zonder duidelijk aanwijsbare oorzaak.
Mijn ervaring (van anderen, maar helaas ook van mezelf) leert me dat dit eindeloos kan voortduren.
Mijn ei kwijt
Ik zal nog individueel op de laatste berichten reageren maar ik moet nu even mijn ei kwijt.
Gisteravond ben ik naast hem gaan zitten op de bank, heb ik hem gezoend en gevraagd of we het voortaan niet meer over seks of geldgebrek konden hebben maar gewoon weer leuk en lief tegen mekaar konden doen. Dat was goed vond hij. Nou die avond had hij het weer over dat buitenlanders weer vanalles krijgen en de blanke Nederlanders niets maar daar bleef het bij. Normaal hoor ik dat tig keer op een dag en het leek erop dat hij zijn best deed. We hebben ook samen op de bank een filmpje gekeken. Hij ging halverwege een tijdschrift lezen want hij vond de film niets maar bleef wel bij me zitten.
Maar vandaag was het alweer raak in de ochtend. We kregen een aanmaning van iets binnen terwijl we niet eerder een brief hadden ontvangen en hij was helemaal over de zeik. Het ging om 7 euro extra administratiekosten. Nou ja, ik snap dat het niet eerlijk is maar het is ook geen ramp. Ik zelf zei ik bel maandag wel maar hij was buiten zinnen. Hij sloeg op een deur en was aan het schreeuwen waar de baby bij was. Vervolgens vertrok hij en hij is nu nog steeds niet terug. Dingen kapot slaan doet hij wel vaker maar ik heb hem duidelijk gezegd dat ik wil dat hij zich gedraagt als de baby het kan horen of zien.
Ik weet het allemaal niet meer. Dit gaat niet eens meer over mijn seksgebrek. Ik weet gewoon niet of ik met zo'n heethoofd verder wil. Altijd maar negatief, ik word er gek van.
Soms denk ik dat hij expres de laatste tijd zo opgefokt is. Nu hij bijna zijn geld krijgt wil hij misschien alleen zijn, volle bak werken en geld binnenharken. En al die tijd heeft hij 'gratis' gewoond en geleefd dankzij mij. Ik heb het hem net gesmst, of hij zich expres zo gedraagt zodat ik wegga bij hem. Nog geen reactie. En dan nog denk ik ga maar weg, ik red me wel. Ik geloof ook echt in karma. Dat ik hem zo goed heb geholpen zal later wel voor iets goeds in mijn leven zorgen.
Nu zit ik hier dan achter mijn bureau na te denken over een scheiding terwijl ik net een baby heb gekregen dit jaar. Hoe verdrietig dit.
dingen kapot slaan?
Dit is een heel ander onderwerp dan waar je mee begon.
Dat wil zeggen: is hij qua temperament/karakter altijd zo geweest, ook toen hij wel regelmatig(er) inkomen had? Is er een relatie met de komst van de baby? Had hij toen ook geen inkomen etc.?
Ik blijf het raar vinden dat je een draadje start dat je sex wilt terwijl overduidelijk is dat je man qua karakter sowieso heftig is. Is dat nooit een probleem geweest?
gr Angela
Mannen zijn jagers.
Klinkt ouderwets maar ik denk dat het waar is.
Speel eens "hard to get" hoe moeilijk ook.
Wees mysterieus en sexy maar dan alsof het voor een ander is. (wel zonder echt overspel te faken)
Verwacht de eerste paar weken nog geen reactie.
Maar hoe zoiets op lange duur moet werken? geen idee.
Okay, lees net je laatste stukje.
Ben je altijd zo veranderlijk?
Niet scheiden, wel scheiden en saai / heethoofd
Trix
Wat een dag, mijn gedachten gaan alle kanten op. Ik lig op bed en ga iedereen die de moeite heeft genomen te reageren antwoorden. Eerst Trix.
Zoals je wellicht eerder hebt gelezen heb ik het direct geprobeerd. Ik heb alleen geen tijd aangegeven. Volgens mij zei ik voortaan. Ik dacht dat dat misschien wat minder druk op zou zetten. Maar goed, er hoeft maar 1 ding te gebeuren en we zijn weer terug bij af. Ik heb trouwens wel netjes mijn mond gehouden over seks. Ik ben namelijk ook bang inderdaad dat het anders voor altijd gedwongen aanvoelt voor hem als we een keer vrijen.
Met een deskundige praten ben ik steeds meer aan het overwegen. Ook voor mezelf. Een forum is fijn maar ik zou ook zo graag gewoon met iemand willen praten. Iemand die objectief naar mijn situatie kan kijken. Ik begin te vermoeden dat mijn man echt een depressie heeft. Ook naar ons kindje toe is hij minder geïnteresseerd. Maar misschien wil ik geloven dat hij een depressie heeft zodat ik het voor mezelf kan verklaren. Ik weet het ook allemaal niet meer.
Lente
Ik heb het direct geprobeerd. Het lukte hem niet maar ik heb wel tot nu toe netjes mijn mond gehouden. Na vanochtend heb ik ook geen zin meer in seks. Ik ben zo boos dat hij zich zo heeft gedragen waar ons kindje bij was. En dat om 7 euro. Werkelijk. Ik merk aan mezelf dat alles wat hij nu doet mij alleen maar boos maakt. Ook de kleine dingen gaan mij nu irriteren. Ik ben gewoon boos op hem.
Polien
Wat erg om te lezen. Ik vind het echt heel naar voor je en leef met je mee. Wat bedoel je eigenlijk met onvolmaaktheden? Zegt hij dat ook echt zo tegen jou? Als hij dat zegt is hij echt een stomme zak. Sorry dat ik dat zo zeg, ik ben nu wel ook boos op alle mannen.
En tuurlijk ben jij liefde waard!!
Marion
Ow lieve Marion, dat probeer ik ook! Ik heb een keer na het douchen alleen mijn badjas aangetrokken en ben naast hem gaan zitten op de bank. Ik heb aangegeven dat ik naakt was en of we misschien op de bank konden vrijen. Of anders alleen voorspel en boven afmaken. Meneer vond mij ziek. Op een bank zit je. En dan gaat het dus nog om seks in ons huis. Seks buiten de deur is voor hem een no go. Zelfs de auto niet. Hij zegt dan altijd 'Nee straks zie ik mezelf terug op dumpert'.
Wat ik alleen niet goed begrijp uit je post is de zin: je doet je man tekort. Kun je uitleggen hoe dan?
Jannie
Vervelend om te lezen dat jij hier ook mee te maken hebt gehad. Mag ik vragen hoe jij hier mee om bent gegaan? Ben je er uiteindelijk mee gestopt of bevind je je nog steeds in die situatie?
Hoe het er bij ons aan toegaat in bed. Nou voorheen deed ik nog veel moeite. Mooi setje aan, masseren, zoenen. Maar dan zegt hij nu niet, ben moe, heb hoofdpijn blablabla. Bijna altijd ligt hij dan naast mij filmpjes te kijken op zijn iPad. Daarna heb ik een tijd geprobeerd dat ik er alleen naar vroeg. 'Heb je zin?' Of soms zei ik dat ik heel veel zin in hem had. Meestal lachte hij gewoon en kwam er verder geen reactie. Ik had dan het gevoel alsof hij me uitlachte. Daarna ben ik meer gaan 'zeuren'. 'Het is zo lang geleden, waarom, ligt het aan mij?' Toen heeft hij aangegeven dat er teveel druk op is komen te staan door mij. 'Het komt vanzelf weer goed' zegt hij dan. Of hij zegt 'Ik wil gewoon geld verdienen' en dan gaat het weer over geldproblemen.
En de situatie nu, ik houd gewoon mijn mond. Vandaag is het zaterdagavond. De sfeer in bed is dan altijd ongemakkelijk omdat we voorheen vaak dan seks hadden dus hij weet dat ik op zaterdagavond hoop op seks.
Laatst gaf hij mij een kus toen we in bed lagen. Echt waar, ik voelde overal tintelingen. Ik dacht wauw we gaan vrijen en hij zet de eerste stap. Vervolgens draaide hij zich om. Ik was zo teleurgesteld. Kon het niet voor me houden. Ik zei: 'Ik was zo blij dat je dat deed omdat ik dacht dat je zin had'. Weet je wat hij zei? 'Ach schatje toch' en toen ging hij weer verder met zijn iPad. Als ik dit zo schrijf dan voel ik me weer heel verdrietig worden 
geen match
Eerlijk gezegd zou ik ook niet zo'n zin hebben in seks met die man, als ik dat zo hoor. Wat is er precies leuk aan dan, dat je zin krijgt om te vrijen met hem? Op mij komt het meer over dat je wil vrijen in het algemeen en nu je eenmaal met hem bent (en met hem een gezin bent gesticht) wil je het bij hem halen. Logisch ook. Maar vanuit je man zou ik meer het gevoel hebben dat het je puur om de seks gaat en niet om hem.
Ik stel het me even voor (even inleven in hem): ik zit op de bank met mijn laptop of zo (of naar de tv kijken) en ik ben wat chagrijnig omdat ik niet om kan gaan met geldzorgen en de veranderende wereld en toch al negatief van aard ben. Mijn man (in mijn geval) heeft even gedoucht en komt naast me zitten in peignoir. Oké, prima. Ineens zegt hij: ik ben naakt. Zullen we hier op de bank vrijen?
Ehm nou nee. Hier thuis zou het nooit zo starten. We hebben het eerst gezellig, kletsen leuk. (of het gaat vanzelf zo 's avonds laat in bed - en dat heb jij natuurlijk zelden, dat is ook vervelend).
Ik vraag nooit of we seks zullen hebben. Hij ook niet, hoewel er soms een soort grapje over wordt gemaakt - zeker als het niet uitkomt.
Dus: ik zou, als ik je man was, óók niet zo'n zin hebben in de seks met jou. Zo geforceerd en onnatuurlijk. Je lijkt er ook zó op gericht (al kan het wel erger zijn nu het een frustratiepunt wordt, dat snap ik op zich). Je vraagt erom, je wil de hele tijd sexy zijn en hem dan verleiden, terwijl hij overduidelijk weinig van jou wil. Of niet op die manier. Misschien tijdelijk, wie weet.
Eigenlijk begrijp ik je niet goed. Wel dat je het heel frusterend vindt hoe het nu gaat hoor, dat wel.
Zelf zoek ik liefde in een relatie. Daar heb ik je nog niet over gehoord.
Jammer dat jullie inmiddels een kind hebben want anders begrijp ik niet dat jullie nog bij elkaar zijn.
For real?
Dit is een van die draadjes waarbij ik me afvraag of we wel met een echte persoon te maken hebben. Op een of andere manier komt het allemaal wat vreemd over...
Angela67
Ik merk dat ik moe word doordat ik domme spelfouten maak. Ik reageer nog op jouw bericht en dan ga ik slapen.
Hij heeft in zijn studententijd wel eens dingen stuk gemaakt als iets echt tegenzat. Maar niets vergeleken met nu. Het is echt een stuk erger geworden sinds hij zo lang moest wachten op zijn geld. Hij kan nu niet veel meer erbij hebben. Of het een relatie heeft met de komst van de baby weet ik niet. Ik betaal alles voor de kleine maar misschien dat hij zich daardoor ook weer minder man voelt.
Het is misschien erg van mij maar het niet hebben van seks stoort mij meer dan het af en toe kapot gaan van spullen. Behalve vandaag. Hij heeft 1 keer eerder iets stukgeslagen waar de kleine bij was en toen ben ik ook heel boos geworden. Daar trek ik echt de grens. Ik wil niet dat ons kindje in aanraking komt met geweld, ookal is het gericht op spullen. Ik wil dat gewoon niet. Dat zijn dingen die ervoor kunnen zorgen dat ik ga nadenken over een scheiding. Omdat het dan gaat om het welzijn van mijn kind. Wel moet ik benadrukken dat hij nooit maar dan ook nooit ons iets heeft aangedaan. Dat zal hij ook nooit doen, dat weet ik gewoon. Het is echt alleen gericht op spullen.
Het zal omgetwijfeld een echte persoon zijn
Ga je echt zo met elkaar om? Ook ik kan me hier niks meer bij voorstellen.
verandering
Angela, ik denk dat als je iets "gewoon" vindt, bijv. dat hij af en toe spullen kapot maakt, dat het dan minder snel een draadje over start. Maar TO is kennelijk gewend (geweest) aan regelmatige seks en dat is sinds een tijdje veranderd (waar ze last van heeft), dus reden voor een draadje.
TO, hoe lang kennen jullie elkaar?
Hoe was de seks de eerste tijd/jaren? Ging jij er toen ook achteraan zoals nu, of kwam er toen wel initiatief van hem?
Wat is er veranderd qua seks? Ging dat geleidelijk of plotseling?
En wanneer is dat veranderd?
Reactie op een aantal
Ik kan niet slapen, denk door de warmte. Hij is nog beneden, ik hoor hem alleen maar zappen. Alsof hij pas naar bed wil gaan als hij zeker weet dat ik slaap zodat ik niet over seks begin gezien het zaterdagavond is. Maar misschien maak ik me zelf ook wel onnodig gek.
Ik reageer nog even op een aantal berichten.
BeetjeAnders,
Hij is saai in bed, dus geen initiatief vanuit hem en als we seks hebben altijd volgens hetzelfde riedeltje. Heethoofd is hij als het gaat om problemen. Zo even snel een voorbeeld: hij had een keer de bank gebeld om te vragen of hij een lening kon afsluiten. Ik zat naast hem wat te eten. Ik hoorde hem zeggen 'oke jammer' en ik had dus door dat het niet kon. Opeens gooide mijn man zijn telefoon tegen de muur. Ik schrok zo erg omdat het vanuit het niets kwam. Hij sprak namelijk heel rustig aan de telefoon. Ik kan het me allemaal nog zo goed herinneren. Ik was toen nog zwanger ook.
Als je het stukje leest bedoeld voor Angela67 dan lees je waarom ik dacht aan scheiden
Hard to get spelen, wat bedoel je daar precies mee? Hem afwijzen wanneer hij zin heeft? Dat kan een eeuwigheid duren vrees ik.
Bosbes
Ik vind hem nog altijd aantrekkelijk qua uiterlijk en ik hou van hem. Ik wil graag vrijen met hem. De zin ' vanuit je man lijkt het alsof het puur om de seks gaat en niet om hem' zet me aan het denken. Dat zou kunnen ja, dat hij niet wil omdat hij zich eerder een middel voelt. Terwijl ik dat dus juist niet zo zie.
Fijn dat het bij jullie zo vanzelf gaat. Het is bij ons nu een issue geworden. Doordat we steeds minder vaak seks hadden ben ik er nog meer op gaan focussen waardoor ik het eigenlijk nog erger heb gemaakt. Dat is iets wat ik nu helder inzie. Ik heb het zelf verpest door het zo op mezelf te betrekken. Ik ben steeds meer gaan pushen waardoor het mijn man is tegen gaan staan. En door het uiteindelijk maar letterlijk te vragen of hij wilde vrijen is alle romantiek nu weg.
Ik denk vaak aan vroeger. We waren zo verliefd op mekaar. Hielden ook vaak gewoon elkaars hand vast. Hadden mekaar van alles te vertellen. En nu leven we langs elkaar heen. Praten amper echt. Was even beneden en hij zei dat zijn hand zeer deed van de klap tegen de deur. Dan is het eerste wat ik wil doen zijn pijn verzachten omdat ik het zielig vind. Ik denk dat hij zelf ook niet happy is met hoe hij nu is. Hij is zo veranderd. Dit is niet de man op wie ik was gevallen. Maar toch houd ik nog altijd van hem.
Ad Hombre en Ginny Twijfelvuur,
Jullie twijfels hebben veel indruk op mij gemaakt. Ik weet dat ik echt ben, weet even niet hoe ik dat het beste kan zeggen. Ik ben een vrouw van bijna 30, moeder van een fantastisch kindje en echtgenote. Dit is hoe mijn leven er nu voor staat. En blijkbaar is het dus echt heel erg. Anders zouden jullie niet twijfelen. Het heeft me doen inzien (alle reacties trouwens) dat mijn man en ik hulp nodig hebben. Ik bel maandag mijn huisarts op. Ik denk niet dat mijn man direct wil meegaan dus ik ga in het begin alleen. Gewoon praten met iemand. Toch schaam ik me wel hiervoor. Op een forum is alles anoniem. Dan moet ik mijn gezicht laten zien. Ik weet dat het gesprek vertrouwelijk is maar dat iemand mij ook ziet terwijl ik dit allemaal vertel.. Diegene zal me wel een idioot vinden. Ik heb ook echt het gevoel dat ik gefaald heb. Dat ik alles verkeerd doe.
Dat lijkt mij een verstandige stap
.
vragen
TO, wil jij mijn vragen in #52 nog allemaal en iets preciezer beantwoorden.
Het zal ook voor therapie goed kunnen zijn om helder te hebben: hoe lang ging alles goed (en wat hield dat in) en wat veranderde er wanneer?
Ik vermoed dat je man eerst veranderde. En dat jij vervolgens ook ging veranderen qua focus op seks (en dat hij dat niet leuk vindt). Maar het belangrijkste is dan dat hij eerst veranderde. Waarom? (maar goed, dat is een veronderstelling van mij kant, het is goed als jij daar goed over nadenkt).
Tot slot, bijzonder dat er mensen zijn die denken dat jouw verhaal niet waar is. Kunnen zij zich zo weinig inleven dat het bij andere stellen er (heel) anders aan toe gaat dan bij hen zelf? Echt, de verschillen tussen mensen (en wat zij doen en vinden) zijn groot, en ook tussen stellen.
Duh Lara
Ik denk dat dat heel weinig met inleven te maken heeft als wel met ervaring met pubers of wat verknipte mensen die zich af en toe massaal storten op de topics.
En daar verdoe ik persoonlijk liever mijn tijd niet mee, dus sorry, ik moet je uit de droom helpen: je bent niet de enige met inlevingsvermogen, noch kun je iemand pushen te antwoorden op je vragen.
Ik twijfel niet aan ts als persoon, ook niet aan het probleem an sich. Wel verbaas ik me aan de focus op precies dit probleem terwijl me duidelijk lijkt dat er meer aan de hand is.
Daarnaast begrijp ik nog steeds de vertellende schrijfstijl niet, doorspekt met naar wat ik lees, erotische zinnen.
Ik vraag me af of je, als je net een baby hebt, daar zo mee bezig bent, zo denkt en dat op die manier op een forum presenteert. En daar geloof ik niets van, tenzij ts uit een voor mij onbekend wereldje komt.
Lara
Lara
Ik was nog van plan om te reageren. Ik vind het wel zo netjes om iemand die de moeite neemt te reageren te beantwoorden. Hopelijk heb ik ook niemand overgeslagen.
Het was eigenlijk mijn bedoeling geweest om het alleen over het gebrek aan seks te hebben. Maar dan gebeurt er iets en wil ik het van me afschrijven. Het is eigenlijk ook allemaal verbonden met elkaar en het 'seksprobleem' kun je niet apart oplossen besef ik me nu.
We hebben nu ongeveer 5 jaar een relatie. Daarvoor kenden we mekaar wel al. Seks in het begin was fantastisch. We namen allebei initiatief. We deden het nooit heel vaak maar in het begin 4x in de week schat ik zo. Ik denk dat het is veranderd toen hij studievertraging opliep. Het wilde allemaal maar niet lukken. Daarnaast oefenden zijn ouders ook steeds meer druk uit op hem. Echt een omslagpunt aanwijzen kan ik niet. Ik denk dat de veranderingen geleidelijk zijn ontstaan. Opeens zijn we op een punt beland dat we weken geen seks hebben en hij weinig zin heeft. En als we seks hebben is het erg saai (vaste volgorde van handelingen).
Hij is zeker als eerste veranderd. Probeer me te herinneren hoe lang het eigenlijk goed ging. Misschien ervoer hij meer druk door de zwangerschap (was wel gepland). Ik kan me voorstellen dat hij toen echt graag wilde afstuderen zodat hij voor zijn gezin kon zorgen. En toen dat maar steeds niet lukte hij zich daardoor minder man is gaan voelen. Misschien dat de zwangerschap dan toch een omslagpunt is geweest. Ik weet alleen dat het mij op een gegeven moment opviel dat ik degene was die altijd om seks moest 'vragen' en vervolgens ben ik me daar (achteraf bekeken dus te veel) op gaan focussen.
Ik be blij voor de mensen bij wie het er heel anders aan toegaat. Gelukkig is mijn verhaal niet herkenbaar voor velen.
Jawel, dat is het niet
" Ik be blij voor de mensen bij wie het er heel anders aan toegaat. Gelukkig is mijn verhaal niet herkenbaar voor velen."
Dat weet je niet. Ik denk dat mijn verhaal je oren zou doen klapperen en dat heeft bijna 30 keer zo lang geduurd. 
Ik denk dat je je niet teveel moet focussen op het " man zijn" , daarmee doe je hem denk ik te kort.
Ik denk ook niet dat je het primitief moet zoeken in jezelf sexy gedragen met dito kleding; je bent geen stuk vermaak maar zijn geliefde. Daarmee stel je jezelf te kwetsbaar op en zul je de afwijzing sterker ervaren.
Wat ik wel denk is dat je beter kunt luisteren naar de kern van wat hij wil en daar kom je alleen met communicatie die volledig ontdaan is van ook maar iets dat te maken heeft met lichamelijk contact.
Ga met hem in gesprek maar spontaan. Vraag niet waarom er geen seks is, vraag wat naar andere dingen, toon interesse zodat hij zich opent, zorg dat de neuzen dezelfde kant weer opstaan.
Zorg voor een oppas en ga samen eten zónder erna seks te verwachten. Richt je op andere dingen om daarmee boven water te krijgen wat er nu echt aan de hand is.
Priem
Priem
Ik heb een lange tijd eerst alleen meegelezen op fora. Niet alleen hier maar ook op het viva forum. Ook ik heb een heleboel gekke posts gezien dus ik snap het helemaal dat men niet altijd alles gelooft.
Een puber ben ik niet dus dan behoor ik tot de categorie verknipt. Ach, misschien ben ik ook wel gek dat ik het zo lang heb laten voortduren.
Ik denk niet dat Lara het aanvallend bedoelde, noch dat ze iemand wilde pushen tot een antwoord. Ze wilde niet dat ik zou denken dat ik raar ben vermoed ik. Het was lief bedoeld.
Er is ook meer aan de hand. Ik denk dat mijn man ook echt aan een depressie lijdt. Misschien geen zware depressie maar hij is zeker veranderd. Moet de focus meer liggen op het feit dat mijn man uit boosheid iets stuk slaat? Misschien wel. Mijn vriendin zei dat haar man dat ook wel eens deed. Ik zag het zelf niet als iets heel ernstigs (behalve in het bijzijn van ons kindje) maar misschien is dat juist weer fout van mij.
De erotische zinnen... misschien uit ik me vrijer dan de ander? Neemt niet weg dat ik je begrijp hoor. Heb eerder aangegeven dat ik me realiseer dat het niet hoort op een forum. Dacht ook mijn excuses te hebben aangeboden.
Met dat laatste lijk je echt op mijn vriendin. Die snapt totaal niet dat ik überhaupt aan seks denk. Lijkt me lekker rustig zegt ze vaak. Maar goed, zij heeft dan ook 2 kinderen. Wellicht vind ik seks belangrijker dan een ander. Of is mijn libido gewoon hoger. Ik vind het juist heel fijn om samen even te vrijen als ons kindje een dutje doet. Ik zal hierin toch niet de enige zijn (hoop ik).
Priem
Bijna 30x zo lang heeft geduurd? Maar je zet er een smiley achter, betekent dit dat het nu wel weer goed gaat? Mag ik vragen hoe het weer goed is gekomen?
Een heleboel adviezen, bedankt hiervoor. Ik heb me inderdaad kwetsbaar opgesteld door het zo op mezelf te betrekken. Het heeft het alleen maar erger gemaakt. Op een gegeven moment voelde ik me echt lelijk. Dat probeer ik nu ook meer los te laten. Het ligt niet aan mij, hij zit met zichzelf in de knoop.
Ik heb eerder ook het advies gekregen om niet meer over seks te praten. Dat pas ik nu ook toe maar het kost me wel veel moeite. Gisteren hadden we weer geen seks dus het is nu wachten op volgende week zaterdag. Je kaart wel iets belangrijks aan. Misschien moet ik niet alleen afspreken dat we het er niet over hebben maar dien ik ook aan te geven dat ik het niet verwacht. Zo krijgt hij ook ruimte.
We moeten ook meer gaan praten over andere dingen. We kletsen nu eigenlijk nooit. We praten over de baby, over geld en (voorheen) seks. Ik had vanochtend aangegeven dat ik met de huisarts ga praten. Ik vroeg of hij mee wilde. 'Hoezo, ik ben toch niet gek' zei hij. Ik ga wel alleen. Ik vind het wel een beetje eng maar ik weet zeker dat het zal helpen. Door alle reacties heb ik me gerealiseerd dat er veel meer aan de hand is en dat ik hulp nodig heb om dit op te lossen. Iedereen bedankt die heeft gereageerd.
Wellicht dat de gegeven reacties iemand anders in de toekomst ook zal helpen. Nogmaals bedankt en ik zet morgen de stap naar de huisarts en samen met alle andere gegeven adviezen zal ik hopelijk de situatie voor mijzelf en mijn man kunnen verbeteren. Ik houd van hem en ik wil niet opgeven.
Liefs,
Mamavan1
mama van 1
Er zijn inderdaad waarschijnlijk meer dingen aan de hand in je relatie. Vergeet vooral ook niet dat het krijgen van een kindje op de meeste relaties een enorme impact heeft, niet alleen op de moeder, ook op vader; je verschillende rollen.
mannen gaan soms hun vrouw/vriendin als heel ander persoon zien, vandaaruit kan sex heel anders zijn.
Wat ik ook wel eens begrepen heb is dat het voor sommige mannen een hele grote indruk maakt dat ze tijdens de bevalling een hele andere kijk krijgen op je ónderkantje' zeg maar, en dat van daaruit de sexuele zin even helemaal weg is. Is het zo iets wat er aan de hand kan zijn?
Goeie stap hoor, om hulp in te roepen. Maar hoe meer zicht je nu al hebt op het probleem, hoe meer gerichter je kunt zoeken naar een hulpverlener.